Η επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας κατά της χώρας μας εκδηλώθηκε στις 5:15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941 στα οχυρά της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, 45 λεπτά πριν από την προβλεπόμενη ώρα, σύμφωνα με τη γερμανική διακοίνωση που είχε επιδοθεί νωρίτερα στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή από τον γερμανό πρεσβευτή στην Αθήνα, πρίγκιπα Έρμπαχ. Επιδίδοντας το τελεσίγραφο, ο Έρμπαχ τόνισε στον Κορυζή ότι ο πόλεμος δεν στρεφόταν κατά της Ελλάδας, αλλά κατά της Αγγλίας, που είχε σπεύσει προς βοήθεια της χώρας μας με 62.000 άνδρες και μεγάλη αεροπορική δύναμη. Ο Κορυζής είπε το δεύτερο ΟΧΙ, αυτή τη φορά στην ιταμή ναζιστική πρόκληση. Η γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας αποτελεί συνέχεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, που ξεκίνησε την 28η Οκτωβρίου 1940 με την ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Η γερμανική επίθεση είχε την κωδική ονομασία Μαρίτα και η εντολή για τη σχεδίασή της είχε δοθεί από τον Χίτλερ στις 13 Δεκεμβρίου 1940. Στόχος του γερμανού δικτάτορα ήταν η βοήθεια προς τον σύμμαχό του Μουσολίνι που ήταν στριμωγμένος από τους Έλληνες στην Αλβανία και η εξασφάλιση των νώτων του ενόψει της επικείμενης επίθεσής του στη Ρωσία (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα). Το σχέδιο Μαρίτα δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, αλλά και τη Γιουγκοσλαβία, τις μόνες χώρες των Βαλκανίων, μαζί με την Τουρκία, που δεν είχαν συμμαχήσει με τον Άξονα.

Τον διμέτωπο αγώνα κατά της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας ανέλαβε η γερμανική 12η Στρατιά υπό τον στρατάρχη Βίλχελμ Λιστ, ο οποίος είχε στη διάθεσή του 680.000 άνδρες, 1.200 τανκς και 700 αεροπλάνα. Η χώρα μας παρέταξε 70.000 άνδρες στα οχυρά των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, με επικεφαλής τον υποστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο, καθώς ο κύριος όγκος του ελληνικού στρατού μαχόταν τους Ιταλούς στην Αλβανία. Οι αγγλικές δυνάμεις έλεγχαν τον άξονα Τεμπών – Βερμίου, όμως το κέντρο του μετώπου ήταν ασθενές και η Θεσσαλονίκη ανοχύρωτη πόλη.

Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στο μέτωπο των ελληνοβουλγαρικών συνόρων κατά μήκος της λεγόμενης Γραμμής Μεταξά στην Ανατολική Μακεδονία και στα μεμονωμένα οχυρά του Εχίνου και της Νυμφαίας στη Θράκη. Ταυτόχρονα, γερμανικά αεροσκάφη βομβάρδισαν τον Πειραιά και τις ακτές έως τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας, προκαλώντας ανθρώπινα θύματα και τεράστιες ζημιές.

Η λεγόμενη Γραμμή Μεταξά είναι ένα φιλόδοξο οχυρωματικό έργο, στα πρότυπα της Γραμμής Μαζινό, που είχε κατασκευαστεί με πρωτοβουλία του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, ως ασπίδα αποτροπής του βουλγαρικού κινδύνου. Μεγάλο θαυμασμό και έκπληξη είχαν προκάλεσε στους Γερμανούς επιδρομείς οι κρυφές έξοδοι, χωρίς όμοιες σε άλλη οχύρωση, το σχετικά χαμηλό κόστος και το μικρό διάστημα κατασκευής. Αν λάβει κανείς υπόψη ότι οι Γερμανοί δεν κατόρθωσαν να εντοπίσουν τα φατνώματα (θυρίδες) των οχυρών πριν από την έναρξη των επιχειρήσεων και ότι οι Βούλγαροι δεν γνώριζαν τίποτα, εντυπωσιάζει μέχρι και σήμερα η τεχνική απόκρυψη και παραλλαγή, η άριστη ποιότητα σκυροδέματος, η έλλειψη ειδικού οπλισμού οχύρωσης και η τέλεια προσαρμογή του οπλισμού του στρατού εκστρατείας.

Οι υπερασπιστές των Οχυρών (Νυμφαία, Εχίνος, Λίσε, Ιστίμπεη, Περιθώρι, Ρούπελ, Πυραμιδοειδές, Παλουριώνες κ.ά.) αμύνθηκαν σθεναρά για τρεις ημέρες στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των υπέρτερων γερμανικών δυνάμεων. Κάμφθηκαν μόνο όταν οι τεθωρακισμένες γερμανικές μεραρχίες, μετά την αστραπιαία κατάρρευση του νότιου Γιουγκοσλαβικού μετώπου, εισέδυσαν στα Σκόπια και από την κοιλάδα του Αξιού πέρασαν τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα στις 8 Απριλίου, παρακάμπτοντας τη Γραμμή Μεταξά. Τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας τα γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στη Θεσσαλονίκη και κατέλαβαν την πόλη.

Οι υπερασπιστές της Γραμμής Μεταξά, περικυκλωμένοι πλέον, έλαβαν εντολή από τον αρχιστράτηγο Παπάγο να συνθηκολογήσουν (9 Απριλίου). Τον ηρωισμό τους αναγνώρισαν ακόμη και οι αντίπαλοί τους, με εκδηλώσεις θαυμασμού και τιμητικά αγήματα για τους αιχμάλωτους έλληνες μαχητές. Οι ελληνικές απώλειες σε όλο το μέτωπο της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης ανήλθαν σε περίπου 1.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι αντίστοιχες γερμανικές ανήλθαν σε 555 νεκρούς, 2.134 τραυματίες και 170 αγνοούμενους, αριθμός που αντιστοιχεί στο μισό των συνολικών απωλειών τους στη διάρκεια της επιχείρησης Μαρίτα, γεγονός που καταδεικνύει το μέγεθος της ελληνικής αντίστασης.

Κατά τις επόμενες μέρες, η προέλαση των Γερμανών προς Νότο υπήρξε ραγδαία, με την κατάρρευση και του μετώπου της Αλβανίας. Έως τις 30 Απριλίου είχε καταληφθεί ολόκληρη η ηπειρωτική Ελλάδα και η χώρα βρέθηκε υπό τριπλή κατοχή: γερμανική, ιταλική και βουλγαρική.

Γ χαιρετισμοί

Γ’ Χαιρετισμοί της Θεοτόκου

Ακάθιστος Ύμνος – Γ’ Στάσις

Νέαν έδειξε κτίσιν,
εμφανίσας ο Κτίστης,
ημίν τοίς υπ’ αυτού γενομένοις•
εξ ασπόρου βλαστήσας γαστρός,
καί φυλάξας ταύτην,
ώσπερ ήν άφθορον,
ίνα τό θαύμα βλέποντες,
υμνήσωμεν αυτήν βοώντες•
Χαίρε, τό άνθος τής αφθαρσίας,
χαίρε, τό στέφος τής εγκρατείας.
Χαίρε, αναστάσεως τύπον εκλάμπουσα,
χαίρε, τών Αγγέλων τόν βίον εμφαίνουσα.
Χαίρε, δένδρον αγλαόκαρπον, εξ ού τρέφονται πιστοί,
χαίρε, ξύλον ευσκιόφυλλον, υφ’ ού σκέπονται πολλοί.
Χαίρε, κυοφορούσα οδηγόν πλανωμένοις,
χαίρε, απογεννώσα λυτρωτήν αιχμαλώτοις.
Χαίρε, Κριτού δικαίου δυσώπησις,
χαίρε, πολλών πταιόντων συγχώρησις.
Χαίρε, στολή τών γυμνών παρρησίας,
χαίρε, στοργή πάντα πόθον νικώσα.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Ξένον τόκον ιδόντες,
ξενωθώμεν τού κόσμου, τόν νούν εις ουρανόν μεταθέντες•
διά τούτο γάρ ο υψηλός Θεός,
επί γής εφάνη ταπεινός άνθρωπος•
βουλόμενος ελκύσαι πρός τό ύψος,
τούς αυτώ βοώντας•
Αλληλούια.

Όλως ήν εν τοίς κάτω,
καί τών άνω ουδόλως απήν,
ο απερίγραπτος Λόγος•
συγκατάβασις γάρ θεϊκή,
ου μετάβασις τοπική γέγονε,
καί τόκος εκ Παρθένου θεολήπτου,
ακουούσης ταύτα•
Χαίρε, Θεού αχωρήτου χώρα,
χαίρε, σεπτού μυστηρίου θύρα.
Χαίρε, τών απίστων αμφίβολον άκουσμα,
χαίρε, τών πιστών αναμφίβολον καύχημα.
Χαίρε, όχημα πανάγιον τού επί τών Χερουβείμ,
χαίρε, οίκημα πανάριστον τού επί τών Σεραφείμ.
Χαίρε, η ταναντία εις ταυτό αγαγούσα,
χαίρε, η παρθενίαν καί λοχείαν ζευγνύσα.
Χαίρε, δι’ ής ελύθη παράβασις,
χαίρε, δι’ ής ηνοίχθη παράδεισος.
Χαίρε, η κλείς τής Χριστού βασιλείας,
χαίρε, ελπίς αγαθών αιωνίων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Πάσα φύσις Αγγέλων,
κατεπλάγη τό μέγα,
τής σής ενανθρωπήσεως έργον•
τόν απρόσιτον γάρ ως Θεόν,
εθεώρει πάσι προσιτόν άνθρωπον,
ημίν μέν συνδιάγοντα,
ακούοντα δέ παρά πάντων ούτως•
Αλληλούια.

Ρήτορας πολυφθόγγους,
ως ιχθύας αφώνους,
ορώμεν επί σοί Θεοτόκε•
απορούσι γάρ λέγειν,
τό πώς καί Παρθένος μένεις,
καί τεκείν ίσχυσας•
ημείς δέ τό μυστήριο ν θαυμάζοντες,
πιστώς βοώμεν•
Χαίρε, σοφίας Θεού δοχείον,
χαίρε, προνοίας αυτού ταμείον.
Χαίρε, φιλοσόφους ασόφους δεικνύουσα,
χαίρε, τεχνολόγους αλόγους ελέγχουσα.
Χαίρε, ότί εμωράνθησαν οι δεινοί συζητηταί,
χαίρε, ότι εμαράνθησαν οι τών μύθων ποιηταί.
Χαίρε, τών Αθηναίων τάς πλοκάς διασπώσα,
χαίρε, τών αλιέων τάς σαγήνας πληρούσα.
Χαίρε, βυθού αγνοίας εξέλκουσα,
χαίρε, πολλούς εν γνώσει φωτίζουσα.
Χαίρε, ολκάς τών θελόντων σωθήναι,
χαίρε, λιμήν τών τού βίου πλωτήρων.
Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Σώσαι θέλων τόν κόσμον,
ο τών όλων κοσμήτωρ,
πρός τούτον αυτεπάγγελτος ήλθε•
καί ποιμήν υπάρχων ως Θεός,
δι’ ημάς εφάνη καθ’ ημάς άνθρωπος•
ομοίω γάρ τό όμοιον καλέσας,
ως Θεός ακούει•
Αλληλούια.

ΑΝ….

Αν…
Ένας Πέρσης στρατηγός έστειλε γράμμα στον βασιλιά των Λακεδαιμονίων Λύσανδρο, με το οποίο τον απειλούσε ότι θα περνούσε δια πυρός και σιδήρου την πατρίδα του.

Αν μπώ στη χώρα σου δεν θα αφήσω τίποτα όρθιο, του έγραφε, θα την πυρπολήσω, θα γκρεμίσω τους ναούς. Θα, θα θα…

Ο Λύσανδρος, σε εκείνη την πολυσέλιδη επιστολή με τις απειλές απάντησε με δικό του γράμμα που περιείχε μία και μόνη λέξη: «Άν».

Ακάθιστος ύμνος.

 Γ Χαιρετισμοί  σήμερα……..
Ακάθιστος ύμνος ονομάζεται γενικά κάθε ορθόδοξος χριστιανικός ύμνος ο οποίος ψάλλεται από τους χριστιανούς πιστούς σε όρθια στάση. Έχει επικρατήσει όμως να λέγεται έτσι ένας ύμνος («Κοντάκιο») της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς τιμήν της Θεοτόκου, ο οποίος ψάλλεται στους ναούς τις πέντε πρώτες Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τις πρώτες τέσσερις τμηματικά, και την πέμπτη ολόκληρος. Είναι ένας ύμνος που αποτελείται από προοίμιο και 24 οίκους (στροφές) σε ελληνική αλφαβητική ακροστιχίδα, από το Α ως το Ω (κάθε «οίκος» ξεκινά με το αντίστοιχο κατά σειρά ελληνικό γράμμα).
Ο Ακάθιστος ύμνος θεωρείται ως ένα αριστούργημα της βυζαντινής υμνογραφίας. Είναι γραμμένος πάνω στους κανόνες της ομοτονίας, ισοσυλλαβίας και εν μέρει της ομοιοκαταληξίας. Η γλώσσα του είναι σοβαρή και ποιητική και πλουτίζεται από κοσμητικά επίθετα και πολλά σχήματα λόγου (αντιθέσεις, μεταφορές, κλπ). Το θέμα του είναι η εξύμνηση της ενανθρώπισης του Θεού μέσω της Θεοτόκου, πράγμα που γίνεται με πολλές εκφράσεις χαράς και αγαλλίασης, οι οποίες του προσδίδουν θριαμβευτικό τόνο.

«Τῇ ὑπερμάχῳ στρατηγῷ τὰ νικητήρια,
ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια,
ἀναγράφω σοι ἡ Πόλις σου Θεοτόκε.
Ἀλλ’ ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον,
ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον,
ἵνα κράζω σοι· Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε».

π. Φιλόθεος Φάρος: Ανθρωποι έρχονται και φεύγουν χωρίς να αντιληφθούν τι είναι η ζωή

Συνέντευξη στον Γιάννη Πανταζόπουλο

Ο πατήρ Φιλόθεος Φάρος, ένας πεφωτισμένος κληρικός, θεολόγος και ψυχοθεραπευτής. Συζητώντας μαζί του ανακαλύπτεις νέους ορίζοντες, αποκομίζεις πλούτο γνώσης, συναισθημάτων και μια γεύση ζωής. Έχει συγγράψει πάνω από δέκα βιβλία με κύρια θέματα την ζωή του ανθρώπου, τον έρωτα, τον θάνατο και το πιο σημαντικό είναι ότι καταφέρνει με λόγια ψυχής να αφυπνίζει συνειδήσεις.

-Αγαπητέ π. Φιλόθεε, η ελληνική κοινωνία νοσεί βαθιά, μπορεί να γιατρευτεί και πως;

«Νομίζω ότι αυτό που απαιτείται είναι αλλαγή ήθους, έχουμε δημιουργήσει ένα ήθος τις τελευταίες τρεις ή τέσσερις δεκαετίες το οποίο δεν είναι λειτουργικό, είναι ανθρωποκτόνο. Ο μέσος άνθρωπος έχει υιοθετήσει αυτό το ήθος και δεν έχει επίγνωση του γεγονότος ότι αυτό καταστρέφει την ζωή του και γενικότερα την κοινωνία. Ένα από τα χαρακτηριστικά αυτού του ήθους είναι ότι είναι αρκετά ατομικιστικό, ο άνθρωπος πιστεύει ότι εξυπηρετεί το συμφέρον του όταν ενδιαφέρεται μόνο για αυτό και αδιαφορεί για οποιονδήποτε και οτιδήποτε άλλο. Νομίζει ότι έτσι κάνει το καλύτερο για τον εαυτό του, αυτό είναι πλάνη, είναι απάτη δεν λειτουργούνε έτσι τα πράγματα, ο κόσμος είναι μια ενότητα. Εάν ο διπλανός μου δεν είναι καλά, αργά η γρήγορα δεν θα είμαι και εγώ καλά».

-Η σημερινή βασική αιτία της κρίσης έχετε αναφέρει ότι είναι η ‘χρεοκοπία των αξιών’.

«Φυσικά, υιοθετήσαμε αξίες που δεν είναι λειτουργικές, δηλαδή αξίες όπως η επιτυχία, η χλιδή, ο πλούτος, η προβολή. Για παράδειγμα ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς ένα καλό αυτοκίνητο ή χωρίς βίλλα στα βόρεια προάστια, χωρίς σχέσεις όμως δεν μπορεί να ζήσει. Ο καθένας ενδιαφέρεται να εξασφαλίσει για τον εαυτό του υλικά πράγματα, όχι πως τα υλικά είναι κάτι κακό, είναι ο τρόπος που τα χρησιμοποιείς, η ιεράρχηση που τους δίνουμε. Τα υλικά πράγματα είναι ευλογία όταν τα βλέπεις σαν ευκαιρία να προσφέρεις στον άλλο, και κατάρα όταν είναι να τα αρπάξεις από τον άλλο».

-Εχετε παρομοιάσει την σημερινή κρίση με αυτήν της μέσης ηλικίας, πως εννοείται αυτή την σύγκριση;

«Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στην μέση ηλικία, όπου ο άνθρωπος διαπιστώνει ότι αυτά που δημιούργησε στο πρώτο μισό της ζωής του δεν τον κάλυψαν τελικά. Κάποιοι άνθρωποι όμως προσπαθούν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον τους για τα ίδια πράγματα και αξίες και στο δεύτερο μισό της ζωής και είναι αυτοί που θα το χάσουν το τρένο. Πολλοί στην μέση ηλικία δεν αντιλαμβάνονται ότι ενώ έχουν χάσει φυσικές δυνάμεις.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. ο έρωτας, στο πρώτο μισό της ζωής ο μέσος άνθρωπος τον βλέπει σαν άθλημα, ως επίτευγμα, κάτι με το οποίο θα αποδείξει ότι έχει κάποιες δυνατότητες. Στην μέση ηλικία λοιπόν, όλες οι λειτουργίες επιβραδύνονται. τα πάντα. Με τον ίδιο τρόπο υπάρχει και μια εξασθένηση των σεξουαλικών δυνατοτήτων του άνθρωπου, ειδικά οι άντρες όταν διαπιστώνουν αυτή την επιβράδυνση πανικοβάλλονται και πηγαίνουν σε κάποιον σεξολόγο, που υποτίθεται ότι είναι επιστήμονας που θα τους δώσει κάποια χάπια ώστε να τονωθούν πάλι.
Ετσι η κοινωνία ωθεί από νεαρή ηλικία κάποιον να δει την σεξουαλικότητα σαν κάτι στο οποίο πρέπει να έχει ορισμένες επιδόσεις, με αποτέλεσμα να μην ανακαλύπτει ποτέ τον έρωτα. Άρα όταν χάνει τις σωματικές του δυνάμεις, του δίνεται η ευκαιρία να μην δει πάλι με τον ίδιο τρόπο τον έρωτα, αλλά με την πραγματική του έννοια που είναι η στοργή, η τρυφερότητα, η αγάπη, εκστατικά πράγματα που δεν τα υποπτεύθηκε στο πρώτο μισό της ζωής του. Επομένως όταν επιμένουμε στην βίλλα και στην Φεράρι, αμελούμε τις σχέσεις, δεν τις έχουμε.
Η περίπτωση Ωνάση είναι το καλύτερο παράδειγμα, όπου όταν έχασε τον υιό του είπε «ότι είμαι ο πιο φτωχός άνθρωπος στον κόσμο» και συνειδητοποίησε ότι όλη αυτή η αυτοκρατορία του είναι άχρηστη μπρος στον χαμό του γιού του. Στην κοινωνική κρίση λοιπόν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά που είχαμε τα χάσαμε, πάει και τελείωσε, αυτό που μερικοί πιστεύουν ότι θα υπάρξει τρόπος να τα ξαναπάρουν πίσω γελιούνται. Ολες οι ιδεολογίες έχουν προσφέρει πολύ κακές υπηρεσίες στον σύγχρονο άνθρωπο, γιατί συνέβαλλαν στο περιορισμό της ανθρώπινης ζωής, όλοι ασχολούνται αν θα πάρουν αύξηση στο μισθό τους, αν θα φορέσει επώνυμα ρούχα… με αυτά συρρικνώνεται ο άνθρωπος και γίνεται κάτι παραπάνω από το μηδέν.
Ο άνθρωπος έχει τεράστιες δυνατότητες μέσα του και οι πιο μεγάλες είναι ο εσωτερικός του κόσμος, δεν είναι η εξωτερική ψευδαίσθηση, αγνοεί όμως και δεν επιδιώκει την ανάπτυξη του. Δεν υπάρχει πιο εκστατικό πράγμα από το να μοιράζεται κάποιος τα πιο βαθιά πράγματα που συμβαίνουν μέσα του και ίσως ακόμα και την κατάντια του. Ανθρωποι έρχονται και φεύγουν χωρίς να αντιληφθούν τι είναι η ζωή».

-Η καταστροφή μπορεί να εξελιχθεί σε ευκαιρία;

«Σήμερα, περισσότερο από κάθε άλλη γενιά οι νέοι δεν διεκδικούν καθόλου την μοναδικότητα τους, βάζουν το κεφάλι κάτω και γίνονται πρόβατα. Τρέμει στο ενδεχόμενο να είναι διαφορετικός. Πανικοβάλλονται λοιπόν και νομίζουν ότι ήρθε το τέλος του κόσμου με την καταστροφή ενώ πρέπει να αντιληφθεί ότι είναι η ευκαιρία της ζωής του. Ακούω να λένε άνθρωποι για τις συμφορές που συμβαίνουν. και αναρωτιέμαι είναι συμφορά να μου περιορίσουν την σύνταξη μου κατά 300 ευρώ και δεν είναι αυτό που επικράτησε τις τελευταίες δεκαετίες, όπου γίναμε θηρία, ‘ο θάνατος σου η ζωή μου’ να είναι η κυρίαρχη στάση ζωής; Τα πάντα πουλιόντουσαν. ζούσαμε ανάμεσα σε εχθρούς. αυτό ήταν καταστροφή και όχι η μείωση της σύνταξης. Χωρίς τον άλλο όμως δεν υπάρχουμε, είμαστε μισοί.
Επίσης έχουμε και μια άλλη συμφορά που συνέβη τα τελευταία χρόνια, ότι ο καπάτσος και ο έξυπνος βρίσκει ένα τρόπο να μην κάνει τίποτα και να τα έχει όλα. Λοιπόν, αυτό τι ήταν στην πραγματικότητα, ότι θάφτηκαν ποιος ξέρει πόσα ταλέντα, ότι πολλοί άνθρωποι σάπισαν σαν κηφήνες με παντελή έλλειψη αυτοεκτίμησης. Λένε μερικοί ότι πεινάνε, ξέρω ότι προκαλώ δυσαρέσκεια με αυτό που θα πω, αλλά τι σημαίνει πεινάω;
Με 3 ευρώ ένας άνθρωπος μπορεί να φτιάξει ένα φαγητό με 6-7 μερίδες. είμαι παιδί της κατοχής που δεν είχαμε στην κυριολεξία να φάμε, όχι ότι δεν είχα σουβλάκι να φάω. και έλεγα στην μάνα μου, να μου δώσει να φάω και μου απαντούσε με δάκρυα στα μάτια ‘παιδί μου γιατί με βασανίζεις, αφού ξέρεις ότι δεν έχω να σου δώσω τίποτα’. Αν σήμερα απλώσει κάποιος το χέρι του σε ένα πεζοδρόμιο θα μαζέψει σε μια ώρα ένα δεκάρικο σίγουρα. και μερικοί άνθρωποι νομίζουν ότι είναι φιλάνθρωποι αν δώσουν ελεημοσύνη σε ηρωινομανείς. ».

-Νέος 30 ετών, με πτυχία, άνεργος έρχεται να ζητήσει την συμβουλή σας ώστε να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του. Τι του απαντάτε;

«Κοιτάξτε, υπάρχει η δυνατότητα να μην κάνεις τίποτα και να ζήσεις ζωή χαρισάμενη. Τι έγινε όμως με αυτό τον τρόπο ζωής; Θα σας εξηγήσω. τι σημαίνει η λέξη προπονώ; Σημαίνει ότι πονάω προηγουμένως, ότι προετοιμάζομαι για τον πόνο που θα έρθει για την ουσιαστική προσπάθεια της ανάπτυξης. Το κίνητρο για την δημιουργία είναι η ανάγκη και ακούω ορισμένους γονείς να λένε, ‘μην λείψει τίποτα στα παιδιά μου’ και τους δίνουν χαρτζιλίκι πολύ περισσότερο από ένα διπλάσιο βασικό μισθό, άρα γιατί αυτός ο άνθρωπος να πάει να δουλέψει.
Πόσοι νέοι άνθρωποι πραγματικά, δεν θέλουν να δουλέψουν, δεν είναι ένας δύο. λένε δεν βρίσκουν δουλειά, ξέρετε τι εννοούν, ότι δεν βρίσκω μια θέση στο δημόσιο να κάθομαι και να πληρώνομαι. αυτό έχουν μάθει.
Όταν ήμουν στην Αμερική και δούλεψα σε μια ψυχιατρική κλινική, ήταν απαραίτητο στο θεραπευτικό πρόγραμμα να υπάρχει η δουλειά, διότι ο άνθρωπος που δεν προσφέρει, δεν δημιουργεί, που δεν αισθάνεται ότι είναι χρήσιμος σε κάποιον και σε κάτι, αυτός ο άνθρωπος έχει μηδενική αυτοπεποίθηση και πέφτει σε κατάθλιψη. Αρα τους λέγαμε τότε ότι, το να βρεις δουλειά είναι δουλειά και τι σημαίνει αυτό;
Οτι ξυπνάς στις 7 το πρωί και παίρνεις τους δρόμους και γυρίζεις στις 4 το απόγευμα, τότε θα βρεις δουλειά. Από την άλλη, όταν είσαι άνεργος δεν βάζεις όρους, οποιαδήποτε εργασία θα την κάνεις. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που χτυπούν μια πόρτα και λένε ότι χρειαστείτε, οποιαδήποτε στιγμή να σας βοηθήσω, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος που θέλει, δουλεύει. ».

-Εχετε πολλές φορές παρουσιάσει ως εμπόδιο ολοκλήρωσης του ατόμου, την γονεϊκή του εξάρτηση. Σε ποια βάση το εννοείτε;

«Λίγη ώρα πριν έρθετε μιλούσα στο τηλέφωνο με μια κυρία 75 ετών, η οποία μου έλεγε ότι ο γιός της είναι 40 ετών και ήθελε τι γνώμη μου για θέματα διάφορα, γιατί είναι και ορφανό. ’Μα, τι λέτε’ της απαντώ, ‘κυρία μου, εσείς θα αποφασίσετε πως θα ζήσει αυτός ο άνθρωπος στην ζωή του;’. Λοιπόν, ο βαθμός στον οποίο η μέση ελληνική οικογένεια ευνουχίζει τα παιδιά της είναι τεράστιος και για μένα αυτή είναι η μεγαλύτερη συμφορά στην ελληνική κοινωνία.
Μεγάλη τραγωδία. η ελληνική οικογένεια είναι φυτώριο ψυχοπαθολογίας και ευνουχίζει συγκλονιστικά τους νέους ανθρώπους.
Βλέπετε οργισμένους νέους που κινούνται από ιδεολογικές αντιλήψεις, κατά βάθος είναι άνθρωποι που είναι οργισμένοι με τους γονείς τους. Πολλές φορές όμως οι περισσότερες οικογένειες δεν αφήνουν τα παιδιά τους να θυμώσουν μαζί τους και το κάνουν με πολύ θρησκευόμενο τρόπο, όπως το τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, χρησιμοποιούν δηλαδή τον θεό για να καταπιέσουν την μοναδικότητα του παιδιού. Το παιδί στην ουσία υιοθετεί τις βρώμικες αξίες των γονέων. Τι του πουλάνε τόσα χρόνια;
Ερχότανε ο εφοριακός πατέρας που έκλεινε την επιχείρηση κάποιου γιατί δεν του δίνει την μίζα για να φτιάξει την βίλλα στο εξοχικό και πηγαίνει στο σπίτι και καμαρώνει για αυτό. Το μικρό παιδί τι αποκομίζει από αυτό; Πρώτον, ότι ο κόσμος εκεί έξω είναι μια ζούγκλα και όταν έρθει η στιγμή να βγει από την κοιλιά της μάνας του ψυχολογικά, πως να βγει και που να πάει, έχει πανικό και οργή για τους ανθρώπους που τον ευνούχισαν.
Επίσης, δεν ξέρω κάποιοι χριστιανοί πως τον διαβάζουν τον Χριστό, ο οποίος δεν ασχολήθηκε ούτε με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορίας ούτε με τον Ηρώδη, αλλά είπε ότι εχθρός του ανθρώπου είναι ‘οι οικιακοί αυτού’».

-Παρόλο που πολλοί λένε ότι οι νέοι απομακρύνονται από την εκκλησία, παρατηρώ ότι είναι αρκετοί αυτοί που στρέφονται στην εξομολόγηση για την οποία έχετε πει ότι λειτουργεί ως αυτοδικαίωση.

«Είναι λεπτό το θέμα, αλλά αυτό που σώζει είναι η εκκλησία, η οποία είναι ένας τρόπος ύπαρξης, οι πολλοί έρχονται και γίνονται σώμα Χριστού. Σε αυτό μοιραζόμαστε ότι είμαστε και ότι έχουμε. Οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εξομολόγηση με κάποια αισθήματα ενοχής για μια συγκεκριμένη πράξη και αυτό δεν είναι μετάνοια. Η μετάνοια σημαίνει, αλλαγή τρόπου ζωής, όχι να απαλλαγείς από την ενοχή γιατί το έκανες και πως το έκανες».

-Είμαστε μια χώρα όπου το 90% είναι ορθόδοξοι, δεν είναι μια αποτυχία της εκκλησίας το γεγονός ότι έχει ευθύνες για μια τόσο εγωιστική κοινωνία όπως είναι η ελληνική;

«Ακριβώς. όπως έλεγε ο Χριστόδουλος πριν μερικά χρόνια ότι είμαστε 95% ορθόδοξοι και δεν καταλάβαινε ότι αυτό που έλεγε στρεφόταν εναντίον του, αφού τι είναι αυτό που κάνει η ίδια η ορθοδοξία, έχει δημιουργήσει αυτή την θηριωδία; Ξέρετε ασχολούνται πολλοί Χριστιανοί με διάφορα όπως το αν έφαγες λάδι την Παρασκευή και άλλα παρόμοια, όμως την πεμπτουσία της χριστιανικής διδασκαλίας την αγνοούν παντελώς. Λέει το Ευαγγέλιο ‘ο έχων δύο χιτώνες, να δίνει τον ένα’, ποιος σήμερα το κάνει αυτό;».

-Εχετε δηλώσει ότι «στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός, τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί».

«Η πίστη δεν είναι λόγια, είναι ένα βίωμα. Ο άνθρωπος που πιστεύει, τι σημαίνει πιστεύω, ότι έχεις μια ζωντανή σχέση με τον Θεό, τον Χριστό, όχι ότι απλά λέω ‘πιστεύω εις ένα Θεό Πατέρα Παντοκράτορα’. Επιπλέον, ο άνθρωπος που έχει αυτή την προσωπική σχέση, την ακτινοβολεί κιόλας, δεν χρειάζεται να πει τίποτα. Αυτός που λέει, που προσπαθεί να αποδείξει ότι πιστεύει, είναι αυτός που δεν πιστεύει και προσπαθεί να παραπλανήσει και τον εαυτό του.
Στην πραγματικότητα θα ήθελα να ρωτήσω, έχετε συναντήσει τον Ιησού Χριστό; εσύ που λες πιστεύω ή επαναλαμβάνεις αυτό που λέει ένα βιβλίο ακόμα και αν είναι αυτό το Ευαγγέλιο; Κοιτάξτε, ο άπιστος Θωμάς δεν είναι παράδειγμα προς αποφυγήν αλλά προς μίμηση, αυτό είναι πίστη, τα άλλα είναι απάτη είτε με επίγνωση άρα είναι παλιανθρωπιά, είτε χωρίς επίγνωση άρα είναι νεύρωση».

-Είναι καταφύγιο για τον άνθρωπο η πίστη;

«Η πραγματική πίστη δεν μπορείς να την πεις καταφύγιο, διότι η κοινωνία και η σχέση είναι προϋπόθεση ζωής. Όπως έχουμε ανάγκη τον συνάνθρωπο έχουμε και μια διάσταση που είναι το μέσον με το οποίο ο άνθρωπος επικοινωνεί με το μυστήριο της ζωής, που είναι πέραν της λογικής. Η πίστη δεν έχει να κάνει με την λογική, είναι μια άλλη διάσταση της ύπαρξης. Για παράδειγμα το συναίσθημα είναι πέρα από την λογική, επομένως άλλη λειτουργία και μια άλλη ανάγκη είναι και αυτή της κοινωνίας με το υπερβατό».

-Η ύπαρξη των θρησκειών είναι η απάντηση του ανθρώπου για να αντιμετωπίσει τον φόβο του θανάτου;

«Πολλές φορές οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τις θρησκείες με αυτό τον τρόπο και όταν λέμε βέβαια θρησκείες δεν ξέρω σε τι αναφερόμαστε. Είναι αρκετές φορές που αυτό που αποκαλούμε θρησκεία είναι παραφροσύνη, εκμετάλλευση, ένα σωρό αποκρουστικά πράγματα. Για αυτό εμένα η λέξη θρησκεία δεν μου πάει. για μένα η πνευματική ζωή είναι μια γεύση, όχι ιδεολογία που μου την είπαν, την διάβασα, την αποστηθίζω και τα απαγγέλω».

Ενας Γάλλος συγγραφέας έχει πει «η ζωή είναι ένας είδος μελαγχολικού μυστηρίου που μόνο η πίστη ξέρει το μυστικό».
«Για μένα η ζωή είναι ένα μυστήριο αλλά με την έννοια ότι δεν εξηγείτε με τις δυνατότητες της λογικής και όταν μερικές φορές οι επιστήμονες προσπαθούν να το αμφισβητήσουν αυτό γίνονται αστείοι, όπως γίνονται πολλές φορές και οι θρησκευόμενοι οι οποίοι με λόγια προσπαθούν να αποδείξουν είτε την ύπαρξη του Θεού ή της μεταθανάτιας ζωής. Η αιωνιότητα δεν είναι τόπος, ούτε χρόνος αλλά τρόπος».

-Η φύση της αμαρτίας ποια είναι; Εχει γράψει η Κική Δημουλά «μην επιτρέψεις στις πληγές σου να σε μετατρέψουν σε ένα άτομο που δεν είσαι».

«Οποιαδήποτε αυτοκαταστροφική ενέργεια του ανθρώπου, είναι κάτι με το οποίο ο άνθρωπος στρέφεται εναντίον του και όχι κατά του Θεού. Ο Θεός δεν προσβάλλεται και σε αυτό οι θρησκείες έχουν προκαλέσει ασύλληπτη ζημιά στην ανθρωπότητα, παρουσιάζοντας την αμαρτία ως προσβολή εναντίον του θεού».

-Ενα από τα βιβλία σας φέρει τον τίτλο ‘Συγκυρίες και Επιλογές’, πως οι συγκυρίες καθορίζουν τις επιλογές μας;

«Εγώ θέλησα να δείξω ότι υπήρχαν κάποιες συγκυρίες στην ζωή μου, δεν ζούσα στο κενό. και προσπάθησα να δείξω ότι την ζωή μου την καθόρισαν οι επιλογές μου. Οι συγκυρίες έχουν διπλή όψη, όπως είπαμε για την κρίση, για κάποιους συμφορά και για άλλους ευκαιρία. Έτσι λοιπόν, το κακό που μου κάνουν οι άλλοι δεν είναι αυτό που με καθορίζει, αλλά το κακό που με καθορίζει είναι αυτό που κάνω εγώ στους άλλους και τελικά το κακό που με καθορίζει είναι το κακό που κάνω εγώ στον εαυτό μου. Όσο πιο σωστές είναι οι επιλογές μας, τόσο πληρέστερη και ποιοτική θα είναι η ζωή μας».

-Πότε αποκτά νόημα η ζωή του ανθρώπου;

«Η κοινωνία, η προσφορά και η δημιουργία».

-Μια από τις μεγαλύτερες μάστιγες στην εποχή μας είναι η κατάθλιψη, γιατί πιστεύετε ότι ο άνθρωπος αφήνεται ή τι τον οδηγεί στην πνευματική αναπηρία;

«Η κατάθλιψη συνήθως παρουσιάζετε στην μέση ηλικία, όπως είπαμε, και αυτό γιατί δεν μπορεί ο άνθρωπος να δεχτεί ότι πλέον για παράδειγμα δεν είναι όμορφος, δεν δέχεται ότι έχει ρυτίδες ενώ δεν υποπτεύεται ότι οι ρυτίδες είναι μια άλλη ομορφιά. Επίσης ακουμπά και τους νέους, οι οποίοι αρνούνται να δουν τον πραγματικό κόσμο αλλά πιστεύω ότι η ζωή έχει τον τρόπο να αυτοπροστατεύεται».

-«Ο χρόνος είναι ο καλύτερος δάσκαλος αλλά δυστυχώς σκοτώνει όλους τους μαθητές του». Ο χρόνος τα λύνει όλα;

Ο χρόνος δεν τα λύνει όλα αλλά δείχνει ‘τι είναι τι’, δηλαδή έχετε μια σύγκρουση με ένα άνθρωπο και σεις το βλέπετε έτσι και ο άλλος διαφορετικά, σημασία δεν έχει ο τρόπος που τα λέτε αλλά ο λόγος που τα λέτε…

Αποστολή
JComment

Ο γλωσσικός ελληνισμός της Αγγλικής
Συντάχθηκε απο τον/την neoskosmos.com
Του Θωμά Ηλιόπουλου
Πρέπει να θεωρήσουμε έναν εκλεκτό και πλούσιο σε φαντασία ονοματοδότη ή νουνό, αυτόν που όλο το σύνολο των ουρανίων σωμάτων ως ένα νοούμενο σύστημα τάξης και αρμονίας, το ονόμασε κόσμο. Είναι ένα όντως καταπληκτικό δημιούργημα που μέσα σε μία λέξη συμπεριέβαλε όλα, τα πάντα. Εάν το καλοσκεφτεί κανείς η υφή της λέξης έχει ανυπολόγιστο σημασιολογικό βάθος, πλάτος, μήκος,αλλά και βάρος.

Ο κόσμος δεν είναι μόνο η υφήλιος (υπό + ήλιος = υφήλιος) δηλ. ό,τι υπάρχει κάτω από τον ήλιο ή ακόμη ό,τι φωτίζεται από αυτόν. Είναι το σύμπαν. Ο κόσμος περιλαμβάνει τους πλανήτες, τους γαλαξίες, τα πάντα. Η λέξη κόσμος έχει μία εκφραστική διάσταση που βάζει σε τάξη και αρμονία όλο το χάος. ΄Ισως για αυτό κάθε στολίδι το ονομάσαμε κόσμημα, αλλά κάναμε και τόσες άλλες λέξεις ,όπως θα δούμε παρακάτω.

Επίσης, η έννοια πρώτα και η λέξη μετά, κόσμο ονομάζουμε όλο το πλήθος των ανθρώπων, την ανθρωπότητα όλη, την οικουμένη, την πλάση, ακόμη και κτίση, εάν την έκτισε κάποιος πλάστης. Την έννοια και λέξη όμως, την έπλασε κάποιος ελληνικός νους. Αυτό είναι καταπληκτικό ανθρώπινο δημιούργημα, γιατί οι λέξεις χρειάζονται μόνο στους ανθρώπους σε ένα κοινό σύνολο. Κανένας άλλος δεν χρησιμοποιεί τις ανθρώπινες λέξεις. Οι γλώσσες εξυπηρετούν αυτό το σύνολο και μόνο.

΄Οσο καλύτερες είναι τόσο καλύτερος είναι και ο κόσμος (οι άνθρωποι, ο κοσμικός κοινωνικός περίγυρος) που τις μιλάει και συνεννοείται με αυτές. Κόσμος είναι και η ανθρωπότητα. Στη φαντασία μας δημιουργήσαμε και τον «άλλο κόσμο» που δεν τον γνωρίζουμε, αλλά με την ίδια λέξη μόνο υπάρχει.

ΓΟΝΙΜΗ Η ΛΕΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ

Από τον κόσμο κάναμε και το ρήμα μας κοσμώ και άλλα ουσιαστικά όπως κόσμημα, διακόσμηση, επίθετο κοσμικός, αλλά και κόσμιος και η διαγωγή σε όλα τα Απολυτήρια των σχολείων γράφεται ως κοσμιοτάτη, η ενδεδειγμένη, η πρέπουσα, η σωστή συμπεριφορά από κάθε κοινωνική και ηθική πλευρά.

Χωρίς σχόλια ας αραδιάσουμε εδώ και μερικές άλλες παράγωγες λέξεις ή και σύνθετες, αλλά και φράσεις, για να συλλάβουμε την πλούσια γέννα του κόσμου: κοσμήτορας, κοσμητεία, κοσμικός, κοσμητικός, κοσμάκης, και άλλες πολλές. Εκεί όμως που φαίνεται περισσότερο η γονιμότητα του κόσμου είναι οι σύνθετες λέξεις του. Ακούστε λοιπόν: κοσμογονία, κοσμογονικός, κοσμογραφία, κοσμογραφικός, κοσμοθεωρία, κοσμοθεωρητικός, κοσμοϊστορικός, κοσμοζωικός, κοσμοαντίληψη, κοσμολογία, κοσμοπολίτης, κοσμοπολίτικος, κοσμοπολιτισμός, κοσμηματοποιός, κοσμηματοπώλης, κοσμοπλημύρα, κοσμοσυρροή, κοσμοχαλασιά, αλλά και ο κοσμοσωτήριος ο κοσμοναύτης που έβγαλε τη λέξη μας αυτή και έξω από τον … κόσμο μας.

Πού ακόμα να την ερευνήσουμε και ως δεύτερο συνθετικό: διακόσμηση, διακοσμητικός, διάκοσμος, υπόκοσμος, μικρόκοσμος και πολλές άλλες. Η λέξη είναι όντως κοσμαγάπητη. Τέλος θα αναφέρω και μερικές φράσεις μας όπως: κόσμος και κοσμάκης, έφαγα τον κόσμο να σε βρω, χάλασε ο κόσμος, μικρός που είναι ο κόσμος, περάστε κόσμε!, οι χώρες του τρίτου κόσμου (οι υποανάπτυκτες), η Αμερική και η Αυστραλία είναι ο νέος κόσμος και η εφημερίδα μας σε αυτό το πλαίσιο ονομάστηκε «Νέος Κόσμος». Και ο ποιητής μας Ελύτης τον απαθανάτησε στον περίφημο στίχο του: Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας !

ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Τέτοιο τετράβαθο πηγάδι νοηματικής αξίας, που αναβλύζει σκέτο πνευματικό νερό με τις λέξεις του, δεν θα μπορούσε να μείνει άγνωστο στα λαγωνικά της Αγγλικής που ψάχνουν συνέχεια για τέτοια λημέρια.΄Ετσι άνοιξε ο κρουνός και καρπώθηκε η Αγγλική με λέξεις ολκής που κανείς δεν τις φύλαγε, λες και δεν είχαν πατέρα και μητέρα αυτές. Και ανέβηκε στο γλωσσικό Παρθενώνα και διάλεξε και πήρε ό,τι της χρειαζόταν. Τρύγισε συγκομιδή και σοδειά μελιστάλακτη. Ιδού ο γλυκός καρπός της: cosmos, cosmic, cosmetic, cosmogony, cosmography, cosmology, cosmonaut, cosmopolis, cosmopolitan, cosmopolite και τόσες άλλες, για να μη σας κουράζω. Βγάλτε μόνοι σας και όλες τις παράγωγές τους: ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα, επιρρήματα και σύνθετες όπως microcosm, macrocosm και άλλες. Ευτυχώς το τονίζουν τα λεξικά: All from Greek Κόσμος !

ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ ΜΑΣ

Ευγνωμονούμε ταπεινά τη μικρή και φτωχή μας Ελλάδα που στη Μελβούρνη – και σε όλο τον κόσμο – όλοι μας βλέπουμε την ελληνική τηλεόραση και μάλιστα ΔΩΡΕΑΝ. Το σήμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης ( ΕΡΤ ) φτάνει και εδώ ηχηρά με την ελληνική γλώσσα να φαίνεται και να ακούγεται παντού. Αυτό το ERT WORLD όμως, δεν θα ήταν καλύτερα να λέγεται ERT COSMOS! Τι έχουν πάθει οι Έλληνες στην Ελλάδα και θέλουν όλοι τους να γίνουν ΄Αγγλοι ή Αμερικανοί; Η λέξη COSMOS στο αγγλοαμερικανικό γλωσσικό καντάρι ζυγίζει χίλιες φορές βαρύτερα από την WORLD. Μήπως δεν γνωρίζουν τη σημασία της παροιμίας μας: Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι;

ΘΑ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Εκατομμύρια Ελληνες αναρωτιούνται ανήσυχοι: Θα βάλει χέρι και στις δικές μας καταθέσεις η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη όπως έκανε και ο δεξιός πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης σε συνεργασία με τους Γερμανούς; Ευνόητο είναι φυσικά ότι ελάχιστοι είναι αυτοί που πιστεύουν τον υπουργό Οικονομικών, τον πρωθυπουργό ή οποιονδήποτε……. αρχηγό των κυβερνητικών κομμάτων ή υπουργό που διαβεβαιώνει ότι δήθεν «αποκλείεται» να γίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει πολιτικός ηγέτης στον κόσμο που να λέει στους πολίτες της δικής του χώρας ότι σκοπεύει να τους αρπάξει τμήμα των καταθέσεών τους ή και όλα τα χρήματα που έχουν στις τράπεζες.

Απλούστατα, τους τα αρπάζει χωρίς προαναγγελία! Δυστυχώς, η πιθανότητα να καταληστευθούν και οι Ελληνες καταθέτες κατά το πρότυπο των Κυπρίων είναι εξαιρετικά αυξημένη. Οχι μόνο και όχι τόσο λόγω των προθέσεων των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Πρωτίστως λόγω της γραμμής της Γερμανίας, η οποία αποφάσισε αντί να δίνει δάνεια για να σώζονται οι τράπεζες άλλων χωρών, να κατάσχονται ολόκληρες ή εν μέρει οι καταθέσεις όποιας τράπεζας βρίσκεται σε κίνδυνο! Με το κόλπο αυτό αφενός θα μαζεύονται όλο και περισσότερες καταθέσεις στις γερμανικές τράπεζες όπου δικαίως θα θεωρούνται πιο σίγουρα τα χρήματα που οι κάτοχοί τους θέλουν για οποιονδήποτε λόγο να παραμείνουν στην Ευρωζώνη και αφετέρου θα υπονομεύονται όλο και περισσότερο οι οικονομίες των χωρών της υπόλοιπης Ευρωζώνης, καθιστώντας τις κυβερνήσεις τους όλο και πιο υπάκουες στο Βερολίνο και στις εντολές του.

Ο Ολλανδός πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ήταν σαφέστατος στην αρχική δήλωσή του που αποκάλυπτε πλήρως τον στρατηγικό σχεδιασμό για όλες τις χώρες της Ευρωζώνης: «Η Κύπρος είναι το νέο μοντέλο, σύμφωνα με το οποίο η Ευρωζώνη θα παρεμβαίνει στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση και έχουν μεγάλο τραπεζικό τομέα. Την κρίση θα την πληρώνουν μέτοχοι και καταθέτες και όχι οι φορολογούμενοι μέσω των προγραμμάτων διάσωσης. Το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε για την Κύπρο αντιπροσωπεύει ένα νέο μοντέλο λύσης τραπεζικών προβλημάτων στην Ευρωζώνη. Ισως και άλλες χώρες χρειαστεί να αναδιαρθρώσουν τον τραπεζικό τους τομέα» δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωζώνης στην περιβόητη συνέντευξή του. «Την κρίση θα την πληρώνουν μέτοχοι και καταθέτες»! Θα την πληρώνουν και οι καταθέτες, αυτή είναι η νέα θέση των ηγετών της Ευρωζώνης.

Δεν το είπαν μόνο, το επέβαλαν κιόλας εμπράκτως στην περίπτωση της Κύπρου, καταληστεύοντας τους κατόχους καταθέσεων άνω των 100.000 ευρώ σε ποσοστό που τώρα αρχίζουν να αποκαλύπτουν ότι μπορεί να φτάσει και στο… 60% (!!!) για τις καταθέσεις στην Τράπεζα Κύπρου και το 90%, ίσως και περισσότερο στη Λαϊκή Τράπεζα που την έκλεισαν. Για να δώσουν δηλαδή δάνεια «βοήθειας» στην Κύπρο 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα αρπάξουν από τους καταθέτες στις κυπριακές τράπεζες πάνω από… 20 δισεκατομμύρια, ίσως και περισσότερα! Δεν είναι όμως μόνο οι μεγαλοκαταθέτες από 100.000 και πάνω που θα χάνουν τα λεφτά τους. Το Eurogroup στην αρχική του απόφαση για κατάσχεση τμήματος των καταθέσεων από το πρώτο ευρώ, ούτε «λάθος» έκανε ούτε «παρασύρθηκε» από τους Κύπριους κυβερνώντες που δήθεν αποπειράθηκαν να φορολογήσουν και τον κοσμάκη για να γλιτώσουν τη βαρύτερη φορολόγηση οι πλούσιοι. Αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Σιγά μην άκουγε ο Σόιμπλε τον Αναστασιάδη που τον έχει του κλώτσου και του μπάτσου! Σιγά μην… παρέσυρε ο Αναστασιάδης τον Σόιμπλε!

Οι Γερμανοί ήθελαν να στείλουν το μήνυμα προς όλους τους λαούς της Ευρώπης ότι από εδώ και πέρα οι καταθέσεις τους θα κατάσχονται και αυτό το μήνυμα το έστειλαν με επιτυχία. Ολοι οι πολίτες της Ευρωζώνης πανικοβλήθηκαν. Οσο για τα συμπεράσματα που έβγαλαν στην καγκελαρία από τη ληστεία των καταθέσεων στην Κύπρο, δεν προοιωνίζονται τίποτα καλό για το μέλλον των καταθέσεων στην Ευρώπη.

Εκτιμούν ότι η κατάσχεση των καταθέσεων πέτυχε απόλυτα, ξεπερνώντας και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις τους! «Δεν παρατηρήθηκε σε άλλες χώρες ?μόλυνση? από την Κύπρο. Ακόμη και στην ίδια τη χώρα δεν σημειώθηκε ο επίφοβος πανικός και οι αντιδράσεις στο εξωτερικό ήταν μάλλον συγκρατημένες» έγραφε χαρακτηριστικά στο κυριακάτικο φύλλο της προχθές η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» με έκδηλη ικανοποίηση, σε σχεδόν ολοσέλιδη ανάλυση που είχε τον χαρακτηριστικό και κατηγορηματικό τίτλο «Η Κύπρος είναι μοντέλο για την Ευρώπη»!

Ανομολόγητα δηλαδή οι Γερμανοί μετάνιωσαν που μέχρι τώρα δεν είχαν προωθήσει την πολιτική της κατάσχεσης καταθέσεων.

kafeneio

Βασικές αρχές “επιβίωσης” για όλες τις περιπτώσεις

Επιβίωση δεν είναι μόνο να χαθείς στο δάσος/βουνό ή να πάθεις κάποιο ατύχημα. Καθημερινά εξαναγκαζόμαστε να επιβιώσουμε σε ένα “επικίνδυνο” περιβάλλον, όπου περιτριγυριζόμαστε συνεχώς από κινδύνους. Οι παρακάτω αρχές επιβίωσης, μπορούν να εφαρμοστούν σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις. Στην καθημερινή μας ζωή, σε μια εξόρμηση στην Φύση, σε μια φυσική καταστροφή, σε μια οποιαδήποτε έκτακτη περίπτωση. Το κατά πόσο συμφωνείτε με αυτές ή μπορείτε να τις εφαρμόσετε, είναι στην κρίση του καθενός.

“Του φρονίμου τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν”.
Αυτό ισχύει παντού και πάντα. Πρέπει από πριν να είμαστε προετοιμασμένοι και να ελέγχουμε την κατάσταση. Αν παίρνουμε μέτρα ασφαλείας, κάνουμε έλεγχο και τηρούμε τους κανόνες ασφαλείας, είναι απίθανο να βρεθούμε σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Και αν ακόμα συμβεί κάτι, είμαστε προετοιμασμένοι.
πρώτα η ασφάλεια
Ότι και αν μας συμβεί, αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια μας. Για παράδειγμα σε μια φυσική καταστροφή ή σε ένα ατύχημα, δεν σκεφτόμαστε τι να πάρουμε ή τι να κάνουμε εκείνη την στιγμή. Άμεσα, εξασφαλίζουμε ότι είμαστε σε ασφαλές μέρος και έπειτα κάνουμε πλάνο σωτηρίας.
Αποφεύγουμε το ρίσκο
Δεν πρέπει να εκθέτουμε τον εαυτό μας σε άσκοπο κίνδυνο. Αυτό εκτός από την καθημερινή μας ζωή, ισχύει κυρίως σε μια έκτακτη περίπτωση. Δεν θέλουμε να φέρουμε σε ακόμα δυσκολότερη θέση τον εαυτό μας. Άσκοπο ρίσκο, θα μπορούσε να είναι πχ να πάρουμε μια σύντομη αλλά επικίνδυνη διαδρομή, αντί για μια πιο μεγάλη αλλά ασφαλής.
Η τεμπελιά είναι μαγκιά
Μεταφορικά πάντα. Η εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων, είναι μεγάλης σημασίας σε μια δύσκολη κατάσταση. Όσο πιο ξεκούραστα μπορούμε να κάνουμε κάτι, τόσο το καλύτερο. Δεν είναι ανάγκη να κόψουμε ένα κλαρί με ένα τσεκούρι, όταν αυτό πολύ απλά σπάει με ένα χτύπημα.
Μακριά από πολυσύχναστες περιοχές
Τα πλήθη, κρύβουν κινδύνους. Όταν βρισκόμαστε σε ανάμεσα σε πολύ κόσμο, δεν μπορούμε να ελέγξουμε την κατάσταση, ούτε να διακρίνουμε κάποιον κίνδυνο. Προτιμούμε χώρους/περιοχές με λίγο κόσμο/πληθυσμό, όπου ελέγχονται ευκολότερα. Επίσης ένα πλήθος σε μια έκτακτη κατάσταση, δεν αντιδρά σωστά. Σύνηθες παράδειγμα είναι το ποδοπάτημα.
Άκου, βλέπε, σώπα.
Γενικά η τήρηση ενός χαμηλού προφίλ, έχει πολλά πλεονεκτήματα. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε απομονωμένοι ή να μην μιλάμε καθόλου, αλλά να προσέχουμε που, πότε και πως μιλάμε. Βλέμμα χαμηλό και αδιάφορο, θα μας ξελασπώσει από διάφορες καταστάσεις. Το να κοιτάς επίμονα κάποιον ή να έχεις ένα στυλάκι, κάπως, θα τραβήξει “περίεργα βλέμματα”. Η ανάμειξη με τους υπόλοιπους, μας κάνει να περνάμε απαρατήρητοι.
Οι νόμοι του Μέρφυ, ισχύουν παντού
Ότι είναι να πάει στραβά, να είσαι σίγουρος ότι θα πάει στραβά. Δεν καθησυχαζόμαστε ποτέ. Πάντα είμαστε έτοιμοι για το αναπόφευκτο και προβλέπουμε παρακάτω.
Φοβού τον μαλάκα
Για αυτόν τον κανόνα, μπορούμε να γράψουμε ολόκληρο βιβλίο. Περιεκτικά… παντού και πάντα, παραμονεύει ένας μαλάκας, να κάνει κάποια μαλακία. Δεν είναι θέμα να προσβάλω κάποιον. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γνώστες ή να έχουν κότσια, να αντιμετωπίσουν ορισμένες καταστάσεις. Αυτό τους κάνει να μην αντιδρούν σωστά και να εκθέτουν εμάς σε κίνδυνο. Ο “μαλάκας” μπορεί να είναι ένας φίλος, ένας συγγενείς, ένας ξένος. Ο οποιοσδήποτε μπορεί να είναι. Ακόμα και εμείς. Διαλέγουμε με προσοχή τον περίγυρο μας, με άτομα άξια και εμπιστοσύνης, που ξέρουμε ότι στην δύσκολη ώρα θα μας βοηθήσουν. Προσέχουμε άτομα, που μιλάνε πολύ και πράττουν λίγα.
Καλύτερα ζωντανό σκυλί, παρά ψόφιο λιοντάρι
Στην επιβίωση, σκοπός είναι να καταφέρουμε με οποιοδήποτε τρόπο να την βγάλουμε ζωντανοί. Ηρωισμοί, ρίσκα και άσκοπες διαμάχες δεν χωράνε. Επίσης ρίχνουμε τον εγωισμό μας και δεν έχουμε προτιμήσεις και να ζητάμε ιδιαιτερότητες. Αν είναι ανάγκη να φάμε κάτι αηδιαστικό, το κάνουμε. Δεν σκεφτόμαστε πως ήμασταν και σε τι είχαμε συνηθίσει. Προσαρμοζόμαστε στην κατάσταση.
Μην τα παρατάς ποτέ
Ότι και αν έχει γίνει, όσο δύσκολα και αν είναι, δεν τα παρατάμε ποτέ. Δεν ρίχνουμε ευθύνες σε Θεούς και δαίμονες, ούτε στην κακή μας τύχη. Συγκεντρωνόμαστε, ανασκουμπωνόμαστε και αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ότι έχουμε υλικά και ψυχικά.
Άμα δώσεις, θα πάρεις
Κανείς δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Όλοι λίγο-πολύ θέλουμε κάποια βοήθεια. Αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει να εμπιστευθούμε άλλους. Δείχνουμε εμπιστοσύνη και βοηθάμε όποτε μπορούμε. Το κάρμα/σύμπαν, “συνωμοτεί” με ένα περίεργο τρόπο, που σίγουρα θα ανταμειφθούμε για αυτό.