Αντιγραφή από το fb

Χίλια ευχαριστώ και από μένα Σπύρο και Νίκο Γκίκα για τη βοήθεια σε εμάς αλλά και στους συντοπίτες μου χασωτες……ο Θεός να σας έχει καλά και όπου μπορείτε να βοηθάτε τον κόσμο όπως κάνετε πάντα…… Γιατί η τιμιότητα και η ανθρωπιά στον άνθρωπο φαίνεται από τις πράξεις !!!!!

Μπρέμπος Σπύρος

απόσπασμα από το προς έκδοση μυθιστόρημα:”στα μέσα του χειμώνα” .

 

Μεσημέρι και ο παλιόκαιρος δε λέει να φτιάξει, από χθες το βράδυ άρχισε να χιονίζει και  τις πρωινές ώρες σηκώθηκε και ένας διαβολοβοριάς που μέσα σε λίγο χρόνο στοίβαξε τόσο χιόνι που ήταν αδύνατο να περπατήσει ζωντανό πλάσμα στα στενά σοκάκια του χωριού.

Το χωριό κουρνιασμένο στα μέσα μιας ορθοπλαγιάς του Μεγάλου Βουνού, που κοβόταν από ένα βύθισμα και διαμόρφωνε ένα εγκάρσιο μικρό οροπέδιο.

Από μακριά έμοιαζε σαν ένα μεγάλο σκαλοπάτι στα μέσα της δύσβατης κατακόρυφης πλαγιάς του βουνού.

Στα Οθωμανικά χρόνια ιδανικός τόπος για τους κατοίκους του, που απολάμβαναν την ελευθερία τους γιατί κανένας κατακτητής δεν έχει την διάθεση να ανέβει εκεί ψηλά πεζοπορώντας στα κακοτράχαλα μονοπάτια κινδυνεύοντας να γκρεμοτσακιστεί στις σάρες και τις χαράδρες που απειλητικά κρεμόντουσαν κάτω από τα πόδια τους.

Και τι είχαν να κερδίσουν άλλωστε αν καταφέρνανε να φτάσουν σώοι, πράγμα μάλλον απίθανο σ’ αυτά το κακοτράχαλο μέρος;

Αυτή η απροθυμία ή αδιαφορία των κατακτητών επέτρεψε σιγά-σιγά αυτή η μεγάλη φωλιά του βουνού να γίνει ένα μεγαλοχώρι με πολλά σπίτια, όμορφα χτισμένα με μεγάλες πέτρες που πολλές από αυτές υπήρχαν από φυσικού τους τοποθετημένες έτσι που σχημάτιζαν ένα κυκλώπειο τοίχο.

Σε κάποιες δε περιπτώσεις και οι στέγες ήταν σκεπασμένες με μεγάλες πλάκες και έμοιαζαν σαν σπηλιές πάνω από το έδαφος.

Με μικρές παρεμβάσεις κατάφεραν οι πρώτοι κάτοικοι να λειτουργήσουν όλο αυτό το πλέγμα ως κατοικίες.

Οι φυσικές πηγές με άφθονο νερό στα ανατολικά του οροπεδίου και στα βόρεια το δάσος με τις αγριοκαστανιές και τις αγριοκαρυδιες προσέφερε δωρεάν τροφή για τους ανθρώπους και τα ζώα

Κάποτε εδώ είχαν φιλοξενηθεί  πάνω από χίλιοι νοματαίοι όταν κάτω στον κάμπο το χαντζάρι του κατακτητή δεν σταματούσε να μακελεύει τους ατυχούς ραγιάδες.

Όταν οι ραγιάδες απέκτησαν την ελευθερία τους το χωριό άρχισε σιγά-σιγά να φυλλορροεί. Οι απείθαρχοι ορεσίβιοι άρχισαν να καλοβλέπουν τις βολές των πεδινών χωριών και των πόλεων, να τακτοποιούνται στα πεδινά και να συμβιβάζονται με την οργάνωση και την πειθαρχία των αστών.

Τώρα έχουν μείνει όλοι κι όλοι 13 άνθρωποι, όλοι πάνω από εβδομήντα χρονών, που δεν θέλουν να μπουν σε ζεύγλα, όπως λέει ο Μπαρμπαλιάς ο μεγαλύτερος κάτοικος του χωριού, που πλησιάζει τα ενενήντα πέντε!

Θέλουν να είναι ελεύθεροι, δεν θέλουν ζυγούς και συμβιβασμούς και ψεύτικες καλημέρες, που η ζωή στην πόλη απαιτεί.

Υπάρχει μια εξαίρεση, είναι ο μικρός Ταξιάρχης 18 ετών εγγονός της κυρά Μαρίας και του μπάρμπα Γρηγόρη, που οι γονείς του χάθηκαν πριν μερικά χρόνια σε αεροπορικό δυστύχημα.

Ο μικρός Ταξιάρχης εκείνο το καλοκαίρι είχε έρθει στον παππού και στη γιαγιά και έμενε μόνιμα εδώ.

Προσπάθησαν όλοι για να πείσουν το μικρό να κατέβει στην πόλη για να συνεχίσει το σχολείο του.

Πεισματικά αυτός αρνιόταν και απειλούσε ότι αν αναγκαστεί να γυρίσει στην πόλη θα βάλει τέλος στη ζωή του

και έτσι έμεινε στο χωριό των γερόντων.

Με τον νεαρό Ταξιάρχη το χωριό άρχισε να μεταμορφώνεται

σιγά-σιγά, ο νεαρός παρέσυρε τους γέρους που άρχισαν να νεανίζουν ή μάλλον να παλιμπαιδίζουν.

Ο Ταξιάρχης έγινε αρχηγός και όλοι οι γέροι άρχισαν να τον μιμούνται και να τον ακολουθούν.

Η νυχτερινή ησυχία έπαψε να βασιλεύει στο χωριό των γερόντων και η μουσική των coconaut rockers και του τζο στράμερ αντηχούσε όλη την νύχτα και συνόδευε το  ξέφρενο γλέντι τους.

Στην βόρεια πλευρά του περίτεχνου συγκροτήματος των κατοικιών υπήρχε μια φυσική σπηλιά που παλιότερα χρησίμευε για αποθήκες για τα καρυδιά και τα άγρια κάστανα, που με τον ερχομό του Ταξιάρχη μετατράπηκε σε μουσική αποθήκη.

Χθες το βράδυ όλοι οι γέροντες μαζί με τον Ταξιάρχη μαζεύτηκαν εδώ για την νυχτερινή τους διασκέδαση.

Τόσο πολύ ήσαν αφιερωμένοι στην διασκέδαση που ούτε κατάλαβαν ότι ο χιονιάς το έχει στρώσει τόσο πολύ, που θα ήταν αδύνατο τα ξημερώματα όπως συνήθιζαν το τελευταίο καιρό να πάνε στα σπίτια τους για ύπνο.

Γύρω στις πέντε το πρωί ο μπάρμπα Λευτέρης ο νεώτερος της παρέας, γύρω στα εβδομήντα, προσπάθησε να ανοίξει την μικρή πόρτα, δεν άνοιγε,το χιόνι είχε φθάσει σχεδόν μέχρι την κορφή. Γυρνά πίσω και προσπαθεί να πει τι έχει συμβεί μα κανείς δεν ακούει… η μουσική στη διαπασών και οι περισσότεροι έχουν ξαπλώσει στο πάτωμα και κοιμούνται, κάποιοι είναι ζαλισμένοι από το ποτό και δεν καταλαβαίνουν τι λέει ο μπάρμπα Λευτέρης.

Συνεχίζεται..

(Πόνημα δημιουργικής γραφής)

Κ. ΜΠΕΡΤΣΙΑΣ

“Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορεί κανείς να επιτύχει μόνο με ένα σκόπιμο άλμα προς την αντίθετη κατεύθυνση.“
Η σοφία του Κάφκα έγκειται στην αναγνώρισή του ότι μερικές φορές η πρόοδος απαιτεί να κινηθούμε ενάντια στο ρεύμα, αγκαλιάζοντας το αντισυμβατικό..

•Και γιατί όχι;μια χαρά το ακούω.Νέος, ωραίο παιδί,πολύγλωσσος,αριστος μαθητής στο Κολλέγιο Αθηνών,καλοσπουδασμενος,μαθηματικά,στρατηγική ανάλυση,μετριοπαθής λόγος,αμερικανικός αέρας πετυχημενος,αυτάρκης.Δεν έχει ανάγκη το Κράτος για να ζήσει.Ότι πρέπει για να περάσει πειθαρχικό και να τιμωρηθεί αυστηρά όπως πρότεινε ο κυριος τάδε συνεργάτης του Νίκου Φίλη εκφράζοντας γνήσια τη «βαθιά ψυχή» του κόμματος.Γιατί επιδίδεται σε «προσωπική εκστρατεία» ενώ οι άλλοι επιδίδονται σε απρόσωπη.Πως προέκυψε αυτός ο παρείσακτος στα άγια των Αγίων;Ένας ντεμεκ αριστερός από τα αμερικανικά μεγαλοαστικά σαλόνια;πως τολμά να χωθεί ανάμεσα στα παιδιά του λαού;Και επιπλέον ας ψιθυρίσουμε. «Είναι και gay με σταθερη σχέση και δεν το κρύβει ο αθεόφοβος».Αντί να το κρατήσει για τον εαυτό του,όπως θα έκανε κάθε σωστός αριστερός,λέει ότι αυτή είναι η ζωή του και δεν την παζαρεύει.Είπαμε είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων των Λοατκι εμείς οι πουροι αριστεροί αλλά όχι κι έτσι αδερφέ μου..too much too much αγαπητέ.Κι ας λέει ο Πολάκης.
•Μην ανησυχείτε.Δεν πρόκειται να εκλεγεί.Με ένα εκλογικό σώμα που οι φατρίες το θέλουν όσο γίνεται στενοτερο,μη χαθούν τα ιστορικά προνόμια,οι υποψηφιότητες αυτές δεν περπατάνε.
•Τι κομίζει ο Κασσελακης.Τον άνεμο μιας αιώνια μειοψηφικής αλλά εμπνευσμένης αμερικανικής αριστεράς με την ιδιαίτερη ιστορία της.Κάτι από τον Μπέρνι Σαντερς,την Οκασιο Κορτεζ και τους Justice Democrats.Με μια προσθήκη.Ξεκάθαρη και ρεαλιστική ατζέντα.Όλοι αυτοί βέβαια στην Αμερική αποφεύγουν τη λέξη σοσιαλισμός όπως ο διαβολος το λιβάνι.Αλλά είναι ειδικές οι συνθήκες.Κι εδώ άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρησιμοποιεί ποτέ τη λέξη αυτή .Τζιζ.Η πλατφόρμα του Στέφανου είναι ακόμα ελλιπής,αρκετά ρηχή,ελάχιστα οραματική.Καλύτερη όμως από την απερίγραπτη θολούρα όλων των συνυποψήφιων του.Είναι όμως ενδιαφέρουσα περίπτωση έστω και χάριν της συζήτησης.Και πάντως πλεονεκτεί αντικειμενικά των άλλων.Από κάθε άποψη.

Πάνος Μπιτσαξής

Μιχάλης Κατσαρός

Κατά Σαδδουκαίων
Ῥωμαίων ὑπαλλήλων
μάντεις καὶ ἀστρονόμοι
(κάποιος Βαλβίλος ἐξ Ἐφέσου)
περιστοιχίζουν τὸν Αὐτοκράτορα.

Κραυγὲς ἀπ᾿ τὸν προνάρθηκα τοῦ Ναοῦ.
Ἀπ᾿ τὴ φατρία τῶν Ἐβιονιτῶν κραυγές:
Ὁ ψευδο-Μάρκελος νὰ παριστάνει τὸ Χριστό.
Διδάσκετε τὴν ἐπανάστασιν Κατὰ τοῦ πρίγκιπος
Οἱ Χριστιανοὶ νἄχουνε δούλους Χριστιανούς.

Ἡ ἀριστοκρατία τοῦ Ναοῦ νὰ ἐκλείψει.
Ἐγὼ ἀπέναντί σας ἕνας μάρτυρας
ἡ θέλησή μου ποὺ καταπατήθηκε
τόσους αἰῶνες.

Τοὺς ὕπατους ἐγὼ ἀνάδειξα στὶς συνελεύσεις
κι αὐτοὶ κληρονομήσανε τὰ δικαιώματα
φορέσαν πορφυροῦν ἀτίθασον ἔνδυμα
σανδάλια μεταξωτὰ ἢ πανοπλία-
ἐξακοντίζουν τὰ βέλη τους ἐναντίον μου-
ἡ θέλησή μου ποὺ καταπατήθηκε
τόσους αἰῶνες.

Τοὺς ἄλλους ἀπ᾿ τὴν πέτρα καὶ τὸ τεῖχος μου
καθὼς νερὸ πηγῆς τοὺς εἶχα φέρει
ἡ θρησκεία τους μυστηριώδης δεισιδαιμονία
τ᾿ ἄλογά τους ἀπ᾿ τὸν κάμπο μου.
δὲ μοῦ ἐπέτρεψαν νὰ δῶ τὸν Αὐτοκράτορα
τοὺς ὕπατους δὲν ἄφηναν νὰ πλησιάσω
σὲ μυστικὰ συμπόσια καὶ ἔνδοξα
τὴ θέλησή μου τὴν καταπατήσανε
τόσους αἰῶνες.

Τώρα κι ἐγὼ ὑποψιάζομαι
ὅλο τὸ πλῆθος τῶν αὐλοκολάκων
ὅλους τοὺς ταπεινοὺς γραμματικοὺς
τοὺς βραβευμένους μὲ χρυσὰ παράσημα
λεγεωνάριους καὶ στρατηλάτες
ὑποψιάζομαι τὶς αὐλητρίδες τὴ γιορτὴ
ὅλους τοὺς λόγους καὶ προπόσεις
αὐτοὺς ποὺ παριστάνουνε τοὺς ἐθνικοὺς
τὸν πορφυροῦν χιτώνα τοῦ πρίγκιπος
τοὺς συμβουλάτορες καὶ τοὺς αἱρετικοὺς
ὑποψιάζομαι συνωμοσία
νύκτα θὰ ρεύσει πολὺ αἷμα
νύχτα θὰ ἐγκαταστήσουν τὴ βασιλεία τους
νέοι πρίγκιπες μὲ νέους στεφάνους
οἱ πονηροὶ ρωμαῖοι ὑπάλληλοι τοῦ

*τοῦ αὐτοκράτορος

τοιμάζουνε κρυφὰ νὰ παραδώσουν
νὰ παραδώσουν τὰ κλειδιὰ καὶ τὴν
ὑπόκλισή τους.

Ἐγὼ πάλι μέσα στὸ πλῆθος διακλαδίζομαι
ἡ θέλησή μου διακλαδίζεται μέσα στὸ πλῆθος
μαζεύω τοὺς σκόρπιους σπόρους μου
γιὰ τὴν καινούρια μακρινή μου ἀνάσταση
μαζεύω.

Μπράβο στο σύλλογο για την πρωτοβουλία και την άριστη διοργάνωση!!

Το συγκρότημα της παραδοσιακής μουσικής υπέροχο!

από τον Φίλιππο Sherrard

Είναι πανθομολογούμενο πλέον τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ κόσμος μας διέρχεται μία κρίση τρομακτικῶν διαστάσεων. Συνήθως καλοῦμε τὴν ἐν λόγῳ κρίση οἰκολογική, καὶ δίκαια, ἀφοῦ οἱ ἐπιπτώσεις της ἐκδηλώνονται κυρίως στὴν οἰκολογικὴ σφαίρα. Ἐδῶ τὸ μήνυμα εἶναι ἀπολύτως σαφές: ὁ τρόπος ζωῆς μας σὲ ὅλες τὶς πτυχές του εἶναι ἀπὸ τὴν ἄποψη τόσο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ὅσο καὶ τοῦ περιβάλλοντος, αὐτοκαταστροφικός, καὶ ἐὰν δὲν τὸν μεταβάλουμε ριζικά, ἡ καταστροφὴ τοῦπλανήτη εἶναι ἀναπόφευκτη. Χωρὶς τὴ μεταστροφὴ αὐτὴ ἡ περιπέτεια τοῦ πολιτισμοῦ θὰ φτάσει στὸ τέλος της, καὶ μάρτυρες τῆς ἐξέλιξης αὐτῆς θὰ γίνουν πολλοὶ ἀπ’ ὅσους ζοῦν σήμερα….

Απόσπασμα άρθρου από το αντιφωνο

Αν είσαι καταθλιπτικός, ζεις στο παρελθόν. Αν είσαι αγχώδης , ζεις στο μέλλον. Αν νιώθεις γαλήνη, ζεις στο παρόν.

•Ο Λάο Τσε είναι ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της κινέζικης φιλοσοφίας. Το όνομα Λάο Τσε σημαίνει «γέροντας διδάσκαλος». Σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ

“Είμαστε αμαρτωλοί όχι μόνο επειδή έχουμε φάει από το Δέντρο της Γνώσης, αλλά και επειδή δεν έχουμε φάει ακόμα από το Δέντρο της Ζωής “.

Ο Κάφκα αναμειγνύει τις βιβλικές εικόνες και την υπαρξιακή σκέψη και εμβαθύνει στη διττή φύση της ανθρώπινης ύπαρξης – που χαρακτηρίζεται από γνώση και περιέργεια, αλλά και λαχτάρα για βαθύτερη εκπλήρωση.

λ

Interamerican

Παραμονή Αγίου Φανουρίου

“Τα μονοπάτια φτιάχνονται με το περπάτημα. “
Με αυτή τη συνοπτική φράση, ο Κάφκα υπογραμμίζει την ιδέα ότι οι εμπειρίες διαμορφώνουν την πορεία της ζωής μας. Τονίζει τη σημασία της ανάληψης δράσης παρά την αβεβαιότητα.

*Ο Φραντς Κάφκα, ένας λογοτεχνικός τιτάνας του 20ού αιώνα, είναι γνωστός για τις προκλητικές αφηγήσεις του, οι οποίες εμβαθύνουν στην περίπλοκη πολυπλοκότητα της ανθρώπινης κατάσταση.

Ο Ερντογάν αναφέρει συχνά πυκνά απευθυνόμενος στην Ελλάδα την μάχη στο Μαντζικέρτ…

Η Μάχη του Μαντζικέρτ

Στις 26 Αυγούστου 1071 οι Βυζαντινοί υφίστανται δεινή ήττα από τους Σελτζούκους Τούρκους στο Μαντζικέρτ, πλησίον της λίμνης Βαν, με αποτέλεσμα να κλονισθεί ο έλεγχός τους στη Μικρά Ασία. Πολλοί διακεκριμένοι ιστορικοί (Άννα Κομνηνή, Στίβεν Ράνσιμαν, Τζούλιους Νόργουιτς) υποστηρίζουν ότι με την ήττα αυτή σημειώνεται η αρχή του τέλους της βυζαντινής κυριαρχίας στην Ανατολή και η βαθμιαία Τουρκοποίηση της Μικράς Ασίας.

Η πόλη του Ματζικέρτ (σημερινό Μαλαζγκίρτ Τουρκίας) υπήρξε σταθερός στόχος των κατακτητικών βλέψεων των ποικίλων εχθρών της αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα των Σελτζούκων Τούρκων κατά τον 11ο αιώνα. Η στρατηγική θέση της για την άμυνα τής αυτοκρατορίας ενισχύθηκε με την εξαίρετη οχύρωση και την αξιόμαχη φρουρά της.

Οι Σελτζούκοι Τούρκοι, που πήραν το όνομά τους από τον φύλαρχό τους Σελτζούκ, είχαν έρθει από τις στέπες του σημερινού Τουρκεστάν και εκμεταλλευόμενοι την παρακμή των Αράβων, πήραν τη θέση τους στην ιστορία και μαζί τη σκυτάλη του Ισλαμισμού. Σε φάση παρακμής βρισκόταν και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που μαστιζόταν από εσωτερικές έριδες, κακοδιοίκηση και μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Η προσπάθειά τους να καταλάβουν την πόλη κατά την περίοδο της βασιλείας τού Κωνσταντίνου Γ’ του Μονομάχου (1042-1054) αποκρούστηκε από τη σθεναρή αντίσταση της φρουράς. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία με μεγάλες απώλειες, αλλά δεν παραιτήθηκαν από το στόχο. Ο σουλτάνος τους Αλπ-Αρσλάν, μετά από αλλεπάλληλες στρατιωτικές επιτυχίες, πέτυχε να καταλάβει τα ισχυρά φρούρια του Ανίου κι έπειτα από συνεχείς προσπάθειες το φρούριο του Μαντζικέρτ (1070), αποκτώντας έτσι τον έλεγχο στην ευρύτερη περιοχή.

Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ’ Διογένης (1068-1071) ανέλαβε οργανωμένη εκστρατεία εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων, την τρίτη κατά σειρά, το 1071. Επικεφαλής ενός πολυεθνικού μισθοφορικού στρατού, που αποτελείτο από Βυζαντινούς, Φράγκους, Ίβηρες, Βάραγγους, Ρώσους, Βούλγαρους, Τούρκους, Αρμενίους κ.ά, επανακατέλαβε το Μαντζικέρτ, κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αλπ-Αρσλάν, που πολιορκούσε την Έδεσσα της Μεσοποταμίας (σημερινή Ούρφα Τουρκίας). Όταν έμαθε ότι οι Βυζαντινοί είχαν ξαναπάρει το Μαντζικέρτ, απέρριψε τις προτάσεις ειρήνης του αυτοκράτορα και βάδισε εναντίον του. Πλησιάζοντας τη βυζαντινή στρατιά παρουσίασε τις δικές του προτάσεις ειρήνης, οι οποίες απορρίφθηκαν από τον Ρωμανό.Η αποφασιστική μάχη ανάμεσα στους δύο στρατούς δόθηκε στις 26 Αυγούστου 1071 κοντά στο Μαντζικέρτ. Ο Ρωμανός παρέταξε από 40.000 έως 70.000 άνδρες, με στρατηγούς τους Νικηφόρο Βρυέννιο, Θεόδωρο Αλυάτη και Ανδρόνικο Δούκα και ο Αλπ-Αρσλάν από 20.000 έως 30.000 άνδρες. Οι Βυζαντινοί, παρά την υπεροχή τους σε έμψυχο υλικό, υπέστησαν δεινή ήττα στο πεδίο της μάχης, εξαιτίας κυρίως των εσωτερικών αντιθέσεων των στρατηγών τους και της απειθαρχίας του στρατεύματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν ο μισός στρατός τους, που ήταν μισθοφορικός, είτε δεν πήρε μέρος στη μάχη, είτε αυτομόλησε στο αντίπαλο στρατόπεδο. Από την πλευρά των Βυζαντινών διακρίθηκαν στη μάχη οι τούρκοι μισθοφόροι και οι σκανδιναβοί Βάραγγοι, που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του αυτοκράτορα Ρωμανού, που όμως δεν απέτρεψαν την αιχμαλωσία του, καθώς έπεσαν μέχρις ενός.

Ο Ρωμανός οδηγήθηκε τραυματισμένος ενώπιον του Αλπ – Αρσλάν, ο οποίος του συμπεριφέρθηκε καλά, και αναγκάσθηκε να δεχτεί τους όρους της συνθήκης που του υπαγόρευσε: παροχή ετήσιων φόρων και στρατιωτικής βοήθειας, απελευθέρωση όλων των μουσουλμάνων αιχμαλώτων και συνοριακοί διακανονισμοί.

Οι συνέπειες της μάχης του Μαντζικέρτ ήταν τεράστιες, όπως προαναφέρθηκε. Δεν οφείλονται, όμως, αποκλειστικά στην ήττα των Βυζαντινών στο πεδίο της μάχης, αλλά και στην εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε στην αυτοκρατορία. Ο Αλπ-Αρσλάν ενδιαφερόταν κυρίως για την ενοποίηση των μουσουλμάνων και ετοιμαζόταν να πολεμήσει εναντίον της Αιγύπτου. Δεν επιδίωξε σοβαρά εδαφικά κέρδη εις βάρος της νικημένης αυτοκρατορίας, για την όποια έτρεφε, όπως όλοι οι σύγχρονοί του, σεβασμό και κάποιο δέος.

Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε στη Μικρά Ασία, όταν ο Ρωμανός απελευθερώθηκε και προσπάθησε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, έδωσε το τελικό χτύπημα σε ό,τι είχε περισωθεί από την οργανωμένη βυζαντινή άμυνα. Η σύλληψη και η τύφλωση του Ρωμανού από τους αντιπάλους του, έδωσε στους Τούρκους την αφορμή να θεωρήσουν άκυρη τη συνθήκη του 1071 και να αρχίσουν πάλι με μεγαλύτερη ένταση τις επιδρομές στα βυζαντινά εδάφη.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Ο βαρύτονος
Οι γάιδαροι γκαρίζουν λένε.Άκρως άδικος ο ρηματικός προσδιορισμός.Η κραυγή του Μεντιου εινα βαθειά ,γεμάτη ηχοχρώματα,επιθυμίες και αισθήματα.Είναι γλυκύτατος.Αυτός είναι φίλος μου.Κατοικοεδρεύει εδώ και χρόνια σε χωράφι δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανου.Εδώ κολυμπάω μόνος μου στις 8 το πρωί.Πλαζ πριβέ.Εντελώς δωρεάν η απόλυτη φύση.Ο Μεντιος δεν είναι τυχαίος.Είναι τζαζίστας βαρύτονος.Το 2019 στην μικρή αυλή του Αγίου (φωτό)έκανε μίνι συναυλία μια κομπανία τζαζ.Ο Μεντιος ενθουσιάστηκε.Άρχισε να γκαρίζει ρυθμικά.Οι μουσικοί δεν πτοήθηκαν άρχισαν να αυτοσχεδιάζουν μουσικά πάνω στον ήχο.Βγήκε ένα απίθανο αξέχαστο πράγμα.Ο Μεντιος άξιο μέλος της ορχήστρας.

Πάνος Μπιτσαξής