ΟΡΕΙΝΟΣ

Από τον παλιό μου φίλο και συμμαθητή Ν.Π.:

Μήν  καθιστάτε  ακόμα  και  τα  προικισμένα  παιδιά  διεκπεραιωτές  γονικών μωροφιλοδοξιών . Αφήστε  τα  να  ζήσουν  αβίαστα  φυσιολογικά  παιδικά  και  εφηβικά  χρόνια.

      Η  μη  φυσιολογική  και  ευτυχής  βίωση  της παιδικης και  εφηβικής  περιόδου  είναι  με  απόλυτη  βεβαιότητα αρνητικά  καθοριστικός  παράγοντας  για  την  πορεία  του  ανθρώπου  προς  την  προσωπική  ευτυχία  και  την  επαγγελματική  επιτυχία.

Μου χρειάζεται πριν απ’ το θάνατό μου μια ύστατη γνώση, η γνώση τού θανάτου μου, για να μπορέσω να πεθάνω

Γιάννης Ρίτσος

“Δράξασθε παιδείας μήποτε οργισθεί Κύριος.”

Είναι χίλιες φορές καλύτερο να διαθέτεις κοινή λογική χωρίς μόρφωση παρά μόρφωση χωρίς κοινή λογική διότι,αυτό είναι το μοναδικό μυστικό της καριέρας. Όχι η μόρφωση. Όχι να γεννηθείς με κρυφά ταλέντα.Η θέληση είναι το μέταλλο από το οποίο κατασκευάζεται ο χαρακτήρας του ανθρώπου και ο πόθος της Παιδείας.
Η ιστορία των ανθρώπινων πράξεων διδάσκει ότι οι μεγάλοι άνθρωποι είχαν θέληση· οι μικροί πόθους.

. Σήμερα τόσο τα σχολεία και τα πανεπιστήμια κατά κόρον αποτελούν αποξηραντήρια ψυχών, φέρνοντας στην κοινωνία πτυχιούχους αναλφάβητους ,σε μια διπολικά διαταραγμένη σχέση δασκάλου-μαθητή( φοιτητή) απο την οποία, ο μέν (δάσκαλος) παραδίδει το μάθημα γαι να ζήσει και ο δε( μαθητής) παραλαμβάνει για να επιζησει..

 

Η μόρφωση αυτή μας κάνει πιο κουτούς απ’ τους αμόρφωτους. Χιλιάδες φωνές μας φωνάζουν σε κάθε ευκαιρία, αλλά τα αυτιά μας είναι βουλωμένα στη σοφία.Η μόρφωση χωρίς Παιδεία προκαλεί σύγχυση. Η Παιδεία χωρίς μόρφωση παραπαίει.Παιδεία λοιπόν είναι αυτό που επιβιώνει όταν όλα όσα έχουν μαθευτεί ξεχνιούνται.Ο σκοπός της είναι η γνώση όχι δεδομένων αλλά αξιών.

Στόχος μιας δημοκρατικής παιδείας δεν πρέπει να είναι η δημιουργία μηχανικών αλλ’ ευγενών εγκεφάλων.Μια πραγματική δημοκρατία όμως στην ουσία είναι αριστοκρατία. Αριστοκρατία με την έννοια να διαδοθεί η παιδεία όσο το δυνατό περισσότερο στα πλατιά στρώματα του πληθυσμού.
Η απουσία ιδανικών στη μόρφωση της Παιδείας,οδηγεί στην απαισιοδοξία, η απαισιοδοξία στην αδράνεια και η αδράνεια στο μαρασμό έτσι,ο άνθρωπος θαμπώθηκε από τη δύναμή του. Νόμισε ότι έγινε υπεράνθρωπος και κατάντησε απάνθρωπος.Η Σοφία είναι απούσα από την ελληνική παιδεία. Γι’ αυτό απουσιάζει ο στοχασμός και ο προβληματισμός.

Έτσι λοιπόν…Οι λίγοι κι εκλεκτοί αποστρέφονται την ένταξη σε μια μάζα που έχασε τις ανθρώπινες ιδιότητες. Γι’ αυτό συχνά μένουν μόνοι, όπως οι κορυφές των βουνών, που δέχονται τα πλήγματα των κεραυνών…. Αλλά μόνο οι κορυφές έχουν το προνόμιο να κατοικούνται από αετούς και να εγγίζουν τον ουρανό…

Κων/νος Μουρούτης

Ένα μέρος του κάμπου του χωριού Κόκκινος που σήμερα είναι σκεπασμένος με τα νερά της λίμνης του Μόρνου

Πριν 40 χρόνια άνθρωποι της Interamerican

«Κάθε τι που έχει μεγάλη αξία στη ζωή κερδίζεται μέσα από μόχθο, υπομονή και προσπάθεια.»

– Sigmund Freud

Διαβάζοντας τον Νίτσε συναντάς ένα παράδοξο: μια φιλοσοφία που σου ζητά να χτίσεις τη ζωή σου πάνω στην καταστροφή, να βρεις την τάξη στο χάος και να χορέψεις πάνω στα ερείπια της βεβαιότητας. Αλλά δεν κάνει το ίδιο και η τέχνη;Δεν συντρίβει, δεν προκαλεί και δεν ξαναχτίζει;

Ακρίβυνε και το λάδωμα! φτάσαμε στον τενεκέ, αμάν πια ….