Συμβαίνουν και στην κυπριακή Δημοκρατία …

Το 1974 κάποιοι χρησιμοποίησαν μέσο για να εξασφαλίσουν βεβαίωση ότι διετέλεσαν αιχμάλωτοι των Τούρκων προκειμένου να απαλλαγούν από την εφεδρεία και σχεδόν 50 χρόνια αργότερα χρησιμοποίησαν το ίδιο έγγραφο για να λαμβάνουν επίδομα ως αιχμάλωτοι πολέμου. Βεβαίως, σε αυτούς περιλαμβάνονται και κάποιοι οι οποίοι αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους από μερικές ώρες μέχρι και μερικές μέρες.

Οι ψευδείς βεβαιώσεις δόθηκαν σε πρώην στρατιώτες από αξιωματικούς διαφόρων μονάδων με σκοπό να λουφάρουν (με τον να μην παρουσιάζονται ως έφεδροι) αλλά όταν μετά από δεκαετίες ψηφίστηκε νομοθεσία με την οποία παρέχεται επίδομα στους αιχμαλώτους, δεν ντράπηκαν και το διεκδίκησαν. Σήμερα, ουδείς μπορεί να τους το στερήσει αφού κατέχουν βεβαίωση από την Εθνική Φρουρά ότι διετέλεσαν αιχμάλωτοι.

Τα πιο πάνω προκύπτουν από αναφορές του προέδρου του Συνδέσμου Αιχμαλώτων κ. Βάσου Χρίστου ενώπιον της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Προσφύγων της Βουλής. Μάλιστα, ο κ. Χρίστου επικαλέστηκε και συγκεκριμένη περίπτωση κατά την οποία άτομο το οποίο υπέβαλε αίτηση να εγγραφεί στον Σύνδεσμο Αιχμαλώτων, ανέφερε ότι γνώριζε συγκεκριμένο αξιωματικό του στρατού, ο οποίος του χορήγησε βεβαίωση ότι διετέλεσε αιχμάλωτος των Τούρκων για 15 μέρες τη στιγμή που κρατήθηκε μόνο έξι ώρες.

Την ίδια στιγμή, υπάρχουν και άτομα τα οποία όντως αιχμαλωτίστηκαν από τους Τούρκους αλλά μετανάστευσαν και σήμερα δεν λαμβάνουν το μηνιαίο επίδομα που καταβάλλεται στους αιχμαλώτους.

Χαρακτηριστική ήταν και η αναφορά του βουλευτή Ζαχαρία Κουλία ο οποίος έλκει την καταγωγή από την Καρπασία όπου το 1974 εγκλωβίστηκαν έως και 24.000 άτομα. Όπως είπε, όταν κλήθηκαν οι στρατεύσιμοι να καταταγούν προκειμένου να αντιμετωπιστεί η τουρκική εισβολή, πέντε αξιωματικοί (των οποίων τα ονόματα γνωρίζει) κρύφτηκαν σε πατάρια σπιτιών αλλά οι Τούρκοι τους εντόπισαν ύστερα από ένα μήνα και τους αιχμαλώτισαν. Αυτοί σήμερα λαμβάνουν επίδομα αιχμαλώτου, είπε ο κ. Κουλίας.

Σημειώνεται, πως υπάρχουν τρεις κατάλογοι αιχμαλώτων, του Ερυθρού Σταυρού, του υπουργείου Άμυνας και του υπουργείου Εσωτερικών. Τόσο ο πρόεδρος της Επιτροπής Προσφύγων όσο και μέλη της, υπέδειξαν πως είναι αδιανόητο ύστερα από 50 χρόνια να μην υπάρχει ενιαίος κατάλογος αιχμαλώτων. Όπως διαπίστωσαν οι βουλευτές από αναφορές υπηρεσιακών, ο πλέον αξιόπιστος κατάλογος είναι αυτός του Ερυθρού Σταυρού, στον οποίο υπάρχουν καταχωρισμένοι 2.467 αιχμάλωτοι, αν και όπως διευκρινίστηκε, κάποιοι έχουν αποβιώσει.

Λειτουργός του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού ανέφερε ενώπιον της Επιτροπής, ότι απερρίφθησαν αιτήσεις ατόμων τα οποία (εκ των υστέρων) ζητούσαν βεβαίωση ότι διετέλεσαν αιχμάλωτοι. Δεν μπορούσαμε να χορηγήσουμε τη σχετική βεβαίωση επειδή τα άτομα αυτά δεν περιλαμβάνονταν στον κατάλογο μας, είπε η εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού.

Βουλευτές καυτηρίασαν το γεγονός ότι το κράτος την τότε εποχή, δεν τηρούσε στοιχεία ως προς το ποιοι αιχμαλωτίστηκαν και απελευθερώθηκαν από τους Τούρκους.

Σημειώνεται, πως οι αιχμάλωτοι λαμβάνουν ετήσιο επίδομα €2.000 και άλλο μηναίο επίδομα το οποίο κυμαίνεται μεταξύ €5 και €63.

Πηγή:phileness.com

Το Νόμπελ του Γιώργου Σεφέρη

Στις 24 Οκτωβρίου 1963 έφθασε στην Αθήνα η χαρμόσυνη είδηση της απονομής του Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Γιώργο Σεφέρη. Ήταν το πρώτο Νόμπελ για την Ελλάδα!!

Η Ομιλία του Γιώργου Σεφέρη κατά την τελετή παραλαβής του βραβείου

Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα*. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα- πρώτα από τον εαυτό μου.
Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος· «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν».
Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου, των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: «…θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε…». Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να γράφει στα τριάντα πέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει ανάμεσα σ’ ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης – κι ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης.
Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο, γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και στη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ’ ένα αρχαίο ελληνικό δράμα και ένα σημερινό η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως νιώθει πάντα την ανάγκη ν’ ακούει τούτη την ανθρώπινη φωνή που ονομάζουμε ποίηση. Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να ‘βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους πιο απροσδόκητους τόπους. Γι’ αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Έχει τη χάρη ν’ αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία. Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία, που ένιωσε αυτά τα πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες, όπου πνίγεται ο παλμός της ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός:

να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής,

για να θυμηθώ το Σέλλεϋ, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου Νομπέλ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του.
Σ’ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Oιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Oιδίποδα.

*η ομιλία έγινε στα γαλλικά Κ

Η διακήρυξη του Κύκλου της Βιέννης και η επικούρεια φιλοσοφία

Ο Κύκλος της Βιέννης*, στο μανιφέστο του, τη διακήρυξή του με τίτλο “Η επιστημονική κοσμοαντίληψη: Ο Κύκλος της Βιέννης (1929)” αντιπαραθέτει δύο φιλοσοφικές παραδόσεις που επηρέασαν την ανάπτυξη της επιστημονικής σκέψης. Από τη μία πλευρά, τοποθετεί τον Πλάτωνα και την ιδεαλιστική του φιλοσοφία, η οποία έδινε έμφαση στον κόσμο των ιδεών και των αφηρημένων εννοιών. Από την άλλη, αναδεικνύει τον Επίκουρο και την εμπειριστική του προσέγγιση, η οποία βασιζόταν στην παρατήρηση του φυσικού κόσμου και την αισθητηριακή εμπειρία.

Ο Κύκλος τάσσεται υπέρ της επικούρειας προσέγγισης, θεωρώντας ότι αυτή είναι πιο συμβατή με την επιστημονική μέθοδο. Η έμφαση στην εμπειρική παρατήρηση, την πειραματική επαλήθευση και τον ορθολογισμό που χαρακτηρίζει την επικούρεια σκέψη, αντανακλάται στις βασικές αρχές της σύγχρονης επιστήμης. Έτσι, ο Κύκλος  προωθεί μια επιστημονική θεώρηση του κόσμου που απορρίπτει τη μεταφυσική και τον ιδεαλισμό υπέρ του εμπειρισμού και του λογικού θετικισμού.

Η αναφορά στο πρωτότυπο κείμενο στα Γερμανικά

Μετάφραση της διακήρυξης του κύκλου της Βιέννης από το βιβλίο του Γιώργου Ρουσόπουλου «Ο σύγχρονος εμπειρισμός» των Πανεπ.Εκδόσεων Κρήτης.

Πιο συγκεκριμένα στην 9η σελίδα της διακήρυξης ο Κύκλος όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παραπάνω απόσπασμα δηλώνει συγγένεια με τους Σοφιστές και τους Επικούρειους, σε αντίθεση με τους Πλατωνιστές και τους Πυθαγορείους. Αυτή η δήλωση αντανακλά την έμφαση του Κύκλου στην εμπειρική γνώση και την απόρριψη της μεταφυσικής.

● Η αντίθεση του Κύκλου με τον Πλατωνισμό, ο οποίος πρέσβευε την ύπαρξη ενός κόσμου ιδεών πέρα από τον αισθητό κόσμο είναι αυτονόητη.

● Οι Πυθαγόρειοι, με την εστίαση τους στα μαθηματικά και την αρμονία του σύμπαντος, είδαν τον κόσμο μέσα από ένα πρίσμα μυστηρίου και μεταφυσικής, μια προσέγγιση επίσης αντίθετη με την επιστημονική αντίληψη του Κύκλου.

● Οι Σοφιστές, γνωστοί για την έμφαση τους στον ανθρώπινο λόγο και την πρακτική σοφία, θεωρούσαν τον άνθρωπο ως το μέτρο όλων των πραγμάτων, μια άποψη που ευθυγραμμίζεται με την επιστημονική αντίληψη του Κύκλου.

