ΟΡΕΙΝΟΣ

Από όλες τις προφητικές γνώσεις που μπορεί να βρει κανείς στο κλασικό μυθιστόρημα του Όργουελ, ίσως μία από τις πιο ανατριχιαστικές είναι η έλευση της εποχής της μετα-αλήθειας. Μπορεί το 1984 να μας βοηθήσει να περιηγηθούμε καλύτερα στη δική μας δυστοπία..

Ο Ντάιμον, διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, είπε στους επενδυτές τη Δευτέρα ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να είναι τόσο μετασχηματιστική όσο οι κορυφαίες τεχνολογικές εφευρέσεις που έχουν γίνει τα τελευταία εκατοντάδες χρόνια.  

«Σκεφτείτε το τυπογραφείο, την ατμομηχανή, την ηλεκτρική ενέργεια, τους υπολογιστές και το internet, μεταξύ άλλων», έγραψε ο Ντάιμον στην ετήσια επιστολή του προς τους μετόχους τη Δευτέρα. Η ετήσια επιστολή του προς τους μετόχους αναμένεται με ανυπομονησία κάθε χρόνο και διαβάζεται ευρέως στον κλάδο των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Στο ίδιο κείμενο είπε ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να οδηγήσει τις μελλοντικές γενιές να εργάζονται μόνο 3 ½ ημέρες την εβδομάδα.

Όταν ο Αλκιβιάδης γιόρτασε τα 18 χρόνια του και ανελάμβανε τη διαχείριση της μεγάλης πατρικής περιουσίας, ο Σωκράτης αντί για άλλη προσφώνηση του υπενθύμισε:
Στην Περσία όταν γεννηθεί ο διάδοχος τον παραδίδουν σε τέσσερις σοφούς. Στον ευλαβέστερο για να του εμπνεύσει το θρησκευτικό αίσθημα, στον εντιμότερο για να του μάθει να λέει την αλήθεια, στον φρονιμότερο για να τον διδάξει πώς να εξουσιάζει τα πάθη του και στον γενναιότερο για να τον κάνει παλικάρι.

«Το μυστικό της ζωής είναι η γνώση πως όταν αποτυγχάνετε εφτά φορές, έχετε σταθεί στα πόδια σας οκτώ φορές»

«Καμία εποχή δεν μπορεί να συμμαχήσει και να συνωμοτήσει με στόχο να εμποδίσει τις επόμενες να επεκτείνουν τις αντιλήψεις τους, να αυξήσουν τις γνώσεις τους και να απαλλαγούν από τις πλάνες τους. Αυτό θα ήταν έγκλημα απέναντι στην ανθρώπινη φύση, της οποίας ο αρχικός προορισμός συνίσταται ακριβώς στην πρόοδο αυτή».

Ιμάνουελ Καντ

Είναι στην ανθρώπινη φύση να ζητάει συνεχώς περισσότερα απ’ αυτά που έχει.

Να προσπαθεί διακαώς να χορτάσει το αδηφάγο της “εγώ” και να μην βρίσκει σωτηρία. Να διψάει συνεχώς και να θέλει κι άλλο κι όταν το αποκτήσει να θέλει ακόμη περισσότερο.

Ποτέ και τίποτα δεν μας είναι αρκετό. Ίσως να μην φταίνε τόσο οι άνθρωποι, είναι που κυλάει στις φλέβες τους η απληστία. Θανάσιμο αμάρτημα ναι, αν της επιτρέψεις να ξεπεράσει τα όρια μπορεί να σε αρρωστήσει, να σε κατασπαράξει ολόκληρο.

Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων. Υπάρχουν αυτοί που κάνουν το καλό χωρίς ποτέ κανένας να το μάθει, χωρίς προσδοκίες , χωρίς αντάλλαγμα, αλλά υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν το “καλό” και το κουβαλάνε πάντα μαζί τους καραδοκώντας στη γωνία και περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να το φωνάξουν, να ζητήσουν πίσω τα χρωστούμενα, να το παίξουνε αδικημένοι, να ζήσουνε το δράμα…

Κάπως έτσι είναι αυτοί οι άνθρωποι που ποτέ δεν θα πουν ευχαριστώ με την καρδιά τους.
Xίλια καλά να τους κάνεις θα βρουν το ένα κακό κι αυτό θα κρατήσουν.

Να τους λυπάσαι!

Είναι απ’ αυτούς που διακατέχονται από μία απαράμιλλη αίσθηση πως ο κόσμος τους χρωστάει και γυρίζει μοναχά γύρω απ’ αυτούς. Μην τους κρατήσεις στη ζωή σου. Το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να ρουφάνε την λαμπερή σου ενέργεια.

Έτσι ζουν, έτσι επιβιώνουν. Κι όσο εσύ την ξοδεύεις γι’ αυτούς, άλλο τόσο σιγά σιγά θα ξεθωριάζεις. Κι αυτοί ποτέ δεν θα είναι ευχαριστημένοι, ακόμη κι αν τους χαρίσεις όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Γι’ αυτό σου λέω, σταμάτα ν’ αναλώνεσαι. Γύρνα την πλάτη και προχώρα! Με το κεφάλι ψηλά!

Κι όσο γι’ αυτούς, να τους λυπάσαι. Είναι τόσο μικροί κι έτσι θα μείνουν.

Πηγή: