Τέλος δεκαετίας 90. Χασιά, στο σπίτι του Γιάννη Βερτόπουλου

Πριν πολλά χρόνια με φόντο τα Βαρδούσια όρη.

Α. Εμπειρίκος: «Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια. Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απʼ αυτή την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους. Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας είναι η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας»

Άσκηση στα δυο Αοράκια!

(Στα δυο Αοράκια στις 25 Αυγούστου 1972 είχαμε την τελευταία εκτέλεση θανατοποινίτη στην Ελλάδα. Ήταν ο Βασίλης Λυμπέρης, υπεύθυνος για το θάνατο της γυναίκας του, της πεθεράς του και των δύο μικρών παιδιών του στη Μεταμόρφωση Χαλανδρίου)

Σκόπια γύρω στο 2000.

Επαναστατικό σήμερα είναι να μη χάσουμε την ανθρωπιά μας. Να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, συντρίβοντας τον εγωισμό μας…

«Η μήτρα που γεννάει τον αλληλοσπαραγμό είναι η αδυναμία μας να αναγνωρίσουμε τον καλύτερό μας, αυτόν που μας υπερβαίνει. Κι αυτό οφείλεται στο υπερτροφικό μας εγώ, που συνεχίζουμε να τρέφουμε και να διογκώνουμε. Παρ’ όλα αυτά, η Ελλάδα επιζεί – κατά τον παιάνα «η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει». Διότι, ακόμη και σε αυτές τις ακραίες στιγμές, όταν προσπαθούμε να εξαφανίσουμε τον άλλον, μπορούμε και να παίζουμε και να αλλάζουμε σκοπό.

Γι’ αυτό! “Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι”».

Δημήτρης Νόλλας, συγγραφέας

Ο Δημήτρης Α. Νόλλας γεννήθηκε το 1940 στην Αδριανή Δράμας από γονείς Ηπειρώτες. Η οικογένεια του εκτοπίστηκε από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα το 1943.
Σπούδασε στην Αθήνα και την Φρανκφούρτη νομικά και κοινωνιολογία, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του καθώς η χρεοκοπία της οικογενειακής επιχείρησης, απ’ την οποία αντλούσε το εισόδημά του, τον υποχρέωσε να οδηγηθεί αρκετά νωρίς στην βιοπάλη. Έκτοτε έζησε και εργάστηκε για μεγάλα διαστήματα στην πάλαι ποτέ Δ. Ευρώπη (1962-1975).

Η άμυαλη καρδιά μου δε λογιάζει
πως πια στη Δύση φτάσαμε
και πως ο Έρως,
τώρα που βραδιάζει, πετά μακριά,
γιατί εδώ παραδομένος είμαι πια
στο Γήρας!
Στο τρομερό, γνωστό θεριό,
που είν’ ανίκητο κι αυτό!

Θάνος Μπλούνας

αμπελικός: το διακόνημα του μοναχού  που φροντίζει το αμπέλι. (Θυμάστε ότι σε πρόσφατο άρθρο του  φίλου μας του Μικιού είδαμε ότι στο κρητικό ιδίωμα αμπελικός είναι ο αγροφύλακας).

αρσανάρης: ο μοναχός που έχει ως διακόνημα τη λειτουργία του αρσανά.

αρσανάς: καραβοστάσιο, λιμανάκι μοναστηριού, όπου αποτραβιούνται το καΐκι και οι βάρκες του (Ο αρσανάς ή ταρσανάς είναι λέξη με απώτερη  αραβική προέλευση, από το dar as-sina’ah, κατά λέξη «σπίτι των τεχνών». Μέσω ενετικών  στα ελληνικά, πχ στο Αρσενάλι των  Χανίων κτλ. αλλά και στις δυτικές γλώσσες, arsenal κτλ.)

αρχοντάρης: ο μοναχός που έχει ως διακόνημα τη φροντίδα του αρχονταρικιού και ασχολείται με τη φιλοξενία των προσκυνητών.

αρχονταρίκι: χώρος υποδοχής των  προσκυνητών, όπου τους προσφέρονται το πατροπαράδοτο κέρασμα τοποθετούνται στο κελλί όπου θα φιλοξενηθούν.

βαγενάρης: ο μοναχός που είναι υπεύθυνος του βαγεναριού, όπου οι εργασίες γίνονται με παγκοινιά*.

βαγεναριό:  κρασαριό, ο χώρος όπου γίνεται το κρασί, το τσίπουρο, το νάμα, το πετιμέζι. (νάμα, το κρασί της Θείας Ευχαριστίας).

βηματάρης: ο μοναχός που έχει τη  φροντίδα του ιερού βήματος, του καθολικού.

βορδωνάρης,  βουρδουνάρης: ημιονοδηγός. (Βορδώνι είναι το μουλάρι, από το βόρδων, λέξη της ύστερης  αρχαιότητας, από το λατινικό burdo. Η λέξη υπάρχει στα κυπριακά).

γεροντία : ο ηγούμενος και οι επίτροποι (προϊστάμενοι) του μοναστηριού.

διαβαστής: ο μοναχός που έχει το διακόνημα της  ανάγνωσης των ψαλμών  και άλλων  κειμένων κατά τις ακολουθίες.

διακόνημα: καθήκον μοναχού σε κοινόβιο π.χ. αρσανάρης, βηματάρης, διαβαστής. Ανατίθεται από τη γεροντία της μονής.

δοχειάρης: ο μοναχός που έχει το διακόνημα της φροντίδας τού δοχειού.

δοχειό: δροσερό μέρος του μοναστηριού, όπου αποθηκεύονται οι ελιές, η φέτα και άλλα τρόφιμα.

εκκλησιαστικός: ο μοναχός που έχει διακόνημα την  επιμέλεια του ναού.

επιστημονάρχης: ο μοναχός που επιβλέπει τους διακονητές σε ένα κοινόβιο.

ηγουμενιάρης: ο μοναχός που έχει διακόνημα τη φροντίδα του ηγούμενου.

καμπανάρης: κωδωνοκρούστης, διακόνημα μοναχού.

κοιμητηριάρης: διακονητής μοναχός στο κοιμητήριο.

κονάκι: αντιπροσωπείο αγιορείτικου μοναστηριού στις Καρυές. Μόνο η μονή Κουτλουμουσίου δεν έχει, γιατί βρίσκεται στην  αθωνική πρωτεύουσα.

κονακτζής: μοναχός που έχει το διακόνημα του Αντιπροσώπου στο κονάκι των Καρυών.

κοσατζής: ο ασχολούμενος με τον θερισμό του σταριού. (κόσα είναι το δρεπανοειδές εργαλείο).

κουρτζής: ο μοναχός που είναι υπεύθυνος για το δάσος. (από το τουρκικό korucu, δασοφύλακας, αγροφύλακας. Η λέξη επιβιώνει στα κυπριακά).

μάγκιπας: ο φούρναρης, και μαγκιπείο: ο φούρνος. Κι αυτός ο όρος μας γυρίζει πίσω στο μάγκιψ της ύστερης αρχαιότητας, ή στο βυζαντινό μάγκιπος (θηλυκό, μαγκίπισσα). Όλα αυτά από το λατιν. mancipium.

μουτάφης: ο κατασκευαστής αγιορείτικων ντορβάδων.

ντορβάς: αγιορείτικο σακκίδιο από τραγίσιο μαλλί με ωραίους σκούρους χρωματισμούς και καπάκι, που φέρει ο μοναχός στον ώμο.

οικονόμος: διακόνημα μοναχού, είναι υπεύθυνος για τους εργάτες και τις γενικές εργασίες της μονής. Εκτελεί και χρέη δοχειάρη.

παγκοινιά: από κοινού εργασία μοναχών στο κοινόβιο, π.χ. για  καθάρισμα φασολιών.

πορτάρης: μοναχός με το διακόνημα του θυρωρού.

προσμονάρης: διακονητής σε θαυματουργή εικόνα.

προσφοράρης: ο μοναχός που έχει ως διακόνημα την ετοιμασία των προσφόρων για τη Θεία Ευχαριστία.

σεϊμένης: αστυφύλακας στις Καρυές, όργανο της Ιεράς Κοινότητας. Είναι λαϊκός. Στις Καρυές υπάρχουν τέσσερις σεϊμένηδες με καθήκοντα κλητήρα και αστυνόμου (Η λέξη είναι τουρκικό δάνειο, seğmen, περσικής ετυμολογίας. Επιβιώνει ως επώνυμο).

σερδάρης: χωροφύλακας στο Άγιον Όρος, όργανο της Ιεράς Κοινότητας. (Ο Χατζηφώτης δεν εξηγεί τη διαφορά. Και αυτό είναι τουρκικό δάνειο και επίσης επιβιώνει ως επώνυμο).

σοδιαστής: ο μοναχός που φέρνει τη σοδειά από το μετόχι στο μοναστήρι.

ταυριάρης: ο μοναχός που έχει το διακόνημα της φροντίδας των  ζώων.

τραπεζάρης: ο μοναχός που διακονεί στην τράπεζα, στον χώρο όπου εστιάζονται  μοναχοί, εργάτες και προσκυνητές.

τυπικάρης : ο μοναχός που έχει ως διακόνημα την εφαρμογή του τυπικού της μονής, στις ακολουθίες κτλ.

φανοκόρος: μοναχός εντεταλμένος για  το άναμμα των  φανών.

φαρμακοποιός: μοναχός που έχει ως διακόνημα την παρασκευή καταποτίων, αλοιφών κλπ. από βότανα. Σήμερα ο υπεύθυνος για το φαρμακείο της μονής.

χατλάρης: ο σταβλάρχης  -αυτό φαίνεται τουρκικής  ετυμολογίας αλλά δεν  βρήκα κάτι.

ωρειό: αποθήκη σιταριού. (Το ωρειό είναι το μεταγενέστερο ωρείον, όχι από την  ώρα αλλά από το λατιν. horreum, που σήμαινε την αποθήκη και ειδικά τη σιταποθήκη)

ωρειάριος: ο υπεύθυνος του ωρειού.

Πηγή: sarantakos. WordPress.com

 

Ο Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich, 24 Μαρτίου 1897 – 3 Νοεμβρίου 1957) ήταν Αυστριακός ψυχαναλυτής, που ανήκε στο δεύτερο κύμα ψυχαναλυτών μετά τον Σίγκμουντ Φρόυντ.

Ο Βίλχελμ Ράιχν αναδείχθηκε ως μία από τις πιο ριζοσπαστικές προσωπικότητες στην ιστορία της ψυχιατρικής. Στις αρχές της καριέρας του, ο Ράιχ ήταν εξέχων ψυχαναλυτής και αφοσιωμένος οπαδός του Φρόυντ. Επιπλέον, ευθυγραμμίστηκε με τον μαρξισμό, συμμετέχοντας ενεργά στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμανίας από το 1928 έως το 1933. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1930, οι πρωτοποριακές ψυχολογικές του θεωρίες και οι πολιτικές του πεποιθήσεις οδήγησαν σε ρήξη τόσο με την ψυχαναλυτική κοινότητα όσο και με το κομμουνιστικό κίνημα. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933, ο Ράιχ κατέφυγε στη Σκανδιναβία, όπου η βιολογική του έρευνα τον απομάκρυνε όλο και περισσότερο από τις επικρατούσες ψυχαναλυτικές απόψεις.

 

Οι κότες και τα κοτόπουλα άφησαν τον αητό να τα ζεστάνει κάτω από τα μεγάλα και δυνατά του φτερά όταν απ’ όξω κροτάλιζε η βροχή και αναβροντούσαν οι καταιγίδες που ‘κείνος άντεχε δίχως καμμιά προστασία. Όταν τα πράμματα γίνονταν σκληρότερα, του πέταγαν μικρές μυτερές πέτρες από κάποια ενέδρα για να τον χτυπήσουν και να τον πληγώσουν.

Όταν ο αητός αντιλήφθηκε την κακοήθεια ετούτη, πρώτη του αντίδραση ήταν να τα ξεσχίσει σε χίλια κομμάτια. Μα το ξανασκέφτηκε κι’ άρχισε να τα λυπάται. Κάποτε, έλπισε, θα βρισκόταν – έπρεπε να βρεθεί – ανάμεσα στα τόσα κοντόφθαλμα κοτόπουλα που κακάριζαν και καταβρόχθιζαν ό,τι έλαχε μπροστά τους, ένας μικρός αητός σαν τον ίδιο του τον εαυτό.

Ο μοναχός αητός μέχρι σήμερα δεν έχει εγκαταλείψει την ελπίδα. Κι’ εξακολουθεί να κλωσσάει κοτόπουλα.

Δεν θέλεις να γίνεις αητός, Ανθρωπάκο. Γιαυτό σε τρώνε τα όρνεα.

Φοβάσαι τους αητούς κι’ έτσι ζεις κοπαδιαστά και κοπαδιαστά εξολοθρεύεσαι.

Γιατί μερικά από τα κοτόπουλα σου έχουν κλωσσήσει αυγά όρνεων.

Και τα όρνεά σου έχουνε γίνει οι Φύρερ σου ενάντια στους αητούς, τους αητούς που θελήσανε να σε οδηγήσουν σε μακρινότερες, πιο υποσχετικές αποστάσεις.

Τα όρνεα σε δίδαξαν να τρως ψοφίμια και ν’ασαι ικανοποιημένος με ελάχιστα σπειριά σιτάρι.

Σ’ έμαθαν και να ορύεσαι “Ζήτω, ζήτω, Μέγα Όρνεο!”. Τώρα λιμοκτονείς και πεθαίνεις κι’ ακόμη φοβάσαι τους αητούς που κλωσσάνε τα κοτόπουλά σου.»

«Για να μελετήσουμε τους νόμους της ιστορίας, πρέπει να αλλάξουμε το αντικείμενο παρατήρησης. Άσε τους βασιλιάδες, τους υπουργούς και τους στρατηγούς και ας μελετήσουμε την στολή, το ασήμαντο στοιχείο που κυβερνά τις μάζες»

Λέων Τολστόι.

Λέων Τολστόι γεννημένος το 1828, είναι μια από τις πιο σημαντικές λογοτεχνικές προσωπικότητες στην ιστορία. Ρώσος μυθιστοριογράφος και φιλόσοφος, συνέγραψε μνημειώδη έργα όπως το “Πόλεμος και Ειρήνη” και η “Άννα Καρένινα”, ξεπερνώντας την απλή αφήγηση ιστοριών για να εξερευνήσει βαθιές πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ταμπουράς και Κοντομηνάς

Λίμνη Μόρνου. Φωτο Τάσος Γιαννέλος

•Πέρασα το ΣΚ χαλαρά στο σπίτι.Ευκαιρία περίσκεψης και σοβαρών συμπερασμάτων.
Λοιπόν ακούγοντας τους κλαυθμυρισμούς για την χαμένη αριστεροσύνη από τους Ομπρελιστας,τους προεδρικούς,τους 6+6(αυτός κι αν είναι βαθειά αριστερός αυτο προσδιορισμός) κατέληξα στο αναμφιβολο.
Για όλα τα δεινα της εγχώριας και παγκόσμιας αριστεράς,της χώρας,της Ευρωπης,της κλιματικής κρισης και του πλανήτη ευρύτερα ένας και μόνο φταίει.Ο Κασσελακης.Ειναι και ψεύτης.Δεν τηλεφώνησε στην κυρια(αμάν μη το παραλείψουμε εμείς οι σεξιστες),στην κυρια λοιπόν Αχτσιόγλου στις 11.32 ,όπως ψευδώς και ανερυθριαστα διατείνεται παραπλανώντας τον υπερήφανο κόσμο της αριστεράς.Η κυρία Αχτσιόγλου δέχτηκε τηλεφώνημα αγνώστου.Εξεδόθη επι του θέματος βαρύνουσα ανακοίνωση «κύκλων» της.Έμεινα με την απορία.Ποίοι οι κύκλοι;Οι άγρυπνοι με το μάτι στο τηλέφωνο της;
•Σημειωνει η ομπρελλα στην εμβριθή αναλυση αποχώρησης που επάξια παίρνει θέση ανάλογη του κομμουνιστικού μανιφέστου.Ιστορικο κείμενο.Η ουσία του είναι η εξής.
Ο Κασσελακης ακύρωσε την εσωκομματική δημοκρατία.Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ανεμπόδιστη εσωκομματική δημοκρατία.Ποτέ δεν ήταν αρχηγικό κόμμα.Τώρα αυτός παριστάνει τον Βοναπάρτη.
Ακύρωσε το πιο λαμπερό αριστερό εγχείρημα στην ευρωπαϊκή ιστορία.Ένα εγχείρημα που εξασφάλισε ισονομία,ευημερία,σοσιαλιστική κοινωνία.Που το ζήλευαν όλοι.Ολοι εμείς ζούσαμε ένα όνειρο που δεν το θυμόμαστε.
Μίλησε για το ανόσιο.Συνεργασια κεφαλαίου και εργασίας.Αν είναι δυνατόν.Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν σταθερά εναντίον του κεφαλαίου.Το πολέμησε.Το γκρέμισε.
Επιπλέον όπως τόνισαν οι 6+6 είναι και ακροδεξιός.Μένουν με βαρειά καρδιά υπό Ακροδεξιά ηγεσία για να αναστήσουν την αριστερά.
•Γι αυτό σου λέω πάμε.Πάμε να φύγουμε από δω.Και μη ρωτάς που πάμε.Τέτοιο τσίρκο,τέτοια ρηχότητα,τέτοια έλλειψη σοβαρότητας δεν την περιμενα.Εξηγεί αυτό που είχαμε ζήσει με ολους αυτούς.Το κλουβί με τις τρελές.
•Έγινα σοφός.Βρήκα τη θεωρία των πάντων στην οθόνη.Την γενική εξήγηση.Για όλα φταίει ο Κασσελακης.

Πάνος Μπιτσαξής

Ο κόσμος ήταν άχαρος, ο κήπος ήταν αφιλόξενος και ο άνθρωπος ο ερημίτης αναστέναζε, ώσπου η γυναίκα χαμογέλασε

Τόμας Κάμπελ,
σκωτσέζος ποιητής