Η γιαγιά ΣΟΦΙΑ απο τον ΓΟΡΓΟΜΥΛΟ   διδάσκει την τέχνη τυροκομικής σε ενδιαφερόμενες αστές….  στο εργαστήριο της στα ριζά του ΞΗΡΟΒΟΝΙΟΥ.

καλό απόγευμα από την γέφυρα της ΠΛΑΚΑΣ στον ποταμό ΑΡΑΧΘΟ στην θέση τελωνείο εκεί όπου ήταν μέχρι το 1913 τα σύνορα της παλιάς  ΕΛΛΑΔΟΣ με την ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ .

Φίλος της στήλης μου έστειλε ένα κείμενο του Φρειδερίκου Νίτσε – προς τόνωση της εθνικής μας υπόστασης, ο οποίος το 1872 (!) έκανε την ακόλουθη μνεία στο ελληνικό έθνος στο πρώτο του βιβλίο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15:
**…«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα»…
**…«Ετσι ξανά και ξανά», συνεχίζει το κείμενο, «μία οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους»…
**…«Ετσι», καταλήγει το κείμενο του Νίτσε, «οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»…
 γλέντι στην ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του ΣΩΤΗΡΟΣ 1968.Η εκκλησία είναι θαμμένη στα νερά της λίμνης ΜΟΡΝΟΥ, ήταν απέναντι από το χάνι ΚΑΡΑΠΙΣΤΟΛΗ στις όχθες του ποταμού ΚΟΚΚΙΝΟΥ. Το χορό σέρνει ο θ Καραγιάννης