ΟΡΕΙΝΟΣ

* Νικολά Γκομέζ Ντάβιλα, 1913-1994

Αθόρυβος συγγραφέας που έζησε για λίγο στο Παρίσι, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το πέρασε στη Μπογκοτά δημιουργώντας μια ιδιωτική βιβλιοθήκη με 30.000 τόμους και εκδίδοντας βιβλία σε ελάχιστα αντίτυπα. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του αποτελείται από αφορισμούς (“escolios“) και αποσπασματικές σημειώσεις.
Προς το τέλος της ζωής του, τη δεκαετία του ΄80, κέρδισε την αναγνώριση, κυρίως μέσα από γερμανικές μεταφράσεις του έργου του. Σήμερα θεωρείται ένας από τους πιο ενδιαφέροντες πολιτικούς στοχαστές του 20ου αιώνα

Ένας εύστοχος αφορισμός του είναι:

Η κοινωνία του μέλλοντος: σκλαβιά χωρίς αφέντες.

Η δασκάλα και ο ιερέας της Φουρνάς

•Η ορεινή Ευρυτανία είναι πανθομολογούμενα ονειρεμένος τόπος.Ελάχιστα τον γνωρίζω.Ειναι ένα από τα πολλά ταξιδιωτικά μου ελλείμματα.Εκει είναι το χωριό Φουρνά και παραδίπλα ο Κλειτσος.
Η δασκάλα και ο ιερέας αντιμέτωποι με την βαθμιαία ερήμωση και την διακοπή λειτουργίας του δημοτικού σχολείου έβαλαν αγγελία και προσκάλεσαν πολύτεκνες οικογένειες να μετοικήσουν στο πανέμορφο χωριό τους.Προσφεραν δωρεάν σπίτι,εργασία για το σύζυγο και τα πρώτα έξοδα.Προφανως σε συντονισμό με τους κατοίκους.Ανταποκριθηκαν τρεις ελληνικές πολύτεκνες οικογένειες και μετακομίζουν στη Φουρνα.Το δημοτικό θα λειτουργήσει με 10 παιδάκια.Το γυμνάσιο έχει 10 μαθητές ήδη.Μπραβο στη δασκάλα και τον ιερέα.Χιλια μπράβο.
•Δείχνουν το δρόμο και σε ένα άλλο πρόβλημα.Την διέξοδο σε παράτυπους μετανάστες που βολοδέρνουν και ρέπουν προς τη παραβατικότητα στην Αθήνα και όχι μόνο.Θα μπορούσαν αντι να επαιτούν και να καθαρίζουν τζάμια στα φανάρια να ζωογονήσουν τα χωριά που απειλούνται με εξαφάνιση.Σε ελεγχόμενο αριθμό.Λχ ένα χωριό με 200 κατοίκους θα μπορούσε να δεχτεί 3-5 οικογένειες.Σε 20 χρόνια τα παιδιά τους θα είναι Έλληνες.
•Η Φουρνα έχει την άγνωστη ιστορία της.Οπως και ο γειτονικός Κλειτσος.

Την έχω διαβάσει πριν πολλά χρόνια στο βιβλίο του Γεωργούλα Μπέικου. «Η λαϊκή εξουσία στην Ελεύθερη Ελλάδα».Εκει στην κατοχή, το ΕΑΜ ,δια του συγγραφέως κομμουνιστή Μπέικου ,δημιούργησε θεσμούς αυτοδιοικητικούς με νέους κώδικες και λαϊκά δικαστήρια με αστικές και ποινικές αρμοδιότητες με άξονα την εξωδικαστική επίλυση των διαφορων .Διοτι κατα τη διακήρυξη τους στον Κλειτσό το «αστικό κράτος καταλύθηκε».Λαικη Δημοκρατία Κλειτσού.Προδηλως η εικόνα εμφανίζεται εξωραϊσμένη στο βιβλίο.

