“Οι άνθρωποι δεν γίνονται καλύτεροι, γίνονται πιο έξυπνοι. Όταν γίνεσαι πιο έξυπνος δεν σταματάς να βγάζεις τα φτερά από τις μύγες! Απλά βρίσκεις καλύτερους τρόπους για να το δικαιολογήσεις”

Stephen King

Γιάννης Κιμπουρόπουλος/efsyn

Αγαπημένο φρούτο το σύκο. Και υπάρχει σε τέτοια αφθονία αυτή την εποχή σε αγροκτήματα, χωράφια, αυλές σπιτιών σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, που είναι να απορείς πώς γίνεται να εμφανίζεται σε μανάβικα και σουπερμάρκετ σε τιμή ακόμη και 12 ευρώ το κιλό.

Καταγράφηκε κι αυτό στις αρχές του Αυγούστου, πιθανότατα σε κάποιο πανάκριβο νησί των Κυκλάδων. Αλλά ακόμη κι αν ήταν κάτι ακραίο, ούτε η «φυσιολογική» τιμή των 5-6 ευρώ το κιλό που επικρατεί αυτές τις μέρες κουμπώνει με τους «νόμους» προσφοράς και ζήτησης, ή τη συνάρτηση κόστους παραγωγής και εμπορικού κέρδους.

Γιατί τα περισσότερα σύκα που παράγονται είτε στους οργανωμένους οπωρώνες της Μεσσηνίας, της Λακωνίας ή της Αττικής, είτε στις χιλιάδες μοναχικές συκιές που βλασταίνουν και καρπίζουν χωρίς την παραμικρή φροντίδα, δεν συλλέγονται και δεν καταναλώνονται καν. Ωριμάζουν, σαπίζουν και πέφτουν από τα δέντρα, αζήτητα, με μόνους πιθανούς καταναλωτές τα πουλιά, τις μέλισσες, τις σφήκες και τα σκουλήκια.

Οσοι έκαναν τις συνήθεις καλοκαιρινές διαδρομές στα νησιά ή στην ηπειρωτική χώρα, σε τουριστικά θέρετρα ή στα χωριά τους, αποκλείεται να μη διασταυρώθηκαν με μια κατάφορτη συκιά, που κάτω από τα πλατιά φύλλα της προστάτευε πράσινους, κίτρινους ή μοβ καρπούς της, που σχεδόν σου λένε «ζούλιξέ με, κόψε με».

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, η επιδρομή σε μια μοναχική συκιά που συνήθως οριοθετούσε ένα χωράφι ή μια αυλή ήταν μια ακίνδυνη και χωρίς ποινικές συνέπειες κλοπή. Η στατιστική κάποτε μετρούσε 5 εκατομμύρια συκιές στην Ελλάδα, που απέδιδαν τη δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγή σύκων σε όλο τον κόσμο, το 10% της παγκόσμιας παραγωγής.

Οι αρχαίοι Ελληνες είχαν τα σύκα για πολύτιμη τροφή, εξ ου κα η κλοπή (ή μήπως η αποκάλυψή τους;) συνδεόταν με τη ρετσινιά της συκοφαντίας. Σήμερα η συκοφαντία είναι ο μυστικιστικός μηχανισμός που μετατρέπει την πιο άφθονη και φθηνότερη οπώρα στη σπανιότερη και ακριβότερη.

•Κανένας σοβαρός ανθρωπος δεν επιδιώκει να ακυρώσει ότι καλό ενδεχομένως έχει γίνει στην πολιτική προστασία.Ιδιως το απλό εργαλείο του 112 το οποίο πράγματι σώζει ζωες.Πολύ περισσότερο την αυταπάρνηση πυροσβεστών και εθελοντών.Ομως οι ευθύνες είναι πολύ μεγάλες.Συγκεκριμένες,απτές.Δεν χωρούν ούτε αλλοθι ουτε εξωραισμους.

Και είναι υπαρκτές ανεξάρτητα αν η πλαδαρή η ανυπαρκτη αντιπολίτευση δεν είναι σε θέση να τις περιγράψει και λέει αλλά αντ άλλων.Ούτε μπορεί να αποτελεί άλλοθι το Μάτι.Και τέλος δεν είναι οι πυρκαγιες και η καταστροφή εθνικό κισμετ όπως το θεωρει ο Μητσοτάκης για να μας πει ότι ολα ήταν καλά.
Ποιες είναι οι ευθύνες;να σας τις πω εγώ.

Το μπάχαλο των δασικών υπηρεσιών που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το ουσιωδες από το επουσιώδες.Στο ιδιο τσουβάλι οι πολυτιμοι εθνικοί δρυμοί και τα χωράφια με τα πουρνάρια που βαφτίζονται δάση και ταλαιπωρούν τους πολιτες.Μια εντελώς παράλογη ,ακατέργαστη νομοθεσία.

