έρευνες, για την παρολίγο τραγωδία στη ΜΑΖΑΡΕΚΑ ΣΚΟΥΡΤΩΝ.Καλοκαίρι 2011.Που εφθασαν οι ερευνες…..υπάρχει αποτέλεσμα?
η φωτιά στη ΜΑΖΑΡΕΚΑ
Κύπριοι φίλοι επισκέπτονται τα ορεινά ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑΜαζαρέκα ΣΚΟΥΡΤΩΝ απο Χ ΜΙΧΑ
ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ , ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ..
(Αρχαίες Ευνοστίδες – Μαζαρέκα Σκούρτων )
Ευνοστίδαι : Ήταν Αττικός Δήμος , που είχε επώνυμο τον θρυλικό Ταναγραίο ήρωα Εύνοστο . Ανήκε αρχικά στην Αντιγονίδα και αργότερα στην Πτολαιμαίδα Φυλή . Αναφέρεται σε κατάλογο των Δήμων της Αττικής του 229- 200 π.χ και βρισκόταν βόρεια της Πάρνηθας , κοντά στην οδό του Απόλλωνος που περνούσε στην κοιλάδα του Ασωπού κοντά στην Τανάγρα .
Η θέση αυτή , όπως προσδιορίζεται , από τις διάφορες Ιστορικές πηγές , σε συνδυασμό πάντα και με τα σημερινά ευρήματα της Αρχαιολογικής υπηρεσίας , βρίσκεται εντός των Γεωγραφικών και Διοικητικών ορίων , της Τοπικής Κοινότητας Σκούρτων Δερβενοχωρίων , του νεοσύστατου Δήμου Τανάγρας και συγκεκριμένα στην θέση Μαζαρέκα .
Ο Ιστορικός Γεώργιος Τσεβάς στο Βιβλίο του η Ιστορία των Θηβών και της Βοιωτίας (1926) αναφέρει το πόλισμα αυτό ως Ευνοσιδαις , πιθανόν από παράφραση της λέξης και το τοποθετεί , στην ίδια περιοχή και ειδικότερα σε απόσταση μίας ώρας περίπου από τα Σκούρτα , στις παρυφές της βουνοκορφής Πυργάρι , όπου βρίσκονται και τα ερείπια αρχαίου πύργου (φρουρίου ) , σε ύψος 736 μ . Δηλαδή στην βορειοδυτική πλευρά της Πάρνηθας , κοντά στην Αρχαία Τανάγρα , ανατολικά και Βόρεια των Δερβενοχωρίων πολύ κοντά στα σύνορα με την Αττική ( Μαυρόρεμα) και στα Βόρεια του Πύργου αυτού , όπου πράγματι σύμφωνα και με νεότερες έρευνες της Αρχαιολογικής υπηρεσίας και του Πανεπιστήμιου STANFORD USA , σώζονται ερείπια οικισμού κλασικών χρόνων .
Είναι γνωστό ότι εξω από την πόλη της Τανάγρας μεταξύ πολλών άλλων σπουδαίων μνημείων και Ιερών , υπήρχε το τέμενος του Αχιλλέα και ηρώο του Ευνόστου. Ο Παυσανίας επαινούσε τον τρόπο με τον οποίο οι Ταναγραίοι είχαν διατάξει τα Ιερά τους λέγοντας ότι από όλους τους Έλληνες ,.. οι Ταναγραίοι είχαν κανονίζει ΄΄ καλύτερα τα των θεών΄΄ , επειδή είχαν κτίσει τους ναούς τους , Ψηλότερα από την Πόλη ,΄΄ εν τόπο καθαρώ και εκτός των ανθρώπων ΄΄
Ο Ευνοστος ήταν Μυθικός ήρωας του Δήμου των Ευνοστιδών και κατ’ άλλους δαίμονας , γιος του Ελιέα και της Σκιάδας, που τον λάτρευαν ιδίως στην Τανάγρα ως προστάτη των Ποντοπόρων από τις τρικυμίες (πράγμα που εξηγεί και το όνομά του , καλή επιστροφή ) , αλλά και των στεριανών από τους σεισμούς και την ξηρασία . Για τον Ευνοστο παραδίδει ο Πλούταρχος που αντλεί τις πληροφορίες του από την ποιήτρια Μύρτιδα από την Ανθηδόνα , η οποία υπήρξε και δασκάλα του Πινδάρου ότι επειδή ο ήρωας Έυνοστος ανατράφηκε από την νύμφη Ευνόστη , πήρε από εκείνη το όνομά του . Ήταν ωραίος , δίκαιος , αυστηρός , ζούσε με σωφροσύνη και εγκράτεια και δεν ανταποκρινόταν στον παράφορο έρωτα της κόρης του Κολωνού και εξαδέλφης του Όχνας , η οποία για να τον εκδικηθεί, κατήγγειλε στους αδελφούς της Έχεμο , Λέοντα , Βουκόλο , ότι εκείνος αποπειράθηκε να την βιάσει . Τα αδέλφια της οργίστηκαν και μετά από παρότρυνση της Όχνας , έστησαν ενέδρα στον νεαρό Ευνοστο και τον σκότωσαν . Όταν όμως αποδείχθηκε η αθωότητά του , καθώς η Όχνα μετάνιωσε για την πράξη της και αποκάλυψε την αλήθεια στον πατέρα του Ευνόστου, ο οποίος πληροφόρησε με την σειρά του τoν Κολωνό , η Όχνα αυτοκτόνησε , πέφτοντας από Βράχο και τα αδέλφια της καταδικάστηκαν να ζουν αιώνια κυνηγημένοι, φεύγοντας μακριά από την πατρίδα τους .
Οι Ταναγραίοι τιμώντας την αρετή του Ευνόστου του έστησαν ηρώο και το περιέβαλαν με άλσος . Το τέμενος αυτό έμεινε άβατο και απροσπέλαστο για τις γυναίκες . Μάλιστα όταν είχαν σεισμούς , ανυδρία η θεομηνίες οι Ταναγραίοι απορούσαν και αναζητούσαν μήπως κάποια γυναίκα είχε ξεφύγει από την προσοχή των φυλάκων και είχε πλησιάσει το άλσος του . Πίστευαν επίσης , ότι επιφανείς άντρες , είχαν συναντήσει τον Ευνοστο να πηγαίνει προς την θάλασσα για να πλυθεί (λουστεί) προκειμένου να εξαγνιστεί , επειδή κάποια γυναίκα είχε μπει στο τέμενος του και το είχε μολύνει . Την παράδοση την σχετική με τον Ευνοστο την αναφέρει εκτός από τον Πλούταρχο και ο Διοκλής ο Πεπαρήθιος , στο έργο του Περί Ηρώων .
Οι Αρχαίες Ευνοστίδαις σε συνδυασμό πάντα με τις πηγές που προσδιορίζουν την θέση της και με τα σημερινά ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης , ταυτίζονται με τις Ευνοσίδαις που αναφέρει ο Τσεβάς και η αναμφισβήτητη θέση της , κατά πλήρη ακολουθία και αντιστοιχία όλων των στοιχείων είναι η σημερινή Μαζαρέκα με την απέραντη θέα στην Ταναγραική γή και τον Ευβοϊκό κόλπο , αναδεικνύοντας έτσι περίτρανα και την Ιστορική σχέση, στους αιώνες , των Δερβενοχωρίων με την Τανάγρα .
ΜΙΧΑΣ Χρήστος
ΠΗΓΕΣ:
– Λεξικό του Αρχαίου Κόσμου , Εκδόσεις ΔΟΜΗ
– Ιστορία της Θήβας και της Βοιωτίας , Γεωργ. ΤΣΕΒΑ
– ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ( Αίτια Ελληνικά , 300d στο Aetia Romana et GRAECA263d-304f , επιμ.
J.B. Titchener , Plytarchi moralia , τομ. 2.1, Λειψία 1935 , ανατυπ.1971 .)
– ΦΕΚ της 26/01/1993 Περί κηρύξεως Αρχαιολογικών χώρων στην περιοχή των Δερβενοχωρίων .
– Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΠΥΡΟΣ LAROUSE BRITANNICA
ΚΑΛΗΜΕΡΑ σε ολους τους φιλουςΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ τόπος με ιστορία (Χ ΜΙΧΑ)
ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ , ΤΟΠΟΣ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ.
Ποτάμι Τσιγγουράτι ή Σκάμανδρος
Σκάμανδρος : O Ποταμός Σκάμανδρος βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της Βοιωτίας , πηγάζει από την Διοικητική περιοχή της Τοπικής Κοινότητας Σκούρτων Δερβενοχωρίων του Δήμου Τανάγρας και εκβάλει στον Ασωπό Ποταμό . Η διαδρομή του είναι περίπου 15 Χιλιόμετρα και αποτελεί το φυσικό όριο των Τοπικών Κοινοτήτων Κλειδίου και Αγίου Θωμά .
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι , χειμαρρώδεις , βουερός με απότομες και ψηλές όχθες και οχυρωμένος και στα δύό του άκρα .
Στις πηγές του στην θέση Καστρί σε υψόμετρο 500 μέτρων περίπου σώζονται ερείπια οχυρωματικού περιβόλου πρωτοελλαδικών χρόνων και λείψανα κατοίκησης νεολιθικών και κλασσικών χρόνων . Στην εκβολή του που υπάρχει λόφος Καστρί με υψόμετρο που οι κατακόρυφες πλαγιές ανατολικά και νοτιοδυτικά καταλήγουν στον Σκάμανδρο και Ασωπό Ποταμό .
Στην κορυφή του λόφου σώζονται ερείπια οχυρωματικού περιβόλου και ορατά θεμέλια αρχαίων κτιρίων . Η εκσκαφή υδαταγωγού της ΕΥΔΑΠ στην νοτιοδυτική πλαγιά του Λόφου έφερε στο φως ένα αξιόλογο κομμάτι από την Ιστορία της περιοχής . βρέθηκαν αναλληματικός τοίχος και διάσπαρτες κατοικίες ρωμαϊκής εποχής . Για την κατασκευή των κατοικιών έχει χρησιμοποιηθεί αρχαίο οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση ως και τμήματα από σπονδύλους κιόνων δωρικού ρυθμού . Κάτω από τον αναλληματικό ρωμαϊκό τοίχο και σε βάθος δυο μέτρων περίπου , υπάρχουν λείψανα αρχαϊκής περιόδου .
