οι πελεκάνοι των Σκούρτων
Ορεινή δωρίδα
Οι Τούρκοι..η μνήμη μαστιχας,Τσανκαγια και Αζιζ Νεσιν
•Ο πατέρας του συνομιλητή μου είχε περάσει τα σαράντα κύματα με μεγάλη επιτυχία.Έλληνας χριστιανός Ρωμιός στη Πόλη.Δημιούργησε μια ακμαία βιομηχανία και απέκτησε τεράστια περιουσία.Τα παιδιά του έχουν τη φλόγα του γένους και της Ορθοδοξίας αλλά τα Ελληνικά τους έχουν φθαρεί.Εμείς οι Ρωμιοί ταλαιπωρηθήκαμε από τους Κεμαλιστές μου είπε.Ο Ερντογαν επειδή είναι θρήσκος αφήνει κάποια περιθώρια.Και το δικό μας κέντρο είναι το Πατριαρχείο.Γι αυτό τον προτιμούμε.Το σέβομαι.Αν και κλωτσάει όλο μου το είναι.Αν χάσει θα διαψευσθει ένας κανόνας.Τα φασιζοντα καθεστώτα δεν πέφτουν με εκλογές.Με τίποτα όμως δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι θέλω να χάσει,να ξεκουμπιστεί.Όμως αυτό είναι αταβιστικό.Το παραδέχομαι.Και να σας πω γιατί το παραδέχομαι.
•Το 1987 ο ένας κόσμος που διεκδικεί την νίκη,η κοσμική τροπον τινα Τουρκία,ήταν στην εξουσία.Πρόεδρος ο Οζαλ και ΥΠΕΞ ο Μεσουτ Γιλμάζ.Παρά λίγο πολεμος.Το Σισμικ ήταν έτοιμο για γεωτρήσεις.Ο Παπανδρεου με μεγάλη επιδεξιότητα έσωσε τη παρτίδα και τη χώρα.Στο Νταβός υπέγραψε με τον Οζαλ ένα συμφωνητικό «μη πολέμου».Το Σισμικ έκοβε βόλτες αλλά δεν έκανε τις γεωτρήσεις.Την σκαπουλάραμε.Είχε προηγηθεί ένα ταξίδι,προπομπός.Έπαιξε ρόλο;Ίσως κάποιο ,δεν το λέω με βεβαιότητα.Όμως σε αυτή την κατεύθυνση έγινε.Μελινα Μερκουρη στην Τουρκία.Τέλος του 1987.Λίγο πριν το Νταβός.Ένα άγνωστο ταξίδι.Τσάι,γοητεία και ψυχρότητα.
•Ήμουν στην αποστολή.Αν και νέος ,για τα τότε δεδομένα νεοφοβιας ,σχεδόν 30 χρόνων ,είχα την ευθύνη των ανακοινώσεων και της προετοιμασίας των συναντήσεων στο σκέλος του τι έπρεπε να πούμε.Η πρεσβεία μας έλεγε τι δεν έπρεπε να πούμε.Η Μελινα εμπιστευόταν το ένστικτο μου.Η αποστολή ήταν λιτή.Ο Κωνσταντίνος Αλαβάνος,η Μανουέλα Παυλίδου,η Μαρία Πατελαρου κι εγώ.Στην Άγκυρα και η πιο σύντομη βόλτα ήταν υπό άγρυπνη παρακολούθηση των αρχών.Από κοντά.Η Μελινα δεν πήγαινε βόλτα αλλά εμείς οι παρακατιανοί θέλαμε να δούμε που είμαστε.
Θυμάμαι τους λόφους πηγμένους με αυθαίρετες παράγκες.Το βαρύ ύφος των αρχιτεκτονηματων του κέντρου.Βεβαίως την επίσκεψη στο μαυσωλείο του Ατατουρκ με επίσημο ταρατατζουμ,τελετουργικο βηματισμό και στεφανο.Τη Μελινα να μου λέει «ήταν ωραίος άντρας» και εγώ να απαντώ «δεν μας παρατάς τώρα Μελινα μου».Γιατι μου λέει «το σωστό να λέγεται και ήταν και πολύ κομψός»
•Με μια πομπή αυτοκινήτων πήγαμε στο Προεδρικό Μέγαρο.Τότε δεν υπήρχε το παλάτι του Σουλτάνου.Τσανκαγια το έλεγαν.Μετά βίας είχα κάνει μπάνιο.Στον πολυτελή κατα τ άλλα κρατικό ξενώνα στο μπάνιο το νερό ήταν κίτρινο,βρωμερό σαν θειάφι.Έκανα την ανάγκη φιλοτιμία και έκλεισα τα μάτια.Το νερό της Άγκυρας ήταν αστα να πάνε.Δόντια με εμφιαλωμένο.Στη συνάντηση ήταν ο Οζαλ και ο Γιλμάζ.Δεν κράτησε πολύ.Τσάι ,γοητεία και ψυχρότητα.Ανάμεσα στα ευχολογια για την ειρηνη,τις κοινές παραδόσεις και τους υπαινιγμούς για τη καλή γειτονία και ο συμβολισμός.Να υποστηρίξει η Τουρκία την Ελλάδα για τους Ολυμπιακούς του 1996.Κάτι κάναμε.Βγήκε μια θριαμβευτική ανακοίνωση «εκ μέρους 50 εκ Τούρκων υποστηρίζουμε κλπ».Ε μετά δύσκολο να γίνει πόλεμος.Τους Ολυμπιακούς πάντως δεν τους πηραμε.
•Το βράδυ στο δείπνο κάθησα δίπλα σε μια αντιπαθέστατη με στρατιωτική στολή.Άρχισε να μου λέει για τη Τουρκία των 5 θαλασσών.Αυστηρότατες οι οδηγίες του Πρεσβυ να αποφύγουμε τέτοιες συζητήσεις.Ο επεκτατισμός και η απειλή ανέβλυζε από τα χείλη της αντιπαθούς.Άφησα να τελειώσει άλλαξα θέμα και κάποια στιγμή της είπα την μεγάλη μου αγάπη για την Ιλιάδα.Πως οι Έλληνες θύμωσαν για την Ελένη.Το βλέμμα της σκαιό.Ο Οζαλ ήταν αξύριστος.Μου έκανε εντύπωση αυτό και το σχολίασα σε έναν συμβουλο της Πρεσβείας.Πενθεί τη μητέρα του μου είπε.Την έχασε πριν δυο μέρες.
•Στη Κωνσταντινούπολη ήταν πιο χαλαρά.Στο Πατριαρχειο μας κέρασαν μαστίχα.Το υποβρύχιο όπως το λέγαμε.Θερμή η συζήτηση.Παναγιωτατε.Εξοχωτάτη.Το βράδυ μια συνάντηση με καλλιτέχνες σε ταβέρνα.Με τη σεβάσμια μορφή του μεγαλου δημοκράτη συγγραφεα Αζιζ Νεσιν.Τα πλάι τραπέζια γεμάτα μυστικούς να παρακολουθούν και τα χείλη μας.Έρμη Τουρκία.Ο Νεσιν ανελυε τη τραγωδία.Τις διώξεις,τις φυλακίσεις,τα βασανιστήρια,το όνειρο μιας δημοκρατικης Τουρκίας.Η φρίκη.
•Για να δούμε.Θα βγει ο Κιλιντσαρογλου;
Πάνος Μπιτσαξής
Λάρισα: Ξεριζώθηκε το περιβόητο δέντρο που έσταζε… αίμα
Πηγή:Newsbomb
Onlarissa / Φώτης Νατσιούλης
Το εν λόγω δέντρο βρίσκεται στο χωριό Βούνενα έξω από τη Λάρισα και η περίπτωσή του είχε διχάσει πολύ κόσμο για το αν τελικά πρόκειται για θαύμα.417SHARES
Ξεριζώθηκε το περιβόητο δέντρο της Λάρισας, μέσα από το οποίο φέρεται να έτρεχε αίμα και προσέλκυε πιστούς από όλη τη χώρα.
Το εν λόγω δέντρο βρίσκεται στο χωριό Βούνενα έξω από τη Λάρισα και η περίπτωσή του είχε διχάσει πολύ κόσμο για το αν τελικά πρόκειται για θαύμα, καθώς κάθε παραμονή της γιορτής του Αγίου Νικολάου «εν Βουνένοις» έρεε ένα κόκκινο υγρό σαν αίμα. Δίπλα σε αυτό ήταν χτισμένο ένα εκκλησάκι.
Κόσμος από όλη της χώρα αλλά και το εξωτερικό ταξίδευε στην περιοχή για να αντικρίσει το «θαυματουργό» δέντρο και μάλιστα κάποιοι έβαζαν το κόκκινο υγρό σε μπουκαλάκια.
Το δέντρο πριν λίγες ημέρες έπεσε από τον δυνατό άνεμο.
Η ιστορία του δέντρου
Κατά την παράδοση, στο σημείο όπου βρίσκονται τα δέντρα που «αιμορραγούν»έχυσε το αίμα του μαρτυρικά τόσο ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος ή ο «εν Βουνένοις» όσο και αρκετοί άλλοι Χριστιανοί που δολοφονήθηκαν από τους Αβάρους το 720 επειδή δεν θέλησαν να αρνηθούν την πίστη τους.
Σύμφωνα με το onlarissa, από τότε το συγκεκριμένο δέντρο που μαρτύρησε ο Άγιος αλλά και κάποια από τα γύρω, στα οποία σκοτώθηκαν οι υπόλοιποι Χριστιανοί, βγάζουν αυτό το κόκκινο υγρό.
Ο Οσιομάρτυς Νικόλαος κατόρθωσε να διαφύγει τη μανία των Αράβων.
Εγκαταλείποντας τις επαρχίες της Λαρίσης και του Τυρνάβου, έφτασε στα ενδότερα της Θεσσαλίας, στα μέρη της Καρδίτσας, όπου βρίσκεται το χωριό Βούναινα, στο οποίο κατοικούσαν ασκητές και αναχωρητές. Εκεί βρήκε κατάλληλο τόπο για να ασκητέψει: ένα φυσικό σπήλαιο, που καλυπτόταν από μια βελανιδιά. Οι διώκτες του τον εντόπισαν, τον έδεσαν σε ένα δέντρο και τον λόγχευσαν με τη δική του λόγχη
1970 ..
Ο ανέραστος άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει ούτε Άγιος,ούτε Επαναστάτης, ούτε Ελεύθερος…
Μεταξύ ετεροδόξων ο διάλογος είναι αδύνατος· μεταξύ ομοϊδεατών, περιττός. Π. Κονδύλης
Συνάντηση κορυφής!
Αμπελοτόπι στα ορεινά δερβενοχώρια
Το αμπελοτόπι που παράγει το φημισμένο κρασί: «η όγδοη ημέρα»
Rainer Zitelmann
“Το μεγαλύτερο τέχνασμα των αντικαπιταλιστων είναι να συγκρίνουν το σύστημα του πραγματικού κοσμου μέσα στο οποίο ζούμε με το ιδεώδες του τέλειου κόσμου των ονείρων τους, ένα ιδεώδες που δεν υπάρχει και δεν έχει υπάρξει ποτέ και πουθενά. Οι αντικαπιταλιστες βασίζονται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν λίγα πράγματα για την ιστορία όπως και για την ακραία φτώχεια και τις απανθρωπες συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησαν οι πρόγονοι μας πριν από την ανάδυση του καπιταλισμού. Και γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα θα έχουν μάθει ελάχιστα από τους καθηγητές τους στο σχολείο ή στο Πανεπιστημιο σχετικά με τις σκληρές και αναλγητες συνθήκες των λεγόμενων σοσιαλιστικων καθεστων”
Rainer Zitelmann (δημοσιογράφος, ιστορικός, εκδότης, δημοσιογράφος άποψης )
Ακολούθησε τη διαίσθηση σου…
Η πιο ενδιαφέρουσα δουλειά είναι αυτή που επιτρέπει στον εαυτό σου να είναι δημιουργικός. Ο Einstein είπε: ‘Δεν έφτασα στην κατανόηση του Σύμπαντος χρησιμοποιώντας απλώς τα μαθηματικά’. Ο Descartes, ο πατέρας της λογικής ανέπτυξε τη μέθοδο του βασιζόμενος στο όνειρο που είχε.
Κολλήματα στο κάμπο!
Η μεγάλη ματαιοδοξία σε αντίθεση προς τη μικρή, που ζει από τις προσόδους του πυρετώδους πάρε-δώσε στο Vanity Fair της καθημερινότητας, είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητη από τον έπαινο και την επιδοκιμασία· γι’ αυτό και φαντάζει σαν μετριοφροσύνη.
Παναγιώτης Κονδύλης