Γράφει ο Ευάγγελος Γ. Σπύρου
Εργάζεται πολλά χρόνια και σε πολλές ασφαλιστικές πολεμίστρες μαχητής, ο Παντελής Παντελή του Χριστόδουλου που γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1953 στην Λύση Αμμοχώστου της Κύπρου μας, και έζησε τα παιδικά του χρόνια μέσα στη φωτιά του Κυπριακού Έπους 1955 – 1959 όπου η μεγαλειώδης έκρηξη της Ελληνικής ψυχής της Κύπρου έγραψε την ιστορία της Ελευθερίας της και της Εθνικής Επετείου της. Το 1953 που γεννήθηκε, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ήταν που ξέσκισε την Αγγλική σημαία στα προπύλαια Γυμναστηρίου της Πάφου. “Η Αγγλιά να ξεκουμπιστεί που δά-μέσα-δά. Να πκιάσει τα βρεμμένα της τζιάι να φύη, αθ θέλη να κάμνη γιορτές τζιαί παναήρκα(πανηγύρια) για την στέψη της Βασίλισσας” είπε στον πατέρα του ο Ευαγόρας.
13 Μαρτίου του 1957, ήταν που ακούστηκε στις φυλακές ότι “παίρνουν τον στην κρεμάλα”! και σε λίγο ο παπάς των φυλακών όπως διηγείται τέλεσε την κηδείαν του Ευαγόρα Παλληκαρίδη που απαγχόνισαν οι Άγγλοι και έθαψαν στα “φυλακισμένα μνήματα”… Τέτοια άκουγε στα πρώτα του σχολικά χρόνια ο Παντελής Παντελή για τον Παλληκαρίδη, για τον Λένα, τον Δράκο, τον Πατάτσο, τον Κ. Μάτση, τον Γρηγόρη Αυξεντίου από την Λύση(αρχαία Ελισώ), τον Μόδεστο Παντελή, τον Μιχάλη Καραολή, τον Ανδρέα Δημητρίου, τον Χρυσ. Παναγή, τον Χαρίλαο Μιχαήλ, τον Ανδρ. Ζάκο, τον Στ. Μαυρομάτη, τον Μιχ. Κουτσόφτα και τα τόσα άλλα παλικάρια στα “Φυλακισμένα μνήματα” και σ’ όλες τις πόλεις και χωριά της Κύπρου…
Έτσι μεγάλωσε και τέτοια μηνύματα ζωής και ελευθερίας μετέδωσε στα παιδιά του τον Χρήστο και τον Ηρακλή που έκανε παντρεμένος με την φιλόλογο Φωτεινή.
Με κλεισμένες στην καρδιά του την Ελλάδα και Κύπρο ήρθε στην Αθήνα και σπούδασε στο οικονομικό της Νομικής Αθηνών. Εκεί γνώρισε και έκανε φίλο τον Κώστα Μπερτσιά κι είναι ως σήμερα φίλοι. Υπηρετούσε το 71 – 73 την στρατιωτική του θητεία ως αξιωματικός Πεζικού, στον Πενταδάκτυλο εκεί που είναι σήμερα η Τουρκική σημαία, σαν κόκκινη ματωμένη γάζα στο κορμί της Κύπρου. Στην εισβολή επιστρατεύτηκε πέντε μέρες πριν και κινήθηκε στην περιοχή Λύση και Αμμόχωστο. Το χωριό του είναι υπό Τουρκική κατοχή σήμερα και στη θέση που ήταν το Άγαλμα του Γρηγ. Αυξεντίου έβαλαν τον Ατατούρκ.
