Άρθρα

Δημοσιεύτηκε στισ
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΣ Ο ΧΑΛΚΟΣ
Στην αρχαιότητα ο χαλκός αντιπροσώπευε για τους Αιγύπτιους την αιώνια ζωή, την υγεία και την ευημερία και χρησιμοποιούνταν για τη θεραπεία λοιμώξεων και την αποστείρωση του νερού….
Ο Ιπποκράτης αντιμετώπιζε με χαλκό (ή χαλκό και μέλι) ανοιχτές πληγές και δερματικά προβλήματα, ενώ Ρωμαίοι, Αζτέκοι, Πέρσες, Ινδοί και Μογγόλοι τον είχαν πρώτο και καλύτερο για έλκη και μολύνσεις.
Άραγε πόσο χρήσιμο είναι σήμερα για την υγεία το παλαιότερο μέταλλο στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού;
Τα βακτήρια τον τρέμουν!
Ο χαλκός δεν κάνει μόνο για καλώδια και ηλεκτρομαγνητικές εφαρμογές, αλλά επίσης καταστρέφει (με ασφάλεια και απόλυτη επιτυχία) περισσότερο από το 99,9% όλων των βακτηρίων, ακόμα και τα πιο ανθεκτικά όπως ο χρυσίζων σταφυλόκοκκος.
Και όλα αυτά μέσα σε 10 λεπτά έως 2 ώρες, αρκεί οι ευαίσθητοι, βλαβεροί μικροοργανισμοί να έρθουν σε επαφή με την επιφάνειά του. Άρα υπερέχει και ξεχωρίζει, επειδή κανένα υλικό δεν μπορεί να πλησιάσει την αντιμικροβιακή αποτελεσματικότητά του. Ίσως γι’ αυτό στις επιδημίας χολέρας στο Παρίσι (1832-1852) οι εργαζόμενοι στον χαλκό είχαν ανοσία στην ασθένεια. Πολλά επίσης έχουν λεχθεί και για την έντονη αντικαρκινική του δράση, παρατηρημένη ήδη από το 1912 σε Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία.
Κάνει τα μικρόβια… σουρωτήρι 
Το κόκκινο μέταλλο έχει καταπλήξει τους επιστήμονες με τις ιδιότητές του, αφού σαρώνει στην κυριολεξία όποιον μολυσματικό παράγοντα βρεθεί στον δρόμο του. Ο τρόπος που το κάνει είναι εκπληκτικός.  
Πρώτα τρυπάει την εξωτερική μεμβράνη των βακτηρίων κάνοντάς την σαν… σουρωτήρι και στη συνέχεια τα εμποδίζει να τραφούν, να αναπνεύσουν, να δημιουργήσουν ενέργεια, να πολλαπλασιαστούν ή έστω να επισκευάσουν τη χαλασμένη μεμβράνη τους. Αυτό σημαίνει ότι ο χαλκός καταστρέφει συνεχώς τα μικρόβια και μάλιστα χωρίς να φθείρεται ο ίδιος, ενώ ταυτόχρονα είναι απόλυτα ασφαλής στην (εξωτερική) χρήση του.
Πιάσε χαλκό και μη φοβάσαι 
Ο χαλκός έχει χρησιμοποιηθεί για αιώνες από τους ανθρώπους σε πολλές εφαρμογές. Η λατινική ονομασία του cuprum (αρχικά сyprium = από την Κύπρο) του δόθηκε επειδή βρισκόταν σε αφθονία στην Κύπρο. Σήμερα στα νοσοκομεία διαφόρων χωρών (και της Ελλάδας) χρησιμοποιείται ο λεγόμενος αντιμικροβιακός χαλκός που αποτελείται από διάφορα ανθεκτικά κράματα του μετάλλου. Όπως υποστηρίζει μάλιστα ο καθηγητής μικροβιολογίας Bill Keevil, πρόεδρος Περιβαλλοντικής Υγείας στο αγγλικό πανεπιστήμιο του Southampton, η τοποθέτηση επιφανειών από χαλκό επάνω σε αντικείμενα που αγγίζουμε καθημερινά μέσα σε δημόσια κτίρια και οχήματα μαζικής μεταφοράς (π.χ. χειρολαβές, πόμολα και διακόπτες) θα μπορούσε να μειώσει την ταχεία παγκόσμια διάδοση των πολυανθεκτικών μικροβίων.
Όχι στο μαγείρεμα – ναι στο νερό
Αντίθετα, το μαγείρεμα μέσα σε σκεύη από χαλκό (μπακίρια) είναι επικίνδυνο για την υγεία. Η χρήση τους έχει εγκαταλειφθεί επειδή, όταν ο χαλκός έρθει σε επαφή με όξινες τροφές σε υψηλές θερμοκρασίες, ενδέχεται να διαβρωθεί και να μολύνει το φαγητό με τοξικά οξείδια που προκαλούν δηλητηρίαση.
Έτσι πλέον τα σπάνια σήμερα χάλκινα σκεύη καλύπτονται εσωτερικά με κασσίτερο (γανώνονται) είτε με ανοξείδωτο χάλυβα. Όμως ο χαλκός και τα κράματά του όχι μόνο δε μολύνουν το πόσιμο νερό αλλά το αποστειρώνουν κιόλας, γι’ αυτό και χρησιμοποιούνται στα δίκτυα υδροδότησης.
Δημοσιεύτηκε στισ
Στάλθηκε απο τον Γιάννη Αναγνωστακη.
 
Ξεριζώνουν τα οινάμπελα χωρίς άδεια φύτευσης

Της Π. Λασηθιωτάκη

Παράνομα τα οινάμπελα χωρίς άδειες φύτευσης

Απειλούνται ποικιλίες, προβληματίζονται οι οινοποιοί

Εκτός πραγματικότητας φαίνεται να είναι το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης που καλεί χιλιάδες παραγωγούς ούτε λίγο ούτε πολύ να…εκριζώσουν τα αμπέλια τους, επιχειρώντας να βάλει…τάξη τις παράνομες φυτεύσεις οινάμπελων που εκτείνονται σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στην Κρήτη αλλά και όλη την Ελλάδα. 

Όψιμα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ξεκαθαρίζει απαντώντας σε ερώτηση βουλευτή ότι δεν πρόκειται να γίνουν άλλες τακτοποιήσεις παράνομων ή παράτυπων αμπελιών τα οποία επιβάλλεται να εκριζωθούν. 

Συγκεκριμένα, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μ. Χαρακόπουλος απάντησε στο βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη ότι δεν πρόκειται να γίνει άλλη διαδικασία νομιμοποίησης παράτυπα ή παράνομα φυτεμένων οινάμπελων. Κατά συνέπεια όσα αμπέλια έχουν ήδη φυτευθεί χωρίς τις νόμιμες άδειες, είναι δηλαδή παράνομα εκριζώνονται υποχρεωτικά! «Το καθεστώς απαγόρευσης νέων φυτεύσεων αμπελώνων με οινοποιήσιμες ποικιλίες ισχύει στη χώρα μας από το 1984 (στα υπόλοιπα Κράτη-μέλη της ΕΕ από το 1979) , σε εφαρμογής του Καν. (Ε.Κ. 337/79). Οι φυτεύσεις νέων αμπελώνων μέχρι την 31η Αυγούστου 1998, κατά παράβαση της εν λόγω απαγόρευσης χαρακτηρίστηκαν παράτυπες ενώ μετά την ημερομηνία αυτή χαρακτηρίζονται ως «παράνομες» λόγω της ουσιαστικής διαφοροποίησης στη μεταχείρισή τους από τον Καν. (Ε.Κ.) 1493/99 (οι παράτυπες τακτοποιούνταν, οι παράνομες εκριζώνονται υποχρεωτικά)» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Χαρακόπουλος. 

Παλιά ιστορία…

Όπως λένε έμπειροι γεωπόνοι και αμπελουργοί, η «ρίζα» του προβλήματος της ύπαρξης μεγάλων εκτάσεων με παράνομους αμπελώνες στην Ελλάδα βρίσκεται στην δεκαετία του ΄70, με την ένταξη της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ. «Τότε γίνανε γρήγορα και πρόχειρα κάποιες μελέτες, ώστε η Ελλάδα να εμφανιστεί τυπική σε θέματα κοινοτικών κανονισμών» επισημαίνει ο πρώην διευθυντής Αγροτικής Ανάπτυξης Ηρακλείου, γεωπόνος Γιώργος Δασκαλάκης. 

Έτσι έγινε η αρχή για τις λεγόμενες επιτρεπόμενες και συνιστώμενες ποικιλίες. 

Στις δεκαετίες του ʽ80 και του ʽ90 μάλιστα οι αμπελουργικές ζώνες περιόριζαν στο ελάχιστο τις επιλογές των αμπελουργών για το τι θα φυτέψουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ζώνη των Δαφνών Κρήτης που όριζε μόνο μία ποικιλία: Το λιάτικο. Ήθελαν δεν ήθελαν οι αμπελουργοί της συγκεκριμένης ζώνης και πολλών ακόμα σε όλη την Ελλάδα, έπρεπε να φυτέψουν μόνο μία ποικιλία!! 

«Το δυσάρεστο είναι ότι δεν είχαν προηγηθεί μελέτες, έρευνες ενός Ινστιτούτου Αμπέλου, ώστε οι ποικιλίες που ορίζονται ανά ζώνη να είναι πράγματι οι κατάλληλες» σχολιάζει ο κ. Δασκαλάκης. Να σημειωθεί ότι οι παραγωγοί επιδοτούνταν για να φυτέψουν συγκεκριμένες ποικιλίες, αρκετές από τις οποίες στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι δεν είχαν εμπορικό ενδιαφέρον, έναντι άλλων επίσης γηγενών ποικιλιών. Μία ποικιλία που απέτυχε παταγωδώς ήταν για παράδειγμα το λιάτικο. Με λίγα λόγια: Οι παραγωγοί επιδοτούνταν επί χρόνια για να καλλιεργήσουν μία ποικιλία που δεν είχε εμπορικό ενδιαφέρον!! 

Φύτευαν ό,τι ήθελαν 

Αρκετοί αμπελουργοί ωστόσο, περισσότερο «ψαγμένοι» που δεν τους ενδιέφερε τόσο η επιδότηση όσο η εμπορικότητα των σταφυλιών που θα παρήγαγαν, άρχισαν να φυτεύουν και μη επιτρεπόμενες ποικιλίες. Κι επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχουν υποστηριχτικές δομές για τους αγρότες, η τύχη του θέματος είχε αφεθεί στις συμβουλές των ιδιωτών γεωπόνων /φυτωριούχων, των οινοποιείων και στο…ένστικτο κάθε αμπελουργού. «Δεν υπήρχε προγραμματισμός. Ο καθένας φύτευε ότι εκείνος νόμιζε, με αποτέλεσμα να γίνουν ολέθρια λάθη!» επισημαίνει ο κ. Δασκαλάκης. 

Στο μεταξύ, στην Ελλάδα όπως και σε όλη την ΕΕ. ίσχυαν οι κοινοτικοί κανονισμοί περί των αδειών φύτευσης κλπ που επικαλείται στην απάντηση του ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης. «Ίσχυαν αλλά δεν εφαρμόζονταν! Δεν υπήρχε ολοκληρωμένος έλεγχος, στην ουσία άδειες δεν δίνονταν» σχολιάζει ο κ. Δασκαλάκης. Στη συνέχεια έγινε η διαδικασία της νομιμοποίηση των παράτυπων αμπελιών. 

Κι όμως το Ηράκλειο είχε μητρώο

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Δασκαλάκης ως υπάλληλος τότε της Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης Ηρακλείου είχε κάνει μία από τις πρώτες ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων με στοιχεία των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων. Άρχισε επίσης να δίνει άδειες. Τότε η υπηρεσία του Ηρακλείου είχε δώσει άδειες για 30.000 στρέμματα οινάμπελα και 168.000 στρέμματα σουλτανίνα. Οι αμπελουργοί μάλιστα είχαν καταβάλει παράβολα για τις άδειες τους. Το αρχείο όμως αυτό στην ουσία χάθηκε, διότι δεν ενημερώθηκε και σήμερα είναι παρωχημένο. «Δεν αξιοποιήθηκε από τις εταιρίες που δημιούργησαν το αμπελουργικό μητρώο» σχολιάζει ο κ. Δασκαλάκης και προσθέτει: «Πάντα σκοντάφταμε και στις αρνήσεις των ισχυρών αγροτικών οργανώσεων, τα χατίρια των οποίων έκανε τότε το Υπουργείο. Για δικούς του λόγους το αγροτικό κίνημα δεν ήθελε το μητρώο. Έτσι, φθάσαμε εδώ που φθάσαμε» λέει ο κ. Δασκαλάκης. 

Διαμαρτύρονται και οι οινοποιοί

Το πρόβλημα έχουν ήδη θέσει με επιστολή τους στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και οι οινοποιητικές επιχειρήσεις της Κρήτης. Όπως αναφέρουν με την …απαγόρευση της οινοποίησης σταφυλιών από λεγόμενα παράνομα αμπέλια «πολλά οινοποιεία θα πρέπει να υπολειτουργούν ή ακόμα και να κλείσουν. Όλα τα προηγούμενα χρόνια πραγματοποιήσαμε επενδύσεις πολλών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στηριζόμενοι στην ύπαρξη των λευκών ποικιλιών που υπήρχαν στον νομό Ηρακλείου». «Θεωρούμε» τονίζουν οι οινοποιοί «ότι πρέπει να ζητηθεί από τους ομολόγους σας να δοθούν δικαιώματα φύτευσης κατʼεξαίρεση στη Περιφέρεια Κρήτης με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμα δικαιώματα φύτευσης στο εθνικό αποθεματικό. Η αναγκαιότητα αυτή θα μπορούσε να εκπληρωθεί εφόσον οι αμπελουργοί που εγκαταλείπουν την καλλιέργεια, εισέφεραν τα δικαιώματα τους στο Εθνικό Αποθεματικό. Μια τέτοια δυνατότητα όμως δεν είναι ρεαλιστική, αφού δεν έχει θεσμοθετηθεί έστω και μικρή αξία ανά στρέμμα για δικαίωμα αμπελοκαλλιέργειας, ώστε να υπάρχει κίνητρο στους αμπελουργούς να δηλώνουν τους αμπελώνες που εγκαταλείπουν». 

Εφημερίς Πατρίς Ηράκλειο Κρήτης