Σε αυτήν την θέση κάνει λόγω ο Ιστορικός Γεώργ. ΤΣΕΒΑΣ ότι είναι η θέση του αρχαίου πολίσματος Ελέων και όχι στον Ελαιώνα Θηβών .
Ο Πλούταρχος αναφέρει ακόμη : ΄΄Πόθεν εν τη Βοιωτία περί τον Ελέωνα ποταμός Σκάμανδρος οναμάσθη ΄΄και λέει μετά Δηίμαχος Έλέωνος υιός , έταιρος ων Ηρακλεους , μετέσχε της επί Τροίαν Εκστρατείας .. όπου σκοτώθηκε πάνω σε μάχη . Μετά τον θάνατό του η Ερωμένη Γλαυκία κόρη του Σκάμανδρου , η οποία είχε μείνει έγκυος από την σχέση της με τον Δηηίμαχο , κινδύνευσε να χαθεί . Από λύπη και για να μην χαθεί το έπος του Δηίμαχου , ο Ηρακλής την πήρε στα πλοία του , όπου εκείνη γέννησε υιό . Όταν έφτασε στην Βοιωτία την παρέδωσε στον Ελέωνα . Το παιδί ονομάσθηκε Σκάμανδρος και έγινε βασιλιάς της Χώρας . Από αυτόν μετονομάσθηκε και το παρακείμενο ποτάμι από Ίναχος σε Σκάμανδρο , ενώ το κοντινό του ρέμα πήρε το όνομα της μητέρας του Γλαυκίας και η γειτονική Κρήνη ονομάσθηκε Ακιδούσα από την σύζυγό του .
ΜΙΧΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΠΗΓΕΣ:
– Ιστορία της Θήβας και της Βοιωτίας , Γεωργ. ΤΣΕΒΑ
– ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ ( Αίτια Ελληνικά , 300d στο Aetia Romana et GRAECA263d-304f , επιμ.
J.B. Titchener , Plytarchi moralia , τομ. 2.1, Λειψία 1935 , ανατυπ.1971 .)
Δασος στη θέση Πάτημα ΠΑΡΝΗΘΑΣ
τοπίο στη ΠΙΝΔΟφωτο Αγγελική Καραγιάννη
ορεινά τοπία χωρίο Κοκκινος Ν Φωκίδος
κελάρι κάπου στα ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ
Συγκομιδή κριθαριού στα ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑπαρνηθα
Η Πάρνηθα είναι το
υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής. Καταλαμβάνει
μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες,
ρεματιές και οροπέδια.
υψηλότερο από τα βουνά που περικλείουν το λεκανοπέδιο της Αττικής. Καταλαμβάνει
μια μεγάλη έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται δεκάδες κορυφές, χαράδρες,
ρεματιές και οροπέδια.
Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του
βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961). Ο Δρυμός
αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού
(έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ.
περίπου). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη
(Abies cephalonica), ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το
πλείστον από υψηλά δάση
Χαλεπίου Πεύκης (Pinus
halepensis).
βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961). Ο Δρυμός
αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού
(έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ.
περίπου). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη
(Abies cephalonica), ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το
πλείστον από υψηλά δάση
Χαλεπίου Πεύκης (Pinushalepensis).
Καιρός στη Πάρνηθα
καιρος στη ΠΑΡΝΗΘΑ
κ
τα σύνεργα παραγωγής σπιτικού τσίπουρουωραίο μπουκέτο
Διακοπή κυκλοφόριας ψηλά στη Πάρνηθα
Η κατανίκηση του θανάτου μου… Ένα συγκλονιστικό κείμενο από τον Δημήτρη Καμπουράκη
Ένα κείμενο γεμάτο αλήθεια και αυτοσαρκασμό έγραψε ο Δημήτρης Καμπουράκης για το protagon.gr. Εμείς το εντοπίσαμε, το διάβασαμε και αποφασίσαμε να το αναδημοσιεύσουμε και να το μοιραστούμε μαζί σας… Ο Δημήτρης Καμπουράκης μιλάει για την επιφανειακή ζωή που όπως ισχυρίζεται ζει, για την αδυναμία του να γίνει λογοτέχνης, για το τέλος του ως τηλεοπτικό προϊόν, το οποίο πλησιάζει καθώς και για τη ρηχότητα του βίου του…
«Με την κατανίκηση του θανάτου σας, πότε θα καταπιαστείτε;» Ο κύριος Μιχάλης Τζιώτης μου απηύθυνε αυτό το ανατριχιαστικά καίριο ερώτημα, σε σχόλιο που έγραψε κάτω από το κείμενο μου για τον βάτο. Αν δεν τον παραφράζω, εννοούσε ότι με τις δυνατότητες που διακρίνει στη γραφή μου, είναι καιρός να παρατήσω τον υποτιθέμενο βιοπορισμό μου μέσω τηλεοράσεως και να ασχοληθώ σοβαρά με τη λογοτεχνία. Αν μη τι άλλο, για τη σωτηρία της ψυχής μου. Εξόχως τιμητική η προτροπή και άκρως φιλοσοφικός ο τρόπος που τίθεται, άρα νιώθω την υποχρέωση να καταπιαστώ με το κολακευτικό ερώτημα:
«Αδυνατώ να αντιπαρατεθώ με τον επερχόμενο θάνατο μου, Κύριε. Εδώ νιώθω ανήμπορος απέναντι στο ταπεινό τσιγάρο που κατατρώει τα σωθικά μου ή στο αλκοόλ που σαπίζει το συκώτι μου, πόσο μάλλον απέναντι σ’ εκείνον που έχει αναλάβει να μας επαναφέρει στην τάξη μετά από μια ζωή ψευδαισθήσεων και παραισθήσεων. Δεν υφίσταται αθανασία αγαπητέ, το γνωρίζετε από τον τρόπο που μου απευθύνεστε. Πολύ περισσότερο δεν υφίσταται για όσους την επιδιώκουν συνειδητά. Αυτοί τρώνε το κεφάλι τους και σε τούτη τη ζωή (που υπάρχει, όπως υπάρχει) και στην άλλη (που δεν υπάρχει). Θα μου πείτε βέβαια, εσείς δεν εγγυηθήκατε καμιά αθανασία, έναν καθαρτήριο δρόμο προτείνετε και την επιδεικνύετε στην άκρη του ως δόλωμα. Να το δεχτώ για την οικονομία της συζήτησης, όμως -μεταξύ μας- ούτε τέτοιος δρόμος υφίσταται.
Εξάλλου, λανθάνετε στο αξίωμα πάνω στο οποίο στηρίζετε την πρόταση σας. Δεν είμαι κανένας γραφιάς της προκοπής, ούτε μπορώ να γίνω. Μην σας ξεγελούν τα κειμενάκια μου. Δεν είναι παρά ασκήσεις εμπλουτισμού και ακριβολογίας της γλώσσας μου. Αν μελετήσετε με την απαραίτητη εμβρίθεια τις γραμμές μου, θα διαπιστώσετε ότι αδυνατώ να εισχωρήσω βαθιά μέσα σε χαρακτήρες, κινούμαι δηλαδή απελπιστικά μακράν του ζωτικού χώρου ενός πραγματικού λογοτέχνη. Και πώς να το κάνω στα γραπτά μου, όταν αδυνατώ να το πράξω στην πραγματική μου ζωή; Πιθανότατα πρόκειται για κατασκευαστική αδυναμία της ψυχικής μου σφαίρας, αν και εγώ βολεύομαι να θεωρώ συνειδητή επιλογή μου τη ρηχότητα αντιμετώπισης των ανθρώπων.
Εν κατακλείδι, έζησα και συνεχίζω να ζω μια εξαιρετικά επιφανειακή ζωή. Κατανάλωσα την γραφή για να βρίσκω καλύτερα αμειβόμενες δουλειές, σπατάλησα την ανάγνωση για να αφήνω έξαφνα εμβρόντητους όσους μεγαλοπιασμένους τολμούσαν να με υποτιμήσουν, ξόδεψα την ποίηση για να καμακώνω χαζές γκόμενες. Δεν περιποίησα ιδιαίτερη τιμή ούτε στον Ντοστογιέφσκι, ούτε στον Καραγάτση, ούτε στον Καβάφη και τον Λαπαθιώτη. Τους χρησιμοποίησα με τα πιο ταπεινά κίνητρα, διότι μου έδωσαν αυτή τη δυνατότητα οι αδαείς και οι απαίδευτοι που με περιστοίχιζαν. Κάποτε έβγαλα ένα ολόκληρο χιλιάρικο πλασάροντας ένα κείμενο του Μαρκές για δικό μου, ενώ η απαγγελία σε γυναικεία αυτάκια ενός δραματικού αποσπάσματος Καρυωτάκη, ευτύχησε σε δύο απανωτές επιτυχίες. Α… ήταν μεγάλα εκείνα τα πεζά και τα ποιήματα των κλασικών, Κύριε. Στις μέρες μας, οι κοπελίτσες λιώνουν ακόμα και μ’ ένα μούγκρισμα της Δημουλά ή με μια κοινοτοπία του Ράμφου. Οποία κατηφόρα…
Εδώ και πολλά χρόνια βρίσκομαι μονότονα μπροστά στην ίδια διαπίστωση από γνωστούς και μη: «Τι κρίμα, να πηγαίνει χαμένο τέτοιο μυαλό…» Πρόκειται για υπερβολή προερχόμενη από τις καλύτερες των προθέσεων, για τις οποίες θερμά ευχαριστώ. Παλιότερα είχα βρει το γοητευτικό κολπάκι να απαντώ ότι «το μεγαλύτερο χόμπι μου είναι να σπαταλώ τα προσόντα μου». Τώρα πια, δεν καταδέχομαι να πω ούτε αυτό. Δεν το θεωρώ καν επαρκές θέμα προς διάλογο, καθότι το μυαλό μου δεν πήγε διόλου χαμένο. Πήγε ακριβώς εκεί που ήταν ο προορισμός του. Να τσιμπολογήσει ολίγη ζωή από δω κι από κει και μετά να αποθάνει χωρίς πολλά-πολλά.
Έχω πλήρη γνώση αυτού που μού συμβαίνει, κύριε Τζιώτη. Στην πραγματική ζωή μου, επιδίδομαι πλέον σε ανέλπιδη άμυνα. Πολύ θα ήθελα να βαυκαλιστώ ότι φυλάττω Θερμοπύλες, πλην ξέρω ότι βρίσκομαι στην ανοικτή πεδιάδα και περικυκλωμένος όχι από βαρβάρους, αλλά από αιμοδιψείς ομοίους μου. Οδεύω ούτως ή άλλως στο γρήγορο τέλος του πολυσυζητημένου (για το ηθικό του μέρος) βιοπορισμού μου. Η προτροπή σας μετατρέπεται σε αυτό-εκπληρούμενη προφητεία, όχι όμως για τους μεγαλοπρεπείς λόγους που επικαλείστε. Απλώς, ως τηλεοπτικό προϊόν τελειώνω. Τα νεαρά τηλεοπτικά λιοντάρια με τις αστραφτερές χαίτες δεν θα ανεχτούν για πολύ ακόμα τον πρησμένο μισομαδημένο γέροντα, να περιφέρεται στο κομμάτι της ζούγκλας που τους αναλογεί.
Όλους αυτούς λοιπόν που σήμερα με καταχεριάζουν με έκδηλη μανία, θα τους συναντήσω λίαν συντόμως σε κοινές ουρές. Ξέρετε, η ρηχότητα του βίου μου (και όχι η συνειδητή εντιμότητα μου) με προστάτευσε από την κατάρα της καβάντζας, της αποταμίευσης, της επένδυσης, της αρπαχτής, της δωροδοκίας. Από την παρέα με επιχειρηματίες προτίμησα την παρέα με σουβλατζήδες και αγρότες, από τις πανύψηλες πουτάνες της show biz προτίμησα τις κανονικές με τα βαριά πόδια που δεν το κρύβουν. Θα ήταν μία κάποια λύσις να έχω τη δυνατότητα φυγής στις Μαλδίβες, στην Ελβετία ή έστω πίσω απ’ τους υψηλούς τοίχους μιας βίλλας, όμως σε κείνες τις κοινές ουρές θα καταλήξω μαζί με όλους. Οι οργισμένοι πολέμιοι του σημερινού βιοπορισμού μου λοιπόν, θα μπορέσουν εκεί με την άνεση τους να μου φωνάξουν «καλά να πάθεις». Αυτοί δεν θα ξέρουν γιατί το λένε, εγώ θα ξέρω γιατί το ακούω. Αυτοί θα νομίζουν ότι μου το φωνάζουν επειδή (κατά τη γνώμη τους) υπηρέτησα από τηλεοράσεως όσους δεν έπρεπε και δεν εξυπηρέτησα όσους έπρεπε. Εγώ πάλι θα ξέρω ότι από το στόμα τους βγαίνει απλώς η κραυγή όσων εκλεκτών κατέστησα αποσυνάγωγους της ψυχής μου.
Θα ήταν πράγματι μια θεσπέσια προοπτική, η παροχέτευση των «δυνατοτήτων» μου μέσω ενός δαιμόνιου by pass, σ’ ένα άλλο πεδίο όπου θα διεξαχθεί η μητέρα των μαχών για την κατανίκηση του θανάτου μου. (Τι εμφαντική λέξη αυτό το κατά-νικώ. Δεν κερδίζω απλώς, πετυχαίνω ολοκληρωτικό θρίαμβο. Για φαντάσου!) Συγχωρήστε με, δεν διαθέτω τα προσόντα και τις δυνάμεις για να μπω σε τέτοια μάχη. Όπως σας εξήγησα εξάλλου, έζησα με τέτοιο τρόπο που ακόμα κι αν νικήσω, δεν θα το καταλάβω ο άμοιρος. Μη θαρρείτε πάντως ότι κλαίγομαι. Δεν προβάλλω δικαιολογίες, δεν εκλιπαρώ συγνώμες, δεν αιτούμαι κατανόηση. Έκαστος με τη ρηχότητα του, με την ισχύ του μυαλού του, με τη δύναμη των μπράτσων του, με την τύχη του και τις επιλογές του. Ας πέσει στο υπόλοιπο του δρόμου μου ό,τι όρισαν η Άτροπος, η Λάχεσις και η Κλωθώ που συνάχτηκαν πάνω απ’ το κρεβάτι μου όταν γεννήθηκα, καθότι ο πατέρας μου δεν είχε λεφτά ν’ αγοράσει κούνια. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνω.
Για να τελειώσω, να ξέρετε ότι υπάρχει και κάτι που με χαροποιεί. Η γνώση ότι στο τέλος της παρτίδας, θα απομείνουν πίσω κάποια παιδικά μάτια που επιβιβάστηκαν στο όνειρο, με όχημα τις ιστορίες του πατέρα τους. Επίσης η βαθιά εσωτερική μου βεβαιότητα ότι υπηρέτησα με υψηλό αίσθημα ευθύνης και βαθιά αφοσίωση, τη μοναδική ανθρώπινη αρετή που αξίζει τον κόπο, διότι απαιτεί υψηλή διάνοια και χαμηλό βάδισμα: Τον αυτοσαρκασμό. Σας ευχαριστώ.»
Πηγή: protagon.gr
Καλημέρα φίλοι ,πολύ ενθαρρυντική η επισκεψιμότητα ,στις πρώτες 5 μέρες 2500 είναι οι επισκέψεις απο ολα τα σημεία του του κόσμου .ευχαριστούμαι θερμά και συνεχίζουμαι…
ΡΕΚΟΡ ΜΕ 365.000 ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΤΟ 2011
!!
