Όταν χαθούν οι μέλισσες θα χαθεί και η ανθρωπότητα;
Ο Αϊνστάιν είπε όταν οι μέλισσες εξαφανιστούν, οι άνθρωποι θα έχουν το πολύ ακόμα 4 χρόνια ζωής.
Οι μέλισσες εξαφανίζονται σταδιακά σε όλο τον κόσμο. Οι πληθυσμοί μειώθηκαν ξαφνικά στις ΗΠΑ από 40% έως και 90%. Απώλειες μελισσών αναφέρονται επίσης σε: Βραζιλία, Καναδά, Ινδία, Αυστρία, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο και Ισπανία.
Οι μελισσοκόμοι στη χώρα μας ανησυχούν, αφού απώλειες σε σμήνη μελισσών καταγράφονται και στη χώρα μας.
Το φαινόμενο, μια ωραία πρωία οι μέλισσες να εγκαταλείπουν τη κυψέλη τους, χωρίς κανένα προειδοποιητικό σημάδι και να μη γυρίζουν ποτέ, λένε οι μελισσοκόμοι, αρχίζει να γίνεται αισθητό, κυρίως στη Μακεδονία και τη Θεσσαλία. Οι απώλειες των μελισσών αγγίζουν το 25%-30%.
Χαρακτηριστική είναι η διαπίστωση του κ. Θανάση Μπόμπολου, μελισσοκόμου από την Λάρισα, ότι τα τελευταία 3 χρόνια, από τα 450 μελίσσια που είχε, τώρα του έχουν μείνει τα 300!
Όπως λέει ένας άλλος μελισσοκόμος, ο κ. Δημήτρης Δουλαψής, «δεν βρίσκουμε νεκρές μέλισσες στην κυψέλη ή στο έδαφος γύρω από αυτήν, που σημαίνει ότι μάλλον χάνουν τον δρόμο τους».
Η ξαφνική εξαφάνιση μελισσών από τις κυψέλες περιγράφεται με τον όρο διαταραχή κατάρρευσης αποικίας. Οι ενήλικες μέλισσες εξαφανίζονται, αφήνοντας πίσω τους μια κυψέλη γεμάτη μέλι, γύρη, τη βασίλισσα και ίσως μερικές εργάτριες.
Πού βρίσκονται οι μέλισσες που λείπουν; Φαίνεται ότι κάνεις δε γνωρίζει.
Οι επιστήμονες δε συμφωνούν μεταξύ τους για το τί φταίει. Ως πιθανές αιτίες αναφέρονται η χρήση φυτοφαρμάκων και αντιβιοτικών που επηρεάζουν τον οργανισμό τους, η κλιματική αλλαγή που τις στρεσάρει και μειώνει την τροφή τους, η πρόσληψη νέκταρ από γενετικά τροποποιημένα φυτά, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που εκπέμπουν τα κινητά τηλέφωνα και τις αποπροσανατολίζει, ιοί, παράσιτα και παθογόνοι οργανισμοί.
«Μπορεί αιτία να είναι η κάθε μία από τις περιπτώσεις αυτές ή και οποιοσδήποτε συνδυασμός τους, αρκεί για να εξηγήσει τη μείωση, αφού π.χ. με τα φυτοφάρμακα καταρρέει το νευρικό τους σύστημα και αποπροσανατολίζονται», εξηγεί η Κτηνίατρος της Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος κ. Κατερίνα Καρατάσου.
Συναγερμό έχει σημάνει το γεγονός στην επιστημονική κοινότητα, καθώς αν οι μέλισσες -ως οι κύριοι εποικονιαστές των φυτών- εξαφανιστούν, η ανθρωπότητα θα πεινάσει.
Σύμφωνα με πρόβλεψη που αποδίδεται στον Αϊνστάιν, όταν οι μέλισσες εξαφανιστούν, οι άνθρωποι θα πεθάνουν μέσα στα επόμενα 4 χρόνια. Αν η πρόβλεψη αυτή είναι μύθος ή όχι, η αλήθεια είναι ότι χωρίς μέλισσες τα αποθέματα τροφίμων του κόσμου θα μειωθούν δραστικά, αφού σχεδόν το 80% της παραγωγής τροφίμων εξασφαλίζεται από τη εποικονιαστική δραστηριότητα των μελισσών.
Όπως λέει κ. Κ. Καρατάσου, «οι μέλισσες εποικονιάζουν περισσότερα από 130.000 φυτά και χωρίς τις μέλισσες δεν θα έχουμε καρπούς [εσπεριδοειδή, μήλα, ροδάκινα, κεράσια, καρύδια, σπαράγγια, μπρόκολα, σέλινο, αγγούρια]«.
Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο ψάχνουν τις αιτίες. Το αμερικανικό υπουργείο γεωργίας διεξάγει έρευνες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόλις πριν από λίγες ημέρες υιοθέτησε ψήφισμα για τη δημιουργία οικολογικών ζωνών, ώστε να εξασφαλίζεται τροφή για τις μέλισσες. Πάντως, ένα είναι σίγουρο. Ότι όσο θα καταρρέουν οι κοινωνίες των μελισσών τόσο θα κινδυνεύουν και οι δικές μας!!
το εξωκκλήσι ανήκε στην κοινότητα Κόκκινου και ήταν αφιερωμένο στην Θεοτόκο και γιόρταζε στις 23 Αυγούστου ,δίπλα του υπήρχαν ερείπια παλιού ναού και παλιότερα ήταν Μονή ,αυτό άλλωστε δηλώνει και η ονομασία Αγία Μονή μάλλον το μοναστήρι το είχαν κτήσει ενετοι,όπως και το κάστρο στο λόφο του Βελουχιού.Σήμερα η περιοχή είναι σκεπασμένη απο τα νερα της λίμνης Μόρνου.Η φωτο είναι τραβηγμένη γύρω στο 1965 ποιος να είναι άραγε ο παππούς στην είσοδο;
όλοι οι άνδρες της οικογένειας Δ Παούρη γύρω και επάνω στο τρακτέρ……
λειτουργία στην Αγία Μαρίνα στα Β Α της Πάρνηθας .
στο αλωνάκι Λιδωρικίου αρχές δεκαετίας του 1950 οι Γιώργος Κ Μπερτσιας και Χρήστος Γ Καραδήμας.
Ρώμη 1982
1982 Γ Κωτσαλος ,Γ Πορφύρης, Γ Πολίτης, Κ Μπερτσιας, Β Μπάρλος, Α Δαλκαφουκης ,Γ Ψαρράς η ηγετική ομάδα που διοιηκούσε την ΙΝΤΕΡΤΡΑΣΤ μετέπειτα ΙΝΤΕΡΑΜΕΡΙΚΑΝ ΖΗΜΙΩΝ.
με φόντο την λίμνη Μόρνου.
Ψηλά τα χέρια…. 
γλέντια σε ελληνικό πανηγύρι (Αβορος)
συνάντηση παλιών φίλων 
ψηλά στην ΠΕΝΤΕΛΗ με θέα την ΑΘΗΝΑ απολαμβάνει τις καθημερινές ευχάριστες στιγμές ο ΙΩΣΉΦ και η ΛΗΔΑ…
αιωνόβιο…. 
Συνάθροιση ασφαλιστικών παραγόντων στην μπουγιαμπέσα!!!!
ΜΙΝΕΤΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ
καλημέρα σε όλους τους φίλους σε όλο το κόσμο Σύνδεση υποκλοπών και «απόπειρας δολοφονίας» Καραμανλή
Στη συνένωση των δικογραφιών, που αφορούν τις τηλεφωνικές υποκλοπές το 2004-2005, και το λεγόμενο «σχέδιο δολοφονίας» του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, θα προχωρήσει άμεσα η Δικαιοσύνη, καθώς φαίνεται να έχουν εντοπιστεί ενδείξεις πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις δύο υποθέσεις.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τα στοιχεία των δύο δικογραφιών, που έχουν σχηματιστεί κατ΄αγνώστων δραστών και βρίσκονται σε τακτική ανάκριση, οδηγούν σε ενδείξεις ότι τόσο οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών με πρώτο τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό όσο και το αποκαλούμενο σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή γραμμή» και «κοινή αφετηρία».
Δικαστικές πηγές φαίνεται να θεωρούν ότι η υπόθεση της παρακολούθησης των κινήσεων του τότε πρωθυπουργού και μελών της οικογένειάς του, που δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο με παράθεση εγγράφων της ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων», αλλά και η παρακολούθηση συνομιλιών τού τότε πρωθυπουργού έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.
Οι ενδείξεις που φαίνεται να αξιολογούνται από τη Δικαιοσύνη ως επαρκείς για τον σχηματισμό μίας δικογραφίας για τις δύο αυτές υποθέσεις εκτιμάται ότι θα πρέπει να αξιολογηθούν ενιαία, ώστε να δοθούν απαντήσεις αν πράγματι εκδηλώθηκαν παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή.
Πληροφορίες από το περιβάλλον των δικαστηρίων αναφέρουν ότι βασικός λόγος που οδηγεί στην ενιαία διερεύνηση των δύο υποθέσεων είναι κάποια σοβαρά στοιχεία που οδηγούν στον συμπέρασμα πως οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων δεν σταμάτησαν το 2005, οπότε αποκαλύφθηκε το παράνομο λογισμικό της εταιρίας VODAFON, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν έως τουλάχιστον το 2007, ενώ δηλαδή πλέον διεξαγόταν ήδη έρευνα για την υπόθεση.
Η αξιολόγηση δεδομένων που περιλαμβάνονται στην επίμαχη δικογραφία κατά δικαστικούς κύκλους αφήνει επαρκείς ενδείξεις ότι οι καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών εξακολούθησαν μέσω άλλων -και όχι απαραίτητα τηλεφωνικών- εταιρειών.
Κάτι τέτοιο, όπως λέγεται έντονα στα δικαστήρια, προέκυψε χωρίς αμφιβολία από άρσεις του τηλεφωνικού απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων, που διατάχθηκαν από την ανάκριση.
Επιπλέον, πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των συνομιλιών τού πρώην πρωθυπουργού με υψηλότατους ξένους αξιωματούχους, που είχαν υποκλαπεί, κάποιες αφορούσαν θέματα ενεργειακής πολιτικής και αντίστοιχων έργων που τότε η κατασκευή τους βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών.
Το ενδεχόμενο αυτό «δένει» επιπλέον τις δύο δικογραφίες.
Αντίστοιχα μαρτυρικές καταθέσεις πολιτικών προσώπων ενώπιον του 3ου Τακτικού Ανακριτή, που χειρίζεται τη δικογραφία για τις καταγγελίες περί σχεδίου δολοφονίας, αλλά και άλλες ανακριτικές ενέργειες φαίνεται να ενισχύουν την υποψία ότι με τη δημοσιοποίηση του «σκανδάλου των τηλεφωνικών υποκλοπών» δεν σταμάτησε η «κατασκοπεία».
Σημειώνεται ότι για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών ασκήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 ποινική δίωξη για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου.
Το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει τους δράστες και τις παραμέτρους της υπόθεσης.
Ωστόσο, το 2010, η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο κατόπιν παρέμβασης του μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Η νέα διερεύνηση της υπόθεσης εντόπισε στοιχεία για τη χρήση συγκεκριμένων κινητών τηλεφώνων που εμπλέκουν στην υπόθεση υπαλλήλους ξένης πρεσβείας στην Αθήνα.
Πρόκειται για ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούνταν από υπαλλήλους της συγκεκριμένης πρεσβείας, το οποίο αγοράστηκε μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν, επίσης, και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί σε άλλη χώρα, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά – σκιές των υποκλοπέων στην Ελλάδα.
Η δικογραφία που αφορά τις καταγγελίες για «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας του Κ. Καραμανλή» εκκρεμεί από τον Μάρτιο του 2012 σε τακτικό ανακριτή μετά την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».
Οι καταγγελίες αφορούν έγγραφο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ, που δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαίο έντυπο, σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής τής τότε κυβέρνησης.
Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες φέρονται να υποστηρίζουν ότι είχαν διενεργήσει, το 2008, αντιπαρακολουθήσεις και είχαν εντοπίσει ομάδα 20 ατόμων, μέλη ξένων μυστικών υπηρεσιών που παρακολουθούσαν, τον τότε πρωθυπουργό.
Το εξωγήινο μήνυμα που αποκρυπτογραφήσε η NASA!
Ένα μήνυμα από το διάστημα, που ελήφθη το 1998 κατάφερε μετά από αρκετά χρόνια να αποκρυπτογραφήσει η NASA σύμφωνα με έγγραφο από το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας.
Ο Ρώσος αστροφυσικός Βίκτορ Κουλάκοφ (Victor Kulakov) πιστεύει ότι το σήμα εστάλη από εξωγήινο πολιτισμό, γειτονικού γαλαξία, και είναι ηλικίας 80.000 ετών (χρόνος που απαιτείται για να φθάσει στη Γη).
Στο μήνυμα, σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους, έδιναν την ακριβή τοποθεσία τους με κρυπτογραφημένη απεικόνιση ενός πλανητικού συστήματος, με ένα ή δύο κυρίαρχα άστρα, ενώ καθόριζαν και την υλική σύσταση του πλανήτη.
Ο άγνωστος πολιτισμός προειδοποιούσε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, χωρίς ωστόσο να εξηγεί την αιτία. Ο Ρώσος καθηγητής εκτιμά ότι με βάση τα γήινα δεδομένα, πιθανότερη αιτία να είναι ένας πυρηνικός πόλεμος. Παράλληλα διαπιστώνεται αδυναμία των κατοίκων του άγνωστου πλανήτη να τον εγκαταλείψουν, είτε επειδή δεν υπήρχε η τεχνολογική ανάπτυξη που θα επέτρεπε τη δυνατότητα
μαζικών ταξιδιών στο διάστημα, είτε γιατί δεν υπήρχε γειτονικός κατοικήσιμος πλανήτης.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό «World News» και όπως σημειώνεται αντλήθηκε από επίσημα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.
Κερατάς και δαρμένος» με τη σφραγίδα του νόμου
Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, νόμοι στην Ελλάδα είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένοι ώστε ακόμα κι αν βρεις το δίκιο σου στο τέλος να έχεις μείνει και «κερατάς και δαρμένος». Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της αναγκαστικής εκτέλεσης μέσω πλειστηριασμού. Αν αυτός κηρυχθεί άγονος αρκετές φορές είναι πολύ πιθανό ο δανειστής, αναλόγως του ποσού που του οφείλεται, να έχει δώσει περισσότερα χρήματα για να κάνει κάθε φορά νέες επιδόσεις στο υποθηκοφυλακείο και δηλώσεις συνέχισης από όσα θα λάβει από το ποσό του πλειστηριάσματος το οποίο θα του αποδοθεί.
Για κάθε νέα επίδοση στο υποθηκοφυλακείο, η οποία είναι απαραίτητη, καταβάλλεται δίκην τέλους ένα μεταβλητό ποσοστό επί του ποσού που ζητείται από το δανειστή. Σύμφωνα με τα άρθρα 973 και 974 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αν για οποιοδήποτε λόγο ο πλειστηριασμός δεν έγινε κατά την ημέρα που είχε οριστεί, επισπεύδεται πάλι με εντολή προς το δικαστικό επιμελητή να συνεχίσει την αναγκαστική εκτέλεση. Η εντολή κατατίθεται στον υπάλληλο του πλειστηριασμού και συντάσσεται σχετική πράξη. Η «ταρίφα» την οποία χρεώνουν οι δικαστικοί επιμελητές για την εντολή εκτέλεσης κυμαίνεται στα 50 ευρώ, ενώ στην εντολή συνέχισης μπορεί να πέσει στα 25 ευρώ. Ωστόσο αν ο οφειλέτης βρίσκεται εκτός Αθηνών, το ποσό πολλαπλασιάζεται και μπορεί να φτάσει τα 100 ευρώ.
Γιάννης Συμεωνίδης
minetta
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΑΧΟΣ μεταξύ προέδρων
Μακαρία οδός……….
Μικρή αναφορά στο γένος Κατσιφή
Η έρευνά ξεκινά περίπου από το έτος 1780 .
Την εποχή αυτή υπήρχε στα Δερβενοχώρια κάποιος Καπετάνιος που το όνομά του ήταν Γκίκας. Αξιοσημείωτο είναι ότι στα Δερβενοχώρια υπάρχει το όνομα Γκίκας , και εμείς μπορούμε να τονίσουμε ότι πρέπει να προέρχεται από το όνομα του άξιου Καπετάνιου της περιοχής , του Γκίκα .Ο Καπετάνιος αυτός ο Γκίκας , όταν έρχονταν τα τούρκικα στρατεύματα από την Χαλκίδα έφευγε και κρυβόταν σε άλλες περιοχές . Πάντα ήταν στα μαχαίρια με τον Κοτζάμπαση της περιοχής που το όνομά του ήταν Ίσσαρης .
Ο Κοτζάμπασης συνεργαζόταν με τον Χαλή – Μπέη Πασά της Χαλκίδος .
Ο Χαλή – Μπέης γνώριζε τις επαναστατικές δραστηριότητες του Καπετάνιου Γκίκα , και τον αποκαλούσε όχι Καπετάν Γκίκα , αλλά Κακιά φυλή , σύμφωνα με όλα αυτά που άκουγε από τον φίλο του Κοτζάμπαση , Ίσσαρη , για τις δραστηριότητές του .
Από το όνομα Κακιά – φυλή προέρχεται το όνομα Κατσιφής .
Ο Καπετάν Γκίκας λοιπόν είχε δύο γιούς , τον Αντώνη και τον Αναγνώστη .
Περίπου το έτος 1830 ο Αντώνης , πήρε την οικογένειά του , τους βοσκούς , τα πρόβατα , τα γίδια , τα άλογα που πολλά των οποίων είχε κλέψει από την περιοχή των Σκούρτων , και ότι άλλα πράγματα είχε και ήρθε και εγκαταστάθηκε στην περιοχή Σπαίδες , σημερινός Ελαιώνας Θηβών .Οργάνωσε λοιπόν στις Σπαίδες ή Σπαχήδες την φαμίλια του και απέκτησε δύο γιούς που τα ονόματά τους ήταν Γκίκας και Αναγνώστης .
Ο Γκίκας απέκτησε τρεις γιούς τον Αντώνη , τον Κώτσο , και τον Δημητράκη .
Το έτος 1851 ο Αντώνης Γκίκας , ή Αντώνης Κατσιφής μετά , έκτισε την εκκλησία ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ μαζί με τα παιδιά του . που οι κάτοικοι του Ελαιώνα πήγαιναν να λειτουργηθούν .
