Η ακροδεξιά είναι ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό κίνημα, με κύριο χαρακτηριστικό την απέχθεια προς την δημοκρατία και την ελευθερία, την προσπάθεια ιδεολογικού ελέγχου οργουελιανού τύπου καθώς και τον αντισημιτισμό. Ακριβώς τα ίδια στοιχεία χαρακτηρίζουν και την ακροαριστερά (σημειώνω ότι ο Στάλιν κατεδίωξε το εβραϊκό στοιχείο απηνώς), γιά αυτό άλλωστε η κορυφαία γερμανοεβραία φιλόσοφος Hannah Arendt ενοποίησε τον φασισμό, τον ναζισμό και τον σταλινισμό στην κατηγορία του Ολοκληρωτισμού. Η απόδοση ακροδεξιού χαρακτήρα στα κινήματα που θέλουν να διαφυλάξουν την ευρωπαϊκή ταυτότητα, που βασίζεται στην δημοκρατία, στον διαφωτισμό, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην ισότητα των φύλων, από την επιστροφή στον μεσαίωνα που επιφυλάσσει ο μαζικός εποικισμός της Ευρώπης από ασιατικούς και αφρικανικούς πληθυσμός με άλλα (σεβαστά μεν αλλά εντελώς άλλα) χαρακτηριστικά από τα ευρωπαϊκά, πάσχει από θεμελιώδη λογική ασυνέπεια και διαστρέβλωση. Η μαζική υπερψήφιση αντιμεταναστευτικών κομμάτων (άλλων πράγματι ακροδεξιών άλλων όχι) οφείλεται όχι βέβαια στην νοσταλγία κάποιου χίτλερ αλλά στην αποτυχία της πολυπολιτισμικής κοινωνίας στην έκρηξη βίας, στην αδυναμία και απροθυμία ενσωμάτωσης αλλογενών πληθυσμών στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στην διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής των ευρωπαϊκών κοινωνιών.

Μελέτης Μελετόπουλος

ΠΑΣΟΚ – Μουλκιώτης: Απόρροια ελλιπούς φύλαξης η φωτιά στη ΠΥΡΚΑΛ στα Δερβενοχώρια

Ο βουλευτής ΠΑΣΟΚ Βοιωτίας και Υπεύθυνος ΚΤΕ Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Γιώργος Μουλκιώτης, με Κοινοβουλευτική Παρέμβαση- Ερώτηση απευθυνόμενη στους Υπουργούς Εθνικής Άμυνας και Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, ζητά απαντήσεις για την φωτιά που ξέσπασε σε αποθήκη της ΠΥΡΚΑΛ – Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε στα Δερβενοχώρια, όπου εντός αυτής υπήρχαν χημικά και πυρίτιδα (επιχωματωμένη).

Όπως επισημαίνεται στην ερώτηση με το υπ’  αριθ: 1634/2024 έγγραφο του Δήμου Τανάγρας, το οποίο είχε σταλεί ήδη από τον περασμένο Φεβρουάριο στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, αναφέρεται αφενός η έλειψη προσωπικού φύλαξης στους χώρους που φυλάσσεται πολεμικό υλικό και αφετέρου η αμέλεια στον χώρο με την κατεστραμένη εξωτερική περίφραξη και τις σπασμένες πόρτες που είναι εύκολο να παραβιαστούν, θέτοντας σε μέγιστο κίνδυνο την ασφάλεια του χώρου, αλλά και των κατοίκων της γύρω περιοχής.

Κατόπιν των ανωτέρω, ο βουλευτής θέτει πέντε καίρια ερωτήματα προς απάντηση στους αρμόδιους Υπουργούς:

1.    Έχουν διερευνηθεί οι λόγοι που ξέσπασε η πυρκαγιά στην αποθήκη της ΠΥΡΚΑΛ – Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε στα Δερβενοχώρια;

2.    Για ποιους λόγους υπάρχει ελλιπής φύλαξη και παραμέληση του χώρου, με συνέπεια να εγκυμονούν σοβαρότατοι κίνδυνοι λόγω των επικίνδυνων υλικών που φυλάσσονται εκεί (όπως πυρίτιδα και χημικά);

3.    Σε ποιες ενέργειες προβήκατε μετά την λήψη του υπ’  αριθ. πρωτ : 1634/2024 εγγράφου του Δήμου Τανάγρας με τις σημαντικές επισημάνσεις του;

4.    Προτίθεστε να προχωρήσετε σε θωράκιση του χώρου με πρόσθετο προσωπικό φύλαξης και με βελτίωση και συντήρηση των υπαρχουσών υποδομών της ΠΥΡΚΑΛ – Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Α.Ε;

5.    Σε ποιες ενέργειες προτίθεστε να προβείτε προκειμένου να υπάρξει διασφάλιση πως δεν θα κινδυνεύσει ξανά με πυρκαγιά ο εύφλεκτος χώρος, αλλά και η γύρω από αυτόν περιοχή;

Γράφει ο Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης στο προφίλ του.

