«Αν κάποτε οι μέλισσες αφανιστούν από προσώπου γης, δεν θα απομείνουν στον άνθρωπο παραπάνω από τέσσερα χρόνια ζωής»

Αν και αποδίδεται στον Αϊνστάιν δε υπάρχει καμία απόδειξη ότι το έχει πει. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η φράση δηλώνει μια γενική αλήθεια. Ότι η φύση έχει διαμορφώσει τις ισορροπίες της, τους κανόνες της, των οποίων η ανατροπή δημιουργεί τεράστιους κινδύνους.

Η ισορροπία στην φύση στηρίζεται σε κανονικότητες -που έχουν διαμορφωθεί στην πορεία της εξέλιξης- οι οποίες εξασφαλίζουν την επιβίωση και την διαιώνιση των όντων

Οδός των Τριπόδων-O χρόνος είναι αίσθηση.
Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο δεν είναι πάντα γραμμικός. Ανάλογα με την διάθεση, αλλά και με την αίσθηση που αποπνέουν τα τοπόσημα που την εκάστοτε στιγμή μάς περιβάλλουν, ο χρόνος μας βιώνεται ρευστός ή στατικός, ακινητοποιημένος ή ανελέητος. Η διαχρονικά αναλλοίωτη χρήση ενός χώρου -εάν τη γνωρίσουμε- μπορεί, ενδεχομένως, για λίγο να τον σταματήσει.

Ένα τέτοιο παράδειγμα συναντάμε στην Πλατεία Λυσικράτους από όπου περνάει η αρχαία οδός των Τριπόδων: https://map.mappingancientathens.org/plot/1450.

Υδατογραφία του Peytier Ε. Απεικονίζεται η οδός των Τριπόδων (στα δεξιά) μπροστά από το μνημείο του Λυσικράτους κατά τις αρχές του 19ου αι.

Πηγή: PEYTIER, Eugène. Liberated Greece and the Morea Scientific Expedition. The Peytier Album in the Stephen Vagliano Collection, Αθήνα, National Bank of Greece, 1971. Συλλογή: Ελληνική Βιβλιοθήκη – Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, από την ιστοσελίδα www.travelogues.gr του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.

Πηγή:dipylon society

Αντίγραφο του Luna 9 εκτίθεται στο Μουσείο Μνήμης της Αστροναυτικής

Μη επανδρωμένο σοβιετικό διαστημικό όχημα, το οποίο στις 3 Φεβρουαρίου 1966 πραγματοποίησε την πρώτη επιτυχημένη προσεδάφιση στη Σελήνη. Ήταν μέρος του διαστημικού προγράμματος «Luna» (φεγγάρι στα Ρώσικα) της Σοβιετικής Ένωσης για την εξερεύνηση της Σελήνης κι ένα σημαντικό επεισόδιο στη διαστημική κόντρα Σοβιετικής Ένωσης και ΗΠΑ τη δεκαετία του ’60.

Το «Λούνα 9» ζύγισε 99 κιλά και εκτοξεύτηκε με πύραυλο τύπου Μόλνια (Molniya) στις 31 Ιανουαρίου 1966 από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ της τότε Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Καζακστάν. Μετά από ταξίδι τριών ημερών, η διαστημική βολίδα προσεληνώθηκε στην περιοχή που ονομάζεται Ωκεανός των Καταιγίδων (Oceanus Procellarum), στις 18:45:30 UTC της 3ης Φεβρουαρίου.

Πέντε λεπτά μετά την προσεδάφισή του, το «Λούνα 9» άρχισε να στέλνει φωτογραφικό και τηλεοπτικό υλικό στη Γη από την επιφάνεια της Σελήνης. Το υλικό κρατήθηκε μυστικό για πολλά χρόνια από τις αρχές της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά κάποιες φωτογραφίες υποκλάπηκαν από το Αστεροσκοπείο του Μάντσεστερ και δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες. Η αποστολή του «Λούνα 9» ολοκληρώθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1966, όταν εξαντλήθηκαν οι μπαταρίες του και έπαψε να στέλνει φωτογραφίες στη Γη.

Η επιτυχημένη αποστολή του «Λούνα 9» έκανε πολλούς επιστήμονες να υποθέσουν ότι ήταν θέμα χρόνου οι Σοβιετικοί να επιχειρήσουν την πρώτη τους επανδρωμένη πτήση στη Σελήνη. Δεν τον επιχείρησαν ποτέ. Τουναντίον, οι Αμερικανοί ήταν αυτοί που πραγματοποίησαν την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη με το διαστημόπλοιο «Απόλλων 20» το 1969.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

«Πάμε, πάμε να φύγουμε», με προτρέπει συνεχώς ο δρόμος.

«Μα, να πάμε πού;»

«Οπουδήποτε, ή, καλύτερα, στο παντού. Έτσι θ’ αποφύγουμε και το δίλημμα της επιλογής προορισμού. Φύγαμε;»

«Μα, πώς;»

«Ακόμα πιο απλό. Κάνοντας το πρώτο βήμα.»

Πηγή:neoplanodion.gr//Ηλίας Κεφαλάς

Η Γη περιστρέφεται από τα δυτικά προς ανατολικά. Και με αρκετή ταχύτητα – στον Ισημερινό, η ταχύτητα περιστροφής είναι περίπου 1.000 χιλιόμετρα την ώρα. Σκεπτόμενος απλά, αυτή η ταχύτητα θα πρέπει να επηρεάζει μια πτήση προς τα δυτικά και να την κάνει να διαρκεί λιγότερο χρόνο, καθώς η Γη κινείται αντίθετα προς το αεροσκάφος.

Αυτό όμως δεν συμβαίνει. Στην πραγματικότητα, το αεροσκάφος απομακρύνεται επίσης από τον προορισμό του καθώς συνεχίζει να περιστρέφεται μαζί με τη γη (μαζί με τη Γη περιστρέφονται και όλα τα υπόλοιπα όχι μόνο η επιφάνεια της, αλλά και οτιδήποτε αιωρείται πάνω απ’ αυτήν όπως ο αέρας και τα αεροπλάνα). Αυτό που έχει σημασία τότε είναι η ταχύτητα του αεροσκάφους σε σχέση με τη Γη.

Εάν χρειάζεστε απόδειξη αυτού του φαινομένου, απλώς θυμηθείτε ότι αν πηδήξετε προς τα πάνω, η Γη δεν περιστρέφεται κάτω από εσάς. Εάν συνέβαινε, θα προσγειωνόσασταν εκατοντάδες μέτρα μακριά!

1. Επιβεβαιώστε την πραγματικότητα (ανεξάρτητα από τα γεγονότα).

2. Ενθαρρύνετε τη συζήτηση για τα στοιχεία με τους υποστηρικτές όλων των απόψεων.

3. Μην μπερδεύετε τον ειδικό και την εξουσία. («Στην επιστήμη δεν υπάρχουν αυθεντίες· το πολύ, υπάρχουν ειδικοί», είπε.)

4. Αναγνωρίστε ότι υπάρχουν πάντα περισσότερες από μία υποθέσεις.

5. Μην κολλάτε σε μια υπόθεση γιατί είναι δική σας.

6. Η προσάρτηση μιας αριθμητικής ποσότητας είναι το κλειδί για τη διάκριση υποθέσεων.

7. Σε μια αλυσίδα επιχειρημάτων, όλοι οι κρίκοι πρέπει να λειτουργούν—όχι μόνο οι περισσότεροι από αυτούς.

8. Το πιο απλό είναι συνήθως το πιο πιθανό.

9. Προτάσεις που δεν μπορούν να αποδειχθούν ή να αποδειχθούν ψευδείς δεν έχουν μεγάλη επιστημονική αξία.

*Carl Sagan, ο υπερασπιστής της κριτικής σκέψης /αστρονόμος, αστροφυσικός και κοσμολόγος, γνωστός ως ένας από τους μεγαλύτερους εκλαϊκευτές της επιστήμης στην ιστορία .

Στη δεκαετία του 1980, μέσω της τηλεοπτικής του σειράς Cosmos , μετέτρεψε την επιστήμη σε μέρος της μαζικής κουλτούρας, διαδίδοντας το πάθος του για την αστρονομία σε περισσότερους από 400 εκατομμύρια θεατές, προσπαθώντας να τους ενσταλάξει τη δύναμη της λογικής για την σκεπτικιστική σκέψη.

Η ιστορία των F-35 για την Ελλάδα θυμίζει την ιστορία του θωρηκτού “Γ. Αβέρωφ” στο οποίο οφείλουμε τα νησιά του Αν. Αιγαίου και την υπεροχή στη θάλασσα.

Το “Αβέρωφ” επειδή διέθετε κανόνια με μεγαλύτερο βεληνεκές από τα τουρκικά πλοία είχε αναγκάσει τα τελευταία να μην τολμούν να βγουν από τα στενά του Βοσπόρου. Το αποτέλεσμα ήταν ο ελληνικός στόλος να “αλωνίζει” κυριολεκτικά στο Αιγαίο.

Η Τουρκία είχε την ευκαιρία να αποκτήσει πρώτη ένα θωρηκτό του τύπου του Αβέρωφ, αλλά από λάθος αποφάσεις απέτυχε.

Σύμφωνα με τη Wikipedia το φθινόπωρο του 1909 ο  αντιναύαρχος Γκέιμπλ, αρχηγός της βρετανικής ναυτικής αποστολής στην Τουρκία, κατάρτισε ένα πρόγραμμα ναυπήγησης νέων θωρηκτών εκτοπίσματος περίπου 10.000 τόνων για το ναυτικό των Οθωμανών. Στη συνέχεια πήγε στη Βρετανία για να προετοιμάσει συμφωνία ανάμεσα στα αγγλικά ναυπηγεία και στην τουρκική κυβέρνηση.

Η τουρκική ηγεσία όμως προτιμούσε πλοία τύπου ντρέντνοτ κι όχι θωρηκτά 10.000 τόνων. Επικαλέστηκε μάλιστα ένα ερώτημα της ρωσικής κυβέρνησης για ποιο λόγο ετοιμάζεται τέτοιας έκτασης εξοπλιστικό πρόγραμμα, για να απορρίψει τις εισηγήσεις του Γκέιμπλ.

Την περίοδο που ο οίκος Ορλάντο διαπραγματευόταν στην Αθήνα με την ελληνική κυβέρνηση για  την πώληση του πλοίου (Αβέρωφ), αφίχθησαν στο Λιβόρνο Τούρκοι αξιωματικοί για να το εξετάσουν.

Οι Τούρκοι δεν πίστευαν ότι η Ελλάδα υπήρχε περίπτωση να αγοράσει το πλοίο αυτό και γι’ αυτό κινήθηκαν κάπως νωθρά.

Οι απεσταλμένοι τους βρήκαν το πλοίο καλό αλλά με μικρές γαιανθρακαποθήκες, άρα ακατάλληλο για μακρούς πλόες, για τους οποίους το ήθελαν.

Αναχώρησαν για το Παρίσι, αλλά καθ’ οδόν πήραν ένα τηλεγράφημα που έλεγε ότι η Ελλάδα επρόκειτο να αγοράσει το πλοίο.

Επέστρεψαν άρον άρον στο Λιβόρνο και, χωρίς να ρωτήσουν πόσα προσφέρει η Ελλάδα, είπαν ότι δίνουν 250.000 στερλίνες παραπάνω προκειμένου να το πάρουν. Η απάντηση των Ιταλών ήταν ότι το πλοίο ήδη αγοράστηκε και πληρώθηκε.

Η ελληνική κυβέρνηση πέτυχε τελική τιμή κατά 2.000.000 χρυσές δρχ. μικρότερη από το ποσό που πρόσφερε το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό για το αδελφό πλοίο “Pisa”.

Η οριστική σύμβαση της αγοράς του επικυρώθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1909.

Στη συνέχεια το “Αβέρωφ” όπως είπαμε έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη ναυτική υπεροχή της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Πηγή: capital /kostas.stoupas

*Αλεξανδρος ο υπερορεινός

«Μην τολμήσει καμιά πυρκαγιά να περάσει από δω. Ούτε μια μικρή φλογίτσα της. Θα ξεφυσήσω τρελούς ανέμους με βροχή και θα τη σβήσω. Θ’ ανοίξω τους κρουνούς των καταρρακτών μου και θα την πνίξω. Θα βρυχηθώ και θα την τρομάξω. Θα προτάξω τις δαγκάνες μου και θα την απωθήσω. Με όλο το μένος μου θα την εξοντώσω!»

Έλεγε, παραμιλώντας το στοιχειό του δάσους, επειδή κακές ειδήσεις έφταναν στ’ αυτιά του.

Κι εγώ, ακούγοντάς το, το πίστεψα. Και ύστερα, κάπως, ησύχασα.

Πηγή:neoplanodion.gr//Ηλίας Κεφαλάς