Σοφή παροιμία..

Μην ξεχνάνε, ότι τα γεράματα δεν είναι αρρώστια, κάποια στιγμή όλοι θα φτάσουν εκεί. Εκεί που είσαι ήμουνα και εδώ που είμαι θα ρθεις! Σοφή αυτή η παροιμία.

Κανένας δεν αναλογίζεται τα δύσκολα, αυτά που θα ‘ρθουν….

1961: φονική πλημμύρα στην Αθήνα.

Μία από τις πιο τραγικές και καταστροφικές στιγμές της έζησε η Αθήνα τη νύχτα της 5ης προς την 6η Νοεμβρίου του 1961. Μια άγρια και παρατεταμένη νεροποντή, που ξέσπασε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, προκάλεσε έντονα πλημμυρικά φαινόμενα, που στοίχισαν τη ζωή σε 43 ανθρώπους, ενώ οι καταστροφές ήταν ανυπολόγιστες.

Η καταστροφική πλημμύρα συνέβη δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή και μία βδομάδα μετά τις βουλευτικές εκλογές της 29ης Οκτωβρίου 1961, στις οποίες θριάμβευσε η ΕΡΕ, αλλά έμειναν στην ιστορία ως «εκλογές βίας και νοθείας». Ήδη, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γεώργιος Παπανδρέου, είχε αμφισβητήσει τη νομιμότητά της και προετοίμαζε το έδαφος για τον «ανένδοτο αγώνα».

Κι ενώ αυτό ήταν το πολιτικό κλίμα της εποχής, γύρω στις 11:30 το βράδυ της 5ης Νοεμβρίου άνοιξαν οι κρουνοί του ουρανού και μέσα σ’ ένα τρίωρο η Αθήνα είχε μεταβληθεί σε μια απέραντη λιμνοθάλασσα. Τεράστιοι όγκοι νερού των ποταμών Κηφισού και Ιλισσού είχαν κατακλύσει τις Δυτικές και Βορειοδυτικές χαμηλές περιοχές της πρωτεύουσας. Τεράστιες ζημιές προκλήθηκαν στις περιοχές Μπουρνάζι, Νέα Λιόσια, Νέα Σφαγεία (Ταύρος), Θησείο, Αιγάλεω, Μοσχάτο, Νέο Φάληρο, Νίκαια και Άγιος Ιωάννης Ρέντη. Στην οδό Πειραιώς το ύψος του νερού έφθασε τα δύο μέτρα και προκάλεσε την καταστροφή μιας γέφυρας. Στο κέντρο της Αθήνας πολλοί δρόμοι μεταβλήθηκαν σε ορμητικούς χειμάρρους, όπως η Σίνα, η Ομήρου, η Βουκουρεστίου, η Πατησίων, η Αλεξάνδρας και η Συγγρού.

Το αποτέλεσμα της θεομηνίας αυτής ήταν να πνιγούν 43 άνθρωποι, να τραυματισθούν γύρω στους 300, να καταρρεύσουν 400 σπίτια, να πλημμυρίσουν πάνω από 4.000 οικήματα και να μείνουν άστεγες πάνω από 500 οικογένειες. Ιδιαίτερα επλήγησαν οι λαϊκές συνοικίες και οι φτωχογειτονιές της λεγόμενης «Δυτικής Όχθης» (Μπουρνάζι, Ανθούπολη, Νέα Λιόσια), όπου καταμετρήθηκαν και τα περισσότερα θύματα. Σύμφωνα με το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων, οι υλικές ζημίες που προκλήθηκαν ήταν οι μεγαλύτερες της τελευταίας πεντηκονταετίας.

Όπως είναι φυσικό, η αντιπολίτευση προσέθεσε ένα ακόμα επιχείρημα στην πολεμική της κατά της ΕΡΕ και προσωπικά κατά του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που ήταν ήδη πέντε χρόνια πρωθυπουργός και «είχε αφήσει την Αθήνα έρμαιη στο έλεος των στοιχείων της φύσης, χωρίς στοιχειώδη αποχετευτικά και άλλα έργα υποδομής». Από την πλευρά του, ο υπουργός Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων Σόλων Γκίκας, που επισκέφθηκε τις πληγείσες περιοχές, δήλωσε ότι οι κυβερνήσεις της ΕΡΕ «εξετελέσθησαν όσα ουδέποτε έργα» και επέρριψε τυχόν ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις.


Πηγή: https://www.sansimera.gr/

«Απαθανατίζω» ή «Αποθανατίζω»; Ποιο είναι το σωστό;


Από το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Γ. Μπαμπινιώτη):

απαθανατίζω: ρ μετβ {απαθανάτι-σα, -στηκα (λόγ -σθηκα) -σμένος} κάνω να διατηρηθεί (κάτι) στη μνήμη, συνήθ. με τη φωτογραφία, με εικαστικά έργα τέχνης κλπ.· ο φωτογράφος απαθανάτισε τη συνάντηση των δύο ηγετών || ο ζωγράφος απαθανάτισε την ομορφιά της. — απαθανάτιση (η) [μτγν.|. (ετυμ αρχ. < άπ(ο)- + -αθανατίζω < αθάνατος]
απαθανατίζω ή αποθανατίζω; Το σωστό είναι απαθανατίζω, δηλ. από + αθανατίζω (< αθάνατος), δηλώνοντας τη σημ. «καθιστώ κάποιον/κάτι αθάνατο». Το αποθανατίζω, προϊόν ανομοιώσεως των αλλεπαλλήλων -α- και παρασυσχετισμού προς τα πολλά σύνθετα με απο- (απο-θαρρύνω, απο-θησαυρίζω, απο-βλέπω κ.τ.ό.), θα σήμαινε περισσότερο το «αποτελειώνω κάποιον, του αφαιρώ κάθε ίχνος ζωής»!

