Μίλαν Κούντερα:

Ούτε κομμουνιστής, ούτε αντιφρονών, ούτε αριστερός ή δεξιός, απλά μυθιστοριογράφος Κομμουνιστής στη νιότη του και κατόπιν αντιφρονών, μετά τη Σοβιετική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία το 1968, ο εκλιπών την Τρίτη συγγραφέας της «Αβάσταχτης Ελαφρότητας…» επαναλάμβανε στην ύστερη ζωή του στη Δύση ότι «η τέχνη και η λογοτεχνία χάνουν την αξία τους όταν μετατρέπονται σε προπαγάνδα, είτε κομμουνιστική είτε αντικομμουνιστική»

Πηγή: Protagon.gr

Η Εταιρεία Συγγραφέων, ο Κούντερα και μια παραχάραξη

Ηλίας Κανέλλης

Τετάρτη, 12 Ιουλίου 2023 15:54 

Φωτογραφία αρχείου

Αύγουστος 1968, Πράγα, Τσεχοσλοβακία. Διαδηλωτές πυρπολούν σοβιετικό τανκ, μετά την εισβολή ρωσικών στρατευμάτων με στόχο την κατάπνιξη της Άνοιξης της Πράγας, της προσπάθειας δηλαδή φιλελευθεροποίησης και εκδημοκρατισμού του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία.

Λίγο μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Μίλαν Κούντερα, η Εταιρεία Συγγραφέων εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία «εκφράζει, μαζί με αμέτρητους αναγνώστες διαφόρων ηλικιών, τη βαθύτατη θλίψη της για τον θάνατό του».

Η ανακοίνωση του πιο μεγάλου λογοτεχνικού σωματείου της χώρας δεν παραλείπει να σημειώσει ότι «με τα μυθιστορήματα και τα δοκίμιά του, ο Κούντερα –που υπήρξε και επίτιμο μέλος της Εταιρείας μας– υπηρέτησε με πάθος τις ιδέες του Διαφωτισμού και της ανθρώπινης ελευθερίας. Γεννημένος στην Τσεχία το 1929 ήρθε σε ρήξη με το καθεστώς της χώρας του και κατέφυγε το 1975 στη Γαλλία, όπου έκτοτε έζησε, αποκτώντας τη γαλλική υπηκοότητα. Βιβλία του, όπως τα εμβληματικά “Το Αστείο”, “Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι” και “Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης”, αποτέλεσαν για αρκετές γενιές παραδειγματικά πρότυπα ζωής για την αντίσταση κατά του αυταρχισμού, για τη διακωμώδηση ως πράξη αντίθεσης προς τον συντηρητισμό, για την απελευθερωτική δύναμη του έρωτα».

Ολόσωστα όλα. Αλλά γιατί από την ανακοίνωση λείπει κάτι ουσιώδες, κάτι που μετατρέπει ένα επικήδειο κείμενο σε στρεψόδικη αναφορά στον τεθνεώτα, κάτι που ουσιαστικά αφαιρεί τη βασική ιδιότητα και του Κούντερα και της λογοτεχνίας του.

Κι αυτό το κάτι είναι η αποφυγή αναφοράς στον κομμουνισμό.

Ο κομμουνισμός ήταν αυτό που είχε φιμώσει τον Κούντερα, όταν ζούσε στην Τσεχοσλοβακία και μαχόταν για τον Διαφωτισμό και την ανθρώπινη ελευθερία. Λόγω της ανελευθερίας του κομμουνιστικού καθεστώτος έφυγε από την Πράγα για το Παρίσι (αν και είχε ελπίσει ότι το καθεστώς μεταρρυθμίζεται, στο τέλος το πήρε απόφαση: δεν μεταρρυθμιζόταν, μόνο ανατρεπόταν).

Η αντίσταση κατά του αυταρχισμού, που αναφέρει η ανακοίνωση, δεν ήταν γενικώς μια φιλοσοφική αντίσταση εναντίον κάθε αυταρχισμού. Ήταν η αντίσταση ενός φιμωμένου ανθρώπου κατά του κομμουνιστικού αυταρχισμού. Η διακωμώδηση δεν είναι απλώς πράξη αντίθεσης στον συντηρητισμό, είναι πράξη αντίθεσης στην εξουσία και ιδίως στην αυταρχική εξουσία. Τα βιβλία του, το Αστείο, Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης δεν είναι φανταστικές πλοκές για φανταστικές δυστοπίες, αλλά λογοτεχνία για το κομμουνιστικό καθεστώς και τις πρακτικές του που ζούσαν εφιαλτικά οι πολίτες στη χώρα του – και τις έζησε κι ο ίδιος.

Γιατί άραγε οι έλληνες συγγραφείς αδυνατούν να μιλήσουν για τον κομμουνισμό, για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα που εξέθρεψε, ακόμα κι όταν αναφέρονται σε διαπρεπή θύματα του κομμουνισμού;  

Ηλίας Κανέλλης

Δημοσιογράφος, εκδότης του περιοδικού Books’ Journal. Σπούδασε κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες και κινηματογράφο. Εξέδωσε και διεύθυνε το περιοδικό Κάμερα, υπήρξε κριτικός κινηματογράφου και αρχισυντάκτης του περιοδικού Αντί, εργάστηκε ως επιφυλλιδογράφος στην Εποχή, στην Ελευθεροτυπία, στην Εξουσία, στην Athens Voice, στο Βήμα, στο Protagon.gr και, τα τελευταία χρόνια, στα Νέα. Για πολλά χρόνια έκανε καθημερινή εκπομπή στον ραδιοφωνικό σταθμό Αθήνα 9,84 ενώ συνεργάστηκε ως πολιτικός αναλυτής με την τηλεόραση της ΕΡΤ. Ίδρυσε και διεύθυνε την εφημερίδα του Φεστιβάλ Αθηνών εφ. Έχει γράψει το βιβλίο Εθνοχουλιγκανισμός: Εκφράσεις της νεοελληνικής ιδεολογίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2004 της Αθήνας (εκδόσεις Οξύ) και έχει επιμεληθεί τις κινηματογραφικές μονογραφίες Σταύρος Τορνές (με τον Σταύρο Καπλανίδη και, για την ιταλική έκδοση, με την επιπλέον συνεργασία του Sergio Grmek Germani), Κώστας Γαβράς και Σταύρος Τσιώλης. Σε λίγο θα κυκλοφορήσει το βιβλίο του, Το κιτς του ΣΥΡΙΖΑ.

* Μίλαν Κούντερα.

Ο γαλλο-τσέχος μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος, θεατρικός συγγραφέας και ποιητής, Μίλαν Κούντερα, ήταν ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του ύστερου 20ου αιώνα.

Il mare dove non si tocca, Fabio Genovesi *

Κάποτε (όχι πολύ παλιά) ένα παιδί μου είπε πως στο σχολείο τους ζήτησαν να γράψουν μια έκθεση για την οικογένεια. Είχαμε την εξής στιχομυθία: «Κι εσύ τι έγραψες»; «Πώς στην οικογένειά μου είναι όλοι τρελοί». «Μην ανησυχείς και στη δική μου το ίδιο». Αυτή ήταν η πρώτη ανάμνηση που μου έφερε στο μυαλό το βιβλίο «Οι δέκα παππούδες, η θάλασσα κι εγώ».