Να σημειώσουμε εν τάχει μερικά συμπεράσματα που διέλαθαν την προσοχή των αναλυτών πάσης φύσεως: Όσον αφορά την λεγόμενη απαξίωση της πολιτικής, τεράστια ευθύνη φέρει και το θλιβερό επίπεδο άσκησης της δημοσιογραφίας και των ακόμα αθλιότερων σταρ της, που δεν «λένε ειδήσεις» παρά επενδύουν στην καριέρα τους. Το επίπεδο του δημόσιου λόγου είναι χαμηλό και επικίνδυνα διαβρωτικό: ότι πρέπει για να αναπτύξει και ενθαρρύνει την ηλιθιότητα και την γνώμη του ηλίθιου.
Ένας δεύτερος και βασικός λόγος που δεν προβάλλεται επίσης, είναι η επιμονή στην άνωθεν επιβολή της προοδευτικής -υποτίθεται- νοοτροπίας της κουλτούρας που μας επιβάλλει φορτικά και φασιστικά μια καινοφανή αντίληψη του κόσμου και της κοινωνίας, η οποία έρχεται σε βίαιη αντίθεση με το πολιτισμικό μας αίσθημα και αισθητήριο και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την λειτουργία της κοινωνίας. Για παράδειγμα, ποτέ δεν αναλύθηκαν σοβαρά, υπό το φόβο του συντριπτικού λαϊκισμού της κυρίαρχης «προοδευτικής» κουλτούρας, η πολιτισμική μας σχέση με την οικογένεια, την θρησκεία και την πατρίδα, πράγμα που πλήγωνε και πληγώνει αφάνταστα την πλειοψηφία του λαού (σωστά ή λάθος, δεν είναι εδώ υπό εξέταση). Την αγνοεί χαρακτηριστικά, με λάθος τρόπο, υπεροπτικά και όχι μέσα στα πλαίσια μιας εκσυγχρονιστικής προσέγγισης δίχως εξαλλοσύνες και ακρότητες. Μια άλλη επισήμανση είναι η παρά φύση επιβολή της λεγομένης woke κουλτούρας, με τις καινοφανείς γελοιότητες που θέλει τα φύλα να μην είναι 2 αλλά 42, και βλέπουμε, ζωή να ‘χουμε, ότι το φύλο είναι …θέμα αυτοπροσδιορισμού ή ότι η αρσενική και η θηλυκή ταυτότητα δεν είναι επιλογή της φύσης, αλλά των κοινωνικών ανισοτήτων και άλλες γελοιότητες που έβαλαν τις κοινωνίες σε μεγάλη δοκιμασία. Ταυτόχρονα με τις 50 και βάλε αποχρώσεις των δικαιωμάτων και των αυτοπροσδιορισμών κάθε λογής και παραλογισμού, τις συμπεριληπτικότητες, τις συλλογικότητες, τις πολυπολιτισμικότητες, τους αλληλέγγυους και γενικά όλες αυτές τις αχαλίνωτα επικίνδυνα κυρίαρχες μειονότητες δημιουργήθηκε ένα αίσθημα ασφυξίας στις δυτικές κοινωνίες οι οποίες παραζαλισμένες από τον δικαιωματισμό, τον (υποτίθεται) ρατσισμό, τον σεξισμό (κάθε βλέμμα και επιθυμία είναι ένοχη), την ξενοφοβία (μετά βίας ξεχωρίζεις λευκό στην Εθνική Γαλλίας ποδόσφαιρου) , τις γυναικοκτονίες (που είναι ξεχωριστό είδος φόνου…), τον υπέρμετρο τσογλανισμό στην διαπαιδαγώγηση της νεολαίας (όπου απαγορεύεται το όχι) και τις ψυχολογικές διακηρύξεις για τα τραύματα της παιδικής ηλικίας, έφτασαν την γελοιότητα στα άκρα και την αποκαλούμενη ακροδεξιά στην επιφάνεια.
Η Δύση κατάντησε κινδυνεύει από τα πολλά δικαιώματα!
Το αποτέλεσμα είναι, όλες αυτές οι ακράτητες, αλλά και οι αριστερές ιδεοληψίες για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, μαζί με τις επίσημες πολιτικές μεγάλων και «σοφών» χωρών όπως η Γερμανία, δημιούργησαν ακραίες αντιδράσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στη Γερμανία, οι Αφγανοί και άλλες πολιτισμικές «εξωτικότητες» βιάζουν, αβίαστα τις Γερμανίδες και η αστυνομία δεν βγάζει ανακοινώσεις, ούτε καν τους καταγράφουν ως περιστατικά, όπως έχει καταγγελθεί πολλές φορές, καθώς οι Γερμανοί προτεστάντες γουστάρουν φτηνά εργατικά χέρια και φτηνό αέριο από τον Πούτιν, από το πιο φερέγγυο πρόσωπο της οικουμένης. Το ότι ομάδες ΛΟΑΤΚΙ συν, πλην και επί τα αυτά, επιτίθενται συστηματικά στα θεμέλια των δημοκρατιών της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου εμφανιζόμενοι κάθε μέρα και με ένα νέο απίθανο αίτημα δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού ενώ ταυτόχρονα υπερασπίζονται μόνο ισλαμιστές φονιάδες, ισλαμοφασίστες χασάπηδες όπως στην Παλαιστίνη, την ΧΑΜΑΣ και τους μουλάδες στο Ιράν και στην Υεμένη πυροδοτεί τον τρόμο των λαών να γλυτώσουν τον ψυχίατρο!
Αυτά κι άλλα πολλά παρόμοια και φανταχτερά στα καθ’ ημάς και στα ευρωπαϊκά, είχαν επιπτώσεις, ευτυχώς όχι δραματικές ακόμα, αλλά το μήνυμα «άντε γ@μ@θείτε επιτέλους» πλανάται πάνω από την Ευρώπη.
ΥΓ Αυτός είναι ο λόγος που καταποντίστηκαν (ΔΙΚΑΙΩΣ) τα αριστερά κόμματα, κάτι «πράσινα άλογα» και άλλες συλλογικότητες και επανέρχεται η λεγόμενη ακροδεξιά έχοντας πάρει το μάθημά της από τις ακρότητες. (Βλ. Μελόνι και Λεπέν).
ΥΓ Τα εγχώρια ακροδεξιά κόμματα κυρίως αυτό του Βελλόπουλου που μας προσκαλεί θλίψη και βαθιά απογοήτευση όπως και τα άλλα αποκόμματα της ΝΙΚΗΣ και των ΛΟΓΙΚΩΝ δεν διαφέρουν σε πολιτικό, πολιτισμικό επίπεδο από το Κάπα Κάπα Έψιλον του Κοτσούμπα, που το προφέρει σα να θέλει να μας σπάσει το κεφάλι, του ανεκδιήγητου παλιάτσου του ΣΥΡΙΖΑ με τα υπόλοιπα της ακροαριστεράς με Κωνστατντοπούλες, Βαρουφάκηδες, ΑΝΤΑΡΣΥΕΣ είναι σα να λέμε γύρισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι για να μην τρέφουμε αυταπάτες. Αν αθροίσουμε το εκλογικό τους αποτέλεσμα μπορούμε να κλάψουμε ελεύθερα!

Σοφία δεν είναι να ξέρεις τη σύσταση της ύλης, ούτε ποια είναι η τετραγωνική ρίζα του 2012… Αυτά είναι γνώση. Σοφία είναι η συνειδητοποίηση, πως όση γνώση κι αν έχεις, πάντα θα μένει κάτι ανεξιχνίαστο, κάτι ανερμήνευτο… μια αλήθεια που συνεχώς θα αποδρά σαν ειρωνικό φίδι στην επόμενη σκοτεινή φυλλωσιά, όσο κι αν εσύ φωτίζεις με γνώση τον δρόμο σου. Σοφία είναι ν’ αρχίσεις να υποψιάζεσαι, πως ποτέ δε θα σου αποκαλυφθεί η μεγάλη αλήθεια κι ας εικάζεις τα μύρια όσα… Τότε, όταν χαμηλώσεις τα μάτια εμπρός σ’ αυτήν την τρομακτική επίγνωση, όταν κατακλυσθείς από μια τέτοια αδυναμία… όταν αποδεχθείς πως θα ζήσεις και θα πεθάνεις, χωρίς να έχεις απαντήσει στα υψηλά ερωτήματα… τότε θα φωτιστείς από το φως της ταπεινότητας και σοφίας, θα πλησιάσεις περισσότερο τον μέσα σου άγγελο.
Γιατί οι απαντήσεις δεν είναι το παν, αλλά το να μάθεις να συμβιώνεις με τα αναπάντητα…

Γιώργος Πύργαρης

Tabula rasa (προφορά: τάμπουλα ράζα) είναι η λατινική έκφραση του όρου «άγραφος πίνακας». Αναφέρεται στην επιστημολογική θεωρία που ορίζει πως ο άνθρωπος δεν γεννιέται με προϋπάρχουσες, έμφυτες γνώσεις, αλλά η γνώση του αποκτάται μέσω της εμπειρίας και αντίληψής του

Δια χειρός Χ Στέφου

Η Ελλάδα είναι μία από τις πρωταθλήτριες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην κρίση επιπέδου διαβίωσης, καθώς ο ένας στους τέσσερις ανθρώπους που ζουν στη χώρα αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, που δόθηκαν πρόσφατα στη δημοσιότητα, η Ελλάδα εμφανίζεται ως η τέταρτη φτωχότερη χώρα της Ευρώπης, με το 26% του πληθυσμού να βιώνει τους παρακάτω κινδύνους:

• Φτώχεια,
• ακραία υλική και κοινωνική αποστέρηση,
• και/ή διαβίωση σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας.

Ακόμη, ο μέσος όρος του ποσοστού φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ των 27 είναι 21,4%, ποσοστό που αντιστοιχεί 94,6 εκατομμύρια πολίτες. Το ποσοστό είναι ελαφρά μειωμένο σε σύγκριση με το 2022, όταν έφτανε στο 22% και στα 95,3 εκατομμύρια.

Τα υψηλότερα ποσοστά ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια ή/και κοινωνικό αποκλεισμό έχουν η Ρουμανία και η Βουλγαρία, με 32% και 30% αντίστοιχα, ενώ στην Τρίτη θέση βρίσκεται η Ισπανία, σε μικρή απόσταση από την Ελλάδα με 26%.

Στον αντίποδα τα χαμηλότερα ποσοστά καταγράφηκαν στην Τσεχία (12%), τη Σλοβενία (14%), τη Φινλανδία και την Πολωνία (16% αμφότερες).

Χρειαζόμαστε περισσότερο Πράσινο στις πόλεις

Με μόλις 29 βαθμούς θερμοκρασία αέρα ξεπερνά τους 76 βαθμούς η καμπίνα του αυτοκινήτου στον ήλιο, τους 48 βαθμούς η άσφαλτος, τους 50 το πεζοδρόμιο!!! Αν θέλουμε να προστατευτούμε εμείς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα από τις αρνητικές επιπτώσεις της ζέστης, που δυστυχώς θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια, πρέπει να βάλουμε στη ζωή μας περισσότερο πράσινο. (Φωτο από το μετεωρολόγο Γιώργο Τσατραφύλλια)

Ο Ιταλός οικονομολόγος Vilfredo Pareto (1848-1923) εξέφρασε τη συγκεκριμένη αρχή παρατηρώντας ότι το 80% της γης στην πατρίδα του ανήκε στο 20% του πληθυσμού. Κάτι αντίστοιχο, λοιπόν, συμβαίνει και στις περισσότερες δουλειές.

Είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο ότι το 20% των inputs (καταχωρήσεων) αποδίδουν το 80% των outputs (αποτελεσμάτων). Ή για να το πούμε πιο απλά: το 20% των προϊόντων είναι εκείνο το οποίο θα φέρει και το 80% των εσόδων.

«Αν είδα πιο μακριά από άλλους, ήταν επειδή στάθηκα στους ώμους γιγάντων» είχε πει κάποτε ο Νεύτωνας αναφερόμενος στη δική του δημιουργική διαδικασία. Από τότε έχουν περάσει αρκετοί αιώνες και δεν είναι πάντα χρήσιμο να κυνηγάμε την αυθεντικότητα με κάθε κόστος….

Η φράση «Αυθωρεί και παρά χρήμα» χρησιμοποιείται για κάτι που θέλουμε να γίνει ευθύς αμέσως, χωρίς χρονοτριβή. Σημαίνει ευθύς αμέσως, στη στιγμή, πολύ γρήγορα.