Του Γιώργου Ανδρή
Περισσότεροι από 365.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων κατέθεσαν τις
πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους μέχρι τις αρχές του 2012, χωρίς ακόμη να
έχει ολοκληρωθεί η συλλογή των στοιχείων από όλη την Ελλάδα, ανεβάζοντας συνεχώς
τον αριθμό, ώστε να γλιτώσουν από τα υπέρογκα Τέλη αλλά και τα πολύ υψηλά
τεκμήρια διαβίωσης.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Η« οι καταθέσεις πινακίδων
κυκλοφορίας έσπασαν κάθε ρεκόρ καταγράφοντας αύξηση 114% σε σχέση με το
αντίστοιχο διάστημα του 2010 όποτε και κατατέθηκαν 170.000 πινακίδες. Τέλος σε
σχέση με το 2009 η αύξηση στις καταθέσεις πινακίδων ανήλθε σε 63,6% καθώς τότε
τα «Πράσινα Τέλη» οδήγησαν σε προσωρινή ακινησία 210.000 οχήματα.
Greek Statistics!
Μέσα σε 3 χρόνια 745.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων έχουν καταθέσει τις
πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων τους τη στιγμή που στην αγορά το αντίστιχο
διάστημα έχουν εισέλθει σε κυκλοφορία 459.818 οχήματα. Με μια απλή αφαίρεση το
αποτέλεσμα δείχνει πως 285.182 οχήματα βγήκαν εκτός κυκλοφορίας τα 3 τελευταία
χρόνια. Ωστόσο ο εν λόγο αριθμός αυξάνεται ραγδαία αν συνυπολογίσει κανείς πως
στα 3 τελευταία χρόνια οδηγήθηκαν στα Κέντρα Ανακύκλωσης της Εναλλκτικής
Διαχείρισης Οχημάτων Ελλάδος 310.000 οχήματα. Οπότε περίπου 600.000 οχήματα
έχουν τεθεί εκτός κυκλοφορίας ή έχουν αποσυρθεί από το 2009 έως και το
2011.
Στην Ελλάδα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους το 2011
κυκλοφορούσαν 6.340.000 οχήματα και οι ιδιοκτήτες των οποίων κατέβαλαν τα Τέλη
Κυκλοφορίας του 2011 ενώ για το 2012 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μόλις
5.900.000 κάτοχοι οχημάτων κατέβαλαν το ποσό που τους αναλογεί για τα Τέλη
Κυκλοφορίας της χρονιάς που διανύουμε.
Οπότε 440.000 κάτοιχοι οχημάτων δεν κατέβαλαν τα Τέλη Κυκλοφορίας του
2012. Αν ωστόσο αναλογιστεί κανείς πως το 2011 κατατέθηκαν 365.000 πινακίδες
κυκλοφορίας και οδηγήθηκαν στα κέντρα Ανακύκλωσης της ΕΔΟΕ 108.068 οχήματα τότε
εύκολα επιβεβαιώνονται τα στοιχεία του Κράτους καθώς οι ακριβείς αριθμοί
προκύπτουν μαζί με τα εισαγόμενα μεταχειρισμένα οχήματα.
Ωστόσο σύμφωνα με τα στοιχεία τα έσοδα από τα Τέλη Κυκλοφορίας αν
διατηρούνταν στην κυκλοφορία τα 6,3 εκατ. οχήματα και με δεδομένη την αύξηση των
Τελών Κυκλοφορίας κατά μέσο όρο 8% θα είχαμε την αύξηση στα Τέλη του 2012.
Ωστόσο με δεδομένη την “απόσυρση” από την κυκλοφορία 440.000 οχημάτων τα έσοδα
από τα Τέλη θα έπρεπε να κυμαίνονταν στο 1,1 δισ. ευρώ αντί 1,2 δισ.
ευρώ…
Βέβαια θα πρέπει να τονίσουμε πως τα περισσότερα οχήματα με κινητήρες
άνω των 2 λίτρων έχουν οδηγηθεί σε “προσωρινή” ακινησία γεγονός που μειώνει κατά
πολύ τα έσοδα στον προϋπολογισμό των Τελών του 2012…
Eπίσης όσα αυτοκίνητα ταξινομήθηκαν από το Νοέμβριο του 2010 και μετά
τα Τέλη Κυκλοφορίας υπολογίζονται βάσει των εκπομπών ρύπων γεγονός το οποίο έχει
μειώσει πάρα πολύ τα έσοδα καθώς πάρα πολλά μοντέλα εξαιτίας των πολύ χαμηλών
ρύπων δεν καταβάλλουν καθόλου Τέλη…
Αύξηση εξαγωγών
Τον αριθμό ρεκόρ των 15.000 οχημάτων άγγιξαν οι εξαγωγές
μεταχειρισμένων ΙΧ το 2011 τη στιγμή που τα προηγούμενα χρόνια διατηρούνταν
μεταξύ 700 και 1.500 οχημάτων. Ωστόσο το γεγονός αυτό απορρέει από τις μαζικές
εξαγωγές που πραγματοποίησαν οι έμποροι αυτοκινήτων αλλά και οι τράπεζες προς
εμπορίες αυτοκινήτων του εξωτερικού αλλά και προς Τρίτες Χώρες. Μάλιστα σύμφωνα
με εκτιμήσεις αναλυτών της αγοράς το φαινόμενο των εξαγωγών μεταχειρισμένων ΙΧ
κυρίως υψηλού κυβισμού αναμένεται να συνεχιστεί και κατά τη διάρκεια όλου του
2012 καθώς τα Τεκμήρια Διαβίωσης αλλά και τα Υψηλά Τέλη Κυκλοφορίας έχουν ρίξει
το αγοραστικό ενδιαφέρον των καταναλωτών προς την συγκεκριμένη κατηγορία
οχημάτων τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως αξία στην εγχώρια αγορά.
Ακινησίες ΙΧ
Από 1/11/2009 Από 1/11/2010 Από 1/11/11
έως 30/10/2010 έως 30/10/2011 έως 20/2/12
210.000 170.000 365.000 *
- Συνεχώς αυξάνεται ο αριθμός
Συγκριτικός πίνακας καταβολής Τελών 2011-2012
Ετος Ιδιοκτήτες Εσοδα
Καταβολή Τελών 2011 6.340.000 1.150.800.000 ευρώ
Καταβολή Τελών 2012 5.900.000 1.201.260.000 ευρώ*
* Σύμφωνα με δηλώσεις κυβερνητικού στελέχους
BLUE SKY TV economy|
BLUE SKY TVeconomy Στην εκμπομπή του εγκριτου δημοσιογράφου Π Μπουσμπουρέλη ειναι απόψε φιλοξενούμενος ο Κ Μπερτσιάς(10 -11μμ)
ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ
ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΩΝ ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝ
Τα Δερβενοχώρια ένα σύνολο πέντε χωριών που εκτείνετε δυτικά της Πάρνηθας , ανήκουν στην διοικητική και πληθυσμιακή δομή της Βοιωτίας και βρίσκονται ακροβολισμένα σε ένα γραφικό και γεμάτο έντονα χρώματα οροπέδιο , σε υψόμετρο 530 περίπου μέτρων .
Οι έξι οικισμοί που συγκροτούν το πλέγμα των Δερβενοχωρίων είναι η Πύλη , τα Σκούρτα , η Πάνακτος , το Πράσινο , η Στεφάνη, και η Δάφνη .
Πανακτία ονομαζόταν η περιοχή του οροπεδίου των Δερεβενοχωρίων από τους αρχαίους χρόνους μέχρι τα πρώτα χρόνια της Τουρκοκρατίας .
Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τα πρώτα χρόνια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας ανήκε στη Αθήνα . Με την Ρωμαϊκή προσαρτήθηκε στην ευρύτερη περιοχή της Αρχαίας Τανάγρας . Το οροπέδιο με το κάστρο της Πανάκτου υπήρξε αιτία διαμάχης για την επικράτηση μεταξύ Αθηνών και Θηβών για πολλούς αιώνες και το 420 π.χ. με δόλο το κατέλαβαν οι Θηβαίοι και κατέστρεψαν το Κάστρο .
Τα Δερβενοχώρια ακολούθησαν την τύχη της Βοιωτίας σε όλους τους ιστορικούς χρόνους Ελληνιστικούς , Ρωμαϊκούς , Βυζαντινούς , Ενετικούς , Φραγκικούς και Καταλανικούς .
Στην εποχή των Καταλανών 1383 με πρωτοβουλία του Καταλανού Ραμόν Ντε Βιλανόβα εποικίστηκε η περιοχή με Αρβανίτες .
Το 1460 στην Βοιωτία και τα Δερβενοχώρια κυριάρχησαν οι Οθωμανοί . Τα Δερβενοχώρια ήταν η μοναδική περιοχή που κατάφερε ύστερα από σκληρές συγκρούσεις με τους Τούρκους να πετύχει από τον Σουλτάνο καθεστώς Αυτονομίας και Αυτοδιοίκησης , προνόμιο μοναδικό στον Ελληνικό χώρο , για αυτό τα Δερβενοχώρια ονομάστηκαν Ελευθεροχώρια .
Η χαρισματική φυσιογνωμία που δέσποσε όχι μόνο στα Δερβενοχώρια αλλά και στη ευρύτερη περιοχή της Στερεάς Ελλάδας ήταν ο Αθανάσιος Σκουρτανιώτης 1793 – 1825 .
Είχε μυηθεί στην φιλική εταιρεία . Ως πολιτικός και στρατιωτικός διοικητής της αυτονόμου περιοχής ,και στις 10 Απριλίου 1821 υψώνει την σημαία της επαναστάσεως εκ των πρώτων οπλαρχηγών της Ρούμελης , και την 26η Απριλίου μετά των οπλαρχηγών Κων . Σκουρτανιώτη , Γεωργίου Σκουρτανιώτη , Κων . Βόγγλη , Γεωργίου Γκέλη και Χατζημελετίου Βασιλείου εκ της Φυλής , υπό την αρχηγία του Δήμου Αντωνίου απελευθέρωσαν την Αθήνα και απέκλεισαν τους Τούρκους στην Ακρόπολη . Μέσα Ιουνίου μάχεται στα στενά της Κάζας μαζί με τον Νικηταρά κατά του Τούρκου Πασά Ομέρ Βρυώνη .
