ο έξυπνος άνθρωπος τρώει για να ζήσει, ο ανόητος ζει για να φάει!

Διαλέγοντας ανάμεσα σε δύο κακά ο απαισιόδοξος παίρνει και τα δύο.

Ο ελληνικός στρατός νίκησε τον βουλγαρικό στην περιοχή Σκρα του Κιλκίς, στις 17 Μαΐου 1918 (30 Μαΐου με το νέο ημερολόγιο), κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε η σπουδαιότερη απ’ όσες μάχες έγιναν την άνοιξη εκείνης της χρονιάς στο Μακεδονικό Μέτωπο και η πρώτη εμπλοκή των ελληνικών δυνάμεων σε μια μεγάλης κλίμακας επιχείρηση.

Από το Δεκέμβριο του 1915 τα στρατεύματα των Κεντρικών Δυνάμεων (Βούλγαροι και Γερμανοί) είχαν πλησιάσει κοντά στο Σκρα και την άνοιξη του 1916 οι δυνάμεις της Αντάντ άρχισαν να προχωρούν προς το Σκρα ντι Λέγκεν, όπως είχαν ονομάσει οι Γάλλοι την τοποθεσία, με σκοπό να καθηλώσουν τις γερμανικές δυνάμεις, ώστε να μην μεταφερθούν μονάδες τους στο Δυτικό Μέτωπο. Από τον Απρίλιο του 1917 άρχισαν αψιμαχίες μεταξύ των δύο αντιπάλων, την ίδια ώρα που οι Γερμανοβούλγαροι οχύρωναν την περιοχή.

Ως εκ τούτου, ο γάλλος αρχιστράτηγος του Μετώπου, στρατηγός Γκιγιομά, αποφάσισε την κατάληψη της οχυρωμένης περιοχής του Σκρα. Τα σχέδια της επίθεσης συμπληρώθηκαν και υλοποιήθηκαν από τον αντικαταστάτη του, στρατηγό Φρανσέ ντ’ Εσπερέ.

Την επίθεση ανέλαβε να υλοποιήσει το Σώμα Στρατού Εθνικής Αμύνης υπό τον αντιστράτηγο Εμμανουήλ Ζυμβρακάκη, ενώ τις δυνάμεις κρούσης οδηγούσε ο υποστράτηγος Ιωάννου. Για το σκοπό αυτό διατέθηκαν το 5ο και 6ο Σύνταγμα Αρχιπελάγους, το 7ο και το 8ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Κρητών και το 1ο Σύνταγμα της Μεραρχίας Σερρών. Η ελληνική δύναμη διέθετε 14.546 πεζικάριους, τους οποίους υποστήριζαν 287 βαρέα και ελαφρά πυροβόλα. Υποστηριζόταν από την 16η Γαλλική Αποικιακή Μεραρχία και το 1ο Σύνταγμα Αφρικής. Οι Βούλγαροι διέθεταν πέντε συντάγματα πεζικού, υποστηριζόμενα από ισχυρό πυροβολικό, βαρύ και ελαφρύ.

Η επίθεση άρχισε στις 5 το πρωί της 16ης Μαΐου με μπαράζ πυροβολικού. Τα προορισμένα για την επίθεση πεζοπόρα τμήματα εξόρμησαν το πρωί της 17ης Μαΐου και μέχρι το απόγευμα, έπειτα από σκληρές μάχες και παρά την πείσμονα αντίσταση των Βουλγάρων, κατέλαβαν το Σκρα. Το τίμημα ήταν βαρύ για τα ελληνικά στρατεύματα. Οι νεκροί ανήλθαν σε 434 και οι τραυματίες σε 1.925. Σε πολλές εκατοντάδες υπολογίζονται οι νεκροί και οι τραυματίες Βούλγαροι και σε 2.000 οι αιχμάλωτοι.

