ο Μήτσος και η γκόμενα!

Είναι ο Μήτσος με την γκόμενα στο ξενοδοχείο και η γυναικα του στο σπίτι να τον περιμένει. Η γκόμενα να τον έχει φάει να ξυρίσει το μούσι:

«Μήτσο μου δε λέω σου πάει, αλλά θα προτιμούσα να βλέπω το ωραίο σου πρόσωπο» του λέει.

«Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου» της λέει αυτός «σε αυτήν αρέσει πολύ και δεν θέλω να χαλάω το χατίρι της καημένης γιατί με αγαπάει πολύ. Βλέπεις που είμαι εγώ εδώ τώρα, αυτή είναι στο σπίτι και με περιμένει».

«Έλα σε παρακαλώ…» να του τριβελίζει τα αυτιά η γκόμενα…. «έλα.. έλα… έλα..»

Τι να κάνει και αυτός πάει στο μπάνιο και ξυρίζεται και γίνεται καινούριος.

Το βράδυ όταν πήγε σπίτι, μπήκε στις μύτες στο δωμάτιο να μην ξυπνήσει η γυναίκα του και χώθηκε σιγά σιγά στο κρεβάτι.

Εκείνη μες τον ύπνο της τον αγκαλιάζει, του πιάνει το πρόσωπο και του λέει:

«Αγάπη μου δε θα ‘πρεπε να είσαι εδώ ακόμα. Όπου να ‘ναι θα γυρίσει ο άνδρας μου.»

Ρένος Αποστολιδης

Αν ο Τόπος χρειάζεται κάποιους, αυτοί δεν είναι ψευτοδιοικητικοί γραφιάδες της λίθινης εποχής και του αραμπά. Ούτε είναι οι τεμπέληδες και ρουσφετοδιωρισμένοι φαρισαίοι του συν τη παρούση αλληλογραφία διαβιβάζομεν δια τα καθ’ υμάς, που πασσέρνουν διαρκώς ο ένας στον άλλον, οι ασυνείδητοι, ό,τι απαιτεί έργο και αντιμετώπιση ουσιαστική εδωμέσα!

Χρειάζονται δάσκαλοι πρώτα, και πάλι δάσκαλοι, κι όλων των ειδών οι δάσκαλοι – κι όχι αυτοί της παρακμής! Και τεχνικοί, και πάλι τεχνικοί, και μέσοι –πρωτίστως– τεχνικοί, αλλ’ όχι αυτοί οι εκβιαστές, οι θρασύτατοι κι αλαζωνικότατοι, που χρόνια τώρα μαστίζουν τη Χώρα, με τις τελείως πέραν των δυνατοτήτων της («δίκαιες», ίσως, γι’ αυτούς, μα άδικες γι’ αυτήν, και για όλους τους άλλους του Λαού της) απαιτήσεις τους!

Και χρειάζονται τεχνίτες –άσσοι τεχνίτες, σαΐνια τεχνίτες, με συνείδηση ποιότητος τεχνίτες– όχι τούτοι οι μαστροχαλαστήδες, οι εκβιαστές επίσης του συνόλου, που τα φορτώσαν όλα στο πέτο, εν ονόματι «Δημοκρατίας» τώρα-τώρα, και τάχα «ιδεολογίας»!..

(τεύχος 8 των «Νέων Ελληνικών», τον Αύγουστο του ’66)

Ο Ρένος Αποστολίδης, εξέχουσα μορφή της ελληνικής λογοτεχνίας, της φιλολογίας και της λογοτεχνικής κριτικής κοιμόταν αγκαλιά με το έργο του Νίτσε, επιλέγοντας έναν «αντάρτικο» πνευματικό δρόμο, όπως και οι γιοι του Ήρκος και ΣτάντηςΑποστολίδης.

Φορούσε σφυροδρέπανο, για να εκνευρίζει τους δεξιούς και γραβάτα για να εγείρει τους αριστερούς. Αυτός ήταν ο Ρένος Αποστολίδης, ένας γνήσιος Νιτσεϊκός καβαλάρης.

Απόσπασμα από το βιβλίο: «Ο Μάγος του Κρεμλινου» του Ιταλοελβετου Guliano de Empoli.


«Οι περισσότεροι άνθρωποι της εξουσίας οφείλουν την αύρα τους στη θέση που κατέχουν.Από τη στιγμή που τη χάνουν είναι σαν να τους έχουν βγάλει από την πρίζα.Ξεφουσκώνουν όπως οι κούκλες στις εισόδους των λούνα παρκ.Συναντάς κάποιον από αυτούς στο δρόμο και δεν μπορείς να καταλάβεις πως ένας τέτοιος τύπος κατάφερε να ξεσηκώνει τόσα πάθη»

Συνελήφθη ο Λαρισαίος κλεφτοκαλαμποκάς Δ. Σ. αργά τα ξημερώματα στην περιοχή του Πηνίου !!

Διέφυγε ο συνεργός του Γ.Μ!!

Πιστεύεις στον θεό;

Όταν ο Αϊνστάιν έδινε διαλέξεις σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ, η επαναλαμβανόμενη ερώτηση που του έκαναν περισσότερο οι φοιτητές ήταν:

  • Πιστεύεις στον θεό?
    Και πάντα απαντούσε:
  • Πιστεύω στον Θεό του Σπινόζα.
    Ο Μπαρούχ ντε Σπινόζα ήταν Ολλανδός φιλόσοφος που θεωρείται ένας από τους μεγάλους ορθολογιστές της φιλοσοφίας του 17ου αιώνα, μαζί με τον Καρτέσιο.
    (Σπινόζα) : Ο Θεός θα έλεγε:
    Σταμάτα να προσεύχεσαι.
    Αυτό που θέλω να κάνετε είναι να βγείτε στον κόσμο και να απολαύσετε τη ζωή σας. Θέλω να τραγουδήσεις, να διασκεδάσεις και να απολαύσεις όλα όσα έφτιαξα για σένα.
    Σταμάτα να μπαίνεις σε αυτούς τους σκοτεινούς, κρύους ναούς που έχτισες μόνος σου και να λες ότι είναι το σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι στα βουνά, στα δάση, στα ποτάμια, στις λίμνες, στις παραλίες. Εκεί μένω και εκεί σου εκφράζω την αγάπη μου.
    Σταμάτα να με κατηγορείς για τη μίζερη ζωή σου. Ποτέ δεν σου είπα ότι υπήρχε κάτι κακό με σένα ή ότι ήσουν αμαρτωλός ή ότι η σεξουαλικότητά σου ήταν κάτι κακό. Το σεξ είναι ένα δώρο που σου έχω κάνει και με το οποίο μπορείς να εκφράσεις την αγάπη σου, την έκσταση σου, τη χαρά σου. Οπότε μη με κατηγορείς για όλα όσα σε έκαναν να πιστέψεις.
    Σταματήστε να διαβάζετε υποτιθέμενες ιερές γραφές που δεν έχουν καμία σχέση με εμένα. Αν δεν μπορείς να με διαβάσεις σε μια ανατολή, σε ένα τοπίο, στο βλέμμα των φίλων σου, στα μάτια του γιου σου… δεν θα με βρεις σε κανένα βιβλίο!
    Σταμάτα να με ρωτάς ‘θα μου πεις πώς να κάνω τη δουλειά μου;’ Σταμάτα να με φοβάσαι τόσο πολύ. Δεν σε κρίνω ούτε σε κατακρίνω, ούτε θυμώνω, ούτε ενοχλώ. Είμαι καθαρή αγάπη.
    Σταματήστε να ζητάτε συγχώρεση, δεν υπάρχει τίποτα να συγχωρήσετε. Αν σε έκανα… σε γέμισα με πάθη, περιορισμούς, απολαύσεις, συναισθήματα, ανάγκες, ασυνέπειες… ελεύθερη βούληση. Πώς μπορώ να σε κατηγορήσω αν απαντάς σε κάτι που σου έβαλα; Πώς μπορώ να σε τιμωρήσω που είσαι όπως είσαι, αν είμαι εγώ αυτός που σε έφτιαξε; Πιστεύετε ότι θα μπορούσα να δημιουργήσω ένα μέρος για να κάψω όλα τα παιδιά μου που συμπεριφέρονται άσχημα για το υπόλοιπο της αιωνιότητας; Τι είδους θεός θα το έκανε αυτό;
    Σεβαστείτε τους συνομηλίκους σας και μην κάνετε αυτό που δεν θέλετε για τον εαυτό σας. Το μόνο που ζητάω είναι να δώσετε προσοχή στη ζωή σας, ότι η εγρήγορση είναι ο οδηγός σας.
    Αγαπημένη μου, αυτή η ζωή δεν είναι δοκιμασία, ούτε βήμα στο δρόμο, ούτε πρόβα, ούτε προοίμιο για τον παράδεισο. Αυτή η ζωή είναι το μόνο πράγμα εδώ και τώρα και είναι το μόνο που χρειάζεστε.
    Σε άφησα εντελώς ελεύθερο, χωρίς έπαθλα ή τιμωρίες, χωρίς αμαρτίες ή αρετές, κανένας δεν φέρει μαρκαδόρο, κανείς δεν κρατά αρχείο.
    Είστε απολύτως ελεύθεροι να δημιουργήσετε στη ζωή σας. Παράδεισος ή κόλαση.
    ➤ Δεν μπορώ να σου πω αν υπάρχει κάτι μετά από αυτή τη ζωή, αλλά μπορώ να σου δώσω μια συμβουλή. Ζήσε σαν να μην υπάρχει. Σαν να είναι αυτή η μόνη σου ευκαιρία να απολαύσεις, να αγαπήσεις, να υπάρξεις.
    Έτσι, αν δεν υπάρχει τίποτα μετά, τότε θα έχετε απολαύσει την ευκαιρία που σας έδωσα. Και αν υπάρχει, να είσαι σίγουρος ότι δεν θα ρωτήσω αν φέρθηκες σωστά ή λάθος, θα ρωτήσω. Σου άρεσε; Πέρασες καλά; Τι απολαύσατε περισσότερο; Τι έμαθες;…
    Σταμάτα να πιστεύεις σε μένα. το να πιστεύεις είναι η υπόθεση, η εικασία, η φαντασία. Δεν θέλω να πιστεύεις σε μένα, θέλω να πιστεύεις σε εσένα. Θέλω να με νιώθεις μέσα σου όταν φιλάς την αγαπημένη σου, όταν σφίγγεις το κοριτσάκι σου, όταν χαϊδεύεις τον σκύλο σου, όταν λούζεσαι στη θάλασσα.
    Σταμάτα να με επαινείς, τι εγωμανής Θεός νομίζεις ότι είμαι;
    Βαριέμαι να με επαινούν. Βαρέθηκα να με ευχαριστούν. Νιώθεις ευγνωμοσύνη; Αποδείξτε το φροντίζοντας τον εαυτό σας, την υγεία σας, τις σχέσεις σας, τον κόσμο. Εκφράστε τη χαρά σας! Αυτός είναι ο τρόπος να με επαινείς.
    Σταμάτα να περιπλέκεις τα πράγματα και να επαναλαμβάνεις σαν παπαγάλος όσα σου έμαθαν για μένα.
    Τι χρειάζεσαι περισσότερα θαύματα; Τόσες πολλές εξηγήσεις;
    Το μόνο σίγουρο είναι ότι είσαι εδώ, ότι είσαι ζωντανός, ότι αυτός ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα.
  • Σπινόζα