● Τέλος, οι Επικούρειοι, με την έμφασή τους στην αισθητηριακή εμπειρία, την αναζήτηση φυσικών αιτιών και την απόρριψη των υπερφυσικών εξηγήσεων αλλά και την ατομική θεωρία τους φάνηκε να προσεγγίζει την επιστημονική μέθοδο με έναν τρόπο που ήταν πιο συμβατός με τις θέσεις του Κύκλου

Ο Κύκλος, πιστός στη λογική ανάλυση και την εμπειρική επαλήθευση, απέρριψε την ιδέα των “άλυτων αινιγμάτων”, υποστηρίζοντας ότι όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μέσω της επιστημονικής μεθόδου. Η έμφαση στην προσβασιμότητα της γνώσης και την ικανότητα του ανθρώπου να κατανοήσει τον κόσμο διακρίνει τη στάση του Κύκλου από τις μυστικιστικές και μεταφυσικές προσεγγίσεις του παρελθόντος.

Ο Κύκλος, θεωρεί ότι η Επιστήμη έχει ως αφετηρία της την εμπειρική παρατήρηση, η οποία και αποτελεί το μοναδικό υλικό του επιστημονικού λόγου. Τόσο η γένεση, όσο και η θεμελίωση των επιστημονικών υποθέσεων, στηρίζεται στα ατομικά δεδομένα της εμπειρίας. Για το λόγο αυτό η επαλήθευση είναι εκείνη που παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία της επιστημονικής έρευνας. Η επαλήθευση, με άλλα λόγια, αποβαίνει για τους Θετικιστές (όπως λέγονται) του κύκλου το μοναδικό κριτήριο οριοθέτησης του επιστημονικού λόγου από τον μη επιστημονικό.

Όσον αφορά, τώρα, στο πρόβλημα της εξήγησης των φαινομένων, για το Θετικισμό δεν υπάρχει η δυνατότητα εξήγησης μέσα από τη διατύπωση των φυσικών νόμων. Η Επιστήμη δεν έχει ως σκοπό, και δεν μπορεί, να δώσει απάντηση στο “γιατί” των πραγμάτων, παρά μόνο στο “τί”. Οι φυσικοί νόμοι δηλαδή είναι μόνο περιγραφικοί και όχι κανονιστικοί. Κατά συνέπεια, σκοπός της Επιστήμης δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, η αναζήτηση των αιτίων. Τα φυσικά φαινόμενα και γεγονότα απλώς διαδέχονται το ένα το άλλο. Η αιτιότητα δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία σύζευξη γεγονότων, ή φαινομένων, δεν εκφράζει δηλαδή τίποτε περισσότερο από μία κανονικότητα διαδοχής.

Πώς όμως συνδέονται η επικούρεια Ατομική Θεωρία και η Σύγχρονη Επιστήμη; 

Η επικούρεια ατομική θεωρία, αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα φιλοσοφικής διαίσθησης που προαναγγέλλει τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις. Θα κάνω μια βραχεία ανάλυση που θα εξετάσει τις βασικές αρχές της επικούρειας ατομικής θεωρίας και πώς αυτές σχετίζονται με τη σύγχρονη επιστημονική κατανόηση της ύλης.

5 βασικές Αρχές της Επικούρειας Ατομικής Θεωρίας

1. Ατομική θεωρία: Ο Επίκουρος υποστήριξε ότι όλη η ύλη αποτελείται από αδιαίρετα σωματίδια που ονόμασε “άτομα”.

2. Κενό: Μεταξύ των ατόμων υπάρχει κενός χώρος, επιτρέποντας την κίνηση.

3. Αέναη Κίνηση: Τα άτομα βρίσκονται σε συνεχή κίνηση.

4. Τυχαιότητα: Η κίνηση των ατόμων έχει ένα στοιχείο τυχαιότητας, που ο Επίκουρος ονόμασε “παρέγκλισις” .

5. Αιωνιότητα: Τα άτομα είναι αιώνια και άφθαρτα.

Σύνδεση με τη Σύγχρονη Επιστήμη

1. Ατομική Δομή της Ύλης:

• Σύγχρονη Επιστήμη λέει: Η ύλη όντως αποτελείται από άτομα, αν και αυτά είναι διαιρετά σε υποατομικά σωματίδια.
• Η διαίσθηση του Επίκουρου ωστόσο για τη θεμελιώδη δομή της ύλης ήταν εκπληκτικά ακριβής.

2. Κενό και Κβαντικό Κενό:

• Σύγχρονη Επιστήμη: Το κβαντικό κενό είναι ένα δυναμικό πεδίο που επιτρέπει τη δημιουργία και εξαΰλωση σωματιδίων.
• Η ιδέα του Επίκουρου για το κενό ως ενεργό μέρος της φυσικής πραγματικότητας βρίσκει αντήχηση στη σύγχρονη φυσική.

3. Κίνηση και Κβαντική Μηχανική:

• Σύγχρονη Επιστήμη: Η αρχή της αβεβαιότητας του Heisenberg υποδηλώνει ότι τα σωματίδια βρίσκονται σε μια κατάσταση συνεχούς κίνησης.
• Η ιδέα του Επίκουρου για την αέναη κίνηση των ατόμων αντανακλάται στην κβαντική μηχανική.

4. Τυχαιότητα και Κβαντική Απροσδιοριστία:

• Σύγχρονη Επιστήμη: Η κβαντική μηχανική εισάγει την έννοια της εγγενούς τυχαιότητας στη φύση.
• Η ιδέα της “παρεγκλίσεως” του Επίκουρου προαναγγέλλει την κβαντική απροσδιοριστία.

5. Διατήρηση της Ενέργειας:

• Σύγχρονη Επιστήμη: Η αρχή της διατήρησης της ενέργειας είναι θεμελιώδης στη φυσική.
• Η ιδέα του Επίκουρου για την αιωνιότητα των ατόμων αντανακλάται στη διατήρηση της ενέργειας/μάζας.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η επικούρεια ατομική θεωρία, παρά τους περιορισμούς της εποχής της, παρουσιάζει εκπληκτικές ομοιότητες με σύγχρονες επιστημονικές ιδέες. Αυτό υπογραμμίζει τη
δύναμη της φιλοσοφικής σκέψης και της λογικής επαγωγής στην κατανόηση του φυσικού κόσμου

Η επιρροή των επικούρειων ιδεών στον Διαφωτισμό και τη μετέπειτα επιστημονική σκέψη είναι βαθιά και πολύπλευρη. Μέσω της αναβίωσής τους κατά τον Διαφωτισμό, οι ιδέες του Επίκουρου συνέβαλαν σημαντικά στη διαμόρφωση του σύγχρονου επιστημονικού τρόπου σκέψης.

Η έμφαση στον εμπειρισμό, τον ορθολογισμό και τη φυσική εξήγηση του κόσμου έθεσε τα θεμέλια για την ανάπτυξη της επιστημονικής μεθόδου. Η ατομική θεωρία, αν και τροποποιήθηκε σημαντικά, παρείχε ένα πλαίσιο για την κατανόηση της δομής της ύλης. Η κριτική στη δεισιδαιμονία και η προώθηση της κοσμικής σκέψης συνέβαλαν στον διαχωρισμό της επιστήμης από τη θρησκεία.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η σύγχρονη επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ πέρα από τις αρχικές επικούρειες ιδέες, αναπτύσσοντας πιο εξελιγμένες θεωρίες και μεθόδους. Παρ’ όλα αυτά, η συμβολή του Επίκουρου στη διαμόρφωση του επιστημονικού τρόπου σκέψης παραμένει αδιαμφισβήτητη.

***

* Ο Κύκλος της Βιέννης 

Στη Βιέννη του Μεσοπολέμου, η πνευματική ζωή άνθιζε στις καθημερινές συναντήσεις στα καφέ και στους διάφορους κύκλους, δηλαδή σε επίσημες ή ανεπίσημες ομάδες συζήτησης που πραγματοποιούσαν εβδομαδιαίες συναντήσεις και σχηματίζονταν γύρω από εξέχουσες μορφές της Βιεννέζικης διανόησης. Σε μερικούς από αυτούς τους κύκλους κεντρικό θέμα των συζητήσεων ήταν ο σοσιαλισμός, ενώ άλλοι ασχολούνταν με τα διάφορα ρεύματα του ψυχαναλυτικού κινήματος.

O Kύκλος της Bιέννης ξεκίνησε από μία ομάδα διανοουμένων οι οποίοι το 1907 συνήθιζαν να συναντώνται σε ένα βιεννέζικο καφέ και να συζητούν προβλήματα της επιστήμης και της φιλοσοφίας, σε μία προσπάθεια να διατηρήσουν τα σημαντικότερα σημεία του θετικισμού του Mach και κυρίως τη στάση του απέναντι στη θέση της μεταφυσικής στην επιστήμη. [..]

Η Διακήρυξη του Κύκλου της Βιέννης 

Η Διακήρυξη με τον τίτλο: Η επιστημονική κοσμοαντίληψη: Ο Κύκλος της Βιέννης (1929) αποτελείται από τέσσερα μέρη.

Στο πρώτο, γνωστοποιούνται οι κύριες επιρροές του κινήματος, δηλαδή ο Διαφωτισμός, ο εμπειρισμός, ο θετικισμός, ο φιλελευθερισμός, ο λογικισμός και γενικότερα οι εξελίξεις στις φυσικές επιστήμες, τα μαθηματικά και τη λογική. Επιπλέον, γίνονται συγκεκριμένες αναφορές σε προηγούμενους επιστήμονες και φιλοσόφους, οι οποίοι διαμόρφωσαν τον σύγχρονο εμπειρισμό και του προσέδωσαν αντι-μεταφυσικό προσανατολισμό. Τρία ονόματα αναφέρονται ως πατέρες του κινήματος: ο Einstein ως κορυφαίος εκπρόσωπος του επιστημονικού διαφωτισμού, ο Russell ως υποστηρικτής του εμπειρισμού και της εφαρμογής της Λογικής στη γλώσσα και στα μαθηματικά, και ο Wittgenstein με την πραγματεία του Tractatus Logico-Philosophicus (Gordon, 2003:23).

Στο δεύτερο μέρος του μανιφέστου, προκρίνεται ως μέθοδος της φιλοσοφίας της επιστημονικής αντίληψης του κόσμου η λογική ανάλυση [..]

Το τρίτο μέρος του μανιφέστου αναφέρεται στις επιμέρους επιστήμες: στα μαθηματικά, στη φυσική, στη γεωμετρία, στη βιολογία, στην ψυχολογία και στις κοινωνικές επιστήμες. Ιδιαίτερη έμφαση αποδίδεται στις θετικές επιστήμες: «Οι αρχές των θετικών επιστημών είναι εκείνες που πρωταρχικά ή ακόμη και αποκλειστικά έχουν την κύρια φιλοσοφική σημασία, για τον πολύ απλό λόγο ότι μόνο σε αυτές βρίσκουμε θεμέλια τόσο σταθερά και καλά διαμορφωμένα ώστε μία αλλαγή τους θα παρήγε σημαντικές ανακατατάξεις, οι οποίες στη συνέχεια θα επηρέαζαν και τη συνολική κοσμοθεώρησή μας»

Στο τέταρτο μέρος του μανιφέστου, επισημαίνεται ο νέος ρόλος της φιλοσοφίας, η οποία σύμφωνα με τον Neurath δεν αποτελεί πια μεταφυσική υπερεπιστήμη για την αναζήτηση της βαθύτερης γνώσης του κόσμου, αλλά μέσο για τη διασάφηση των προτάσεων και την καλύτερη κατανόηση της επιστημονικής γνώσης με τη βοήθεια του λογικού εμπειρισμού[..]

Στόχος του λογικού θετικισμού δεν είναι αποκλειστικά η αλήθεια αλλά η διασφάλιση της «αρχής της επαληθευσιμότητας». Σύμφωνα με την τελευταία, βασική αρχή για την απόδοση νοήματος σε μία θεωρία ή πρόταση συνιστά η υπόδειξη του εμπειρικού συστατικού που είναι δυνατόν να την επαληθεύσει ή να τη διαψεύσει. Το κεντρικό χαρακτηριστικό του κλίματος μέσα στο οποίο συνολικά διαμορφώνεται η επιστημονική κατανόηση του κόσμου είναι το επιστημονικό πνεύμα: η έρευνα (διαρκής αναζήτηση), ο έλεγχος των υποθετικών πορισμάτων, η ανακλητότητα και η μη δεσμευτικότητα των πορισμάτων, με έμφαση στην αιτιολόγηση των φιλοσοφικών θέσεων, ώστε να οδηγηθεί το άτομο από τα εμπειρικά δεδομένα στη διατύπωση νόμων μέσα από την επαγωγική μέθοδο (Ρουσόπουλος, 2011)

Πληροφορίες αντλήθηκαν από τα βιβλία:

Κωνστ. Σκορδούλης – Επιστημονική Γνώση . Μοτίβο εκδοτική.

Γιώργου Ρουσόπουλου «Ο σύγχρονος εμπειρισμός» των Πανεπ.Εκδόσεων Κρήτης.

Γ. Γιώτης – Συγγραφέας του βιβλίου Hoax: Οδηγός επιβίωσης στην εποχή της παραπληροφόρησης – Εκδότης Θύραθεν

Πηγή: antikleidi.com

Αχ ρε μάστορα που έφυγες νωρίς…

δεκαετία 80:ο Νίκος Νιργιανάκης και ο Γιάννης Καραγιάννης με όλο το μηχανογραφικό team της interamerican

*Νασίμ Νίκολας Ταλέμπ

Ο Νασίμ Νίκολας Ταλέμπ, ο ελληνορθόδοξος Νεοϋορκέζος από τον Λίβανο, είναι ένας από τους σημαντικότερους διανοητές του καιρού μας. Κατάγεται από τον Λίβανο, και ζει στη Νέα Υόρκη.

Ττο βιβλίο του «Μαύρος κύκνος» που πρωτοεκδόθηκε το 2007, έγινε διεθνές μπεστ σέλερ και τον έκανε διάσημο – οι «SundayTimes» το κατατάσσουν μεταξύ των σημαντικότερων βιβλίων για την παγκόσμια σκέψη μεταπολεμικά.

Τι υποστηρίζει ο Ταλέμπ; Οτι πριν από την ανακάλυψη μαύρων κύκνων στην Αυστραλία οι Ευρωπαίοι πίστευαν με απόλυτη βεβαιότητα ότι όλοι οι κύκνοι είναι λευκοί. Ετσι και οι οικονομολόγοι τού σήμερα. Κάνουν προβλέψεις, οδηγούν στην ανάληψη ρίσκου τράπεζες και επιχειρήσεις, παρ’ ότι αδυνατούν να προβλέψουν σπάνια συμβάντα με επιπτώσεις τεράστιας σημασίας.

Επομένως οι προβλέψεις τους είναι άχρηστες, αν όχι επικίνδυνες. Οι αναλυτές των μεγαλύτερων χρηματοοικονομικών εταιρειών αλλά και των διεθνών οργανισμών απέτυχαν να προβλέψουν τη διεθνή κρίση. Το κακό άρχισε το 2007 με τη φούσκα των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου στις ΗΠΑ και δικαίωσε τον Ταλέμπ, ο οποίος είχε μόλις ολοκληρώσει το βιβλίο του.

Ο έξυπνος θέλει να μαθαίνει, αλλά ο ανόητος θέλει να μαθαίνει τους άλλους.

Η απόρριψη είναι μέρος της  ρουτίνας.

Εάν είστε καλός μαθητής και συνηθίζετε να έχετε ένα σταθερά θετικό αποτέλεσμα από τις προσπάθειές σας στο σχολείο, η απόρριψη είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή στην αρχή. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στους οποίους προσπαθείτε να πουλήσετε, είτε είναι καταναλωτές, είτε αγοραστές, είτε επενδυτές, θα πουν «όχι». Αυτή είναι η φύση της επιχειρηματικότητας. Η απόρριψη είναι φυσιολογική. Εσύ πρέπει να συνεχίζεις να προσπαθείς…

Ο αείμνηστος Αθανάσιος Βώτας, τραγουδιστής δημοτικών τραγουδιών από τον Κονιάκο Δωρίδας

Το απόσπασμα “Πηγαίνετε στους φτωχούς ανθρώπους. Είναι οι μόνοι που θα βοηθήσουν, οι μόνοι” του Τζον Στάινμπεκ αντανακλά ένα συναίσθημα που συντονίζεται με τις κοινωνικές και πολιτικές του απόψεις.

Ο Στάινμπεκ, ο αγαπημένος Αμερικανός συγγραφέας που είναι περισσότερο γνωστός για έργα του όπως “Τα σταφύλια της οργής” και “Άνθρωποι και ποντίκια» ασχολήθηκε  με κοινωνικά ζητήματα και υπερασπίστηκε τη δυσχερή θέση της εργατικής τάξης και των φτωχών. Το συγκεκριμένο απόσπασμα υποδηλώνει την πίστη στην ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη όσων έχουν βιώσει δυσκολίες, υποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν οικονομικές προκλήσεις μπορεί να είναι πιο συμπονετικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν άλλους που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.

Ο Τζον Στάινμπεκ μεγάλωσε σε μια εποχή σημαντικών κοινωνικών και οικονομικών ανακατατάξεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννήθηκε το 1902 και έζησε τη Μεγάλη Ύφεση της δεκαετίας του 1930, η οποία επηρέασε βαθιά τη συγγραφική του δραστηριότητα. Η Μεγάλη Ύφεση ήταν μια περίοδος εκτεταμένης ανεργίας, φτώχειας και οικονομικών δυσχερειών που επηρέασε εκατομμύρια Αμερικανούς. Η εμπειρία του να γίνει μάρτυρας των αγώνων της εργατικής τάξης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου επηρέασε βαθιά την οπτική του Στάινμπεκ και τα θέματα των μυθιστορημάτων του.

Η ανατροφή του Στάινμπεκ στην κοιλάδα Σαλίνας της Καλιφόρνια έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής του εστίασης. Η περιοχή χαρακτηριζόταν από αγροτικές κοινότητες και ο Στάινμπεκ απέκτησε από πρώτο χέρι γνώση των προκλήσεων που αντιμετώπιζαν οι μετανάστες εργάτες και οι φτωχοί της υπαίθρου. Οι εμπειρίες του από την εργασία του σε ράντζα και αγροκτήματα και η αλληλεπίδρασή του με ανθρώπους από διάφορα κοινωνικοοικονομικά στρώματα του παρείχαν πλούσιο υλικό για τα μυθιστορήματά του.

Στα μυθιστορήματά του, ο Στάινμπεκ συχνά απεικόνιζε τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής των αδικημένων και περιθωριοποιημένων, εξερευνώντας θέματα φτώχειας, αδικίας και ανθεκτικότητας του ανθρώπινου πνεύματος. “Τα σταφύλια της οργής”, για παράδειγμα, αφηγείται την ιστορία της οικογένειας Joad, η οποία, όπως και πολλοί άλλοι, εκτοπίστηκε από τη φάρμα της κατά τη διάρκεια του Dust Bowl και αναζήτησε μια καλύτερη ζωή στην Καλιφόρνια. Το μυθιστόρημα πραγματεύεται θέματα κοινωνικής αδικίας, εργασιακής εκμετάλλευσης και την ανθεκτικότητα του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στις αντιξοότητες.

Συνολικά, τα χρόνια διαμόρφωσης του Στάινμπεκ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και οι εμπειρίες του στο κοινωνικά και οικονομικά ποικιλόμορφο τοπίο της Καλιφόρνιας επηρέασαν βαθιά τη συγγραφή του. Η προσήλωσή του στην απεικόνιση των αγώνων των φτωχών και των αδικημένων, καθώς και η πίστη του στην ικανότητά τους για ενσυναίσθηση και αλληλοϋποστήριξη, είναι εμφανής σε πολλά από τα έργα του και ευθυγραμμίζεται με το απόσπασμα περί στροφής στους φτωχούς για βοήθεια και κατανόηση.

Πηγή:Lavart.gr

 Το “απαράμιλλον τοπίον” σήμερα, από ψηλά 

Η παρακάτω φωτογραφία προέρχεται από το “Αρχείο Συλλογής Ιγγλέση”, είναι του 1900 και περιλαμβάνεται σε εφημερίδα που εκδόθηκε στην Αλεξάνδρεια από τους Αιγυπτιώτες Έλληνες με στόχο ο σύλλογός τους να αγοράσει την περιοχή του Σκαραμαγκά και να δημιουργήσει ένα υπέροχο παραθεριστικό οικισμό για τα μέλη του, όταν θα έρχονταν στην Ελλάδα τα καλοκαίρια… 

Η εφημερίδα περιλαμβάνει ένα συγκλονιστικό κείμενο που διαφημίζει την περιοχή μας, τις ομορφιές μας, το κλίμα, το περιβάλλον, την ιστορία μας, και μάλιστα με δημοσιευμένο το ρυμοτομικό σχέδιο του οικισμού πόνημα μεγάλων ξένων πολεοδόμων – αρχιτεκτόνων της εποχής! Ο στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Αιγυπτιώτες το “Μόντε Κάρλο της Ελλάδας”!!! Φαντάζεστε… αυτό το μεγαλόπνοο όραμα να γινόταν πράξη το 1900, τι θα ήταν, όχι μόνο η περιοχή μας, αλλά ολόκληρη η Δυτική Αθήνα;

Ακολουθεί εικονογραφημένη ιστορία του Σκαραμαγκά από το 1900 μέχρι σήμερα!

«Ο Κώτσος και το κοπάδι του» στον Σκαραμαγκά. “Αττικοί περίπατοι”, 1923

Νεαρές λουόμενες, 1934!

Στα όμορφα ταβερνάκια της παραλίας, 1938

Ο πρώτος κρηπιδότοιχος των Ναυπηγείων, 1938

Εκδρομή, 1948

Η εξέδρα του «Πασσά», σημείο αναφοράς μέχρι πριν λίγα χρόνια της παραλίας

Μετεκπαίδευση εργαζομένων του Ναυπηγείου στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας, 1957

Οικογενειακή στιγμή στην παραλία, 1959. Εικονίζεται και ο συλλέκτης, Γιάννης Ιγγλέσης.

Καθέλκυση του “Παγκόσμιος Ελπίς”, 1960. Είναι το πρώτο πλoίο που κατασκευάζεται εδώ και ανήκει στον ιδιοκτήτη του Ναυπηγείου Σταύρο Νιάρχο (από διαφήμιση της εφημερίδας “Ημερησία”, Δεκέμβριο 1960)

Επίσκεψη του προέδρου της Αιγύπτου Νάσερ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Αριστερά ο Σταύρος Νιάρχος και δεξιά ο πρωθυπουργός Παναγιώτης Κανελλόπουλος, 1960

Οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας παίρνουν το μπάνιο τους, 1960 – 61

Το Ναυπηγείο επεκτείνεται, 1965 – 70

Διαδήλωση εργαζομένων της προβληματικής επιχείρησης, 2001

Από δημοσιεύματα εφημερίδων. Το ναυπηγείο απαξιώνεται και… παρά λίγο να γίνει λιμάνι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΙΓΓΛΕΣΗΣ
Συλλέκτης – Ερευνητής
Ιστορικών Ντοκουμέντων Χαϊδαρίου, 
Αρχιτέκτων – Μηχανικός ΕΜΠ

Πηγή:xaidarisimera.gr

Μεγάλη ευκαιρία! Έστω και κομπάρσοι ..όλοι από κάπου ξεκινάνε!

Δύσκολα θα απασχολούσε μέχρι πρότινος τα ελληνικά ΜΜΕ η μικρή Μολδαβία, αν και μία προσεκτική παρατήρηση υπεδείκνυε ότι στη χώρα αυτή υπάρχουν σχεδόν όλα τα “εκρηκτικά συστατικά” μίας πιθανής νέας αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Δύση και τη Ρωσία. Το αργότερο μετά τις “διπλές κάλπες” της Κυριακής, μάλλον δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε ότι η Μολδαβία του 2024 θυμίζει επικίνδυνα την Ουκρανία του 2014.

Και αυτό, γιατί ένα φιλοδυτικό και ένα φιλορωσικό μπλοκ ερίζουν για τη μελλοντική πορεία της χώρας, με την έκβαση της διαμάχης να φαίνεται πιο αβέβαιη από ποτέ. Ή μήπως όλα αυτά οφείλονται σε έξωθεν προπαγάνδα;

Ισχνή επικράτηση των “φιλοευρωπαίων” 

Ας δούμε τα γεγονότα. Την Κυριακή οι Μολδαβοί προσήλθαν στις κάλπες για δύο λόγους: Πρώτον, τις προεδρικές εκλογές, με τη φιλοδυτική πρόεδρο της χώρας Μάγια Σάντου να επιδιώκει την επανεκλογή της. Δεύτερον, ένα δημοψήφισμα, με το οποίο η ευρωπαϊκή πορεία της Μολδαβίας θα κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα της χώρας, ώστε να μην τίθεται υπό αμφισβήτηση ανάλογα με τις πολιτικές διακυμάνσεις της στιγμής.

Στην πρώτη αναμέτρηση η Μάγια Σάντου αναδείχθηκε νικήτρια με 42,3% των ψήφων, αλλά θα πρέπει να διεκδικήσει την επανεκλογή της στον δεύτερο γύρο, απέναντι στον φιλορώσο υποψήφιο της σοσιαλιστικής αντιπολίτευσης Αλεξάντρου Στογιάνογλο, ο οποίος συγκέντρωσε ποσοστό 26%. Στη δεύτερη κάλπη το φιλοευρωπαϊκό μπλοκ πέτυχε μία οριακή νίκη με το 50,3% να λέει “ΝΑΙ” στην τροποποίηση του Συντάγματος, ενώ μέχρι το βράδυ της Κυριακής φαινόταν να επικρατούν οι υπέρμαχοι του “ΟΧΙ”.

Και στις δύο περιπτώσεις οι δημοσκοπήσεις είχαν προβλέψει πιο άνετη επικράτηση του φιλοευρωπαϊκού “στρατοπέδου”. Τώρα η πρόεδρος Σάντου κάνει λόγο για “επίθεση άνευ προηγουμένου” στην οποία επιδίδονται “οι εχθροί της Δημοκρατίας” και μάλιστα με τη στήριξη “μίας μεγάλης ξένης δύναμης”. Όλοι αντιλαμβάνονται ποια δύναμη κατηγορείται εμμέσως πλην σαφώς και το Κρεμλίνο δεν δίστασε να σηκώσει το γάντι, δηλώνοντας δια του εκπροσώπου του Ντμίτρι Πεσκόφ ότι “πρόκειται για πολύ σοβαρές κατηγορίες, οι οποίες πρέπει να αποδειχθούν”.

“Δι’ αντιπροσώπων” στην Υπερδνειστερία; 

Και όλα αυτά, όταν η “ρωσική αρκούδα” έχει ήδη πατήσει πόδι στη Μολδαβία. Για την ακρίβεια, στην Υπερδνειστερία. Πρόκειται για μία λωρίδα γης στο ανατολικό άκρο της μολδαβικής επικράτειας, που συνορεύει με την Ουκρανία και διαθέτει ουκρανικό, αλλά και ρωσικό πληθυσμό. Από το 1991, στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος κατά του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ που σηματοδότησε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Υπερδνειστερία έχει κηρύξει την ανεξαρτησία της, την οποία ωστόσο αναγνωρίζουν μόνο η Ρωσία και οι φιλορώσοι αυτονομιστές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσσετίας.

Φιλορώσοι αυτονομιστές είχαν πρωτοστατήσει και στην υποτιθέμενη ανεξαρτησία της Υπερδνειστερίας. Πρόκειται για έναν ακόμη πόλεμο “δι’ αντιπροσώπων” (proxy war), όπως συνέβη στην Ανατολική Ουκρανία, με τη Ρωσία να πανηγυρίζει νίκες, παρότι υποτίθεται ότι δεν συμμετείχε καν στις εχθροπραξίες. Έκτοτε περίπου 1.500 Ρώσοι στρατιώτες σταθμεύουν ως αυτοκληθείσα ειρηνευτική δύναμη στο έδαφος μίας χώρας που (σχεδόν) κανείς δεν αναγνωρίζει. Η Υπερδνειστερία θεωρείται κλασική περίπτωση “παγωμένης σύγκρουσης” (frozen conflict), όπως ήταν η διένεξη στην Ανατολική Ουκρανία μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και τη συμφωνία του Μινσκ.

Μην αφήνοντας καμία αμφιβολία για τις προθέσεις τους, από το 2023 οι αυτονομιστές της Υπερδνειστερίας έχουν ζητήσει τη “βοήθεια” της Μόσχας για να αντιμετωπίσουν “την αυξανόμενη πίεση της Μολδαβίας”. Όπως είχαν κάνει οι φιλορώσοι αυτονομιστές της Ανατολικής Ουκρανίας τον Φεβρουάριο του 2022.

Πηγή: capital.gr