Χωριό Κόκκινος

Αχιλλέας Νίνος, Δημήτρης Κοντομηνάς

“Τον δάσκαλο, τον δάσκαλο,
αυτόν τον Σαρδανάπαλο…
Να σταματήσει πια να δασκαλεύει
με λόγια σαν και τούτα της φωτιάς
πως όποιος για το δίκιο δεν παλεύει
Θα ζει και θα πεθαίνει σαν ραγιάς…”

(Κ. Βίρβος- Γ. Μαρκόπουλος: Θεσσαλικός κύκλος )

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΙΛΕΡΗΣ /news24/7

10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2025

Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΝ ΕΨΑΧΝΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ 

Ανήμερα των γενεθλίων του Ολυμπιακού, ο Θανάσης Σκρουμπέλος μιλάει για την ομάδα που αγάπησε και έβλεπε ακόμη και όταν ήταν παράνομος στα χρόνια της χούντας. Το κόκκινο της ζωής και του ποδοσφαίρου σε μια συνέντευξη που διαβάζει σχεδόν όλη την 100χρονη ιστορία των “ερυθρολεύκων” και όχι μόνο

Ο πολυσχιδής Θανάσης Σκρουμπέλος χαράκτης και αγιογράφος. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Συγγραφέας και παλιότερα δημοσιογράφος. Μα πάνω απ’ όλα αριστερός και βέβαια Ολυμπιακός! Το κόκκινο τον παρέσυρε στον αγώνα της ζωής και τον έβαλε δίπλα σε μια ομάδα για την οποία έχει κάνει τα πάντα.

Δεν το ξέρετε, ίσως, αλλά ο Σκρουμπέλος είναι από τα ιδρυτικά μέλη του Ρήγα Φεραίου και ένα από τα τέσσερα στελέχη της κορυφαίας αντιδικτατορικής οργάνωσης που δεν συνελήφθη ποτέ από την Αστυνομία. Έζησε στην παρανομία για δυο χρόνια (1968-70) πριν φύγει για το εξωτερικό, ακολουθώντας πιστά τους συνομωτικούς κανόνες.

Οι μοναδικές φορές που τους παράβαινε ήταν όταν το άλλο … κόκκινο, τον καλούσε κοντά του. Κι ο αιώνιος έφηβος, ακόμα και τώρα που είναι 81 ετών, έπαιρνε το δρόμο για το Καραϊσκάκη αψηφώντας χούντες, χαφιέδες και την παρανομία. Σάμπως αυτό δεν πρόσταζε το πνεύμα και το δόγμα της ομάδας που αγάπησε; “Φευγάτε από μπρος, στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός”

Eκείνο το παιχνίδι με την Παναχαϊκή, όταν ο στρατιωτικός επίτροπος της χούντας αντισυνταγματάρχης Παπαποστόλου απειλούσε τον Βασίλη Μποτίνο, του έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη. Καθόρισε ενδεχομένως και ολόκληρη την στάση ζωής του. Πως μια τρέλα, μια παθολογική αγάπη για το κόκκινο, μπορεί να εναντιωθεί σε ένα ολόκληρο σύστημα, τερματίζοντας τον φόβο…

Έξοχος συνομιλητής, αλλά και ερευνητής της “ερυθρόλευκης” ιστορίας (έχει γράψει δυο βιβλία τους “Κόκκινους Βαρκάρηδες” και το “Μπούκοβι”), τον βρήκαμε στο σπίτι του στα Εξάρχεια, στο εργαστήριο του, περικυκλωμένο από διάφορα χαρακτικά, αγιογραφίες, τρικάκια συγκεντρώσεων αλλά και αφίσες ή αναμνηστικά του Ολυμπιακού.

Τα είπαμε όλα, αν και νομίζω ότι είχαμε … άλλα τόσα να συζητήσουμε για τον Ολυμπιακό, την αριστερά, τους μύθους, τονΜποτίνο, τους Ανδριανόπουλους, τον Αναματερό και τον Γόδα, τον Μαρινάκη και τον Κόκκαλη. Εκατό χρόνια είναι αυτά. Κι όπως λέει ο Σκρουμπέλος, ένας αιώνας κόκκινο! Ξεκινάμε από τα βασικά. Την αναγνώριση του ποδοσφαίρου ως ένός σημαντικού κομματιού της κοινωνίας, καθώς ναι μεν οι γεννήτορες του προέρχονται από την αστική τάξη, αγαπήθηκε όμως από τις ευρείες μάζες της κοινωνίας.

Λέει ο Θανάσης:

“Παλιά το ποδόσφαιρο ήταν εκτός κοινωνικού ουρανού, ίσως και πολιτικών καταστάσεων. Τελευταία κατανοήσαμε όλοι ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που τροφοδοτεί την κοινωνία και ταυτόχρονα ανατροφοδοτείται. Δεν μπορεί λοιπόν να ξεκόβεται από την ιστορία. Πάντα πέφτεις πάνω σε αυτήν είτε της γειτονιάς σου, είτε του γενικότερου τοπίου, ψάχνοντας να βρεις στοιχεία του παρελθόντος για τον σύλλογο, που σε ενδιαφέρει. Αναδεικνύουν όσα αναζητάς, η επίσημη αλληλογραφία και η γλώσσα που χρησιμοποιείται, τα ονόματα και οι εργασίες των ποδοσφαιριστών, οι συνθέσεις των διοικητικών συμβουλίων.

Για παράδειγμα ο Ολυμπιακός δημιουργήθηκε από τους εμπόρους του Πειραιά και από υψηλόβαθμα στελέχη δημόσιων υπηρεσιών, όπως η Ηλεκτρική (η ΔΕΗ δηλαδή). Δεν ασκούσαν διοίκηση όπως συνέβη με τους γεννήτορες του Παναθηναϊκού, ανήκαν όμως στην αστική τάξη. Αυτή ανέδειξε, άλλωστε, το ποδόσφαιρο. Οι σπόρτσμεν της εποχής ασχολήθηκαν με το άθλημα. Μη ξεχνάς ότι ο Γιάννης Ανδριανόπουλος, ένα από τα πέντε αδέρφια που ουσιαστικά ίδρυσαν το σύλλογο, σπούδασε στο Κέμπριτζ, από το οποίο δανείστηκε πιθανότατα το κόκκινο χρώμα, για τον Ολυμπιακό”.

Συνεχίστε την ανάγνωση του “100 χρόνια Ολυμπιακός!!”

Οι μετοχές των 500 μεγαλύτερων εταιρειών του δείκτη S&P 500 των ΗΠΑ διέγραψαν μάλιστα όλα τα μετεκλογικά κέρδη τους, χάνοντας 3,4 τρισ. δολάρια, καθώς οι επενδυτές που αρχικά πόνταραν ότι η ατζέντα του Τραμπ θα στηρίξει τα περιουσιακά στοιχεία υψηλού κινδύνου με παρόμοιο τρόπο με την πρώτη του θητεία διαψεύστηκαν.

Από τότε που επέστρεψε στον Λευκό Οίκο, στις 20 Ιανουαρίου, οι δασμολογικές πολιτικές του έχουν κλονίσει τις αγορές, έχουν υποβαθμίσει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών και των επιχειρήσεων και έχουν δημιουργήσει φόβους ότι η δεύτερη θητεία του μπορεί να μην είναι τόσο φιλική όσο αναμενόταν.

Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές μετοχές σημειώνουν σημαντικά κέρδη (άνω του 10% το ελληνικό χρηματιστήριο), με τις μετοχές του τομέα της άμυνας να υπεραποδίδουν. Ψήφο εμπιστοσύνης στις ευρωπαϊκές αγορές δίνει μάλιστα η Deutsche Bank, έπειτα από το σχέδιο «whatever it takes» που ανακοινώθηκε στη Γερμανία, αλλά και την πρόταση της Κομισιόν για το σχέδιο ReArm Europe. Την ίδια στιγμή, η αγορά συνειδητοποιεί ότι οι δασμοί δεν είναι αρνητικοί μόνο για τις ευρωπαϊκές εταιρείες, αλλά και για τις αμερικανικές.

Οι εταιρείες που παράγουν στις ΗΠΑ πρέπει τώρα να πληρώσουν δασμούς 25% στις εισαγωγές τους από το Μεξικό και τον Καναδά, 20% επιπλέον δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές και ενδεχομένως σύντομα και στις ευρωπαϊκές εισαγωγές. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες, από την άλλη πλευρά, παράγουν περίπου το 21% των εσόδων τους στις ΗΠΑ. Επομένως, το επιχείρημα ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες πλήττονται περισσότερο από τους δασμούς από τις αμερικανικές εταιρείες αποδυναμώνεται.

Οι ευρωπαϊκές μετοχές που σημείωσαν ράλι τους τελευταίους μήνες θα συνεχίσουν να υπεραποδίδουν, εκτιμά και η Citigroup, καθώς στη βελτίωση των θεμελιωδών μεγεθών, στις γερμανικές εκλογές, στις πιθανότητες κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία και στο αυξανόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον των διεθνών κεφαλαίων προστίθεται και η αύξηση των αμυντικών δαπανών στηρίζοντας το επενδυτικό story της περιοχής.

Το να μεγαλώνεις είναι σαν να σκαρφαλώνεις ένα μεγάλο βουνό:
καθώς ανεβαίνουμε, μειώνονται οι δυνάμεις,
αλλά το βλέμμα γίνεται πιο ελεύθερο,
ευρύτερο και καθαρότερο το όραμα…

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Σουηδός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ίνγκμαρ Μπέργκμαν υπήρξε μια από  τις κορυφαίες και επιδραστικότερες μορφές στην ιστορία της εβδόμης τέχνης.

Στην φωτό είναι και ο σημερινός αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος όταν ήταν λαϊκός!