Ο Αναγνώστης απέκτησε ένα γιό που το όνομά του ήταν Αλέκος και μία κόρη που το όνομά της ήταν Γιούλα που παντρεύτηκε κάποιο κάτοικο που το όνομά του ήταν Δέδες .
Ο άλλος γιός του Καπετάν Γκίκα ήταν ο Γιάννης που ήταν αναγνώστης στην εκκλησία του χωριού .
Πριν πεθάνει ο Κοτζάμπασης Ίσσαρης είχε προηγηθεί το εξής περιστατικό στο χωριό:
Ανήμερα της ημέρας του Πάσχα , στην Αγάπη , ο επίτροπος της εκκλησίας κατ’ εντολή του Κοτζάμπαση δεν άφησε τον Γιάννη που ήταν Αναγνώστης να ψάλει .
Ο Γιάννης όμως δεν τον άκουσε και έψαλε στην εκκλησία του χωριού του με το έτσι θέλω , και ψέλνω , (ΑΣΤΟΥ – ΝΤΟΥΑ κατά την ορολογία των Αρβανιτών) .
Όταν όμως τελείωσε η λειτουργία της Αγάπης , ο επίτροπος που προηγουμένως δεν τον άφηνε να ψέλνει τον χαστούκισε .
Θύμωσε πάρα πολύ τότε ο Γιάννης , και βγάζοντας το μαχαίρι από το ΣΕΛΑΧΙ έσφαξε μέσα στην εκκλησία τον Επίτροπο , που τον χαστούκισε .
Με πάρα πολύ θυμό μετά , απευθυνόμενος προς το εκκλησίασμα , στους συγχωριανούς του , τους λέγει .
Σήμερα , ή με κάνετε παπά , ή θα κάψω το χωριό .
Μετά από όλα αυτά λοιπόν ο Γιάννης , ο πρώην Αναγνώστης έγινε παπάς .
Απέκτησε παιδιά και έμεινε στα Σκούρτα .
Από τον παπά Γιάννη αρχίζει όλο το γενεολογικό δένδρο της φάρας Κατσιφή που οι απόγονοί του σήμερα ευρίσκονται στα χωριά Αγιος Θωμάς , Κλειδί , Οινόφυτα , και Τανάγρα , εκτός από αυτούς που ευρίσκονται στο χωριό Ελαιώνας Θηβών και είναι απόγονοι του Αντώνη Γκίκα , Κατσιφή μετά , όπως αναφέραμε προηγουμένως .
Ο Κοτζάμπασης Ίσσαρης που αναφέραμε πιο πάνω , όταν αρρώστησε βαριά έστειλαν μήνυμα στον φίλο του πασά της Χαλκίδος , Χαλή – Μπέη , να έρθει για να δεί τον φίλο του τελευταία φορά πριν πεθάνει . Όταν ο πασάς πήγε στα Σκούρτα οι συγγενείς του Κοτζάμπαση τον είχαν κηδέψει .Ζήτησε τότε ο πασάς να τον ξεθάψουν , και ο Χαλή – Μπέης είδε τον φίλο του να του έχουν τοποθετήσει μία πετσέτα στο λαιμό .
Ίσως επειδή δεν τον έθαψαν με τις φουστανέλες του .
Του είχαν φορέσει Φράγκικα ρούχα , και ταυτόχρονα την πετσέτα στο λαιμό .
Απευθυνόμενος τότε ο Πασάς στους κατοίκους του χωριού που ήσαν εκεί παρόντες τους λέγει:
Δεν βλέπετε τον έπνιξαν με την πετσέτα , και μάλιστα πρέπει να τον έχει πνίξει ο Καπετάν Γκίκας .Μετά από όλα αυτά ο πασάς της Χαλκίδος έφυγε .
Ο Καπετάνιος Γκίκας βγήκε από τις κρυψώνες του , και ήρθε στο χωριό. Είδε και αυτός το πτώμα του Κοτζάμπαση που είχαν ξεθάψει , και απευθυνόμενος στον πεθαμένο Κοτζάμπαση του λέγει:
Ακόμη και πεθαμένος συνεχίζεις άδικα να με εκδικείσαι .
Μετά έβαλε φωτιά και έκαψε το πτώμα , και επειδή ήταν κοντά και οι θυμωνιές κάηκαν και αυτές .
Στο χωριό
,Τανάγρα Θηβών, από το γένος Κατσιφή έχουν αφήσει τους απογόνους τους οι κάτοικοι του χωριού που σήμερα έχουν αποδημήσει: Κατσιφής Σπύρος του Δημητρίου , ο οποίος γεννήθηκε στις 10 – 9 – 1889 , και ο Κατσιφής Αντώνιος του Δημητρίου, ο οποίος γεννήθηκε στις 20 – 12 – 1875 .
