ΟΡΕΙΝΟΣ

Έχουμε ακλόνητες πεποιθήσεις μόνο εάν δεν έχουμε μελετήσει τίποτε σε βάθος..

Εμίλ Σοραν•

*περίφημος για τον πεσιμισμό του, (που κάποιες φορές φτάνει στα όρια του μηδενισμού), Ρουμάνος φιλόσοφος που άφησε πίσω του πλήθος συγγραμμάτων.

Την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου, κάτω από τους πρόποδες της Ακρόπολης θα διεξαχθεί η εκκίνηση και οι αγωνιζόμενοι θα κατευθυνθούν στα Δερβενοχώρια για την πρώτη δοκιμασία του αγώνα, την ΕΔ «Σκούρτα» (13.02 km – 12:18). Εν συνεχεία, θα αγωνιστούν στις Ειδικές Διαδρομές «Θήβα» (14.53 km – 13:21) και «Ελικώνας» (8.06 km – 14:44) και θα καταλήξουν στην Ιτέα για 30λεπτο Service και για να φορέσουν τους προβολείς ενόψει της τελευταίας διαδρομής του σκέλους.

Ειδική Σκούρτων

1999. Κ Μπερτσιάς και Ν Μαντζάρης

Στα χέρια τους έπεσε με προδοσία, λέει το ιερό βιβλίο. Τον έπιασαν και τον έδεσαν και τον τύφλωσαν και τον ταπείνωσαν· «καὶ ἐκράτησαν αὐτὸν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ ἐξέκοψαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ· καὶ κατήνεγκαν αὐτὸν εἰς Γάζαν καὶ ἐπέδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις χαλκείαις, καὶ ἦν ἀλήθων ἐν οἴκῳ τοῦ δεσμωτηρίου.»

Κι ύστερα μαζεύτηκε στον Ναό όλος ο λαός των εχθρών, γυναίκες και άντρες κοντά τρεις χιλιάδες, για να δουν τα πάθη και τους εξευτελισμούς του. Αλλά εκείνος προσευχήθηκε και ζήτησε χάρη στερνή πριν απ΄ τον θάνατό του την άγρια χαρά της εκδίκησης: «καὶ ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν μίαν περὶ τῶν δύο ὀφθαλμῶν μου τοῖς ἀλλοφύλοις».

Και ο θεός τού έκανε τη χάρη, και σείοντας με τα δυο του χέρια τις θεόρατες κολώνες του τεμένους ο Σαμψών τις γκρέμισε και πήρε μαζί του στον χαμό και όλων των εχθρών του το πλήθος, ανακράζοντας: «ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων».

«Καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῷ», λέει το ιερό βιβλίο, «καὶ ἦσαν οἱ τεθνηκότες, οὓς ἐθανάτωσε Σαμψὼν ἐν τῷ θανάτῳ αὐτοῦ, πλείους ἢ οὓς ἐθανάτωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ».

Υπάρχει χρόνος για να δουλέψεις. Αλλά υπάρχει και χρόνος για να ξεκουραστείς. Πολλοί από εμάς θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε «διαθέσιμοι» για εργασία 24/7. Κανείς όμως δεν μιλά για το τι πρέπει να κάνεις όταν δεν εργάζεσαι. Πρέπει να υπάρχει και αυτός ο χρόνος. Ναι, η σκληρή δουλειά φέρνει αποτελέσματα συνήθως. Ωστόσο, αν δουλεύεις ακόμα και τις ώρες που είσαι «εκτός δουλειάς», δεν θα είσαι παραγωγικός. Όταν είναι η ώρα για εργασία, δούλεψε. Όταν είναι η ώρα για ξεκούραση, ξεκουράσου..

• από Αθανάσιο Χ. Παπανδρόπουλο

Πολυγραφότατος συγγραφέας, σύμβουλος επιχειρήσεων, ομιλητής και ψυχολόγος, ο δρ Τράβις Μπράντμπερι, είναι παγκοσμίως γνωστός για τις μελέτες του στο θέμα της συναισθηματικής νοημοσύνης. Ένα θέμα εξάλλου, εξόχως επίκαιρο, τώρα που η επιχειρηματική δραστηριότητα βρίσκεται σε φάση πολυσύνθετου μετασχηματισμού. Τόσο στο επίπεδο παραγωγής πλούτου, όσο και από κοινωνικο-εργασιακής πλευράς.

Ασφαλώς δε, το επιχειρηματικό περιβάλλον κάθε άλλο παρά αμέτοχο είναι των εξελίξεων και αλλαγών που επιφέρει στο επιχειρείν η ανάπτυξη και διάχυση της τεχνητής νοημοσύνης.

Όταν η έννοια της συναισθηματικής νοημοσύνης, πριν πενήντα χρόνια περίπου, ήλθε για πρώτη φορά στο προσκήνιο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, είναι αλήθεια ότι έθεσε αρκετά ερωτήματα. Κατά τον δρα Τραβις Μπραντμπερι, χρησίμευσε ως ο κρίκος που έλειπε σε ένα περίεργο εύρημα: τα άτομα με τόσο δείκτη νοημοσύνης, υπερτερούν κατά 70% εκείνων που έχουν υψηλότερο δείκτη ευφυΐας (IQ). Και το γεγονός αυτό, πρόσφερε ένα σοβαρό ερμηνευτικό κλειδί σε αυτό που πολλοί άνθρωποι πάντα υπέθεταν ότι ήταν μοναδική πηγή επιτυχίας, το IQ. Ο δείκτης ευφυίας, ελληνιστί.

Δεκαετίες ερευνών, δείχνουν τώρα τη συναισθηματική νοημοσύνη ως τον κρίσιμο παράγοντα που διαμορφώνει τους όρους για επαγγελματική επιτυχία και όχι μόνον.

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει έτσι κατά τον δρ Μπραντμπερι, είναι το μέγεθος του αντίκτυπου που η (ΣΝ) έχει στην επαγγελματική επιτυχία. Η σύντομη απάντησή του στο ερώτημα αυτό είναι μονολεκτική: τεράστιο.

 

«…Είναι ένας ισχυρός τρόπος να εστιάσετε την ενέργειά σας προς μία κατεύθυνση με ένα τρομερό αποτέλεσμα. Από όλους τους ανθρώπους που έχουμε μελετήσει στη δουλειά, έχουμε διαπιστώσει ότι το 90% των κορυφαίων επιδόσεων έχουν υψηλά EQ. Μπορείς να είσαι κορυφαίος παίκτης χωρίς συναισθηματική νοημοσύνη, αλλά οι πιθανότητες είναι ελάχιστες.

Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι το «κάτι» στον καθένα μας που είναι λίγο άυλο. Επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τη συμπεριφορά, πλοηγούμαστε στις κοινωνικές περιπλοκές και παίρνουμε προσωπικές αποφάσεις που επιτυγχάνουν θετικά αποτελέσματα.

Η συναισθηματική νοημοσύνη αποτελείται από τέσσερις βασικές δεξιότητες που συνδυάζονται σε δύο βασικές ικανότητες: την προσωπική ικανότητα και την κοινωνική ικανότητα…», τονίζει ο δρ Τραβις Μπραντμπερι.

Προχωρώντας δε περισσότερο στην ανάλυσή του, υπογραμμίζει ότι «….η προσωπική ικανότητα περιλαμβάνει τις δεξιότητές σας αυτογνωσίας και αυτοδιαχείρισης, οι οποίες εστιάζουν περισσότερο σε εσάς ατομικά παρά στις αλληλεπιδράσεις σας με άλλα άτομα. Η προσωπική ικανότητα είναι η ικανότητά σας να παραμένετε ενήμεροι για τα συναισθήματά σας και να διαχειρίζεστε τη συμπεριφορά και τις τάσεις σας.

• Η αυτογνωσία είναι η ικανότητά σας να αντιλαμβάνεστε με ακρίβεια τα συναισθήματά σας και να παραμένετε ενήμεροι για αυτά καθώς συμβαίνουν.
• Η αυτοδιαχείριση είναι η ικανότητά σας να χρησιμοποιείτε την επίγνωση των συναισθημάτων σας για να παραμένετε ευέλικτοι και να κατευθύνετε θετικά τη συμπεριφορά σας….».

Επίσης σημαντικός είναι και ο ρόλος των δεξιοτήτων διαχείρισης σχέσεων. Και από την άποψη αυτή, τονίζει ο Αμερικανός ψυχολόγος – σύμβουλος, σημαντική είναι η κοινωνική ικανότητα είναι η ικανότητά σας να κατανοείτε τις διαθέσεις, τη συμπεριφορά και τα κίνητρα άλλων ανθρώπων, προκειμένου να ανταποκριθείτε αποτελεσματικά και να βελτιώσετε την ποιότητα των σχέσεών σας.

• Η κοινωνική ευαισθητοποίηση είναι η ικανότητά σας να συλλαμβάνετε με ακρίβεια τα συναισθήματα των άλλων ανθρώπων και να κατανοείτε τι πραγματικά συμβαίνει.
• Η διαχείριση σχέσεων είναι η ικανότητά σας να χρησιμοποιείτε την επίγνωση των συναισθημάτων σας και των συναισθημάτων των άλλων για να διαχειρίζεστε με επιτυχία τις αλληλεπιδράσεις.

πηγή: Euro2day.gr.

Ξυπνάς και ακούς …

“Αγάπη μου, το πρωινό είναι έτοιμο!”

Πετάγεσαι από το κρεβάτι και ακολουθείς το γλυκό άρωμα του καφέ, των αυγών και του τραγανού μπέικον.

Μπαίνεις στην κουζίνα και τρως λίγο από το μπέικον, πίνεις μια γουλιά καφέ.

Ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι παντρεμένος και ζεις μόνος σου.

όμως μια άλλη δυνατή σκέψη προσπαθεί να σπρώξει στα άδυτα του μυαλού μου αυτή την διαπίστωση .

Ξαφνικά μπαίνει στην κουζίνα μια αιθέρια  ύπαρξη και με ένα πλατύ χαμόγελο σου προσφέρει μια μελιστάλαχτη καλημέρα και πλησιάζει να σε φιλήσει . Αρχίζεις να τρέμεις και να αδυνατείς να προφέρεις  μια λέξη , αφήνεσαι και το κορίτσι ακουμπά τα χείλη του στα δικά σου και οι γλώσσες σας ενώνονται , αμέσως καταλαβαίνεις ότι αυτό το πλάσμα είναι η Έλενα .

Αισθάνεσαι πολύ ωραία που ζεις αυτό το γεγονός και θες να πιστέψεις πως αυτή είναι η αλήθεια .

Τα καταφέρνεις , κάτι σαν όνειρο σου φέρνει αλλά δεν σε πειράζει, θες να το ζήσεις …

Οι φωνητικές σου χορδές λύνονται και οι φθόγγοι που εκφέρεις σχηματίζουν μια τρεμάμενη λέξη ,Έλενα μου!!

Η Έλενα , ο μεγάλος έρωτας των γυμνασιακών σου χρόνων , ο ανεκπλήρωτος  πόθος σου ,το κορίτσι των ονείρων σου , αν και δεν την είδες ποτέ στα όνειρα σου στα δέκα χρόνια που έχουν περάσει από τότε που χάθηκε ξαφνικά από την ζωή σου . 

