•Μέρα μνήμης και ευγνωμοσύνης στην προηγούμενη γενιά.Παντα θα μου προκαλεί ένα ρίγος το πρώτο ανακοινωθέν.Σαν να μεταφέρομαι στο χρόνο και να το ακούω δια ζώσης.Με την συμπαγή λακωνική του πυκνοτητα που περιέχει το παν.

«Αἱ Ἰταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν ἀπό τῆς 5:30 πρωινῆς τῆς σήμερον τά ἡμέτερα τμήματα προκαλύψεως τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου. Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται του πατρίου ἐδάφους.»

Κατόπιν το έπος.
•Όπως κάθε χρόνο θα παρακολουθήσω τους παρελαύνοντες εγγονούς μου.Θα τους πω,ξανά ,προκαλώντας ίσως την ευγενική ανία της νιότης,τι σημαίνει «αμύνομαι του πατρίου εδάφους»Θα τους υποσχεθώ ξανά,γιατί δεν τα έχω καταφέρει,ότι θα πάμε μαζί στο Ρουπελ,να επισκεφθουμε τα οχυρά.Ότι αυτό έγινε 6 μηνες αργότερα αλλά είναι εξ ίσου σημαντικό.Είναι μια επίσκεψη που θαπρεπε να τη κάνουν όλα τα σχολεία.Εκεί ξεναγούν στρατιώτες που έχουν μάθει πολύ καλά την ιστορία και τους εχει ανατεθεί αυτο το έργο.Έχει εγχαραχθει στη μνήμη μου ,όταν πήγαμε ,προεκτεινοντας ένα διήμερο στη μαγική Κερκινη ,με τους πελαργούς σε οικογένειες πάνω στους στύλους και τα κοπάδια των νεροβούβαλων.

•Πανεμορφο ΣΚ.Και στη ταβέρνα στο σιδηροδρομικό σταθμό όπου συναντηθηκαν οι εχθροί Κωνσταντίνος και Βενιζέλος.Σε ένα παραλίμνιο χωριό που δεν θυμάμαι πως το λένε.Και στις θερμές πηγές στο Σιδηρόκαστρο.Για κάποια νεόπλουτα και ανιστόρητα εφηβακια με ομολόγους γονείς το λεω.Αλλά δεν έχει 5 star ξενοδοχεία ούτε αστέρια Michelin. Μεγάλο πρόβλημα.

Πάνος Μπιτσαξής

Δημήτρης Κανελλοπούλος, συγγραφέας

Η πατρίδα μου και ο Λαός της, αντιμετώπισαν την εισβολή του Ιταλικού Φασισμού στα βόρεια σύνορα της. Μια μικρή χώρα η πατρίδα μου, ενωμένος ο Λαός της σαν μια γροθιά, προετοιμασμένη ψυχικά και υλικά, κατάφερε να κατατροπώσει τα φασιστικά στρατεύματα του Μουσολίνι και να περάσει στην αντεπίθεση μέσα σε μεγάλο βάθος στο Αλβανικό έδαφος.

Η πατρίδα δεν συμπεριφέρθηκε, ως κατακτητής στον Αλβανικό Λαό, κι αυτό το μαρτυρούν τα δεκάδες Αλβανικά τραγούδια που γράφτηκαν, για τον ηρωισμό των Ελλήνων απελευθερωτών από τον Ιταλικό Φασισμό.

Σήμερα, η Πατρίδα μου, δεν ακολουθεί καμία επιθετική πολιτική, έναντι των γειτόνων της. Είναι μια Δημοκρατική Χώρα, που ακολουθεί πίστα τις αρχές του καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Αγωνίζεται για την Ειρήνη στην περιοχή των Βαλκανίων και όλου του Κόσμου. Σήμερα, στη Διεθνή συγκυρία, υπάρχουν πολλά προβλήματα στην περιοχή μας.

Η Πατρίδα μου είναι Χώρα Ειρηνική και κατά του πολέμου. Αν όμως δεχτεί από όπου επίθεση, από όποιον επιβουλεύεται την Ανεξαρτησία της ή την Εδαφική της ακεραιότητα, θα πάθει ότι έπαθε και ο Ιταλικός φασισμός, όταν της επιτέθηκε από την Αλβανία.
Ζηυτω η
28 Οκτωβρίου 1940!

ΖΗΤΩ η Ελλάδα και ο Στρατός της!

Δημήτρης Κανελλόπουλος

“Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για τον σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι, και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ έναν πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό”.

Νίκος Ζαχαριάδης
Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ

Το απόγευμα στις 28/10/ και ώρα 16.00 θα τελεστεί εσπερινός στον δισυπόστατο ναΐσκο της Ζωοδόχου Πηγής και της Όσίας Αναστασίας της Ρωμαίας.

27/10/2023. Έκτακτη εν ολομελεία γενική συνέλευση όλων των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη κώμη Λούτσοβο, των ενοριτών, επιτρόπων, συνδρομητών και αφιερωτών του αγίου τούτου τόπου. Κύριε, ελέησον!

Athens

1992. Στελέχη ελληνικών ασφαλιστικών εταιριών στην Μαδρίτη.

Κ. Τσαμπούκος, Δούκας Παλαιολόγος, Χ. Σταυρίδης, Τ. Λυσιμάχου, Ν.Πάπας, Α.Κατσαράς, Κ. Μπερτσιάς, Π. Καραλής, Γ. Ψαρράς, Σ. Αλεξανδράτος, Μ. Ανδρόνικος, Κ. Χολέβας

Με την παρουσία του Δημάρχου Τανάγρας Β. Περγάλια και των τοπικών αρχόντων σήμερα στα Σκούρτα τιμήσαμε τον οπλαρχηγό Αθανάσιο Σκουρτανιώτη και τους 70 πολεμιστές του που έπεσαν στο πεδίο της μάχης στο ολοκαύτωμα της Αγίας Σωτήρας Μαυροματίου στις 26 Οκτωβρίου του 1821.
Αιώνια τους η μνήμη.

Μετά τον εκκλησιασμό στο ναό του Αγίου Δημητρίου στα Σκούρτα Βοιωτίας στρώθηκε πλούσιο τραπέζι προς τέρψη των πιστών .

«Του είπα εδώ είν’ αλλιώς τα πράγματα, κύριε,
δεν κυβερνάνε πάντοτε σοφοί,
πολλές φορές κυβερνάνε αλητήριοι,
αρκετές φορές κυβερνάνε και τρελοί!»

Στην Λάρισα το 1994 στην παρουσίαση των κινητών μονάδων αποζημιώσεων και στο λανσάρισμα από την interamerican της πρωτοποριακής υπηρεσίας autohelp μετέπειτα αντιγράφηκε από όλη την ασφαλιστικη αγορά με το όνομα φροντίδα ατυχήματος!

Η φροντίδα ατυχήματος προσέδωσε στις ασφαλίσεις αυτοκινητων ιδιαίτερη αξία αναβαθμίζοντας την παρεχόμενη εξυπηρέτηση και μάλιστα ακριβώς μετά απο ένα ατύχημα!

Πράγματι ήταν μια σημαντική καινοτομία της interamerican του Δημήτρη Κοντομηνά που στην φωτο πλαισιώνεται από Μίνο Μωϋσή (δεξιά), Γιώργο Ψαρρά και Κώστα Μπερτσιά (αριστερά). Διακρίνονται ο Κ Μπίρταχας και Αλέξανδρος Γεωργιάδης.

Θεσσαλονίκη

Ἀ­ρί­στη Τριανταφυλλίδου-Τρεν­τέλ

Ὁ χο­ρὸς τοῦ Ζα­λόγ­γou

ΠΙΣΤΕΥΕ ὅ­τι ἦ­ταν πα­σι­φί­στρια, ὅ­τι κα­τα­δί­κα­ζε κά­θε μορ­φὴ βί­ας. Ὅ­ταν ἔ­μα­θε γιὰ τὴν ἐ­πί­θε­ση τῆς Χα­μᾶς στὸ Ἰσ­ρα­ήλ, πρῶ­τα σκέ­φτη­κε τὸν Δα­βὶδ καὶ τὸν Γο­λιὰθ —μό­νο ποὺ ὁ Γολιὰθ ὅ­λως πα­ρα­δό­ξως δὲν ἦ­ταν Ἰσ­ρα­η­λί­της— με­τὰ ἄ­κου­σε κραυ­γὲς καὶ ἀ­λα­λαγ­μούς, κα­τό­πιν εἶ­δε τὴν ἀ­πελ­πι­σί­α, τὸ μί­σος, τοὺς νε­κρούς, καὶ ἀ­μέ­σως ἦρ­θαν οἱ φω­νὲς τῶν Φι­λι­σταί­ων καὶ ἡ ἐκ­δί­κη­ση τοῦ ἀ­νί­κη­του Γο­λιάθ. Τό­τε ἡ φω­νὴ βο­ῶν­τος στὴν ἔ­ρη­μο τῆς δι­και­ο­σύ­νης ἀ­πεί­λη­σε νὰ τὶς σπά­σει τὰ τύμ­πα­να. Ὅ­λα ἦ­ταν ἀ­νά­πο­δα.

       Ἔ­τσι θυ­μή­θη­κε τὶς Σου­λι­ώ­τισ­σες καὶ τοὺς Σου­λι­ῶ­τες. Τὴν εἶ­χαν πο­λὺ προ­βλη­μα­τί­σει στὸ Γυ­μνά­σιο. Αὐ­τὴ θὰ ἔ­ρι­χνε τὰ παι­διά της στὸ γκρε­μό; Τί εἴ­δους ἡ­ρω­ι­σμὸς ἦ­ταν αὐ­τός; Πῶς ἀ­πο­φά­σι­ζαν γιὰ αὐ­τά; Μιὰ χα­νού­μι­σα ἡ ἕ­νας γε­νί­τσα­ρος δὲν ἦ­ταν κα­λύ­τε­ρα ἀ­πὸ ἕ­να παι­δὶ νε­κρὸ μὲ ἐ­κτε­λε­στῆ τὸν ἴ­διο του τὸν γο­νιό; Δὲν θυ­μό­ταν νὰ εἶ­χε προ­βάλ­λει ἀν­τίρ­ρη­ση στὴν τά­ξη, ἀλ­λὰ δὲν δέ­χτη­κε τὴν ἐ­πί­ση­μη ἐκ­δο­χή. Ἴ­σως γιὰ αὐ­τὸ οἱ Σου­λι­ῶ­τες τῆς ἔ­γι­ναν γιὰ ἀρ­κε­τὸ και­ρὸ ἔμ­μο­νη ἰ­δέ­α. Θρύ­λος, ξε­θρύ­λος, αὐ­τὴ δὲν θὰ χό­ρευ­ε τὸν χο­ρό. Θὰ ἔ­δι­νε τὸ παι­δί της στοὺς Τούρ­κους. Δὲν ἦ­ταν καὶ αὐ­τὸ ἡ­ρω­ι­σμός; Τε­λι­κὰ τὶς ξέ­χα­σε. Ἄλ­λα αἰ­νίγ­μα­τα, πι­ε­στι­κὰ καὶ αὐ­τά, πῆ­ραν τὴν θέ­ση τους. Οὔ­τε χρει­ά­στη­κε βέ­βαι­α νὰ τὶς θυ­μη­θεῖ. Προ­στα­τευ­τι­κὸς καὶ ὁ πα­σι­φι­σμός.

       Μὲ τὶς Σου­λι­ώ­τισ­σες στὸ μυα­λὸ ἐ­πέ­στρε­ψε στὸ μα­κε­λει­ό. Στὴν Γά­ζα ὅ­λοι χό­ρευ­αν τὸν χο­ρό. Ἤ­θε­λαν, δὲν ἤ­θε­λαν. Ἔ­τσι φαί­νε­ται ὅ­τι ἔ­σπα­γαν οἱ πο­λι­ορ­κη­μέ­νοι τὸν κλοι­ό. Χο­ρεύ­ον­τας στὸ σκο­τά­δι. Ἔ­τσι θυ­μή­θη­κε καὶ τὸν Σο­λω­μό. Ἀ­πὸ τὸ σχο­λεῖ­ο εἶ­χε νὰ τὸν δι­α­βά­σει. Ἔ­τρε­φε κά­ποι­α προ­κα­τά­λη­ψη γιὰ τοὺς ἐ­θνι­κοὺς ποι­η­τές. Νὰ σκο­νί­ζε­ται τὸν ἄ­φη­σε πί­σω στὸ πα­τρι­κό της σπί­τι μα­ζὶ μὲ τὶς Σου­λι­ώ­τισ­σες. Οἱ βομ­βαρ­δι­σμοὶ τὴν αἰφ­νι­δί­α­σαν. Μα­ζὶ μὲ τὶς Σου­λι­ώ­τισ­σες ἔ­κα­ναν ἕ­φο­δο στὸ μυα­λό της. Οἱ βομ­βαρ­δι­σμοὶ στὸν τύ­πο χει­ρό­τε­ροι ἀ­πὸ τοὺς ἄλ­λους. Ἐ­ρεί­πια καὶ ἡ ἀ­λή­θεια. Βομ­βάρ­δι­σαν καὶ τὴν δι­κή της.

 

Ἀ­ΡΊ­ΣΤΗ ΤΡΙ­ΑΝ­ΤΑ­ΦΥΛ­ΛΊ­ΔΟΥ-ΤΡΕΝ­ΤΈΛ (ΘΕΣ­ΣΑ­ΛΟ­ΝΊ­ΚΗ, 1958). ΖΕΙ͂ ΣΤῊ ΓΑΛ­ΛΊ­Α. ΔΙ­ΔΆ­ΣΚΕΙ ΣΤῸ ΠΑ­ΝΕ­ΠΙ­ΣΤΉ­ΜΙΟ ΤΟΥ͂ ΜΈΝ. ΓΡΆΦΕΙ ΣΤᾺ ΕΛΛΗΝΙΚᾺ ΚΑῚ ΣΤᾺ ἈΓΓΛΙΚΆ. ΔΗΜΟΣΊΕΥΣΕ ΤῊΝ ΣΥΛ­ΛΟ­ΓΉ ΔΙ­Η­ΓΗ­ΜΆ­ΤΩἌΡΤΕ­ΜΙΣ (ἘΚΔ. ἨΡΙ­ΔΑ­ΝΌΣ, 2010). ΤΕ­ΛΕΥ­ΤΑΙ͂Ο ΒΙ­ΒΛΊ­Ο ΤΗΣONE

Να φοβάσαι την ζήλια του κομπλεξικού ανθρώπου

Ο κομπλεξικός είναι ο εχθρός του κακού! Ο κακός είναι κακός, φαίνεται.

Η έτερη προσωπικότητα, αυτή του κομπλεξικού είναι σαφώς πιο επικίνδυνη.

Εμφανίζεται πάντα με το μανδύα του απόλυτα νορμάλ ανθρώπου. Ενίοτε του cool.

Άνθρωπος με ενδιαφέροντα και με αστείρευτες απορίες περί της προσωπικής σου ζωής.

Αυτό σε συγκινεί.

Μα τόσο ενδιαφέρον πια…;

Σαφώς και ενδιαφέρεται.

Να σου κάνει την προσωπική ζωή κόλαση!

Δεν τον υποψιάζεσαι με την πρώτη, γιατί η φιλική του διάθεση λειτουργεί σαν καθρέφτης…

τυφλώνει!

Αν είσαι από την φύση σου φιλικός και ευπροσήγορος χαρακτήρας, την πάτησες!

Οι προθέσεις του δεν είναι απαραίτητα κακές προς εσένα, μην το παίρνεις προσωπικά.

Είναι απλά πολύ καλές απέναντι στον εαυτό του.

Και επειδή ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, δεν υπάρχει τίποτα μεμπτό σ’αυτήν την προσωπικότητα. Κατά την άποψή του πάντα…

Η δική σου αξιοπρέπεια όμως και η προσωπικότητα σου τσαλακώνονται με την ευκολία που τσαλακώνεται το χαρτί κουζίνας.

Το πρόβλημα (το δικό σου τουλάχιστον, γιατί το δικό του δεν είναι μόνο ένα) ξεκινά όταν ανακαλύπτεις μια τραγική και αδικαιολόγητη μεταστροφή της συμπεριφοράς των άλλων απεναντί σου, και ενώ διερωτάσαι ωσάν τον Αρειανό τί κάνεις λάθος, ξαφνικά μια λαμπρή εικόνα σε ξυπνάει από τον λήθαργο.

Ο διεστραμμένος του εγκέφαλος έχει κάνει το θαύμα του.

Εσύ ως κλασσικός ανυποψίαστος, συνεχίζεις να μιλάς για τη ζωή σου μέχρι την συμπαντικά κομβική στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι για να σταματήσει να σε μισεί ο πλανήτης, καλύτερα να μασάς…

Τα όσα λες μεταφέρονται με την ταχύτητα του φωτός, ελαφρώς πιο πικάντικα και βαρέως πιο διαστρεβλωμένα.

Τί του φταίει;

Χαμηλή αυτοεκτίμηση, άσχημα παιδικά χρόνια, ελλιπής προσοχή της οικογένειας, η άτιμη η κενωνία και πολλά πολλά άλλα που μπορούν να τραυματίσουν την ψυχή ενός ανθρώπου στην τρυφερή ηλικία των παιδικών του χρόνων.

Που συναντάς τον κομπλεξικό;

Παντού! Πιο επικίνδυνο είδος είναι αυτό του best-friend!

Πως τον αναγνωρίζεις;

Η δημόσια εμφάνισή του, επιφανειακά δείχνει άψογη με βάση τα πρότυπα του καθωσπρεπισμού και βασικά είναι τέλειος.

Όμως τον αναγνωρίζεις όταν ξεσκεπάζεται στις μικρές λεπτομέρειες, όταν χαμηλόφωνα μπαίνει στις συζητήσεις και εμπιστευτικά εκτοξεύει τα βέλη του.

Παρατηρήσεις που χαρακτηρίζονται από πικρά και γεμάτα πονηριά σχόλια.

Άδικος στους χαρακτηρισμούς και μικρός στην επιμονή ενασχόλησης με τις πράξεις του άλλου.

Του άξιου.

Ο κομπλεξικός δεν μπορεί, και δεν θα μπορέσει ποτέ, να φτάσει στο μεγαλείο και την απλότητα του χαρισματικού ή απλώς φυσιολογικού ανθρώπου.

Έχει επίγνωση της ανυπαρξίας του, δεν μπορεί να το χωνέψει και αναγκαστικά επιλέγει ανέντιμα μέσα για να τον πολεμήσει.

Η συμπεριφορά του είναι προβληματική κρύβοντας μία διαταραγμένη προσωπικότητα.

Ξεχωρίζει με την μανία που έχει στο να κρίνει και να μην έχει άλλη απασχόληση από την μόνιμη ματιά πάνω στις πράξεις των άλλων.

Ο κομπλεξικός κουβαλάει, μόνιμα στην καμπούρα του, την ανεπάρκεια του και υποφέρει οικτρά.

Έχεις παρατηρήσει ποτέ κομπλεξικό άνθρωπο να παραδέχεται τα λάθη του, τις αδυναμίες του, τα ελαττώματά του;

Μπροστά σε άλλους τουλάχιστον, ποτέ! Δείχνει και δηλώνει τέλειος.

Συνήθως μπλέκουμε την παραξενιά με τα κόμπλεξ.

Δεν υπάρχει όμως τίποτα κακό στις παραξενιές.

Όλοι έχουν.

Το κόμπλεξ από την άλλη, ενοχλεί.

Προκαλεί προβλήματα, τριγμούς, δυσάρεστες καταστάσεις ακριβώς επειδή, σε αντίθεση με μια απλή παραξενιά, επιβάλλεται βιαίως.

Έχεις αντιμετωπίσει έναν πραγματικά κομπλεξικό άνθρωπο;

Σίγουρα.

Ίσως όχι σε όλες τις βαθμίδες, αλλά το έχεις δεί.

Δεν παλεύεται.

Προτιμάς να έχεις απέναντί σου ένα δολοφόνο.
Ο δολοφόνος, τουλάχιστον, θα σε σφάξει επιτόπου.

Ο κομπλεξικός θα το κάνει αφού προηγηθούν ένα κάρο εξηγήσεις, δικαιολογίες και προφάσεις.

Και στο τέλος, θα προσπαθήσει να πείσει όλο τον κόσμο ότι εσύ έφταιγες που πέθανες…

Η λύση είναι μια.

Μην του δώσεις καμία σημασία.

Να γελάς με τους ισχυρισμούς του και να του γυρίσεις την πλάτη.

Απλώς δεν υπάρχει.

Πηγή: https://www.awakengr.com/