Πλημμυρίζουν δάκρυα τα μάτια του κάθε φορά που η σκέψη του ταξιδεύει στα μέρη που αγάπησε και όταν μπαίνει στον υπολογιστή να δει το σήμερα και το χθες…
Και πως ήταν δυνατόν όταν γύρισε στην Κύπρο να μην θέλει να δουλέψει δημιουργικά σε δουλειά που είναι και προσφορά στον συνάνθρωπο; Έτσι στα 25 του χρόνια μπαίνει στις ασφάλειες Ζένιου κι αμέσως μετά 2 χρόνια στην Compass. Όταν ο Δ. Κοντομηνάς ανοίχθηκε στην Κύπρο μετά τον κλάδο ζωής, η INTERAMERICAN Κύπρου του ανέθεσε να «στήσει» εξαρχής τον κλάδο Γενικών Ασφαλίσεων το 1986. Η INTERAMERICAN Κύπρου Ζωής και Γενικές έφερε ένα άλλο αέρα και στις σχέσεις Ελλήνων και Κυπρίων ασφαλιστών. Ο Παντελή Παντελής ήταν πρωταγωνιστής στην «επέκταση» που έκανε η INTERAMERICAN στην Κύπρο που είχε ξεκινήσει με την άδεια στις 8/2/1983, υπεύθυνο Δ/τη τον Ευριπίδη Νεοκλέους και πρώτα κεντρικά στην οδό Στ. Λένα 2 και αργότερα Σανταρόζα 5 στη Λευκωσία. Μέσα στο 1983 είχε γίνει και το πρώτο σεμινάριο συνεργατών με παρόντες τον Β. Καλτσά από Αθήνα και Διευθυντές υπ/των τον Κωστάκη Αναστασίου (Λάρνακα), τον Ντίνο Κωνσταντίνου (Λεμεσό), τον Πέτρο Αδαμίδη και Γιαννάκη Βιολάρη (Λευκωσία)… Εκείνη την εποχή είχαν επισκεφθεί και το υποκατάστημά μου στην οδό Όθωνος 6 στην Αθήνα για να πάρουν «ιδέες» υπ/τος ο Ευριπ. Νεοκλέους με τον Βασίλη Κλτσά, ο Π.Αδαμίδης και ο Μιχαλάκης Μιχαηλίδης νομίζω…Κατέγραψαν πως δουλεύει ένα υποκατάστημα και τα πρακτικά της καθημερινότητας (πίνακες, φάκελοι ασφαλιστών, φάκελοι αλληλογραφίας, διακόσμηση υποκαταστήματος κλπ.). Μάλλον κάποιοι τρόποι εργασίας που εφήρμοζα στο Agency που διηύθυνα τότε να έφτασαν και στην Κύπρο, που υπηρέτησε και ο αδερφός μου Μάκης στρατιώτης εποχή του 65, και πολύ την αγαπάω.Το «ΙΝ» είχε κυκλοφορήσει με εξώφυλλο «Κύπρος – INTERAMERICAN» και τα εγκαίνια εργασιών έγινα στις 24/9/1983 στα γενέθλια μου. Το υπ/μα Αδαμίδη – Βιολάρη στόχευε παραγωγή 10.000 λίρες (18 εκατ. δραχ). Το 1984 έγινε και η πρώτη επαφή με δημοσιογράφους της Κύπρου. Το 1985 έγινε η αιμοδοσία και συνέδριο της LIMPRA στην Κύπρο (Απρίλιος 85) με 80 ξένους εκτός Κύπρου. Παρόντες ο Δ. Κοντομηνάς, ο Α. Βασιλείου,ο Τάκης Καραλής (ΝΝ),ο Π. Ψωμιάδης (Ασπις). Στο συνέδριο 1985 στην Αθήνα μίλησε και ο Μ. Μιχαηλίδης για την παραγωγικότητα. Στους βραβευμένους του 1985 εμφανίζεται και κατηγορία ΚΥΠΡΟΥ (Δ/τες: Ζένιος – Κων/δης, Αδαμίδης – Βιολάρης, Μιχαηλίδης, Unit: Δημοσθένους, Ομήρου, Λιάσης, Συνεργάτες: Tεμενές, Τζιρτζίπης, Ιωαννίδης, Σιαμάς, Λαζάρου, Κυριακού, Σαρλαμής, Δημοσθένους Χ. ,Καλλένος, Στυλιανού. Από εκείνη την εποχή έχω καλές αναμνήσεις από ωραίους φίλους Κυπρίους μέχρι σήμερα, τον Γιάννη Βιολάρη, τον Πέτρο Αδαμίδη, το Δημήτρη Καλλέργη, το Φίλιο Ζαχαριάδη, τον Ζένιο Δημητρίου, τον Αντρέα Γεωργίου, το Χριστάκη Ελευθερίου, τον Κώστα Λεοντίου, τον Αντρέα Χαραλαμπίδη και τον Πάμπο που μου έγραφε συνδρομές.) Τον Ιανουάριο του 1986 ο Παντελής Παντελή αναλαμβάνει σπουδαίο ρόλο στην INTERAMERICAN.