Ένα τρυφερό μυθιστόρημα που κατακλύζεται από νοσταλγικές εικόνες της ανεπιτήδευτης εποχής του ’80. Ο πρωταγωνιστής είναι ο Φάμπιο, ένα μικρό αγόρι που αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο και με μια περασμένη αθωότητα την ιστορία των παιδικών του χρόνων. Αυτή η πηγαία και προσωπική εξιστόρηση σε κάνει να ταυτίζεσαι με τον πρωταγωνιστή. Ο Φάμπιο ζει με τον πατέρα, τη μητέρα και τη γιαγιά του στο χωριό Μαντσίνι. Τη μεγαλύτερη επιρροή, όμως, πάνω του δείχνουν να έχουν τα ανύπαντρα αδέλφια του παππού του. Μέχρι να πάει στο σχολείο ο Φάμπιο πίστευε πως είναι όλοι παππούδες του και γι’ αυτό τους σεβόταν. Ως ο μοναδικός απόγονος ο Φάμπιο ακολουθεί το πρόγραμμα των θείων του, οι οποίοι επιθυμούν να του δείξουν το δικό τους κόσμο μέσα από το κυνήγι, το ψάρεμα και τις αγροτικές δραστηριότητες. Ουσιαστικά για τα πρώτα χρόνια της ζωής του αυτοί οι «λοξοί» και πάντα νευρικοί παππούδες είναι οι μόνοι πραγματικοί φίλοι του Φάμπιο. Τα πράγματα αλλάζουν, καθώς ξεκινά να πηγαίνει στην πρώτη δημοτικού. Εκεί καταλαβαίνει πως κάτι δεν πάει καλά με την οικογένειά του, πράγμα που επιβεβαιώνεται όταν μαθαίνει, τυχαία, για την οικογενειακή κατάρα των Μαντσίνι. 

Κάθε παππούς – θείος έχει μια δική του «τρέλα» και σε πολλές περιπτώσεις ο Fabio Genovesi καταφέρνει να μας δώσει ολοκληρωμένους δευτερεύοντες χαρακτήρες, όπως ο, κάποτε ερωτευμένος, θείος Άλντο και ο θείος Αντέλμο που έχει κινητική αναπηρία. Ο συγγραφέας γράφει με μια δόση αμφισβήτησης των αυθεντιών, με πολύ χιούμορ, αλλά και με τη συγκινησιακή φόρτιση που δημιουργείται από την αναπόληση των παιδικών μας χρόνων. Συχνά μέσα στο βιβλίο, μέσα από τους τρελούτσικους, αθυρόστομους θείους δίνονται μαθήματα φιλοσοφίας.

Κάποιος φοβάται τις αράχνες και καθυστερεί να φορτώσει λίγα ξύλα, έτσι μια χαζή γριά βρίσκει το χρόνο να ρίξει τη γλάστρα και καληνύχτα σας. Κατάλαβες, Φάμπιο, πώς λειτουργεί ο φόβος; Ο φόβος είναι μια μαλακία, δεν έχει νόημα. Ο φόβος είναι μια αραχνίτσα που σου αποσπά την προσοχή και τότε η ζωή σε πηδάει. Fabio Genovesi

Ένας ακόμα σημαντικός ήρωας, στο βιβλίο, είναι ο πατέρας του Φάμπιο. Ο πάντα λιγομίλητος Τζόρτζο, που είναι τεχνίτης και μαστορεύει μονίμως τις βρύσες και τις βλάβες στα σπίτια όλου του χωριού. Ο Τζόρτζο μένει σε κώμα μετά από ένα ατύχημα και παρόλο που στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίο δεν υπάρχει διάλογος, έχει σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του Φάμπιο. Ο πρωταγωνιστής για να κάνει παρέα στον πατέρα του που βρίσκεται στο νοσοκομείο, του διαβάζει βιβλία. Ήταν από τα πιο συγκινητικά κομμάτια. Καθώς ακολουθούμε τον ήρωα μέχρι και το Γυμνάσιο βλέπουμε πώς εξελίσσεται η ζωή του, πόσο απομονώνεται από τους συνομηλίκους του και πώς αναπτύσσει φιλίες με τους επίσης απομονωμένους Σούπερ Πιστούς, το Μικρό Μάσσιμο και το Μανουέλ. Σημαντικό ρόλο στις τελευταίες σελίδες θα παίξει και η Πασχαλίτσα, ένα κορίτσι με μια επίσης ενδιαφέρουσα οικογένεια. 

Γιατί στο τέλος τέλος το νορμάλ δεν έχει ενδιαφέρον και οι άνθρωποι που φέρονται «αλλιώτικα» διανθίζουν τις βαρετές ζωές μας……

*Ο συγγραφέας Φάμπιο Τζενοβέζι γεννήθηκε στο Φόρτε ντέι Μάρμι της Τοσκάνης το 1974.

•Για μια ακόμα φορά ακούμε εξαγγελιες πρόχειρων και ευκαιριακών αυστηροποιήσεων του Ποινικού Κώδικα ,που απέσπασαν τα συγχαρητήρια αστυνομικών προς τον εξαγγέλλοντα,Υπουργό Προστασιας του Πολιτη κ.Μηταράκη.Ερημην του φιλου μου Γιωργου Φλωριδη ,αρμόδιου Υπουργού.Μετά το γνωστό θέμα μιλάει λίγο.Με τους τραπεζίτες πρέπει να προσεχεις τι λες.Άλλο οι τραπεζίτες και άλλο οι κακοποιοί δρόμου.Διαφορετικά θέματα που τα ισοπεδώνει ο ποινικός λαϊκισμός.Η ιστορία της τραπεζικής απιστίας εχει μεγάλο παρελθόν για να τη ξεπερνάς με μια δήλωση.Γιατί Γιώργο όταν εμείς δικάζαμε τις απέραντες εκείνες δίκες ,με κατηγορίες αστείες και κινδύνευαν έντιμοι άνθρωποι με τεράστιες ποινές ,για το τίποτα ,εσυ και καλά έκανες,σε ζηλεύω,μελετούσες πολιτική φιλοσοφία στο Κιλκίς.Σου θυμίζω την προπατορική δίκη τραπεζικής απιστίας στην οποία ήμουν συνηγορος.Ανωμεριτης .Κτηματική.1991.Περίοδος Μητσοτάκη και κάθαρσης.Παρέλυσαν οι Τράπεζες από το λεγόμενο τότε «σύνδρομο Ανωμερίτη».Τα τεχνουργήματα της αριστερό δεξιας συμμαχίας για να πληγεί το «διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ».Περίοδος ανωμαλίας και ντροπής.Θέλει προσοχή.Υπάρχει θέμα αλλά δεν λύνεται προκρούστεια.Θέλει νομοτεχνική μαεστρία και αισθηση της πραγματικότητας.
•Όλοι στη Κυβέρνηση θέλουν κάτι να κάνουν με την εγκληματικότητα και όσο γίνεται πιο γρήγορα.Σύντομα όμως οι επιτελικοί υπουργοί στο Μαξίμου οφείλουν να αντιληφθούν το εξής.Για να παρέμβεις στην μεσαία επικίνδυνη και αυξανόμενη εγκληματικότητα πρέπει να έχεις συνθέτη και σύγχρονη ματιά πεδίου.Άλλως κάνεις μια τρύπα στο νερό.Αυξάνεις ανισορροπίες και παραλογα που έχουν διαμορφωθεί από την αβάσταχτη ελαφρότητα του νομοθετειν.
Δικαιοσυνη και ταχύτητα απονομής,ποινικός κώδικας,Αστυνομία και κανόνες εμπλοκής,σωφρονιστικό δίκαιο και σύστημα και σωφρονιστικες υποδομές ,αποτελούν ένα εννιαίο τετραπτυχο που αν δεν το δεις μαζί κάθε παρέμβαση είναι σισύφεια.
•Προ καιρού είχα γράψει μια αναλυτική μελέτη στο τιμητικό τόμο του φιλου ομότιμου καθηγητή και πρώην Υπουργου Giannis Panousis υπό το τίτλο «Ο πληθωρισμος των ποινών».Πολύ τεχνική μελέτη για να σας μιλήσω γι αυτην.Έδειχνα το πως η έλλειψη κλινών στις φυλακές ήταν και είναι η αιτία ενός διαχρονικού ποινικού φιλελευθερισμού που έφτασε να προσβάλλει το κοινό αίσθημα και να οδηγεί άλλοτε σε ανισονομία τα θύματα και άλλοτε σε εποχιακές τιμωρητικες υπερβολές κατ εξαίρεση.Ήτοι την αντίστροφη ανισονομία.

Πάνος Μπιτσαξής

Παρασκηνιακές συγκρούσεις ;

Κάτι σοβαρό πρέπει να συμβαίνει στο οροπέδιο ….

Οι ρεπόρτερ του ΟΡΕΙΝΟΣ  ανακάλυψαν  την παρακάτω αλληλογραφία  μεταξύ των οικιστών και του Προέδρου τους και την παραθέτουμε αυτούσια για λόγους καθαρά ενημερωτικούς……..

Εξωχότατε,
                  με λύπη αναγκαζόμεθα να σας αποστείλουμε  την παρούσα ,διαμαρτυρόμενοι  εντόνως ,για το γεγονός ότι με δική σας αποκλειστική ευθύνη την Κυριακή δεν είχαμε την δυνατότητα να πάρουμε το λουτρό μας στην Προεδρική πισίνα όπως είχατε  και εγγράφως δεσμευτεί.
Ο πόρτα της Προεδρικής επαυλης κλειστή και τα κλειδιά παρμένα…μάταια οι οπαδοί σου (πρώην;)  περίμεναν υπομονετικά μήπως φανεί κάποιος αυλικός……
Μάλιστα την τελευταία στιγμή οι πιο ψύχραιμοι απο τους απατηθέντες οπαδούς απέτρεψαν δυσμενή γεγονότα για την ασφάλεια της έπαυλης,ακούστηκαν συνθήματα ακραία όπως να καεί να καεί το μπ……το προεδρικό .
Για αποτροπή χειροτέρων εξελίξεων πρέπει άμεσα να προβείτε σε άμεσες κατευναστικές ενέργειες  και να ζητήσετε συγνώμη απο τον λαό του Τσιγκουρατίου

Με τιμή 

ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

ΟΠΩΣ ΣΑΣ ΕΙΧΑΜΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ, Η ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΠΙΣΙΝΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ( ΚΑΙ ΔΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ).
ΟΜΩΣ ΜΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΥΠΗΣ ΑΝΤΙΛΗΦΘΗΚΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΝΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ ΝΑ ΚΟΛΥΜΒΗΣΟΥΝ (ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥΣ),ΑΚΟΜΗ ΔΕ,
ΚΑΙ Η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΠΟΥ ΕΔΗΛΩΘΗ, ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΛΟΓΩ ΚΑΠΟΙΑΣ ΦΘΗΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑΣ!!!
ΔΙΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΛΟΓΩ ΑΘΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΜΟΥ ΥΠΟΣΧΕΣΗΣ,ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ(ΔΙΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ Η ΣΥΝΤΗΡΗΣΙΣ ΤΟΙΑΥΤΗΣ ΠΙΣΙΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΔΑΠΑΝΗΡΗ), Η ΠΙΣΙΝΑ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΙΚΑΝΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΚΟΛΥΜΒΗΤΩΝ.
ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΜΑΙ ΟΤΙ, Η Η ΕΝΤΑΣΙΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΜΑΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΜΑΥΡΩΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΞΙΕΠΑΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ!!
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΑΛΩΝ ΜΑΣ!!
ΠΙΣΩ ΓΟΡΙΛΕΣ,ΣΤΟ ΧΡΟΝΟΝΤΟΥΛΑΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!!
ΖΗΤΩ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΑΣ!!
ΖΗΤΩ Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ!!!!!!!!!!

Υπάρχουν Έλληνες που διαπρέπουν και εδώ και στο εξωτερικό, υπάρχουν Έλληνες που παλεύουν και διακρίνονται, υπάρχουν Έλληνες που πρέπει να τους γνωρίζουμε και να αποτελούν πρότυπο μας…..

Ένας τέτοιος Έλληνας υπήρξε ο Ε Μουζάκης.

Ο Ελευθέριος Μουζάκης (1913– 28 Σεπτεμβρίου 2006) ήταν επιχειρηματίας, γνωστός ως ο “πατέρας της κλωστοϋφαντουργίας”. Ήταν ιδρυτής και πρόεδρος των εταιρειών του ομώνυμου ομίλου.

Μικρασιάτης στην καταγωγή, ξεκίνησε το 1933, ως υπάλληλος μιας εμπορικής εταιρείας κλωστών.Το 1944 ίδρυσε μία μικρή επιχείρηση, την “ΚΛΩΣΤΑΙ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑΣ – ΜΟΥΖΑΚΗΣ”, ενώ το 1952 ανέλαβε την αποκλειστική εισαγωγή και διάθεση των προϊόντων DMC – Γαλλίας. Το 1957 μαζί με την “ΚΛΩΣΤΑΙ ΚΙΘΑΡΑΣ”, συγκροτεί την “ΚΛΩΣΤΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΙ ΕΛΛΑΔΟΣ A.E.”, στην οποία περιέρχονται οι εν τω μεταξύ εξαγορασθείσες εταιρείες και τα σήματά τους.

Οι αρχές και τα πιστεύω του όπως τα περιγράφει ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του:

τίποτε δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια

κράτα άριστες σχέσεις με τους εργαζόμενους.Τίποτα δεν γίνεται χωρίς τους πολλούς.

μην σταματάς στα εμπόδια

είναι φυσικό να σε κυνηγάνε αν είσαι δραστήριος δημιουργικός. Αν δεν είσαι δεν ασχολείται κανείς μαζί σου.

για να πετύχεις, ερωτεύσου το έργο σου και πίστευε σε αυτό

Ένα ενδιαφέρον περιστατικό από τα καλλιστεία του 1975, την παραμονή των καλλιστείων το φαβορί για τον τίτλο η πανέμορφη κρητικοπούλα Ελίζα τραυματίστηκε όπως ανακοινώθηκε επίσημα σε κάποιο ατύχημα και δεν έλαβε μέρος στο διαγωνισμό.

Μάλιστα είχε ….προνοήσει να είναι ασφαλισμένη στην τότε ανερχόμενη ασφαλιστική δύναμη INTERAMERICAN και ο πανέξυπνος νεαρός επιχειρηματίας Δ Κοντομηνάς άδραξε την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί το γεγονός για διαφημιστικούς λόγους. Στην φωτο ο Δ Κοντομηνας παραδίδει την επιταγή αποζημίωσης.

Οι φήμες και τα κουτσομπολιά της εποχής βέβαια μιλούσαν για κάποιον Κρητικό που ήταν αρραβωνιαστικός της Ελίζας που όταν έμαθε ότι η αρραβωνιαστικιά του θα συμμετάσχει στα καλλιστεία ανέβηκε στην Αθήνα και μάλλον στην προσπάθεια του να την εμποδίσει να λάβει μέρος χρησιμοποίησε και κάποια ακραία μέτρα……..που προκάλεσαν τον τραυματισμό της . Αλήθεια ή ψέμματα ; κανείς δεν το έψαξε…..

Ποτέ κανείς δεν έχασε παραμένοντας σιωπηλός και απλά παρατηρώντας τους άλλους να μιλούν. Για την ακρίβεια μπορείς να μάθεις πάρα πολλά από τους ανθρώπους όταν μιλούν, με τον τρόπο με τον οποίο το κάνουν, αλλά και την ιδιαίτερη γλώσσα του σώματος που χρησιμοποιούν. Το κάνουν άλλωστε ήδη οι ψυχολόγοι και για αυτό τους είναι αρκετά εύκολο να καταλάβουν τον κόσμο. Εν ολίγοις άσε τον κόσμο να μιλάει. Δεν έχεις να χάσεις από αυτό.

*Ο Έρνεστ Μίλλερ Χέμινγουεϊ ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, γνωστός ακόμα και για το δημοσιογραφικό του έργο, με ζωή περιπετειώδη και πολυτάραχη όσο αποτυπώνεται στα βιβλία του.