Σύνδεση υποκλοπών και «απόπειρας δολοφονίας» Καραμανλή

Στη συνένωση των δικογραφιών, που αφορούν τις τηλεφωνικές υποκλοπές το 2004-2005, και το λεγόμενο «σχέδιο δολοφονίας» του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, θα προχωρήσει άμεσα η Δικαιοσύνη, καθώς φαίνεται να έχουν εντοπιστεί ενδείξεις πως υπάρχει σύνδεση ανάμεσα στις δύο υποθέσεις.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, τα στοιχεία των δύο δικογραφιών, που έχουν σχηματιστεί κατ΄αγνώστων δραστών και βρίσκονται σε τακτική ανάκριση, οδηγούν σε ενδείξεις ότι τόσο οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις επιφανών πολιτών με πρώτο τον ίδιο τον τότε πρωθυπουργό όσο και το αποκαλούμενο σχέδιο δολοφονίας του κ. Καραμανλή, αποτελούν περιστατικά που πιθανολογείται πως έχουν «κοινή γραμμή» και «κοινή αφετηρία».

Δικαστικές πηγές φαίνεται να θεωρούν ότι η υπόθεση της παρακολούθησης των κινήσεων του τότε πρωθυπουργού και μελών της οικογένειάς του, που δημοσιοποιήθηκε στον Τύπο με παράθεση εγγράφων της ΕΥΠ και «αναφορές Ρώσων πρακτόρων», αλλά και η παρακολούθηση συνομιλιών τού τότε πρωθυπουργού έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: Αποτελούν ενέργειες κατασκοπείας σε βάρος κρατικών αξιωματούχων, με κοινό στόχο και στις δύο, τον πρωθυπουργό της χώρας.

Οι ενδείξεις που φαίνεται να αξιολογούνται από τη Δικαιοσύνη ως επαρκείς για τον σχηματισμό μίας δικογραφίας για τις δύο αυτές υποθέσεις εκτιμάται ότι θα πρέπει να αξιολογηθούν ενιαία, ώστε να δοθούν απαντήσεις αν πράγματι εκδηλώθηκαν παρασκηνιακά ενέργειες με στόχο ενδεχόμενη αποσταθεροποίηση της χώρας την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή.

Πληροφορίες από το περιβάλλον των δικαστηρίων αναφέρουν ότι βασικός λόγος που οδηγεί στην ενιαία διερεύνηση των δύο υποθέσεων είναι κάποια σοβαρά στοιχεία που οδηγούν στον συμπέρασμα πως οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων πολιτικών αξιωματούχων δεν σταμάτησαν το 2005, οπότε αποκαλύφθηκε το παράνομο λογισμικό της εταιρίας VODAFON, αλλά φέρονται να συνεχίστηκαν έως τουλάχιστον το 2007, ενώ δηλαδή πλέον διεξαγόταν ήδη έρευνα για την υπόθεση.

Η αξιολόγηση δεδομένων που περιλαμβάνονται στην επίμαχη δικογραφία κατά δικαστικούς κύκλους αφήνει επαρκείς ενδείξεις ότι οι καταγραφές τηλεφωνικών συνομιλιών εξακολούθησαν μέσω άλλων -και όχι απαραίτητα τηλεφωνικών- εταιρειών.

Κάτι τέτοιο, όπως λέγεται έντονα στα δικαστήρια, προέκυψε χωρίς αμφιβολία από άρσεις του τηλεφωνικού απορρήτου συγκεκριμένων προσώπων, που διατάχθηκαν από την ανάκριση.

Επιπλέον, πληροφορίες αναφέρουν ότι μεταξύ των συνομιλιών τού πρώην πρωθυπουργού με υψηλότατους ξένους αξιωματούχους, που είχαν υποκλαπεί, κάποιες αφορούσαν θέματα ενεργειακής πολιτικής και αντίστοιχων έργων που τότε η κατασκευή τους βρισκόταν σε προχωρημένες συζητήσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων χωρών.

Το ενδεχόμενο αυτό «δένει» επιπλέον τις δύο δικογραφίες.

Αντίστοιχα μαρτυρικές καταθέσεις πολιτικών προσώπων ενώπιον του 3ου Τακτικού Ανακριτή, που χειρίζεται τη δικογραφία για τις καταγγελίες περί σχεδίου δολοφονίας, αλλά και άλλες ανακριτικές ενέργειες φαίνεται να ενισχύουν την υποψία ότι με τη δημοσιοποίηση του «σκανδάλου των τηλεφωνικών υποκλοπών» δεν σταμάτησε η «κατασκοπεία».

Σημειώνεται ότι για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών ασκήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2010 ποινική δίωξη για «απόπειρα διακεκριμένης κατασκοπείας» κατά παντός υπευθύνου.

Το 2007 η υπόθεση των υποκλοπών είχε μπει στο αρχείο, καθώς η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει τους δράστες και τις παραμέτρους της υπόθεσης.

Ωστόσο, το 2010, η υπόθεση ανασύρθηκε από το αρχείο κατόπιν παρέμβασης του μετέπειτα υπουργού Δικαιοσύνης, Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, τότε προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.

Η νέα διερεύνηση της υπόθεσης εντόπισε στοιχεία για τη χρήση συγκεκριμένων κινητών τηλεφώνων που εμπλέκουν στην υπόθεση υπαλλήλους ξένης πρεσβείας στην Αθήνα.

Πρόκειται για ένα «ύποπτο» κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούνταν από υπαλλήλους της συγκεκριμένης πρεσβείας, το οποίο αγοράστηκε μαζί με άλλα τρία καρτοκινητά από κατάστημα στην Ακτή Μιαούλη, στον Πειραιά, από πρόσωπο που είχε δηλώσει ψευδή στοιχεία. Εντοπίστηκαν, επίσης, και άλλοι «ύποπτοι» τηλεφωνικοί αριθμοί σε άλλη χώρα, που επικοινώνησαν με τα καρτοκινητά – σκιές των υποκλοπέων στην Ελλάδα.
Η δικογραφία που αφορά τις καταγγελίες για «σχέδιο απόπειρας δολοφονίας του Κ. Καραμανλή» εκκρεμεί από τον Μάρτιο του 2012 σε τακτικό ανακριτή μετά την άσκηση ποινικής δίωξης κατά αγνώστων δραστών για τα αδικήματα των «προπαρασκευαστικών πράξεων εσχάτης προδοσίας», «διατάραξης ομαλής λειτουργίας του Πολιτεύματος» και «αποστέρησης του πρωθυπουργού από την ενάσκηση της εξουσίας, που του παρέχει το Σύνταγμα».

Οι καταγγελίες αφορούν έγγραφο των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών προς την ΕΥΠ, που δημοσιεύθηκε σε εβδομαδιαίο έντυπο, σύμφωνα με το οποίο, υπήρχε οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, λόγω της ενεργειακής πολιτικής τής τότε κυβέρνησης.

Σύμφωνα με όσα δημοσιοποιήθηκαν, οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες φέρονται να υποστηρίζουν ότι είχαν διενεργήσει, το 2008, αντιπαρακολουθήσεις και είχαν εντοπίσει ομάδα 20 ατόμων, μέλη ξένων μυστικών υπηρεσιών που παρακολουθούσαν, τον τότε πρωθυπουργό.

Το εξωγήινο μήνυμα που αποκρυπτογραφήσε η NASA!

Ένα μήνυμα από το διάστημα, που ελήφθη το 1998 κατάφερε μετά από αρκετά χρόνια να αποκρυπτογραφήσει η NASA σύμφωνα με έγγραφο από το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας.

Ο Ρώσος αστροφυσικός Βίκτορ Κουλάκοφ (Victor Kulakov) πιστεύει ότι το σήμα εστάλη από εξωγήινο πολιτισμό, γειτονικού γαλαξία, και είναι ηλικίας 80.000 ετών (χρόνος που απαιτείται για να φθάσει στη Γη).

Στο μήνυμα, σε ιδιαίτερα δραματικούς τόνους, έδιναν την ακριβή τοποθεσία τους με κρυπτογραφημένη απεικόνιση ενός πλανητικού συστήματος, με ένα ή δύο κυρίαρχα άστρα, ενώ καθόριζαν και την υλική σύσταση του πλανήτη.

Ο άγνωστος πολιτισμός προειδοποιούσε ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης, χωρίς ωστόσο να εξηγεί την αιτία. Ο Ρώσος καθηγητής εκτιμά ότι με βάση τα γήινα δεδομένα, πιθανότερη αιτία να είναι ένας πυρηνικός πόλεμος. Παράλληλα διαπιστώνεται αδυναμία των κατοίκων του άγνωστου πλανήτη να τον εγκαταλείψουν, είτε επειδή δεν υπήρχε η τεχνολογική ανάπτυξη που θα επέτρεπε τη δυνατότητα

μαζικών ταξιδιών στο διάστημα, είτε γιατί δεν υπήρχε γειτονικός κατοικήσιμος πλανήτης.

Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό «World News» και όπως σημειώνεται αντλήθηκε από επίσημα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου Άμυνας.

Κερατάς και δαρμένος» με τη σφραγίδα του νόμου

Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, νόμοι στην Ελλάδα είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένοι ώστε ακόμα κι αν βρεις το δίκιο σου στο τέλος να έχεις μείνει και «κερατάς και δαρμένος». Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της αναγκαστικής εκτέλεσης μέσω πλειστηριασμού. Αν αυτός κηρυχθεί άγονος αρκετές φορές είναι πολύ πιθανό ο δανειστής, αναλόγως του ποσού που του οφείλεται, να έχει δώσει περισσότερα χρήματα για να κάνει κάθε φορά νέες επιδόσεις στο υποθηκοφυλακείο και δηλώσεις συνέχισης από όσα θα λάβει από το ποσό του πλειστηριάσματος το οποίο θα του αποδοθεί.

Για κάθε νέα επίδοση στο υποθηκοφυλακείο, η οποία είναι απαραίτητη, καταβάλλεται δίκην τέλους ένα μεταβλητό ποσοστό επί του ποσού που ζητείται από το δανειστή. Σύμφωνα με τα άρθρα 973 και 974 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, αν για οποιοδήποτε λόγο ο πλειστηριασμός δεν έγινε κατά την ημέρα που είχε οριστεί, επισπεύδεται πάλι με εντολή προς το δικαστικό επιμελητή να συνεχίσει την αναγκαστική εκτέλεση. Η εντολή κατατίθεται στον υπάλληλο του πλειστηριασμού και συντάσσεται σχετική πράξη. Η «ταρίφα» την οποία χρεώνουν οι δικαστικοί επιμελητές για την εντολή εκτέλεσης κυμαίνεται στα 50 ευρώ, ενώ στην εντολή συνέχισης μπορεί να πέσει στα 25 ευρώ. Ωστόσο αν ο οφειλέτης βρίσκεται εκτός Αθηνών, το ποσό πολλαπλασιάζεται και μπορεί να φτάσει τα 100 ευρώ.

Γιάννης Συμεωνίδης


Μικρή αναφορά στο γένος Κατσιφή

Η έρευνά  ξεκινά περίπου από το έτος 1780 .
Την εποχή αυτή υπήρχε στα Δερβενοχώρια κάποιος Καπετάνιος που το όνομά του ήταν Γκίκας. Αξιοσημείωτο είναι ότι στα Δερβενοχώρια υπάρχει το όνομα Γκίκας , και εμείς μπορούμε να τονίσουμε ότι πρέπει να προέρχεται από το όνομα του άξιου Καπετάνιου της περιοχής , του Γκίκα .Ο Καπετάνιος αυτός ο Γκίκας , όταν έρχονταν τα τούρκικα στρατεύματα από την Χαλκίδα έφευγε και κρυβόταν σε άλλες περιοχές . Πάντα ήταν στα μαχαίρια με τον Κοτζάμπαση της περιοχής που το όνομά του ήταν Ίσσαρης .
Ο Κοτζάμπασης συνεργαζόταν με τον Χαλή – Μπέη Πασά της Χαλκίδος .
Ο Χαλή – Μπέης γνώριζε τις επαναστατικές δραστηριότητες του Καπετάνιου Γκίκα , και τον αποκαλούσε όχι Καπετάν Γκίκα , αλλά Κακιά φυλή , σύμφωνα με όλα αυτά που άκουγε από τον φίλο του Κοτζάμπαση , Ίσσαρη , για τις δραστηριότητές του .
Από το όνομα Κακιά – φυλή προέρχεται το όνομα Κατσιφής .
Ο Καπετάν Γκίκας λοιπόν είχε δύο γιούς , τον Αντώνη και τον Αναγνώστη .
Περίπου το έτος 1830 ο Αντώνης , πήρε την οικογένειά του , τους βοσκούς , τα πρόβατα , τα γίδια , τα άλογα που πολλά των οποίων είχε κλέψει από την περιοχή των Σκούρτων , και ότι άλλα πράγματα είχε και ήρθε και εγκαταστάθηκε στην περιοχή Σπαίδες , σημερινός Ελαιώνας Θηβών .Οργάνωσε λοιπόν στις Σπαίδες ή Σπαχήδες την φαμίλια του και απέκτησε δύο γιούς που τα ονόματά τους ήταν Γκίκας και Αναγνώστης .
Ο Γκίκας απέκτησε τρεις γιούς τον Αντώνη , τον Κώτσο , και τον Δημητράκη .

Το έτος 1851 ο Αντώνης Γκίκας , ή Αντώνης Κατσιφής μετά , έκτισε την εκκλησία ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ μαζί με τα παιδιά του . που οι κάτοικοι του Ελαιώνα πήγαιναν να λειτουργηθούν .
Ο Αναγνώστης απέκτησε ένα γιό που το όνομά του ήταν Αλέκος και μία κόρη που το όνομά της ήταν Γιούλα που παντρεύτηκε κάποιο κάτοικο που το όνομά του ήταν Δέδες .
Ο άλλος γιός του Καπετάν Γκίκα ήταν ο Γιάννης που ήταν αναγνώστης στην εκκλησία του χωριού .
Πριν πεθάνει ο Κοτζάμπασης Ίσσαρης είχε προηγηθεί το εξής περιστατικό στο χωριό:
Ανήμερα της ημέρας του Πάσχα , στην Αγάπη , ο επίτροπος της εκκλησίας κατ’ εντολή του Κοτζάμπαση δεν άφησε τον Γιάννη που ήταν Αναγνώστης να ψάλει .
Ο Γιάννης όμως δεν τον άκουσε και έψαλε στην εκκλησία του χωριού του με το έτσι θέλω , και ψέλνω , (ΑΣΤΟΥ – ΝΤΟΥΑ κατά την ορολογία των Αρβανιτών) .
Όταν όμως τελείωσε η λειτουργία της Αγάπης , ο επίτροπος που προηγουμένως δεν τον άφηνε να ψέλνει τον χαστούκισε .
Θύμωσε πάρα πολύ τότε ο Γιάννης , και βγάζοντας το μαχαίρι από το ΣΕΛΑΧΙ έσφαξε μέσα στην εκκλησία τον Επίτροπο , που τον χαστούκισε .
Με πάρα πολύ θυμό μετά , απευθυνόμενος προς το εκκλησίασμα , στους συγχωριανούς του , τους λέγει .
Σήμερα , ή με κάνετε παπά , ή θα κάψω το χωριό .

Μετά από όλα αυτά λοιπόν ο Γιάννης , ο πρώην Αναγνώστης έγινε παπάς .
Απέκτησε παιδιά και έμεινε στα Σκούρτα .
Από τον παπά Γιάννη αρχίζει όλο το γενεολογικό δένδρο της φάρας Κατσιφή που οι απόγονοί του σήμερα ευρίσκονται στα χωριά Αγιος Θωμάς , Κλειδί , Οινόφυτα , και Τανάγρα , εκτός από αυτούς που ευρίσκονται στο χωριό Ελαιώνας Θηβών και είναι απόγονοι του Αντώνη Γκίκα , Κατσιφή μετά , όπως αναφέραμε προηγουμένως .

Ο Κοτζάμπασης Ίσσαρης που αναφέραμε πιο πάνω , όταν αρρώστησε βαριά έστειλαν μήνυμα στον φίλο του πασά της Χαλκίδος , Χαλή – Μπέη , να έρθει για να δεί τον φίλο του τελευταία φορά πριν πεθάνει . Όταν ο πασάς πήγε στα Σκούρτα οι συγγενείς του Κοτζάμπαση τον είχαν κηδέψει .Ζήτησε τότε ο πασάς να τον ξεθάψουν , και ο Χαλή – Μπέης είδε τον φίλο του να του έχουν τοποθετήσει μία πετσέτα στο λαιμό .
Ίσως επειδή δεν τον έθαψαν με τις φουστανέλες του .
Του είχαν φορέσει Φράγκικα ρούχα , και ταυτόχρονα την πετσέτα στο λαιμό .
Απευθυνόμενος τότε ο Πασάς στους κατοίκους του χωριού που ήσαν εκεί παρόντες τους λέγει:
Δεν βλέπετε τον έπνιξαν με την πετσέτα , και μάλιστα πρέπει να τον έχει πνίξει ο Καπετάν Γκίκας .Μετά από όλα αυτά ο πασάς της Χαλκίδος έφυγε .
Ο Καπετάνιος Γκίκας βγήκε από τις κρυψώνες του , και ήρθε στο χωριό. Είδε και αυτός το πτώμα του Κοτζάμπαση που είχαν ξεθάψει , και απευθυνόμενος στον πεθαμένο Κοτζάμπαση του λέγει:
Ακόμη και πεθαμένος συνεχίζεις άδικα να με εκδικείσαι .
Μετά έβαλε φωτιά και έκαψε το πτώμα , και επειδή ήταν κοντά και οι θυμωνιές κάηκαν και αυτές .
Στο χωριό

,Τανάγρα Θηβών, από το γένος Κατσιφή έχουν αφήσει τους απογόνους τους οι κάτοικοι του χωριού που σήμερα έχουν αποδημήσει: Κατσιφής Σπύρος του Δημητρίου , ο οποίος γεννήθηκε στις 10 – 9 – 1889 , και ο Κατσιφής Αντώνιος του Δημητρίου, ο οποίος γεννήθηκε στις 20 – 12 – 1875 .

Αλήθεια, πότε πεινάσαμε;» απάντηση στον Αλκινοο Ιωαννίδη


Γράφει ο Σοφοκλής Παπαδόπουλος

Ένας 24χρονος Κύπριος φοιτητής, ο Σοφοκλής Παπαδόπουλος, απαντά μ” ένα δικό του άρθρο στα όσα έγραψε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πριν από μια εβδομάδα.

«Αγαπητέ Αλκίνοε,

Είμαι 24χρονος Κύπριος φοιτητής στην Αθήνα, όπως υπήρξες κάποτε κι εσύ. Αποτελούσες ανέκαθεν για μένα αξιόλογη προσωπικότητα. Παρακολουθώ από κοντά την πορεία σου ως μουσικού, και με προσοχή διαβάζω τους προβληματισμούς και τις απόψεις σου όπως τις διατυπώνεις σε συνεντεύξεις και άρθρα, καλή ώρα. Το τελευταίο σου άρθρο με τίτλο «Ελεύθεροι Κατακτημένοι», με προβλημάτισε έντονα κι αφού το διάβασα αρκετές φορές, αποφάσισα δημόσια να εκθέσω κάποιες παρατηρήσεις μου στα όσα λες.

Γενικά ομιλούντες, βρήκα το άρθρο σου σε μεγάλο βαθμό χαμένο στην αοριστία, συχνά αντιφατικό και επικίνδυνα βυθισμένο σ” έναν άκρατο ρομαντισμό. Θα εξηγήσω αναλυτικά τι εννοώ. Κατ” αρχάς ολόκληρο το άρθρο διαχέεται από τη νοσταλγία ενός απολεσθέντος όμορφου και βαθιά ανθρώπινου παρελθόντος, που έρχεται σε αντίφαση με ένα πεζό, απρόσωπο και στιγματισμένο από την παντοδυναμία του χρήματος παρόν. Αναφέρεσαι σε «τάφους αγράμματων, ακατέργαστα σοφών παππούδων», όπου «αφήσαμε θαμμένες τις αληθινές καλημέρες, τη συγκίνηση των στίχων, την αλληλεγγύη των ανθρώπων κι ότι πολύτιμο δεν μετριέται σε χρήμα». Αναφέρεσαι σε ψεύτικους γάμους, χωρίς «από καρδιάς ευχή», χωρίς «αινίγματα». Λες ότι «αντικαταστήσαμε το γλέντι στην πλατεία του χωριού με το σκυλάδικο», «τον έρωτα με το στριπτιτζάδικο». Και παραθέτεις μιαν όμορφη ειλικρινή ιστορία, όπου παιδάκι πήγες κι έπαιξες τύμπανο στην κερκίδα της αντίπαλης ομάδας.

Θα συμφωνήσω πως ναι, κάναμε το χρήμα αφεντικό, αφεθήκαμε στον νεοπλουτισμό και στο αρχοντοχωριατιλίκι, αλλά γιατί αυτή η υπερβολή, αυτή η ισοπέδωση, αυτή η εύκολη απλούστευση των πάντων; Ποιος ο λόγος να καταφεύγεις σε ένα εξιδανικευμένο παρελθόν και να ξορκίζεις ένα δαιμονοποιημένο παρόν; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι οι παππούδες μας ήταν πιο ανθρώπινοι από εμάς; Ότι οι καλημέρες τους ήταν αληθινές κι ότι υπήρχε ανάμεσά τους αλληλεγγύη; Οι κοινωνίες αλλάζουν. Η ανθρώπινη φύση όχι. Αυτό μας διδάσκει η ιστορία. Στα χωριά δεν τρωγόντουσαν μεταξύ τους; Δεν ζηλεύαν; Δεν σκοτώνονταν για τα χωράφια και τις περιουσίες τους; Κι οι γάμοι τους, επειδή είχαν όμορφα γλέντια (που στο μυαλό μας περιβάλλονται από ένα νοσταλγικό φαντασιακό περίβλημα) πάει να πει πως ήταν πιο αγαπητικοί και πιο ουσιαστικοί; Πόσοι γάμοι συμφωνήθηκαν από τα πεθερικά πριν καν γεννηθεί το ζευγάρι; Πόσοι άντρες ξυλοκοπούσαν τις γυναίκες τους ή τις είχαν σαν δούλες; Ποιος σου μίλησε γι” αυτές τις αγγελικά πλασμένες κοινωνίες, γεμάτες αγνούς κι άγιους ανθρώπους; Όσο για την ειλικρινή κι όμορφη ιστορία των παιδικών σου χρόνων, όσο κι αν είναι αληθινή και συγκινητική, αφορά εσένα και τον παιδικό κόσμο σου. Να σου θυμίσω ότι τον ίδιο ακριβώς καιρό, οι μεγάλοι – χωρισμένοι σε μακαριακούς και γριβικούς – βγάζαν πιστόλια και πυροβολούσαν τον αδερφό τους που ήταν στην αντίπερα όχθη της παράνοιας. Αλλά και με το παρόν; Γιατί τόσο μίσος; Μήπως οι Κύπριοι σήμερα δεν συγκινούνται με τους ωραίους στίχους; Ξεχνάς ποια γενιά σε αγάπησε και σε ανάδειξε; Εσένα και τα τραγούδια σου; Μιλάς για ψεύτικους γάμους. Δε θα “λεγα όχι. Αλλά δεν μπορείς να με πείσεις πως δεν υπάρχει σήμερα αγάπη. Ή ότι υπάρχει λιγότερη από παλιά. Λες κι είναι η αγάπη ποσότητα χημική που μετριέται στον αέρα.

Η γενιά σου κι η γενιά μας, πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία μετά από αιώνες, έρχεται αντιμέτωπη τόσο απροκάλυπτα με τα συναισθήματά της. Είναι αυτό που λες «της λείπουν τα αινίγματα»; Ίσως. Έτσι, όμως, συχνά γίνεται πιο ειλικρινής, πιο συνειδητή και πιο ουσιαστική. Δεν είναι το (όμορφο ή ξενέρωτο) γλέντι που κάνει το γάμο, όπως ακριβώς δεν είναι το ράσο που κάνει τον παπά. Γίνεσαι, στ” αλήθεια, πολύ άδικος όταν λες πως ο έρωτας αντικαταστάθηκε από το στριπτιζάδικο, αν και – ομολογώ – λεκτικά κάνεις ωραία αντίθεση και πείθεις. Ναι, μας λείπει η ποίηση στην καθημερινότητα, μας λείπει η αίσθηση της ομορφιάς. Ναι, φερόμαστε δουλοπρεπώς σε κουλτούρες που δεν μας πάνε και δεν τις κοιτάμε στα ίσα από κόμπλεξ κατωτερότητας. Αλλά, προς Θεού, η επιστροφή στην ιδέα ενός ανύπαρκτου παρελθόντος δεν είναι λύση. Η επιστροφή στο παρελθόν είναι ακριβώς αυτό: πισογύρισμα. Μου φαίνεται πως έχουμε ανάγκη να πιστέψουμε σ” ένα ωραιοποιημένο παρελθόν, επειδή φοβόμαστε ν” αντιμετωπίσουμε το ατελές της ανθρώπινης μας φύσης. Αποφεύγουμε να μάθουμε την πραγματικότητά του, ακριβώς επειδή μας αρέσει να φαντασιωνόμαστε και να ελπίζουμε σ” ένα παρομοίως τέλειο μέλλον. Ακροβατούμε από τη μιαν αυταπάτη στην άλλη, ενώ στα χέρια μας κρατούμε ένα παρόν που πρέπει να μας φανεί ολότελα σιχαμερό, ώστε να το μισήσουμε, να το εξοβελίσουμε και να πορευθούμε καθαροί στο φωτεινό μέλλον, που φωταγωγείται απ” το υπέροχο παρελθόν.

Η ανασφάλεια μάς οδηγεί στην απλούστευση. Και πού καταλήγουμε; Σ” ένα φαύλο κύκλο απογοητεύσεων, σ” ένα οδοιπορικό παλινδρομήσεων, γιατί το τέλειο που ονειρευτήκαμε παραμένει πάντα άπιαστο. Και κάπως έτσι κατρακυλάμε πάλι στη διαφθορά σαν να “ναι η μοίρα μας. Στη συνέχεια προχωράς σ” ένα εγκώμιο του «όχι», που έδωσε, λες, «νόημα στη δημοκρατία», που για λίγο θύμισε πως «οι εκπρόσωποι εκπροσωπούν πράγματι». Λες, κάνοντας μάλλον ηρωικούς συνειρμούς, πως δημιουργεί «προηγούμενο», πως «σηματοδοτεί, καθορίζει κάτι υπαρξιακά σημαντικό», πως με λίγα λόγια γράφει ιστορία. Καμαρώνεις που αυτό το «όχι» περιφρόνησε τους «λογικούς λογιστές» και λέχθηκε «ενστικτωδώς», «χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική».

Πάλι θα διαφωνήσω. Αυτό ακριβώς που μας λείπει είναι ο καθαρός νους, η λογική, η κριτική σκέψη, η σοβαρότητα. Κι αυτό που θα πρέπει ν” αποβάλουμε είναι ακριβώς τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, τις σπασμωδικότητες, τον ακατάσχετο συναισθηματισμό και τον παραλογισμό που τον συνοδεύει. Ναι, οι εκπροσώποι για μια στιγμή εκπροσώπησαν πράγματι: Εκπροσώπησαν τον λαό τους που δεν ερευνά πριν αποφασίσει, που δεν έχει καθαρή πολιτική σκέψη, που ακόμα ψηφίζει με κριτήριο το επώνυμό του. Σκεφτήκαν σοβαρά πριν ορθώσουν περήφανα το ανάστημά τους; Μελέτησαν τα ενδεχόμενα; Βρήκαν εναλλακτικές λύσεις; Αν όχι, τότε το «όχι» τους θα μείνει στην ιστορία μάλλον σαν ηλίθιο παρά σαν ηρωικό. Δεν ξέρω από πότε το ελληνικό φρόνημα συνδυάστηκε μ” αυτή τη συναισθηματικά φορτισμένη παρορμητικότητα. Να σου θυμίσω μόνο πως οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έβαλαν τις βάσεις του ορθού λόγου κι η δημοκρατία τους βασιζόταν στην ελεύθερη σκέψη και το διάλογο, κι όχι στις ψευτοπαληκαριές. Κι οι εθνικοί απελευθερωτικοί αγώνες, είτε του ’21 είτε του ’55 – ’59, πέτυχαν όχι επειδή βασίστηκαν στη νεανική «ελληνική» τρέλα των αγωνιστών, αλλά γιατί υπήρχαν κάποια μυαλά πίσω που οργανώναν με καθαρή σκέψη και σύνεση, και κατεύθυναν αυτή την τρέλα.

Μου φαίνεται τόσο αντιφατικό να λες: «Δυστυχώς, δεν ήταν δυνατόν να υπάρχει «plan B». Θα ήταν αδύνατον να έχει εκπονηθεί από ανθρώπους της γενιάς μου και της προηγούμενης (…) μια πολιτική που να έχει βάθος και σοβαρότητα. Κι όμως, αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς δικλίδες ασφαλείας, χωρίς λογική, είπαν ενστικτωδώς «Όχι».» Είναι σαν να λες: «Αυτοί οι άνθρωποι ήταν παράλογοι. Κι όμως είπαν ένα παράλογο όχι!» Μα βέβαια, αφού ήταν παράλογοι. Τέλος, πάλι αυτή η τόσο αλλόκοτη τάση υπερβολής που δεν ξέρω, αλήθεια, από πού πηγάζει και πού αποσκοπεί – αν αποσκοπεί κάπου. Και μαζί της η αντιφατικότητα: «Οι Κύπριοι προσφυγοποιούμαστε ξανά στην ίδια μας την πατρίδα. (…) Και φοβόμαστε. (…) Όμως, τι πραγματικά φοβόμαστε; Ότι θα πεινάσουμε; Πεινάσαμε και παλιότερα. Ότι θα κρυώσουμε; Κρυώσαμε χρόνια. Ότι θα μείνουμε μόνοι; Πάντα μόνοι ήμασταν. Ότι θα πονέσουμε; Από πόνο άλλο τίποτε… Ότι θα μας κατακτήσουν; Πάντα κατακτημένοι υπήρξαμε.» Εμείς δεν είμαστε «οι αρχοντοχωριάτες, οι απρόσωποι, οι γυμνοί, οι υποταγμένοι, οι εξαρτημένοι, οι ανέραστοι, οι ανίεροι»; Πώς στο τέλος καταλήξαμε τόσο σκληραγωγημένοι, τόσο ηρωικοί; Και τελοσπάντων, αλήθεια, πότε πεινάσαμε; Πότε κρυώσαμε χρόνια (!); Εμείς; Ποτέ. Ούτε η γενιά μου, ούτε η γενιά σου, ούτε η προηγούμενη γενιά. Τι παρηγοριά είναι αυτή απ” το παρελθόν – πάλι – φερμένη; Αν η ιστορία του τόπου μας και των προγόνων μας είναι στοιχειωμένη από κατακτήσεις και πόνο πα” να πει είμαστε κι εμείς έτοιμοι ή, ακόμα χειρότερα, μοιρολατρικά καταδικασμένοι να μπορούμε να υπομείνουμε πόνο; Όχι. Για άλλη μια φορά το πίσω κοίταγμα δεν είναι λύση. Είναι μάλλον καταδίκη. Λοιπόν; Να ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο που καλούμαστε να κοιτάξουμε στον καθρέφτη κι είναι τρομακτικά αληθινό: το πρόσωπο της ευάλωτης ανθρώπινης φύσης μας.

«Πρέπει να το κοιτάξουμε, είναι θέμα ζωής και θανάτου», όπως λες. Κι η ευάλωτη φύση μας μαθαίνει πια ότι δεν μπορεί να τρέφεται με μύθους κι απολυτοποιήσεις. Τα λεφτά είναι μέσο. Απ” τα πιο ισχυρά μέσα για την ευτυχία μας. Δεν είναι όμως από μόνο του ευτυχία. Πλέον δεν θα μπορούμε να καυχιόμαστε για τη λιμουζίνα και τη σπιταρόνα μας: ξέρουμε πια πόσο εύκολα χάνονται αυτοκίνητα και σπίτια. Δεν μπορούμε, όμως, ούτε να προσφεύγουμε σε παρελθοντικές φαντασιώσεις και γεννήματα του συναισθηματισμού. Να σου θυμίσω άλλωστε – κι αυτό θα σε τρομάξει – πως αυτή ακριβώς η εξιδανίκευση του παρελθόντος και της ιδέας του είναι που τρέφει τους «βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ” έξω κι από μέσα»» που τόσο αποστρέφεσαι. Η καταφυγή στο μύθο δεν είναι λύση. Τη λύση δεν τη δίνει η άγνοια και η φαντασία, αλλά η αλήθεια και η γνώση – ή έστω η γνώση της άγνοιας. Ας γίνουμε πιο συνετοί. Ας μάθουμε ν” ακούμε, να διασταυρώνουμε απόψεις, να σχηματίζουμε άποψη, ν” αναζητούμε την αλήθεια. Η αίσθηση της αδυναμίας ας μην μας φέρει κοντά λόγω κοινού μίσους και αγανάκτησης προς ορατούς κι αόρατους εχθρούς, αλλά λόγω ταπείνωσης και συμπόνιας. Το πλήγμα ας μας κάνει πιο σώφρονες, όχι φαντασιόπληκτους και τσαμπουκάδες.

