Όταν εγώ αισθάνομαι ότι συμπορεύονται ο δρόμος μου με τον σκοπό μου, τότε γαληνεύω.
Και αυτήν την γαλήνη εγώ την αποκαλώ ευτυχία!!

Χόρχε Μπουκάι

«Ο χειρότερος εχθρός του σοσιαλισμού δεν είναι ο καπιταλισμός. Είναι η πραγματικότητα».

Margaret Thatcher (1925-2013)

“Οι άνθρωποι Πλάτων έχουν επιθυμίες, που αν δεν γίνουν σφοδρές επιθυμίες θα παραμείνουν μόνον φαντασιώσεις».

Σωκράτης

 

Από Wikipedia:

Τζιγκουράτι Βοιωτίας οικισμός της Ελλάδος

Συντεταγμένες: 38°12′23.03″N 23°35′38.04″E / 38.2063972°N 23.5939000°E

Το Τζιγκουράτι^[1] ή Τσιγκουράτι ή Τσιγγουράτι^[2] είναι μικρός οικισμός της Στερεάς Ελλάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Βοιωτίας, ο οποίος βρίσκεται στα Δερβενοχώρια και στα βορειοανατολικά της κοιλάδας των Σκούρτων. Απέχει 26 χλμ. Ν.-ΝΑ. από το Σχηματάρι (έδρα του δήμου) και 4 χλμ. Α. από τα Σκούρτα.

Βορειοανατολικά του και στον ομώνυμο λόφο ή αλλιώς Πυργάρι, σε υψόμετρο 737 μέτρα υπάρχουν τα κατάλοιπα τετράγωνου πύργου (φρυκτωρίας) που πιθανολογείται ότι ήταν ζευγάρι με αυτόν στον λόφο Λοιμικό.^[3] Η περιοχή έχει κηρυχθεί αρχαιολογικός χώρος.^[4] Ως ξεχωριστός οικισμός αναφέρεται επίσημα για πρώτη φορά το 2011 να απογράφεται στον δήμο Τανάγρας.^[1] 

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης», μαζί με τα Σκούρτα αποτελούν την τοπική κοινότητα Σκούρτων που υπάγεται στη δημοτική ενότητα Δερβενοχωρίων του Δήμου Τανάγρας και σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει πληθυσμό 13 κατοίκους.^[5]Τζιγκουράτι

συγγραφέας: Παύλος Καστανάς 

Φανταστείτε ότι ένας προηγμένος εξωγήινος πολιτισμός φτάνει στο ηλιακό μας σύστημα. Με κάποια εξωτική τεχνολογία αναγκάζει τον πλανήτη μας να σταματήσει την περιστροφή του σχεδόν ακαριαία. Τι θα παρατηρούσαμε και τι συνέπειες θα είχε αυτό για τη ζωή στη Γη;

Η Γη ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από τον άξονά της περίπου κάθε 24 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σημείο στην επιφάνειά της σαρώνει μια γωνία 15 μοιρών ανά ώρα. Άρα η περιστροφή αυτή είναι εξαιρετικά αργή. Παρ’ όλα αυτά, λόγω του μεγάλου μεγέθους της Γης, η ταχύτητα των σωμάτων που βρίσκονται στην επιφάνειά της είναι εξαιρετικά μεγάλη.

Ενδεικτικά, ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε κάποια περιοχή κοντά στον ισημερινό, κινείται με ταχύτητα περίπου 1.670 χιλιομέτρων ανά ώρα! Στη χώρα μας κάνουμε έναν ελαφρώς μικρότερο κύκλο, και, επομένως, η ταχύτητα αυτή είναι μικρότερη, δηλαδή, περίπου 1.300 χιλιόμετρα ανά ώρα. Όσο κινούμαστε σε μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη, αυτή η ταχύτητα μειώνεται. Για παράδειγμα, στο Λονδίνο τα σώματα κινούνται με ταχύτητα λίγο πάνω από 1.000 χιλιόμετρα ανά ώρα, ενώ στην Ισλανδία με 700 χιλιόμετρα ανά ώρα. Τα μόνα σημεία στην επιφάνεια της Γης που έχουν μηδενική ταχύτητα είναι ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος, μιας και βρίσκονται ακριβώς πάνω στον άξονα περιστροφής της Γης.

Στην Ελλάδα, λοιπόν, κινούμαστε με την υπερηχητική ταχύτητα των 1.300 χιλιομέτρων ανά ώρα. Γιατί δεν αισθανόμαστε, όμως, αυτή τη μεγάλη ταχύτητα; Όπως μας έδειξε ο Newton με τον 1^ο Νόμο του, όσο ένα σώμα κινείται με σταθερή ταχύτητα ευθύγραμμα, τότε η συνολική δύναμη που δέχεται είναι μηδενική. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν ταξιδέψει με αεροπλάνο. Ακόμα και σε ταχύτητες της τάξης των 900 χιλιομέτρων ανά ώρα, οι αεροσυνοδοί σερβίρουν ποτό και φαγητό και -αν δεν υπάρχουν αναταράξεις- αισθανόμαστε σαν να είμαστε ακίνητοι.

Βέβαια, όταν βρισκόμαστε στην επιφάνεια της Γης δεν κάνουμε ευθύγραμμη κίνηση, αλλά κυκλική, αφού περιφερόμαστε γύρω από το κέντρο της Γης. Άρα πρέπει να υπάρχει κάποια επιπλέον δύναμη που να μας εξαναγκάζει να διαγράφουμε κυκλική τροχιά. Αυτή η δύναμη είναι φυσικά η βαρυτική, η οποία μας κρατά κολλημένους στην επιφάνεια του πλανήτη.

