Για τον Δημόκριτο* σκοπός της ζωής είναι η ψυχική γαλήνη (τέλος δ᾽ εἶναι τὴν εὐθυμίαν), η οποία δεν ταυτίζεται με την ηδονή, όπως πιστεύουν κάποιοι που παρανόησαν τα διδάγματά του, αλλά η κατάσταση κατά την οποία η ψυχή ζει με γαλήνη και σταθερότητα, χωρίς να ταράζεται από κανέναν φόβο ή δεισιδαιμονία ή από κάποιο άλλο πάθος
*Ο Δημόκριτος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Προσωκρατικούς φιλοσόφους και ανάμεσα στους πρώτους που θεώρησαν ότι το σύμπαν έχει και άλλους κατοικημένους κόσμους, που υπόκεινται στον αέναο νόμο της γένεσης και της φθοράς, επηρεάζοντας με τη θεωρία του μεταγενέστερους και σύγχρονους μελετητές. Το συγγραφικό του έργο εκτεινόταν σε μια μεγάλη χρονική περίοδο, ενώ ειδικές πραγματείες προερχόμενες από το Δημόκριτο συνέταξαν μετέπειτα ο Αριστοτέλης και ο Θεόφραστος. Τα συγγράμματά του έγραψε στην ιωνική διάλεκτο και περιλάμβαναν όλα τα πεδία της ανθρώπινης γνώσης, όπως μαθηματικά, φυσική, ιατρική, μουσική, γραμματική, αισθητική κ.ά.