”Στις ανοικτές πλατείες τον Μάρτη,

αμολούν τα παιδιά με σπάγκους

χρωματιστούς αετούς

από χαρτί.

Κόκκινοι, πράσινοι, κίτρινοι

και κάποτε γαλάζιοι,

οι χάρτινοι αετοί

λυσίκομοι και με μακριές ουρές,

πετούν επάνω από την πόλη,

όπως επάνω από την φτέρη

των υψηλών βουνών οι αετοί.”

Α. Εμπειρίκος

Χαρταετοί στην Ακρόπολη (1952) του Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα

Αντισυμβατικός έλληνας τραγουδοποιός, που κινήθηκε από το ροκ μέχρι το λαϊκό και τα τραγούδια του θεωρήθηκαν συχνά προκλητικά.

Νικόλας Άσιμος (1949 – 1988) 

Ο τραγουδοποιός Νικόλας Άσιμος γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη. Το πραγματικό του όνομα ήταν Νικόλαος Ασημόπουλος. Οι γονείς του ήταν από την Κοζάνη, όπου ο Νικόλας έζησε τα παιδικά του χρόνια και τελείωσε το σχολείο. Ως έφηβος, ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Διακρίθηκε στο άλμα εις ύψος, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στους μαθητικούς αγώνες σχολείων της Μακεδονίας το 1965, καθώς και στο ποδόσφαιρο. Μάλιστα, του έγινε επίσημη πρόταση από την ομάδα της Κοζάνης, αλλά τελικά η συμφωνία ναυάγησε.

Στα δεκαοχτώ του έφυγε για τη Θεσσαλονίκη, για να σπουδάσει στο Νεοελληνικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής. Αρχικός στόχος του ήταν να περάσει στο τμήμα δημοσιογραφίας, την οποία άσκησε ερασιτεχνικά παράλληλα με τις σπουδές του. Σε κάποιο άρθρο του σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης χρησιμοποίησε για πρώτη φορά το ψευδώνυμο Άσιμος κι έκτοτε το καθιέρωσε. Παράλληλα, ασχολήθηκε και με το θέατρο. Έφτιαξε ένα φοιτητικό θεατρικό εργαστήρι, παίζοντας Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο.

Τότε αγόρασε και την πρώτη του κιθάρα. Σχεδόν από την Α’ Γυμνασίου έγραφε στιχάκια και ποιήματα, αλλά ποτέ δεν είχε εκδηλώσει καμία έφεση προς τη μουσική. Αυτοδίδακτος μουσικός, άρχισε εμφανίσεις σε μικρές μπουάτ. Ανυπότακτος, αγνόησε όλες τις προειδοποιήσεις της λογοκρισίας για τα τραγούδια του και τα λεγόμενά του. Συνελήφθη και κρατήθηκε στην Ασφάλεια. Όταν τον άφησαν, η ταυτότητά του είχε χαθεί. Δεν έβγαλε άλλη, παρά μόνο 18 χρόνια αργότερα, οπότε κατάφερε να του εκδώσουν μία ταυτότητα στο όνομα Άσιμος, με τη «διευκρίνιση» στο σημείο του θρησκεύματος: Άνευ θρησκεύματος.

Το 1973, και χωρίς πτυχίο, κατέβηκε στην Αθήνα. Εμφανίστηκε σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα, σε συνεργασία με τραγουδιστές, ηθοποιούς και συνθέτες, παρουσιάζοντας ένα πρόγραμμα με μουσική, κείμενα, σκετς και ντοκουμέντα κόντρα στο κατεστημένο: «5η εποχή», «11η εντολή», «Χνάρι», «Μουσικό Θέατρο Φτώχειας», «Σούσουρο». Ανάμεσα στους τότε συνεργάτες του, πολλά και γνωστά ονόματα: Γκαϊφύλιας, Τραντάλης, Πανυπέρης, Φινίκης, Μουζακίτης, Σπυρόπουλος κ.α.Το 1975 κυκλοφόρησε τα πρώτα του τραγούδια σ’ ένα δισκάκι 45 στροφών (Ρωμιός- Μηχανισμός). Παράλληλα άρχισε την έκδοση «παράνομων» κασετών, που ηχογραφούσε και διακινούσε μόνος του στα Προπύλαια, στο Πολυτεχνείο, στα Εξάρχεια, στο Μοναστηράκι, στο Λυκαβηττό. Δημιούργησε την «Exarchia Square Band» και συμμετείχε σε συναυλίες, κοινωνικοπολιτικές εκδηλώσεις, μουσικοθεατρικά σχήματα, θέατρο του δρόμου, διάφορα δρώμενα. Κατά καιρούς, συνεργάστηκε με πολλά σχήματα και καλλιτέχνες.

Το 1977 φυλακίστηκε για δύο μήνες, μαζί με άλλους πέντε εκδότες – συγγραφείς, με επίσημη κατηγορία: «εξέχουσες προσωπικότητες που επηρεάζουν αρνητικά το κοινωνικό σύνολο». Το 1981 έγραψε το βιβλίο «Αναζητώντας Κροκανθρώπους» και το 1982 κυκλοφόρησε τον πρώτο του μεγάλο δίσκο, με τίτλο «Ξαναπές το», σε τέσσερα τραγούδια του οποίου συμμετείχαν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και η Χαρούλα Αλεξίου.

Περίπου ένα χρόνο αργότερα άνοιξε ένα μαγαζάκι στα Εξάρχεια, στην οδό Καλλιδρομίου. Ήταν ο «Χώρος Προετοιμασίας» όπως το ονόμασε, αλλά και διαμονής, αφού αυτό ήταν και το σπίτι του. Εκεί έγραφε, συνέθετε τα τραγούδια του, πουλούσε βιβλία, παιχνίδια για παιδιά, πρόχειρα κοσμήματα κατασκευής γνωστών του, κασέτες δικές του κυρίως, φωτιστικά, πήλινα, κάρτες παλιές και πολλά άλλα.

Το 1987 οδηγήθηκε βιαίως σε ψυχοθεραπευτική κλινική και λίγο αργότερα στις φυλακές Κορυδαλλού, με την κατηγορία του βιασμού. Αποφυλακίστηκε με χρηματική εγγύηση, αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη μεγάλη του πίκρα γι’ αυτή την αβάσιμη κατηγορία, που δεν τεκμηριώθηκε ποτέ. Η εκκρεμούσα δίκη, μαζί με τ’ άλλα προβλήματα που ήταν πολλά, συσσωρεύτηκαν μέσα του… Μετά από δύο ανεπιτυχείς απόπειρες αυτοκτονίας, στις 17 Μαρτίου του 1988 βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του.

Μετά θάνατον, κυκλοφόρησαν δύο ακόμη δίσκοι του: «Το φανάρι του Διογένη» με τη συμμετοχή της Σωτηρίας Λεονάρδου και το «Γιουσουρούμ – Στο φαλιμέντο του κόσμου», με τη συμμετοχή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου
Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Όταν Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος, Καρλ Μαρξ – ο μεγαλύτερος στοχαστής στην ιστορία του σοσιαλισμού – πέθανε στο Λονδίνο τον Μάρτιο του 1883, μόλις 11 άτομα έδωσαν το «παρών» στην κηδεία του. 100 χρόνια μετά, το 1983, όπως παρατηρούσαν οι New York Times, «βλέπουμε τον μισό πληθυσμό του κόσμου να κυβερνάται στο όνομά του». Πέθανε σχεδόν… ξεχασμένος. Αλλά το έργο του και οι ιδέες έζησαν.

Αξέχαστου άνθρωποι!

Η λέξη επάγγελμα, παραγόμενη από το ρήμα επαγγέλλομαι (= υπόσχομαι), σημαίνει την υπόσχεση, που δίνει ο καθένας προς το κοινωνικό σύνολο ότι θα ασκήσει τίμια κ’ ευσυνείδητα το έργο του...

Ο επιστήμονας της NASA που είδε τις πρώτες φωτογραφίες από τα Voyager. Του έφεραν ανατριχίλα!

Από:

 Dimitrios Amprazis –

Το 1979 ο Alan Cummings, επιστήμονας της NASA σχετικά με την αποστολή Voyager, μπήκε σε ένα δωμάτιο του Πανεπιστημίου Caltech, στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια και είδες τις πρώτες φωτογραφίες από εξωγήινους κόσμους στην οθόνη του υπολογιστή του. Η φωτογραφία που έφτασε στον υπολογιστή του παρουσίαζε έναν κόσμο που δεν είχε δει παρόμοιό του. Ήταν ένα φεγγάρι γεμάτο από ηφαίστεια. Ο Cummings δεν πίστευε στα μάτια του και οι εικόνες του έφεραν ανατριχίλα.

«Νόμιζα ότι οι φοιτητές του Caltech έκαναν μια φάρσα», είπε ο Cummings. «Μα όχι, ήταν αληθινό».

Ήταν εικόνας από την Ιώ, το φεγγάρι του Δία, που είναι το πιο ηφαιστειακό μέρος του Γαλαξία μας. Είδε μια άγονη επιφάνεια, χτυπημένη από αμέτρητους αστεροειδείς. Το φεγγάρι αυτό δεν είναι σαν το δικό μας, καθώς είναι πολύ ζωντανό από εκρήξεις ηφαιστείων και με λάβα να ρέει σε όλη του την επιφάνεια.Αυτή η εικόνα της Γης και της Σελήνης βρίσκονται στο ίδιο πλαίσιο. Το Voyager ήταν το πρώτο διαστημόπλοιο που το πέτυχε και κατέγραψε την εμβληματική εικόνα στις 18 Σεπτεμβρίου 1977, από το Voyager 1 όταν ήταν 11.67 εκατομμύρια από τη Γη

«Μου προκαλεί ρίγη, ακόμη και τώρα», είπε ο Cummings, ο οποίος ξεκίνησε να εργάζεται στην αποστολή Voyager πριν από 51 χρόνια.

Τα δύο Voyager εκτοξεύτηκαν το 1977 και ήταν φτιαγμένα για να αντέξουν μόνο 5 χρόνια. Τώρα, πλησιάζουν τα 50 χρόνια στο διάστημα και συνεχίζουν να μας στέλνουν δεδομένα και εικόνες, με το Voyager 1 να βρίσκεται 24.1 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά και το Voyager 2 να έχει φτάσει τα 19.3 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την Γη. Τα δύο σκάφη έχουν αφήσει πίσω τους το ηλιακό μας σύστημα και πλέον πλέουν στο διαστρικό διάστημα, στέλνοντάς μας πολύτιμες πληροφορίες ακόμα και σήμερα.

«Αυτά είναι τα μόνα διαστημόπλοια που ήταν εκεί», θυμάται  ο Cummings. Δεκαετίες αργότερα, το σκάφος και οι απαρχαιωμένοι υπολογιστές τους αντιμετώπισαν ο καθένας έναν αριθμό δυσλειτουργιών – οι οποίες έχουν επανειλημμένα διορθωθεί από μια έξυπνη ομάδα αφοσιωμένων μηχανικών του Voyager.

Η τωρινή κατάσταση του Voyager 1 είναι σοβαρή. Υπάρχει επικοινωνία με την Γη, όμως δεν έρχονται επιστημονικά δεδομένα ή δεδομένα για την κατάστασή του, πίσω στην Γη. Πριν λίγες μέρες όμως η NASA έλαβε ένα μέρος από τα δεδομένα της μνήμης του σκάφους, που ίσως παρέχουν αρκετά δεδομένα για να βρουν οι μηχανικοί της NASA μια λύση. Όμως, σε μια τόσο μεγάλη απόσταση και με την επικοινωνία να γίνεται με ραδιοκύματα, χρειάζεται σχεδόν μία μέρα για να πάει το κάθε μήνυμα μέχρι το σκάφος και άλλη μία μέρα μέχρι να επιστρέψει η απάντηση.

Παράλληλα τελειώνει και η ενέργεια που έχουν διαθέσιμα τα σκάφη και η NASA έχει ήδη αρχίσει να κλείνει υποσυστήματά τους, ώστε να εξοικονομήσει ενέργεια. Στα μέσα της δεκαετία του 2030, η επικοινωνία με το σκάφος θα σταματήσει. Όμως τα δύο σκάφη Voyager θα συνεχίσουν την αποστολή τους, καθώς φέρουν χρυσές πλάκες, με πληροφορίες για την θέση μας στο ηλιακό σύστημα, με στόχο την επικοινωνία με άλλες ανεπτυγμένες μορφές ζωής. Όμως αυτά τα δύο σκάφη κατάφεραν να αλλάξουν για πάντα την άποψή μας για το διάστημα.Το Voyager 1 τράβηξε φωτογραφίες του Δία και δύο από τους δορυφόρους του.

Οι αποστολές Voyager σχεδιάστηκαν αρχικά για την εξερεύνηση του Δία και του Κρόνου. Τώρα έχουν ξεπεράσει κατά πολύ το αρχικό τους δρομολόγιο. Για το Cummings και τους συνάδελφους του όμως αυτό ήταν το αρχικό σχέδιο. Τα σκάφη είναι πυρηνικά, που σημαίνει πως δεν θα έμεναν από καύσιμα για δεκαετίες.

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν να περάσει από την επιφάνεια εκτόξευσης», είπε ο φυσικός, υπενθυμίζοντας μια σειρά από αποτυχημένες εκτοξεύσεις. «Πολλοί από εμάς είχαμε στόχο να φτάσουμε στο διαστρικό διάστημα».

Αμέσως μετά την εκτόξευση, τα δύο σκάφη έφτασαν γρήγορα στον Δία, περνώντας δίπλα από αυτό τον γίγαντα αερίων το 1979. Από εκεί μας έστειλαν φωτογραφίες από τον πλανήτη, όπως δεν είχαμε δει ποτέ ξανά. Σε αυτές είδαμε τον Δία με την ταραχώδη ατμόσφαιρά του, με ζώνες νεφών να κινούνται προς διαφορετικές κατευθύνσεις, που θυμίζουν τις γιγάντιες καταιγίδες της Γης, απλά πολύ μεγαλύτερες.

Αλλά τα φεγγάρια του Δία ήταν επίσης εντυπωσιακά, από την καυτή Ιώ, πέρασε στην παγωμένη Ευρώπη, με γιγάντιες ρωγμές να διασχίζουν όλη την επιφάνειά της. Από τότε ξεκίνησε η εξερεύνηση της Ευρώπης και τώρα έχουν τις υποψίες πως κάτω από τους πάγους υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός, με βάθος μέχρι και 150 χιλιόμετρα. Μάλιστα, το Europa Clipper, θα εκτοξευτεί σύντομα για να εξερευνήσει το παγωμένο φεγγάρι του Δία.Ο Κρόνος και τέσσερα από τα φεγγάρια του, που καταγράφηκαν από το Voyager 2 το 1981.

Τα δύο Voyager συνέχισαν προς τον πανέμορφο και μεγαλοπρεπή Κρόνο. Εκεί εντόπισαν εκπληκτικές λεπτομέρειες στους δακτυλίους και είδαν και τα φεγγάρια του. Μάλιστα το φεγγάρι Τιτάνας, φαίνεται να φιλοξενεί μια πυκνή ατμόσφαιρα και πιθανώς θάλασσες μεθανίου. Τώρα χρόνια μετά, έχουμε στείλει την αποστολή Dragonfly, με ένα όχημα που θα προσγειωθεί στην επιφάνεια του Τιτάνα. Το σκάφος αναμένεται να φτάσει το 2028 στον Τιτάνα, που έχει ένα περιβάλλον που μοιάζει πολύ με την πρώιμη Γη.

Σε αυτό το σημείο τα σκάφη Voyager χαιρετήθηκαν και το καθένα συνέχισε προς διαφορετική κατεύθυνση, ακολουθώντας διαφορετικά μονοπάτια στην κοσμική μας γειτονιά. Το Voyager 1 συνέχισε προς τα πέρατα του Σύμπαντος, ενώ το Voyager 2 έκανε τις πρώτες ιστορικές πτήσεις στον Ουρανό και τον Ποσειφώνα και τα φεγγάρια τους.

Για πρώτη φορά ο Cummings είδε το παγωμένο φεγγάρι Μιράντα του Ουρανού. Έμοιαζε σαν να είναι τυλιγμένο με κάτι και ο Cummings είπε  «Έμοιαζε με το Death Star», από το Star Wars.

Μετά ήρθαν τα δεδομένα και οι φωτογραφίες από τον Τρίτωνα, το φεγγάρι του Ποσειδώνα, που απέχει 3.8 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από την Γη. Εκεί βρήκαμε ακραίες θερμοκρασίες στην επιφάνεια, που έφταναν τους -235 βαθμούς Κελσίου. Ακόμα και με αυτές τις θερμοκρασίες όμως, το φεγγάρι εκτόξευε ποσότητες πάγου ύψους χιλιομέτρων από τεράστιους θερμοπίδακες!

«Είναι τόσο εκπληκτικό που είδαμε όλη αυτή τη δραστηριότητα σε κρύα φεγγάρια», είπε ο Cummings.

Είμαστε στο 1989 και το Voyager έχει ακόμα πολλά να κάνει.

14 Φεβρουαρίου του 1990, οι μηχανικοί της NASA σχεδιάζουν να κλείσουν τις κάμερες του Voyager για να εξοικονομήσουν ενέργεια. Οι πτήσεις δίπλα σε νέους κόσμους είχε τελειώσει και τώρα ξεκινάει το ταξίδι για τα πιο μακρινά σημεία του ηλιακού μας συστήματος. Πριν κλείσουν οι κάμερες όμως, το Voyager 1 τραβάει ένα οικογενειακό πορτρέτο του ηλιακού μας συστήματος. Σε αυτή την φωτογραφία εμφανίζεται η Χλωμή Μπλε Κουκίδα, μια μικρή λαμπερή κουκίδα μέσα στο ηλιακό μας σύστημα, που δεν είναι άλλη από την Γη, 6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από το Voyager.Η

“Κοιτάξτε ξανά αυτή την κουκκίδα. Εδώ είναι. Εκεί είναι το σπίτι. Αυτό είμαστε εμείς”, έγραψε ο διάσημος κοσμολόγος Καρλ Σάγκαν.

Το σκάφος Voyager έχει πλέον βγει από το ηλιακό μας σύστημα και επιβιώνει μέσα σε ακραίο κρύο και γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες. Οι κοσμικές ακτίνες είναι ενεργητικά σωματίδια που δημιουργούνται από ισχυρά γεγονότα στο Σύμπαν, όπως την έκρηξη αστέρων.

Τα δύο Voyagers είναι πλέον στον διαστρικό χώρο, μια περιοχή ανάμεσα σε αστέρια. Ταξιδεύουν έξω από την προστασία των σωματιδίων και των μαγνητικών πεδίων του ηλιακού μας συστήματος. Συλλέγουν πρωτοφανείς πληροφορίες σχετικά με την ακτινοβολία σε αχαρτογράφητα σημεία του Σύμπαντος και τις στέλνουν πίσω στην Γη (Το Voyager 1 δεν μπορεί να στείλει στην παρούσα φάση, όμως οι μηχανικοί της NASA προσπαθούν να λύσουν τον πρόβλημα).

«Τα επιστημονικά δεδομένα που επιστρέφουν τα Voyager γίνονται πιο πολύτιμα όσο πιο μακριά από τον Ήλιο πηγαίνουν, οπότε σίγουρα ενδιαφερόμαστε να διατηρήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τα επιστημονικά όργανα λειτουργικά», είπε η Linda Spilker, επιστήμονας του προγράμματος Voyager, πέρυσι.Η χρυσή πλάκα που φέρει το Voyager 1 με πληροφορίες για την θέση του πλανήτη μας

Ο Cummings ελπίζει πως τα υπόλοιπα όργανα θα παραμείνουν λειτουργικά για λίγα ακόμα χρόνια, τουλάχιστον μέχρι να συμπληρωθούν τα 50 χρόνια στο Διάστημα. Όταν θα χάσουμε την επικοινωνία με τα σκάφη και δεν θα λαμβάνουμε δεδομένα, τότε θα ξεκινήσει το μεγαλύτερο ταξίδι για τα δύο εκπληκτικά σκάφη. Στην πραγματικότητα το μεγαλύτερο μέρος της αποστολής του είναι να γίνει ένας Διαστημικός Αγγελιοφόρος της Γης.

Το σκάφος Voyager φέρει «ένα είδος χρονοκάψουλας, που προορίζεται να επικοινωνήσει μια ιστορία του κόσμου μας σε εξωγήινους», εξηγεί η NASA. «Το μήνυμα του Voyager μεταφέρεται από έναν δίσκο φωνογράφου, έναν επιχρυσωμένο χάλκινο δίσκο 12 ιντσών που περιέχει ήχους και εικόνες που έχουν επιλεγεί για να απεικονίσουν την ποικιλομορφία της ζωής και του πολιτισμού στη Γη». Στο άλμπουμ περιλαμβάνεται το σινγκλ του Chuck Berry, “Johnny B. Goode”.

Στο κενό διαστρικό χώρο, τα Voyagers είναι δύσκολο να συνθλιβούν σε κάτι. Απλά θα συνεχίσουν να κινούνται στο Σύμπαν. Όταν ρώτησαν τον Cummings αν η αποστολή θα συνεχίσει το ταξίδι της για δισεκατομμύρια χρόνια, απάντησε με λίγα λόγια:

«Θα το κάνει»

Ακολουθήστε το Techmaniacs.gr στο Google News για να διαβάζετε πρώτοι όλα τα τεχνολογικά νέα. Ένας ακόμα τρόπος να μαθαίνετε τα πάντα πρώτοι είναι να προσθέσετε το Techmaniacs.gr στον RSS feeder σας χρησιμοποιώντας τον σύνδεσμο: https://techmaniacs.gr/feed/.

Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. 
Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει…