Ποια σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, ή τέλος πάντων ο δασονόμος με τους γιάπηδες, θα ρωτήσετε. Πρόκειται για δυο τραγούδια που μόλις έμαθα την ύπαρξή τους και θεώρησα ότι έχουν αρκετό ενδιαφέρον ώστε να τους αφιερωθεί το σημερινό άρθρο. Το ενδιαφέρον αυτό, όπως θα μαντέψατε ίσως, πέρα από το καθαρά μουσικό-καλλιτεχνικό είναι και γλωσσικό.Θα παρουσιάσω λοιπόν, με γλωσσικό σχολιασμό, δυο τραγούδια από το κυπριακό συγκρότημα Monsieur Doumani, που το απαρτίζουν ο Αντώνης Αντωνίου (τζουράς), ο Άγγελος Ιωνάς (κιθάρα) και ο Δημήτρης Γιασεμίδης (πνευστά). Δεν ξέρω γιατί ονόμασαν έτσι το συγκρότημά τους, αλλά επειδή η ονομασία είναι γαλλοπρεπής θα την τόνιζα στη λήγουσα, Μεσιέ Ντουμανί δηλαδή, και όχι Ντουμάνι.Τα τραγούδια μού τα σύστησε ο καλός φίλος Δαεμάνος, μέγας γνώστης του είδους. Προέρχονται και τα δυο από τον πρώτο δίσκο των Μεσιέ Ντουμανί (Grippy Grappa, 2013). Το πρώτο είναι παραδοσιακό, που το έχουν διασκευάσει, ενώ το δεύτερο είναι εντελώς δικό τους, σύγχρονο.Και ξεκινάμε με το παραδοσιακό, που λέγεται Ο δασονόμος: Παραθέτω τα λόγια:Τζ΄ίντα τον θέλεις ρα πελλή εσού τον δασονόμο, να μπαίνει μες τον καβενέν με το βουρτζί στον ώμον
Τζ΄ίντα τον θέλεις ρα πελλή εσού τον δασονόμο, τζ΄εν παίρνεις ένα δάσκαλον για ένα δικηόροΤου δικηόρου μάνα μου εν κομμένη η ποινή του, στην πίσσα τζαι στην χόγλαση μετρά την αμοιβή του
Τζαι του δασκάλου α μανα εν μαύρο το βλατζί του, απού τον σσυλλομπάσταρτον που ΄ν πας την τζεφαλή του.Ο δασονόμος κόρη μου ήσυχος εν θα μείνει, εννα γυρίζει τα βουνά τες πυρκαγιές να σβήννει, να γίνεται ολόμουζος γι΄ανάμισι σελίνι
Οι δασονόμοι μάνα μου που το 35, επιάνναν τα πεντόλιρα τζαι ζούσαν σα λεβέντες.Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου