Η ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων—  Αθήνα 2004

 

Με την ψυχή στο στόμα και με μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό έγιναν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας, που έπεσαν θύμα των τρομοκρατικών επιθέσων της 11ης Σεπτεμβρίου και της τρομοφοβίας…

 

Η Αθήνα επιλέχθηκε να διοργανώσει για δεύτερη φορά Ολυμπιακούς Αγώνες μετά το 1896, με ψήφους 66 έναντι 41 της Ρώμης, στην ψηφοφορία που διεξήχθη στις 5 Σεπτεμβρίου 1997 στη Λοζάνη. Με την ψυχή στο στόμα και με μεγάλες υπερβάσεις στον προϋπολογισμό έγιναν οι Ολυμπιακοί της Αθήνας (13 – 29 Αυγούστου), που έπεσαν θύμα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ και της συνακόλουθης τρομοφοβίας, με αποτέλεσμα να υπάρξει μικρή προσέλευση φιλάθλων από το εξωτερικό.

Κολακευτικά σχόλια απέσπασαν οι τελετές έναρξης και λήξης, όπως και η διεξαγωγή των Αγώνων, αλλά αργότερα πολλαπλασιάστηκαν οι επικρίσεις για την μεταολυμπιακή αχρησία των αθλητικών εγκαταστάσεων, που έκτοτε αναφέρεται ως παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε πόλη που διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Μασκότ των αγώνων, ο Φοίβος και η Αθηνά, αρχαίες κούκλες, που εκτός από τις λατρευτικές τους χρήσεις ήταν επίσης και παιχνίδια.

­ Η Ολυμπιακή Φλόγα, για πρώτη φορά, ταξίδεψε μέσω της λαμπαδηδρομίας και στις πέντε ηπείρους, ενώ διάνυσε απόσταση μεγαλύτερη των 78.000 χιλιομέτρων. Πέρα από τους λαμπαδηδρόμους, χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά της αυτοκίνητα, αεροπλάνα, πλοία, βάρκες, ποδήλατα και μοτοσικλέτες.

 Από τους 264 αθλητές από 14 χώρες το 1896, η Αθήνα φιλοξένησε 10.625 αθλητές (6.296 άνδρες και 4.329 γυναίκες) από 201 χώρες το 2004. Για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή, διεξήχθη αγώνισμα στην Αρχαία Ολυμπία και συγκεκριμένα η σφαιροβολία ανδρών και γυναικών, με νικητές τον Γιούρι Μπιλόνγκ από την Ουκρανία και τη Γιουμιλέιντι Κούμπα από την Κούβα.

Οι ΗΠΑ κατέκτησαν τα περισσότερα μετάλλια, 101 (36-39-26), έναντι 90 της Ρωσίας (28-26-36) και 63 της Κίνας (32-7-14). Μορφή των αγώνων αναδείχθηκε ο αμερικανός κολυμβητής Μάικ Φέλπς με 8 μετάλλια (6 χρυσά και 2 αργυρά). Ξεχώρισαν, ακόμη, η Γερμανίδα Μπριγκίτε Φίσερ στο κανόε – καγιάκ, η οποία κατέκτησε ένα χρυσό κι ένα αργυρό, αλλά έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε χρυσό μετάλλιο σε έξι διαφορετικούς Ολυμπιακούς Αγώνες και ο Μαροκινός, Χισάμ Ελ Γκερούζ με δύο χρυσά στα 1.500 μ. και 5.000 μ.

Κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου, ο προπορευόμενος δρομέας, ο βραζιλιάνος Βαντερλέι ντε Λίμα δέχθηκε επίθεση από τον ιδιόρρυθμο ιρλανδό ιερέα Κορνέλιους Χόραν, ο οποίος ήθελε να κάνει γνωστά τα πιστεύω του για το τέλος του κόσμου. Ο βραζιλιάνος δρομέας βρήκε το κουράγιο να τερματίσει τρίτος και να κατακτήσει το χάλκινο μετάλλιο.

Στα αρνητικά των Αγώνων τα 23 κρού­σματα ντόπινγκ, 10 περισσότερα από το Σίδνεϊ.

Η Ελληνική Συμμετοχή

Η ελληνική ομάδα υδατοσφαίρισης γυναικών Η Ελλάδα παρουσίασε πολυπληθή ομάδα ως διοργανώτρια χώρα με 426 αθλητές (215 άνδρες και 211 γυναίκες) και πανηγύρισε 16 μετάλλια, τα περισσότερα από το 1896.

Συγκεκριμένα, κατέκτησε 6 χρυσά (Φανή Χαλκιά στα 400 μ. μετ’ εμποδίων, Αθανασία Τσουμελέκα στο βάδην, το δίδυμο των Θωμά Μπίμη και Νίκου Συρανίδη στις καταδύσεις, Ηλίας Ηλιάδης στο τζούντο, το δίδυμο της Σοφίας Μπεκατώρου και Αιμιλίας Τσουλφά στην ιστιοπλοΐα και Δημοσθένης Ταμπάκος στη γυμναστική), 6 ασημένια (Αναστασία Κελεσίδου στη δισκοβολία, Παρασκευή Δεβετζή στο τριπλούν, Νίκος Κακλαμανάκης στην ιστιοσανίδα, η ομάδα υδατοσφαίρισης των γυναικών, Αλέξανδρος Νικολαΐδης και Έλλη Μυστακίδου στο τάε κβο ντο) και 4 ασημένια (Μιρέλα Μανιάνι στον ακοντισμό, Πύρρος Δήμας στην άρση βαρών, το δίδυμο των Βασίλη Πολύμερου και Νίκου Σκιαθίτη στην κωπηλασία και Αρτιόμ Κιουρεγκιάν στην ελληνορωμαϊκή πάλη).

Ιστορία έγραψε η ολυμπιακή ομάδα της υδατοσφαίρισης γυναικών, καθώς έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε σε τελικό ομαδικού αθλήματος (26 Αυγούστου) σε Ολυμπιακούς Αγώνες και φυσικά η πρώτη που κατέκτησε μετάλλιο (αργυρό).

Την παραμονή της τελετής έναρξης ξέσπασε το σκάνδαλο Κεντέρη – Θάνου. Οι δύο ολυμπιονίκες αρνήθηκαν να περάσουν από ντόπινγκ κοντρόλ. Έπεσαν θύματα τροχαίου ατυχήματος με μοτοσικλέτα, το οποίο χαρακτηρίστηκε σκηνοθετημένο, και τέθηκαν εκτός αγώνων.

Η Κυπριακή Συμμετοχή

Η Κύπρος συμμετείχε με 20 αθλητές (13 άνδρες και 7 γυναίκες), χωρίς να κατακτήσει μετάλλιο. Την καλύτερη εμφάνιση πραγματοποίησε ο Ανδρέας Καριόλου, που τερμάτισε 13ος στο αγώνισμα της ιστιοσανίδας «Μιστράλ».


Πηγή: https://www.sansimera.gr/

 

Μπράβο!

Αντιγραφή από το fb

Χίλια ευχαριστώ και από μένα Σπύρο και Νίκο Γκίκα για τη βοήθεια σε εμάς αλλά και στους συντοπίτες μου χασωτες……ο Θεός να σας έχει καλά και όπου μπορείτε να βοηθάτε τον κόσμο όπως κάνετε πάντα…… Γιατί η τιμιότητα και η ανθρωπιά στον άνθρωπο φαίνεται από τις πράξεις !!!!!

Μπρέμπος Σπύρος

Στέφανος Κασσελάκης..εφοπλιστής στο ΣΥΡΙΖΑ;

•Και γιατί όχι;μια χαρά το ακούω.Νέος, ωραίο παιδί,πολύγλωσσος,αριστος μαθητής στο Κολλέγιο Αθηνών,καλοσπουδασμενος,μαθηματικά,στρατηγική ανάλυση,μετριοπαθής λόγος,αμερικανικός αέρας πετυχημενος,αυτάρκης.Δεν έχει ανάγκη το Κράτος για να ζήσει.Ότι πρέπει για να περάσει πειθαρχικό και να τιμωρηθεί αυστηρά όπως πρότεινε ο κυριος τάδε συνεργάτης του Νίκου Φίλη εκφράζοντας γνήσια τη «βαθιά ψυχή» του κόμματος.Γιατί επιδίδεται σε «προσωπική εκστρατεία» ενώ οι άλλοι επιδίδονται σε απρόσωπη.Πως προέκυψε αυτός ο παρείσακτος στα άγια των Αγίων;Ένας ντεμεκ αριστερός από τα αμερικανικά μεγαλοαστικά σαλόνια;πως τολμά να χωθεί ανάμεσα στα παιδιά του λαού;Και επιπλέον ας ψιθυρίσουμε. «Είναι και gay με σταθερη σχέση και δεν το κρύβει ο αθεόφοβος».Αντί να το κρατήσει για τον εαυτό του,όπως θα έκανε κάθε σωστός αριστερός,λέει ότι αυτή είναι η ζωή του και δεν την παζαρεύει.Είπαμε είμαστε υπέρ των δικαιωμάτων των Λοατκι εμείς οι πουροι αριστεροί αλλά όχι κι έτσι αδερφέ μου..too much too much αγαπητέ.Κι ας λέει ο Πολάκης.
•Μην ανησυχείτε.Δεν πρόκειται να εκλεγεί.Με ένα εκλογικό σώμα που οι φατρίες το θέλουν όσο γίνεται στενοτερο,μη χαθούν τα ιστορικά προνόμια,οι υποψηφιότητες αυτές δεν περπατάνε.
•Τι κομίζει ο Κασσελακης.Τον άνεμο μιας αιώνια μειοψηφικής αλλά εμπνευσμένης αμερικανικής αριστεράς με την ιδιαίτερη ιστορία της.Κάτι από τον Μπέρνι Σαντερς,την Οκασιο Κορτεζ και τους Justice Democrats.Με μια προσθήκη.Ξεκάθαρη και ρεαλιστική ατζέντα.Όλοι αυτοί βέβαια στην Αμερική αποφεύγουν τη λέξη σοσιαλισμός όπως ο διαβολος το λιβάνι.Αλλά είναι ειδικές οι συνθήκες.Κι εδώ άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρησιμοποιεί ποτέ τη λέξη αυτή .Τζιζ.Η πλατφόρμα του Στέφανου είναι ακόμα ελλιπής,αρκετά ρηχή,ελάχιστα οραματική.Καλύτερη όμως από την απερίγραπτη θολούρα όλων των συνυποψήφιων του.Είναι όμως ενδιαφέρουσα περίπτωση έστω και χάριν της συζήτησης.Και πάντως πλεονεκτεί αντικειμενικά των άλλων.Από κάθε άποψη.

Πάνος Μπιτσαξής

Κατά Σαδδουκαίων

Μιχάλης Κατσαρός

Κατά Σαδδουκαίων
Ῥωμαίων ὑπαλλήλων
μάντεις καὶ ἀστρονόμοι
(κάποιος Βαλβίλος ἐξ Ἐφέσου)
περιστοιχίζουν τὸν Αὐτοκράτορα.

Κραυγὲς ἀπ᾿ τὸν προνάρθηκα τοῦ Ναοῦ.
Ἀπ᾿ τὴ φατρία τῶν Ἐβιονιτῶν κραυγές:
Ὁ ψευδο-Μάρκελος νὰ παριστάνει τὸ Χριστό.
Διδάσκετε τὴν ἐπανάστασιν Κατὰ τοῦ πρίγκιπος
Οἱ Χριστιανοὶ νἄχουνε δούλους Χριστιανούς.

Ἡ ἀριστοκρατία τοῦ Ναοῦ νὰ ἐκλείψει.
Ἐγὼ ἀπέναντί σας ἕνας μάρτυρας
ἡ θέλησή μου ποὺ καταπατήθηκε
τόσους αἰῶνες.

Τοὺς ὕπατους ἐγὼ ἀνάδειξα στὶς συνελεύσεις
κι αὐτοὶ κληρονομήσανε τὰ δικαιώματα
φορέσαν πορφυροῦν ἀτίθασον ἔνδυμα
σανδάλια μεταξωτὰ ἢ πανοπλία-
ἐξακοντίζουν τὰ βέλη τους ἐναντίον μου-
ἡ θέλησή μου ποὺ καταπατήθηκε
τόσους αἰῶνες.

Τοὺς ἄλλους ἀπ᾿ τὴν πέτρα καὶ τὸ τεῖχος μου
καθὼς νερὸ πηγῆς τοὺς εἶχα φέρει
ἡ θρησκεία τους μυστηριώδης δεισιδαιμονία
τ᾿ ἄλογά τους ἀπ᾿ τὸν κάμπο μου.
δὲ μοῦ ἐπέτρεψαν νὰ δῶ τὸν Αὐτοκράτορα
τοὺς ὕπατους δὲν ἄφηναν νὰ πλησιάσω
σὲ μυστικὰ συμπόσια καὶ ἔνδοξα
τὴ θέλησή μου τὴν καταπατήσανε
τόσους αἰῶνες.

Τώρα κι ἐγὼ ὑποψιάζομαι
ὅλο τὸ πλῆθος τῶν αὐλοκολάκων
ὅλους τοὺς ταπεινοὺς γραμματικοὺς
τοὺς βραβευμένους μὲ χρυσὰ παράσημα
λεγεωνάριους καὶ στρατηλάτες
ὑποψιάζομαι τὶς αὐλητρίδες τὴ γιορτὴ
ὅλους τοὺς λόγους καὶ προπόσεις
αὐτοὺς ποὺ παριστάνουνε τοὺς ἐθνικοὺς
τὸν πορφυροῦν χιτώνα τοῦ πρίγκιπος
τοὺς συμβουλάτορες καὶ τοὺς αἱρετικοὺς
ὑποψιάζομαι συνωμοσία
νύκτα θὰ ρεύσει πολὺ αἷμα
νύχτα θὰ ἐγκαταστήσουν τὴ βασιλεία τους
νέοι πρίγκιπες μὲ νέους στεφάνους
οἱ πονηροὶ ρωμαῖοι ὑπάλληλοι τοῦ

*τοῦ αὐτοκράτορος

τοιμάζουνε κρυφὰ νὰ παραδώσουν
νὰ παραδώσουν τὰ κλειδιὰ καὶ τὴν
ὑπόκλισή τους.

Ἐγὼ πάλι μέσα στὸ πλῆθος διακλαδίζομαι
ἡ θέλησή μου διακλαδίζεται μέσα στὸ πλῆθος
μαζεύω τοὺς σκόρπιους σπόρους μου
γιὰ τὴν καινούρια μακρινή μου ἀνάσταση
μαζεύω.

Ἄγνοια τῆς φύσης λόγῳ τῆς ἄγνοιας τοῦ ἑαυτοῦ μας

από τον Φίλιππο Sherrard

Είναι πανθομολογούμενο πλέον τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ κόσμος μας διέρχεται μία κρίση τρομακτικῶν διαστάσεων. Συνήθως καλοῦμε τὴν ἐν λόγῳ κρίση οἰκολογική, καὶ δίκαια, ἀφοῦ οἱ ἐπιπτώσεις της ἐκδηλώνονται κυρίως στὴν οἰκολογικὴ σφαίρα. Ἐδῶ τὸ μήνυμα εἶναι ἀπολύτως σαφές: ὁ τρόπος ζωῆς μας σὲ ὅλες τὶς πτυχές του εἶναι ἀπὸ τὴν ἄποψη τόσο τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ὅσο καὶ τοῦ περιβάλλοντος, αὐτοκαταστροφικός, καὶ ἐὰν δὲν τὸν μεταβάλουμε ριζικά, ἡ καταστροφὴ τοῦπλανήτη εἶναι ἀναπόφευκτη. Χωρὶς τὴ μεταστροφὴ αὐτὴ ἡ περιπέτεια τοῦ πολιτισμοῦ θὰ φτάσει στὸ τέλος της, καὶ μάρτυρες τῆς ἐξέλιξης αὐτῆς θὰ γίνουν πολλοὶ ἀπ’ ὅσους ζοῦν σήμερα….

Απόσπασμα άρθρου από το αντιφωνο

ΛΑΟ ΤΣΕ•

Αν είσαι καταθλιπτικός, ζεις στο παρελθόν. Αν είσαι αγχώδης , ζεις στο μέλλον. Αν νιώθεις γαλήνη, ζεις στο παρόν.

•Ο Λάο Τσε είναι ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της κινέζικης φιλοσοφίας. Το όνομα Λάο Τσε σημαίνει «γέροντας διδάσκαλος». Σύμφωνα με την κινέζικη παράδοση, έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ

Κάφκα

“Είμαστε αμαρτωλοί όχι μόνο επειδή έχουμε φάει από το Δέντρο της Γνώσης, αλλά και επειδή δεν έχουμε φάει ακόμα από το Δέντρο της Ζωής “.

Ο Κάφκα αναμειγνύει τις βιβλικές εικόνες και την υπαρξιακή σκέψη και εμβαθύνει στη διττή φύση της ανθρώπινης ύπαρξης – που χαρακτηρίζεται από γνώση και περιέργεια, αλλά και λαχτάρα για βαθύτερη εκπλήρωση.

Κάφκα*

“Τα μονοπάτια φτιάχνονται με το περπάτημα. “
Με αυτή τη συνοπτική φράση, ο Κάφκα υπογραμμίζει την ιδέα ότι οι εμπειρίες διαμορφώνουν την πορεία της ζωής μας. Τονίζει τη σημασία της ανάληψης δράσης παρά την αβεβαιότητα.

*Ο Φραντς Κάφκα, ένας λογοτεχνικός τιτάνας του 20ού αιώνα, είναι γνωστός για τις προκλητικές αφηγήσεις του, οι οποίες εμβαθύνουν στην περίπλοκη πολυπλοκότητα της ανθρώπινης κατάσταση.

Η Μάχη του Μαντζικέρτ

Ο Ερντογάν αναφέρει συχνά πυκνά απευθυνόμενος στην Ελλάδα την μάχη στο Μαντζικέρτ…

Η Μάχη του Μαντζικέρτ

Στις 26 Αυγούστου 1071 οι Βυζαντινοί υφίστανται δεινή ήττα από τους Σελτζούκους Τούρκους στο Μαντζικέρτ, πλησίον της λίμνης Βαν, με αποτέλεσμα να κλονισθεί ο έλεγχός τους στη Μικρά Ασία. Πολλοί διακεκριμένοι ιστορικοί (Άννα Κομνηνή, Στίβεν Ράνσιμαν, Τζούλιους Νόργουιτς) υποστηρίζουν ότι με την ήττα αυτή σημειώνεται η αρχή του τέλους της βυζαντινής κυριαρχίας στην Ανατολή και η βαθμιαία Τουρκοποίηση της Μικράς Ασίας.

Η πόλη του Ματζικέρτ (σημερινό Μαλαζγκίρτ Τουρκίας) υπήρξε σταθερός στόχος των κατακτητικών βλέψεων των ποικίλων εχθρών της αυτοκρατορίας, ιδιαίτερα των Σελτζούκων Τούρκων κατά τον 11ο αιώνα. Η στρατηγική θέση της για την άμυνα τής αυτοκρατορίας ενισχύθηκε με την εξαίρετη οχύρωση και την αξιόμαχη φρουρά της.

Οι Σελτζούκοι Τούρκοι, που πήραν το όνομά τους από τον φύλαρχό τους Σελτζούκ, είχαν έρθει από τις στέπες του σημερινού Τουρκεστάν και εκμεταλλευόμενοι την παρακμή των Αράβων, πήραν τη θέση τους στην ιστορία και μαζί τη σκυτάλη του Ισλαμισμού. Σε φάση παρακμής βρισκόταν και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, που μαστιζόταν από εσωτερικές έριδες, κακοδιοίκηση και μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Η προσπάθειά τους να καταλάβουν την πόλη κατά την περίοδο της βασιλείας τού Κωνσταντίνου Γ’ του Μονομάχου (1042-1054) αποκρούστηκε από τη σθεναρή αντίσταση της φρουράς. Οι Σελτζούκοι Τούρκοι αναγκάστηκαν να λύσουν την πολιορκία με μεγάλες απώλειες, αλλά δεν παραιτήθηκαν από το στόχο. Ο σουλτάνος τους Αλπ-Αρσλάν, μετά από αλλεπάλληλες στρατιωτικές επιτυχίες, πέτυχε να καταλάβει τα ισχυρά φρούρια του Ανίου κι έπειτα από συνεχείς προσπάθειες το φρούριο του Μαντζικέρτ (1070), αποκτώντας έτσι τον έλεγχο στην ευρύτερη περιοχή.

Ο αυτοκράτορας Ρωμανός Δ’ Διογένης (1068-1071) ανέλαβε οργανωμένη εκστρατεία εναντίον των Σελτζούκων Τούρκων, την τρίτη κατά σειρά, το 1071. Επικεφαλής ενός πολυεθνικού μισθοφορικού στρατού, που αποτελείτο από Βυζαντινούς, Φράγκους, Ίβηρες, Βάραγγους, Ρώσους, Βούλγαρους, Τούρκους, Αρμενίους κ.ά, επανακατέλαβε το Μαντζικέρτ, κατά τη διάρκεια της απουσίας του Αλπ-Αρσλάν, που πολιορκούσε την Έδεσσα της Μεσοποταμίας (σημερινή Ούρφα Τουρκίας). Όταν έμαθε ότι οι Βυζαντινοί είχαν ξαναπάρει το Μαντζικέρτ, απέρριψε τις προτάσεις ειρήνης του αυτοκράτορα και βάδισε εναντίον του. Πλησιάζοντας τη βυζαντινή στρατιά παρουσίασε τις δικές του προτάσεις ειρήνης, οι οποίες απορρίφθηκαν από τον Ρωμανό.Η αποφασιστική μάχη ανάμεσα στους δύο στρατούς δόθηκε στις 26 Αυγούστου 1071 κοντά στο Μαντζικέρτ. Ο Ρωμανός παρέταξε από 40.000 έως 70.000 άνδρες, με στρατηγούς τους Νικηφόρο Βρυέννιο, Θεόδωρο Αλυάτη και Ανδρόνικο Δούκα και ο Αλπ-Αρσλάν από 20.000 έως 30.000 άνδρες. Οι Βυζαντινοί, παρά την υπεροχή τους σε έμψυχο υλικό, υπέστησαν δεινή ήττα στο πεδίο της μάχης, εξαιτίας κυρίως των εσωτερικών αντιθέσεων των στρατηγών τους και της απειθαρχίας του στρατεύματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν ο μισός στρατός τους, που ήταν μισθοφορικός, είτε δεν πήρε μέρος στη μάχη, είτε αυτομόλησε στο αντίπαλο στρατόπεδο. Από την πλευρά των Βυζαντινών διακρίθηκαν στη μάχη οι τούρκοι μισθοφόροι και οι σκανδιναβοί Βάραγγοι, που αποτελούσαν τη σωματοφυλακή του αυτοκράτορα Ρωμανού, που όμως δεν απέτρεψαν την αιχμαλωσία του, καθώς έπεσαν μέχρις ενός.

Ο Ρωμανός οδηγήθηκε τραυματισμένος ενώπιον του Αλπ – Αρσλάν, ο οποίος του συμπεριφέρθηκε καλά, και αναγκάσθηκε να δεχτεί τους όρους της συνθήκης που του υπαγόρευσε: παροχή ετήσιων φόρων και στρατιωτικής βοήθειας, απελευθέρωση όλων των μουσουλμάνων αιχμαλώτων και συνοριακοί διακανονισμοί.

Οι συνέπειες της μάχης του Μαντζικέρτ ήταν τεράστιες, όπως προαναφέρθηκε. Δεν οφείλονται, όμως, αποκλειστικά στην ήττα των Βυζαντινών στο πεδίο της μάχης, αλλά και στην εμφύλια διαμάχη που ξέσπασε στην αυτοκρατορία. Ο Αλπ-Αρσλάν ενδιαφερόταν κυρίως για την ενοποίηση των μουσουλμάνων και ετοιμαζόταν να πολεμήσει εναντίον της Αιγύπτου. Δεν επιδίωξε σοβαρά εδαφικά κέρδη εις βάρος της νικημένης αυτοκρατορίας, για την όποια έτρεφε, όπως όλοι οι σύγχρονοί του, σεβασμό και κάποιο δέος.

Ο εμφύλιος πόλεμος που ξέσπασε στη Μικρά Ασία, όταν ο Ρωμανός απελευθερώθηκε και προσπάθησε να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη, έδωσε το τελικό χτύπημα σε ό,τι είχε περισωθεί από την οργανωμένη βυζαντινή άμυνα. Η σύλληψη και η τύφλωση του Ρωμανού από τους αντιπάλους του, έδωσε στους Τούρκους την αφορμή να θεωρήσουν άκυρη τη συνθήκη του 1071 και να αρχίσουν πάλι με μεγαλύτερη ένταση τις επιδρομές στα βυζαντινά εδάφη.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/

Ο βαρύτονος!

Ο βαρύτονος
Οι γάιδαροι γκαρίζουν λένε.Άκρως άδικος ο ρηματικός προσδιορισμός.Η κραυγή του Μεντιου εινα βαθειά ,γεμάτη ηχοχρώματα,επιθυμίες και αισθήματα.Είναι γλυκύτατος.Αυτός είναι φίλος μου.Κατοικοεδρεύει εδώ και χρόνια σε χωράφι δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Κυπριανου.Εδώ κολυμπάω μόνος μου στις 8 το πρωί.Πλαζ πριβέ.Εντελώς δωρεάν η απόλυτη φύση.Ο Μεντιος δεν είναι τυχαίος.Είναι τζαζίστας βαρύτονος.Το 2019 στην μικρή αυλή του Αγίου (φωτό)έκανε μίνι συναυλία μια κομπανία τζαζ.Ο Μεντιος ενθουσιάστηκε.Άρχισε να γκαρίζει ρυθμικά.Οι μουσικοί δεν πτοήθηκαν άρχισαν να αυτοσχεδιάζουν μουσικά πάνω στον ήχο.Βγήκε ένα απίθανο αξέχαστο πράγμα.Ο Μεντιος άξιο μέλος της ορχήστρας.

Πάνος Μπιτσαξής