Με εκτίμηση Σοφοκλής Παπαδόπουλος»

Πηγή: Lifo

ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΤΙΣ ΦΛΟΥΔΕΣ ΛΕΜΟΝΙΟΥ

Πολλοί επαγγελματίες σε εστιατόρια και χώρους μαζικής εστίασης καταναλώνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το λεμόνι δίχως να πετούν τίποτε.

Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο το λεμόνι χωρίς να πετάξουμε τίποτε?

Απλά. ….

Τοποθετήστε το λεμόνι στην κατάψυξη. Όταν το λεμόνι παγώσει , πάρτε τον τρίφτη σας, και τρίψτε ολόκληρο το λεμόνι (δεν χρειάζεται να το ξεφλουδίσετε! Όπως τρίβουμε το λεμόνι στα γλυκά) και ρίξτε το πάνω σε όλα ΟΛΑ σας τα φαγητά.

Τοποθετήστε το μέσα στο ουίσκυ σας, το κρασί σας, την σαλάτα, τα γλυκά, τον καφέ τα φαγητά, στο παγωτό γενικά ΠΑΝΤΟΥ!

Το λεμόνι θα δώσει σε όλα μια ανέλπιστα καλή γεύση. Κυρίως κάτι που σίγουρα δεν έχετε δοκιμάσει ποτε.

Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο την πορτοκαλάδα σαν πηγή βιταμίνης c. ΟΧΙ ΠΙΑ! Τώρα που μάθατα αυτό το μυστικό του λεμονιού μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε παντού.

Ποιο είναι το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης ολόκληρου του λεμονιού? (εκτός του ότι πετάτε λιγότερα σκουπίδια κι ότι βελτιώνει την γεύση σε όλα σας τα ροφήματα και φαγητά):

ΥΓΕΙΑ = Οι φλούδες λεμονιού περιέχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες βιταμίνες από ότι ο χυμός του λεμονιού και δυστυχώς εμείς αυτό το τμήμα το πετάμε… Οι φλούδες του λεμονιού έχουν την δυνατότητα να ανανεώνουν τα κύτταρα του σώματος μας με το να εκτοπίζουν τα τοξικά στοιχεία που εισέρχονται στον οργανισμό μας από τις τροφές και το περιβάλλον.

ΤΟ ΛΕΜΟΝΙ= Το κίτρο που περιέχει είναι ένα μαγικό συστατικό καθώς σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα!!!! ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΕΊΝΑΙ 10.000 ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ????? Γιατί δεν το γνωρίζουμε αυτό? Γιατί οι φαρμακευτικές έχουν τεράστια κέρδη με το να κατασκευάζουν φάρμακα καταπολέμησης του καρκίνου αλλά και να κατασκευάζουν προιόντα από την φλούδα του λεμονιού (κοσμετολογία) με αποτέλεσμα να επωφελούνται οικονομικά.

Βοηθήστε τους φίλους κι αγαπημένους σας ανθρώπους μεταδίδοντας τους αυτή την πληροφορία εξηγώντας τους πόσο ευεργετική είναι η φλούδα του λεμονιού για την υγεία τους!

Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν από καρκίνο καθημερινά στον πλανήτη αλλά ταυτόχρονα και τι τεράστιο κέρδος βγάζουν οι φαρμακευτικές παράγοντες ψεύτικες ελπίδες ίασης.

Τα δέντρα του κίτρου έχουν μια τεράστια γκάμα κατηγοριών. Από λεμονια, πορτοκάλια, γκρέιπφρουτ, lime κλπ.

Μπορείτε όλα να τα καταναλώνετε με διαφορετικούς τρόπους. Μπορείτε να τα τρώτε ωμά, σε χυμό, σε σορμπέ, σε γλυκά κλπ

ΟΜΩΣ ο ευεργετικότερος τρόπος είναι να τρίβετε την φλούδα τους στο φαγητό σας ωμή!!!! ΜΟΝΟ αυτή η μέθοδος καταπολεμά όλους τους όγκους αλλά και τις κύστες στο ανθρώπινο σώμα.

Η λεμονιά σαν δέντρο έχει αποδειχτεί σωτήρια για όλους τους τύπους καρκίνου! Έχει ταυτόχρονα και μια τεράστια αντιμικροβιακή δράση κυρίως ως προς τους μύκητες, βακτήρια, μικρόβια, παράσιτα, σκουλήκια.

Το λεμόνι ρυθμίζει άψογα την αρτηριακή πίεση και είναι φυσικό αντικαταθλιπτικό!!!! Ταυτόχρονα καταπολεμά το στρες και τις νευρικές διαταραχές.

Η πηγή αυτής της πληροφορίας έρχεται από μια τεραστια φαρμακευτικη εταιρία που αναφέρει πως έχουν γίνει πάνω από 20 μακροπρόθεσμα εργαστηριακά τεστ από το 1970 μέχρι και σήμερα που απέδειξαν την συντριπτική δράση κι επιτυχία του λεμονιού στην καταπολέμηση των καρκινικών κυττάρων κυρίως στο δέρμα, σε 12 τύπους καρκίνου όπως : παχέως εντέρου, στήθους, προστάτη, πνευμόνων και παγκρέατος.

Τα στοιχεία του λεμονιού έχουν 10.000 φορές ισχυρότερη δράση από την ουσία Adriamycin που χρησιμοποιείται ευρέως σε όλα τα φάρμακα χημειοθεραπείας παγκοσμίως.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΛΕΜΟΝΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΝΩ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΑ ΚΑΡΚΙΝΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΔΕΝ ΒΛΑΠΤΕΙ ΤΑ ΥΓΙΗ ΚΥΤΤΑΡΑ!!!!! Κάτι που η χημειοθεραπεία έχει παταγωδώς αποτύχει…

Οι ασθένειες που βγάζει το σώμα μας δεν είναι απαραίτητα κληρονομικές από τα γονίδια μας αλλά μάλλον είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και αντιδρούμε στο περιβάλλον μας: (Bruce Lipton Phd)
Manolis Gatzoflias

Ο Αμερικανός ζητιάνος που χλευάζει τον Γ ιώργο Παπανδρέου

Η εικόνα που βλέπετε κάνει το γύρο του διαδικτύου – Ένας ζητιάνος της Βοστώνης,
ζητάει βοήθεια επειδή… είχε δάσκαλο τον Γιώργο Παπανδρέου
Απίστευτη φωτογραφία με ένα Αμερικανό ζητιάνο να χλευάζει τον πρώην πρωθυπουργό
και βουλευτή Αχαΐας πλέον, Γιώργο Παπανδρέου.
Αυτό κάνει τουλάχιστον ένας άνδρας στους δρόμους της Βοστόνης.
Καθισμένος οκλαδόν σε έναν από τους κεντρικούς δρόμους της πόλης,
κρατά στα χέρια του ένα μικρό χαρτόνι στο οποίο για να πείσει τους
περαστικούς να τον βοηθήσουν οικονομικά γράφει:
«Παρακαλώ, βοηθήστε με! Καθηγητής μου στο Χάρβαρντ ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν έχω μέλλον!»
Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και έχει κάνει θραύση.

James Douglas Morison

Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James “Jim” Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 – 3 Ιουλίου1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής…

Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors…

Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ (“The Unknown Soldier” και “People are Strange”).
Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του.
Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για…..ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.
Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη.
Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.
Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.
Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου.
Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως “ασυναρτησίες μεθυσμένων”. Ένα τραγούδι από αυτήν, το “Orange County Suite” ακούγεται στο bootleg “Lost Paris Tapes”.
Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.
Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της.
Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι.
Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.
Στον τάφο του υπάρχει η Ελληνική επιγραφή Κατά τον δαίμονα εαυτού.
Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές: Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: “Ή ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΦΟΝΟ Ή ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ…”.
Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.
Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.
Γι’ αυτό και στο τραγούδι του «The End» περιγράφει με έναν δικό του μοναδικό τρόπο που μόνο αυτός κατείχε, το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

Η επιγραφή είναι “κανονική”, δηλαδή όπως είναι γραμμένο το όνομα του, έτσι και από κάτω γράφει αυτό που προέγραψα…
Δεν είναι π.χ κάτι που έγραψε κάποιος τυχαία… Υπάρχουν πολλές τέτοιες τριγύρω στο χώρο αλλά με μαρκαδόρους κ.λ.π. Φαινόταν να είναι με τον ίδιο τύπο fonts όπως και το όνομά του.
Οπότε μάλλον γράφτηκε μαζί με την κατασκευή του τάφου.. άραγε ο ίδιος ο Jim το ζήτησε ή κάποιος δικός του;
Από ότι ξέρω ο πατέρας του τον είχε στο μάτι, δεν τον ήθελε… Ο Jim σίγουρα είχε μυηθεί σε κάποια “περίεργα” πράγματα αλλά υπάρχουν τόσα πολλά “περίεργα”… Γιατί να μπει η ελληνική επιγραφή εκεί όμως…;

Η λέξη “δαίμων” δεν έχει καμία σχέση όπως την ξέρουμε εμείς σήμερα (οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν Διάβολο). “Δαίμων” ήταν αρχικά η θεότητα που μοίραζε, κατένειμε την μοίρα (δαίομαι = μοιράζω) και μετά ονομαζόταν οποιαδήποτε θεότητα στην οποία αποδίδονταν τιμές.
“Δαίμων εαυτού” ονομαζόταν η θεότητα-προστάτης που ζούσε μέσα σε κάθε άνθρωπο από τη γέννηση έως το θάνατό του και φρόντιζε για την προσωπική εξέλιξη κι ευημερία, κάτι σαν το αντίστοιχο σημερινό χριστιανικό “Φύλακας-άγγελος”, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο έναν “δίαυλο” μεταξύ του κόσμου των θνητών και του κόσμου των θεών.
“Πράττω κατά τον δαίμονα εαυτού” ουσιαστικά σημαίνει “πράττω σύμφωνα με αυτό που η συνείδησή μου θεωρεί σωστό”, αδιαφορώντας ίσως για το τι θα πουν οι άλλοι και είναι μια στάση ζωής που υιοθέτησαν και επιδοκίμασαν οι Στωικοί φιλόσοφοι.
Έτσι λοιπόν, η φράση “Κατά τον δαίμονα εαυτού” γράφτηκε από τους συγγενείς του Jim Morrison στον τάφο του, εννοώντας ότι ο τραγουδιστής των Doors έπραττε στη συντομη ζωή του πάντα σύμφωνα με ό,τι υπαγόρευε η συνείδησή του, ο “προσωπικός του θεός”, κι όχι σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας.