Μ’ αρέσει ο Χριστός σας. Δεν μ’ αρέσουν οι χριστιανοί σας. Οι χριστιανοί σας είναι τόσο διαφορετικοί από τον Χριστό.

Μαχάτμα Γκάντι

Η Γιώτα Καλμπένη με τον Δήμαρχο Βασίλη Περγάλια!

Η απόφαση της Γιώτας Καλμπένη να διεκδικήσει για δεύτερη τετραετία την εκλογή της στο τοπικό των Σκούρτων δείχνει την αγάπη της για το χωριό και την πρόθεση της να προσφέρει στα κοινά.

Ευχόμαστε επιτυχία και ευόδωση των προσπαθειών της για το καλό του τόπου!

Ορεινός .

Στις εκλογές τον Οκτώβρη του 2023, θα βρίσκομαι ξανά στο συνδυασμό «Εμείς η Κοινωνία», μαζί με το Δήμαρχό μας Βασίλη Περγάλια στη Δ.Ε Δερβενοχωρίων στο τοπικό των Σκούρτων. Η πολυετής δράση μου στο Σύλλογο Γυναικών του χωριού μας, η συμμετοχή στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων όπου έχω διατελέσει και Πρόεδρος, έχουν αποτελέσει σταθμό για την απόφασή μου για την ενεργό δράση μου στα κοινά του τόπου μου. Για μένα, συνολικά η Δ. Ε Δερβεχωρίων έχει διαμορφωθεί, έχει αλλάξει και αυτό έχει ξεκινήσει ήδη από το 2014, επομένως θεωρώ πως με συλλογική δουλειά μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα για τη βελτίωση της καθημερινότητας όλων.

Γιώτα Καλμπένη

Σε έκοψε η Κεραμέως!

•Πως αντιμετωπίζεις ένα νέο παιδί που δεν τα κατάφερε στις Πανελλήνιες γιατί έγραψε κάτω από τη βάση.Με αγάπη,με κατανόηση και με συμβουλές.Δεν χάθηκε ο κόσμος.Μπορείς αν θες να ξαναπροσπαθήσεις αλλά πρέπει να διαβάσεις πολύ περισσότερο,να κουραστείς.Αν δεν το αντέχεις η δεν το θες μπορείς να βρεις μια δουλειά,έστω και προσωρινά.Πολλά παιδιά το κάνουν.Επίσης να σκεφτείς μια επαγγελματική σχολή.Να βρεις τι σου αρέσει.Μάγειρας,κομμωτής,ηλεκτρολόγος,
υδραυλικος,μηχανικός αυτοκινητων.Είναι πάρα πολλά τα επαγγέλματα παιδί μου και πολλά είναι και περιζήτητα.Κανείς δεν χάνεται αν προσπαθήσει.
•Το μόνο που δεν του λες είναι ότι σε έκοψε η Κεραμεως.Γιατί αφενός όταν το λες δεν έχεις συναίσθηση της πραγματικότητας ούτε το τι πρέπει να κάνει αυτό το παιδί.Το μόνο που θες είναι να σε ψηφίσει με μια εύκολη και εσφαλμένη υπόσχεση που έτσι κι αλλοιώς δεν πρόκειται να τηρηθεί.

Πάνος Μπιτσαξής

Η ιστορία του Θιβέτ

 

Το Θιβέτ εκτείνεται ανάμεσα σε δύο χώρες με μεγάλο πολιτισμό, την Ινδία και την Κίνα. Το όνομά του προέρχεται από σανσκριτική λέξη και σημαίνει «ουρανός»…

 

 

Το Θιβέτ εκτείνεται ανάμεσα σε δύο χώρες με μεγάλο πολιτισμό, την Ινδία και την Κίνα. Το όνομά του προέρχεται από σανσκριτική λέξη και σημαίνει «ουρανός». Βρίσκεται σε υψόμετρο 5.000 μέτρων και συχνά αποκαλείται «η πύλη του κόσμου». Σύμφωνα με τον μύθο, οι Θιβετιανοί -στην πλειοψηφία τους Βουδιστές- κατάγονται από την ένωση ενός πιθήκου, που αποτελεί ενσάρκωση του Βούδα, και μιας δράκαινας.

