Ιδεόπλαστον αγαθόν, πολύμορφον είκασμα, ασύνοπτον ύψωμα, πολυχάρακτον μόρφωμα, δυσνοούμενον ζήτημα, αθάνατος νους, πολυδιοίκητον πνεύμα, ακοίμητος οφθαλμός, ιδία πάντων ουσία, πολυώνυμος δύναμις, παγκρατής χειρ, φως, νους, δύναμις.

 

Σεκούνδος ο Σιωπηλός, 2ος αιώνας μ.Χ. Κυνικός φιλόσοφος

Ποτέ μου δεν κατάλαβα, γιατί τις προσφωνήσεις Λογιότατε, Εντιμότατε, Γενναιότατε, Σεβασμιότατε, Εξοχότατε, αφήνω εκείνο το δύσοσμο Μεγαλειότατε, δεν τις απεύθυνε ποτέ του κάποιος στο γεωργό, στο βοσκό, στο θαλασσινό, στο χτίστη.
Και η απορία αυτή έγινε βαθύ σκοτάδι για μένα, όταν διάβασα γραμμένο στον Αιμίλιο του Ρουσσώ, πως η ευγενικότερη απ’ όλες τις ανθρώπινες ασχολίες είναι η Γεωργική τέχνη….

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ- ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Όλη η ζωή είναι ένα πείραμα. Όσο περισσότερα πειράματα κάνεις, τόσο το καλύτερο….

*Ραλφ Γουάλντο Έμερσον ήταν Αμερικανός δοκιμιογράφος, και ποιητής, ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος του υπερβατισμού στα μέσα του 19ου αιώνα.

Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη. Ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 με την αιματηρή κατάληξη του συλλαλητηρίου της Πλατείας Συντάγματος και τελείωσε τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Ήταν το προανάκρουσμα του Εμφυλίου Πολέμου (1946 – 1949), αν και για ορισμένους ιστορικούς η εμφύλια διαμάχη είχε ξεκινήσει πριν από την Απελευθέρωση.

Η αντιπαράθεση αυτή προήλθε από το κενό εξουσίας, που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής τον Οκτώβριο του 1944. Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, υπό την καταλυτική επιρροή του ΚΚΕ και με νωπές τις αντιστασιακές δάφνες της Κατοχής, είχε ένα καλά συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα και διεκδικούσε μερίδιο στην εξουσία, αν όχι όλη την εξουσία. Απέναντί του οι αστικές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν τελείως αδύναμες να του αντιπαρατεθούν, όντας σχεδόν 9 χρόνια εκτός εξουσίας (Δικτατορία Μεταξά, Κατοχή), ενώ μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού έφερε τη στάμπα του δοσίλογου. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, η συνδρομή των Βρετανών, που ασκούσαν μεγάλη επιρροή στα ελληνικά πράγματα και ως συμμαχική δύναμη, ήταν εκ των ων ουκ άνευ για την επιβίωση της αστικής δημοκρατίας. Να μην ξεχνάμε ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη και τον Ειρηνικό συνεχιζόταν με σφοδρότητα ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, με τη ζυγαριά να κλείνει αποφασιστικά υπέρ των Συμμάχων.

Στις 18 Οκτωβρίου 1944 έφθασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου και δύο μέρες αργότερα σχημάτισε την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, στην οποία συμμετείχαν και έξι ΕΑΜικοί Υπουργοί. Ένα από τα πρώτα ζητήματα που έπρεπε να επιλύσει η νέα κυβέρνηση ήταν η αποστράτευση των αντιστασιακών οργανώσεων και η δημιουργία εθνικού στρατού. Στις 5 Νοεμβρίου ο Γεώργιος Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι ύστερα από τη συνεργασία που είχε με τον στρατηγό Σκόμπι (επικεφαλής των Βρετανικών Δυνάμεων στην Ελλάδα), ο ΕΛΑΣ και ο ΕΔΕΣ θα αποστρατεύονταν ως τις 10 Δεκεμβρίου 1944.

Όμως, η απόφαση αυτή δεν άρεσε στο ΚΚΕ, καθώς μία ενδεχόμενη αποστράτευση του ΕΛΑΣ θα του αφαιρούσε ένα ισχυρό χαρτί στην πρόθεσή του να επιβάλει στην Ελλάδα ένα κομμουνιστικό καθεστώς σοβιετικού τύπου. Οι διαπραγματεύσεις για την αποστράτευση των αντιστασιακών οργανώσεων ναυάγησαν στις 28 Νοεμβρίου και την 1η Δεκεμβρίου οι Υπουργοί του ΕΑΜ αποχώρησαν από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Ήταν φανερό ότι οι δύο πλευρές οδηγούνταν σε σύγκρουση, την οποία επιδίωκε το ΚΚΕ από τις 20 Νοεμβρίου με απόφαση του Πολιτικού του Γραφείου, σύμφωνα με νεώτερα στοιχεία.Σε μία επίδειξη ισχύος, το ΕΑΜ διοργανώνει την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου ένα μεγάλο παναθηναϊκό συλλαλητήριο στην Πλατεία Συντάγματος, παρά την κυβερνητική απαγόρευση.

Υπολογίζεται ότι πήραν μέρος πάνω από 100.000 άνθρωποι, ενώ κάποιοι ιστορικοί τους ανεβάζουν και στις 500.000. Το συλλαλητήριο βάφτηκε στο αίμα, καθώς οι διαδηλωτές δέχθηκαν καταιγισμό πυρών από την πλευρά των δυνάμεων ασφαλείας, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 30 άτομα και να τραυματισθούν 148.

Για το ποιος ήρξατο χειρών αδίκων υπάρχουν τρεις εκδοχές: α) ότι πυροβόλησε κάποιος από το πλήθος, με αποτέλεσμα να απαντήσουν οι αστυνομικές δυνάμεις, β) ότι πυροβόλησε απρόκλητα η αστυνομία και γ) ότι τα πυρά ήταν βρετανικά για τη δημιουργία προβοκάτσιας. Χρόνια αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου 1958, ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών κατά τη διάρκεια των «Δεκεμβριανών», Άγγελος Έβερτ (πατέρας του πολιτικού και αρχηγού της Ν.Δ. Μιλτιάδη Έβερτ), σε συνέντευξή στην εφημερίδα «Ακρόπολις» θα παραδεχτεί ότι ήταν αυτός που διέταξε τη βίαιη διάλυση της διαδήλωσης βάσει διαταγών που είχε λάβει, επειδή υπήρχε κίνδυνος κατάλυσης του κράτους.

Την επομένη, μετά τις κηδείες των θυμάτων, οι συγκρούσεις γενικεύτηκαν, με τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων του ΕΛΑΣ. Το ΕΑΜ συγκρότησε νέα διαδήλωση, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κι άλλοι νεκροί. Το ίδιο βράδυ, ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του, αλλά μεταπείστηκε από τους Άγγλους και παρέμεινε στη θέση του. Η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει με το μέρος του ΕΛΑΣ, που έλεγχε σχεδόν όλη την Αθήνα, εκτός από το κέντρο της πρωτεύουσας. Οι δυνάμεις του ανέρχονταν σε περίπου 20.000 άνδρες (10.000 μάχιμους και άλλους τόσους εφεδρικούς).

Η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορούσε να υπολογίζει σε περίπου 10.000 μάχιμους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονταν και οι άνδρες της εμπειροπόλεμης 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας, που είχε έλθει με δάφνες από το Ρίμινι με επικεφαλής τον συνταγματάρχη Θρασύβουλο Τσακαλώτο (θείο του τέως υπουργού Οικονομικών και στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλείδη Τσακαλώτου) και φυσικά στη βρετανική δύναμη υπό τον υποστράτηγο Ρόναλντ Σκόμπι, που ήταν και η καλύτερα εξοπλισμένη απ’ όλους τους εμπλεκόμενους και αριθμούσε γύρω στους 5.000 άνδρες.«Μη διστάσεις να ενεργήσεις σαν να ήσουν σε κατακτημένη πόλη, όπου γίνεται μία τοπική εξέγερση» τηλεγραφεί στον Σκόμπι ο βρετανός πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ, που δεν διανοείτο ότι θα έχανε την Ελλάδα από τη σφαίρα επιρροής της Μεγάλης Βρετανίας.

Την είχε κερδίσει με σκληρά παζάρια από τον Στάλιν στην περίφημη «Συμφωνία των Ποσοστών», που υπογράφτηκε στη Μόσχα στις 9 Οκτωβρίου, τρεις μέρες πριν από την αναχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Από την πλευρά του, ο σοβιετικός ηγέτης τήρησε το λόγο του, αποφεύγοντας να κατηγορήσει τον Τσόρτσιλ για ανάμιξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας, όπως έκαναν οι Αμερικανοί, αλλά δεν αποθάρρυνε την ηγεσία του ΚΚΕ, που δεν γνώριζε το «παζάρι της Μόσχας» και πίστευε βάσιμα σε συντροφική βοήθεια.

Η πρόθεση του ΕΛΑΣ στη Μάχη της Αθήνας ήταν να αφοπλίσει όσες αστυνομικές υπηρεσίες αντιστέκονταν, ώστε να αποδυναμώσει τον αντίπαλο. Ιδιαίτερα σκληρές μάχες δόθηκαν στην περιοχή Μακρυγιάννη για τον έλεγχο του Συντάγματος Χωροφυλακής που έδρευε εκεί (6 – 11 Δεκεμβρίου 1944).

Όταν οι Βρετανοί κατάλαβαν ότι τα πράγματα λάμβαναν άσχημη τροπή γι’ αυτούς, αποφάσισαν να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους στην Αθήνα, αποσπώντας μονάδες από το μέτωπο της Ιταλίας. Από τα μέσα Δεκεμβρίου, οι κυβερνητικές δυνάμεις άρχισαν σταδιακά να κερδίζουν έδαφος. Οι Βρετανοί με επίλεκτους στρατιώτες, άρματα μάχης και αεροπορία, αφού πρώτα εξουδετέρωσαν τη δύναμη του ΕΛΑΣ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας και ιδιαίτερα στο προπύργιό του, την Καισαριανή, άρχισαν να εκκαθαρίζουν το κέντρο της πόλης, όπου συνήφθησαν ομηρικές οδομαχίες στα στενοσόκακα γύρω από την Πλατεία Ομονοίας, στου Ψυρρή και το Μεταξουργείο.

Ο Τσόρτσιλ πίστευε ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν μπορούσε να λυθεί με στρατιωτικά μέσα, αλλά μόνο με πολιτικά. Γι’ αυτό, ανήμερα των Χριστουγέννων, ήλθε στην Αθήνα.Σε αλλεπάλληλες συσκέψεις στο Υπουργείο Εξωτερικών (26 – 27 Δεκεμβρίου), στις οποίες συμμετείχαν και εκπρόσωποι του ΕΑΜ, αποφασίστηκε να ζητηθεί από τον εξόριστο Βασιλιά Γεώργιο Β’ να ορίσει Αντιβασιλέα και συγκεκριμένα τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Δαμασκηνό (Παπανδρέου). Ήταν μία ευφυής κίνηση του άγγλου πολιτικού για να κρατήσει ενωμένες τις αστικές δυνάμεις, με τη γεφύρωση του χάσματος φιλομοναρχικών και βενιζελογενών δημοκρατικών.

Στα πολιτικά ζητήματα υπήρξε πλήρης διαφωνία. Ο Σιάντος απαίτησε να δοθούν στο ΕΑΜ σχεδόν τα μισά Υπουργεία, να διωχθούν από τον κρατικό μηχανισμό οι δοσίλογοι, να διαλυθεί η Χωροφυλακή, να γίνει δημοψήφισμα για το πολιτειακό το Φεβρουάριο και εκλογές τον Απρίλιο. Οι όροι, αρκούντως μαξιμαλιστικοί, απορρίφθηκαν απ’ όλους τους πολιτικούς, καθώς πίστευαν ότι θα οδηγούσαν σε κομμουνιστικοποίηση του κράτους. Το ΚΚΕ έδειξε αδιαλλαξία, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι η έλευση του Τσόρτσιλ στην Αθήνα ήταν ένδειξη αδυναμίας και δεν προχώρησε σ’ ένα συμβιβασμό, που θα του επέτρεπε να διασώσει τις δυνάμεις του και να αποκτήσει σημαντικό μερίδιο της εξουσίας.

Στις 30 Δεκεμβρίου, ο βασιλιάς ενέδωσε στις αφόρητες πιέσεις των Βρετανών και ανακοίνωσε το διορισμό του Δαμασκηνού ως Αντιβασιλέα και την πρόθεσή του να επιστρέψει στην Ελλάδα, μόνο αν το θελήσει ο λαός. Ο Γεώργιος Παπανδρέου παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και στις 3 Ιανουαρίου 1945 τον διαδέχθηκε ο Νικόλαος Πλαστήρας.

Στις 5 Ιανουαρίου 1945 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα, υπό την πίεση των υπέρτερων κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων. Στις 11 Ιανουαρίου ο ΕΛΑΣ υπέγραψε ανακωχή με τους Βρετανούς και στις 12 Φεβρουαρίου 1945 έληξαν και τυπικά τα «Δεκεμβριανά», με τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Το ΕΑΜ είχε ηττηθεί στρατιωτικά και πολιτικά.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Χρήσιμη πρωτοβουλία από ευρωπαϊκή ένωση

Η γεωργία αποτελεί σημαντική χρήση γης στην Ευρώπη, καταλαμβάνοντας περισσότερα από 162 εκατομμύρια εκτάρια, ελαφρώς πάνω από το 38% της συνολικής χερσαίας έκτασης της ΕΕ. Η μη βιώσιμη γεωργία είναι η σημαντικότερη αιτία απώλειας βιοποικιλότητας και υπηρεσιών οικοσυστήματος παγκοσμίως. Η απώλεια βιοποικιλότητας μπορεί επίσης να μειώσει σημαντικά την απόδοση. Αυτό αναδεικνύει τη σημασία της προώθησης εναλλακτικών λύσεων διαχείρισης που έχουν συνεργιστικά οφέλη για τη γεωργική παραγωγή, τη βιοποικιλότητα και τις υπηρεσίες οικοσυστήματος στα γεωργικά τοπία.

Η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030 θέτει ως στόχο τουλάχιστον το 10% των γεωργικών εκτάσεων της ΕΕ να διαθέτει χαρακτηριστικά τοπίου υψηλής ποικιλομορφίας έως το 2030, στα οποία περιλαμβάνονται φυτοφράκτες και δέντρα. Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σχετικά με τον τρόπο ενσωμάτωσης της βιοποικιλότητας στη γεωργία.

Η από κοινού χρήση της γης, η οποία συχνά αποκαλείται «γεωργία φιλική προς την άγρια ζωή», τάσσεται υπέρ της διατήρησης και της βελτίωσης των επιπέδων βιοποικιλότητας και υπηρεσιών οικοσυστήματος της γεωργικής γης.

Στην ΕΕ, η γεωργοδασοκομία έχει έναν απλό και ευέλικτο ορισμό: «συστήματα χρήσης γης στα οποία φύονται δένδρα σε συνδυασμό με τη γεωργία στην ίδια έκταση». Η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Γεωργοδασοκομίας (EURAF) ορίζει τη γεωργοδασοκομία ως εξής: «η ενσωμάτωση δασώδους βλάστησης, καλλιεργειών και/ή ζωικού κεφαλαίου στην ίδια έκταση γης».

Η γεωργοδασοκομία, σε σύγκριση με τις απλές καλλιέργειες, θεωρείται χρήσιμη στρατηγική για τους ακόλουθους στόχους που σχετίζονται με τις υπηρεσίες οικοσυστήματος και τη βιοποικιλότητα:

• Βελτίωση της συνολικής βιοποικιλότητας.
• Δημιουργία ζωνών προστασίας (π.χ. παρόχθιες ζώνες προστασίας).
• Δημιουργία βιολογικών διαδρόμων για την ενίσχυση της συνδεσιμότητας του τοπίου και της βιοποικιλότητας σε επίπεδο τοπίου. Η προώθηση της φυσικής αναγέννησης κατά μήκος παρόχθιων οικοσυστημάτων και δεντροστοιχιών μεταξύ γεωτεμαχίων είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον στόχο αυτό.
• Μετατροπή από συμβατική σε βιολογική γεωργία, με αποτέλεσμα τη μείωση της ανάγκης για φυτοφάρμακα και λιπάσματα. Αυτό είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εάν χρησιμοποιούνται δασικές εκτάσεις που ευνοούν την παρουσία επικονιαστών και περιλαμβάνουν πηγές φυσικών εχθρών των επιβλαβών οργανισμών.
• Ανάκτηση και αποκατάσταση υποβαθμισμένων ή εγκαταλελειμμένων γεωργικών εκτάσεων.
• Βελτίωση της στήριξης των υπηρεσιών οικοσυστήματος και ρύθμιση πτυχών όπως ο κύκλος των θρεπτικών ουσιών, ο σχηματισμός του εδάφους, η ρύθμιση των υδάτων, ο έλεγχος των πλημμυρών, ο έλεγχος της διάβρωσης κ.λπ., καθώς και η πρόληψη ζημιών από τη γεωργία σε παρακείμενα περιβάλλοντα.
• Μετριασμός της κλιματικής αλλαγής μέσω αυξημένης παγίδευσης του άνθρακα.
• Προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ιδίως με τη δημιουργία μικροκλιμάτων που ρυθμίζουν τις ακραίες θερμοκρασίες τόσο για τα ζώα όσο και για τις καλλιέργειες.
• Αύξηση της χρήσης βραχειών αλυσίδων εφοδιασμού από τη δασική γεωργία και τους οικιακούς κήπους.
• Βελτίωση της συνολικής απόδοσης.

Οφέλη και παραδείγματα γεωργοδασοκομίας

H ενσωμάτωση δέντρων στη γεωργική γη παρέχει τα συνεργιστικά οφέλη της αυξημένης αποδοτικότητας της χρήσης γης και της διαφοροποίησης του εισοδήματος. Διευκολύνει επίσης τη βελτίωση της καλής διαβίωσης των ζώων, την ενίσχυση της βιοποικιλότητας, τη διατήρηση του εδάφους και την παγίδευση του άνθρακα.

Ορισμένα παραδείγματα:

• Τροφή και υγεία των ζώων: Δεδομένων των βαθιών ριζών τους και της ανακύκλωσης των ανόργανων στοιχείων από το έδαφος, τα δέντρα προσφέρουν πολύ περισσότερο άζωτο και θρεπτικές ουσίες (π.χ. ασβέστιο και μαγνήσιο) απ’ ό,τι οι λειμώνες. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε λιγνίνη και της στυφότητάς της, αυτή η χορτονομή είναι συχνά λιγότερο εύπεπτη απ’ ό,τι το χόρτο. Ωστόσο, αποτελεί καλό συμπλήρωμα για το ζωικό κεφάλαιο, ιδίως σε περιόδους έλλειψης  χορτονομής.

• Δέντρα και πουλερικά: Η παρουσία δέντρων σε πτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις βελτιώνει την άνεση και μειώνει το άγχος για τα ζώα, με αποτέλεσμα την αύξηση του μέσου βάρους των κοτόπουλων για την ίδια πρόσληψη ζωοτροφών και τον ίδιο χρόνο ανάπτυξης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή πιο υγιεινών, υψηλότερης ποιότητας και ομοιογενών πουλερικών καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

• Καλλιέργειες: όταν φυτεύονται στο κέντρο καλλιεργούμενων αγροτεμαχίων, τα δέντρα αναπτύσσονται ταχύτερα απ’ ό, τι στα δάση και είναι πιο ανθεκτικά στον άνεμο. Με τακτικό κλάδεμα των χαμηλότερων κλαδιών μπορούν να παράγουν ξύλο χωρίς ρόζους που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ξυλείας. Τα δημητριακά γεωργοδασοκομίας μπορεί να έχουν υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες από τα δημητριακά μονοκαλλιέργειας. Προστατεύονται περισσότερο από τους κλιματικούς κινδύνους και επωφελούνται από εδάφη με αυξημένη γονιμότητα.

• Έδαφος: λόγω της πτώσης των φύλλων και της συνεχούς ανανέωσης των λεπτών ριζών, τα δέντρα διοχετεύουν οργανική ύλη στο έδαφος, τρέφοντας την εκεί χλωρίδα και πανίδα και αυξάνοντας τη βιολογική δραστηριότητα για να καταστεί το έδαφος ζωντανό και γόνιμο. Επιπλέον, το ριζικό τους σύστημα βελτιώνει τη δομή του εδάφους. Το πορώδες αυξάνεται, επιτρέποντας την καλύτερη διείσδυση, την αποθήκευση νερού και την περαιτέρω προώθηση της βιολογικής δραστηριότητας. Τέλος, τα δέντρα δημιουργούν εύκρατο μικροκλίμα που ευνοεί την ανάπτυξη μικροβιακών πληθυσμών, μικρομυκήτων και μικροπανίδας (π.χ. γαιοσκώληκες κ.λπ.). Επιπλέον, η βόσκηση σε οπωρώνες σε σύγκριση με τους οπωρώνες/οπωροφόρα δέντρα εντατικής καλλιέργειας είναι επωφελής, δεδομένου ότι το ζωικό κεφάλαιο μπορεί να μειώσει ή ακόμη και να εξαλείψει την ανάγκη χρήσης
φυτοφαρμάκων.

• Άνθρακας: Μελέτες έχουν δείξει ότι η γεωργοδασοκομία στο 10 % των εκτάσεων της ΕΕ υπό «υψηλή περιβαλλοντική πίεση» θα μπορούσε να απορροφήσει έως και 235 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου CO2 ετησίως.

• Πανίδα: Οι φυτοφράκτες και οι δασώδεις λωρίδες, που αποτελούνται από δέντρα, θάμνους και αγρωστώδη, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία του περιβάλλοντος για την παρουσία, την ανάπτυξη και την ανανέωση της άγριας πανίδας και των θηραμάτων. Πρόκειται για ιδιαίτερα πλούσια περιβάλλοντα που μπορούν να δημιουργήσουν πλήρεις αλυσίδες τροφίμων. Η φυσική πίεση που ασκείται στους επιβλαβείς οργανισμούς των καλλιεργειών έχει συχνά ως αποτέλεσμα τη μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων.

• Απόδοση: Σε σύγκριση με τη μονοκαλλιέργεια, η γεωργοδασοκομία επιτρέπει τη συνολική αύξηση της απόδοσης ενός αγροτεμαχίου. Με 50 δέντρα ανά εκτάριο, οι γεωπόνοι έχουν μετρήσει ότι η παραγωγικότητα ενός εκταρίου υπό καθεστώς γεωργοδασοκομίας μπορεί να ισοδυναμεί με παραγωγικότητα ενός και ημίσεος εκταρίου σιτηρών και ξυλείας σε χωριστά αγροτεμάχια. Οι υπολογισμοί αυτοί δεν λαμβάνουν υπόψη τη συμβολή των δέντρων στη γεωργική παραγωγή (μείωση των εισροών και προστασία των καλλιεργειών από κλιματικούς κινδύνους). Ούτε περιλαμβάνουν την ανάκτηση ξύλου από τη συντήρηση των δέντρων.

Βασικά στοιχεία της γεωργοδασοκομίας

Δημιουργία ετερογενών γεωργικών τοπίων

Η εντατικοποίηση της γεωργίας έχει οδηγήσει σε απλά γεωργικά τοπία που χαρακτηρίζονται από μονοκαλλιέργειες, μεγάλες εκτάσεις γεωργικής γης, μεγάλο μέγεθος αγρών και απουσία οικοτόπων χωρίς καλλιέργειες. Αυτό οδηγεί σε απώλεια βιοποικιλότητας. Μια στρατηγική για τη βελτίωση της βιοποικιλότητας και των υπηρεσιών οικοσυστήματος, και ιδίως για την καταπολέμηση των επιβλαβών οργανισμών, συνίσταται στη μετατροπή των απλουστευμένων γεωργικών τοπίων σε πιο διαφοροποιημένα τοπία. Τα μωσαϊκά καλά συνδεδεμένων και διαφοροποιημένων οικοτόπων υπό διαφορετικές οικολογικές συνθήκες (καλλιέργειες, ποώδη, δάση, θαμνώδη τμήματα κ.λπ.) διατηρούν τη βιοποικιλότητα. Συμβάλλουν επίσης μέσω της παροχής υπηρεσιών οικοσυστήματος που είναι ζωτικής σημασίας για τη γεωργία. Η δεντροφύτευση και η δάσωση μπορούν, μέσω της φυσικής και τεχνητής αναγέννησης δέντρων και δασώδους βλάστησης, να είναι χρήσιμες για την εφαρμογή αυτών των στρατηγικών.

Η δημιουργία ετερογενών τοπίων μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για τη δημιουργία ενός συνεκτικού δικτύου πράσινων υποδομών. Πριν από τη δεντροφύτευση ή τη δάσωση δέντρων, είναι αναγκαίο να εξετάζεται το περιβάλλον τοπίο με σκοπό τον σχεδιασμό διαδρόμων που επιτρέπουν τη μετακίνηση της άγριας ζωής (π.χ. βασικών ειδών) κατά μήκος διαφορετικών οικοτόπων. Με τον τρόπο αυτό θα ενισχυθεί η παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος (π.χ. αποκατάσταση πλημμυρικών αλλουβιακών δασών κατά μήκος παρόχθιων συστημάτων).

Καλοδεχούμενοι οι επήλυδες!

Η δαρβίνεια φυσική εξέλιξη δεν αμφισβητείται στο πεδίο της σύγχρονης βιολογίας, μόνο στους κύκλους κάποιων θρησκευάμενων ζηλωτών. Η επιστήμη απεφάνθη, μάς λένε. Κι όμως… Αν ισχύει η κοσμολογική υπόθεση ότι το σύμπαν είναι ένα δυσδιάστατο μάτριξ και όλοι μας δημιουργήματα ενός αλγορίθμου (υπολογίζεται ότι το 10% των κοσμολόγων υποστηρίζει αυτή τη θεωρία, η βιβλιογραφία σχετικά είναι εκτενέστατη), τότε η δαρβίνεια θεωρία είναι κυριολεκτικά οφθαλμαπάτη, γέννημα του μυαλού ενός κοσμικού εφήβου ίσως που (για να διασκεδάσει την πλήξη του άραγε;) παίζει με τα πλάσματα της φαντασίας του: εμάς. Ας ονόμασουμε αυτόν τον έφηβο «Θεό», ας βάλουμε την λογοτεχνική αλληγορία στον λογαριασμό, και ας σκεφτούμε: μήπως ο χυδαϊκός δημιουργισμός των θρησκόληπτων έχει και επιστημονική βάση;

Μήπως η βιβλική Γένεσις ή η ησιόδεια Θεογονία είναι εγγύτερα στην πραγματικότητα που μας περιβάλλει απ’ ό,τι ο πολιός Κάρολος ή ο ατιθασομάλλης Αλφρέδος;

«Ο μελλοντικός άνθρωπος θα επικοινωνεί με περιορισμένο λεξιλόγιο. Ίσως, στο μέλλον, καμιά εκατοστή αρχετυπικές λέξεις να είναι επαρκείς – δυστυχώς –
για “τα προς το επικοινωνείν”.»

Γιάννης Ευσταθιάδης συγγραφέας, με 50+ χρόνια στη διαφήμιση και 40+ στη Bold – τώρα πια Ogilvy –

Ο Munger μιλούσε συχνά για το πώς πέτυχε ο ίδιος και έδινε συμβουλές για όσους ήθελαν να τον αντιγράψουν.

«Κάποιος στην ηλικία μου έχει ζήσει την καλύτερη και ευκολότερη περίοδο που υπήρξε ποτέ στην ιστορία του κόσμου – τα χαμηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, η υψηλότερη παραγωγή επενδύσεων, οι μεγαλύτερες αυξήσεις στο βιοτικό επίπεδο των περισσότερων ανθρώπων», είχε πει το 2015. «Αν είσαι δυσαρεστημένος με όσα είχες τα τελευταία 50 χρόνια, δεν έχεις εκτιμήσει καθόλου καλά τη ζωή».

*Τσάρλι Μούνγκερ (Charlie Munger), δισεκατομμυριούχος επενδυτής και δεξί χέρι του Γουόρεν Μπάφετ (Warren Buffett) στην Berkshire Hathaway.

Ο Μούνγκερ έφυγε ειρηνικά από τη ζωή το πρωί της Τρίτης (28/11) σε νοσοκομείο της Καλιφόρνια. Θα γινόταν 100 ετών την Πρωτοχρονιά