ΜΙΝΕΤΤΑ ασφαλιστικη

Στην επίτευξη σταθερής κερδοφορίας κατά το 2012 και τους στρατηγικούς στόχους του 2013 αναφέρθηκε η διοίκηση της Ευρωπαϊκή Ένωσις-Ασφάλειαι Μινέττα κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνάντησης για τα 40 χρόνια λειτουργίας της.

Συγκεκριμένα, τα κέρδη για το 2012 ανήλθαν σε 6,3 εκατ. ευρώ, επιτυγχάνοντας σταθεροποίηση σε σχέση με το 2011 (6,4 εκατ. ευρώ) παρά το δυσμενές οικονομικό περιβάλλον και τις έντονες πιέσεις στην ασφαλιστική αγορά.

Η μικρή αυτή μείωση ήταν αναμενόμενη, δεδομένης της πολιτικής υγιούς ανάπτυξης που έχει υιοθετήσει η εταιρία και της στρατηγικής επιλογής της να μην παρασυρθεί από τις κάτω του κόστους προσφορές που ακολούθησαν ορισμένοι ανταγωνιστές, αλλά αντίθετα, να επικεντρωθεί στην εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων που επιζητούν πραγματική ασφάλεια και όχι απλά τα φθηνότερα δυνατά ασφάλιστρα.

Αξιοσημείωτη ανάπτυξη για το 2012 παρατηρήθηκε στο κλάδο ζωής, όπου τα συνολικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 23 %.

Μέσα στο 2012 η Ευρωπαϊκή Ένωσις-Ασφάλειαι Μινέττα κατέβαλε αποζημιώσεις ύψους 49,2 εκατ. ευρώ ενώ τα συνολικά αποθεματικά ανήλθαν σε 118 εκατ. ευρώ βελτιώνοντας το δείκτη αποθεματοποίησης κατά 50%.

Σημαντικό πλεονέκτημα για την Εταιρεία είναι και η μη ύπαρξη απωλειών από το PSI.

Αναφερόμενος στους στρατηγικούς στόχους της Ευρωπαϊκή Ένωσις-Ασφάλειαι Μινέττα για το 2013, ο κ. Κωνσταντίνος Μπερτσιάς, αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος και γενικός διευθυντής της εταιρίας, επεσήμανε:

«Σταθεροί στόχοι μας είναι η διατήρηση της συνετής διαχείρισης των κινδύνων με έμφαση στην είσπραξη επαρκούς ασφαλίστρου, η διασφάλιση της αξιοπιστίας και της φερεγγυότητας και η εκπλήρωση των απαιτήσεων του Solvency II.

Επιπλέον άξονες δράσης μας αποτελούν η περαιτέρω εναρμόνιση του οργανογράμματος με τις λειτουργικές απαιτήσεις και η ενδυνάμωση των σχέσεων με το Δίκτυο Συνεργατών, με συνεχείς επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες που θα διευκολύνουν την προώθηση των ασφαλιστικών προϊόντων στους πελάτες και θα βελτιώσουν την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων».

Ντιβανι: εθιμικός χορός

Εθιμικός Χορός ΄΄ Ντιβάνι ΄΄

Το Ντιβάνι ήταν Δημόσιος κοινοτικός χορός που τελούνταν για πάρα πολλά χρόνια σε πολλά μέρη της Ελλάδας . Οι ρίζες του χάνονται στα βάθη των αιώνων, με πιθανότερο χρόνο προσδιορισμού του , τα χρόνια της Τουρκοκρατίας , χωρίς να λείπουν στοιχεία του , που να τον εναποθέτουν πολύ προγενέστερα . Το ντιβάνι , σαν χορευτικό έθιμο τελούνταν πάντα στον πιο ανοικτό και επίσημο χώρο του χωριού , δηλαδή στην πλατεία , με πάνδημη συμμετοχή . Σκοπός του ήταν , μέσα από την κοινή διασκέδαση , η σύσφιξη των σχέσεων των κατοίκων και η κοινή τους δράση , για τα προβλήματα του τόπου . Τα όργανα του χορού ήταν η πίπιζα και το νταούλι Τα μετέπειτα χρόνια , έχοντας πλέον εκλείψει , οι οργανοπαίκτες της πατροπαράδοτης ΄΄ ζυγιάς (Νταούλι – Πίπιζα ) ΄΄ , αυτά τα αντικατέστησαν , άλλα μουσικά συγκροτήματα , με κλαρίνο . Στον Χορό άρχιζε με γυναίκες και συμμετείχαν αργότερα όλοι οι παρευρισκόμενοι δημιουργώντας έναν τεράστιο κύκλο . Ήταν μακρόσυρτος αργός χορός, χωρίς κάποιον ιδιαίτερο τυπικό χορευτικό βηματισμό . Συνηθιζόταν να γίνεται την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς ή την καθαρά Δευτέρα , χωρίς απαραίτητα να αποτελεί τμήμα κάποιου γενικότερου αποκριάτικου Δρώμενου . Η μόνη ”αποκριάτικη” νότα του ντιβανιού της Αποκριάς δηλωνόταν από τον τρόπο που φορούσαν τις παραδοσιακές κυρίως γυναικείες φορεσιές, οι χορεύτριες και από σκωπτικά δίστιχα που ακούγονταν .
Επεκράτησε τα τελευταία χρόνια , ανάλογα με κάθε τόπο , να τελείται σε μέρες γιορτινές η σε χαρμόσυνα γεγονότα και να χορεύουν σε αυτόν οι νέες κυρίως κοπέλες του χωριού , φορώντας τοπικές ενδυμασίες και αργότερα τις καλές φορεσιές τους και ως τρόπος γνωριμίας , με σκοπό τον γάμο . Το τελευταίο Ντιβάνι στο χωρίο μας (Σκούρτα) έγινε το 1965 περίπου .

ΜΙΧΑΣ Χρήστος του Ευαγγέλου