οι κατασκηνώσεις στην ΣΤΕΦΑΝΗ ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝ. Ο τόπος έχει αρχίσει να πρασινίζει μετά από 5 χρόνια από την μεγάλη πυρκαϊά, σημειωτέον από εδώ ξεκίνησε η καταστροφική πυρκαϊά

Posted by Picasa
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ .Απο  το http://drixoutispanagiotis.blogspot.gr

 Οι φράσεις του είναι γραμμένες ακριβώς όπως τις πρόφερε ο τελευταίος επιζήσαντας Ιωάννης Μιχαλάκης τον Μάη του 2006 σε ηλικία 90 ετών , και δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ΤΑΝΑΓΡΑΙΑ .gr . 
(Στις 16 Οκτωβρίου 1943 , ένας λόχος Γερμανοί ξεκίνησαν από την Ελευσίνα , νύχτα και ήρθαν στο Μοναστήρι Οσίου Μελετίου . 
Εκεί ο διοικητής του λόχου έστειλε μια διμοιρία , περίπου 130 – 140 στρατό , με ένα οδηγό προδότη για την Πύλη , μέσα στο δάσος από πεύκα , σε ένα πολύ στενό μονοπάτι , περνούσαν από τις πόρτες . 
Οι πόρτες είναι στο βουνό πάστρα . 
Εκεί κόβει το βουνό είκοσι περίπου μέτρα , για αυτό και το χωριό από Δερβενοσάλεσι , πήρε το όνομα Πύλη . 
Όταν φτάσανε οι Γερμανοί περίπου 3 χιλιόμετρα από τη Πύλη , ήταν σχεδόν 3-4 η ώρα . Κατεβαίνοντας όμως ένα παιδί 18 – 20 ετών ( Ευάγγελος Βλάχος ) τους άκουσε που μιλούσαν ξένη γλώσσα και γύρισε αμέσως τρεχάλα .

Ήρθε στο χωριό και ειδοποίησε τον πολιτικό υπεύθυνο Γεώργιο Παπαϊωάννου ότι έρχονται Γερμανοί . Ο υπεύθυνος του λέει 
<< ήσαν Γερμανοί ή μήπως ήταν αντάρτες και σηκώνουμε τζάμπα όλο το χωριό >> : 
Γύρισε να βεβαιωθείς και να έρθεις να μας πεις ! .
Γύρισε το παιδί , αλλά οι Γερμανοί , είχαν προχωρήσει από το σημείο που τους άκουσε , νύχτα ήταν , είχαν κατέβει πιο κάτω , τους έπεσε επάνω και τον πιάσανε . 
Έξω από το χωριό , δυτικά από εκεί που ερχόντουσαν οι Γερμανοί , ήταν εφτά τσοπαναραίοι , οι περισσότεροι από 18 – 20 ετών , τους οποίους τους έπιασαν και αυτούς . Τα παιδιά ήταν ! 

1)    Γεώργιος Μαλιάτσης 18 ετών γιος του Στέφα Μαλιάτση . 
2)    Σωτήρης Μαλιάτσης 18 ετών γιος του Στάθη Μαλιάτση . 
3)    Περικλής και Δημήτρης Λύγκου 18 ετών αδέλφια . 
4)    Παύλος Μαλιάτσης 27 ετών αδελφός του Σωτήρη . 
5)    Αναστάσιος Τσιρώνης 25 ετών . Από τους έξι συλληφθέντες τους έφυγαν τρεις . 
Δημήτρης Λύγκος αδελφός του Περικλή .
Παύλος Μαλιάτσης αδελφός του Σωτήρη .
Αναστάσιος Τσιρώνης . 

Όταν βεβαιωθήκαμε ότι ήσαν Γερμανοί , ο υπεύθυνος της μαχητικής ομάδας Στέφας Μαλιάτσης , πατέρας του συλληφθέντα Γιώργου Μαλιάτση μου είπε να οδηγήσω πρώτος την ομάδα , επειδή με ήξερε καλά . Ήμασταν γειτόνοι . 
Ονομάζομαι Μιχαλάκης Ιωάννης , τότε ήμουν είκοσι έξι ετών , τώρα ενενήντα και ο μόνος επιζήσας , διότι όλοι όσοι λάβανε μέρος στην μάχη , έχουν φύγει . Από την ομάδα εγώ ήμουν ο μικρότερος . 
ΧΑΡΑΜΑΤΑ. 
Συγκέντρωση δυτικά από το χωριό , σε ένα μικρό ύψωμα με το όνομα Μάλι -Ραμπντόσα . 
Τους Γερμανούς αρχίσαμε να τους βλέπουμε πολύ θαμπά . Ο διοικητής της Γερμανικής διμοιρίας , έστειλε μια ομάδα – περίπου δέκα – να πάνε στο ύψωμα . Εμείς ήμασταν πεντακόσια μέτρα πιο κάτω . Εάν βγαίνανε οι Γερμανοί στο ύψωμα , θα μας σκοτώνανε όλους , αλλά λέει ο Στέφας σε έναν από την μαχητική ομάδα , να πάει στο ύψωμα . 
Αυτός ξεκίνησε τρεχάλα , από κοντά πήγε και ένας ηλικιωμένος εξήντα πέντε – εβδομήντα χρονών και του λέει << Γύρισε πίσω >> . 
Ο Γεώργιος Νέος μαζί με έναν ηλικιωμένο του Παναή Λύγγκου , πλησίασε 10 μέτρα και περίπου ένα τέταρτο πριν παραδοθούνε , άφησε την τελευταία του πνοή . 
Τον είχανε σκοτώσει , ενώ ο Παναής τον πήρε μια σφαίρα στο μάγουλο και του έκοψε την γλώσσα . 

Η μάχη τελείωσε , σκοτώθηκε και ένας αντάρτης και ένας ηλικιωμένος ο Αλέξανδρος Κώνστας , πατέρας τεσσάρων παιδιών . 
Εγώ πήρα το παιδί του Στέφα μαζί με τον θείο του το βάλαμε πάνω στην κάπα και το πήγαμε στην μανούλα του . 
Λιποθύμησε από το κλάμα . Όλους τους νεκρούς τους πήγαμε στην εκκλησία και το πρωί μέσα από τις οβίδες που ήρθαν οι Γερμανοί , χωρίς παπά τους θάψαμε . 
Παρέλειψα να γράψω , ότι ο πατέρας μου την ώρα που οπισθοχωρούσαν οι Γερμανοί ήταν στο σπίτι και βγήκε έξω και προχώρησε προς την αυλή και συνάντησε ένα Γερμανό με αυτόματο . 
Ο πατέρας μου έκανε να βγάλει το πιστόλι και έβαλε τον Γερμανό μέσα στο σπίτι για να τον κρύψει ώσπου να νυχτώσει . Ήταν τραυματίας στο χέρι και του ζήτησε λίγο νερό . 
Έβγαλε από την τσέπη του λεφτά και μια φωτογραφία με δύο μικρά παιδιά . 
Του τα έβαλε πάλι στην τσέπη του και πήρε μια φωτογραφική μηχανή που είχε χιαστί στην πλάτη του . Την φωτογραφική μηχανή , την έχω ακόμα για ενθύμιο . 
Η μάχη τελείωσε . Οι Γερμανοί παραδόθηκαν . Οι αντάρτες γδύσανε τους σκοτωμένους και τους υπόλοιπους τραυματίες , τους πήρανε και τους πήγανε στην Μαζαρέκα . 
Όσοι πήρανε μέρος στην μάχη , ο επιζήσας τώρα είμαι εγώ , διότι όπως είπα παραπάνω ο μικρότερος σε ηλικία ήταν 35 – 40 ετών και τώρα έχουν φύγει . 
Εγώ ήμουν 26 ετών τότες και σήμερα 90 . 

Τον Στέφα δεν μπορούσαμε να τον παρηγορήσουμε διότι η σφαίρα που έριξε στους Γερμανούς , ίσως πήρε τον γιο του … 

Ιωάννης Μιχαλάκης . 
Κάτοικος Πύλης Θηβών .   
Διηγημένη προφορικά …
 ————————————————————————————————————————————

Η 
 Ο πατέρας ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ επισκέφθηκε τα ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ και οι πιστοί έσπευσαν να ζητήσουν την ευλογία του και να συνομιλήσουν μαζί του.

οι κανόνες εμπλοκής εφαρμόζονται πλήρως από τους ελπιδοφόρους στρατιώτες μας ….και τα έμπροσθεν και τα μετόπισθεν φυλάσσονται 

jeep willis το θρυλικό jeep του Β παγκοσμίου πολέμου οδηγούμενο από ελπιδοφόρους νέους το ΠΑΝΟ και τον μικρό ΝΙΚΟ στα ορεινά Δερβενοχώρια 

Posted by Picasa

μετά από 15μηνη απουσία από τα ορεινά επαναπατρίσθει ο ΜΑΧ χωρίς να γίνει δεκτός με ενθουσιασμό από τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας…