ΤΟ ΟΡΓΩΜΑ-Η ΣΠΟΡΑ-ΤΟ ΘΕΡΟΣ-ΤΟ ΑΛΩΝΙΣΜΑ
..
ΤΟ ΟΡΓΩΜΑ δεςτε παλιότερη ανάρτηση
«
ΤΟ ΘΕΡΟΣ
Πανάρχαιο αρχαιοελληνικό έθιμο που ήταν βαθιά ριζωμένο στην συνείδηση του λαού μας. Αρχέγονη τελετουργία που συναντάτε σε μερικά ακόμη χωριά του τόπου μας είχε τον δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Το πρώτο δεμάτι έπρεπε να σταυρωθεί να κάνουν το σύμβολο του σταυρού δηλαδή με τα πρώτα στάχυα που θέρισαν και μ’αυτό να δέσουν το πρώτο δεμάτι. Το δρεπάνι ήταν το βασικό εργαλείο του θερισμού και οι έργατες που ασχλούντα με το θέρισμα “θεριστές”Τα δεμάτια μαζευόταν σε μεγάλους σορούς(θεμονιές) και παρέμενα στο χωράφιμέχρι την συμπλήρωση του θερισμού.
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος . Τα αλώνια.
Ακολουθούσε το φόρτωμα στα υποζύγια και η μεταφορά των δεματιών στο χώρο του αλωνίσματος . Τα αλώνια.
ALONISTIKI TOU 1950-1960
; "palia ALONISTIKI michani thameni mesa sto Serrachi")
Από την αρχή της δεκαετίας του 1950 και μέχρη το 1960-62 το παραδοσιακό αλώνισμα γινόταν με αλωνιστικές μηχανές. Η κίνηση δινόταν από τρακτέρ. Η αλωνιστική μετά το τάϊσμα με τα δεμάτια θρυμμάτιζε τα στάχια του σιταριού ή του κριθαριού και περνώντας απο την διαδικασία που είχε ο τύπος της μηχανής διαχώριζε τους σπόρους απο το άχυρο.
Απο το 1962 και μετά το θέρισμα γίνετε με τα πλέον σύχρονα μηχανήματα ,τις αυτοκινούμενες
θεριστικές μηχανές τη γνωστη “κομπινα”.
Απο το 1962 και μετά το θέρισμα γίνετε με τα πλέον σύχρονα μηχανήματα ,τις αυτοκινούμενες
θεριστικές μηχανές τη γνωστη “κομπινα”.
ΑΧΥΡΟ(ΑΣΙΕΡΟ)- ΑΣΙΕΡΟΜΠΑΣΤΕΣ.Μετά από τελείωμα στο αλώνι το σιτάρι και το κριθάρι μεταφερόταν στην αποθήκες και αποτελούσε βασική πυγή εισοδήματος αλλά και διατροφής για ανθρώπους και ζώα.
Οι μεταφορά από το αλώνια στης αποθήκες (α-σιερονάρκα) γινόταν με ζώα,γαϊδούρια και μουλάρια .Το άχυρο που ήταν ελαφρύ το τοποθετούσαν σε μεγάλα σακιά και την μεταφορά από το αλώνι στο α-σιερονάρι για αποθήκευση την έκαναν εργάτες που ήξεραν καλά την δουλειά οι “ασιερομπάστες” και που τοποθετούσαν το άχυρο στην αποθήκη από μικρή είσοδοπου βρισκόταν περίπου1,5-2,5 μέτρα πιο ψιλά από το έδαφος στη εξωτερική πλευρά της αποθήκης . Η όλοι εργασία ονομαζόταν ασιερόμπασμα.
Οι μεταφορά από το αλώνια στης αποθήκες (α-σιερονάρκα) γινόταν με ζώα,γαϊδούρια και μουλάρια .Το άχυρο που ήταν ελαφρύ το τοποθετούσαν σε μεγάλα σακιά και την μεταφορά από το αλώνι στο α-σιερονάρι για αποθήκευση την έκαναν εργάτες που ήξεραν καλά την δουλειά οι “ασιερομπάστες” και που τοποθετούσαν το άχυρο στην αποθήκη από μικρή είσοδοπου βρισκόταν περίπου1,5-2,5 μέτρα πιο ψιλά από το έδαφος στη εξωτερική πλευρά της αποθήκης . Η όλοι εργασία ονομαζόταν ασιερόμπασμα.
Έτσι άρχισε η σταδιακή οχύρωση της
Το πιο γνωστό και το ωραιότερο είναι το «Κάστρο της Φυλής»
