καλό απόγευμα από την γέφυρα της ΠΛΑΚΑΣ στον ποταμό ΑΡΑΧΘΟ στην θέση τελωνείο εκεί όπου ήταν μέχρι το 1913 τα σύνορα της παλιάς  ΕΛΛΑΔΟΣ με την ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ .

Φίλος της στήλης μου έστειλε ένα κείμενο του Φρειδερίκου Νίτσε – προς τόνωση της εθνικής μας υπόστασης, ο οποίος το 1872 (!) έκανε την ακόλουθη μνεία στο ελληνικό έθνος στο πρώτο του βιβλίο «Η Γέννηση της Τραγωδίας» και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15:
**…«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες. Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνόταν, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα»…
**…«Ετσι ξανά και ξανά», συνεχίζει το κείμενο, «μία οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους»…
**…«Ετσι», καταλήγει το κείμενο του Νίτσε, «οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα»…
 γλέντι στην ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ του ΣΩΤΗΡΟΣ 1968.Η εκκλησία είναι θαμμένη στα νερά της λίμνης ΜΟΡΝΟΥ, ήταν απέναντι από το χάνι ΚΑΡΑΠΙΣΤΟΛΗ στις όχθες του ποταμού ΚΟΚΚΙΝΟΥ. Το χορό σέρνει ο θ Καραγιάννης

 
 

 – Ας μην ξεχάσουμε ποτέ…
 
“Ο κόσμος δεν έγινε
τώρα κακός…. πάντα ήταν”

 
“Το βραβείο δεν το
παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει”
 

 

Irena Sendler 

Ιρένα Σέντλερ

 

Πρόσφατα πέθανε μια 98χρονη
κυρία που την έλεγαν Ιρένα.

Κατά τη διάρκεια του
Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική
υδραυλικός υπονόμων.

Είχε όμως κι έναν απώτερο
σκοπό.

Όντας Γερμανίδα ΗΞΕΡΕ ποια
ήταν τα σχέδια των ναζί για τους εβραίους.

Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη
τοποθετόντας τα στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που
είχε στην καρότσα του φορτηγού της για τα μεγαλύτερα παιδιά.

Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην
καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν
να μπει ή να βγει από το γκέτο.

Οι φαντάροι, φυσικά, δεν
ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους
που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!

Στο διάστημα που το έκανε
αυτό, κατάφερε να φυγαδεύσει και να σώσει 2.500 παιδιά και βρεφη
Συνελήφθη και οι ναζί τη
χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα
πόδια.  

Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με
τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που
έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.
Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε
να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες.

Οι περισσότεροι από αυτούς
είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να
τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.

 

Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε
για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.

Δεν επελέγη.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε
κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως “οργανωτής
κοινότητας” για το ACORΝ… 

και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το
2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης…

Εις μνήμην της – 63 χρόνια
μετά… 

 

 οι οινολογικές εξετάσεις έδειξαν ότι προοιωνίζεται μια πολύ καλή οινολογική χρονιά για τα αμπελοτόπια των ορεινων ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝ

Posted by Picasa

επιδρομή ελαφιών σε καλλιέργειες στα ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΑ

έντονες είναι οι διαμαρτυρίες των κατοίκων των ορεινών ΔΕΡΒΕΝΟΧΩΡΙΩΝ για τις ζημιές που προκαλούν αγέλες ελαφιών στις αγροτικές καλλιέργειες τους.Σε συνάντηση των κατοίκων στα ΣΚΟΥΡΤΑ που τελείωσε πριν λίγο αποφασίστηκε να κλιμακώσουν οι κάτοικοι  τις διαμαρτυρίες τους προς τις αρμόδιες αρχές και θα ζητήσουν και την βοήθεια του ΔΗΜΟΥ.Μήπως ο ΕΛΓΑ πρέπει να προνοήσει για τις σχετικές αποζημιώσεις;  Το υπουργείο γεωργίας πρέπει να πάρει σχετική πρωτοβουλία και να συμπληρώσει το σχετικό νόμο.