Η νίκη των Ελλήνων στο Σκρα προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στους Συμμάχους κι ενθουσίασε τον ελληνικό λαό. Κατέδειξε ότι ο ελληνικός στρατός, παρ’ όλες τις εσωτερικές διαμάχες λόγω του Εθνικού Διχασμού, τα οργανωτικά και λειτουργικά του προβλήματα, εξακολουθούσε να είναι αξιόμαχος και εμπειροπόλεμος.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Από την Καθημερινή:
Το Μάτι και η ντροπή του Δημοσίου

Ιωάννα Μάνδρου/Καθημερινή

  

Την ώρα που η δίκη για τους υπευθύνους της εκατόμβης των νεκρών από την πυρκαγιά στο Μάτι βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και οι αρμόδιοι της Δικαιοσύνης έχουν ξεκινήσει αγώνα δρόμου για να γλιτώσουν –έστω και τώρα– την παραγραφή, άρχισαν να εκδίδονται και οι πρώτες αποφάσεις για αστικές αποζημιώσεις των θυμάτων.

Τα διοικητικά δικαστήρια ήδη έχουν εκδώσει δύο αποφάσεις αποζημίωσης συγγενών θυμάτων, επιδικάζοντας χρηματικά ποσά από 150.000 ευρώ έως 300.000 ευρώ.

Τέτοιες αποφάσεις αποζημίωσης αναμένονται πολλές, καθώς πολλοί συγγενείς θυμάτων αλλά και εγκαυματίες έχουν προσφύγει δικαστικά, αξιώνοντας από το Δημόσιο αποζημιώσεις για τις παραλείψεις –κυρίως αυτές– που συνετέλεσαν στο τραγικό αποτέλεσμα απώλειας τόσων συμπολιτών μας.

Από τις δύο δικαστικές αποφάσεις που έχουν ήδη εκδοθεί, εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι ο τρόπος που επιλέγουν να υποστηρίξουν τα συμφέροντα του Δημοσίου στις δίκες αυτές οι αρμόδιοι νομικοί σύμβουλοι του κράτους.

Και στις δύο περιπτώσεις αποζημίωσης θυμάτων, η νομική επιχειρηματολογία του Δημοσίου περιλαμβάνει δύο βασικά επιχειρήματα. Το πρώτο επιχείρημα είναι ότι τα θύματα της πυρκαγιάς (κάηκαν οι άνθρωποι…) ευθύνονται πρωτίστως για την τραγική τους κατάληξη! Και το δεύτερο, ότι όλες οι εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες –Πυροσβεστική, Πολιτική Προστασία, Αστυνομία κ.λπ.– τα έκαναν όλα τέλεια. Καμία λάθος ενέργεια, καμία παράλειψη. Προφανώς οι του Νομικού Συμβουλίου που χειρίζονται τις συγκεκριμένες δικογραφίες, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα στοιχεία (πραγματογνωμοσύνη του Δημήτρη Λιότσιου, ειδικού εμπειρογνώμονα της Πυροσβεστικής και άλλων) που οδήγησαν σε ποινικές διώξεις και πάνω στα οποία βασίζεται το βαρύ κατηγορητήριο για όσους δικάζονται ως υπεύθυνοι τραγικών παραλείψεων, που επέφεραν την οδυνηρή εξέλιξη.

Πέραν αυτών των επιχειρημάτων, για τα οποία ο καθένας αντιλαμβάνεται επιεικώς το άτοπο και το προσβλητικό για τα θύματα της τραγωδίας, από τη δεύτερη απόφαση (αυτή που επιδικάζει 150.000 ευρώ για την τραγική κατάληξη μιας 73χρονης) προκύπτει ένα ακόμη επιχείρημα χειρότερο των προηγουμένων.

