ΟΡΕΙΝΟΣ

•Η απουσία αντιπολίτευσης,στη φάση που διανύουμε,είναι εκκωφαντική.Λες κσι δεν υπάρχουν.Λες και τους έχει πάρει το κύμα.Το αποτέλεσμα είναι η πολλαπλή αδράνεια της κυβέρνησης σε πλήθος θεματων,που μπορούν να λυθούν,και οι εμμονές σε κάποιες πολιτικες που κυριολεκτικά «σκοτώνουν» τη μεσαία τάξη και τον κόσμο της εργασίας,δηλαδή τον κοινωνικό πυρήνα της χώρας.

Όλα αυτά κράβονται γιατί πέραν των αποτυχιών η κυβέρνηση δείχνει ικανή να κυβερνά και έχει και επιτυχίες σε διάφορους τομείς.Κυριαρχεί δε πλήρως στην επικοινωνία.

•Κυριολεκτικά δεν τους καταλαβαίνω.Πίκρα οκ αλλά υπάρχει πιο γοητευτικο πράγμα από την αντιπολίτευση;Προσωπικά ο ρόλος αυτός θα με έθελγε. Ότι θες λες,ότι θες υπογραμμίζεις με μια μόνο προϋπόθεση να έχεις δικιο.Γιατί όταν μιλας για να μιλάς και δεν έχεις και δικιο γίνεσαι καταγελαστος.

•Βγαίνει ας πούμε σήμερα η Αχτσιόγλου με τον διαφαινόμενο στεφανο της νικητριας στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ και λέει Απούσα η κυβέρνηση από την Αλεξανδρούπολη έχει πολιτικες ευθύνες.Την ώρα που με 7 μποφόρ γίνεται μάχη και ο επικεφαλής νοσηλεύεται.Μα είσαι σοβαρή κ.Αχτσιόγλου;ποιον θα πείσεις έτσι.Χάθηκαν τα θέματα;Έχεις πάει σε νοσοκομείο να δεις τον πανικό.Έχει ζητήσει κάποιος γνωστός σου ΕΚΑΒ;

•Πέστε και για τον καρχαρία κάτι.Καρχαρίας στη Σαλαμίνα.Που είναι επιτέλους η κυβέρνηση;Έπρεπε να επέμβουν τα ΟΥΚ. Να τον συλλάβουν να τον βάλουν σε ενυδρειο και να τον αμολήσουν στην τουρκολιβυκη ΑΟΖ.

•Το Πασοκ που είναι;Στις παραλίες.Που να το ψάχνεις αυγουστιάτικα.

Πάνος Μπιτσαξής

Δείτε όσα είπε ο Καταλανός τεχνικός της Μάντσεστερ Σίτι στην κάμερα της Cosmote TV:

«Φταίει η κοινωνία, δεν είναι πρόβλημα του ποδοσφαίρου. Ο ρατσισμός είναι πρόβλημα της κοινωνίας. Ο ρατσισμός είναι παντού, η βία είναι παντού. Γιατί; Γιατί η διαφορά του πλούσιου με τον φτωχό είναι πολύ μεγάλη. Δεν υπάρχει μεσαία τάξη να ισορροπήσει τη κατάσταση.  

Οι ανισότητες δημιουργούν προβλήματα. Ο μισός πλανήτης υποφέρει από πείνα ο άλλος μισός πεθαίνει από χοληστερίνη. Ότι συνέβη στην Ελλάδα, συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Είναι θέμα κουλτούρας, είναι θέμα παιδείας. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αμείβονται καλύτερα, όσοι εργάζονται στον τομέα της υγείας επίσης, αλλά όσοι είναι στην εξουσία κλέβουν τα πάντα και έτσι δυσκολεύει η κατάσταση».

Αλωπεκίς

Το όνομα Αλωπεκίς σημαίνει «μικρή αλεπού» ή «αλεποειδής». Ανήκει στους πρωτόγονους λυκοειδείς σκύλους, έχει όρθια αυτιά, σφηνοειδές σχήμα κεφαλής, μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια, είναι μεσαίου μεγέθους με ύψος που φτάνει τα 30 εκατοστά και χνουδωτή καμπυλωτή ουρά.
Πρόκειται για μια φυλή που εμφανίζεται στον ελλαδικό χώρο με τους Πελασγούς και αναφέρεται από αρκετούς αρχαίους Έλληνες κλασσικούς συγγραφείς, όπως είναι ο Αριστοτέλης, ο Ξενοφών και ο Αριστοφάνης. Απεικονίζεται σε πολλά αρχαιολογικά ευρήματα που υπήρχαν ήδη από τη μεταπαλαιολιθική εποχή στη Θεσσαλία, όπως κεραμικά, γλυπτά, αγαλματίδια και τάφους. Ο Ξενοφών αναφέρει την αλωπεκίδα ως ένα από τα δύο κύρια ελληνικά αρχέτυπα σκύλων στο έργο του «Κυνηγετικός». Οι αρχαίοι συγγραφείς πίστευαν ότι οι αλωπεκίδες δημιουργήθηκαν από τα ζευγαρώματα σκύλων και αλεπούδων. Ένα άλλο όνομα που τους αποδόθηκε στην αρχαιότητα ήταν «Κυναλώπηξ», που σημαίνει σκύλος-αλεπού. Άλλες τοπικές λαϊκές ονομασίες που συναντώνται στα νεότερα χρόνια είναι Αλεπουδίτσα, Αλεπουδόσκυλο, Βεντάκι στην Κρήτη, Ζαχαρόσκυλο στη Σκιάθο, Μωρόπα που είναι μια ποντιακή ονομασία και σημαίνει «μωράκια» πάλι στην Κρήτη, Μπόμπης ή Μπουμπούδι στις Σέρρες και Τσουπί ή τσουπάκι, που σημαίνει κοριτσάκι στην Αχαΐα και την Ηλεία. Οι αλωπεκίδες παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν για την φύλαξη κοπαδιών αφού πρόκειται για σκύλους φύλακες που προειδοποιούν για πιθανό κίνδυνο, απειλή ή εισβολέα. Αντιλαμβάνονται φυσικά φαινόμενα πριν αυτά συμβούν όπως είναι για παράδειγμα ένας επικείμενος σεισμός. Αυτά τα πανέμορφα σκυλιά είναι κατάλληλα και για σκύλοι συντροφιάς διότι όχι μόνο είναι φύλακες, παρά το μικρό τους μέγεθος, αλλά και γιατί διαθέτουν εξαιρετικά υψηλή συναισθηματική αντίληψη, ευφυΐα, προσαρμοστικότητα και εκπαιδεύονται πολύ εύκολα. Είναι προστατευτικά, στοργικά, είναι πολύ φιλικά με τα παιδιά και αναπτύσσουν δυνατούς δεσμούς με τους κηδεμόνες τους. Η αλωπεκίδα είναι πιθανότατα η αρχαιότερη φυλή σκύλου που επιβιώνει στην Ευρώπη, όμως δυστυχώς πλέον είναι κρίσιμα απειλούμενο είδος και είναι επιτακτική η ανάγκη να προστατευτεί άμεσα.

