φωτο Αγγελική Καραγιάννη
παρνηθα
υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής. Καταλαμβάνει
μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες,
ρεματιές και οροπέδια.
βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961). Ο Δρυμός
αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού
(έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ.
περίπου). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη
(Abies cephalonica), ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το
πλείστον από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης (Pinus
halepensis).
Καιρός στη Πάρνηθα
κ
ωραίο μπουκέτο
Η κατανίκηση του θανάτου μου… Ένα συγκλονιστικό κείμενο από τον Δημήτρη Καμπουράκη
Ένα κείμενο γεμάτο αλήθεια και αυτοσαρκασμό έγραψε ο Δημήτρης Καμπουράκης για το protagon.gr. Εμείς το εντοπίσαμε, το διάβασαμε και αποφασίσαμε να το αναδημοσιεύσουμε και να το μοιραστούμε μαζί σας… Ο Δημήτρης Καμπουράκης μιλάει για την επιφανειακή ζωή που όπως ισχυρίζεται ζει, για την αδυναμία του να γίνει λογοτέχνης, για το τέλος του ως τηλεοπτικό προϊόν, το οποίο πλησιάζει καθώς και για τη ρηχότητα του βίου του…
«Με την κατανίκηση του θανάτου σας, πότε θα καταπιαστείτε;» Ο κύριος Μιχάλης Τζιώτης μου απηύθυνε αυτό το ανατριχιαστικά καίριο ερώτημα, σε σχόλιο που έγραψε κάτω από το κείμενο μου για τον βάτο. Αν δεν τον παραφράζω, εννοούσε ότι με τις δυνατότητες που διακρίνει στη γραφή μου, είναι καιρός να παρατήσω τον υποτιθέμενο βιοπορισμό μου μέσω τηλεοράσεως και να ασχοληθώ σοβαρά με τη λογοτεχνία. Αν μη τι άλλο, για τη σωτηρία της ψυχής μου. Εξόχως τιμητική η προτροπή και άκρως φιλοσοφικός ο τρόπος που τίθεται, άρα νιώθω την υποχρέωση να καταπιαστώ με το κολακευτικό ερώτημα:
«Αδυνατώ να αντιπαρατεθώ με τον επερχόμενο θάνατο μου, Κύριε. Εδώ νιώθω ανήμπορος απέναντι στο ταπεινό τσιγάρο που κατατρώει τα σωθικά μου ή στο αλκοόλ που σαπίζει το συκώτι μου, πόσο μάλλον απέναντι σ’ εκείνον που έχει αναλάβει να μας επαναφέρει στην τάξη μετά από μια ζωή ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων. Δεν υφίσταται αθανασία αγαπητέ, το γνωρίζετε από τον τρόπο που μου απευθύνεστε. Πολύ περισσότερο δεν υφίσταται για όσους την επιδιώκουν συνειδητά. Αυτοί τρώνε το κεφάλι τους και σε τούτη τη ζωή (που υπάρχει, όπως υπάρχει) και στην άλλη (που δεν υπάρχει). Θα μου πείτε βέβαια, εσείς δεν εγγυηθήκατε καμιά αθανασία, έναν καθαρτήριο δρόμο προτείνετε και την επιδεικνύετε στην άκρη του ως δόλωμα. Να το δεχτώ για την οικονομία της συζήτησης, όμως -μεταξύ μας- ούτε τέτοιος δρόμος υφίσταται.
Εξάλλου, λανθάνετε στο αξίωμα πάνω στο οποίο στηρίζετε την πρόταση σας. Δεν είμαι κανένας γραφιάς της προκοπής, ούτε μπορώ να γίνω. Μην σας ξεγελούν τα κειμενάκια μου. Δεν είναι παρά ασκήσεις εμπλουτισμού και ακριβολογίας της γλώσσας μου. Αν μελετήσετε με την απαραίτητη εμβρίθεια τις γραμμές μου, θα διαπιστώσετε ότι αδυνατώ να εισχωρήσω βαθιά μέσα σε χαρακτήρες, κινούμαι δηλαδή απελπιστικά μακράν του ζωτικού χώρου ενός πραγματικού λογοτέχνη. Και πώς να το κάνω στα γραπτά μου, όταν αδυνατώ να το πράξω στην πραγματική μου ζωή; Πιθανότατα πρόκειται για κατασκευαστική αδυναμία της ψυχικής μου σφαίρας, αν και εγώ βολεύομαι να θεωρώ συνειδητή επιλογή μου τη ρηχότητα αντιμετώπισης των ανθρώπων.
Εν κατακλείδι, έζησα και συνεχίζω να ζω μια εξαιρετικά επιφανειακή ζωή. Κατανάλωσα την γραφή για να βρίσκω καλύτερα αμειβόμενες δουλειές, σπατάλησα την ανάγνωση για να αφήνω έξαφνα εμβρόντητους όσους μεγαλοπιασμένους τολμούσαν να με υποτιμήσουν, ξόδεψα την ποίηση για να καμακώνω χαζές γκόμενες. Δεν περιποίησα ιδιαίτερη τιμή ούτε στον Ντοστογιέφσκι, ούτε στον Καραγάτση, ούτε στον Καβάφη και τον Λαπαθιώτη. Τους χρησιμοποίησα με τα πιο ταπεινά κίνητρα, διότι μου έδωσαν αυτή τη δυνατότητα οι αδαείς και οι απαίδευτοι που με περιστοίχιζαν. Κάποτε έβγαλα ένα ολόκληρο χιλιάρικο πλασάροντας ένα κείμενο του Μαρκές για δικό μου, ενώ η απαγγελία σε γυναικεία αυτάκια ενός δραματικού αποσπάσματος Καρυωτάκη, ευτύχησε σε δύο απανωτές επιτυχίες. Α… ήταν μεγάλα εκείνα τα πεζά και τα ποιήματα των κλασικών, Κύριε. Στις μέρες μας, οι κοπελίτσες λιώνουν ακόμα και μ’ ένα μούγκρισμα της Δημουλά ή με μια κοινοτοπία του Ράμφου. Οποία κατηφόρα…
Εδώ και πολλά χρόνια βρίσκομαι μονότονα μπροστά στην ίδια διαπίστωση από γνωστούς και μη: «Τι κρίμα, να πηγαίνει χαμένο τέτοιο μυαλό…» Πρόκειται για υπερβολή προερχόμενη από τις καλύτερες των προθέσεων, για τις οποίες θερμά ευχαριστώ. Παλιότερα είχα βρει το γοητευτικό κολπάκι να απαντώ ότι «το μεγαλύτερο χόμπι μου είναι να σπαταλώ τα προσόντα μου». Τώρα πια, δεν καταδέχομαι να πω ούτε αυτό. Δεν το θεωρώ καν επαρκές θέμα προς διάλογο, καθότι το μυαλό μου δεν πήγε διόλου χαμένο. Πήγε ακριβώς εκεί που ήταν ο προορισμός του. Να τσιμπολογήσει ολίγη ζωή από δω κι από κει και μετά να αποθάνει χωρίς πολλά-πολλά.
Έχω πλήρη γνώση αυτού που μού συμβαίνει, κύριε Τζιώτη. Στην πραγματική ζωή μου, επιδίδομαι πλέον σε ανέλπιδη άμυνα. Πολύ θα ήθελα να βαυκαλιστώ ότι φυλάττω Θερμοπύλες, πλην ξέρω ότι βρίσκομαι στην ανοικτή πεδιάδα και περικυκλωμένος όχι από βαρβάρους, αλλά από αιμοδιψείς ομοίους μου. Οδεύω ούτως ή άλλως στο γρήγορο τέλος του πολυσυζητημένου (για το ηθικό του μέρος) βιοπορισμού μου. Η προτροπή σας μετατρέπεται σε αυτό-εκπληρούμενη προφητεία, όχι όμως για τους μεγαλοπρεπείς λόγους που επικαλείστε. Απλώς, ως τηλεοπτικό προϊόν τελειώνω. Τα νεαρά τηλεοπτικά λιοντάρια με τις αστραφτερές χαίτες δεν θα ανεχτούν για πολύ ακόμα τον πρησμένο μισομαδημένο γέροντα, να περιφέρεται στο κομμάτι της ζούγκλας που τους αναλογεί.