Η νομική επιχειρηματολογία του Δημοσίου στην υπόθεση της 73χρονης συμπληρώνεται με την απαίτηση να αφαιρεθούν από την όποια αποζημίωση επιδικαστεί στους συγγενείς της, τα 10.000 ευρώ που δόθηκαν στους συγγενείς των θυμάτων από την τότε κυβέρνηση, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, ως άμεση στήριξη για τις τραγικές απώλειες της φονικής πυρκαγιάς.

Δηλαδή, ο αρμόδιος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σε περίπτωση που δεν γίνουν δεκτά τα επιχειρήματα που επικαλείται περί προσωπικής ευθύνης –και μάλιστα σε ποσοστά πάνω από 90%– του θύματος, γιατί βγήκε από το σπίτι του ενώ εκείνο τελικά δεν κάηκε, αλλά και εκείνα περί αποτελεσματικής δράσης της κρατικής μηχανής και αποφασιστεί η επιδίκαση αποζημίωσης στους συγγενείς του, ζητεί να τους αφαιρεθούν οι 10.000! Τι να πει κανείς! Ουδέν σχόλιον…

•Την ίδια ώρα που κάθε μέρα χάνουν τη ζωή στη πρώτη νιότη ,στο Μπαχμουτ και όχι μόνο ,εκατονταδες στρατιώτες.Την ίδια ώρα που άνθρωποι πανικόβλητοι εγκαταλείπουν εστίες για να αποφύγουν πιθανή έκλυση ραδιενέργειας από έκρηξη.Την ίδια ωρα που εκατομμύρια άνθρωποι στηρίζουν τον υπέρ πάντων άνισο αγώνα για την εθνική τους υπόσταση σε βάρος της ζωής τους.Σε αυτή την ώρα διαβάζουμε άναυδοι.

Η υπηρεσία καταπολέμησης της διαφθοράς της Ουκρανίας συνέλαβε τον πρόεδρο του Ανώτατου Δικαστηρίου με 3 εκ δολλαρια στο σπίτι του σε χαρτονομίσματα.Τα άπλωσαν και τα φωτογράφισαν στον καναπέ του.Ερευνούν τώρα αλλά μέλη του Ανώτατου Δικαστηριου γιατί το κυκλωμα είναι εκτεταμένο.Είπαν πως τα χρήματα δόθηκαν για να εξασφαλίσουν ενδιαφερόμενοι «διάφορες χάρες».
•Αν το πράγμα είναι όπως φαίνεται τι άραγε ποινή αναλογεί σε αυτούς τους αλήτες;Δεν το χωράει ο νους.

Πάνος Μπιτσαξής

Mία παρέμβαση για τα κολέγια, τα πτυχία, αλλά και το Harvard κάνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Δημήτρης Κουρέτας.

«Αυτό που λέμε ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουν αρκετές διαβαθμίσεις. Το Harvard είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Δηλαδή δεν βγάζει δολάρια να τα πάρουν κάποιοι επενδυτές όπως γίνεται σε πολλά ιδιωτικά πανεπιστήμια. Νομίζουν πολλοί ότι οι άνθρωποι που κάνουν διοίκηση σε σχολές του harvard θα ψήφιζαν Νέα Δημοκρατία. Κάνουν λάθος. Δεν σκέφτονται έτσι.

Σκέφτονται πως θα αναδείξουν τα καλύτερα μυαλά και αυτά να αναδειχθούν προς όφελος των αξιών που έχουν οι ΗΠΑ. Μπορεί αυτό να ακούγεται κάπως αλλά υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν εκεί στην έρευνα με αξίες και αξιοκρατία όπως θα έπρεπε να είναι και η πατρίδα μας. Να επικρατεί η αξιοκρατία.

Στα 100 ιδιωτικά πανεπιστήμια της Αμερικής υπάρχουν τα 5 καλύτερα του κόσμου και τα 95 χειρότερα. Η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιωτικών κολλεγίων στις ΗΠΑ είναι χειρότερα από το μέσο πανεπιστήμιο της Ελλάδος. Τα ιδιωτικά κολλέγια σχεδόν παντού στον κόσμο (πάτε μια βόλτα στην Κύπρο) έχουν καλό περιτύλιγμα. Παίρνουν νέους διδάκτορες για μάθημα και τους βάζουν να κάνουν 20 ώρες μάθημα την εβδομάδα χωρίς να κάνουν έρευνα. Και σε δέκα χρόνια όταν αυτοί θα είναι 40 ετών φέρνουν άλλους πιο νέους γιατί είναι πιο φτηνοί.

Όταν φέρνουν το harvard στην Ελλάδα και πουλάνε μαϊμού εξωστρέφεια ξέρουν ότι το harvard δεν θα έρθει ποτέ εδώ να κάνει οτιδήποτε. Ούτε βοηθάει αυτό τα ελληνόπουλα ότι δήθεν ήρθε εδώ ένα μεγάλο πανεπιστήμιο και κάτι έγινε. Τίποτα δεν έγινε.

Το harvard πάντοτε λειτουργούσε και θα λειτουργεί με τον ίδιο εξαιρετικό τρόπο. Οπότε μην μασάτε ότι ήρθαν στην Ελλάδα πανεπιστήμια της Αμερικής. Αυτά είναι για ξεκάρφωμα. Αυτά είναι για να πηγαίνει η μάζα όσων δεν πέρασαν την βάση του 10 σε κολλέγια της συμφοράς ( τα πιο πολλά ). Αν έχει τα κοτσια οποίος δεν πήρε την βάση να απευθυνθεί στο harvard.

Επίσης όσοι μεταπτυχιακοί φοιτητές λέει ότι θα πάνε στο yale να κάνουν λέει τσάμπα μαθήματα, εντάξει όχι άλλο κάρβουνο…

Τα καλά πανεπιστήμια των ΗΠΑ είναι όπως ήταν. Και όποιος θέλει να πάει εκεί πρέπει να το θέλει πολύ και να το πιστέψει. Και να τους πείσει ότι το κάνει πολύ κέφι. Αυτό μετράνε. Να ξέρουν ότι το να πας εκεί, θα σου αλλάξει τη ζωή. Όσοι είναι έτοιμοι για τέτοιο ταξίδι ας το προσπαθήσουν. Αξίζει…»

Προσπαθήστε να μη φύγετε οφειλέτες,
να μη σας τραβάν εκεί απάνω στα δικαστήρια ….

Κ. Μόντης

Ο Κώστας Μόντης ήταν Κύπριος συγγραφέας. Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Ελληνοκύπριους ποιητές και συγγραφείς

Το Pet Sounds θεωρείται ως το καλύτερο άλμπουμ των Beach Boys κι ένα από τα κορυφαία της ποπ μουσικής. Υπήρξε δημιουργία του ηγέτη του συγκροτήματος Μπράιαν Γουίλσον, ενός ιδιοφυούς μουσικού που πάντα βρισκόταν σε μία δημιουργική αντιπαράθεση με τους Beatles, όταν δεν ήταν χαμένος στον κόσμο του.

Ο Γουίλσον, με θητεία στο ξένοιαστο surf-rock των αρχών της δεκαετίας του ’60, επιζητούσε κάτι πιο ουσιαστικό. Η αφορμή τού δόθηκε στα τέλη του 1965 από το άλμπουμ των Beatles Rubber Soul. «Ήταν μία συλλογή τραγουδιών με εσωτερική συνοχή… σαν να ακούς ένα και μόνο κομμάτι… Έτσι μπήκα στο τριπάκι να δημιουργήσω ένα μεγάλο άλμπουμ» δήλωσε σε μία συνέντευξή του.

Ο Γουίλσον στρώθηκε στη δουλειά με τον στιχουργό Τόνι Άσερ και μέσα σε δύο μήνες είχαν έτοιμα μια σειρά τραγουδιών με μια ενιαία λογική, δηλαδή ένα concept album. Στιχουργικά, το άλμπουμ αφηγείται τη δύσκολη μετάβαση ενός νεαρού αγοριού στην εφηβεία στην Αμερική της δεκαετίας του ’60. Μουσικά, ο Μπράιαν Γουίλσον δημιουργεί ένα πλούσιο συμφωνικό ήχο, με συμβατικά και εξωτικά όργανα, κόρνες, κουτάκια Κόκα-Κόλας, κραυγές σκύλων και φυσικά τα ανεπανάληπτα φωνητικά, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.

Το Pet Sounds κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 16 Μαΐου 1966 από την Capitol Records. Δεν γνώρισε την επιτυχία που περίμενε ο δημιουργός του, ο οποίος τα έβαλε με τη δισκογραφική εταιρεία, επειδή κατά τη γνώμη του δεν προώθησε επαρκώς το άλμπουμ. Στη Μεγάλη Βρετανία, όμως, γνώρισε αποθεωτική υποδοχή και έφθασε μέχρι το Νο2 του πίνακα επιτυχιών.

Το Wouldn’t It Be Nice, το παραδοσιακό Sloop John B και το Caroline No είναι μερικά από τα κομψοτεχνήματα του δίσκου και φυσικά το God Only Knows, που είναι το αγαπημένο τραγούδι του Πολ Μακάρτνεϊ των Beatles. Όπως αποκάλυψε σε μια συνέντευξή του, το Pet Sounds αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το δικό τους αριστούργημα Sargeant Pepper’s Lonely Heart’s Club Band.

Άλλωστε, τα δύο αυτά άλμπουμ συναγωνίζονται χρόνια τώρα για τον τίτλο του κορυφαίου άλμπουμ της ποπ μουσικής, σε δημοψηφίσματα που διοργανώνουν μουσικά έντυπα.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Δες το βίντεο του Άλφα Κύπρου που αναφέρεται σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Έχει γραφεί και βιβλίο για το ίδιο θέμα με τίτλο:από το Μανχάταν στο Άγιο Όρος.

Δεστε το βίντεο εδώ:

youtube.com/watch

•Το συμπέρασμα ας το σκεφτούν πρώτα οι Τούρκοι και μετά οι δυτικές αναλύσεις.Το δικό μας συμπέρασμα είναι το εξής.
Στις 28 Μαΐου οι Τούρκοι θα αναδείξουν έναν πανίσχυρο Ερντογαν για τα επόμενα πέντε χρόνια ,
Την ιδια μερα εμείς θα ορκίζουμε υπηρεσισκή κυβέρνηση.Τα ελληνοτουρκικά θα τα χειριστεί ,για ένα τουλάχιστον μήνα ,ο Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Ο Θεός μαζί του.Καλή επιτυχία.
•Τα πιο θερμά μου συγχαρητήρια στους εμπνευστές της απλής ανόθευτης αναλογικής.Θερμά επίσης συγχαρητήρια στον εμπνευσμένο ,ασυμβίβαστο λόγο που αποκρούει κάθε μορφη συνεργασίας.
•Σήμερα είχαμε και τη πρώτη δήλωση,σε άπταιστη αραβική για λόγους οικουμενικότητος,της κόρης Ερντογαν.Στο γάμο της παρέστη και ο Κώστας Καραμανλής. «Η ημισέληνος θα νικήσει το σταυρό της Δύσης».
•Στη Τουρκία είναι ασόβαρο να μιλάμε με ορους Δημοκρατίας.Όμως το ποιος θα συνεργαστεί με ποιον το είχαν λύσει προεκλογικά.Νικητές και ηττημένοι.Όχι μόνο για την Προεδία αλλά και για τη Βουλή.

Πάνος Μπιτσαξής

Η τεμπελιά, όπως και τα φιλιά, για να είναι γλυκιά πρέπει να είναι κλεμμένη

Jerome K. Jerome: οι τεμπέλικες σκέψεις ενός τεμπέλη