Πηγή:Stavros Tzimas /ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (12.6.2024): Ευρωεκλογές 2024 – Πώς έφτασε η κυρα-Γαλάτω στην Ευρωβουλή

Η ιστορία της από το ποιμνιοστάσιο στο Κουφόβουνο μέχρι το Στρασβούργο

Από το βράδυ της Κυριακής οι άνθρωποι στον Εβρο ζουν στον πυρετό του μπαϊραμιού και της Γαλάτως. Την Κυριακή 16.6 ξεκινάει το «Πάσχα» των μουσουλμάνων και στην Αλεξανδρούπολη περιμένουν τα καραβάνια των Τούρκων, που αναμένεται να βουλιάξουν την πόλη. Το ενδιαφέρον της κοινωνίας θα μονοπωλούσε η επικείμενη «εισβολή» των Τούρκων επισκεπτών και η τοπική οικονομία θα έψαλλε «ευλογημένοι οι ερχόμενοι», αν δεν είχε ξεπεταχτεί από την κάλπη της Κυριακής ως ευρωβουλευτής μια αόρατη συντοπίτισσά τους, υποψήφια του Βελόπουλου. Η όλη υπόθεση παραπέμπει σε ταινία του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60, σε σκηνοθεσία Κυριάκου Βελόπουλου.

Τη γνώριζαν μόνο οι πελάτες στο χασάπικο και κάποιοι γείτονες, έλαβε όμως 51.237 σταυρούς, με κάποιους να κάνουν λόγο για «μεθοδεύσεις Βελόπουλου».

Η Γαλάτεια Αλεξανδράκη εγκαταλείπει μετά τον θάνατο του συζύγου της, τη δεκαετία του ’90, το χωριό Κουφόβουνο στην περιοχή του βόρειου Εβρου, όπου έτρεφε πρόβατα. Παίρνει τα δυο παιδιά της και κατεβαίνει στην Αλεξανδρούπολη όπου ανοίγει μαγαζί με «εντόπια αμνοερίφια». Στην πόλη τη γνώριζαν μέχρι την Κυριακή μόνο οι πελάτες και κάποιοι γείτονες, όχι όμως ως μια δυναμική και δραστήρια γυναίκα που ενδιαφέρεται και ασχολείται με τα κοινά, αλλά ως την καλοσυνάτη κυρα-Τούλα ή Γαλάτω, που διαθέτει στο χασάπικο κρέατα εγγυημένα, «παραγωγής μας». Ώσπου τα μεσάνυχτα της Κυριακής, όταν είχαν ξεκαθαρίσει τα πράγματα ως προς τα πρόσωπα που εκλέγονται στην Ευρωβουλή, έσκασε στον Εβρο η βόμβα από το ψηφοδέλτιο του κ. Βελόπουλου.

Οι πάντες άρχισαν να ψάχνονται. Κανένας δεν είχε δει την 76χρονη να μοιράζει ψηφοδέλτια, να προωθεί την υποψηφιότητά της μέσω τοπικών ΜΜΕ. Οι πιο υποψιασμένοι όμως κάτι άρχισαν να θυμούνται και το σενάριο απέκτησε σασπένς στην τοπική δημόσια σφαίρα. Η ηλικιωμένη κτηνοτρόφος βρέθηκε να είναι στις τελευταίες εθνικές εκλογές στο ψηφοδέλτιο της Ελληνικής Λύσης στην Ανατολική Αττική, όπου χωρίς να πατήσει το πόδι της στην εκλογική της περιφέρεια, όπως λέγεται στον Εβρο, έλαβε 2.151 σταυρούς, 600 λιγότερους από τον βουλευτή του κόμματος που εξελέγη! Οι συζητήσεις για το τι γύρευε να πολιτευτεί στην Αθήνα η κυρία Γαλάτω από το Κουφόβουνο φούντωσαν. Δεν ήταν και μικρό πράγμα: από το ποιμνιοστάσιο στο Κουφόβουνο, παραλίγο στην ελληνική Βουλή και τώρα στο Στρασβούργο. Κάποιοι υποστήριζαν ότι διατηρεί δεσμούς με τον Βελόπουλο, καθώς πολύ κοντινό συγγενικό της πρόσωπο βρίσκεται στο στενό περιβάλλον του, με τον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης να δηλώνει μετά το σούσουρο (ΑΝΤ1) ότι ενεργοποίησε (εργαλειοποίησε) εκλογικά την Αλεξανδράκη, ύστερα από αίτημα των Ελλήνων κτηνοτρόφων.

