Η διάκριση Ορεινών- Πεδινών, ανάγεται στην Εθνοσυνέλευση της Γαλλικής Επανάστασης του 1789. Τότε, οι ριζοσπαστικοί με τις πλέον επαναστατικές ιδέες, κατέλαβαν το άνω αριστερό μέρος της αίθουσας της Εθνοσυνέλευσης και ονομάσθηκαν Ορεινοί επειδή τα έδρανά τους ήταν στο ψηλότερο μέρος του αμφιθεάτρου. Μεταξύ των Ορεινών ήταν ο Νταντόν, ο Μαρά, ο Σαιν Ζυστ και άλλοι από την ομάδα των Επαναστατών της Γαλλικής Επανάστασης.
Κατά τον Μεσαίωνα, είχε ξεσπάσει μεγάλη διαμάχη μεταξύ “σοφών” της εποχής σχετικά με το εάν τα μουλάρια έχουν 40 δόντια όπως τα άλογα, ή 42 δόντια.
Οι αντεγκλήσεις έδιναν και έπαιρναν, με επίκληση του τι είχε πει σχετικά ο Αριστοτέλης ή άλλοι αρχαίοι σοφοί.
ΚΑΝΕΝΑΣ όμως, δεν άνοιξε το στόμα ενός μουλαριού να μετρήσει τα δόντια του!!
Το ίδιο συμβαίνει και τώρα με το κατά πόσον τα ψυκτικά σιλικονούχα έλαια ενός μετασχηματιστή είναι εύφλεκτα παρουσία ενός ηλεκτρικού τόξου Μέσης Τάσης (25kV) ή όχι.
Συμβουλεύονται καθηγητάδες ΧΩΡΙΣ να τους κάνουν την ΚΑΙΡΙΑ ερώτηση, ίσως γιατί ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ τη σωστή απάντηση. Και δεν κάνουν ένα απλό πείραμα, αναπαράγοντας τις συνθήκες!!!
Καλωσήλθατε στη Φαιδρά Χώρα της Πορτοκαλέας, του 21ου αιώνα.
Κώστας Κάπος
Δημοσιεύτηκε στισ
INTERAMERIKAN από τα παλιά..
από δεξιά: Λάζαρος Πλατσούκας. Μαίρη Μιχελή, Νίκος Τσιάκαλος… Νίκος Νικολουδάκης..
Θύμωσα και στενοχωρήθηκα αφάνταστα με τον εξευτελισμό και την ταπείνωση που υπέστη ο Πρόεδρος της Ουκρανίας κι ολόκληρος ο λαός του μαζί, από τον Πρόεδρο της Αμερικής και την παρέα του. Αναφέρομαι στους θεσμούς κι όχι σε ονόματα, γιατί δεν το υπέστη προσωπικά, αλλά θεσμικά κι αυτό είναι ακόμη πιο λυπηρό και ανησυχητικό για όλους μας.
Ο Ζελένσκι, και στη θέση του θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ο Πρόεδρος της Κύπρου, της Παλαιστίνης και μελλοντικά κάποιας άλλης Ευρωπαϊκής χώρας πήγε εκεί για να δει πως μπορεί να σώσει τη χώρα του που δοκιμάζεται εδώ και τρία χρόνια κι αντί να τον σεβαστούν, στα πλαίσια της όποιας διαπραγμάτευσης, τον εξευτέλισαν περαιτέρω κι αυτόν και τον λαό του.
Περικυκλωμένος από στελέχη του Trump, σε γλώσσα που δεν είναι η μητρική του, να έχει τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ να τον πατρονάρει σαν να ήταν κάποιο παιδαρέλι και να του υποδεικνύει πως θα μιλάει στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που κάνει το καλύτερο που μπορεί, να έχει τον Trump να του κουνάει το δάχτυλο επιδεικτικά. Και να τον εξισώνει κι ακόμη χειρότερο να τον αποκαλεί «Δικτάτορα», εν τη απουσία του κι όταν είχε ερωτηθεί από βρετανίδα δημοσιογράφο εάν τον είχε αποκαλέσει «Δικτάτορα», (όταν θα τα έβρισκαν με τα πολύτιμα ορυκτά), είχε απαντήσει επιδεικτικά και με απόλυτη ειρωνεία «Έτσι τον είχα αποκαλέσει?». Και να έχει και τον Αμερικανό δημοσιογράφο επιδεικτικά κι απόλυτα εξευτελιστικά κι αυτός να τον ρωτάει γιατί δεν φοράει κουστούμι.
«Όταν κάποιος σου δείχνει ποιος είναι να τον πιστεύεις», είχε πει η Maya Angelou. Πολλά μπορεί να καταλογίσει κανείς στον Trump, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να του καταλογίσει ότι δεν ήταν ξεκάθαρος στο πως θα κυβερνούσε. Κι από την άλλη ο Πούτιν (και κάθε Πούτιν) να τρίβει τα χέρια του όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ εξευτελίζει τον Νο1 εχθρό του και τραμπουκίζει τους πάντες.
Η ανάρτηση δεν είναι πολιτική αλλά αξιακή κι έχει να κάνει με το ποιόν των επιλογών μας. Ο Trump είναι νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος από ένα λαό που θεώρησε ότι ανάμεσα στις υπάρχουσες λύσεις θα είναι η καλύτερη δυνατή. Μάλλον κι εκεί αρκετοί είπαν «είδαμε και τους άλλους», ή «να βάλει επιτέλους μια τάξη», ή δεν ξέρω τι άλλο, τα οποία δυστυχώς λέγονται από ψηφοφόρους υπεραπλουστευτικα πριν κι από εκλογές και σε άλλες χώρες.
Είναι επικίνδυνος, είναι απρόβλεπτος, έχει τεράστιο θυμό μέσα του (σύμφωνα με τον Gabor Mate έχει τεράστια άλυτα θέματα με τον πατέρα του, τα οποία οδήγησαν τον αδερφό του στον αλκοολισμό και τελικά στον θάνατο) και κατά τη γνώμη μου, παρότι δεν είμαι ειδικός, θα αφήσει τον κόσμο πολύ χειρότερο από ό,τι τον βρήκε και τις ΗΠΑ στο τέλος της τετραετίας πιο απομονωμένες από ποτέ. Προσωπικά μου δίνει την αίσθηση ότι κάθε πρωί ξυπνάει κι αναζητεί ποιον θα «τιμωρήσει».
Η ειρωνεία είναι ότι σε κάποια πράγματα επί της αρχής δεν έχει άδικο, αλλά το χάνει εύκολα με τον τρόπο του. Ακόμη κι οι επιχειρηματίες κι η ελεύθερη αγορά που τον στήριξε γιατί θα την ευνοούσε, είναι αδύνατον να λειτουργήσει σε ένα πλαίσιο που ανά πάσα στιγμή ο ίδιος ανατρέπει όλα τα δεδομένα, από τους δασμούς, μέχρι δυνητικά κάθε πλαίσιο που τόσο ανάγκη έχει κάθε οικονομία για να λειτουργήσει.
Χρησιμοποίησα αυτή την εικόνα με τον δόλιο τον Ζελένσκι να προσπαθεί να προστατέψει ένα ολόκληρο λαό και τον «Πλανητάρχη» και την παρέα του που πάνε να του φάνε ένα πολύτιμο «οικόπεδο» μπιρ-παρά κι αυτό το κάνει ακόμη πιο εξευτελιστικό.
Κάποιοι νεότεροι ας αναζητήσουμε ιστορικά πως ξεκίνησε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος από τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι και την Παρέα τους. Έχουμε όλοι μας ευθύνη.