Η πρώτη εντύπωση Πολλοί από εμάς νοιάζονται πάρα πολύ για τιs πρώτες εντυπώσεις, κάτι που είναι λογικό, αλλά είναι κάτι που πρέπει να το αφήσουμε στην άκρη. Ο τρόπος με τον οποίο αρχικά βλέπουμε τους άλλους ανθρώπους μπορεί να είναι σημαντικός μερικές φορές και η εμπιστοσύνη στο ένστικτό σας είναι κάτι που μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμο. Τούτου λεχθέντος, συχνά κρίνουμε άλλους ανθρώπους με βάση την εμφάνισή τους και αποφασίζουμε γρήγορα πώς νιώθουμε για αυτούς. Για να είμαστε ειλικρινείς, πιθανότατα όλοι έχουμε χάσει πιθανές φιλίες ή σχέσεις επειδή υποθέτουμε ότι δεν θα τα πάμε με κάποιον με βάση την εμφάνισή του. Δίνουμε υπερβολική σημασία σε αυτές τις πρώτες εντυπώσεις και συχνά χάνουμε ευκαιρίες επειδή δεν είμαστε διατεθειμένοι να είμαστε ανοιχτόμυαλοι.

Μπροστά από το σπίτι όπου μέναμε στην Κόρινθο κατοικούσε μια φτωχή γυναίκα και ο μοναχογιός της.

Το παιδί ήταν καχεκτικό και ραχιτικό. Πέρασε ένας Βλάχος που έσερνε μια αρκούδα από την αλυσίδα. Έκανε τον γύρο της χώρας με το ζώο του και μάζευε χούφτες τα λεπτά.

Η δύστυχη η γειτόνισσά μας βρήκε αυτό τον άνθρωπο και του έδωσε χρήματα για να πατήσει η αρκούδα πάνω στο σώμα του παιδιού. Αγόρασε έπειτα μερικές τρίχες που διάλεξε η ίδια από την πλάτη του ζώου. Ήλπιζε να φτιάξει ένα φυλαχτό για να ισιώσει το σώμα του γιου της.

Οι Έλληνες της υπαίθρου πιστεύουν στη μαγεία. Κατ’ αυτούς, ο γιατρός είναι ένας μάγος με την άδεια της κυβέρνησης· η ιατρική συνταγή είναι μια συλλογή από λόγια μαγικά. Δεν την πηγαίνουν στον φαρμακοποιό, αλλά τη βουτούν σε βραστό νερό και το πίνουν σαν αφέψημα.

Στο βάθος του μυαλού τους διατηρείται κάποιος παγανισμός. Βλέπει κανείς σε κάποια βρόμικη συνοικία των Αθηνών μία κολόνα, τελευταίο απομεινάρι ενός ναού του Ασκληπιού. Εκείνοι που προσδοκούν να γιατρευτεί ένας άρρωστος παίρνουν μια τρίχα από τα μαλλιά του ή μια κλωστή από τον κνημοδέτη του, δένουν μια μπάλα κερί σε κάθε άκρη και πάνε να την κολλήσουν σε αυτή την κολόνα.

Οι Έλληνες εκείνοι που δεν είναι και τόσο σχολαστικοί σε θέματα εντιμότητας τηρούν πολύ αυστηρά τους κανόνες της Εκκλησίας και υπακούν τυφλά τους παπάδες τους. Όταν μια μητέρα πουλά την κόρη της σε έναν πλούσιο, διευκρινίζει πάντα ότι θα δώσουν τόσα για την κόρη της, τόσα για τους γονείς και τόσα για την Εκκλησία.

Είχα την τιμή να δειπνήσω με έναν δολοφόνο και την ατυχία να τον σκανδαλίσω. Ήμαστε στην Αίγινα και τρώγαμε αρνί κλέφτικο έξω στο ύπαιθρο και εν μέσω Σαρακοστής. Ένας Έλληνας που δεν τον γνωρίζαμε ήρθε και κάθισε μαζί μας, έφαγε το ψωμί μας και τα σύκα μας, ήπιε το κρασί μας και αποχώρησε, αγανακτισμένος από τη συμπεριφορά μας, όταν είχε πια χορτάσει για καλά.

Έμαθα την επομένη ότι ο κατσούφης συνδαιτυμόνας μας κουβαλούσε στη συνείδησή του τον θάνατο ενός ανθρώπου και ότι η δικαιοσύνη τον έψαχνε τόσο προσεκτικά που ποτέ δεν τον έβρισκε, θεωρούσε τον εαυτό του καλύτερο χριστιανό από εμάς.

***

Πηγή:  La Grèce contemporaine – του Εντμόντ Αμπού.

Η νέα ελληνική έκδοση του βιβλίου έχει τον τίτλο «Η Ελλάδα του Οθωνα». Αριστέα Κομνηνέλλη. Εκδόσεις Μεταίχμιο.

Το βιβλίο εκδίδεται για πρώτη φορά το 1854.

by Αντικλείδι , https://antikleidi.com