Μόνο που στην Ανατολική Αττική όπου την κατέβασε υποψήφια δεν έχει κτηνοτρόφους ή έχει ελάχιστους, σε αντίθεση με ομογενείς από την πρώην Σοβιετική Ενωση, που όπως και στον Εβρο αποτελούν μετρήσιμο εκλογικό μέγεθος. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε πώς η κυρα-Τούλα, χωρίς να την ξέρει η Αλεξανδρούπολη, ο Εβρος, η Θράκη, η Ελλάδα –ο βουλευτής του κόμματός της στον Εβρο, Πάρις Παπαδάκης, όπως δήλωσε, δεν την έχει δει ποτέ και δεν γνωρίζει καν αν μένει στον Εβρο– συγκέντρωσε 51.237 ψήφους στην κάλπη των ευρωεκλογών και 2.151 στις εθνικές εκλογές;

Δεδομένου ότι η διαρρέουσα εξήγηση, σύμφωνα με την οποία πήρε όλους αυτούς τους σταυρούς ως πρώτη στο ψηφοδέλτιο, μπάζει, τοπικές ιστοσελίδες μιλούν για «μεθοδεύσεις Βελόπουλου και του στενού πυρήνα των συνεργατών του» (evrosnews). Η ίδια, πιεζόμενη και σε αμηχανία βρισκόμενη, περιορίστηκε σε μια δήλωση που έλεγε ότι «ήθελα να προσφέρω». Καθώς το τέλος της «υπόθεσης Γαλάτω» πλησιάζει, αφού σε λίγο θα πρέπει να πάει στις Βρυξέλλες για να ορκιστεί, πολλοί βλέπουν ως πιθανότερο να κλείσει με εθελοντική παραίτηση λόγω ασθενείας, ώστε να προωθηθεί κάποιος εκλεκτός του κ. Βελόπουλου. Όμως, επ’ αυτού εκδηλώνονται ήδη αντιδράσεις σε επίπεδο κοινωνίας, όπου έχει αρχίσει να δημιουργείται κλίμα συμπάθειας για την τέως αόρατη υποψήφια, με αίτημα «να πάει η Γαλάτω στο Στρασβούργο». «Η 76χρονη πρέπει να πάει στην Ευρωβουλή γιατί ο λαός έτσι αποφάσισε. Δεν σηκώνουμε κουβέντα και δικαιολογίες», έγραψε χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα thraikinea. Oποιος κι αν είναι ο επίλογος αυτής της υπόθεσης, το βέβαιο είναι ότι μια γυναίκα κτηνοτρόφος έδωσε νόημα στις ευρωεκλογές στον Εβρο, ασχέτως αν υπήρξε προϊόν εσωκομματικής ίντριγκας του προέδρου της Ελληνικής Λύσης.

Ενθυμούμαι ένα περιστατικό κατά την φοίτησή μου στο California State University, Όταν η καθηγήτρια του μαθήματος Εισαγωγή στην Γλωσσολογία παρατήρησε το Ελληνικό μου επίθετο ανάμεσα στα περίπου σαράντα άτομα στο αμφιθέατρο. Αφού με ερώτησε εάν γνωρίζω Ελληνικά και της απήντησα θετικώς, ανακοίνωσε στο υπόλοιπο τμήμα ότι εκτός από εμένα εάν κάποιος άλλος στην αίθουσα γνώριζε την Ελληνική, ο κύριος Τερπάνδρου Ζαχαρίου ήταν ο μονος που θα μπορούσε έχει άμεση πρόσβαση στα έτυμα (αληθινές ρίζες ) των περισσότερων λέξεων.

Πολλοί διαμαρτυρήθηκαν, παρατηρώντας ότι εάν η Ελληνική είναι τόσο εξέχουσα, το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί δεν επικρατεί έναντι της Αγγλικής παγκοσμίως στις ημέρες μας.

Η απάντηση ήταν άμεση: «Εάν αφαιρέσουμε τα Ελληνογεννή λήμματα από κάθε Ευρωπαϊκή γλώσσα, ούτε «τηλέφωνο» θα μπορούσαμε να πούμε.»

Κατόπιν, για να αποδείξει ότι άνευ αναφοράς σε ετυμολογικά λεξικά δεν μπορεί κάποιος να έχει πρόσβαση στα περισσότερα αγγλικά λήμματα, ερώτησε το τμήμα να βρει την ετυμολογική ρίζα των λέξεων clever και smart. Όλοι σπάζαμε τα κεφάλια μας αλλά ουδέν καταλήξαμε σε κάποια απάντηση.

Μετά, απευθυνόμενη σε μένα, μου ζήτησε την αντίστοιχη λέξη Ελληνιστί. «Έξυπνος», απήντησα.

«Μπορείς να μας την αναλύσεις ετυμολογικώς;» ερώτησε.

Δεν το είχα σκεφτεί πριν, αλλά η επιφωτιση ήλθε άμεσα.
«Ένας που βρίσκεται «εκτός ύπνου». Εκ του «Εξω» και «ύπνος».

Η καθηγητρια συνέχισε προσθέτοντας: «Εξ ου και το δικό μας exit και το hypnosis, αγαπητοί μου τάξη…»

Αυτά προ πενηνταετιας εξ Εσπερίας φίλοι μου. Σήμερον, εν Ελλάδι, όχι μόνο ούτε καν αγγίζουμε αυτό το υπερόπλο νοήσεως που λέγεται Ελληνική γλώσσα, αλλά έχουμε και τα Ελληνόφωνα παράσιτα να αμφισβητούν την δύναμη της ως προς την πνευματική ανάπτυξη του συνειδητοποιημένου χρήστη.

Ως εκ τούτων, αναδημοσιεύω:

«Μονάχα στην Ελληνική γλώσσα συναντάμε, το σημαίνον (δηλ. τη λέξη) και το σημαινόμενο (δηλ. την έννοια της λέξεως). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα.
Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο cloud, και το αυτοκίνητο car, από την στιγμή που το συμφωνήσουμε να είναι και έτσι.
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον. Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πεί «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο.»
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γη + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω. Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποία εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για τη σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι, συρρικνώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος ως συναίσθημα, σιγά σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει. Μας «φθίνει» -ελαττώνει σαν ανθρώπους– και μας φθίνει ως και την υγεία μας. Και φυσικά όταν θέλουμε να χαρακτηρίσουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πώς το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα». Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του. Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά. Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις τη δυνατότητα να πας όπου αγαπάς.
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.
Εδω παρατηρείται η τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Επισης μια άλλη σύγκριση. Ο «άνθρωπος στα Ελληνικά ετυμολογείται και ως το ον που κοιτάζει προς τα πάνω (άνω + θρώσκω) ή κατά άλλους, εκ του «ανήρ» και «ωψ». Πόσο σημαντική και συναρπαστική ετυμολογία που μπορεί να αποτελέσει βάση ατελείωτων φιλοσοφικών συζητήσεων. Αντίθετα στα Λατινικά ο άνθρωπος είναι «Homo» που ετυμολογείται από το χώμα. Το ον που κοιτάζει ψηλά στον ουρανό λοιπόν για τους Έλληνες, σκέτο χώμα για τους Λατίνους…»

Κλείνοντας, επειδή πολλοί βραδύνοες επιδιώκουν την απαξίωση της Ελληνικής αναφερόμενοι στην «Ινδοευρωπαϊκή» της προέλευση, θα ήθελα να ειπώ το εξής:
Η «ινδοευρωπαϊκή» θεωρία μπορεί κάλλιστα να υφίσταται, αλλά ουδεμία γλώσσα από αυτές τις «Ινδοευρωπαικες» διαθέτει τα επαναλαμβανόμενα μόρια που συνθέτουν εννοιολογικώς τα Ελληνικά λήμματα. Εξ ου και ο άκρατος δανεισμός από την Ελληνική για να δημιουργηθούν νέες έννοιες όπως «photograph”, telescope, stethoscope κλπ.
Η Ελληνική θυμάται, και όλβιος ο έχων πρόσβαση.

-Παναγιωτης Τερπάνδρου Ζαχαρίου-

Οι αδύναμοι αρκούνται στο να παίρνουν αποφάσεις, οι ισχυροί, όμως, τις κάνουν πράξη!

51,237 συνάνθρωποι, πήγαν και ψήφισαν μια 76χρονη κυρία, παντελώς σε αυτούς άγνωστη, την οποία έψαχναν και δεν έβρισκαν οι πάντες το βραδυ των ευρωεκλογών, ακόμη και παραγοντες απο το κόμμα που την περιέλαβε στο ψηφοδέλτιό του.

Η οποία δεν εκανε προεκλογικό αγώνα, δεν είχε παρουσία στα social media, δεν είχε δωσει καμία συνέντευξη, δεν εκανε καμια παρουσία πουθενά και που το μοναδικό κριτήριο με το οποιο την σταύρωσαν οι ψηφοφοροι, ηταν το γεγονός ότι η 76χρονη κτηνοτρόφος απο ενα χωριό στον Εβρο, ήταν πρώτη στο ευρωψηφοδελτιο της Ελληνικής Λύσης, αφού ήταν και η μόνη υποψήφια που το επώνυμό της άρχιζε από «Α»!!
Στα τηλέφωνα απο προχθές βγαίνει ο γιος της, οποίος λεει οτι η μητέρα του είναι σοκαρισμένη απο την εκλογή της και οτι η ίδια δεν επιθυμεί να δηλώσει τίποτα δημόσια, οτι ποτέ δεν εχει αναμιχθεί με τα κοινά και οτι μάλλον δεν θα αποδεχτεί την θεση της ευρωβουλευτή και θα παραιτηθει!

Κατάφερε δε να πάρει 51.237 σταυρούς και να πλασαριστεί δεύτερη, πίσω από τον κτηνίατρο Εμμανουήλ Φράγκο, τον οποίο πολλοί ψήφισαν νομίζοντας ότι έβαζαν σταυρό στον στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο, με τον τελευταίο να κάνει προχθες δήλωση στα social media διευκρινίζοντας ότι δεν ήταν ουδέποτε υποψήφιος, συνεπώς τα συγχαρητήρια που πολλοί έσπευδαν να του δώσουν, δεν τον αφορούσαν.
Συγνώμη. Αυτο δεν ειναι λαός. Είναι τσίρκο Μedrano.
Αυτό δεν ειναι εκλογική διαδικασία, είναι νούμερο επιθεώρησης στο Δελφινάριο.

αντιγραφη από Ε. Ε.fb

Όταν έχει πολύ κρύο κλείνουν όλα.
Όταν έχει καύσωνα κλείνουν όλα.
Με πολλά χιόνια ή βροχές κλείνουν όλα.
Πριν τις εκλογές κλείνουν όλα.
Μετά τις εκλογές κλείνουν όλα.

Αν είναι ανοιχτά, τον υπόλοιπο καιρό…

Γ. Ψ

Θα μας βοηθούσε πολύ να μαθαίναμε ότι η αληθινή σοφία περιλαμβάνει φρόνηση και κουράγιο..

Αν δεν είσαι άρτιος εσωτερικά, είναι ανώφελο να προσεύχεσαι για κάτι εξωτερικό. .

Ο σεξουαλικός ινφαντιλισμός είναι ένα είδος παραφιλίας, όπου το άτομο αναζητά μέσα από το παίξιμο ρόλου να παλινδρομήσει στην παιδική ηλικία, μια διαδικασία μέσα από την οποία αντλεί ερωτική διέγερση.

Υπάρχει ένα ψυχολογικό φαινόμενο που λέγεται ινφαντιλισμός το οποίο αφορά ένα είδος συναισθηματικής-ερωτικής καθυστέρησης ενηλίκων με εμμονές σε δεδομένα και εμπειρίες της παιδικής ηλικίας;

Ο ινφαντιλισμός περιγράφει την επιμονή παιδικών χαρακτηριστικών σε ενήλικες που δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν την σεξουαλική ωριμότητα που η ηλικία τους επιτάσσει.

Ο σεξουαλικός ινφαντιλισμός είναι ένα είδος παραφιλίας, όπου το άτομο αναζητά μέσα από το παίξιμο ρόλου να παλινδρομήσει στην παιδική ηλικία, μια διαδικασία μέσα από την οποία αντλεί ερωτική διέγερση. Συνήθεις συμπεριφορές περιλαμβάνουν το να πίνει από μπιμπερό, να φοράει πάνες, να μιλάει σα μωρό κλπ.

Συχνά το φαινόμενο αυτό συνδέεται με τον σεξουαλικό μαζοχισμό όπου το άτομο φαντασιώνεται ή και επιζητά να τιμωρείται για διάφορες απαγορευμένες συμπεριφορές του.

Σε πρόσφατη έρευνα βρέθηκε ότι ο ινφαντιλισμός ανευρίσκεται συχνότερα σε άνδρες ηλικίας 38 ετών, οι οποίοι έχουν σταθερή εργασία και βρίσκονται σε σταθερή σχέση.

Όπως τα περισσότερα άτομα με παραφιλίες, έτσι και στον ινφαντιλισμό, το άτομο δεν έχει εναισθησία στην συμπεριφορά του, δεν θεωρεί ότι πάσχει από μια ψυχική διαταραχή και δεν έχει το κίνητρο να αλλάξει, άρα σπάνια αναζητά θεραπευτική στήριξη.

Η Μυρσίνη Κωστοπούλου είναι διδάκτωρ Κλινικής Ψυχολογίας-ψυχοθεραπεύτρια,

Στην ταβέρνα του Κουτσούλη στα Σκούρτα

ο αείμνηστος Ρ. Καμαριανάκης στο πόντιουμ και οι: Δ. Πάτρας, Ν. Τσιάκαλος,, Ε. Αθανασίου