Αλήθεια, πότε πεινάσαμε;» απάντηση στον Αλκινοο Ιωαννίδη
Γράφει ο Σοφοκλής Παπαδόπουλος
Ένας 24χρονος Κύπριος φοιτητής, ο Σοφοκλής Παπαδόπουλος, απαντά μ” ένα δικό του άρθρο στα όσα έγραψε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πριν από μια εβδομάδα.
«Αγαπητέ Αλκίνοε,
Είμαι 24χρονος Κύπριος φοιτητής στην Αθήνα, όπως υπήρξες κάποτε κι εσύ. Αποτελούσες ανέκαθεν για μένα αξιόλογη προσωπικότητα. Παρακολουθώ από κοντά την πορεία σου ως μουσικού, και με προσοχή διαβάζω τους προβληματισμούς και τις απόψεις σου όπως τις διατυπώνεις σε συνεντεύξεις και άρθρα, καλή ώρα. Το τελευταίο σου άρθρο με τίτλο «Ελεύθεροι Κατακτημένοι», με προβλημάτισε έντονα κι αφού το διάβασα αρκετές φορές, αποφάσισα δημόσια να εκθέσω κάποιες παρατηρήσεις μου στα όσα λες.
Γενικά ομιλούντες, βρήκα το άρθρο σου σε μεγάλο βαθμό χαμένο στην αοριστία, συχνά αντιφατικό και επικίνδυνα βυθισμένο σ” έναν άκρατο ρομαντισμό. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ. Κατ” αρχάς ολόκληρο το άρθρο διαχέεται από τη νοσταλγία ενός απολεσθέντος όμορφου και βαθιά ανθρώπινου παρελθόντος, που έρχεται σε αντίφαση με ένα πεζό, απρόσωπο και στιγματισμένο από την παντοδυναμία του χρήματος παρόν. Αναφέρεσαι σε «τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων», όπου «αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα». Αναφέρεσαι σε ψεύτικους γάμους, χωρίς «από καρδιάς ευχή», χωρίς «αινίγματα». Λες ότι «αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο», «τον έρωτα με το στριπτιτζάδικο». Και παραθέτεις μιαν όμορφη ειλικρινή ιστορία, όπου παιδάκι πήγες κι έπαιξες τύμπανο στην κερκίδα της αντίπαλης ομάδας.
Θα συμφωνήσω πως ναι, κάναμε το χρήμα αφεντικό, αφεθήκαμε στον νεοπλουτισμό και στο αρχοντοχωριατιλίκι, αλλά γιατί αυτή η υπερβολή, αυτή η ισοπέδωση, αυτή η εύκολη απλούστευση των πάντων; Ποιος ο λόγος να καταφεύγεις σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν και να ξορκίζεις ένα δαιμονοποιημένο παρόν; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι παππούδες μας ήταν πιο ανθρώπινοι από εμάς; Ότι οι καλημέρες τους ήταν αληθινές κι ότι υπήρχε ανάμεσά τους αλληλεγγύη; Οι κοινωνίες αλλάζουν. Η ανθρώπινη φύση όχι. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία. Στα χωριά δεν τρωγόντουσαν μεταξύ τους; Δεν ζηλεύαν; Δεν σκοτώνονταν για τα χωράφια και τις περιουσίες τους; Κι οι γάμοι τους, επειδή είχαν όμορφα γλέντια (που στο μυαλό μας περιβάλλονται από ένα νοσταλγικό φαντασιακό περίβλημα) πάει να πει πως ήταν πιο αγαπητικοί και πιο ουσιαστικοί; Πόσοι γάμοι συμφωνήθηκαν από τα πεθερικά πριν καν γεννηθεί το ζευγάρι; Πόσοι άντρες ξυλοκοπούσαν τις γυναίκες τους ή τις είχαν σαν δούλες; Ποιος σου μίλησε γι” αυτές τις αγγελικά πλασμένες κοινωνίες, γεμάτες αγνούς κι άγιους ανθρώπους; Όσο για την ειλικρινή κι όμορφη ιστορία των παιδικών σου χρόνων, όσο κι αν είναι αληθινή και συγκινητική, αφορά εσένα και τον παιδικό κόσμο σου. Να σου θυμίσω ότι τον ίδιο ακριβώς καιρό, οι μεγάλοι – χωρισμένοι σε μακαριακούς και γριβικούς – βγάζαν πιστόλια και πυροβολούσαν τον αδερφό τους που ήταν στην αντίπερα όχθη της παράνοιας. Αλλά και με το παρόν; Γιατί τόσο μίσος; Μήπως οι Κύπριοι σήμερα δεν συγκινούνται με τους ωραίους στίχους; Ξεχνάς ποια γενιά σε αγάπησε και σε ανάδειξε; Εσένα και τα τραγούδια σου; Μιλάς για ψεύτικους γάμους. Δε θα “λεγα όχι. Αλλά δεν μπορείς να με πείσεις πως δεν υπάρχει σήμερα αγάπη. Ή ότι υπάρχει λιγότερη από παλιά. Λες κι είναι η αγάπη ποσότητα χημική που μετριέται στον αέρα.
Η γενιά σου κι η γενιά μας, πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μετά από αιώνες, έρχεται αντιμέτωπη τόσο απροκάλυπτα με τα συναισθήματά της. Είναι αυτό που λες «της λείπουν τα αινίγματα»; Ίσως. Έτσι, όμως, συχνά γίνεται πιο ειλικρινής, πιο συνειδητή και πιο ουσιαστική. Δεν είναι το (όμορφο ή ξενέρωτο) γλέντι που κάνει το γάμο, όπως ακριβώς δεν είναι το ράσο που κάνει τον παπά. Γίνεσαι, στ” αλήθεια, πολύ άδικος όταν λες πως ο έρωτας αντικαταστάθηκε από το στριπτιζάδικο, αν και – ομολογώ – λεκτικά κάνεις ωραία αντίθεση και πείθεις. Ναι, μας λείπει η ποίηση στην καθημερινότητα, μας λείπει η αίσθηση της ομορφιάς. Ναι, φερόμαστε δουλοπρεπώς σε κουλτούρες που δεν μας πάνε και δεν τις κοιτάμε στα ίσα από κόμπλεξ κατωτερότητας. Αλλά, προς Θεού, η επιστροφή στην ιδέα ενός ανύπαρκτου παρελθόντος δεν είναι λύση. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι ακριβώς αυτό: πισογύρισμα. Μου φαίνεται πως έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σ” ένα ωραιοποιημένο παρελθόν, επειδή φοβόμαστε ν” αντιμετωπίσουμε το ατελές της ανθρώπινης μας φύσης. Αποφεύγουμε να μάθουμε την πραγματικότητά του, ακριβώς επειδή μας αρέσει να φαντασιωνόμαστε και να ελπίζουμε σ” ένα παρομοίως τέλειο μέλλον. Ακροβατούμε από τη μιαν αυταπάτη στην άλλη, ενώ στα χέρια μας κρατούμε ένα παρόν που πρέπει να μας φανεί ολότελα σιχαμερό, ώστε να το μισήσουμε, να το εξοβελίσουμε και να πορευθούμε καθαροί στο φωτεινό μέλλον, που φωταγωγείται απ” το υπέροχο παρελθόν.
Η ανασφάλεια μάς οδηγεί στην απλούστευση. Και πού καταλήγουμε; Σ” ένα φαύλο κύκλο απογοητεύσεων, σ” ένα οδοιπορικό παλινδρομήσεων, γιατί το τέλειο που ονειρευτήκαμε παραμένει πάντα άπιαστο. Και κάπως έτσι κατρακυλάμε πάλι στη διαφθορά σαν να “ναι η μοίρα μας. Στη συνέχεια προχωράς σ” ένα εγκώμιο του «όχι», που έδωσε, λες, «νόημα στη δημοκρατία», που για λίγο θύμισε πως «οι εκπρόσωποι εκπροσωπούν πράγματι». Λες, κάνοντας μάλλον ηρωικούς συνειρμούς, πως δημιουργεί «προηγούμενο», πως «σηματοδοτεί, καθορίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό», πως με λίγα λόγια γράφει ιστορία. Καμαρώνεις που αυτό το «όχι» περιφρόνησε τους «λογικούς λογιστές» και λέχθηκε «ενστικτωδώς», «χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική».
Πάλι θα διαφωνήσω. Αυτό ακριβώς που μας λείπει είναι ο καθαρός νους, η λογική, η κριτική σκέψη, η σοβαρότητα. Κι αυτό που θα πρέπει ν” αποβάλουμε είναι ακριβώς τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, τις σπασμωδικότητες, τον ακατάσχετο συναισθηματισμό και τον παραλογισμό που τον συνοδεύει. Ναι, οι εκπροσώποι για μια στιγμή εκπροσώπησαν πράγματι: Εκπροσώπησαν τον λαό τους που δεν ερευνά πριν αποφασίσει, που δεν έχει καθαρή πολιτική σκέψη, που ακόμα ψηφίζει με κριτήριο το επώνυμό του. Σκεφτήκαν σοβαρά πριν ορθώσουν περήφανα το ανάστημά τους; Μελέτησαν τα ενδεχόμενα; Βρήκαν εναλλακτικές λύσεις; Αν όχι, τότε το «όχι» τους θα μείνει στην ιστορία μάλλον σαν ηλίθιο παρά σαν ηρωικό. Δεν ξέρω από πότε το ελληνικό φρόνημα συνδυάστηκε μ” αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη παρορμητικότητα. Να σου θυμίσω μόνο πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έβαλαν τις βάσεις του ορθού λόγου κι η δημοκρατία τους βασιζόταν στην ελεύθερη σκέψη και το διάλογο, κι όχι στις ψευτοπαληκαριές. Κι οι εθνικοί απελευθερωτικοί αγώνες, είτε του ’21 είτε του ’55 – ’59, πέτυχαν όχι επειδή βασίστηκαν στη νεανική «ελληνική» τρέλα των αγωνιστών, αλλά γιατί υπήρχαν κάποια μυαλά πίσω που οργανώναν με καθαρή σκέψη και σύνεση, και κατεύθυναν αυτή την τρέλα.
Μου φαίνεται τόσο αντιφατικό να λες: «Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει «plan B». Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης (…) μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς «Όχι».» Είναι σαν να λες: «Αυτοί οι άνθρωποι ήταν παράλογοι. Κι όμως είπαν ένα παράλογο όχι!» Μα βέβαια, αφού ήταν παράλογοι. Τέλος, πάλι αυτή η τόσο αλλόκοτη τάση υπερβολής που δεν ξέρω, αλήθεια, από πού πηγάζει και πού αποσκοπεί – αν αποσκοπεί κάπου. Και μαζί της η αντιφατικότητα: «Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. (…) Και φοβόμαστε. (…) Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε… Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.» Εμείς δεν είμαστε «οι αρχοντοχωριάτες, οι απρόσωποι, οι γυμνοί, οι υποταγμένοι, οι εξαρτημένοι, οι ανέραστοι, οι ανίεροι»; Πώς στο τέλος καταλήξαμε τόσο σκληραγωγημένοι, τόσο ηρωικοί; Και τελοσπάντων, αλήθεια, πότε πεινάσαμε; Πότε κρυώσαμε χρόνια (!); Εμείς; Ποτέ. Ούτε η γενιά μου, ούτε η γενιά σου, ούτε η προηγούμενη γενιά. Τι παρηγοριά είναι αυτή απ” το παρελθόν – πάλι – φερμένη; Αν η ιστορία του τόπου μας και των προγόνων μας είναι στοιχειωμένη από κατακτήσεις και πόνο πα” να πει είμαστε κι εμείς έτοιμοι ή, ακόμα χειρότερα, μοιρολατρικά καταδικασμένοι να μπορούμε να υπομείνουμε πόνο; Όχι. Για άλλη μια φορά το πίσω κοίταγμα δεν είναι λύση. Είναι μάλλον καταδίκη. Λοιπόν; Να ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο που καλούμαστε να κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι είναι τρομακτικά αληθινό: το πρόσωπο της ευάλωτης ανθρώπινης φύσης μας.
«Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου», όπως λες. Κι η ευάλωτη φύση μας μαθαίνει πια ότι δεν μπορεί να τρέφεται με μύθους κι απολυτοποιήσεις. Τα λεφτά είναι μέσο. Απ” τα πιο ισχυρά μέσα για την ευτυχία μας. Δεν είναι όμως από μόνο του ευτυχία. Πλέον δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε για τη λιμουζίνα και τη σπιταρόνα μας: ξέρουμε πια πόσο εύκολα χάνονται αυτοκίνητα και σπίτια. Δεν μπορούμε, όμως, ούτε να προσφεύγουμε σε παρελθοντικές φαντασιώσεις και γεννήματα του συναισθηματισμού. Να σου θυμίσω άλλωστε – κι αυτό θα σε τρομάξει – πως αυτή ακριβώς η εξιδανίκευση του παρελθόντος και της ιδέας του είναι που τρέφει τους «βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ” έξω κι από μέσα»» που τόσο αποστρέφεσαι. Η καταφυγή στο μύθο δεν είναι λύση. Τη λύση δεν τη δίνει η άγνοια και η φαντασία, αλλά η αλήθεια και η γνώση – ή έστω η γνώση της άγνοιας. Ας γίνουμε πιο συνετοί. Ας μάθουμε ν” ακούμε, να διασταυρώνουμε απόψεις, να σχηματίζουμε άποψη, ν” αναζητούμε την αλήθεια. Η αίσθηση της αδυναμίας ας μην μας φέρει κοντά λόγω κοινού μίσους και αγανάκτησης προς ορατούς κι αόρατους εχθρούς, αλλά λόγω ταπείνωσης και συμπόνιας. Το πλήγμα ας μας κάνει πιο σώφρονες, όχι φαντασιόπληκτους και τσαμπουκάδες.
Με εκτίμηση Σοφοκλής Παπαδόπουλος»
Πηγή: Lifo