Ομως το διάβασα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.Πως δομήθηκε η ζωή σε ένα χωριό ,για αρκετά χρόνια ,εκτός του ελέγχου των κατακτητών με Εαμική ομπρελλα.Οπως το έβλεπα δεν νομίζω πως το πείραμα θα πολύ άρεσε στο ΚΚΕ.Ηταν πολύ δημοκρατικό για τα γούστα του.Δεν το ξέρω όμως.Στη Φουρνα ήταν και το στρατηγείο του ΕΛΑΣ στον εμφύλιο.
•Πάντα με έλκουν οι ξεχασμένες ιστορίες που βυθίζονται στη σκόνη του χρόνου.

Πάνος Μπιτσαξής

Άναψαν τα τζάκια στα ορεινά δερβενοχώρια

Σοφία είναι η διανοητική κατανόηση των αιώνιων πραγμάτων. Γνώση είναι η ορθολογική αντίληψη εφήμερων πραγμάτων.

Άγιος Αυγουστίνος

Ο ιερός Αυγουστίνος πρεσβεύει, ότι οι άνθρωποι δεν υπήρξαν πάντοτε ότι δεν προορίζονται δια να υφίστανται αιωνίως και ότι η δικαιοσύνη και η κοινωνική αλληλεγγύη απέχουν πολύ από μίαν έστω και σχετικήν τελειότητα. Όπως και αν έχει το πράγμα, επάγεται ο εκκλησιαστικός ούτος Πατήρ, ο προορισμός του ανθρώπου δεν πρέπει να επιζητείται εις αυτήν την ζωήν, αλλ’ όπως διδάσκει ο Χριστιανισμός, εις την μέλλουσαν ακριβώς δε η «Πολιτεία του Θεού» στηρίζει την ελπίδα της σωτηρίας και της οριστικής λυτρώσεως εις την πέραν του τάφου ζωήν.

Μια ομάδα νέων καθηγητών πριν 55 χρόνια!

Μετά από 55 χρόνια συνάντησα την αγαπημένη μου φιλόλογο των γυμνασιακών χρόνων!

Συγκινητικές και συνάμα όμορφες στιγμές !!

Θέλουμε να μας σέβονται οι άλλοι στη δουλειά μας. Όποια δουλειά κι αν είναι αυτή. Μπορείτε να κερδίσετε τον σεβασμό των συναδέλφων, των διευθυντών και οποιουδήποτε άλλου.

Όπως εξηγεί ο ειδικός ηγεσίας, Scott Mautz, ξεκινήστε κάνοντας στον εαυτό σας αυτές τις κρίσιμες ερωτήσεις:

Τι μπορώ να δώσω για να κερδίσω τον σεβασμό;

Σε τι πρέπει να αντισταθώ για να κερδίσω τον σεβασμό;

Τι πρέπει να αποπνέω για να κερδίσω τον σεβασμό;

«Αυτό το ονομάζω πλαίσιο σεβασμού Give-Resist-Exude και το διδάσκω εδώ και δεκαετίες. Η απόκτηση σεβασμού θα χρειαστεί επίσης λίγη ψυχική δύναμη και σθένος, κάτι που μελετάω για περισσότερα από 30 χρόνια και έχω γράψει στο πρόσφατο βιβλίο μου, The Mentally Strong Leader», λέει ο ίδιος στο CNBC.

1. Δώστε

Εάν δίνετε περισσότερα από όσα παίρνετε, θα κερδίσετε τον σεβασμό. Ακολουθούν μερικοί από τους πιο αναγνωρισμένους τρόπους για να το κάνετε αυτό:

• Να είστε γενναιόδωροι με το χρόνο και τις γνώσεις σας: Βοηθήστε τους ανθρώπους να λύσουν προβλήματα, να ξεπεράσουν τα εμπόδια και να περιηγηθούν σε δύσκολες συνθήκες. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο συνάδελφός σας είναι νευρικός για μια επερχόμενη μεγάλη παρουσίαση. Τυχαίνει να είστε καλοί στη δημόσια ομιλία, επομένως βοήθα τον να εξασκηθεί.
• Δώστε αυτό το επιπλέον 10% προσπάθειας, πάντα: Σκεφτείτε αυτόν τον χαμογελαστό barista του καφέ ή τον εργατικό σερβιτόρο που βλέπετε να δίνει αυτή την επιπλέον προσπάθεια – δεν μπορείτε παρά να το σεβαστείτε. Κάντε το ίδιο και στις δικές σας αλληλεπιδράσεις.
• Προσφέρετε επαίνους και credits ελεύθερα: Η έρευνα δείχνει ότι η έκφραση ευγνωμοσύνης έχει τρομερή, θετική επίδραση στους άλλους – κάτι που μπορεί να αυξήσει την εκτίμηση και το σεβασμό τους για εσάς.
• Μοιραστείτε την άποψή σας — και στηρίξτε την με δεδομένα. Επίσης αφιερώστε χρόνο για να δώσετε feedback. Να θυμάστε ότι η συγκεκριμένη ανατροφοδότηση είναι πιο αξιόπιστη και πιο ουσιαστική από τις αόριστα σχόλια.

2. Αντισταθείτε

Ο σεβασμός προέρχεται και από αυτό στο οποίο δεν κάνεις. Εδώ είναι σίγουροι τρόποι που θα τροφοδοτήσουν τον σεβασμό:

• Αντισταθείτε στην ανάληψη credits: Oταν έρθει η ευκαιρία να μοιραστείτε ποιος έκανε τι πίσω από το Χ επίτευγμα, κάντε δείξτε εκείνους, όχι για εσάς. Οι άνθρωποι θα εξακολουθούν να γνωρίζουν ότι έπαιξες ρόλο στην επιτυχία και θα σε σέβονται περισσότερο επειδή βάζεις τους άλλους στο προσκήνιο.
• Αποφύγετε να κουτσομπολεύετε συναδέλφους: Αντίθετα, εμπλακείτε σε «θετικά κουτσομπολιά». Για παράδειγμα, την επόμενη φορά που θα έχετε την ευκαιρία να πείτε κάτι σπουδαίο που έκανε ένας συνάδελφος, κάντε το. Όχι μόνο είναι καλό για την κουλτούρα, αλλά με αυτόν τον τρόπο αποκτάτε μια «διπλή βουτιά» σεβασμού.
• Μην παρασυρθείτε στην αρνητικότητα: Το να παραμείνουμε θετικοί είναι μια επιλογή στον σημερινό συχνά απαισιόδοξο και διχασμένο κόσμο. Να θυμάστε ότι η αισιοδοξία τροφοδοτεί την πρόοδο προς τα εμπρός και συχνά κάνει τη διαφορά.

3. Αποπνέεις

Μπορείτε να κερδίσετε τον σεβασμό αν δείχνετε τα εξής:

• Επαγγελματισμός και δεξιοτεχνία: Να εμφανίζεστε πάντα έχοντας κάνει την εργασία σας. Βεβαιωθείτε ότι γνωρίζετε ποιο είναι το κοινό σας, τι χρειάζεται να γνωρίζει και να βιώσει και πώς σκοπεύετε να του το προσφέρετε.
• Διαφάνεια: Όταν δεν είσαι ειλικρινής, η εμπιστοσύνη εξατμίζεται και ο σεβασμός φεύγει από το πεδίο. Αντίθετα, να είστε ανοιχτοί σχετικά με το γιατί παίρνετε αποφάσεις, να μοιράζεστε σχόλια και να λειτουργείτε χωρίς κρυφές ατζέντες.
• Αυθεντικότητα: Οι άνθρωποι θέλουν να ξέρουν ότι αντιλαμβάνονται τον πραγματικό εαυτό σας. Εμφανιστείτε λοιπόν με ειλικρίνεια, ακεραιότητα και ευαλωτότητα. Συμπεριφερθείτε με γνήσιο και προσιτό τρόπο. Ενεργήστε με συνέπεια με τις αξίες σας.
• Υπευθυνότητα με συμπόνια: Όταν κάποιος κάνει ένα λάθος, είναι εύκολο να τον επιπλήξεις ή να έχεις μια σκληρή στάση. Θεωρήστε τους άλλους και τον εαυτό σας υπεύθυνους, αλλά κάντε το με συμπόνια και ενσυναίσθηση

Πηγή:it’s possible.gr/ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΕΛΕΓΡΙΝΗ

1977. Η τσιμεντένια γέφυρα του Κόκκινου ποταμού γκρεμίζεται … μερικούς μήνες αργότερα τα νερά της λίμνης του Μόρνου θα σκεπάσουν όλη την περιοχή

Προσπαθώ να αντικαταστήσω τα δεσμά με ανθρώπινους δεσμούς».
«Ένας ψυχωτικός ασθενής δεν θα αυτοκτονούσε ποτέ αν δεν τον παραμελούσαν».
«Δεν αλλάζουμε τη διάγνωση, αλλά τη μοίρα του ανθρώπου».

Τούτες οι τρεις σκέψεις αποτέλεσαν τα θεμέλια της δράσης του Παναγιώτη
Σακελλαρόπουλου*. Τούτες οι τρεις σκέψεις αποκαλύπτουν περίτρανα το διαμέτρημα του
οράματός του. και της προσωπικότητάς του. Ο Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος ήταν μόνος του
μια Σχολή σκέψης, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη.

* πρωτοπόρος καθηγητής της Ψυχιατρικής καταγόμενος από το Χρισσό Φωκίδας.

Πατέρας της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και πρωτοπόρος
της Κοινωνικής Ψυχιατρικής στην Ελλάδα
Ένθερμος υποστηρικτής της αποασυλοποίησης
Αμφισβητίας της κατεστημένης Ψυχιατρικής
Εμπνευσμένος ακαδημαϊκός δάσκαλος και κλινικός ιατρός

Πολλοί κλάψανε, μόλις το μάθανε, κι άλλοι δακρύσαν. Το δάκρυ τους, «πηγμένο από τ’ αλεύρι τού φούρναρη, φούσκωσε σαν προζύμι για ένα μεγάλο αυριανό ψωμί. Λάβετε, φάγετε! Αλλά και ποιος δε σφάλλει; Ποιος δε λύγισε με τα χρόνια; Κι αλήθεια, τι γνωρίζουμε για τον εαυτό μας; Ζούμε στην τύχη και στον κίνδυνο, η κάθε μέρα μάς φθείρει, έτσι που σε λίγο, κάτω απ’ το όνομά μας, δε θα’ ναι κανείς (και μόνο η ανωνυμία θα μας διατηρεί μακριά από μύθους). Όμως, σήμερα, με βλέπετε, εδώ στη γωνιά τού δρόμου, έτοιμο κάθε στιγμή να σας αγαπήσω – ένας μικροδιεκπεραιωτής τού ανέφικτου μες στην αιώνια λησμονιά… Κι αν συνεχίσω να ζω, είναι γιατί δε θέλω να λησμονήσω, ή βγαίνω ξανά στις γωνιές τού δρόμου με μια μπουκάλα στο στόμα σαν τις σάλπιγγες της Αποκαλύψεως. Και το χιόνι, πέφτει αθόρυβα απ’ το πρωί, σαν κάποιος να τινάζει το σπόγγο τού παλιού σχολείου… Μόνο αυτός, που στάθηκε στις ίδιες γωνιές, πολλές φορές, μέσα στη νύχτα, μόνο αυτός έμαθε πως δεν υπήρξε ποτέ δρόμος, παρά μόνο για να χαθείς…».

Απόσπασμα από το έργο του Θωμά Στραβέλη, συγγραφέα – πανεπιστημιακού: Δημήτρης Λιαντίνης- Ο Ταΰγετος θυσίασε τον Φιλόσοφο για να σώσει τη Φιλοσοφία