ΟΡΕΙΝΟΣ

Ο φίλος ο Γιάννης ο Αναγνωστάκης σε συμπλήρωση αυτών που λέει ο Ν Καζαντζαντάκης για την δύναμη του ανθρώπου μας θύμησε τον πιο κάτω ψαλμό του Προφήτη:

Ψαλμός ΠΑ΄. 81

Ο Θεός έστη εν συναγωγή θεών, εν μέσω δε θεούς διακρινεί. Έως πότε κρίνετε αδικίαν και πρόσωπα αμαρτωλών λαμβάνετε; Κρίνατε ορφανώ και πτωχώ, ταπεινόν και πένητα δικαιώσατε. Εξέλεσθε πένητα και πτωχόν, εκ χειρός αμαρτωλού ρύσασθε αυτόν. Ούκ έγνωσαν, ουδέ συνήκαν, εν σκότει διαπορεύονται, σαλευθήτωσαν πάντα τα θεμέλια της γης. Εγώ είπα· Θεοί έστε και υιοί Υψίστου πάντες. Υμείς δε ως άνθρωποι αποθνήσκετε και ως εις των αρχόντων πίπτετε. Ανάστα, ο Θεός, κρίνων την γην, ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι.

Ι. ΜOΝΗ ΚΛΕΙΣΤΩΝ
Τρισήμισυ χιλιόμετρα Β.Δ. της Χασιάς, στη Δυτική όχθη του φαραγγιού της Γιαννούλας βρίσκεται το μοναστήρι των Κλειστών αφιερωμένο στην Παναγία.Η τοποθεσία είναι επιβλητική. Oι κάθετες σχεδόν όχθες του φαραγγιού προξενούν δέος στον επισκέπτη και το αδιάκοπο βουητό του νε- ρού στη βραχώδη και ανώμαλη κοίτη του τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες, ανάμικτο με το θρόϊσμα των φύλλων των δένδρων και τις ψαλμωδίες των καλογραιών, αγγίζουν τα μύχια της ψυχής σαν θεσπέσια συναυλία στο μεγάλο Δημιουργό.
Η πράγματι «Κλειστή» τοποθεσία του μοναστηριού περιβάλλεται, βόρεια από τα κάθετα βράχια του «Άρματος» ή Καλιακούδας, ανατολικά από τις κορυφές «Ταμίλθι» και «Αλογόπετρα» και δυτικά από την κορυφογραμμή «Θοδώρα» και «Καλλίνικο». Μεσημβρινά το βλέμμα ξανοίγει μέχρι τις πα ρυφές του χωριού Χασιά και των γύρω δασωμένων κορυφών.
Από αρχαιολογική άποψη ο ευρύτερος χώρος παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Κατ’ αρχήν η μεγάλης στρατηγικής σημασίας διάβαση προς τα Βοιωτικά πεδία, η «Κλεισώρεια» των Βυζαντινών, ή «δερβένι της Χασιάς» όπως κατά την Τουρκοκρατία ονομάζονταν, περνούσε λίγο κάτω από το μοναστήρι, όπου ο σημερινός δρόμος προς Δερβενοχώρια συμπίπτει σχεδόν με τον παλιό που ήταν ο συντομότερος και πολυσύχναστος. Το δρόμο αυτόν κατά την αρχαιότητα έλεγχαν δύο φρούρια, της Φυλής και της Πανάκτου μακρύτερα στο οροπέδιο των Δερβενοχωρίων.
Από το πρώτο φρούριο της Φυλής που δεν σώζεται σήμερα και απείχε μό λις δύο χιλιόμετρα (Β.Δ.) από το μοναστήρι, σε ευθεία γραμμή, ξεκίνησε το 403 π.Χ. ο Θρασύβουλος με τους δημοκρατικούς, για να καταλύσει ουσιαστικά την τυραννία των Τριάκοντα στην Αθήνα.
Λίγο βορειοανατολικά του σωζομένου δευτέρου και γνωστού πλέον Φρουρίου, στο δρόμο που πάει για Μπόρσι – Βούντημα – Αυλώνα, υπήρχεσυνοικισμός κατά την Τουρκοκρατία χάνια για τους οδοιπόρους, και ταχύ δρομικός σταθμός «μεντζίλ» που ξεκουραζόταν και άλλαζε άλογο ο δημόσιος ταχυδρόμος «Τάταρης» O συνοικισμός αυτός διατηρούνταν και μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους (1833)40.
Εκεί υπάρχει και πηγή με άφθονο νερό, «πηγή της Φυλής» όπως ήταν γνωστή κατά τον προηγούμενο αιώνα, ή «πηγή της Αγ. Παρασκευής» όπως είναι γνωστή σήμερα, όνομα που καθιερώθηκε από την παρακείμενη ομώνυμη εκκλησία. Γύρω από την εκκλησία οι αρχαιολογικές ανασκαφές, έφεραν στο φώς ευρήματα του δήμου Φυλής και παλαιότερα των προϊστορικών και Μυκηναϊκών χρόνων.
Απο το βιβλίο του Δ Γιωτα τα παλια μοναστήρια της Πάρνηθας

νεαρές κορασίδες πριν 25 χρόνια

Νέα Υόρκη 1989 Ηνωμένα Εθνη

κάπου στη περιοχή του Αιγίου πριν περίπου 20 χρόνια

πεζοπορία στην Παρνηθα διαδρομή απο Φυλή προς Πηγή ταμιλθι πάνω απο το ρέμα της Γιαννουλας όπου είναι και η Μονή κλειστών .

Τοπικοί θρύλοι και παραδόσεις αναφέρονται στην αρχόντισσα Γιαννούλα που έδωσε το όνομά της στο ομώνυμο ρέμα και τον υδραγωγό. Το ποτάμι στην αρχαιότητα ονομαζόταν Κελάδων. Ο αγωγός αυτός μετέφερε τα νερά του ρέματος από ένα μικρό φράγμα κοντά στη μονή Κλειστών και ακολουθώντας τη διαδρομή Χασιά, Λιόσια, Πύργος Βασιλίσσης ενώνονταν με άλλον υδραύλακα του Κηφισού και κατέληγε στον Ελαιώνα των Αθηνών. Πιθανολογείται ότι είναι έργο της Ενετοκρατίας (1204-1456 μ.Χ.) και ήταν ζωτικής σημασίας για την Αθήνα.
Δεύτερο και εξίσου σημαντικό ήταν το υδραγωγείο της Θεοδώρας, που ξεκινούσε από το ομώνυμο ρέμα της περιοχής της Φυλής. Κατασκευάστηκε την εποχή του ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού και μετέφερε νερό στην Ελευσίνα. Πιθανόν ένα αρχαιότερο υδραγωγείο που μετέφερε νερό από το ρέμα της Γιαννούλας συνδέθηκε με αυτό το Αδριάνειο υδραγωγείο και διέσχιζε το Θριάσιο Πεδίο.
“Πάρνηθα΅, Νίκος Νέζης, Δημήτρης Γιώτας, Εκδόσεις Ανάβαση

γαμπρός στη Δαύλεια κρύβεται πίσω απο τα λουλούδια ….

νεαροί ποζάρουν με φόντο το Μπουρτζι στο Ναύπλιο .

Μόρνος ,κοιλάδα και μετά λιμνη .Μεταβολές στο χρόνο 1972 1975. 1979