Ο αείμνηστος Αθανάσιος Βώτας, τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών από τον Κονιάκο Δωρίδας

Το απόσπασμα “Πηγαίνετε στους φτωχούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που θα βοηθήσουν, οι μόνοι” του Τζον Στάινμπεκ αντανακλά ένα συναίσθημα που συντονίζεται με τις κοινωνικές και πολιτικές του απόψεις.

Ο Στάινμπεκ, ο αγαπημένος Αμερικανός συγγραφέας που είναι περισσότερο γνωστός για έργα του όπως “Τα σταφύλια της οργής” και “Άνθρωποι και ποντίκια» ασχολήθηκε  με κοινωνικά ζητήματα και υπερασπίστηκε τη δυσχερή θέση της εργατικής τάξης και των φτωχών. Το συγκεκριμένο απόσπασμα υποδηλώνει την πίστη στην ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη όσων έχουν βιώσει δυσκολίες, υποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν οικονομικές προκλήσεις μπορεί να είναι πιο συμπονετικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν άλλους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.

Ο Τζον Στάινμπεκ μεγάλωσε σε μια εποχή σημαντικών κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννήθηκε το 1902 και έζησε τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, η οποία επηρέασε βαθιά τη συγγραφική του δραστηριότητα. Η Μεγάλη Ύφεση ήταν μια περίοδος εκτεταμένης ανεργίας, φτώχειας και οικονομικών δυσχερειών που επηρέασε εκατομμύρια Αμερικανούς. Η εμπειρία του να γίνει μάρτυρας των αγώνων της εργατικής τάξης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επηρέασε βαθιά την οπτική του Στάινμπεκ και τα θέματα των μυθιστορημάτων του.

Η ανατροφή του Στάινμπεκ στην κοιλάδα Σαλίνας της Καλιφόρνια έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής του εστίασης. Η περιοχή χαρακτηριζόταν από αγροτικές κοινότητες και ο Στάινμπεκ απέκτησε από πρώτο χέρι γνώση των προκλήσεων που αντιμετώπιζαν οι μετανάστες εργάτες και οι φτωχοί της υπαίθρου. Οι εμπειρίες του από την εργασία του σε ράντζα και αγροκτήματα και η αλληλεπίδρασή του με ανθρώπους από διάφορα κοινωνικοοικονομικά στρώματα του παρείχαν πλούσιο υλικό για τα μυθιστορήματά του.

Στα μυθιστορήματά του, ο Στάινμπεκ συχνά απεικόνιζε τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής των αδικημένων και περιθωριοποιημένων, εξερευνώντας θέματα φτώχειας, αδικίας και ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος. “Τα σταφύλια της οργής”, για παράδειγμα, αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Joad, η οποία, όπως και πολλοί άλλοι, εκτοπίστηκε από τη φάρμα της κατά τη διάρκεια του Dust Bowl και αναζήτησε μια καλύτερη ζωή στην Καλιφόρνια. Το μυθιστόρημα πραγματεύεται θέματα κοινωνικής αδικίας, εργασιακής εκμετάλλευσης και την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στις αντιξοότητες.

Συνολικά, τα χρόνια διαμόρφωσης του Στάινμπεκ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και οι εμπειρίες του στο κοινωνικά και οικονομικά ποικιλόμορφο τοπίο της Καλιφόρνιας επηρέασαν βαθιά τη συγγραφή του. Η προσήλωσή του στην απεικόνιση των αγώνων των φτωχών και των αδικημένων, καθώς και η πίστη του στην ικανότητά τους για ενσυναίσθηση και αλληλοϋποστήριξη, είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του και ευθυγραμμίζεται με το απόσπασμα περί στροφής στους φτωχούς για βοήθεια και κατανόηση.

Πηγή:Lavart.gr

 Το “απαράμιλλον τοπίον” σήμερα, από ψηλά 

Η παρακάτω φωτογραφία προέρχεται από το “Αρχείο Συλλογής Ιγγλέση”, είναι του 1900 και περιλαμβάνεται σε εφημερίδα που εκδόθηκε στην Αλεξάνδρεια από τους Αιγυπτιώτες Έλληνες με στόχο ο σύλλογός τους να αγοράσει την περιοχή του Σκαραμαγκά και να δημιουργήσει ένα υπέροχο παραθεριστικό οικισμό για τα μέλη του, όταν θα έρχονταν στην Ελλάδα τα καλοκαίρια… 

Η εφημερίδα περιλαμβάνει ένα συγκλονιστικό κείμενο που διαφημίζει την περιοχή μας, τις ομορφιές μας, το κλίμα, το περιβάλλον, την ιστορία μας, και μάλιστα με δημοσιευμένο το ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού πόνημα μεγάλων ξένων πολεοδόμων – αρχιτεκτόνων της εποχής! Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Αιγυπτιώτες το “Μόντε Κάρλο της Ελλάδας”!!! Φαντάζεστε… αυτό το μεγαλόπνοο όραμα να γινόταν πράξη το 1900, τι θα ήταν, όχι μόνο η περιοχή μας, αλλά ολόκληρη η Δυτική Αθήνα;

Ακολουθεί εικονογραφημένη ιστορία του Σκαραμαγκά από το 1900 μέχρι σήμερα!