Η Δαδια,η Πάρνηθα,η Πινδος κλπ είναι εθνικοί δρυμοί.Δεν έχουμε δα και τόσους πολλούς για να χάσουμε το λογαριασμό.Αυτούς τους φυλάς.Τέλος.Παντι τρόπω.Με drones,με περιπολίες του στρατού με κανονισμους στη πρόσβαση.Που ήταν ο Στρατος στη Δαδια;κανείς δεν ήξερε πως είναι πέρασμα και ότι οι μετανάστες βάζουν φωτιά για να ψήσουν και να ζεσταθούν;Τώρα ξυπνησατε;καληνύχτα.Τεράστιο έλλειμμα.Τι άλλο να πούμε;Να ψαχνουμε φιλοσοφίες;Άλλο θέμα ο ανθρωπισμός και άλλο οι φωτιές.

Τελος οι αρμοδιότητες.Χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα.Το βελτιώσατε λέτε.Δεν φτάνει.Δεν μπορεί οι ένοπλες δυναμεις να είναι με δευτερευοντα ρόλο στις εθνικές καταστροφές.Να πανηγυρίζετε επειδή 10 μέρες μετά την πυρκαγιά πήγε επιτέλους το «θηριώδες» πυροσβεστικό ερπυστριοφόρο του Στρατού στον Εβρο.
•Προστατεύστε το Σουφλι.Την υπέροχη αυτή ακριτική κοινότητα που βρηκε τη ταυτότητα της και την αυτάρκεια της στι μετάξι.Εκεί να βγει το νέο pass.Έχω ακόμα δυο μεταξωτές γραβάτες που ψώνισα όταν πήγα.Να πάρουμε από κει τα θαυμάσια προϊόντα τους.Κοστίζουν λίγο παραπάνω από τα κινεζικά αλλά δεν πειράζει.Είναι ελληνικά με μεγάλο μεράκι και μεγάλη παράδοση.Έχουν και μουσείο μετάξης.Να πάμε.

Πάνος Μπιτσαξής

 «Δε φαντάζομαι γράφοντας, πώς κάνω σπουδαία πράγματα. Είναι μόνο και μόνο ο τρόπος που έχω να βγω από την άπειρη πίκρα της ζωής μας και της γενιάς μας…
Όσο για τη δόξα – η μόνη δόξα που μου είναι επιθυμητή, είναι εκείνη που θα μου έδιναν οι άνθρωποί μου. Κι αυτοί δεν είναι ασφαλώς – εκτός από ελάχιστους – εκείνοι που γράφουν βιβλία…»

(Απόσπασμα επιστολής προς τον Τίμο Μαλάνο, το 1942, με αφορμή το γεγονός ότι συγκέντρωνε υλικό για την καβαφική ποίηση και τη μελέτη της)

ΡΟΥΣΟΣ ΚΑΜΑΡΙΑΝΑΚΗΣ

 

Ο αξέχαστος φίλος Ρούσος ήταν μια πολύπλευρη προσωπικότητα και άφησε έντονα το αποτύπωμα του. Σταδιοδρόμησε στην ασφαλιστική εταιρία interamerican, όπου υπήρξε και από ιδρυτικά μέλη του συλλόγου των υπαλλήλων και για αρκετά χρόνια πρόεδρος του συλλόγου.

Λάτρης της μουσικής την οποία υπηρέτησε κυρίως ως στέλεχος της φιλαρμονικής του δήμου Πετρούπολης. Αγαπούσε πολύ την αγροτική ζωή και στο μικρό αγρόκτημα του περνούσε με ευχαρίστηση τον ελεύθερο χρόνο του μαζί με την οικογένεια του.

Το ¨κόκκινο χρώμα¨ το συμπαθούσε ιδιαίτερα σεβόμενος όμως πάντα όλων των ειδών τις προσωπικές επιλογές.

Μια μικρή ιστορία από την ίδρυση του συλλόγου.

Στα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα η ασφαλιστική εταιρία interamerican μεσουρανούσε στα ασφαλιστικά δρώμενα της Ελλάδας, απασχολούσε εκατοντάδες υπάλληλους και χιλιάδες ασφαλιστές και το όνομα της είχε πάρει μυθικές διαστάσεις και είχε γίνει συνώνυμο με την ασφάλιση Ζωής.

Εποχή ΠΑΣΟΚ και ο συνδικαλισμός αποτελούσε ουσιαστικά την αφανή κυβέρνηση. Στην εταιρία δεν υπήρχε σωματείο εργαζομένων και οι υπάλληλοι της επηρεαζόντουσαν συνδικαλιστικά από όργανα εκτός της εταιρίας.