Χωρίς καμία προειδοποίηση σταμάτησε να έρχεται στο σχολείο , κάποιος καθηγητής  σας είπε ότι η Έλενα και η οικογένεια μετανάστευσαν στην Αμερική . Είχες προλάβει όμως να γευτείς σε κάποιο πάρτι ένα φιλί της όταν παίζατε την μπουκάλα στο μισοσκόταδο του δωματίου του φίλου σας και συμμαθητή σας του Σόλωνα . Αυτή είναι η Έλενα , γνώρισες το φιλί της !

«Ξύπνα Νίκο» ακούς την φωνή της μητέρα σου , «το τηλέφωνο σου κτυπά»,

ξυπνάς , απαντάς στο τηλέφωνο σου . Είναι ο παλιός φίλος και συμμαθητής σου ο Σόλων , « Νίκο τα έμαθες τα νέα για την παλιά μας συμμαθήτρια την Έλενα ; Ήταν  δυστυχώς επιβάτης του αεροπλάνου που έπεσε πριν λίγο στη Αιθιοπία ..» 

 

 

Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ

2 Νοεμβρίου 1917: Ενώ η εξέγερση κατά των Οθωμανών εξελίσσεται νικηφόρα για τους Άραβες που ονειρεύονται ανεξαρτησία, ο βρετανός υπουργός Εξωτερικών, Άρθουρ Τζέιμς Μπάλφουρ, αποστέλλει μία επιστολή στον ηγέτη της εβραϊκής κοινότητας της Μεγάλης Βρετανίας, Λόρδο Ρότσιλντ, ζητώντας να τη διαβιβάσει στη Διεθνή Σιωνιστική Ομοσπονδία.

Πρόκειται για τη «Διακήρυξη Μπάλφουρ», όπως θα μείνει στην ιστορία, με την οποία δίδεται η υπόσχεση για την εγκαθίδρυση μιας «εβραϊκής πατρίδας» στην Παλαιστίνη, με σεβασμό στα δικαιώματα των λαών που ζουν ήδη στην περιοχή. Ως αντάλλαγμα, η εβραϊκή κοινότητα καλείται να ενθαρρύνει τις ΗΠΑ να εισέλθουν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι συζητήσεις που προηγήθηκαν της Διακήρυξης είχαν να κάνουν με τις λεπτομέρειες στη διατύπωση. Η φράση «εβραϊκή πατρίδα» χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα αντί της λέξης «πολιτεία», μιας και το επίσημο Λονδίνο δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι στόχος του ήταν η δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους. Επιπλέον, η αλλαγή μιας πρόθεσης οροθετούσε αυτή την πατρίδα μέσα στην Παλαιστίνη προς αποφυγής του εποικισμού όλης της περιοχής, ενώ στο τελικό κείμενο προστέθηκε και η αναφορά στα δικαιώματα των μη εβραϊκών κοινοτήτων.

Όλες αυτές οι αλλαγές ήταν αποτέλεσμα πιέσεων ενός αντι-σιωνιστή εβραίου και υπουργού της ινδικής κυβέρνησης, του Έντουιν Σάμιουελ Μοντάγκου, που πίστευε ότι η Διακήρυξη Μπάλφουρ στην αρχική της μορφή θα ενίσχυε τους αντισημιτικούς διωγμούς.

Η επιστολή περιελήφθη τρία χρόνια αργότερα στη Συνθήκη των Σεβρών, με την οποία διαμοιράστηκαν τα ιμάτια της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Μ. Βρετανία πήρε υπό την εντολή της τα εδάφη της Παλαιστίνης, κατόπιν αποφάσεως της Κοινωνίας των Εθνών. Οι Εβραίοι της Διασποράς ενθαρρύνθηκαν να μεταναστεύσουν κατά χιλιάδες στη «Γη της Επαγγελίας» και των προγόνων τους, προς μεγάλη αντίδραση των ντόπιων Αράβων.

Η πληθυσμιακή ισορροπία της περιοχής άρχισε να διαταράσσεται, η απελευθερωτική για τους Εβραίους -τρομοκρατική για τους Άραβες- οργάνωση «Χαγκάνα» ανέλαβε δράση και οι Βρετανοί «ένιπταν τας χείρας τους», όταν δεν υποστήριζαν το εβραϊκό στοιχείο. Έτσι φθάσαμε στο 1948, όταν δημιουργήθηκε το κράτος του Ισραήλ σε παλαιστινιακά εδάφη.

Η επιστολή Μπάλφουρ προς Ρότσιλντ δεν ήταν απλώς ένα ευχολόγιο!

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

*Καντ

“Η υπομονή είναι πικρή, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός”
Ζαν-Ζακ Ρουσσώ
Γαλλοελβετός φιλόσοφος (1712-1778)

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης, που είναι η 31η Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος του Δ.Σ της Eurobank, Γιώργος Ζανιάς, συνοδευόμενος από στελέχη του τραπεζικού ομίλου, επισκέφθηκε το Δημοτικό Σχολείο Σκούρτων στα Δερβενοχώρια Βοιωτίας, υπογραμμίζοντας “τη διαχρονική συμβολή της αποταμίευσης στην εξασφάλιση ενός καλύτερου αύριο για την ελληνική οικονομία και κοινωνία”.

Όπως αναφέρει σχετικό δελτίο τύπου, κατά την επίσκεψη, ο κ. Ζανιάς συζήτησε με τους μαθητές για την αποταμίευση, ως μια ευρύτερη στάση ζωής καθώς και για την αξία της στη διαμόρφωση καλύτερων οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών συνθηκών.

Ευχαρίστησε τον Διευθυντή του Σχολείου, Παναγιώτη Γκέκα και τα παιδιά, τα οποία, τιμώντας την ημέρα, είχαν προετοιμάσει θεατρικό σκετς μεταφορά του παραμυθιού Η τσεπούλα και ο κουμπαράκος, που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο το 2009 από την Κυριακή Τρακάδα.

Παρουσίασαν, επίσης, τραγούδι με θέμα Αποταμίευση, ενώ παρέλαβαν τους παραδοσιακούς κουμπαράδες της Τράπεζας.

Κατόπιν αιτήματος του σχολείου, που λειτουργεί σε μια επιβαρυμένη από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού περιοχή, η Eurobank υποστήριξε τη δημιουργία μιας τοιχογραφίας στο σχολείο. Τo έργο εμπνεύστηκε, επιμελήθηκε και φιλοτέχνησε η ζωγράφος Αλεξάνδρα Μπενάκη, σε μια εικαστική παρέμβαση που θέτει στο επίκεντρο τη δύναμη της μεταμόρφωσης και της ομαδικότητας για ένα καλύτερο αύριο.

Παράλληλα, η Τράπεζα προχώρησε στη δωρεά υλικοτεχνικού εξοπλισμού στο σχολείο, συμβάλλοντας στο έργο της Πολιτείας για την κάλυψη αναγκών μαθητών και εκπαιδευτικού προσωπικού.

Ο Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Eurobank, κ. Γιώργος Ζανιάς, δήλωσε:

«Η αποταμίευση, ως μια αντίληψη οικονομικής και όχι μόνο διαχείρισης, μας αφορά όλους και οφείλουμε να την αντιμετωπίζουμε ως τρόπο ζωής και συλλογική ευθύνη. Ζούμε σε καιρούς που οι διαδοχικές κρίσεις είναι η σύγχρονη κανονικότητα ενώ μεγάλες προκλήσεις, όπως είναι η κλιματική αλλαγή, απαιτούν επαναπροσδιορισμό στη διαχείριση οικονομικών και φυσικών πόρων για να εξασφαλίσουμε, κάποιες φορές, ακόμη και τα αυτονόητα. Η νοοτροπία της αποταμίευσης, μαζί με προνοητικότητα και συνετό σχεδιασμό, μπορούν να κάνουν τη διαφορά απέναντι σε ένα απαιτητικό μέλλον. Η Eurobank τιμά την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης και παραμένει προσηλωμένη στην πρωτοπορία, επιδιώκοντας διαχρονικά τη συλλογική πρόοδο».

Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 30 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη November, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό novem (εννέα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Νοέμβριος μετακινήθηκε στην ενδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.

Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό όν του πλανήτη που λόγω της ατελούς δομής του είναι αναγκασμένο προκειμένου να διασφαλίσει την αυτοσυντήρησή του, να προβεί σε μετασχηματισμό του περιβάλλοντος εξωτερικού κόσμου, διαμέσου της κατασκευής κοσμοεικόνας με βάση μια απόφαση η οποία διαχωρίζει το οικείο (φίλος) από το ξένο (εχθρός), και στη συνέχεια να δημιουργήσει ταυτότητα.

Παναγιώτης Κονδύλης

Ο Παναγιώτης Κονδύλης υπήρξε Έλληνας φιλόσοφος, συγγραφέας και μεταφραστής. Έγραψε κυρίως στα γερμανικά και μετέφραζε ο ίδιος τα βιβλία του στα ελληνικά. Το έργο του τον τοποθετεί στη συνέχεια της παράδοσης των Θουκυδίδη, Νικολό Μακιαβέλι και Μαξ Βέμπερ.

•Ενώ η αντιπολιτευση γενικολογεί χάνοντας κάθε έρεισμα πειστικότητας και επαφής με το κοσμο,οι τιμές καλπάζουν.Ο απλός λαός ακόμα και οικογένειες με επαρκές ως τώρα εισόδημα στενάζουν.
Επικρατεί και μάλιστα ηγεμονικά η δεξιά λογική.Οσο αντέχουν τα υποζύγια όλα μια χαρά.Τα δημόσια έσοδα αυξάνονται λόγω της απροσδόκητης υπεραπόδοσης του ΦΠΑ .Πετυχαίνουμε το πρωτογενές πλεόνασμα,μπαινουμε στην επενδυτική βαθμίδα.Κατα τ άλλα ανεβαίνουν οι μισθοί.Η επικοινωνια ανθεί.Ποιο το πρόβλημα.41% και με τάση αύξησης.Γιατί να ανησυχήσουμε.Όλα καλά.
•Μεγάλη ανησυχία έχω για τη τιμή του φουά γκρα.Έχω καιρό να πάρω γιατί λυπάμαι τις χήνες.Αλλά μπορεί να το πεθυμησω και να το ξεπεράσω.Και το κρέας κομπε από μόσχους που ο καθένας έχει εν ζωή ατομικο μασέρ για να είναι τρυφερό το κρεας μετα τη σφαγή.Τι θα κάνουν οι φίλοι μου οι λεφτάδες.Πως θα δεξίωθουν,πως θα ζησουν χωρίς φουά γκρα,κρέας κομπε και αλλα ανάλογα αναγκαία αγαθά.Τους συμπονώ.Αντιθέτως δεν με νοιαζει καθόλου το λάδι,το τυρί,το κοτόπουλο ο κιμας.Θα κόψουν από δω,από κει κάτι θα βρουν να φάνε τα υποζύγια.Θα δώσουμε και μάρκετ pass και για διακοπές Δαδια pass.Καλα είναι δεν λέω αλλά πολύ λίγα.
•Λείπει η φαντασία λείπει η λεπτομερής προσέγγιση.Ο ΦΠΑ στα βασικά ειδη πρέπει να είναι οριακός.Η δημοσιονομική απωλεια να αναπληρωθεί απο το φουά γκρα και τα ομόλογα του.Κι όποιος κανει κερδοσκοπικό παιχνίδι για να βάλει στη τσεπη του να τιμωρείται με μια ποινή.Να αλλάζει επάγγελμα και να μπαινει σε μαύρη λίστα.

Πάνος Μπιτσαξής