“Σπίτι όσο χωρείς και κάμπο όσο θωρείς” πως το παρελθόν παραδίδει μαθήματα βιωσιμότητας

Σάββατο βράδυ: η γνωστή αυγουστιάτικη γιορτή!

Είναι ο Μήτσος με την γκόμενα στο ξενοδοχείο και η γυναικα του στο σπίτι να τον περιμένει. Η γκόμενα να τον έχει φάει να ξυρίσει το μούσι:

«Μήτσο μου δε λέω σου πάει, αλλά θα προτιμούσα να βλέπω το ωραίο σου πρόσωπο» του λέει.

«Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου» της λέει αυτός «σε αυτήν αρέσει πολύ και δεν θέλω να χαλάω το χατίρι της καημένης γιατί με αγαπάει πολύ. Βλέπεις που είμαι εγώ εδώ τώρα, αυτή είναι στο σπίτι και με περιμένει».

«Έλα σε παρακαλώ…» να του τριβελίζει τα αυτιά η γκόμενα…. «έλα.. έλα… έλα..»

Τι να κάνει και αυτός πάει στο μπάνιο και ξυρίζεται και γίνεται καινούριος.

Το βράδυ όταν πήγε σπίτι, μπήκε στις μύτες στο δωμάτιο να μην ξυπνήσει η γυναίκα του και χώθηκε σιγά σιγά στο κρεβάτι.

Εκείνη μες τον ύπνο της τον αγκαλιάζει, του πιάνει το πρόσωπο και του λέει:

«Αγάπη μου δε θα ‘πρεπε να είσαι εδώ ακόμα. Όπου να ‘ναι θα γυρίσει ο άνδρας μου.»

Αν ο Τόπος χρειάζεται κάποιους, αυτοί δεν είναι ψευτοδιοικητικοί γραφιάδες της λίθινης εποχής και του αραμπά. Ούτε είναι οι τεμπέληδες και ρουσφετοδιωρισμένοι φαρισαίοι του συν τη παρούση αλληλογραφία διαβιβάζομεν δια τα καθ’ υμάς, που πασσέρνουν διαρκώς ο ένας στον άλλον, οι ασυνείδητοι, ό,τι απαιτεί έργο και αντιμετώπιση ουσιαστική εδωμέσα!

Χρειάζονται δάσκαλοι πρώτα, και πάλι δάσκαλοι, κι όλων των ειδών οι δάσκαλοι – κι όχι αυτοί της παρακμής! Και τεχνικοί, και πάλι τεχνικοί, και μέσοι –πρωτίστως– τεχνικοί, αλλ’ όχι αυτοί οι εκβιαστές, οι θρασύτατοι κι αλαζωνικότατοι, που χρόνια τώρα μαστίζουν τη Χώρα, με τις τελείως πέραν των δυνατοτήτων της («δίκαιες», ίσως, γι’ αυτούς, μα άδικες γι’ αυτήν, και για όλους τους άλλους του Λαού της) απαιτήσεις τους!

Και χρειάζονται τεχνίτες –άσσοι τεχνίτες, σαΐνια τεχνίτες, με συνείδηση ποιότητος τεχνίτες– όχι τούτοι οι μαστροχαλαστήδες, οι εκβιαστές επίσης του συνόλου, που τα φορτώσαν όλα στο πέτο, εν ονόματι «Δημοκρατίας» τώρα-τώρα, και τάχα «ιδεολογίας»!..

(τεύχος 8 των «Νέων Ελληνικών», τον Αύγουστο του ’66)

Ο Ρένος Αποστολίδης, εξέχουσα μορφή της ελληνικής λογοτεχνίας, της φιλολογίας και της λογοτεχνικής κριτικής κοιμόταν αγκαλιά με το έργο του Νίτσε, επιλέγοντας έναν «αντάρτικο» πνευματικό δρόμο, όπως και οι γιοι του Ήρκος και ΣτάντηςΑποστολίδης.

Φορούσε σφυροδρέπανο, για να εκνευρίζει τους δεξιούς και γραβάτα για να εγείρει τους αριστερούς. Αυτός ήταν ο Ρένος Αποστολίδης, ένας γνήσιος Νιτσεϊκός καβαλάρης.