Μήπως έχει δίκιο ο Μπερναντ Σω;
στα άκρα οι αείμνηστοι Γιάννης Πολίτης και Βασίλης Καλτσάς
Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται. Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.
Βίκτωρα Ουγκώ
Η ζωή στην Ευρώπη εξαρτάται από τους ψηφοφόρους στη Βόρεια Καρολίνα και την Αριζόνα;
Οι αγαπημένοι μας Ρούσος και Γιώργος …
Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι..
Μανώλης Ανδριωτάκης.
Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
Δημοσιογράφος, συγγραφέας πληθώρας δοκιμίων για τεχνοκοινωνικά θέματα, μυθιστοριογράφος, σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ, καθηγητής ψηφιακών δεξιοτήτων και ψηφιακής δημοσιογραφίας, μπλόγκερ από το 2004, ο Μανώλης Ανδριωτάκης (γεν. 1974, Αθήνα) είναι ένας ανήσυχος άνθρωπος με πολλές ιδιότητες που τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια εξερευνά συστηματικά τις συνέπειες του διαδικτύου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της τεχνητής νοημοσύνης στις ζωές μας.
Στο τελευταίο του μυθιστόρημα, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ψυχογιός με τον τίτλο «Ο θάνατος του συγγραφέα», ένας ματαιωμένος συγγραφέας που προσπαθεί να αποκαταστήσει τις σχέσεις με την κόρη του αναθέτει στην τεχνητή νοημοσύνη να του συνθέσει ένα σενάριο για ένα παιχνίδι εικονικής πραγματικότητας, το οποίο εκτυλίσσεται σε ένα απομονωμένο κέντρο ευεξίας με μυστηριώδεις σκοπούς….
Πηγή:lifo.gr
Πολλοί θρηνούν σήμερα για τη νεαρή γυναίκα στο Ιράν…..
Πολλοί θρηνούν σήμερα για τη νεαρή γυναίκα στο Ιράν, ανάμεσα στους οποίους και αρκετοί νεοσοσιαλιστές. Το σημερινό θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν όμως εγκαθιδρύθηκε με τη ΣΤΗΡΙΞΗ των «ανθρωπιστών» σοσιαλιστών και κομμουνιστών. Μέχρι το 1979, το Ιράν είχε έναν δυτικό, κοσμικό τρόπο ζωής. Η ιρανική ισλαμική επανάσταση ξεκίνησε στα τέλη του 1978 με μαζικές διαδηλώσεις και εξεγέρσεις ενάντια στον φιλοδυτικό Σάχη Μοχάμεντ Ρεζά Παχλαβί.
Πολλές αριστερές και μαρξιστικές οργανώσεις (πχ το κομμουνιστικόTudeh Party, η μαρξιστική λενινιστική Fedayan-e-Khalq, η μαρξιστική λενινιστική Paykar) συμμετείχαν στις διαδηλώσεις κατά του Σάχη και στήριξαν την επανάσταση, όπως και αρκετοί άνθρωποι «του πνεύματος» όπως το ηγετικό στέλεχος του κομμουνιστικού κόμματος του Ιράν και «ποιητής» Εχσάν Ταμπάρι, ο αντιδυτικός «διανοούμενος» Τζαλάλ Αλ-Αχμάντ και ο «ανθρωπιστής» ακτιβιστής Μοσταφά Τσαμράν.
Η ισλαμική επανάσταση έριξε τον Σάχη και ανέβασε τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί στην εξουσία τον Φεβρουάριο του 1979. Η χώρα μετατράπηκε σε Ισλαμική Δημοκρατία, βασιζόμενη στις αρχές του σιιτικού Ισλάμ, απορρίπτοντας την προηγούμενη κοσμική και φιλοδυτική κατεύθυνση της χώρας. Η Κούβα, υπό τον Φιντέλ Κάστρο, υποστήριξε την ανατροπή του Σάχη, επειδή ήταν ένας ηγέτης που «υποστηριζόταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες». Ο Κάστρο εξέφρασε την αλληλεγγύη του στην Ιρανική Επανάσταση λόγω της κοινής «αντιιμπεριαλιστικής» τους στάσης. Η Σοβιετική Ένωση χαιρέτισε την πτώση του Σάχη ως ήττα της αμερικανικής επιρροής στην περιοχή.
Η ανατροπή του Σάχη και η εγκαθίδρυση των σκληροπυρηνικών θεοκρατών ερμηνεύθηκε από τους σοσιαλιστές ως νίκη κατά της δυτικής ηγεμονίας, και για αυτό το λόγο αρκετοί αριστεροί διανοούμενοι και ομάδες εξέφρασαν αλληλεγγύη με τον ιρανικό λαό κατά τη μετάβαση από τη φιλοδυτική κοσμική ζωή προς τη θεοκρατική διακυβέρνηση του Αγιατολάχ.
Η νεαρή γυναίκα, όπως και πολλοί άλλοι άνθρωποι στο θεοκρατικό καθεστώς σήμερα, παλεύουν για έναν φιλελεύθερο δυτικό τρόπο ζωής, αυτόν που έχασαν το 1979 και αυτόν που σταδιακά χάνουμε εμείς σήμερα από τους ίδιους, «κοινωνικά ευαίσθητους» και αφυπνισμένους σοσιαλιστές. Από εκείνους τους επαγγελματίες φιλάνθρωπους και «νοιάχτες» που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τη δέσμευση της ατομικής ελευθερίας και περιουσίας των πολιτών, διατηρώντας τα καλύτερα και ευγενικότερα προσχήματα.
Παναγιώτης Αποστολόπουλος Πέρρος.
Βιογραφικό σημείωμα όπως ο ίδιος το έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του:
Γεννήθηκα το 1981 στην Ακαδημία Πλάτωνος της Αθήνας και είμαι κάτοικος Περιστερίου. Το 1999 εισήλθα στο τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2003 αποφοίτησα και το 2004 εισήλθα με βαθμό εισαγωγής «άριστα 10» στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα της Ηθικής Φιλοσοφίας το οποίο και ολοκλήρωσα επιτυχώς. Το 2009 ακολούθησα διετή κύκλο ειδίκευσης στην έρευνα της Αγοράς Εργασίας (Labour Market Studies) στο πανεπιστήμιο του Leicester στην Αγγλία και αμέσως έπειτα ξεκίνησα τη διδακτορική μου διατριβή στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. To 2012 υπηρέτησα τη στρατιωτική μου θητεία.
Το 2015 αναγορεύτηκα διδάκτωρ στη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ομοφώνως με βαθμό «Άριστα». Το 2021 εκπονώ μεταδιδακτορική έρευνα με τίτλο «Υλοποίηση και χρήση εκπαιδευτικών διαδικτυακών εφαρμογών στο γνωστικό αντικείμενο της Φιλοσοφίας».
Από το 2004 έχω δημοσιεύσει στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία δεκάδες επιστημονικές εργασίες και μελέτες στους τομείς της επιχειρηματικής ηθικής, της φιλοσοφίας της τεχνολογίας και της ιστορίας της φιλοσοφίας. Μελέτες και άρθρα μου έχουν χρησιμοποιηθεί σαν διδακτικά εγχειρίδια σε διάφορα πανεπιστημιακά ιδρύματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχω συμμετοχή σε ποικίλα συνέδρια και δημόσιες συζητήσεις. Γνωρίζω Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν πραγματικά ελευθερία, επειδή η ελευθερία προϋποθέτει ανάληψη ευθύνης, και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης.
Σίγκμουντ Φρόυντ
Νευρολόγος και ψυχίατρος
Γνωρίζετε ότι..
•Το 97,39% των υδατικών αποθεμάτων της φύσης είναι το θαλασσινό νερό
•Το 2,01% το αποτελούν οι πάγοι
•Το 0,56% τα υπόγεια νερά
•Το 0,02% είναι οι λίμνες και οι ποταμοί
•Το 0,02% υπάρχει στην ατμόσφαιρα υπό μορφή υδρατμών
•Το γλυκό νερό είναι το 2,61% της συνολικής ποσότητας.
Πού ξοδεύεται το νερό μας (μέσες ποσότητες για κάθε χρήση)
•καζανάκι τουαλέτας 7-10 λίτρα
•ντους 35 λίτρα
•λουτρό 80 λίτρα
•πλυντήριο ρούχων 80 λίτρα
•πλυντήριο πιάτων 22 λίτρα
«Χωρίς εσένα, Τομ, δεν θα είχαμε φτάσει στο φεγγάρι!».
Φωτογραφία: NASA/EPA
Δεν ακούστηκε ποτέ το όνομα του Τομ Μπέικον, του μηχανικού στο Κέιμπριτζ που ανέπτυξε το σύστημα καυσίμου του Apollo 11. Εβδομήντα χρόνια μετά αναγνωρίζεται η προσφορά του
Έχουν περάσει σχεδόν 70 χρόνια από τότε που ο Φράνσις Τόμας Μπέικον ανέπτυξε μια πηγή καθαρής πράσινης ενέργειας που θα βοηθούσε την πρώτη προσελήνωση και θα άλλαζε την πορεία της ιστορίας.
Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν τον μηχανικό που γεννήθηκε στο Έσσεξ, και που δημιούργησε την πρώτη λειτουργική κυψέλη καυσίμου υδρογόνου-οξυγόνου και έστειλε το Apollo 11 στο φεγγάρι. Το πρωτοποριακό του έργο εξακολουθεί να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους επιστήμονες που εργάζονται σε λύσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σήμερα.
Τώρα, η φιλανθρωπική οργάνωση Cambridge Past, Present & Future επιθυμώντας να αναδείξει τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα του Μπέικον τοποθέτησε με μια μπλε πλακέτα στο σπίτι όπου έμενε στο Little Shelford του Cambridgeshire, αναφέρει ο Guardian.
Οι κυψέλες καυσίμου του Μπέικον με το παρατσούκλι “Bacon Cells” που προσέδωσε η Nasa προς τιμήν του, παρείχαν επικουρική ενέργεια στις αποστολές Apollo, και ειδικότερα στις επικοινωνίες, τον κλιματισμό και τα φώτα, καθώς και νερό για τους αστροναύτες.
«Κανονικά, με την πάροδο του χρόνου, μια μπαταρία εξαντλείται και πρέπει να την επαναφορτίσουμε», έλεγε ο Bacon στο BBC Radio 4 , λίγο πριν την προσελήνωση το 1969.
«Τώρα, αν συνεχίσει κάποιος να τροφοδοτεί με υδρογόνο και οξυγόνο αυτό το σύστημα, και να αφαιρεί το νερό που παράγεται, θα συνεχίσει να παράγει ενέργεια επ’ αόριστον και οι αστροναύτες θα πίνουν το νερό».
Η απόδοση και η υψηλή ενεργειακή πυκνότητα των κυψελών καυσίμου έπαιξαν τόσο σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των αποστολών Apollo που ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον είπε τότε στον Μπέικον: «Χωρίς εσένα, Τομ, δεν θα είχαμε φτάσει στο φεγγάρι!».
Ο Μπέικον εξακολουθεί να εμπνέει επιστήμονες που εργάζονται σε νέες τεχνολογίες για ηλιακή ενέργεια, παραγωγή υδρογόνου και αποθήκευση μπαταριών σήμερα, και οι κυψέλες καυσίμου παραμένουν ως πιθανός τρόπος παροχής πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας και ενέργειας έκτακτης ανάγκης, ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα μέρη. Θα μπορούσαν επίσης να τροφοδοτήσουν τους ηλεκτρικούς κινητήρες φορτηγών και πλοίων μεγάλων αποστάσεων στο μέλλον, αποφεύγοντας την ανάγκη για απίστευτα μεγάλες και βαριές επαναφορτιζόμενες μπαταρίες και εκπληρώνοντας ένα όνειρο που μοιράστηκε ο Μπέικον στη ραδιοφωνική του συνέντευξη στο BBC. «Πάντα ήλπιζα ότι θα χρησιμοποιηθεί για την οδήγηση οχημάτων», είπε, προτού προβλέψει: «Σε τροποποιημένη μορφή, θα έρθει».
Απόγονος του φιλοσόφου Σερ Φράνσις Μπέικον, ο Τομ άρχισε να ερευνά τις κυψέλες καυσίμου ενώ εργαζόταν σε μια εταιρεία μηχανικών το 1932, λίγα χρόνια μετά την αποφοίτησή του από το Κέμπριτζ με πτυχίο στις μηχανικές επιστήμες. Σχεδόν έναν αιώνα νωρίτερα, ο φυσικός William Grove είχε αποδείξει θεωρητικά την ιδέα των κυψελών καυσίμου το 1839, αλλά είχε αποτύχει να παραγάγει πολλή ηλεκτρική ενέργεια. Ενθουσιασμένος από τις τεράστιες δυνατότητες, ο Μπέικον άρχισε κρυφά να διεξάγει πειράματα με τα ιδιαίτερα εύφλεκτα αέρια, στις εγκαταστάσεις του εργοδότη του. Τελικά παράτησε τη δουλειά του και αφιέρωσε τη ζωή του στη μηχανική αυτού του συστήματος καυσίμου, δουλεύοντας πρώτα στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και μετά ως μηχανικός στην Μάρσαλ, μια τοπική εταιρεία.