«Ο Κώτσος και το κοπάδι του» στον Σκαραμαγκά. “Αττικοί περίπατοι”, 1923

Νεαρές λουόμενες, 1934!

Στα όμορφα ταβερνάκια της παραλίας, 1938

Ο πρώτος κρηπιδότοιχος των Ναυπηγείων, 1938

Εκδρομή, 1948

Η εξέδρα του «Πασσά», σημείο αναφοράς μέχρι πριν λίγα χρόνια της παραλίας

Μετεκπαίδευση εργαζομένων του Ναυπηγείου στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας, 1957

Οικογενειακή στιγμή στην παραλία, 1959. Εικονίζεται και ο συλλέκτης, Γιάννης Ιγγλέσης.

Καθέλκυση του “Παγκόσμιος Ελπίς”, 1960. Είναι το πρώτο πλoίο που κατασκευάζεται εδώ και ανήκει στον ιδιοκτήτη του Ναυπηγείου Σταύρο Νιάρχο (από διαφήμιση της εφημερίδας “Ημερησία”, Δεκέμβριο 1960)

Επίσκεψη του προέδρου της Αιγύπτου Νάσερ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αριστερά ο Σταύρος Νιάρχος και δεξιά ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, 1960

Οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας παίρνουν το μπάνιο τους, 1960 – 61

Το Ναυπηγείο επεκτείνεται, 1965 – 70

Διαδήλωση εργαζομένων της προβληματικής επιχείρησης, 2001

Από δημοσιεύματα εφημερίδων. Το ναυπηγείο απαξιώνεται και… παρά λίγο να γίνει λιμάνι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΓΓΛΕΣΗΣ
Συλλέκτης – Ερευνητής
Ιστορικών Ντοκουμέντων Χαϊδαρίου, 
Αρχιτέκτων – Μηχανικός ΕΜΠ

Πηγή:xaidarisimera.gr

Μεγάλη ευκαιρία! Έστω και κομπάρσοι ..όλοι από κάπου ξεκινάνε!

Δύσκολα θα απασχολούσε μέχρι πρότινος τα ελληνικά ΜΜΕ η μικρή Μολδαβία, αν και μία προσεκτική παρατήρηση υπεδείκνυε ότι στη χώρα αυτή υπάρχουν σχεδόν όλα τα “εκρηκτικά συστατικά” μίας πιθανής νέας αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία. Το αργότερο μετά τις “διπλές κάλπες” της Κυριακής, μάλλον δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η Μολδαβία του 2024 θυμίζει επικίνδυνα την Ουκρανία του 2014.

Και αυτό, γιατί ένα φιλοδυτικό και ένα φιλορωσικό μπλοκ ερίζουν για τη μελλοντική πορεία της χώρας, με την έκβαση της διαμάχης να φαίνεται πιο αβέβαιη από ποτέ. Ή μήπως όλα αυτά οφείλονται σε έξωθεν προπαγάνδα;

Ισχνή επικράτηση των “φιλοευρωπαίων” 

Ας δούμε τα γεγονότα. Την Κυριακή οι Μολδαβοί προσήλθαν στις κάλπες για δύο λόγους: Πρώτον, τις προεδρικές εκλογές, με τη φιλοδυτική πρόεδρο της χώρας Μάγια Σάντου να επιδιώκει την επανεκλογή της. Δεύτερον, ένα δημοψήφισμα, με το οποίο η ευρωπαϊκή πορεία της Μολδαβίας θα κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα της χώρας, ώστε να μην τίθεται υπό αμφισβήτηση ανάλογα με τις πολιτικές διακυμάνσεις της στιγμής.

Στην πρώτη αναμέτρηση η Μάγια Σάντου αναδείχθηκε νικήτρια με 42,3% των ψήφων, αλλά θα πρέπει να διεκδικήσει την επανεκλογή της στον δεύτερο γύρο, απέναντι στον φιλορώσο υποψήφιο της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης Αλεξάντρου Στογιάνογλο, ο οποίος συγκέντρωσε ποσοστό 26%. Στη δεύτερη κάλπη το φιλοευρωπαϊκό μπλοκ πέτυχε μία οριακή νίκη με το 50,3% να λέει “ΝΑΙ” στην τροποποίηση του Συντάγματος, ενώ μέχρι το βράδυ της Κυριακής φαινόταν να επικρατούν οι υπέρμαχοι του “ΟΧΙ”.

Και στις δύο περιπτώσεις οι δημοσκοπήσεις είχαν προβλέψει πιο άνετη επικράτηση του φιλοευρωπαϊκού “στρατοπέδου”. Τώρα η πρόεδρος Σάντου κάνει λόγο για “επίθεση άνευ προηγουμένου” στην οποία επιδίδονται “οι εχθροί της Δημοκρατίας” και μάλιστα με τη στήριξη “μίας μεγάλης ξένης δύναμης”. Όλοι αντιλαμβάνονται ποια δύναμη κατηγορείται εμμέσως πλην σαφώς και το Κρεμλίνο δεν δίστασε να σηκώσει το γάντι, δηλώνοντας δια του εκπροσώπου του Ντμίτρι Πεσκόφ ότι “πρόκειται για πολύ σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες πρέπει να αποδειχθούν”.