Τέλος Ιουνίου ο Σκουρτανιώτης μάχεται στα προ της Χαλκίδος Στενά κατά της Τουρκικής στρατιάς του Μπερκόφ Σαλή και Ομέρ Πασά .
Την 25η Ιουνίου παρά την θέση Ταμπούρι Πύλης μάχεται κατά των στρατευμάτων του Μεχμέτ Κιοσέ Πασά υπό του Κιαμήλ Μπέη με σημαντική νίκη των Δερβενοχωρίων . Έλαβε ενεργό μέλος σε πολλές μάζες στην Αττικοβοιωτία , και το δεύτερο , τρίτο και τέταρτο έτος του αγώνος ήταν καταφανής με τον βαθμό του Αντιστράτηγου .
Άφησε την τελευταία του πνοή στο ολοκαύτωμα του Μαυροματίου Θηβών την 26η Οκτωβρίου 1825 .
Τον στρατηγό τον διαδέχθηκε ο μικρότερος αδελφός του Γεώργιος Σκουρτανιώτης , ο οποίος ανεδείχθη άξιος και εφάμιλλός του .
Έλαβε ενεργό μέρος σε πολλές μάχες υπό του Καραϊσκάκη , Κριεζώτη και Υψηλάντη στο Παλιό Φάληρο , Ματρίνο , Μεσοβούνι Χαλκίδος και στην ιστορική μάχη της Πέτρας μαζί με τον Υψηλάντη , Κριεζώτη , Διοβουνιώτη σφράγισε το τέλος του πολέμου το έτος 1829 .
Οι Δερβενοχωρίτες βρέθηκαν πρωτοπόροι σε όλους τους εθνικούς αγώνες , στην βαλκανική εποποιία 1912 – 1913 , στην Μικρασιατική εκστρατεία 1919 – 1922 , στον Ελληνοϊταλικό , και Ελληνογερμανικό πόλεμο 1940 – 1944 στην αντίσταση κατά των Ναζί .
Παρόντες οι Δερβενοχωρίτες στην μάχη της Πύλης στις 16 – 10 – 1943 όπου διακρίθηκε για το ήθος και το σθένος του , ο Πυλιώτης Στέφας Μαλιάτσης .
Παρόντες στην μάχη των Δερβενοχωρίων 17 , 18 Οκτωβρίου 1943 οι τριήμερες μάχες κατά των Ναζί είχε σαν συνέπεια να καούν τα πέντε χωριά των Δερβενοχωρίων την 19 –10 – 1943 .
Από το 1912 έως την κατοχή και αντίσταση η προσφορά των Δερβενοχωρίων ήταν μεγάλη .
Από τα Σκούρτα έπεσαν στα πεδία των μαχών ή εκτελέστηκαν 42 άτομα .
Από την Πύλη 47 , από Στεφάνη 10 , από Πράσινο 9 και Πάνακτο 5 ,
Σύνολο 113 νεκροί .
Σήμερα οι Δερβενοχωρίτες ατενίζουν με βεβαιότητα και αισιοδοξία το μέλλον , οραματιζόμενοι μια νέα προοπτική για τις επερχόμενες γενιές του 21ου αιώνα .
Πηγή: Δερβενοχωρια τα Ελευθεροχώρια της Βοιωτίας . Ευάγγελος Μίχας τ. Πρόεδρος Κοινότητας Σκούρτων
Η προσέγγιση στα Δερβενοχώρια γίνεται με δύο τρόπους :
1) Μέσω Αττικής Οδού με κατεύθυνση από Ελευσίνα προς Ε.Ο. Αθηνών Κορίνθου, βγαίνουμε στην έξοδο 2 για Θριάσιο-Μαγούλα και αμέσως στην ανηφόρα της εξόδου αριστερά για το εργοστάσιο των τσιμέντων ΤΙΤΑΝ. Μετά προχωράμε όπως μας πάει ο δρόμος και φτάνουμε μέσω στροφών σε Στεφάνη – Σκούρτα – Πύλη.
2) Μέσω Αγίων Αναργύρων φτάνουμε Χασιά (φυλή) και προχωρούμε ευθεία τον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση προς Μονή Κλειστών. Στη διασταύρωση κάνουμε αριστερά (δεξιά πηγαίνει για τη Μονή Κλειστών) και μέσω ωραίων στροφών και καταπληκτικής διαδρομής φτάνουμε στη διασταύρωση που δεξιά πηγαίνει για Σκούρτα – Πύλη και αριστερά για Στεφάνη.
ΟΡΕΙΝΑ ΤΟΠΙΑ
ΚΟΚΚΙΝΟΣ Ν ΦΩΚΙΔΟΣ
ο Σύλλογος οικιστών και φίλων Τσιγκουρατίου Σκούρτων Ν. Βοιωτίας προσκαλεί όλα τα μέλη και τους φίλους του σε συνάντηση που θα γίνει στα ΣΚΟΥΡΤΑ στη ταβέρνα του ΤΑΣΟΥΛΗ ΤΗΝ Κυριακή 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012και ώρα 12 το μεσημέρι
Και στα βράχια υπάρχει ζωή….