Εκλεκτοί συντοπίτες μας στο Οροπέδιο:

ΟΡΕΣΤΗΣ ΔΑΒΙΑΣ

Είμαι πρασινοδάκτυλος και παιδί των λουλουδιών. Λατρεύω την Αφροδίτη, τη Δήμητρα και την Κόρη, υπηρετώ τον Ασκληπιό. Αγαπώ όλα τα δέντρα και τα φυτά, τα χρήσιμα και μη, τα όμορφα, τα τοξικά και όσα λόγω αγνοίας ονομάσαμε ζιζάνια. Εξαιρώ μόνο τα δυσώδη σκόρδα και τις ήμερες-άοσμες-βαρετές τριανταφυλλιές.

Απ’ το πολλά «γιατί;» που με βασάνισαν χρόνια, πέρασα εσχάτως στο πώς: έφτιαξα ένα καλύβι στο βουνό και κάνω τα πρώτα μου βήματα ως αγρότης. Και σκαρώνω απ’ τα παθήματα μου κείμενα για όσους νιώθουν ότι η γη θα μας προσφέρει πάλι καταφύγιο.

Βάζω συχνά στοιχήματα με τον εαυτό μου. Γιατί χάσω-κερδίσω από πάνω θα βγω. Είναι όμως φορές που πνίγομαι σε μια κουταλιά και μαλλιά (δες φωτό) δεν έχω να πιαστώ. Έμαθα έτσι, κάλλιο αργά, να δείχνω εμπιστοσύνη και να δέχομαι βοήθεια.

Είμαι με το μέρος της ελευθερίας.

Απεχθάνομαι τις ομπρέλες, σαν αντικείμενα και ως σύμβολα.

Δεν πίστευω ότι ο κόσμος είναι μεθυσμένο καράβι.

ελληνικό βουνό..

Γράφει ο Άγγελος Ελεφάντης* για το ελληνικό βουνό:

«Έτσι μέσα απ’ το δικό μας λαχάνιασμα στο πέρασμα του μονοπατιού, ίσως μπορέσουμε να νιώσουμε την ανάσα των ανθρώπων που φύλαγαν κάποτε τα κοπάδια, πολεμούσαν, έσκαβαν, συνόδευαν τις σαμαρίνες και τις γιδοβίτσες. Είναι ένα τεράστιο αρχειοτάξιο ορεογνωσίας όλα αυτά, καμιά φορά πιο εύγλωττο από τους σκονισμένους φακέλους των αρχείων. Μας βοηθάει κάπως να ακούσουμε τις φωνές του σώματος, τα νοήματα του σώματος των άλλοτε ζωντανών, αλλά νεκρών πια, ανθρώπων. Γιατί το σώμα νοεί με τον πιο υλικό κι αναντίλεκτο τρόπο». 

«Τα βουνά. Στα ίχνη μιας τραγικής ζωής», Ο Πολίτης, τχ. 98, 3/1998, τώρα στο Τρία δοκίμια, επίμετρο Διονύσης Καψάλης, Αντίποδες Αθήνα 2021)

*Ο Άγγελος Ελεφάντης (1936-2008) γεννήθηκε στο Καρπενήσι. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και ανθρωπολογία, κοινωνιολογία και ιστορία στο Παρίσι. Από το 1976 ώς το θάνατό του εξέδιδε το περιοδικό Ο Πολίτης, ενώ υπήρξε βασικό στέλεχος των εφημερίδων Εποχή και Αυγή

Πάθος, προσαρμοστικότητα, προθυμία για μάθηση

Το πάθος, η προσαρμοστικότητα και η προθυμία για μάθηση είναι σήμερα τα στοιχεία που αναζητούν σήμερα οι επιχειρήσεις από τους νεοπροσλαμβανόμενους υπαλληλους τους.

Πάθος

Το Νο. 1 στοιχείο είναι το πάθος:«Όταν οι άνθρωποι είναι παθιασμένοι και έχουν αποφασιστικότητα, αυτόματα εργάζονται σκληρά»

Έχουν αυτό το κίνητρο να συνεχίσουν να προχωρούν και να λύνουν προβλήματα. Επιπλέον, «η δουλειά δεν είναι πια δουλειά. Το απολαμβάνουν και τα αποτελέσματα καταλήγουν να είναι ισχυρά».

Προθυμία για μάθηση

Η δεύτερη πιο σημαντική ιδιότητα είναι η περιέργεια και η προθυμία για μάθηση.

«Στον σημερινό κόσμο, όλα αλλάζουν γρήγορα. O τρόπος που εργάζεσαι, πώς εργάζεσαι, πού εργάζεσαι — όλα αυτά αλλάζουν».

Τα άτομα με φυσική περιέργεια μπορούν να μάθουν γρήγορα τους νέους τρόπους εργασίας και να είναι ενημερωμένοι για το πώς να πετύχουν στη δουλειά. Μπορούν επίσης να βοηθήσουν την εταιρεία να προχωρήσει χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία και εργαλεία.

Ικανότητα προσαρμογής.

Σε ένα κόσμο, σε ένα εργασιακό περιβάλλον, που αλλαγές είναι πλέον συχνές και ριζικές η ικανότητα γρήγορης προσαρμογής είναι μεγάλο προσόν .

Απουσίες

•Για τον Κώστα Καραμανλή υπάρχει σοβαρος λόγος.Εχει αναλάβει πρόεδρος συνεταιριστικής ασφαλιστικής εταιρείας με έμφαση στους καπνοπαραγωγούς.Δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε τέτοιο βάρος εργασίας.Που να τρέχει σε street party.
Για τον Αντώνη Σαμαρά μια εξήγηση δίνει το γνωστό antinews σε άρθρο υπό το ψευδώνυμο Δεξιός Αδέξιος.Ειναι μια άποψη δεν την ενστερνίζομαι πλήρως αλλά την ακουω.Γραφει:
«Ολα δείχνουν ότι οι πατριωτικές δυνάμεις βάσει ενός μελετημένου εθνικού σχεδίου λύτρωσης πολιορκούν μεθοδικά τις εθνομηδενιστικές δυνάμεις.

Η αρχή έγινε τον περασμένο Ιούλιο από το Πολεμικό Μουσείο όπου Σαμαράς-Καραμανλής κήρυξαν τον πόλεμο κατά της μειοδοσίας και του ξεπουλήματος της πατρίδας.»
Να σας το μεταφράσω σε ελεύθερη μετάφραση.
Να πέσει ο Μητσοτάκης με κρότο λόγω του εθνομηδενισμού του.Να μη βγαίνει αυτοδυναμία με τίποτα.Να συνεργαστεί η ΝΔ με άλλο πρωθυπουργό με την Ελληνική Λύση,τη Νίκη,τη Φωνή Λογικής και τους Σπαρτιάτες σε μια εθνική κυβέρνηση που θα δώσει επιτέλους στη χώρα πατριωτική πνοή.Ποιον άλλο πρωθυπουργό;Μα ο Σαμαράς θα ήταν ο πιο κατάλληλος με τη συναίνεση όλων των πατριωτικών δυνάμεων.Και παρακάτω ο αρθρογράφος με το ονομα που δεν μας αποκαλύπτει γράφει για να μην έχουμε αμφιβολίες. «Η τελευταία κίνηση Σαμαρά-Καραμανλή ωστόσο φανερώνει ότι είναι ζήτημα χρόνου να δοθεί η τελική μάχη μεταξύ των πατριωτικών δυνάμεων και των δυνάμεων του σκοταδισμού.»
•Υπερβολές θα μου πείτε.Μαλλον ναι αλλά στην Ελλάδα ποτέ μη πεις ποτέ.Οταν μιλάνε οι δεξιοί αδέξιοι πρέπει να τους δίνουμε προσοχή.Κι εγώ σε προσέχω φίλε αγαπητέ κι ας διαφωνούμε. Πλησιάζει και η προεδρική εκλογή.

Πάνος Μπιτσαξής