πριν το φρεζάρισμα και την σπορά…

Έχουμε συναντήσει από κοντά όλα τα ζώα της ελληνικής υπαίθρου, αλλά μόνο ο άνθρωπος μας έβλαψε, γράφουν οι εθελοντές

Ένα σοκαριστικό περιστατικό εκτυλίχθηκε το βράδυ της Παρασκευής όταν ομάδα εθελοντών στην Πάρνηθα δέχθηκε άγρια επίθεση.

Όπως περιγράφουν οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης, την Παρασκευή αποφάσισαν να βοηθήσουν την δράση της οργάνωσης VA Saving his Hood μαζεύοντας πολλά σκουπίδια από την Δυτική Πάρνηθα. Η δράση επρόκειτο να συνεχίσει και την επόμενη ημέρα και έτσι κάποιοι αποφάσισαν να διανυκτερεύσουν σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο απέναντι από το σημείο Κρύα Πηγή Φυλής.

Περίπου στη 01:30, δυο αμάξια με 7-8 νεαρούς έφτασαν στο σημείο. Όταν οι νεαροί αντιλήφθηκαν τους κατασκηνωτές, τους πλησίασαν με φακούς και τους τραμπούκισαν ρωτώντας: «Από που είστε; Εμείς είμαστε από το Μενίδι». Όταν τους εξήγησαν ότι είναι εθελοντές που καθαρίζουν το βουνό, οι άγνωστοι έφυγαν. Μετά από 10 λεπτά όμως, επέστρεψαν με αυτοκίνητα και όπως λέει ένα από τα θύματα της επίθεσης φώναζαν «Κάναμε Comeback».

«Δεν μπορούσαμε να αντιδράσουμε γιατί ήμασταν στο πάτωμα ξαπλωμένοι και έτσι ξεκίνησαν να μας χτυπάνε και να μαχαιρώνουν δίχως έλεος» λέει θύμα της επίθεσης και συμπληρώνει πως πριν καλά-καλά προλάβουν να αντιδράσουν, είχαν φύγει.

Έναν από τους εθελοντές, τον μαχαίρωσαν 3 φορές στην πλάτη και μια ακόμα στον ώμο, ενώ από τα χτυπήματα, του έσπασαν και τη μύτη. Όπως λένε επίσης, πέρασαν τη μισή νύχτα με αγωνία για την τύχη του εθελοντή με τις πολλαπλές μαχαιριές, αλλά διέφυγε τον κίνδυνο για τη ζωή του.

Η ανάρτηση καταλήγει με τον εθελοντή να λέει «Έχουμε συναντήσει από κοντά όλα τα ζώα της ελληνικής υπαίθρου (αρκούδες, λύκους κτλ) ωστόσο εν τέλει μόνο ο άνθρωπος μας έβλαψε».

Πηγή: https://permissos.gr/

«Μην περπατάς πίσω μου, δεν μπορώ να σε οδηγήσω, μην περπατάς μπροστά μου, δεν μπορώ να σε ακολουθήσω, περπάτα πλάι μου και γίνε φίλος μου»

Αλέκος Παναγούλης

 

«Με τη Συνθήκη που υπογράφτηκε στις 17/29 Μαρτίου 1864 ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις και στο ελληνικό Βασίλειο ,τα Επτάνησα πέρασαν στην ελληνική κυριαρχία επίσημα στις 21 Μαΐου 1864»

Γιορτάστηκε με λαμπρότητα η επέτειος από την ένωση των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα. Με τη Συνθήκη που υπογράφτηκε στις 17/29 Μαρτίου 1864 ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις και στο ελληνικό Βασίλειο ,τα Επτάνησα πέρασαν στην ελληνική κυριαρχία επίσημα στις 21 Μαΐου 1864. Επρόκειτο για την πρώτη «προσθήκη» στο ελληνικό κράτος που είχε ιδρυθεί μετά από πολλές περιπέτειες το 1830.

Ακολούθησαν το 1881 η Θεσσαλία (εκτός από την Ελασσόνα) και ένα τμήμα της Ηπείρου ως την Άρτα. Η μεγάλη εδαφική επέκταση για τη χώρα μας έγινε με τους Βαλκανικούς Πολέμους και ολοκληρώθηκε το 1947 με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων. Εκείνο που αποκαλύπτουμε όμως για πρώτη φορά στο διαδίκτυο, είναι η ιστορία της Κέρκυρας που λίγο έλειψε να μην ενσωματωθεί με τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου στο ελληνικό κράτος το 1864, αλλά να παραμείνει υπό βρετανική κυριαρχία σαν μία αποικία του Ηνωμένου Βασιλείου. Η διαρροή του σχεδίου αυτού οδήγησε στη ματαίωσή του, αν και με ένα καθεστώς ουδετερότητας και χωρίς δύο από τα φρούριά της τα οποία γκρεμίστηκαν, το «νησί των Φαιάκων» έγινε τμήμα της Ελλάδας. Το εντυπωσιακότερο όλων είναι ότι πολύτιμες πληροφορίες για το θέμα αυτό μας δίνει ο Καρλ Μαρξ σε άρθρο του στις 6 Ιανουαρίου 1859 στη ‘’New York Daily Tribune’’. Επρόκειτο για ανταπόκρισή του που είχε σταλεί από το Λονδίνο στις 17 Δεκεμβρίου 1858.

Τα Επτάνησα από το 1797 ως το 1815

Η ιστορία των Ιόνιων Νησιών είναι μακραίωνη. Πάντως στην αρχαιότητα κάθε νησί διέγραψε τη δική του ανεξάρτητη ιστορική πορεία. Κοινοί ιστορικοί δεσμοί ένωσαν τα Επτάνησα κατά τους πρώτους βυζαντινούς αιώνες όταν και αποτέλεσαν τμήμα της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μέχρι τον 8ο αιώνα η διοίκηση ήταν μάλλον σκιώδης και μόνο όταν δημιουργήθηκε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την περιοχή ιδρύθηκε το ‘’Θέμα Κεφαλληνίας’’ (809) και εγκαταστάθηκε στρατιωτική και πολιτική διοίκηση στα νησιά.

Πηγή:Alfavita 

Μπορεί οι μεγάλες πόλεις και τα κοσμοπολίτικα νησιά να κερδίζουν τις εντυπώσεις των επισκεπτών τους ωστόσο υπάρχουν και εκείνοι οι μικροί προορισμοί, παραδοσιακά χωριά και οικισμοί που προσφέρουν υπέροχες εικόνες σε όσους τα επισκεφθούν.

Το περιοδικό Travel+Leisure κάνει μια βόλτα σε άγνωστους ευρωπαϊκούς οικισμούς και αναδεικνύει τους καλύτερους, ανάμεσά τους και δύο ελληνικοί που ήδη αγαπάμε… Δείτε λοιπόν τη λίστα με τα 15 καλύτερα χωριά – και τα 2 ελληνικά, που είναι η Φολέγανδρος και η Καρδαμύλη στη Μάνη, στη 10η και 15η θέση αντίστοιχα.

Ένα οχυρωμένο συγκρότημα από αυστηρά πυργόσπιτα είναι η Παλιά Καρδαμύλη (χτίστηκε το 1807) που αναπτύσσεται γύρω από την εκκλησία του Αγ. Σπυρίδωνα με το τετραώροφο καμπαναριό. Όχι μόνο τα κτίσματα αλλά και ολόκληρη η γύρω περιοχή ανήκε στην οικογένεια των καπεταναίων Tρουπάκηδων -Μούρτζινων (Μούρτζινος ήταν προσωνύμιο που πήρε ένα μέλος της οικογένειας και το οποίο στη συνέχεια προστέθηκε στο όνομα ολόκληρης της οικογένειας).

Οι πύργοι είναι αναστυλωμένοι, το μουσείο του Μούρτζινου εξαιρετικό (2721073638) με πλούσιο φωτογραφικό υλικό από την καθημερινή ζωή των Μανιατών αλλά και τη μανιάτικη αρχιτεκτονική μια μεγάλης γκάμας κτισμάτων, από πύργους, μέχρι ελαιοτριβεία και μύλους.

Η αίσθηση που προσλαμβάνεις διαβαίνοντας την τοξωτή πύλη και καθώς κινείσαι μέσα στη σιωπή, είναι αυστηρή. Ο περίκλειστος οχυρός χώρος με την αυτάρκεια που δηλώνει η στέρνα και το ελαιοτριβείο και τα βοηθητικά κτίσματα, η τριώροφη οχυρή κατοικία και ο πολεμόπυργος, μιλούν ηχηρά για τη βαρύνουσα ισχύ των μεγάλων οικογενειών της Μάνης στην Επανάσταση του 1821.

Το γυμνάσιο του Λιδωρικίου

Οροπέδιο στα Σκούρτα

Συράχ,βερτζαμί και μανδηλαριά,

ἀπὸ πίκρα, σεργιάνι
ἀπὸ χρῆμα, σεβντά κι ἡδονή…