Η θαμμένη εισήγηση Μέρον

Ο Μέρον γεννήθηκε το 1930 σε μια «εβραϊκή οικογένεια της μεσαίας τάξης» στο Kalisz της Πολωνίας, ώσπου στα 9 έτη βρέθηκε να ζει στα γκέτο και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που έστησαν οι ναζί μετά την κατάληξη της Πολωνίας, το 1939.

Μετά τον πόλεμο, ακολούθησε νομικές σπουδές στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο, έκανε το διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και μεταδιδακτορικές σπουδές στο διεθνές δίκαιο στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ.

Ακριβώς μετά τον Πόλεμο των Έξι Ημερών το 1967, διορίστηκε νομικός σύμβουλος της Ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία -υπό την πρωθυπουργία Λέβι Εσκόλ- σκεφτόταν να βάλει το «δάχτυλο στο μέλι» και να εποικήσει τα εδάφη που κατέκτησε στον πόλεμο.

Σε μια συνεδρίαση, λοιπόν, του υπουργικού συμβουλίου, ωστόσο, ο υπουργός Δικαιοσύνης προειδοποίησε ότι η εγκατάσταση αμάχων σε «διοικούμενο» έδαφος θα παραβίαζε το διεθνές δίκαιο. Ο επικεφαλής του γραφείου του Εσκόλ ζήτησε τότε από τον χαρισματικό νομικό σύμβουλο του υπουργείου Εξωτερικών, Θίοντορ Μέρον, να γνωμοδοτήσει.

Ο παράνομος ισραηλινός οικισμός Κφαρ Ετσιόν, ο οποίος δημιουργήθηκε μετά το 1967 παρά τις προειδοποιήσεις του Μέρον.

Ο Μέρον, όμως, ήταν κατηγορηματικός: «Το συμπέρασμά μου είναι ότι η μη στρατιωτική εγκατάσταση στα διοικούμενα εδάφη αντιβαίνει σε ρητές διατάξεις της Τέταρτης Σύμβασης της Γενεύης».

Όπως εξήγησε, η σύμβαση του 1949 για την προστασία των αμάχων σε καιρό πολέμου, απαγόρευε σε μια δύναμη κατοχής να μετακινήσει μέρος του πληθυσμού της σε κατεχόμενη γη. Η διάταξη, έγραψε, «στόχευε στην αποτροπή του εποικισμού» από το κατακτητικό κράτος.

Η ισραηλινή κυβέρνηση όμως δεν τον άκουσε και οι Ισραηλινοί άρχισαν να δημιουργούν πολιτικές υποδομές, όταν μια ομάδα νεαρών Ισραηλινών εγκαταστάθηκε στην τοποθεσία Kfar Etzion.

Τι θα συνέβαινε σήμερα, εάν…

Ο Γκόρενμπεργκ εκτιμά ότι εάν η κυβέρνηση αποδεχόταν τη γνωμοδότηση του Μέρον, σήμερα, δεν θα υπήρχαν οικισμοί σε κατεχόμενα εδάφη.

«Ολόκληρο το δίκτυο των μεγάλων ισραηλινών προαστίων, των μικρότερων περιφραγμένων προαστίων και των μικροσκοπικών φυλακίων δεν θα υπήρχε. Ο ισραηλινός στρατός δεν θα χρειαζόταν να φυλάει αυτές τις κοινότητες και το Ισραήλ δεν θα είχε επενδύσει τεράστιους πόρους για να συνδεθεί με τα κατεχόμενα εδάφη».

Μπορεί οι εποικισμοί να μην είναι το μοναδικό πρόβλημα στο Παλαιστινιακό ζήτημα, αλλά θα ήταν μια πολύ σημαντική εξέλιξη για τον Ισραηλινό δημοσιογράφο. «Επιπλέον, ένα μέρος των οικισμών υπήρξαν ένα «θερμοκήπιο» για την ισραηλινή ριζοσπαστική θρησκευτική δεξιά, κάθετα αντίθετη στην παραχώρηση γης. Τα δύο πιο ακραία κόμματα στην κυβέρνηση του Νετανιάχου καθοδηγούνται από εποίκους και υπολογίζουν τους οικισμούς ως τον πυρήνα της εκλογικής τους περιφέρειας. Χωρίς τους εποικισμούς, οι πιθανότητες του Ισραήλ να αποφύγει την τρέχουσα δυσχερή θέση του θα ήταν καλύτερες» εκτιμά ο Γκόρενμπεργκ.

Ο Ισραηλινός δημοσιογράφος πιστεύει ότι η αποδοχή της γνώμης του Μέρον δεκαετίες πριν θα μπορούσε επίσης να είχε δημιουργήσει μια διαφορετική στάση απέναντι στο διεθνές δίκαιο μεταξύ των Ισραηλινών πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών και ίσως μια τέτοια στάση θα είχε οδηγήσει τον Νετανιάχου και τον Γκάλαντ να διεξάγουν ένα πόλεμο αποφεύγοντας πράξεις που ενδεχομένως να είναι εγκλήματα πολέμου

Πηγή:in.gr