Μια μικρή ομάδα υπαλλήλων αποφάσισε ότι θα ήταν καλύτερο να δημιουργηθεί σωματείο εντός της εταιρίας και ξεκίνησε τις σχετικές διεργασίες. Την πρώτη διοικούσα επιτροπή, αν θυμάμαι καλά, αποτελούσαν οι: Ρούσος Καμαριανάκης, Βασίλης Μπάρλος, Γιάννης Κασσελάκης, Κώστας Μπερτσιάς, Γιώργος Τζανετάκος.

Όταν πλέον και νομικά είχε δημιουργηθεί ο σύλλογος αποφάσισε η διοικούσα επιτροπή να ενημερώσει επίσημα την εργοδοσία. Η συνάντηση που έγινε με τον Δημήτρη Κοντομηνά οποίος, πανέξυπνος ον, καλώς όρισε την δημιουργία του σωματείου και μάλιστα ζήτησε να μάθει ποιες είναι οι διαδικασίες για να γραφτεί και αυτός …

Ο Ρούσος του απάντησε χαμογελώντας “ότι το σωματείο είναι των εργαζόμενων και όχι των εργοδοτών..”

“Δηλαδή ρε Ρούσο τι θες να πεις ότι εγώ δεν εργάζομαι” ήταν η απάντηση του Κοντομηνά που προσποιήθηκε ότι θίχτηκε από τα λεγόμενα του Ρούσο !!

Ο Σεπτέμβριος έχει διάφορες ονομασίες στο λαϊκό καλεντάρι:

• Χινόπωρος, επειδή θεωρείται ο πρώτος μήνας του Φθινοπώρου.
• Ορτυκολόγος, λόγω του περάσματος των ορτυκιών που αποδημούν νότια.
• Τρυγητής ή Τρυγομηνάς, λόγω του τρύγου, που είναι η κύρια αγροτική απασχόληση το μήνα αυτό.
• Σποριάρης, επειδή προετοιμάζεται η σπορά των χωραφιών.
• Σταυρίτης, από τη μεγάλη εορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού στις 14 Σεπτεμβρίου.

Η 1η Σεπτεμβρίου συνδέεται με ποικίλες προλήψεις. Οι έγκυες απείχαν από κάθε εργασία για να μη γεννηθεί το παιδί τους με το σημάδι του Αγίου Συμεών του Στυλίτη, που γιορτάζει αυτή την ημέρα (Συμεών / σημαδεύω).

Η 1η Σεπτεμβρίου θεωρείται η «Ημέρα του Χρονογράφου», καθώς πιστεύεται ότι ο Χάρος γράφει όσους θα πεθάνουν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Για να ξορκίσουν τον Χάροντα, οι νοικοκυραίοι σπάνε ένα ρόδι στην είσοδο του σπιτιού τους….

*Στίβεν Έντγουιν Κινγκ είναι Αμερικανός συγγραφέας.

*Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ένας λογοτεχνικός γίγαντας του 20ού αιώνα!!

Γιωργος Ψαρράς , Μανόλης Ανδρόνικος, Βασίλης Καλτσάς ¨σκαπανείς¨ της ιδιωτικής ασφάλισης!

Δεν μπορείς να γίνεις πλούσιος αν ασχολείσαι με την πολιτική εκτός και αν είσαι απατεώνας

Χάρρυ Τρούμαν αμερικανός πρόεδρος

•Η αισθηση μου είναι πως η εκλογή αυτή θα κριθεί με ένα νεύμα του Αλεξη Τσιπρα.Ένα νεύμα καλά δουλεμένο στις ομορφιές της Καλιφόρνια.

Στη νότια πλευρά της προς το Σαν Ντιεγκο,έχει και εξημερωμένες φώκιες,που σου κάνουνε χαρούλες.Ένα νεύμα αδιόρατο,σαν γκριμάτσα,σαν μισοκλεισμενο μάτι,ένας υποτονθορισμός,μια ηχηρή σιωπή.

•Κάτι μου λέει ότι το νευμα έχει ήδη γινει.Αλλά με τη δέουσα τεθλασμένη για να μην εκτεθεί ακόμα.Γιατί δεν είναι σίγουρο πως αρκεί.
•Αμερικανικό Δημοκρατικό Κομμα.Μια μεγάλη κατεστημένη χοάνη που ξέρει να νικάει.Εχει ακαταμάχητα θέλγητρα για κάθε πρώην,νυν και επόμενο.

Πάνος Μπιτσαξής

Ο Νίκος Πανουργιάς διακεκριμένος τραγουδιστής παραδοσιακών τραγουδιών, πρόσφατα βραβευθείς για την πολυετή προσφορά του στο αρβανίτικο τραγούδι!

Η Ελβετία το επιβεβαιώνει !