Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Στάλιν  ήταν το ψευδώνυμο του Ιωσήφ Βησσαριώνοβιτς Τζουγκασβίλι. Το 1922, μετά το θάνατο του Λένιν έγινε γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (Κ.Κ.Σ.Ε)  επικρατώντας του Λέοντα Τρότσκι.. Στη δεκαετία του `30 κατάφερε να εξαλείψει κάθε πολιτική αντιπολίτευση μέσω ενός συστήματος βίας, τρομοκρατίας και εσωτερικής εξορίας, παγιώνοντας την  εξουσία του την εποχή της Μεγάλης Εκκαθάρισης- τη διετία 1936-1938.

Ήταν ένας από τους πιο σκληρούς δικτάτορες της παγκόσμιας ιστορίας. Η  συμβολή του ήταν αναμφίβολα καθοριστική στην εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης και στην νίκη κατά τον Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Μπορεί να μην ήταν Ρώσος, ωστόςο αποκλήθηκε από τους μελετητές “Ιβάν ο Τρομερός του 20ου αιώνα”. 

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Στάλιν γινόταν όλο και πιο καχύποπτος και παρανοϊκός. Τον Ιανουάριο του 1953 διέταξε τη σύλληψη επιφανών γιατρών του Κρεμλίνου – κυρίως Εβραίων – με την κατηγορία ότι με ιατροφαρμακευτικά μέσα εξόντωναν σοβιετικούς ηγέτες. Αυτό πιθανώς να ήταν πρόσχημα για ένα ακόμα μεγάλο κύμα τρομοκρατίας, με το οποίο θα ξεκαθάριζε τους λογαριασμούς του με τους πολιτικούς του αντιπάλους μέσα στο ΚΚΣΕ.

Δεν πρόλαβε τελικά, αφού έφυγε από τη ζωή στις 5 Μαρτίου 1953, ξαφνικά  από εγκεφαλική αιμορραγία. Η σορός του τοποθετήθηκε δίπλα στη σορό του Λένιν, στο Μαυσωλείο της Κόκκινης Πλατείας στη Μόσχα. Μετά το θάνατό του, η προσωπολατρία και ο σταλινισμός- το σύστημα που ο ίδιος επινόησε και εγκαθίδρυσε στη χώρα- άρχισαν να φθείρονται από τον διάδοχό του Νικίτα Χρουστσόφ.