“Δι’ αντιπροσώπων” στην Υπερδνειστερία; 

Και όλα αυτά, όταν η “ρωσική αρκούδα” έχει ήδη πατήσει πόδι στη Μολδαβία. Για την ακρίβεια, στην Υπερδνειστερία. Πρόκειται για μία λωρίδα γης στο ανατολικό άκρο της μολδαβικής επικράτειας, που συνορεύει με την Ουκρανία και διαθέτει ουκρανικό, αλλά και ρωσικό πληθυσμό. Από το 1991, στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος κατά του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ που σηματοδότησε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Υπερδνειστερία έχει κηρύξει την ανεξαρτησία της, την οποία ωστόσο αναγνωρίζουν μόνο η Ρωσία και οι φιλορώσοι αυτονομιστές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσσετίας.

Φιλορώσοι αυτονομιστές είχαν πρωτοστατήσει και στην υποτιθέμενη ανεξαρτησία της Υπερδνειστερίας. Πρόκειται για έναν ακόμη πόλεμο “δι’ αντιπροσώπων” (proxy war), όπως συνέβη στην Ανατολική Ουκρανία, με τη Ρωσία να πανηγυρίζει νίκες, παρότι υποτίθεται ότι δεν συμμετείχε καν στις εχθροπραξίες. Έκτοτε περίπου 1.500 Ρώσοι στρατιώτες σταθμεύουν ως αυτοκληθείσα ειρηνευτική δύναμη στο έδαφος μίας χώρας που (σχεδόν) κανείς δεν αναγνωρίζει. Η Υπερδνειστερία θεωρείται κλασική περίπτωση “παγωμένης σύγκρουσης” (frozen conflict), όπως ήταν η διένεξη στην Ανατολική Ουκρανία μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και τη συμφωνία του Μινσκ.

Μην αφήνοντας καμία αμφιβολία για τις προθέσεις τους, από το 2023 οι αυτονομιστές της Υπερδνειστερίας έχουν ζητήσει τη “βοήθεια” της Μόσχας για να αντιμετωπίσουν “την αυξανόμενη πίεση της Μολδαβίας”. Όπως είχαν κάνει οι φιλορώσοι αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022.

Πηγή: capital.gr

Σε πρώτο πλάνο ο αείμνηστος Δημήτρης Δημάκης και Κ. Μπερτσιάς

Το ίδιο λάθος δεν γίνεται δυο φορές. Την δεύτερη φορά δεν είναι λάθος, είναι επιλογή …

Λουντέμης

Πολλές φορές ακούμε τη φράση «θα γυρίσει ο τροχός, θα χορτάσει κι ο φτωχός». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Την χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε την ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο και λογοτέχνη Τάκη Νατσούλη, η φράση προέρχεται από τους μύλους και τις μυλόπετρες που άλεθαν το σιτάρι. Σε μια εποχή αναβροχιάς που είχε σαν αποτέλεσμα η γη να ξεραθεί, τα σπαρτά να καούν και οι φτωχοί να πεθαίνουν από την πείνα. Λόγω της κατάστασης αυτής, οι τροχοί από πέτρες που άλεθαν το στάρι έμεναν σε αδράνεια.

Οι άρχοντες όμως είχαν αποθήκες γεμάτες τρόφιμα και χωρίς να λογαριάζουν τους φτωχούς, που λιμοκτονούσαν, το έριχναν σε ολονύχτια γλέντια. Όταν λοιπόν οι φτωχοί άκουγαν τους άρχοντες να διασκεδάζουν, έλεγαν μοιρολατρικά μεταξύ τους πως «θα γυρίσει και για μας ο τροχός» . Δηλαδή θα βρέξει και θα κινηθούν ξανά οι μυλόπετρες, που θα αλέσουν το στάρι, για να χορτάσουν και οι φτωχοί.

*Ιρβιν Γιάλομ

τρισμακάριστοι οι γεωργοί σαν ξέρουν τ’ αγαθά τους!

Από τα Γεωργικά του Βιργιλίου

Τα Γεωργικά είναι διδακτικό ποίημα του Βιργιλίου γραμμένο μεταξύ 37 π.Χ. και 30 π.Χ. στην Καμπανία της Ιταλίας σε τέσσερα βιβλία εξάμετρων. Το πρώτο βιβλίο ασχολείται με την καλλιέργεια και τον καιρό, το δεύτερο με τη δενδροκομία,^α[›] κυρίως τη φροντίδα με τις ελιές και τ΄ αμπέλια, το τρίτο με την κτηνοτροφία και το τέταρτο με τη μελισσοκομία.

Δρομίσκος στο λατιφούντιο Αυτάρκεια