Ακαριαία ακινητοποίηση της Γης

Ας υποθέσουμε τώρα ότι ο εχθρικός εξωγήινος πολιτισμός αποφασίζει να σταματήσει την περιστροφή της Γης ακαριαία. Σε αυτή την περίπτωση θα εκσφενδονιστεί οτιδήποτε βρίσκεται στην επιφάνεια της Γης με την ταχύτητα που είχε πριν την ακινητοποίηση του πλανήτη. Δηλαδή, οι άνθρωποι και τα αντικείμενα στην Ελλάδα θα εκσφενδονιστούν με την υπερηχητική ταχύτητα των 1.300 χιλιομέτρων ανά ώρα προς τα ανατολικά.

Τα κτίρια θα καταρρεύσουν, τα δέντρα θα ξεριζωθούν και τα αυτοκίνητα θα γίνουν ιπτάμενα. Χώμα, πέτρες, βράχια και σκόνη θα δημιουργήσουν χάος καθώς θα ταξιδεύουν με τεράστιες ταχύτητες, ενώ στις θάλασσες και τους ωκεανούς θα δημιουργηθούν τεράστια κύματα που θα καλύψουν μεγάλες εκτάσεις ξηράς. Ταυτόχρονα, θα έχουμε ισχυρότατους υπερηχητικούς ανέμους μιας και η ατμόσφαιρα θα συνεχίσει να κινείται με την ταχύτητα που είχε πριν την ακινητοποίηση του πλανήτη. Τα φαινόμενα αυτά θα είναι πιο ήπια κοντά στους πόλους, αν και οι τεράστιες καταστροφές που θα συμβούν στον υπόλοιπο πλανήτη, πιθανότατα θα έχουν επιπτώσεις και στα μεγαλύτερα γεωγραφικά πλάτη.

Σταδιακή ακινητοποίηση της Γης.

Εάν, από την άλλη μεριά, η ακινητοποίηση της Γης συνέβαινε πιο ομαλά, σε χρονικές κλίμακες εκατομμυρίων χρόνων, τίποτα από αυτά δε θα συνέβαινε. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι η Γη στο παρελθόν περιστρεφόταν ταχύτερα, δηλαδή κατά τον σχηματισμό της το μερόνυχτο μπορεί να διαρκούσε μόνο μερικές ώρες. Πολλοί παράγοντες, όπως είναι η αλληλεπίδραση με τη Σελήνη, οδήγησαν τελικά στην επιβράδυνση της περιστροφής της Γης.

Χάρη στις παλιρροϊκές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ Γης και Σελήνης, η Σελήνη «κλέβει» ενέργεια από τη Γη κάνοντάς τον πλανήτη μας να περιστρέφεται πιο αργά, ενώ η Σελήνη κερδίζει ενέργεια με αποτέλεσμα να απομακρύνεται από τη Γη κατά 3,8 εκατοστά κάθε χρόνο.

Ακόμα, όμως και στην περίπτωση μιας σταδιακής επιβράδυνσης, η παύση της περιστροφής της Γης θα είχε δραματικές συνέπειες για τη ζωή. Διότι το μαγνητικό πεδίο της Γης εξαρτάται από την περιστροφή της. Επομένως, θα αποδυναμωνόταν και τελικά θα εξαφανιζόταν, επιτρέποντας στον ηλιακό άνεμο να καταστρέψει σταδιακά την ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, όπως συνέβη και στον πλανήτη Άρη.

Επίσης, το μερόνυχτο θα διαρκούσε περίπου 365 ημέρες, αφού θα καθοριζόταν μόνο από την περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο. Αυτό σημαίνει ότι θα είχαμε ακραίες μεταβολές θερμοκρασίας, καθώς οι διάφορες περιοχές της Γης θα βίωναν τεράστιες περιόδους νύχτας και τεράστιες περιόδους ημέρας. Εάν υπήρχε ζωή στη Γη σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, θα ήταν αρκετά διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα, η οποία είναι προσαρμοσμένη στον 24ωρο κύκλο ημέρας και νύχτας.

Σύγχρονη περιστροφή

Μια ακόμα πιο ακραία περίπτωση για το κλίμα της Γης θα ήταν αυτή της σύγχρονης περιστροφής. Σύγχρονη περιστροφή σημαίνει ότι ο χρόνος που θα χρειαζόταν η Γη για μια περιστροφή γύρω από τον άξονά της θα ήταν ίσος με τον χρόνο που χρειάζεται για μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο.

Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να φωτίζεται πάντα η ίδια πλευρά της Γης από τον Ήλιο, ακριβώς όπως και η Σελήνη δείχνει πάντα την ίδια πλευρά της στη Γη. Σε αυτό το σενάριο η Γη θα είχε μια υπερβολικά θερμή πλευρά με αιώνια ημέρα και μια παγωμένη πλευρά με αιώνια νύχτα. Στη θερμή πλευρά οι ωκεανοί θα εξατμίζονταν δημιουργώντας μια πιο παχιά ατμόσφαιρα, ενώ η παγωμένη πλευρά θα ήταν καλυμμένη από χιόνι και θα είχε παγωμένους ωκεανούς.

Η αξία των υποθετικών σεναρίων

Θα μπορούσαν άραγε να πραγματοποιηθούν αυτά τα ακραία σενάρια στην πράξη; Η απάντηση είναι ναι, θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν, αν συνέβαινε κάποιο ασυνήθιστα καταστροφικό γεγονός, όπως η σύγκρουση ενός μικρού πλανήτη με τη Γη. Μια τέτοια σύγκρουση θα μπορούσε να μεταβάλλει απότομα την ταχύτητα περιστροφής της Γης. Βέβαια, η πρόσκρουση ενός τόσο μεγάλου σώματος, θα ήταν από μόνη της ολέθρια για τη ζωή στον πλανήτη μας. Εναλλακτικά, η προσέγγιση ενός γιγάντιου πλανήτη, θα μπορούσε να δημιουργήσει παλιρροϊκές δυνάμεις που θα επιβράδυναν απότομα την περιστροφή του πλανήτη μας.

Σε κάθε περίπτωση, δεν έχουμε λόγο να πιστεύουμε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί στη Γη. Ίσως να αναρωτηθείτε, λοιπόν, γιατί μας ενδιαφέρουν όλα αυτά τα υποθετικά σενάρια; Η απάντηση είναι ότι αυτά τα σενάρια μπορεί να μοιάζουν εξωπραγματικά για τον πλανήτη μας, αλλά έχουν πραγματοποιηθεί σε άλλους πλανήτες.

Ειδικά κατά τα πρώτα εκατομμύρια χρόνια ύπαρξης ενός πλανητικού συστήματος, οι συγκρούσεις είναι πολύ συχνές και μπορεί να οδηγήσουν σε παράξενους τρόπους περιστροφής. Για παράδειγμα, ο πλανήτης Ουρανός μοιάζει να έχει ξαπλώσει πάνω στην τροχιά του, ενώ η Αφροδίτη περιστρέφεται αντίστροφα από τους υπόλοιπους πλανήτες και υπερβολικά αργά. Αυτά τα ασυνήθιστα φαινόμενα δείχνουν ότι πιθανότατα συνέβησαν κάποιες δραματικές συγκρούσεις στο παρελθόν. Κι ακόμα και η ύπαρξη της Σελήνης φαίνεται να οφείλεται στη σύγκρουση ενός μικρού πλανήτη με τη Γη.

Άρα, η μελέτη αυτών των καταστροφικών σεναρίων για τον πλανήτη μας μάς επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο που διαμορφώθηκαν οι συνθήκες στους άλλους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, αλλά και στους εξωπλανήτες που ανακαλύπτουμε.

Μπωντλαίρ:

Στη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του ανθρώπου ξέχασαν δύο δικαιώματα: της αντίρρησης και της φυγής

Βερτζαμί και Μαλαγουζιά οι ποικιλίες

Γενι Τζαμί..Θεσσαλονίκη..Γιώργος Καλαντζης

Μετά από 102 χρόνια άνοιξε για την προσευχή του Ραμαζανιού,για τους μουσουλμάνους πολιτες και επισκεπτες,το θαυμάσιο αρχιτεκτόνημα Γενι Τζαμί.

Και τι έγινε θα πουν μερικοί;Είναι ιστορικής σημασίας απόφαση κι ας είναι στα ψιλά του δημοσιου ενδιαφεροντος.Τι να σας λέω τώρα.Και πίσω από κάθε ιστορική απόφαση υπάρχει κάποιος που την έλαβε.Εν προκειμενω ο φιλος Γιώργος Καλαντζης.12 χρόνια Γενικός Γραμματεας Θρησκευματων.Με Πασοκ,με ΝΔ,με ΣΥΡΙΖΑ δεν τον άλλαξε κανείς.Που θα έβρισκαν καλύτερο σε αυτο το θέμα;Τον είχε ανακαλύψει ο Θόδωρος Παγκαλος.Κάτι ήξερε.

•Η απάντηση του Γιώργου Καλαντζή είναι απλής εμπνευσεως.Η απάντηση στον ισλαμικό φονταμενταλισμό και τον τρόμο είναι η θρησκευτική ελευθερία.Η πλήρης.Η ανεμπόδιστη.Η ελευθερία δεν είναι ποτέ αφελής επιλογή.Άνοιξε υπό αστυνομική παρουσία.Ελεγθηκε ο χωρος από τον συμπαθη σκύλο της ΕΛΑΣ.Πολύ σωστά γιατί υπάρχουν και «χριστιανοί»εξτρεμιστές ανάμεσα μας.Νεοναζί και η σάρα και η μαρα.Αλλά ο τρόμος ,όπως δείχνουν τα γεγονότα διεθνώς,έχει σπαρει σε τζαμια και από ενδοθρησκευτικες αντιπαλότητες.

•Πρέπει να σημειώσω το εξής.Είναι κατάκτηση της Ελλάδας,να μη τη ματιάσω,ότι στον μειονοτικό πληθυσμό δεν φύτρωσε ποτέ το δηλητηριώδες φυτό της ισλαμικής τρομοκρατίας.Δεν είναι μόνο το άγρυπνο μάτι της ΕΥΠ.Ασφαλώς και αυτό.Είναι το γεγονός ότι περνούν καλα.Ευημερούν.Τηρουμένων ασφαλώς των αναλογιών της πατρίδας μας.Δεν είναι πια πολιτες δεύτερης κατηγορίας.Αείμνηστος ο Γεράσιμος Αρσενης και οι επιλογες του Πασοκ στη δεκαετία του 80.Κι ας λυσσάει ο Ερντογαν.Ξέρουν το συμφέρον τους πλην εξαιρέσεων.Γράφω πολλά στο βιβλίο μου @οταν το μέλλον έπαιζε κρυφτό.

•Γενι Τζαμί.Διάβασα στα γρήγορα την ιστορια του.Χτίστηκε το 1902.Για τις θρησκευτικές ανάγκες των εξισλαμισθεντων Εβραίων.Ντονμεδες τους έλεγαν.Δεν ξέρω τίποτα γι αυτούς.Αλλα ας μην πάρω τη δουλειά των αγαπημένων μας Karina Lampsa και Odette Varon-Vassard.Θα μας το εξηγήσουν.Σπουδαιο το ερευνητικό έργο και των δυο.

Πάνος Μπιτσαξής

Η γνώση του κόσμου είναι χρήσιμη έως απαραίτητη για την επιβίωση. Γι αυτό υπάρχει και η αγωνιώδης “περιέργεια” σε όλα τα έμβια όντα για το τι συμβαίνει στο γύρω τους περιβάλλον. Βλέπουμε ότι σε όλα τα ζώα υπάρχει η “αναζήτηση της γνώσης”, της χρήσιμης γνώσης – χρήσιμης για τη ζωή τους. Ο έμφρων άνθρωπος, με την ανάπτυξη της ευφυίας του, ξεφεύγει βέβαια από το στάδιο της ανάγκης και της στενής χρησιμότητας και επιδιώκει περισσότερα, κυρίως την εξάλειψη του φόβου και την αποφυγή μιας αγωνιώδους ζωής, με απώτερο στόχο του την αταραξία και την ευδαιμονία, δηλαδή μια ανέφελη ζωή. Αυτό σημαίνει ότι η γνώση που χρειάζεται είναι πιο γενική, πιο ουσιαστική, πιο βαθιά. Θέλει να μάθει τα αίτια των φαινομένων, όχι μόνο τα φαινόμενα. Σκέφτεται αιτιοκρατικά και συλλαμβάνει “φυσικούς νόμους”. Μόνο έτσι νιώθει ότι μπορεί ίσως να ελέγξει την εξέλιξη των πραγμάτων, άρα να διαμορφώσει έτσι το περιβάλλον του ώστε να μην κινδυνεύει, αλλά να απολαμβάνει τη ζωή. Να μην ζει με φόβο και πόνο, αλλά με ασφάλεια, ηρεμία και χαρά.

Πηγή: Τάσος Λιόλιος

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης ανακοινώνει την υποτίμηση της Δραχμής.

Στις 9 το βράδυ της 9ης Απριλίου 1953, ανήμερα των 44ων γενεθλίων του, ο Υπουργός Συντονισμού, Σπύρος Μαρκεζίνης, αιφνιδιάζει τους πάντες και ανακοινώνει από το κρατικό ραδιόφωνο (τότε ΕΙΡ, νυν ΕΡΑ) πως από εκείνη τη στιγμή η επίσημη σχέση του αμερικανικού νομίσματος και της δραχμής καθορίζεται στις 30.000 δραχμές το δολάριο, δηλαδή επιβάλλει μια γενναία υποτίμηση της τάξεως του 50%. Αναλόγως αναπροσαρμόζονται και οι τιμές σε δραχμές όλων των άλλων ξένων νομισμάτων. Αργότερα θα αφαιρεθούν τα τρία μηδενικά και η σχέση θα διαμορφωθεί στο1 δολάριο=30 δραχμές.

Βέβαια, η απόφαση για την υποτίμηση της δραχμής δεν πάρθηκε εν θερμώ από τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού ήδη από τον μήνα Μάρτιο. Το σχέδιο δουλευόταν από καιρό από τον Μαρκεζίνη και ήταν πλήρως ενημερωμένοι γι’ αυτό ο πρωθυπουργός, Αλέξανδρος Παπάγος, ο  Υπουργός Εμπορίου, Θάνος Καψάλης (στενός συνεργάτης του Μαρκεζίνη), ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γεώργιος Μαντζαβίνος, η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα διά των διπλωματικών υπαλλήλων Τσαρλς Γιοστ και Αλ Κοστάντζο, καθώς και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ο μόνος που γνώριζε το ακριβές ποσοστό της υποτίμησης και την ακριβή ημερομηνία της ανακοίνωσής, εκτός του Μαρκεζίνη, ήταν ο πρωθυπουργός Παπάγος.

Στη ραδιοφωνική του ομιλία ο Μαρκεζίνης αιτιολόγησε την κυβερνητική απόφαση για την τόσο δραστική υποτίμηση της δραχμής: «Με αδικαιολογήτως ευθηνήν τιμήν του δολλαρίου, συμφέρουσα ήτο η εξαγωγή κεφαλαίων εις το εξωτερικόν και ο ελληνικός τουρισμός εις την αλλοδαπήν. Όταν το ελληνικό νόμισμα αποκτήση την πραγματικήν αξίαν του και καταστή ευθηνότερον, τότε συμφέρον θα είναι ο εξ αλλοδαπής τουρισμός εις την Ελλάδα και ο επαναπατρισμός ελληνικών κεφαλαίων εις την πατρίδα ή και η διευκόλυνσις  προσελκύσεως γενικώς ξένου κεφαλαίου. Προσέλκυσις δε ξένου κεφαλαίου και προώθησις της πολιτικής των επενδύσεων δεν αποτελεί απλώς εν εκ των κυριοτέρων μελημάτων της κυβερνήσεως, αλλά ταυτοχρόνως και την βασικήν ελπίδα της αναγεννήσεως του τόπου». Ο Μαρκεζίνης ανακοινώνει την κατάργηση όλων των κλειστών επαγγελμάτων, την απελευθέρωση των εισαγωγών και την πάταξη της κερδοσκοπίας.

Όσον αφορά την επιλογή της 9ης Απριλίου για την υποτίμηση της δραχμής, ο Μαρκεζίνης δίνει τη δική του εξήγηση: «Διεδόθη σκοπίμως ότι επελέγη η 9η Απριλίου, διότι συνέπιπτε με την ημέρα των γενεθλίων μου (9 Απριλίου 1909, δηλαδή την 99η ημέρα του έτους). Η αλήθεια, όμως, ήταν διαφορετική. Η 9η Απριλίου ήταν Μεγάλη Πέμπτη και οι επόμενες πέντε ημέρες ήταν ημέρες αργίας. Έτσι θα απεφεύγετο ενδεχομένη άμεση αντίδραση, χωρίς να χρειασθεί να κλείσει το Χρηματιστήριο, πράξη που ενείχε τους δικούς της κινδύνους».

—  Τα επακόλουθα της υποτίμησης

 

Η είδηση για τη δραστική υποτίμηση της δραχμής προκαλεί σάλο. Η  αντιπολίτευση εξαπολύει μύδρους κατά της κυβέρνησης. Ο Σοφοκλής Βενιζέλος δηλώνει ότι από τα μέτρα θα επωφεληθούν «οι μεγάλοι οφειλέτες παγωμένων πιστώσεων, πληρώνοντας τα χρέη τους με το ήμισυ των λιρών, τας οποίας αποθησαύρισαν κατά την μεταβατικήν περίοδον». Ο Γεώργιος Καρτάλης προβλέπει ότι ο τιμάριθμος θα ανέβει κατά 35%. Αντίθετα, η κυβέρνηση Παπάγου θριαμβολογεί για τα μέτρα και ο αμερικανός πρεσβευτής Πιουριφόι επισκέπτεται αργά τη νύχτα τον Μαρκεζίνη στο σπίτι του για να του εκφράσει την ευαρέσκειά του. Την ικανοποίησή του εκφράζει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Η κυβέρνηση ξεχνά να ενημερώσει το Παλάτι για ένα τόσο σημαντικό γεγονός. Ο βασιλιάς Παύλος διαμαρτύρεται στον Μαρκεζίνη, που τον επισκέπτεται την επομένη για να τον ενημερώσει και ο Υπουργός Συντονισμού, που δεν εμπιστευόταν το ανακτορικό περιβάλλον, του απαντά: «Μεγαλειότατε, το δικό μου καθήκον ήταν να ενημερώσω εγκαίρως τον Πρωθυπουργό. Αυτό και έπραξα. Τα παράπονά σας, συνεπώς, θα έπρεπε να τα απευθύνεται σε κείνον».

Η πρώτη πολιτική επίπτωση από την υποτίμηση ήταν η αποχώρηση του Γεωργίου Παπανδρέου από το κυβερνητικό κόμμα (18 Απριλίου 1953), με το οποίο είχε εκλεγεί ως συνεργαζόμενος στην Αχαΐα. Διαφωνώντας με την υποτίμηση της δραχμής προσχώρησε στην αντιπολίτευση και τρεις ημέρες αργότερα ανέλαβε ηγετικό ρόλο στο Κόμμα των Φιλελευθέρων, ως συναρχηγός με τον Σοφοκλή Βενιζέλο.

Η υποτίμηση της δραχμής θα φέρει κύμα ανατιμήσεων στην αγορά και αθρόες απολύσεις εργαζομένων στη βιομηχανία, ιδίως μετά την κατάργηση του νόμου 2222/52, που προστάτευε τους εργαζομένους από τις αυθαίρετες απολύσεις. Το περιοδικό Νέα Οικονομία»υπολογίζει ότι το κόστος ζωής στους τρεις πρώτους μήνες μετά την υποτίμηση έχει ανέβει κατά 12%, ενώ το ψωμί κατά 33%.

Οι ανατιμήσεις και απολύσεις προκαλούν δυσαρέσκεια στους εργαζομένους. Στις 28 Μαΐου εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και των εργατικών κέντρων επισκέπτονται τον Υπουργό Εργασίας, Ελευθέριο Γονή, και του ζητούν να αναπροσαρμοστούν αμέσως οι μισθοί και τα ημερομίσθια. Στις 4 Ιουνίου κηρύσσεται πανεργατική απεργία με πρωτοβουλία της κυβερνητικής ΓΣΕΕ του Φώτη Μακρή, η οποία σημειώνει ιδιαίτερη επιτυχία στους οργανισμούς κοινής ωφελείας (ΟΤΕ, ΟΥΛΕΝ, ΟΛΠ κλπ), στις τράπεζες και τους εργαζομένους στον Τύπο. Ο απεργιακός αγώνας κρατά οκτώ ημέρες και λήγει, όταν η κυβέρνηση υπόσχεται επίδομα ακρίβειας από 7-12%. Η ΑΔΕΔΥ το θεωρεί μικρό και στις 2 Ιουλίου κηρύσσει 48ωρη απεργία στον δημόσιο τομέα, που σημειωτέον απαγορεύεται από το ισχύον τότε Σύνταγμα του 1952, και η κυβέρνηση Παπάγου βρίσκει την ευκαιρία να απολύσει πλεονάζοντες δημοσίους υπαλλήλους.

Η υποτίμηση της δραχμής της 9ης Απριλίου 1953 και η συνακόλουθη απελευθέρωση των εισαγωγών, εκτός από τις βραχυχρόνιες παρενέργειες, θα έχουν τελικά ευνοϊκή επίδραση στην οικονομία της χώρας. Με τα δύο αυτά μέτρα η ελληνική οικονομία θα εισέλθει σε μια νέα εποχή εξυγίανσης, ισορροπίας και ανάπτυξης. Είναι χαρακτηριστικό ότι η επόμενη υποτίμηση της δραχμής θα γίνει τριάντα χρόνια αργότερα, στις 10 Ιανουαρίου 1983, από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου

Μόλις δύο στους δέκα ασφάλισαν το ακίνητό τους για την έκπτωση 10% στον ΕΝΦΙΑ

Εκτός της επιδότησης του 10% στον ΕΝΦΙΑ, βρέθηκε τελικώς η συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών ακινήτων, που είχαν πέρυσι ασφαλίσει τις κατοικίες τους ενάντια σε φυσικές καταστροφές, λόγω των αυστηρών προϋποθέσεων που τέθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ), από τους 6.167.304 φορολογούμενους οι 215.171 είχαν ασφαλίσει σωρευτικά τις κατοικίες για σεισμό, πυρκαγιά και πλημμύρα για ολόκληρο το 2023.

Από

 Dimitrios Amprazis

 –

Εδώ και μήνες, το πιο μακρινό μας σκάφος, το θρυλικό Voyager 1 παρουσίαζε πρόβλημα και έστελνε ασυνάρτητα μηνύματα πίσω στην Γη. Το σκάφος έστελνε μια σειρά από 0 και 1, που δεν έβγαζε κανέναν νόημα, από 24 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, με τους επιστήμονες πίσω από το πρόγραμμα να μην μπορούν να βγάλουν άκρη σχετικά με το τι έχει συμβεί.

Από ότι φαίνεται οι επιστήμονες έπρεπε να στείλουν ένα διαφορετικό τύπο μηνύματος, για να το ρωτήσουν “τι κάνει”. Και το Voyager απάντησε στο κωδικοποιημένο μήνυμα τον Μάρτιο. Η απάντηση του Voyager ήρθε και μας είπε πως δεν είναι καλά, καθώς ένα υποσύστημα του που ονομάζεται υποσύστημα δεδομένων πτήσης (FDS) “πονούσε”. Αυτό το σύστημα είναι υπεύθυνο για την ολοκλήρωση των σημαντικών παρατηρήσεων και την αποστολή τους πίσω στην Γη.

Αυτό το υποσύστημα είναι που επέτρεψε στους επιστήμονες να λάβουν μια ανάγνωση της μνήμης του και πλέον γνωρίζουμε πως περίπου το 3% της μνήμης του είναι κατεστραμμένο. Αυτός ήταν και ο λόγος που το πρόβλημα δεν λυνόταν όταν απενεργοποιούσαν και ενεργοποιούσαν ξανά το FDS, από τον Νοέμβριο του 2023.

Με βάση τα δεδομένα που κατάφεραν να πάρουν οι μηχανικοί της NASA, υποπτεύονται πως το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος περιορίζεται σε ένα μόνο chip, στο σύστημα μνήμης του υπολογιστή.

Τον Μάρτιο, η ομάδα πίσω από το Voyager έστειλε μια εντολή poke, πρόκειται για παρόμοια εντολή που δίναμε οι παλιότεροι σε παιχνίδια των 80s, για να έχουμε άπειρες ζωές. Όμως σε αυτή την περίπτωση, η εντολή επέτρεψε στους μηχανικούς να ζητήσουν από το σύστημα να χρησιμοποιεί διαφορετικές ακολουθίες ανάγνωσης της μνήμης, ώστε να παρακάμψουν το πρόβλημα.

Χάρη στην απάντηση του FDS στην εντολή poke, που ελήφθη 22,5 ώρες αργότερα, οι μηχανικοί παρατήρησαν ότι ένα μέρος του συστήματος επέστρεφε μερικές περίεργες μετρήσεις. Φαινόταν ότι ήταν σε λάθος μορφή και ένας μηχανικός της ομάδας μπόρεσε να τα αποκωδικοποιήσει.

Η απάντηση περιείχε μια ολόκληρη ανάγνωση ολόκληρου του συστήματος μνήμης του FDS. Στην συνέχεια συνέκριναν αυτή την ανάγνωση με αυτές που έπαιρναν όταν τα συστήματα ήταν λειτουργικά και βρήκαν με ακρίβεια που βρίσκεται το πρόβλημα.

Βέβαια, κανείς δεν γνωρίζει τι προκάλεσε το πρόβλημα. Μπορεί να ήταν ενεργητικά σωματίδια του διαστήματος ή απλά η μεγάλη ηλικία του Voyager, που ταξιδεύει όλα αυτά τα χρόνια σε ακραίες θερμοκρασίες.

Εδώ που τα λέμε, το Voyager 1 έχει ξεπεράσει κατά πολύ την αρχική του αποστολή, που ήταν να εξερευνήσει τον Δία και τον Κρόνο.  Εκτοξεύτηκε το 1977 και οι υπολογιστές του είναι απαρχαιωμένοι.

Για την επίλυση του προβλήματος η NASA αναγκάστηκε να ανατρέξει σε έγγραφα δεκαετιών, ώστε να αναγνωρίσει και να επιλύσει το πρόβλημα, καθώς η τεχνολογία που χρησιμοποιεί το Voyager 1 δεν χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες.

Οι μηχανικοί της NASA λένε πως μπορεί να χρειαστούν μερικές βδομάδες ή  και μήνες μέχρι να βρουν ένα τρόπο να ξεπεράσουν το πρόβλημα, ώστε να συνεχίσουν να παίρνουν πληροφορίες από το Voyager 1. Μην ξεχνάμε πως κάθε εντολή που στέλνουν, χρειάζεται 22.5 ώρες για να φτάσει το σκάφος, και άλλες τόσες ώρες παίρνει η απάντηση από το σκάφος.

Ελπίζουμε να τα καταφέρουν, καθώς αυτή τη στιγμή το Voyager 1 βρίσκεται έξω από τα όρια του ηλιακού μας συστήματος και οι πληροφορίες που μπορεί να συλλέξει είναι ανεκτίμητες.

