ΟΡΕΙΝΟΣ

Ελιν στα Σκουρτα ´

Καλό απόγευμα από τα βροχερά Σκούρτα

Ανδροπαρέα στου φίλου και γείτονα Νίκου Λαγαρα ετοιμάζεται για μεγάλη κρασοκατανυξη…

Τα προκαταρκτικά…….

Το κατσικάκι μεγαλώνει

Καλημέρα στους φίλους στην Ελλάδα Αμερική Κύπρο Γερμανία Ρωσία Νεπάλ Κορέα Γαλλία και Ιταλία

μανουσακια ,αυτοφύονται μόνο στην περιοχή της Αγ Παρασκευής στο οροπέδιο Τσιγκουρατίου

Ο καφές φραπέ είναι ένα Ελληνικής επινόησης αφρώδες κρύο ρόφημα. Τα βασικά συστατικά του είναι στιγμιαίος καφές, ζάχαρη, νερό και παγάκια. Η εφεύρεσή του έγινε τυχαία το 1957 από τον Δημήτρη Βακόνδιο στην Θεσσαλονίκη.
Παρασκευή
Τα συστατικά του φραπέ είναι στιγμιαίος καφές, νερό, ζάχαρη και προαιρετικά γάλα. Ο φραπές χαρακτηρίζεται «σκέτος», «μέτριος» ή «γλυκός» ως προς τις αναλογίες των συστατικών του. Κατασκευάζεται βάζοντας την επιθυμητή αναλογία καφέ και ζάχαρης σε ένα ψηλό ποτήρι ή σε σέικερ.
Προσθέτοντας νερό σε ύψος ενός εκατοστού από τον πάτο του ποτηριού το μείγμα χτυπιέται στο σέικερ ή με ηλεκτρικό αναδευτήρα μέχρι να σχηματιστεί αφρός. Ακολούθως γίνεται προσθήκη πάγου και νερού και προαιρετικά γάλακτος. Σερβίρεται και πίνεται με καλαμάκι. Ο φραπέ είναι ευχάριστος και δροσιστικός καφές, ιδίως το καλοκαίρι. Όμως είναι πολύ ενεργειογόνος έως διεγερτικός.
Ιστορία
Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.
Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την Νεστλέ. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό, σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό.
Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.
Γλωσσολογία του φραπέ
Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος ή ανακατεμένος. Ως ξένη λέξη κανονικά δεν κλίνεται (το φραπέ). Όμως, σε αντίθεση με τις περισσότερες γαλλικές λέξεις που έχουμε δανειστεί και παραμένουν άκλιτες, στην ονομαστική επικράτησε να αποκτάει κατάληξη και να κλίνεται (ο φραπές, του φραπέ, οι φραπέδες κλπ.), κυρίως στην καθομιλουμένη. Άλλωστε αυτό παραπέμπει και στην κλίση της λέξης «καφές».
Ενίοτε στον προφορικό λόγο απαντά η μορφή «φραπεδιά» (π.χ.: «Πιάσε μια φραπεδιά») ή, σπανιότερα, «φραπεδούμπα» ή «φράπα» ή «φραπεδοπούλα». «Φραπόγαλο» είναι ο φραπέ με γάλα.
Ο φραπέ χαρακτηρίζει την «ανεμελιά» και τον «ωχαδερφισμό» που παρατηρείται συχνά στους Έλληνες, λόγω του γεγονότος ότι συνήθως πίνεται με αργούς ρυθμούς, με παρέα, με χαλαρή διάθεση, παίζοντας τάβλι, ή συζητώντας περί ανέμων και υδάτων.

πηγή
Αναρτήθηκε από ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ στις 9:43 π.μ.
Μοιραστείτε το στο Facebook

τοπίο στην ορεινή Δωρίδα -Κροκύλιο-

επαρχιακό παντόπωλείο Λιδωρίκι

στην εκκλησία στις Μηλιές Εύβοιας

καλό βράδυ απο τα ορεινα

η ρεματιά της Γκούρας όπου είναι η Μονή Κλειστών στη φυλή

Αγιο Ορος

ο Σπύρος και ο Σπύρος απο Ασωπία και Σκούρτα .

χαμηλή νέφωση στο οροπέδιο βροχερος καιρός

προς Στεφάνη

ΣΟΦΤ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΙΣΤΩΝ & ΦΙΛΩΝ.
ΤΣΙΓΚΟΥΡΑΤΊΟΥ ΣΚΟΎΡΤΩΝ
ΔΕΡΒΕΝΟΧΏΡΙΑ Ν ΒΟΙΩΤΊΑΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
31 Ιανουαρίου 2013

Σας γνωρίζουμε πως την Κυριακή 24 Φεβρβρουαρίου 2013 και ώρα 12 θα διενεργηθεί η ετήσια γενική συνέλευση των μελών του Συλλόγου στη ταβέρνα του Τάσου Καλπένη στα Σκούρτα.
Τα θέματα της γενικής συνέλευσης είναι τα εξής:
•Εγκριση πεπραγμένων.
•Υποβολή απολογισμού οικονομικής διαχείρισης 2012.
•Ανακοινώσεις .
•Αρχαιρεσίες για την εκλογή μελών Δ Σ για την περίοδο 2013 2014.

Σας υπενθυμίζουμε πως οι υποψήφιοι για τα αξιώματα των μελών του Δ Σ θα πρέπει να είναι τακτικά μέλη και επίσης οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει τουλάχιστον πέντε μέρες νωρίτερα απο την ημερομηνία της Γενικής Συνέλευσης να δηλώσουν με σχετική δήλωση στο ΔΣ το ενδιαφέρον τους αναφέροντας και το αξίωμα που επιθυμούν να εκλεγούν.
Μετά το πέρας των εργασιών θα ακολουθήσει γεύμα

ο Πρόεδρος ο Γραμματέας

Γ Παπαδόπουλος. Κ Μπερτσιάς

Στην Α Παρασκευή στην περιοχή Σκούρτων τον Μάιο του 2012

«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται
λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του
απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται,
καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί,
γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
…

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη
χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους
για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα
τους.

Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα
μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το
περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις
επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…Μου μένουν λίγες
καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια
και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την
καρδιά των ανθρώπων…
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τουςδίδαξαν πως
μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η
ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με
τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου…………………….

Κείμενο από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και
μουσικολόγο από τη Βραζιλία).

Σχολικος ερωτας!
– Μπαμπά, εσύ είχες ερωτευθεί ποτέ καμιά δασκάλα στο σχολείο;
– Τι μου θύμησες τώρα γιέ μου! Φυσικά!
– Και τι έγινε;
– Τίποτα… Το έμαθε η μάνα σου και σου αλλάξαμε σχολείο… !!!