ΟΡΕΙΝΟΣ

Να τους

δείχνεις τί

έκανες

και όχι

τί θα

κάνεις.

Μετρά η

απόδειξη

κι όχι το

θεώρημα.

Πηγή:www.παν.com

Κάποτε ένας γνωστός του Μ. Καραγάτση, τον ρωτούσε πώς στο καλό σκαρφίζεται αυτά που γράφει.

Πως φαντάζεται τους ήρωες, τις ιστορίες, τις καταστάσεις.
”Α ρε Καραγάτση”, του έλεγε, ”αν μπορούσα να σκεφτώ κι εγώ μια πρωτότυπη ιστορία, θα γινόμουν εξίσου καλός συγγραφέας.”
”Θα σου πω εγώ μία”, του αποκρίνεται ο συγγραφέας, “θα σου την κάνω δώρο”.

“Μια νέα γυναίκα έπληττε στο γάμο της με έναν πλούσιο άντρα, ισχυρό παράγοντα της περιοχής. Κάποτε ερωτεύτηκε παράφορα έναν νεότερο και ομορφότερο, εγκατέλειψε σύζυγο και οικογένεια και τον ακολούθησε.

Ο νεαρός όμως, έπειτα από λίγο καιρό την παράτησε και η γυναίκα γύρισε συντετριμμένη στον άντρα της. Του ζήτησε να τη συγχωρέσει αλλά εκείνος την έδιωξε και της απαγόρευσε να βλέπει το παιδί της. Κι εκείνη, απελπισμένη, αυτοκτόνησε.”

”Σιγά την ιστορία! Ένα μελό του κερατά είναι αυτό”, του είπε.

Και ο Καραγάτσης του απάντησε:
”Μόλις σου διηγήθηκα την Άννα Καρένινα. Γιατί σημασία δεν έχει τί γράφεις, αλλά και πώς το γράφεις.”

Είμαι σε φάση που ο Καβάφης μου φέρνει συχνά συνειρμούς.Οι ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών συνοδεύονται σχεδόν πάντα από δηλώσεις τους για το πόσο χρήσιμος/η είναι ο αποχωρών/ουσα για τη Πατρίδα, το πόσο ένθερμα υποστηρίζει «αρχές» και «αξίες» και άλλα θριαμβικά.Στην ουσία;μας τα λέει ο Καβάφης το 1930.Ειναι η αγάπη «για την προσφιλή πατρίδα μου Συρία».

Ας φροντιζαν

Κατήντησα σχεδόν ανέστιος και πένης.
Αυτή η μοιραία πόλις, η Αντιόχεια
όλα τα χρήματά μου τα ’φαγε:
αυτή η μοιραία με τον δαπανηρό της βίο.
Αλλά είμαι νέος και με υγείαν αρίστην.
Κάτοχος της ελληνικής θαυμάσιος
(ξέρω και παραξέρω Αριστοτέλη, Πλάτωνα·
τί ρήτορας, τί ποιητάς, τί ό,τι κι αν πεις).
Από στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κι έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Αλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κι είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παλιανθρωπιές, και τα λοιπά.
Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Αυτή είν’ η πρόθεσίς μου.

Αν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους —
τους ξέρουμε τους προκομμένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τί φταίω εγώ.

Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.

Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.

Κι είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη

για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο.

Αλλά, κατεστραμμένος άνθρωπος, τί φταίω εγώ.
Ζητώ ο ταλαίπωρος να μπαλωθώ.
Ας φρόντιζαν οι κραταιοί θεοί
να δημιουργήσουν έναν τέταρτο καλό.
Μετά χαράς θα πήγαινα μ’ αυτόν.

Πάνος Μπιτσαξής

(

Δημητρης Καλαντζής:

παντού μπροστάρης! Στο καθήκον, στην κοινωνική δράση και προσφορά, στο χορό.. παντού πρώτος.

γαίαν έχοι ελαφράν ….

Δημήτρης Καλαντζής (1943-2024), αναχώρησε για άλλες πολιτείες …

Ο Δημήτρης, γνήσιος Δωριέας, υπηρέτησε με τον καλύτερο τρόπο την πατρίδα του από πολλές θέσεις . Αρχηγός της Πυροσβεστικής το 1993.

Στην φωτό το 2003 στα δερβενοχώρια (δεύτερος από αριστερά)

Αιωνία η μνήμη του.

θεατρικό)

Όλη η σκηνή εκτυλίσσεται σε μια

 παραλία -βράδυ- ακούγονται τα 

 κύματα της θάλασσας και φαίνονται 

 πεντακάθαρα τα αστέρια στο ουράνιο στερέωμα

 ________________________________________

[Βλέπουμε έναν παππού με το εγγόνι του 7 ετών 

να κάθονται σε ένα παγκάκι ατενίζοντας τον ορίζοντα]

.

Εγγόνι: Παππού κοίτα εκεί μακριά στη θάλασσα βλέπω ένα καραβάκι με φως!

.

(Χαμογελά ο παππούς)

.

Παππούς: Παιδί μου εκείνο είναι φάρος, όχι καραβάκι!

.

Εγγόνι: Και τί είναι φάρος παππού;

.

Παππούς: Είναι ένας πελώριος πύργος που φωτίζει τη νύχτα 

για να βλέπουν οι ναυτικοί τη στεριά.

.

(Το παιδί γυρίζει προς τον ουρανό)

.

Εγγόνι: Παππού κοίτα στον ουρανό ένα αεροπλάνο!

.

(Χαμογελά και πάλι ο παππούς)

.

Παππούς: Παιδί μου εκείνο είναι αστέρι που πέφτει, όχι αεροπλάνο!

.

Εγγόνι: Και σε τί χρησιμεύει το αστέρι παππού;

.

Παππούς: Εσύ γιατί νομίζεις;

.

(Τον κοιτά με βλέμμα απορίας το παιδί)

.

Εγγόνι: …Για να φωτίζει την νύχτα τον ουρανό παππού;

.

Παππούς: Για τους ναυτικούς! Φωτίζει για τους ναυτικούς!

.

Εγγόνι: Δηλαδή παππού όλα φωτίζουν για τους ναυτικούς;

.

Παππούς: όχι μόνο για τους ναυτικούς, απλώς χρησιμέυουν πολύ και σ’αυτούς

Στη πραγματικότητα φωτίζουν για αυτόν που θέλει να βρεί το δρόμο του…

.

Εγγόνι: Δηλαδή παππού;

.

(Παίρνοντας το χέρι του μικρού ο παππούς του δείχνει την μικρή άρκτο)

.

Παππούς: Νά! Κοίτα εκεί βλέπεις τη μικρή Άρκτο;

.

Εγγόνι: Ποιά είναι η μικρή Άρκτος παππού;

.

Παππούς: Η μικρή άρκτος σημαίνει μικρή αρκούδα…

.

Εγγόνι: Δηλαδή παππού εκεί ψηλά μένει η μικρή αρκούδα;

.

(Χαμογελώντας με λίγη παραπάνω ένταση από πρίν ο παππούς λέει)

.

Παππούς: Θα σου πω κάτι… ένα μυστικό, θές;

.

Εγγόνι: Ναί!! Παππού!

.

Παππούς: Βλέπεις το κεφάλι της μικρής Άρκτου;

.

Εγγόνι: Ναί! Είναι και αυτό ένα αστέρι παππού!

.

Παππούς: Ακριβώς,το κεφάλι αυτό στη πραγματικότητα είναι πάντα ακίνητο

και δείχνει πάντα το Βορρά!

.

Εγγόνι: Ω! Παππού κατάλαβα τώρα γιατί οι ναυτικοί το χρειάζονται!

.

Παππούς: Για αυτό παιδί μου πάντα στη ζωή σου 

να έχεις ένα σημείο αναφοράς, έναν Βορρά πίστης 

που όσες φορές και να χαθείς, πάντα θα σου δείχνει το δρόμο…

.

Εγγόνι: Σαγαπώ πολύ παππού!

.

(Και του δίνει μια γερή αγκαλιά…)

Πηγή:www.παν.com

Η άποψη διαχωρίζεται από την γνώμη. Η άποψη είναι μια δισδιάστατη όψη της αλήθειας, αντίθετα η γνώμη είναι η τρισδιάστατη όψη της, που προκύπτει από την γνώση.  Η θεωρία είναι μια άποψη και η πράξη  μια άλλη άποψη. Κάθε άποψη εμπεριέχει σύνολο πληροφοριών. Εάν το δούμε σε πλαίσιο μαθηματικών, τότε οι δυο απόψεις μπορούν να θεωρηθούν ως μαθηματικά σύνολα πληροφοριών, άρα η ένωση τους παράγει τη γνώμη.

.

.

(ΑΠΟΨΗ ΘΕΩΡΙΑΣ) ∪ (ΑΠΟΨΗ ΠΡΑΞΗΣ) = ΓΝΩΜΗ

.

.

Η γνώμη είναι γνώση,  ενώ η άποψη είναι ένα γνήσιο υποσύνολο της γνώσης. Άρα η γνώμη σε ένα μεγάλο αριθμό περιπτώσεων  είναι η ένωση  της θεωρίας με τη πράξη.Σε ποιητικό και συμβολικό επίπεδο η θεωρία μπορεί να συνδεθεί με τον ουρανό ενώ η πράξη με τη γη, όταν βλέπουμε πολύ μακριά στον ορίζοντα παρατηρούμε να συγχωνεύονται σε μια γραμμή. Σε αντίθεση με το κοντά, που βλέπουμε  μόνο τον ουρανό ή  μόνο τη γη.  Το μακριά είναι  το μπροστά  που λαμβάνει υπόψιν τα πίσω για να πράξει το μετά που οδηγεί προς το μετέπειτα. Σε κοινωνικό πλαίσιο,  τα άτομα της κοινωνίας  που έχουν συνήθως απόψεις θεωρούν πως κάθε άποψη είναι γνώμη,  αυτό οδηγεί σε ασυμφωνίες και για αυτό απλώς επικοινωνούν. Σε ανθρώπινο πλάισιο οι άνθρωποι της ανθρωπότητας μοιράζονται γνώμες, ενώ όταν έχουν απόψεις τότε οι νοημοσύνη τους, τους επιτρέπει να συνενοούνται, ώστε να αποκτήσουν γνώμη συνεργατικά.

OTAN ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΣΗ… ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΣΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΜΗ…

Πλάτων

 

 “Οι ιστότοποι κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν το δικαίωμα να μιλάνε σε λεγεώνες ηλιθίων που άλλοτε δεν μίλαγαν παρά μόνο σε μπαρ, αφού είχαν πιει κανένα ποτήρι κρασί, χωρίς να βλάπτουν την κοινότητα. Τους αναγκάζαμε αμέσως να σωπάσουν, αλλά σήμερα έχουν το ίδιο δικαίωμα λόγου με ένα βραβείο Νόμπελ. Είναι η εισβολή των ηλιθίων.”

Ο Ουμπέρτο Έκο ήταν ένας άνθρωπος που έκανε την σκέψη μόδα. Φιλόσοφος, σημειωτικός, μυθιστοριογράφος και διανοούμενος, έπλεξε περίπλοκους ιστούς νοήματος από τα νήματα της ιστορίας, της λογοτεχνίας και του πολιτισμού.

Ο κριτικός λειτουργεί ως συνείδηση της Ιστορίας και από κει και πέρα κρίνεται κι αυτός. Ο Καντ είχε πει ότι η κριτική είναι δημόσια ανάληψη ευθύνης. Ευθύνεσαι για ό,τι γράφεις, κι αν δεν αξίζεις, εξαφανίζεσαι. Δεν σε διαβάζουν – τελεία. Εγώ είμαι ευτυχής για τους αναγνώστες που με διαβάζουν διαφωνώντας μαζί μου – γι’ αυτούς που θέλουν να δουν τι γράφω, ακόμη και αν διαφωνούν.

Κώστας Γεωργοσόπουλος

Δημήτρης Παπαδάκος, Ηλίας Κοντογιάννης, Δημήτρης Δημάκης, Τάκης Γκρέτσικος.

• Γεννημένος το 1885 στο Χέιλι του Αϊντάχο, ο Έζρα Πάουντ δεν ήταν άνθρωπος που περίμενε τη ζωή. Στις αρχές της δεκαετίας του 20, είχε ήδη διακυρήξει την αποστολή του: να την αλλάξει και όντως το έκανε.
  Οι  αντιφάσεις του πολλές αλλά ποιος κατάφερε σ΄αυτή τη ζωή να μην αποκλίνει από τα ιδεολογικά πρίσματά του;

•Πριν αλέκτωρ λαλήσει δις οι διάφορες ισλαμιστικές φατρίες θα στραφούν η μία ενάντια στην άλλη.Bellum omnius contra omnes.(πόλεμος όλων εναντίον όλων).

Αυτοτελώς αλλά και παρωθουμενες από τις επιρροές των πολλών ενδιαφερομένων για την περιοχή δυνάμεων.Τα περί ελεύθερης Συριας είναι η ευφορική μυθοπλασία της τρέχουσας «απροβλεπτης» στιγμής.Τελικα η Ρωσική αρκούδα αποδεικνύεται δυσκίνητη,βραδύνους,αργόστροφη.

Οι Τουρκοι έχουν ρεφλεξ.Μπαμπεσικο αλλά ρεφλεξ.Θα τους βγει;δεν ξέρω.Δυσκολο μου φαίνεται.
•Είναι και το αμερικανικό δις εξαμαρτείν.Το πρώτο εξέθρεψε τους Ταλιμπάν.Κακή η τρομοκρατία εκτός αν τρομοκρατεί τους άλλους.Ομως όταν το φίδι βγει από το αβγό και έρπει δεν κάνει διακρίσεις.Αντε μετά να το μαζέψεις.Γενναει συνεχώς αβγά.

•Η κυβέρνηση χαρτογραφεί τη Συρία διαβάζω.Η Ευρώπη επίσης.Good luck στους αναλυτές.Αργησαν αλλά ποτέ δεν είναι αργά.Εμεις διαθέτουμε και ποιητικά πλεονεκτήματα ανάλυσης.
•Το «απόσταγμα» του Καβαφη. «Κατα τες συνταγές αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων».Ενταξει.Άλλα αναζητούσε ο Καβάφης με το «απόσταγμα».Ερωτικά,χαρούμενα,λίγο αγχώδη.Οι Ελληνοσυροι μάγοι όμως και οι συνταγές τους χρειάζονται στους αναλυτές της κατάστασης.Δεν αρκούν οι ικανότητες.Δεν αρκεί καν η τεχνητή νοημοσύνη.Το τοπίο είναι συγκεχυμένο και απρόβλεπτο.Ξορκια,μαντζούνια,φίλτρα.Οπως οι Παοκτζηδες.Βουντού,βουντού ,βουντού και μια καρφίτσα μαύρη,είναι το σύνθημα της νίκης στην Τούμπα.
•Το ποτάμι του Νόστου γυρνά στη Συρία.Ελπιζει.Ενα άλλο ποτάμι ξεριζώνεται και μπλοκάρει στα σύνορα του Λιβανου.Φοβάται.
Βιάζονται πολύ όσοι, ευκαιρίας δοθείσης, αποφασίζουν απελάσεις Συρων.Δεν είναι άσπρο,μαύρο.Ευτυχως η δίκη μας κυβέρνηση δείχνει να έχει την απαιτούμενη σύνεση και υπομονή.
•Οι Κουρδοι διέταξαν γενική επιστράτευση.Ο Biden στέλνει «high ranking officials”.Ο Τραμπ απολαμβάνει το τρυφερό χαμόγελο συμπάθειας της Τζίλ Μπαιντεν στην Παναγία των Περισιων.

Αποστάγματα είναι αυτά αρχαίων Ελληνοσύρων μάγων.

Πάνος Μπιτσαξής

Το δοκίμιο Νεωτερικότητα και χυδαιότητα του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν (Παρίσι, 1969) που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ποταμός σε μετάφραση Ορέστη Χρυσικόπουλου επιχειρεί μια εις βάθος ανάλυση του φαινομένου της χυδαιότητας που στην εποχή μας έχει εξαπλωθεί παντού. Διόλου τυχαία το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης κοσμεί μια ναπολεόντεια προτομή με τη μορφή του Τραμπ, υπογραμμίζοντας πως έχουμε εισέλθει οριστικά στην επικράτεια της χυδαιότητας.

Ο Μπερτράν Μπιφόν διδάσκει στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού, ενώ από το 1994 ως το 2007 εργάστηκε ως ειδικός μελετητής στη γαλλική Εθνοσυνέλευση και από το 2004 ως το 2007 υπήρξε λογογράφος υψηλόβαθμων κυβερνητικών αξιωματούχων.

Το φαινόμενο της χυδαιότητας, ασφαλώς, δεν είναι καινούργιο αλλά ορισμένα στοιχεία της νεωτερικότητας όπως ο ατομικισμός, ο υλισμός, ο ωφελιμισμός και ο εξισωτισμός έχουν οδηγήσει στον εκτροχιασμό του, διαπιστώνει ο Μπιφόν.

Σε μια προστατευόμενη περιοχή του δικτύου Natura έπεσαν οι υπογραφές για να κατασκευαστεί ένας αιολικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, παρόλο που υπήρξε βροχή αρνητικών γνωμοδοτήσεων από φορείς και υπηρεσίες για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου.

«Ένα έργο παράλογο και αδιανόητο»;

«Τα Βαρδούσια είναι γνωστά σε όλους τους φυσιολάτρες, πεζοπόρους και εκδρομείς για τη σχεδόν ανέγγιχτη φύση τους και τα υπέροχα αλπικά τους τοπία και αποτελούν σημαντικό βιότοπο όχι μόνο για σημαντικά και απειλούμενα είδη πουλιών, όπως ο χρυσαετός, αλλά και για άλλα σπάνια είδη, όπως το αγριόγιδο», λέει στη LiFO o Αποστόλης Καλτσής, υπεύθυνος Δράσεων Διατήρησης και Περιβαλλοντικής Πολιτικής στην Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Και προσθέτει: «Το να αδειοδοτηθεί ένα τόσο επιβαρυντικό έργο, όπως ένας αιολικός σταθμός, σε υψόμετρο 1800 μ. (!) στα Βαρδούσια είναι εντελώς παράλογο από μόνο του. Το να δίνεται αυτή η άδεια και με τέτοια εξόφθαλμη μεθόδευση και ανύπαρκτα στοιχεία είναι απλά αδιανόητο».

Πηγή: lifo.gr