Το Ιράν..η βαρβαρότητα και η λήθη..ο πόλεμος

•Το Ιράν μαζεύτηκε.Απο ότι φαίνεται δεν θα προκαλέσει την επίφοβη κλιμάκωση του αιματηρού αυτού πολέμου.Μάζεψε και τους δορυφόρους του.Την Χεζμπολαχ,τη Τζιχαντ,τους Χουθι ,ήτοι τους φυσικούς διαδόχους του Isis στη συνομοσπονδία της βαρβαρότητας.Τι φοβάται;
Δεν φοβάται κυρίως την πυρηνοκίνητη αμερικανική αρμάδα ούτε τους Ισραηλινούς.Οι μουλάδες τρέμουν τις γυναικες τους.Αυτές είναι οι μόνες ικανές να τους συντρίψουν σε μια αναμπουμπούλα.
Τις ηρωικές Ιρανες που βγήκαν στους δρόμους διεκδικωντας αξιοπρέπεια.Ούτε καν ισότητα.Αντιμετωπίζοντας κατα μέτωπο τη βία και τη φρίκη.
•Ο συμμαχος της βαρβαροτητας,καθεστωτικής και μη ,είναι η λήθη,η αμνησία,η σιωπή.13000 κορίτσια,μαθήτριες,δηλητηριάστηκαν στα σχολεία στο Ιράν από αεριο με οσμή μανταρινιού.Και δεν κουνήθηκε φύλλο.Το εξαπέλυαν οργανώσεις που αντιτίθενται για θρησκευτικούς λόγους στο δικαίωμα εκπαίδευσης των γυναικών.21ος αιώνας.Πολλες εκατοντάδες σε νοσοκομεία σε κακή κατάσταση.Η συνέχεια ,τα θύματα ,οι παρενέργειες πνίγηκαν στη σιωπή.
•Βεβαίως θα υπογραμμίζουμε χωρίς αστερίσκους ότι η δυσαναλογία ,οι αμαχοι της Γάζας,ιδιως τα παιδιά,είναι τεράστιο θέμα.Αποτρόπαιες εικόνες που δεν χωρούν συμψηφισμούς όταν και αν είναι σκόπιμες ενεργειες.Αυτή είναι μια αναγκαία παραλληλη συζήτηση.Γιατί δεν αξίζει η εικόνα πρώτα από όλα για το Ισραήλ τον πολιτισμό και το λαό του.Γιατί σε τελική ανάλυση ,εκτός των άλλων ,στρέφεται μακροπρόθεσμα εναντίον του.Δεν σκοτώνεις δεκάδες γυναικοπεδα με την υποψία ότι 5 μέλη της Χαμάς κρύβονται σε ένα ασθενοφόρο.Δεν το κάνεις.Τέλος.
Όμβρος χαλάζης αιματούς .Μου ήρθε στο νου μετέωρος ο στίχος της τραγωδίας
•Όμως εντός της αναπόφευκτης φρίκης του πολέμου δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ τη βασική αντίθεση.Η συνομοσπονδία των τρελών,της τυφλης τρομοκρατίας,της θρησκευτικής παράνοιας δεν απειλεί μόνο την ύπαρξη του Ισραήλ.Απειλεί τον πολιτισμό μας και το κεκτημένο του εφολης της ύλης.Παντού.Δίπλα μας.Εντός τω τειχών μας.Το Ισραήλ ετυχε να είναι αυτή τη στιγμή στη πρώτη γραμμή.
•Η 7 Οκτωβρίου δεν ειναι μόνο κορωνίδα της φρίκης και της ανανδρίας.Τυφλο μακελειό Ανείπωτο.Είναι κάτι πολύ ευρύτερο.Είναι η ανοιχτή αναγέννηση του νεοναζισμού.Η απόλυτη περιφρόνηση κάθε κοινα αποδέκτης αξίας.Γιατί από παντού ξεπροβάλλουν άθλιοι υποστηρικτές με κάθε είδους προσωπείο.Ναζιστικό ,ακροδεξιό,ακροαριστερό,χαζοχαρούμενο.Ο ιερωμένος της Χεζμπολαχ χαρακτήρισε,την 7 Οκτωβρίου «ευλογημένη».Σε μια λέξη κρύβεται η ουσια.του ναζισμου.Ειναι ευλογία να σφάζεις,να αποκεφαλίσεις μωρά,να βιάζεις,να βασανίζεις ,στο όνομα του Θεού,αρκεί να είναι τα θύματα κυρίως Εβραίοι αλλά και γενικότερα άπιστοι.Είναι πόλεμος δεν θα μπορούσε να μην είναι.

Πάνος Μπιτσαξής