Όλους αυτούς λοιπόν που σήμερα με καταχεριάζουν με έκδηλη μανία, θα τους συναντήσω λίαν συντόμως σε κοινές ουρές. Ξέρετε, η ρηχότητα του βίου μου (και όχι η συνειδητή εντιμότητα μου) με προστάτευσε από την κατάρα της καβάντζας, της αποταμίευσης, της επένδυσης, της αρπαχτής, της δωροδοκίας. Από την παρέα με επιχειρηματίες προτίμησα την παρέα με σουβλατζήδες και αγρότες, από τις πανύψηλες πουτάνες της show biz προτίμησα τις κανονικές με τα βαριά πόδια που δεν το κρύβουν. Θα ήταν μία κάποια λύσις να έχω τη δυνατότητα φυγής στις Μαλδίβες, στην Ελβετία ή έστω πίσω απ’ τους υψηλούς τοίχους μιας βίλλας, όμως σε κείνες τις κοινές ουρές θα καταλήξω μαζί με όλους. Οι οργισμένοι πολέμιοι του σημερινού βιοπορισμού μου λοιπόν, θα μπορέσουν εκεί με την άνεση τους να μου φωνάξουν «καλά να πάθεις». Αυτοί δεν θα ξέρουν γιατί το λένε, εγώ θα ξέρω γιατί το ακούω. Αυτοί θα νομίζουν ότι μου το φωνάζουν επειδή (κατά τη γνώμη τους) υπηρέτησα από τηλεοράσεως όσους δεν έπρεπε και δεν εξυπηρέτησα όσους έπρεπε. Εγώ πάλι θα ξέρω ότι από το στόμα τους βγαίνει απλώς η κραυγή όσων εκλεκτών κατέστησα αποσυνάγωγους της ψυχής μου.
Θα ήταν πράγματι μια θεσπέσια προοπτική, η παροχέτευση των «δυνατοτήτων» μου μέσω ενός δαιμόνιου by pass, σ’ ένα άλλο πεδίο όπου θα διεξαχθεί η μητέρα των μαχών για την κατανίκηση του θανάτου μου. (Τι εμφαντική λέξη αυτό το κατά-νικώ. Δεν κερδίζω απλώς, πετυχαίνω ολοκληρωτικό θρίαμβο. Για φαντάσου!) Συγχωρήστε με, δεν διαθέτω τα προσόντα και τις δυνάμεις για να μπω σε τέτοια μάχη. Όπως σας εξήγησα εξάλλου, έζησα με τέτοιο τρόπο που ακόμα κι αν νικήσω, δεν θα το καταλάβω ο άμοιρος. Μη θαρρείτε πάντως ότι κλαίγομαι. Δεν προβάλλω δικαιολογίες, δεν εκλιπαρώ συγνώμες, δεν αιτούμαι κατανόηση. Έκαστος με τη ρηχότητα του, με την ισχύ του μυαλού του, με τη δύναμη των μπράτσων του, με την τύχη του και τις επιλογές του. Ας πέσει στο υπόλοιπο του δρόμου μου ό,τι όρισαν η Άτροπος, η Λάχεσις και η Κλωθώ που συνάχτηκαν πάνω απ’ το κρεβάτι μου όταν γεννήθηκα, καθότι ο πατέρας μου δεν είχε λεφτά ν’ αγοράσει κούνια. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνω.
Για να τελειώσω, να ξέρετε ότι υπάρχει και κάτι που με χαροποιεί. Η γνώση ότι στο τέλος της παρτίδας, θα απομείνουν πίσω κάποια παιδικά μάτια που επιβιβάστηκαν στο όνειρο, με όχημα τις ιστορίες του πατέρα τους. Επίσης η βαθιά εσωτερική μου βεβαιότητα ότι υπηρέτησα με υψηλό αίσθημα ευθύνης και βαθιά αφοσίωση, τη μοναδική ανθρώπινη αρετή που αξίζει τον κόπο, διότι απαιτεί υψηλή διάνοια και χαμηλό βάδισμα: Τον αυτοσαρκασμό. Σας ευχαριστώ.»
Πηγή: protagon.gr
ΡΕΚΟΡ ΜΕ 365.000 ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΤΟ 2011
!!
Του Γιώργου Ανδρή
Περισσότεροι από 365.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων κατέθεσαν τις
πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους μέχρι τις αρχές του 2012, χωρίς ακόμη να
έχει ολοκληρωθεί η συλλογή των στοιχείων από όλη την Ελλάδα, ανεβάζοντας συνεχώς
τον αριθμό, ώστε να γλιτώσουν από τα υπέρογκα Τέλη αλλά και τα πολύ υψηλά
τεκμήρια διαβίωσης.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Η« οι καταθέσεις πινακίδων
κυκλοφορίας έσπασαν κάθε ρεκόρ καταγράφοντας αύξηση 114% σε σχέση με το
αντίστοιχο διάστημα του 2010 όποτε και κατατέθηκαν 170.000 πινακίδες. Τέλος σε
σχέση με το 2009 η αύξηση στις καταθέσεις πινακίδων ανήλθε σε 63,6% καθώς τότε
τα «Πράσινα Τέλη» οδήγησαν σε προσωρινή ακινησία 210.000 οχήματα.
Greek Statistics!
Μέσα σε 3 χρόνια 745.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων έχουν καταθέσει τις
πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους τη στιγμή που στην αγορά το αντίστιχο
διάστημα έχουν εισέλθει σε κυκλοφορία 459.818 οχήματα. Με μια απλή αφαίρεση το
αποτέλεσμα δείχνει πως 285.182 οχήματα βγήκαν εκτός κυκλοφορίας τα 3 τελευταία
χρόνια. Ωστόσο ο εν λόγο αριθμός αυξάνεται ραγδαία αν συνυπολογίσει κανείς πως
στα 3 τελευταία χρόνια οδηγήθηκαν στα Κέντρα Ανακύκλωσης της Εναλλκτικής
Διαχείρισης Οχημάτων Ελλάδος 310.000 οχήματα. Οπότε περίπου 600.000 οχήματα
έχουν τεθεί εκτός κυκλοφορίας ή έχουν αποσυρθεί από το 2009 έως και το
2011.
Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους το 2011
κυκλοφορούσαν 6.340.000 οχήματα και οι ιδιοκτήτες των οποίων κατέβαλαν τα Τέλη
Κυκλοφορίας του 2011 ενώ για το 2012 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μόλις
5.900.000 κάτοχοι οχημάτων κατέβαλαν το ποσό που τους αναλογεί για τα Τέλη
Κυκλοφορίας της χρονιάς που διανύουμε.
Οπότε 440.000 κάτοιχοι οχημάτων δεν κατέβαλαν τα Τέλη Κυκλοφορίας του
2012. Αν ωστόσο αναλογιστεί κανείς πως το 2011 κατατέθηκαν 365.000 πινακίδες
κυκλοφορίας και οδηγήθηκαν στα κέντρα Ανακύκλωσης της ΕΔΟΕ 108.068 οχήματα τότε
εύκολα επιβεβαιώνονται τα στοιχεία του Κράτους καθώς οι ακριβείς αριθμοί
προκύπτουν μαζί με τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα οχήματα.
Ωστόσο σύμφωνα με τα στοιχεία τα έσοδα από τα Τέλη Κυκλοφορίας αν
διατηρούνταν στην κυκλοφορία τα 6,3 εκατ. οχήματα και με δεδομένη την αύξηση των
Τελών Κυκλοφορίας κατά μέσο όρο 8% θα είχαμε την αύξηση στα Τέλη του 2012.
Ωστόσο με δεδομένη την “απόσυρση” από την κυκλοφορία 440.000 οχημάτων τα έσοδα
από τα Τέλη θα έπρεπε να κυμαίνονταν στο 1,1 δισ. ευρώ αντί 1,2 δισ.
ευρώ…
Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε πως τα περισσότερα οχήματα με κινητήρες
άνω των 2 λίτρων έχουν οδηγηθεί σε “προσωρινή” ακινησία γεγονός που μειώνει κατά
πολύ τα έσοδα στον προϋπολογισμό των Τελών του 2012…
Eπίσης όσα αυτοκίνητα ταξινομήθηκαν από το Νοέμβριο του 2010 και μετά
τα Τέλη Κυκλοφορίας υπολογίζονται βάσει των εκπομπών ρύπων γεγονός το οποίο έχει
μειώσει πάρα πολύ τα έσοδα καθώς πάρα πολλά μοντέλα εξαιτίας των πολύ χαμηλών
ρύπων δεν καταβάλλουν καθόλου Τέλη…
Αύξηση εξαγωγών
Τον αριθμό ρεκόρ των 15.000 οχημάτων άγγιξαν οι εξαγωγές
μεταχειρισμένων ΙΧ το 2011 τη στιγμή που τα προηγούμενα χρόνια διατηρούνταν
μεταξύ 700 και 1.500 οχημάτων. Ωστόσο το γεγονός αυτό απορρέει από τις μαζικές
εξαγωγές που πραγματοποίησαν οι έμποροι αυτοκινήτων αλλά και οι τράπεζες προς
εμπορίες αυτοκινήτων του εξωτερικού αλλά και προς Τρίτες Χώρες. Μάλιστα σύμφωνα
με εκτιμήσεις αναλυτών της αγοράς το φαινόμενο των εξαγωγών μεταχειρισμένων ΙΧ
κυρίως υψηλού κυβισμού αναμένεται να συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια όλου του
2012 καθώς τα Τεκμήρια Διαβίωσης αλλά και τα Υψηλά Τέλη Κυκλοφορίας έχουν ρίξει
το αγοραστικό ενδιαφέρον των καταναλωτών προς την συγκεκριμένη κατηγορία
οχημάτων τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως αξία στην εγχώρια αγορά.
Ακινησίες ΙΧ
Από 1/11/2009 Από 1/11/2010 Από 1/11/11
έως 30/10/2010 έως 30/10/2011 έως 20/2/12
210.000 170.000 365.000 *
- Συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός
Συγκριτικός πίνακας καταβολής Τελών 2011-2012
Ετος Ιδιοκτήτες Εσοδα
Καταβολή Τελών 2011 6.340.000 1.150.800.000 ευρώ
Καταβολή Τελών 2012 5.900.000 1.201.260.000 ευρώ*
* Σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικού στελέχους
BLUE SKY TV economy|
ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ
Η προσέγγιση στα Δερβενοχώρια γίνεται με δύο τρόπους :
1) Μέσω Αττικής Οδού με κατεύθυνση από Ελευσίνα προς Ε.Ο. Αθηνών Κορίνθου, βγαίνουμε στην έξοδο 2 για Θριάσιο-Μαγούλα και αμέσως στην ανηφόρα της εξόδου αριστερά για το εργοστάσιο των τσιμέντων ΤΙΤΑΝ. Μετά προχωράμε όπως μας πάει ο δρόμος και φτάνουμε μέσω στροφών σε Στεφάνη – Σκούρτα – Πύλη.
2) Μέσω Αγίων Αναργύρων φτάνουμε Χασιά (φυλή) και προχωρούμε ευθεία τον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση προς Μονή Κλειστών. Στη διασταύρωση κάνουμε αριστερά (δεξιά πηγαίνει για τη Μονή Κλειστών) και μέσω ωραίων στροφών και καταπληκτικής διαδρομής φτάνουμε στη διασταύρωση που δεξιά πηγαίνει για Σκούρτα – Πύλη και αριστερά για Στεφάνη.
ΟΡΕΙΝΑ ΤΟΠΙΑ
ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
πάρνηθας χλωρίδα
ο χρωστήρας της φύσης εποίησε…
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
- «Γηράσκω αεί διδασκόμενος.»
- «Είναι δύσκολο να φτιάξει κανείς ένα έργο χωρίς να κάνει κανένα λάθος, αλλά δύσκολο είναι κι αν ακόμα φτιάξει κάτι αλάθητο να μην πέσει σε άδικο κριτή.»
- «Ένα γνωρίζω, πως δεν γνωρίζω τίποτε. (Εν οίδα ότι ουδέν οίδα)
- «Οι μεν άνδρες στους νόμους του κράτους, οι δε γυναίκες στις των συζύγων τους επιθυμίες πρέπει να υπακούουν.