Περί δακρύων καί ἁγίων

……Προκειμένου νά εἴμαστε φυσιολογικοί καί νά διατηροῦμε τήν ὑγεία μας, θά πρέπει νά παραδειγματιζόμαστε ὄχι ἀπό τόν σοφό ἀλλά ἀπό τό παιδί, πού κυλιέται καταγῆς καί ὀδύρεται ὅποτε τό τραβάει ἡ ὄρεξή του. Τί πιό ἀξιοθρήνητο ἀπό τό νά σοῦ ’ρχεται νά κλάψεις καί νά μήν τό τολμᾶς! Ἔχοντας ξεμάθει τά δάκρυα, εἴμαστε ἀβοήθητοι∙ τά μάτια μας, καρφωμένα, ἀκινητοῦν ἀμεταχείριστα. Στήν ἀρχαιότητα οἱ ἄνθρωποι ἀναλύονταν σέ δάκρυα∙ ὁμοίως στόν Μεσαίωνα, ἀλλά καί στήν ἐποχή τοῦ Grand Siècle ὅπου, σύμφωνα μέ τόν Σαίν-Σιμόν, ὁ Λουδοβίκος ΙΔ΄, ὁ «Βασιλιᾶς Ἥλιος», εἶχε τά δάκρυα πρόχειρα. Ἔκτοτε, ἐξαιρουμένου τοῦ ρομαντικοῦ ἰντερμέδιου, ἕνα ἀπό τά πιό ἀποτελεσματικά φάρμακα πού διέθετε ὁ ἄνθρωπος περιέπεσε σέ ἀνυποληψία. Ἄραγε, ἡ δυσμενής αὐτή διάθεση ἐναντίον τῶν δακρύων εἶναι περαστική ἤ ἔχουμε νά κάνουμε μέ μιά καινούργια περί τιμῆς ἀντίληψη; Ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται πολλές ἀπό τίς βλάβες τῆς ὑγείας πού μᾶς τυραννοῦν, αὐτές οἱ διαδεδομένες, ὕπουλες, ἀνεξακρίβωτες ἀσθένειες, προέρχονται ἀπό τήν ὑποχρέωση πού μᾶς δεσμεύει νά μήν ἐξωτερικεύουμε τούς θυμούς καί τίς ὀδύνες μας. Νά μήν ἐνδίδουμε στά πιό ἀρχαῖα μας ἔνστικτα……..

Τσοράν, Εμίλ Μισέλ

Ο Εμίλ Μιχάι Σιοράν γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1911 στο Ρασινάρι της Ρουμανίας (τότε Αυστροουγγαρίας) και σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Πολύ νέος ανακάλυψε τον Νίτσε, τον Ντοστογιέφκι, τον Σοπενχάουερ, τον Φλωμπέρ, τον Λίχτενμπεργκ, τον Μπαλζάκ, τον Ταγκόρ και τον Σένγκλερ, οι οποίοι επηρέασαν τη σκέψη του, όπως αργότερα ο Χέγκελ, ο Χούσερλ, ο Καντ, ο Βάινιγκερ, ο Φίχτε και ο Κίρκεγκωρ. Το 1937, και έχοντας ήδη συγγράψει τέσσερα δοκίμια στη μητρική του γλώσσα, στάλθηκε μευποτροφία του Γαλλικού Ινστιτούτου Βουκουρεστίου, στο Παρίσι, όπου και παραμένει έως το τέλος της ζωής του. Το πρώτο του έργο που δημοσιεύτηκε στα γαλλικά ήταν το “Εγκόλπιο ανασκολοπισμού” το 1949, και ακολούθησαν πλήθος μελέτες και δοκίμια. Πέθανεστις 20 Ιουνίου 1995.

*Ο Φερναντο Πεσσόα κατέκτησε την τέχνη να κάνει τους υπαρξιακούς στοχασμούς να μοιάζουν τόσο έντονα προσωπικοί όσο και στοιχειωδώς οικουμενικοί.

Ο Φερνάντο Πεσσόα ήταν πορτογάλος ποιητής, δοκιμιογράφος και θεατρικός συγγραφέας (1888-1935). Τα περισσότερα από τα έργα του δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό του. Εκτός από τα έργα που υπέγραφε με το όνομά του (το “ορθώνυμό” του), χρησιμοποίησε μια σειρά από “ετερώνυμα” (τα πιο γνωστά: Alvaro de Campos, Ricardo Reis και Alberto Caeiro, στον χώρο της ποίησης, Bernardo Soares στον χώρο της πεζογραφίας – ο συγγραφέας του “Βιβλίου της ανησυχίας”). Σε μια βιβλιογραφία του που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό”Παρουσία” (“Presenca”), το 1928, ο ίδιος ο ποιητής σημειώνει: “Τα έργα του Fernando Pessoa ανήκουν σε δύο κατηγορίες, που ονομάζουμε ορθώνυμα και ετερώνυμα έργα. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ανώνυμο ή για ψευδώνυμο, γιατί δεν πρόκειται γι αυτό. Στην περίπτωση του ψευδώνυμου, το έργο είναι του δημιουργού προσωπικά, αλλά υπογεγραμμένο μ’ ένα όνομα που δεν είναι το δικό του· το ετερώνυμο έργο είναι του δημιουργού έξω από το πρόσωπό του, είναι μια πλήρης προσωπικότητα, που έπλασε ο ίδιος, όπως θα ήταν τα λόγια ενός προσώπου σ’ ένα δράμα του”. Ο Pessoa θεωρείται ένας από τους ριζικότερους ανανεωτές της σύγχρονης λογοτεχνίας στις αρχές του 20ου αιώνα.

Η αργή επιτυχία χτίζει το χαρακτήρα, η γρήγορη επιτυχία χτίζει τον εγωισμό. ..

Η Ελλάδα πρέπει να τροποποιήσει τον προϋπολογισμό της για το 2025, επειδή έχει διαθέσιμα περισσότερα χρήματα από τα προβλεπόμενα, κι αυτό συμβαίνει επειδή τα φορολογικά έσοδα έχουν αυξηθεί.

Παράλληλα, αποπληρώνει τα δάνεια βοήθειας νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα.

Αυτά αναφέρει, μεταξύ άλλων, δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, το οποίο, σύμφωνα με μετάφραση από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, έχει ως εξής:

Μόλις τον περασμένο μήνα, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Ελλάδας Κωστής Χατζηδάκης παρουσίασε στην επιτροπή προϋπολογισμού της Βουλής το σχέδιο προϋπολογισμού για το 2025. Τώρα πρέπει να αναθεωρήσει ξανά το σχέδιο, επειδή έχει πάρα πολλά χρήματα.

Handelsblatt: Η Ελλάδα μειώνει γρηγορότερα από κάθε άλλη χώρα της ευρωζώνης τον δείκτη χρέους
Ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε πρόσφατα τα προκαταρκτικά στοιχεία του προϋπολογισμού για τους 10 μήνες του τρέχοντος έτους. Πολλοί από τους ομολόγους του από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πιθανό να ζηλεύουν τα στοιχεία: Μεταξύ Ιανουαρίου και τέλους Οκτωβρίου η Ελλάδα δημιούργησε δημοσιονομικό πλεόνασμα 6,1 δισ. ευρώ. Ο προϋπολογισμός είχε προβλέψει έλλειμμα 2,2 δισ. ευρώ.

Το πρωτογενές ισοζύγιο του προϋπολογισμού, το οποίο δεν περιλαμβάνει την εξυπηρέτηση του χρέους, έκλεισε με πλεόνασμα 13,5 δισ. ευρώ. Ο υπουργός Οικονομικών ανέμενε πρωτογενές πλεόνασμα 6,1 δισ. ευρώ. Η λιτή διαχείριση του προϋπολογισμού συνέβαλε επίσης σε αυτό το αποτέλεσμα: Ο Χατζηδάκης δαπάνησε 4,8 δισ. ευρώ λιγότερα από τα προϋπολογισθέντα στο δεκάμηνο.

Ο Μέγας Αλέξανδρος συνήθιζε να μιλάει περισσότερο με τις πράξεις του, παρά με τα λόγια – δίχως αυτό να σημαίνει πως ο σπουδαίος βασιλιάς δεν είχε ξεστομίσει φράσεις με βαρύτητα και ιδιαίτερη ιστορική αξία.

Υπάρχουν όμως τρεις επιθυμίες που αποδίδονται ως τα τελευταία λόγια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν εκείνος ήταν άρρωστος, λίγο πριν πεθάνει από πυρετό (δίχως να εξετάσουμε τώρα τις θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τον θάνατό του).

Ποιες είναι αυτές οι τρεις φράσεις; Οι οποίες παρεμπιπτόντως έχουν ουσιαστικά μηνύματα – είπε δεν τις είπε!

Ο μακεδόνας βασιλιάς φέρεται να συγκάλεσε τους στρατηγούς του και να τους είπε τις τρεις επιθυμίες του.

– Ζήτησε να μεταφερθεί το φέρετρό του στους ώμους από τους καλύτερους γιατρούς της εποχής.

– Ζήτησε οι θησαυροί που είχε αποκτήσει θα σκορπίζονταν σε όλη τη διαδρομή μέχρι την ταφή του.

– Ζήτησε τα χέρια του να μείνουν έξω από το φέρετρο, σε θέα όλων και να λικνίζονται στον αέρα.

Ποια είναι η εξήγηση για κάθε επιθυμία που του αποδίδεται, δίχως όμως να υπάρχουν επίσημες γραφές που να πιστοποιούν πως ειπώθηκαν ή ζητήθηκαν από τον ίδιο.

– Εάν οι γιατροί μετέφεραν το φέρετρο, θα έδειχνε πως ούτε εκείνοι μπορούν να νικήσουν τον θάνατο.

– Σκορπώντας τους θυσαυρούς του, θα έδειχνε πως τα υλικά αγαθά μένουν εδώ.

– Όπως στη δεύτερη εξήγηση, έτσι και στην τρίτη, το συμβολικό μήνυμα είναι πως από τον εδώ κόσμο, φεύγουμε με άδεια χέρια

*Stanislaw Lem, 1921-2006
Γνωστά βιβλία του (που έγιναν ταινίες): «Στάλκερ», «Σολάρις»

-Φαντάσου να ζούσε σήμερα τι θα έλεγε για το πλήθος των ηλιθίων!

Θες να πουλήσεις ένα προϊόν ή μια υπηρεσία; Θέλεις να έχεις μια θετική αποτελεσματική διαπραγμάτευση;

Πρέπει να εστιάσεις στα παρακάτω:

Συμπάθεια

Η συμπάθεια είναι το Νο 1. Αν καταφέρεις κάποιον να τον κάνεις να σε συμπαθήσει τότε μπορείς να του πουλήσεις τα πάντα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιχειρήσεις θέλουν να είναι συμπαθείς στο κοινό τους εφαρμόζοντας διάφορες πρακτικές. Προσπάθησε να τον κερδίσεις πρώτα στο φιλικό επίπεδο και προχωράς με πλεονέκτημα στο επαγγελματικό.

Εμπιστοσύνη

Η εμπιστοσύνη είναι το Νο 2. Κέρδισε την εμπιστοσύνη του συνομιλητή σου – είτε είναι συνάδελφος, είτε είναι πελάτης κι όλα θα κυλήσουν πιο εύκολα στη συζήτηση ή την πώληση. Για να το πετύχεις αυτό, εφάρμοσε δύο τακτικές. Δείξε ότι γνωρίζεις πολύ καλά το αντικείμενό σου, παρουσίασε μικρά αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό. Στο μυαλό του θα έχουν μεγαλύτερη σημασία και αποτελεσματικότητα απ’ ό,τι εσύ πιστεύεις.

Λύση

Η λύση είναι το Νο 3. Να έχεις ένα πράγματα στο μυαλό σου. Οι άνθρωποι δεν αγοράσουν απλά συζητήσεις, ιδέες ή προϊόντα, αλλά λύσεις. Συνεπώς από σένα ψάχνουν να τους προσφέρεις μια λύση στο πρόβλημα του ή στην επιθυμία εκείνης της στιγμής. Για κάθε λύση που τους προσφέρεις ισχυροποιείς τη θέση σου στη μεταξύ σας σχέση. Αν τους πουλάς κάτι, ισοδυναμεί με μια πώληση.