Οι δασοφύλακες, αλλά και αρκετοί κάτοικοι και επισκέπτες των δασών της Κεντρικής Ευρώπης, παρατηρούν όλο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό ένα παράξενο είδος λύκου που δεν μοιάζει με τους γκρι λύκους της περιοχής, καθώς το τρίχωμά του είναι ξανθό. Εξαπλώνονται, δε, με ταχύτατους ρυθμούς, απειλώντας τους λύκους.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες ο αποδεκατισμένος πληθυσμός λύκων της Ευρώπης αυξήθηκε σιγά-σιγά, μετά από επίπονες προσπάθειες ετών. Τώρα όμως οι πληθυσμοί των υβριδίων αυξάνονται και αν συνεχιστεί η εξάπλωσή τους οι επιστήμονες φοβούνται ότι θα θέσουν τον ευρωπαϊκό λύκο –ως άγριο, γενετικά ξεχωριστό ζώο– σε κίνδυνο εξαφάνισης.

Πρόσφατα τα υβρίδια αυτά άρχισαν να παρατηρούνται σε μια περιοχή όπου δεν υπήρχαν έως τώρα, το Πιεμόντε της βόρειας Ιταλίας. Η Ελίσα Ραμάσα, φύλακας πάρκου στο Γκραν Μπόσκο, η οποία παρακολουθεί τους λύκους επί 25 χρόνια, είπε στον Guardian πως όταν είδαν το πρώτο ξανθό υβρίδιο πίστευαν ότι θα έφευγε. Τελικά, όχι μόνο δεν έφυγε, αλλά ζευγάρωσε, γεννώντας τέσσερα ξανθά υβρίδια.

«Από ένα ζώο, έχουμε τώρα μια μικρή αγέλη με υβρίδια» λέει ο Λούκα Ανσέλμο, ιχνηλάτης λύκων και ερευνητής στο Life WolfAlps EU, μια πρωτοβουλία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για την υποστήριξη της επιστροφής των λύκων στην Ευρώπη και την αρμονική συμβίωσή τους με τους ανθρώπους.

Τα υβρίδια λύκου-σκύλου δεν αποτελούν νέο φαινόμενο. Αν και οι σημερινοί λύκοι και οι σκύλοι αποτελούν ξεχωριστά υποείδη, ανήκουν στην ίδια οικογένεια και έχουν διατηρήσει τη γενετική επικάλυψη (genetic overlap) από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να εξημερώνουν τους αρχαίους προγόνους των λύκων, πριν από χιλιάδες χρόνια. Τα σύγχρονα υβρίδια, όμως, δεν είχαν μελετηθεί καλά μέχρι πρόσφατα, όταν η πρόοδος στη γενετική κατέστησε δυνατή την απόδειξη της ύπαρξής τους.

Ο Λουίτζι Μποϊτάνι, ο κορυφαίος ειδικός στους λύκους της Ιταλίας, αιχμαλώτισε ένα υβρίδιο το 1975. Οπως λέει στον Guardian, τότε «αντιμετώπισε τα πάντα, από ήπιες αντιδράσεις μέχρι εκφράσεις του τύπου “αυτά που λες είναι βλακείες”». Τελικά αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο.

Σήμερα, ολοένα περισσότερες μελέτες καταδεικνύουν την παρουσία υβριδίων σε σχεδόν κάθε ευρωπαϊκή χώρα όπου ζουν λύκοι, ενώ σε ορισμένες περιοχές ο αριθμός τους αυξάνεται σταθερά. Στην Τοσκάνη, τόπο καταγωγής του Μποϊτάνι, και σε άλλες περιοχές, αντιπροσωπεύουν έως και το 70% του πληθυσμού των λύκων. Η αύξηση του αριθμού τους οφείλεται στην αυξανόμενη καταστροφή των ενδιαιτημάτων των λύκων και στην επέκταση των ανθρώπινων οικισμών, που φέρνουν τους ανθρώπους, τα κατοικίδια ζώα τους και τις αγέλες αδέσποτων σκύλων σε συχνότερη επαφή με τις αγέλες των λύκων.

Σε ορισμένες περιοχές «υπάρχουν πλέον μόνο υβρίδια» σημειώνει ο Μποϊτάνι. «Σε αυτή την περίπτωση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν μπορείς να στείλεις στρατό και να εξοντώσεις όλα τα ζώα».

Τα υβρίδια προβληματίζουν τους οικολόγους, εν μέρει λόγω της απρόβλεπτης φύσης τους. Ενδέχεται να υξήσουν τις συγκρούσεις με τον άνθρωπο, να εκτοπίσουν τους καθαρόαιμους λύκους από τον βιότοπό τους ή να μειώσουν τη βιωσιμότητα των μελλοντικών απογόνων, παρεμποδίζοντας τις προσπάθειες αναζωογόνησης του πληθυσμού των λύκων της Ευρώπης.

Για πολλούς οικολόγους τέτοια υβρίδια αντιπροσωπεύουν το αυξανόμενο αποτύπωμα της ανθρωπότητας σε ένα άγριο είδος. Συχνά είναι το αποτέλεσμα της παραμέλησης σκύλων εργασίας, που αναμειγνύονται με μοναχικούς λύκους, των οποίων η αγέλη μπορεί να έχει αποδεκατιστεί από θανατώσεις ή λαθροθηρία. Σύμφωνα με τη Ραμάσα τα υβρίδια αυτά είναι «ένα ανθρώπινο λάθος».

«Επιταχύνουμε μια διαδικασία που θα μπορούσε να έχει συμβεί φυσικά» λέει στον Guardian η Βαλέρια Σαλβατόρι, μια ειδικός στους λύκους που ηγήθηκε της πρώτης πανευρωπαϊκής μελέτης για τον υβριδισμό. «Είναι σαν την υπερθέρμανση του πλανήτη. Εχουμε καθήκον να μετριάσουμε μια τέτοια επίδραση».

Υπάρχουν, όμως, σημαντικές διαφωνίες σχετικά με το πώς θα πρέπει να συμβεί αυτό. Ορισμένοι ειδικοί, όπως η Φραντσέσκα Μαρούκο, επιστημονική συντονίστρια για το Life WolfAlps EU, υιοθετούν πιο σκληρή γραμμή: «Θα θέλαμε να πυροβολήσουμε όλα τα υβρίδια το συντομότερο δυνατό» λέει.

Αυτή η προσέγγιση ακολουθείται πράγματι από τις Αρχές κρατών όπως η Αυστρία, η Ελβετία, η Πολωνία και η Σλοβενία. Μια θηλυκή λύκαινα που αναπαρήχθη με έναν σκύλο στη Σλοβενία θανατώθηκε πρόσφατα, μαζί με όλους τους απογόνους της, εκτός από έναν που διέφυγε στην Ιταλία. Ομάδες για τα δικαιώματα των ζώων στην Ιταλία έχουν αντιταχθεί σθεναρά στη θανάτωση και τα υβρίδια εκεί είναι πιο πιθανό να παραμείνουν ζωντανά για αρκετό καιρό, ώστε να αναπαραχθούν.

Με μια τόσο μακρά ιστορία διασταυρώσεων μεταξύ ειδών, ορισμένοι οικολόγοι αμφισβητούν μια επιθετική προσέγγιση. Στην Πολωνία, επιστήμονες ερευνούν σχετικά με τα πιθανά πλεονεκτήματα της υβριδοποίησης. Στο εθνικό πάρκο Yellowstone στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, διαπιστώθηκε ότι τα υβρίδια έχουν μεγαλύτερη αντοχή σε ορισμένες ασθένειες.

Τα υβρίδια μπορεί επίσης να είναι καλύτερα προσαρμοσμένα για να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου οι λύκοι αναγκάζονται όλο και περισσότερο να ζουν σε αστικά περιβάλλοντα. «Στον σύγχρονο κόσμο, που κυριαρχείται από ανθρώπους, ίσως είναι χρήσιμο για τους λύκους να έχουν κάποια συμπεριφορά που μοιάζει με σκύλου» λέει στον Guardian ο σλοβένος ερευνητής Μίχα Κρόφελ. «Νομίζω ότι το κόστος υπερτερεί των οφελών, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε πραγματικά καταλάβει ακόμη πόσο προβληματικά είναι τα υβρίδια για τη συμβίωση ανθρώπου και λύκου».

Οταν η ομάδα του Ανσέλμο έμαθε για την αγέλη υβριδίων στο Πιεμόντε αποφάσισαν να μην τους σκοτώσουν, αλλά να τους πιάσουν και να τους στειρώσουν. Επί 25 ημέρες καταδίωξαν ένα υβρίδιο, το οποίο ονόμασαν Γκοντό, κατά μήκος των βουνοπλαγιών, τηρώντας τους αυστηρούς ιταλικούς νόμους.

Τελικά ο Γκοντό συνελήφθη και στειρώθηκε, μαζί με ένα από τα αδέλφια του. Τα δεδομένα από το κολάρο που του φόρεσαν έχουν δείξει μέχρι στιγμής ότι η αγέλη υβριδίων συμπεριφέρεται όπως και εκείνες των λύκων. «Φοβόμασταν ότι θα συμπεριφέρονταν περισσότερο σαν σκύλοι, ότι θα έψαχναν για ανθρώπους ή θα πήγαιναν κοντά σε σπίτια αναζητώντας τροφή», λέει η Ραμάσα, «όμως όχι, συμπεριφέρονται σαν λύκοι». Ο Ανσέλμο παραδέχεται, πάντως, πως όλα αυτά δεν συνιστούν πρακτική λύση. «Είναι πολύ δύσκολο» λέει. «Η παγίδευση λύκων είναι το πιο δύσκολο πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου».

Η αντιμετώπιση της πρόκλησης που θέτουν τα υβρίδια απαιτεί συναίνεση μεταξύ των επιστημόνων, αλλά και της ευρύτερης κοινωνίας, σχετικά με το πώς πρέπει να ανταποκριθούμε σε αυτήν. «Πρέπει να αποφασίσουμε» λέει η Σαλβατόρι. «Θέλουμε να συντηρήσουμε τους λύκους; ‘Η θα αποδεχτούμε κάτι που έχει εξελιχθεί από λύκους εξαιτίας της πίεσης που ασκήσαμε στο περιβάλλον;»

Πηγή: protagon.gr

Απόβραδο του κόψανε το γέλιο·
ο Ήθος, ο Συμφέρον και ο Πρέπει,
σε μια γωνιά που μάτι δεν τη βλέπει
τσακίσανε τα κόκαλα του Θέλω.

Τον είχαν πολλαπλώς προειδοποιήσει·
την αριθμητική υπεροχή τους
όφειλε να ’χει σεβαστεί· ντροπή τους
λογάριαζαν την έκλυτή του φύση.

Τώρα, ευτυχώς, η τάξις επεβλήθη!
Σέρνουν οι τρεις αιμόφυρτο το θύμα·
περήφανα φουσκώνουνε τα στήθη:

«δε φταίμ’ εμείς, δικό του όλο το κρίμα!
Μεγαλοπιάστηκε…» Τώρα, του μέλλει
το δικαστήριο και το τσιγκέλι.

ΑΝΝΑ ΣΠΥΡΑΤΟΥ