Το Θιβέτ ήταν ένα ισχυρό βασίλειο και μια πλούσια αγροτική κοινωνία από τον 7o έως τον 10o αιώνα. Την εξουσία ασκούσε ο Δαλάι Λάμα, ο οποίος θεωρείται απόγονος του Βούδα και πνευματικός ηγέτης των Βουδιστών. Τον 13o αιώνα η χώρα κατακτήθηκε από τον Τζέκινς Χαν και τους Μογγόλους, οι οποίοι διατήρησαν με διαλύματα την κυριαρχία τους έως τον 18o αιώνα, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι Κινέζοι. Η περιοχή παρέμεινε υπό τον έλεγχο της Κίνας έως το 1904, οπότε οι Άγγλοι κατέστησαν το Θιβέτ βρετανικό προτεκτοράτο.

Το 1907 οι Βρετανοί αναγνώρισαν την κινέζικη κυριαρχία στο Θιβέτ. Όμως, λόγω της εσωτερικής αναταραχής στην Κίνα, το 1911 ο Δαλάι Λάμα βρήκε την ευκαιρία και εγκατέστησε την εξουσία του.

Μετά την επικράτηση των κομουνιστών στην Κίνα, το 1949, το ενδιαφέρον του «Κόκκινου Δράκου» αναθερμάνθηκε για το Θιβέτ. Ένα χρόνο αργότερα, ο Λαϊκός Στρατός εισήλθε στην πρωτεύουσα Λάσα, χωρίς την παραμικρή αντίσταση. Εγκαταστάθηκε τότε μία μικτή κινεζοθιβετιανή εξουσία έως το 1956, οπότε οι ανατολικές επαρχίες επαναστάτησαν, με την υποστήριξη της αμερικανικής CIA. Οι επαναστάτες συνετρίβησαν το 1959 και η περιοχή ενσωματώθηκε στην Κίνα ως αυτόνομη περιοχή. Έκτοτε, γύρω στο 1 εκατομμύριο Θιβετιανοί έχουν βρει το θάνατο από τις κακές συνθήκες διαβίωσης, αλλά και τις μάχες με τους Κινέζους.

Στο μεταξύ, ο 14ος Δαλάι Λάμα, που εγκατέλειψε τη χώρα, ζει εξόριστος στο εξωτερικό, προσπαθώντας να συνεγείρει τη διεθνή κοινή γνώμη με σκοπό την ανεξαρτησία του Θιβέτ. Στους υποστηρικτές του περιλαμβάνονται γνωστοί αστέρες που έχουν ασπαστεί τον Βουδισμό, με προεξάρχοντα τον Ρίτσαρντ Γκιρ.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Όταν επιθυμούμε κάτι πολύ, ο εγκέφαλος το κάνει πραγματικότητα!

Η Βρετανίδα επταθλήτρια Τζέσικα Ένις κάθεται αναπαυτικά στον καναπέ της και φαντάζεται με κάθε λεπτομέρεια την επικείμενη εμφάνισή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δημιουργεί στο νου της ολόκληρη τη σκηνή: την είσοδό της στο στάδιο, τη στιγμή που ξεκινά να αγωνίζεται, την επίδοσή της, τα δευτερόλεπτα που ανεβαίνει στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.

Έπειτα από μήνες η παραπάνω ονειρική εικόνα γίνεται πραγματικότητα: η ίδια κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο σημαντικότερο αθλητικό γεγονός παγκοσμίως και κερδίζει παράλληλα τον τίτλο της καλύτερης αθλήτριας στην Ευρώπη για το 2012. Η Ένις είναι μία μόνο από τους πολλούς κορυφαίους αθλητές οι οποίοι γνωρίζουν καλά ότι δεν είναι απαραίτητη μόνο η εκγύμναση του σώματος για να ξεχωρίσουν αλλά και του πνεύματος. Τι κάνουν για αυτό; Λίγο πριν μπουν στο στάδιο κλείνουν τα μάτια, συγκεντρώνονται, αδειάζουν το κεφάλι τους από τις άχρηστες σκέψεις και επικεντρώνονται σε αυτό που πρόκειται να συμβεί. Με το νου τους προετοιμάζουν σταδιακά το έδαφος για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Χωρίς στρες, δίχως λάθη.

Αυτό που στην αρχή μοιάζει μόνο με πιθανότητα με την επανάληψη γίνεται σιγά σιγά πίστη. Και όταν η πίστη μετατραπεί σε βαθιά πεποίθηση, τότε μαγικά πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν… Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η νίκη έρχεται. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται «δημιουργικός οραματισμός» ή «νοερή απεικόνιση». Πρόκειται για μια μέθοδο επιστημονικά τεκμηριωμένη, που θέτει τον εγκέφαλο στην υπηρεσία των μελλοντικών μας στόχων.

Πώς; Τον τροφοδοτεί με την πληροφορία, το όνειρό μας δηλαδή, και έπειτα αυτός βρίσκει τον τρόπο να το κάνει πράξη. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει να ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε, να βρούμε δηλαδή το στόχο μας.

Υπόθεση… νευρώνων

Αρκεί άραγε μόνο η φαντασία για τη μετάβαση από τη νοερή σύλληψη στην υλοποίηση; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, δεν είναι απαραίτητο να ξέρουμε πώς θα φτάσουμε σε ένα στόχο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον έχουμε ορίσει με σαφήνεια. Μετά πιάνει δουλειά ο εγκέφαλος. Σύμφωνα μάλιστα με την ερευνήτρια και συγγραφέα πολλών μπεστ σέλερ βιβλίων Λιν ΜακΤάγκαρτ, ο εγκέφαλος δεν κάνει διάκριση μεταξύ της σκέψης που αφορά μια πράξη από την ίδια την πράξη.

Σε πείραμα που διεξήγαγε με τη συμμετοχή μιας ομάδας σκιέρ ανακάλυψε ότι, όταν οι αθλητές επιχειρούσαν νοερά να κάνουν κατάβαση στην πίστα, ο εγκέφαλος έστελνε σήματα στους μυς αντίστοιχα με αυτά που θα μετέδιδε εάν έκαναν όντως σκι εκείνη την ώρα. Για να οδηγηθούμε λοιπόν με ακρίβεια στο στόχο μας, το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προγραμματίσουμε τον εγκέφαλο σωστά τροφοδοτώντας τον με την κατάλληλη πληροφορία. 

Σύμφωνα με έρευνες, το υποσυνείδητό μας έχει τη δυνατότητα να λειτουργεί αφαιρετικά, δηλαδή να συνθέτει την τελική εικόνα ενός παζλ ακόμα και χωρίς να έχει στη διάθεσή του εξαρχής όλα τα κομμάτια. Στην ουσία μπορούμε να του δώσουμε οδηγίες για το αποτέλεσμα (το σπίτι κοντά στη θάλασσα που θέλουμε να αποκτήσουμε, τις ιδανικές αναλογίες που ονειρευόμαστε, τη δουλειά που θα μας κάνει ευτυχισμένες κ.ά.) και αυτό να μας βοηθήσει να κάνουμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να τα καταφέρουμε.

Με ποιον τρόπο όμως δίνουμε την κατάλληλη εντολή στο υποσυνείδητο; Μέσα από τη ζωηρή απεικόνιση του επιθυμητού αποτελέσματος στη σκέψη μας. «Ουσιαστικά χρησιμοποιούμε όλες μας τις αισθήσεις για να δημιουργήσουμε στο μυαλό μας την εμπειρία που θέλουμε να ζήσουμε» εξηγεί η κ. Έφη Κεραμιδά, ψυχολόγος MSc, θεραπεύτρια γνωσιακής συμπεριφορικής προσέγγισης. Σκεφτόμαστε το σπίτι δίπλα στη θάλασσα και μπορούμε να μυρίσουμε την αρμύρα, να νιώσουμε με την αφή μας την ακατέργαστη επιφάνεια του τραπεζιού στη βεράντα, να δούμε τον ήλιο να το λούζει. Και η ειδικός συνεχίζει: «Η νοερή απεικόνιση δημιουργεί μια εμπειρία που μπορούμε να αντιληφθούμε με τις αισθήσεις μας, χωρίς να έχουμε στη διάθεσή μας χειροπιαστά ερεθίσματα». Το τραπέζι αντίκα δεν βρίσκεται μπροστά μας, όμως εμείς μπορούμε να το αγγίξουμε…

Υπάρχουν άνθρωποι που εφαρμόζουν τις αρχές του δημιουργικού οραματισμού χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Ατομα που αντιμετωπίζουν θετικά τη ζωή και τα οποία, ακόμη και όταν συναντούν δυσκολίες και εμπόδια, έχουν αυτοπεποίθηση και ξέρουν πως κάποια στιγμή θα τα υπερνικήσουν. Το βλέπουν μπροστά τους, το αισθάνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης Τομ Χούπερ, δημιουργός μεταξύ άλλων της ταινίας Οι Αθλιοι.

Ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του δήλωσε: «Από παιδί, κάθε φορά που πήγαινα στον κινηματογράφο, οραματιζόμουν τη δική μου παραγωγή. Καθόμουν στην είσοδο του σινεμά και σκεφτόμουν ότι κάποια μέρα το δικό μου φιλμ θα φιλοξενούνταν σε αυτόν το χώρο». Ο ίδιος μπορεί να μην το ήξερε τότε, αλλά κατΆ ουσίαν έκανε πρακτική στο δημιουργικό οραματισμό.

Πώς θα μπορούσαμε άραγε να εφαρμόσουμε και εμείς αυτή τη μέθοδο προκειμένου να ξεπεράσουμε εμπόδια και να δούμε τα όνειρά μας να πραγματοποιούνται; Υπάρχουν πολλοί τρόποι. Το… μελλοντικό ημερολόγιο είναι ένας από αυτούς. Οι ειδικοί προτείνουν και τους εξής: να επαναλαμβάνουμε συχνά μια λέξη που μας φτιάχνει τη διάθεση ή να κολλήσουμε στο ψυγείο ένα σημείωμα με τη φράση που μας βοηθά να βγάλουμε στην επιφάνεια τη θετική μας πλευρά. Εναλλακτικά, μπορούμε απλώς να κλείσουμε τα μάτια και με όχημα τη φαντασία μας να δημιουργήσουμε νοερές εικόνες. Να προβάλουμε στο μυαλό μας ένα φιλμ με πρωταγωνιστές εμάς τους ίδιους έπειτα από χρόνια. Σε αυτό θα δούμε το νέο μας, ιδανικό εαυτό να χαμογελά και να κάνει όλα όσα θέλει. Η επανάληψη αυτών των εικόνων θα οδηγήσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Στην αρχή δεν θα είναι εύκολο, ωστόσο με εξάσκηση θα έρθουμε ένα βήμα πιο κοντά στο στόχο μας. Σε αυτό το σημείο ο διαλογισμός μπορεί να βοηθήσει, αφού θα μας χαλαρώσει και έτσι θα μπορέσουμε ευκολότερα να εστιάσουμε στο όραμά μας. Το μυστικό είναι να έχουμε κάνει εικόνα και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Κατά τη διάρκεια του δημιουργικού οραματισμού συντελούνται πολλές και θαυμαστές διεργασίες. «Οι ανώτερες γνωστικές λειτουργίες μας, όπως και η νοερή απεικόνιση, συνδέονται με τη συνείδηση. Στη διαδικασία εμπλέκονται ο προμετωπιαίος φλοιός (περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με γνωστικές λειτουργίες, όπως ο σχεδιασμός και η λήψη αποφάσεων). Σε έρευνες παρατηρήθηκε επίσης αυξημένη δραστηριότητα στο βρεγματικό λοβό (υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για τη σύνθεση των πληροφοριών που προέρχονται από διάφορες αισθήσεις)» εξηγεί η κ. Κεραμιδά.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η διαδικασία της νοερής απεικόνισης, στα πρώτα κιόλας στάδια, θα έχουμε καταφέρει να αποβάλουμε το στρες και να δούμε το ποτήρι της ζωής μισογεμάτο. Ακόμα και αν έπειτα από πέντε χρόνια δεν καταφέρουμε να δούμε το σενάριο της ζωής μας να «παίζεται» μπροστά μας έτσι ακριβώς όπως το είχαμε οραματιστεί, θα έχουμε κερδίσει μικρές καθημερινές στιγμές ονείρου. Και αυτό είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό. Είναι μαγικό!

Πηγή:psyhealth.gr
govastileto.gr

Εάν ένας άνθρωπος κυνηγάει τα λεφτά, είναι άπληστος, εάν τα φυλάει είναι τσιγκούνης, αν τα ξοδεύει είναι σπάταλος, αν δεν έχει λεφτά τότε είναι ανίκανος, αν δεν θέλει να τα έχει είναι άβουλος. Εάν τα έχει από κληρονομιά είναι χαραμοφάης και αν τα μάζεψε στη διάρκεια της ζωής του είναι κλέφτης.

Ανώνυμος

Η ιστορία της κινητής τηλεφωνίας

Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών. Όμως, ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της θεωρείται η 3η Απριλίου 1973…

Ο Μάρτιν Κούπερ με το πρώτο κινητό της Motorola

Ο Μάρτιν Κούπερ με το πρώτο κινητό της Motorola

Η περιπέτεια της κινητής τηλεφωνίας ξεκίνησε αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τις πρώτες προσπάθειες των Σουηδών, Φιλανδών και Αμερικανών. Όμως, ως ληξιαρχική πράξη γέννησής της θεωρείται η 3η Απριλίου 1973.

Ήταν ένα μουντό ανοιξιάτικο πρωινό στη Νέα Υόρκη. Ο δόκτωρ Μάρτιν Κούπερ της Motorola, περπατώντας σ’ ένα δρόμο της αμερικάνικης μεγαλούπολης ήξερε ότι έγραφε ιστορία. Στα δυο του χέρια κρατούσε μια συσκευή που έμοιαζε με φορητό ασύρματο. Είχε ύψος 25 εκατοστά και βάρος 900 γραμμάρια. Ήταν το πρώτο σύγχρονο κινητό τηλέφωνο με τον κωδικό MotorolaDynaTAC. Σχημάτισε τον αριθμό του βασικού ανταγωνιστή του, Τζόελ Ενγκελ, που δούλευε για λογαριασμό της Bell Labs.

«Γεια σου Τζο, σου μιλάω από ένα αληθινό κινητό τηλέφωνο» του είπε. «Παρότι δεν είχαμε τις καλύτερες των σχέσεων, μου συμπεριφέρθηκε πολύ ευγενικά», δήλωσε χρόνια αργότερα ο Κούπερ σε μια συνέντευξή του. Η Bell πήρε τη ρεβάνς το 1978, κατασκευάζοντας το πρώτο δοκιμαστικό δίκτυο κινητής τηλεφωνίας, που ήταν αναγκαίο για την εξέλιξη και την εμπορική εκμετάλλευση του κινητού.

Το πρώτο αυτοματοποιημένο δίκτυο κινητής τηλεφωνίας λειτούργησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στη Σκανδιναβία. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80 τα κινητά τηλέφωνα ήταν ογκώδη για να μεταφέρονται στην τσέπη κι έτσι ήταν εγκατεστημένα κυρίως σε αυτοκίνητα. Το πρώτο κινητό που έλαβε άδεια έγκρισης ήταν το μοντέλο της Μοτορόλα DynaTAC8000X. Υπήρξε η ναυαρχίδα των λεγόμενων κινητών πρώτης γενιάς (1G).null

Στην αρχή της δεκαετίας του ’90 άρχισε η απογείωση των κινητών τηλεφώνων, με την ψηφιοποίηση δικτύων (GSM) και συσκευών. Τα κινητά έγιναν μικρότερα (100-200 γραμμάρια), χωρούσαν στην παλάμη και έμπαιναν έστω και με δυσκολία στην τσέπη του χρήστη τους. Περάσαμε έτσι στα κινητά της δεύτερης γενιάς (2G), που παρείχαν και άλλες ευκολίες, όπως την αποστολή σύντομων γραπτών μηνυμάτων (SMS) και τη λήψη φωτογραφιών.

Στις αρχές του 21ου αιώνα ήλθαν τα κινητά τρίτης γενιάς (3G), με τις απεριόριστες δυνατότητες των πολυμέσων. Σήμερα, η διείσδυση του κινητού τηλεφώνου στον πλανήτη αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς, ιδίως στις φτωχές χώρες του πλανήτη, όπως η Αφρική. Οι ενεργές συσκευές ξεπερνούν τα 6 δισεκατομμύρια, με την τάση να είναι ανοδική. Η νοτιοκορεατική εταιρεία Samsung, με μερίδιο αγοράς 23% (Δεκέμβριος 2012), κατέχει την πρώτη θέση στις πωλήσεις κινητών τηλεφώνων παγκοσμίως.

Στην Ελλάδα η κινητή τηλεφωνία έκανε την εμφάνισή της το 1992, με την προκήρυξη διαγωνισμού από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη χορήγηση δύο αδειών. Ο αποκλεισμός του ΟΤΕ από τη διαδικασία αδειοδότησης προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών κατά της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση αντέτεινε την αφερεγγυότητα του οργανισμού (καθυστερήσεις στις συνδέσεις σταθερών τηλεφώνων που έφθανε και τα 15 χρόνια, Υπόθεση Τόμπρα κ.ά.), αλλά και τα οικονομικά οφέλη, που θα είχε από τη χορήγηση των αδειών σε ιδιωτικές εταιρείες. Τελικά, οι δύο άδειες κατακυρώθηκαν στην Panafon (νυν Vodafone), πολυμετοχική εταιρεία με επικεφαλής την αγγλική Vodafone, και στην ιταλική Telestet (μετέπειτα TIM και νυν WIND).

H Telestet ξεκίνησε την εμπορική της εκμετάλλευση στις 29 Ιουνίου 1993 και η Panafon την 1η Ιουλίου του ίδιου χρόνου. Η Cosmote, συμφερόντων ΟΤΕ, ήταν o τρίτος παίκτης της αγοράς (Ιανουάριος 1998) και η Q, εταιρεία του ομίλου Φέσσα, ο τέταρτος (19 Ιουνίου 2002). H Q στη συνέχεια εξαγοράσθηκε από την TIM (Ιανουάριος 2006) κι έτσι σήμερα δραστηριοποιούνται τρεις εταιρείες, WIND, Vodafone και Cosmote, που είναι η ηγέτιδα στο χώρο της κινητής τηλεφωνίας.

Τους πρώτους μήνες του 1993 τα κινητά τηλέφωνα λειτουργούσαν μόνο στην Αττική και τα νησιά του Σαρωνικού. Το κόστος ήταν απαγορευτικό για τους πολλούς. Οι συσκευές στοίχιζαν από 700 έως 1400€, το τέλος ενεργοποίησης 85€, το μηνιαίο πάγιο 40€ και το λεπτό ομιλίας 0,25€. Έτσι, μόνο 1000 ήταν οι συνδρομητές τις πρώτες μέρες του Ιουλίου.

Οι εκτιμήσεις των «ειδικών» έκαναν λόγο για 200.000 συνδρομητές μέσα σε μια δεκαετία. Απέτυχαν παταγωδώς στις προβλέψεις τους. 13 χρόνια μετά, λειτουργούσαν στη χώρα μας 13.551.000 συσκευές (Δεκέμβριος 2006), που καλύπτουν το 120,5% του ελληνικού πληθυσμού, γεγονός που κατατάσσει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως σε αναλογία πληθυσμού και κινητών τηλεφώνων.

Από το 2009 η πορεία του κλάδου της κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας ακολουθεί φθίνουσα πορεία, εξαιτίας όχι μόνο της οικονομικής κρίσης και της υπερφορολόγησης των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, αλλά και της ταυτοποίησης των συνδρομητών. Τη διετία 2009-2011 οι συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Η γνωστή ρητορική φράση από τον Επιτάφιο του Περικλή, «Φιλοκαλούμεν μετ’ ευτελείας και φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας» (= αγαπάμε το ωραίο με απλότητα και φιλοσοφούμε χωρίς μαλθακότητα), αναγράφεται στο πανεπιστήμιο Queensland της Αυστραλίας.