Συντάκτης: Kostas Bertsias

•Λαμπρή πορεία για την 25η Μαρτίου ,στη πέμπτη λεωφόρο της Ν.Υορκης.57 άρματα και 15 μπάντες.
Προβλέπεται μεγάλη συμμετοχή.Μας αρέσει δε λέω.Για καλό είναι.Εχει όμως μερικά παραλειπόμενα,ένα Greek American dream.Ας τα αντιμετωπίσουμε με χιούμορ.Δεν χάλασε ο κόσμος.
•Επικεφαλής της Οργανωτικής του γεγονότος ο πρόεδρος της ΨΕΚΑ.Ο πολύς κ.Κριστοφερ των ασύρματων δικτύων.Κυπριακης καταγωγης Χριστοφοριδης .ΠΣΕΚΑ.Παγκοσμια Συντονιστική επιτροπή Κυπριακού Αγώνα.Εθνωφελες το έργο της επιτροπής αλλά δεν βρέθηκε κάποιος να τους πει να διαφοροποιήσουν λίγο το ονοματάκι τους;Που να ξέρει ο κ.Κριστοφερ τι σημαίνει Ψεκα στην Ελλάδα.Ας το του το πουν ασύρματα.
•Φταίω εγώ μετά να κάνω συνειρμούς;Βασικό τιμώμενο πρόσωπο της εορτής ο κ.Βασιλειος Κόκκαλης του ΣΥΡΙΖΑ.Προερχομενος από τον Καμένο και τους ΑΝΕΛ.Πολύ αριστερός σας λέω.Πιό αριστερός δεν γίνεται.
•Αλλά έχουμε ιστορική παρουσία.Τελεταρχης ο κ.Βαγγελης Μαρινακης και η ομάδα του Ολυμπιακού, που εορτάζει τα 100 του χρόνια.Αναμεσα σε τετράστερο ελληνικης καταγωγής στρατηγό και τον εκ Πατρών σεβασμιοτατο.Ορθως.Αριστη επιλογή.Γιατι μετά την εθνική παλιγγενεσία το μεγαλύτερο επίτευγμα του Έθνους είναι η κατάκτηση του τροπαίου του Conference League.Ολα τα άλλα ωχριούν.
•Εν μέσω όλων αυτών η ελληνοαμερικανική κοινότητα τιμά και τον Νίκο Ανδρουλάκη.Παρων στο δρώμενο.Πρωτο τραπέζι πίστα παρά τω τελετάρχη.Συναντησε και τον σεβασμιώτατο Ελπιδοφόρο επίδοξο διάδοχο του πατριαρχικού θρόνου.Ειναι αυτός που πρόσφερε στον Τραμπ το σταυρικό σύμβολο «Εν τουτω νίκα» και τον παρομοίασε ,με ένθερμο εγκώμιο ,
με τον Μεγάλο Κωνσταντίνο.Τα σέβη μου Δέσποτα και Άγιε.Κυβερνητική εκπροσώπηση δεν είδα.Οποιος καεί από χυλό φυσάει και το γιαούρτι.
•Geeek American dream.Follow the fellow who follows the dream.

Πάνος Μπιτσαξής

θέση Τσούμα Πούσι στα Σκούρτα Βοιωτίας

Στον πλάτανο δίπλα στον μύλο στο Βελούχι πριν σκεπαστεί από τα νερά της λίμνης του Μόρνου

Απόσπασμα από την συνέντευξη του Θ. Βερεμη στο Δ.Δανίκα στο πρώτο θέμα:

Ποια είναι τα διδάγματα τελικά από αυτή την Επανάσταση; Κάναμε ένα βήμα πίσω και πηγαίναμε και ένα βήμα μπροστά; 
«Ηταν ένα μεικτό φαινόμενο. Οι εμφύλιοι ήταν καθημερινή υπόθεση και είχαμε και ηρωικές περιπτώσεις, όπως του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι που του φύγανε όλοι, είχαν μείνει 200-300 άνθρωποι και έπεσαν όλοι πολεμώντας. Ητανε ικανοί για το καλύτερο και το χειρότερο».

– Αυτή είναι η Ελλάδα, αυτή είναι η ψυχή της Ελλάδας. 
«Αλλά τελικά έμεινε το καλύτερο. Αυτό που πάντα με εντυπωσιάζει είναι ότι μέσα στον Αγώνα, έστω και με κακές πράξεις, όπως λέγαμε, επιβλήθηκαν οι πιο άξιοι. Ενώ μετά, όταν αρχίζει πλέον να μπαίνει και το ελληνικό κράτος, οι δημοκρατίες, η βασιλεία, αρχίζουν πλέον τα ρουσφέτια».

– Ποιοι ήταν οι πιο άξιοι κατά τη γνώμη σας; 
«Ηταν ο Κολοκοτρώνης, ο Καραϊσκάκης, ήταν ο Μιαούλης αναμφίβολα – μην πω ο καλύτερος από όλους. Ηταν ο Μάρκος Μπότσαρης».

– Ο Ανδρούτσος; 
«Ο Ανδρούτσος έπαιξε και στα δύο ταμπλό. Πήγε με τους Τούρκους στο τέλος, αλλά ήταν ένας φοβερός πολέμαρχος, αναμφίβολα».

– Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι ξεκίνησαν για την οικογένεια και το χωριό τους και κατέληξαν να φτιάξουν μια Ελλάδα. Αυτό είναι το φοβερό. 
«Ναι, γιατί το μυαλό τους πέταγε πέρα από την οικογένεια και πέρα από το χωριό».

– Αυτό είναι το μεγαλείο της πατρίδας μας. 
«Αυτό είναι το μεγαλείο όλων των χωρών. Αν αφήσεις να γίνει αυτό το θαύμα. Αλλά δεν αφήνουν να γίνει εύκολα γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι παράλληλα και ανεξάρτητοι, είναι ελεύθεροι. Ο Κολοκοτρώνης δεν είχε ανάγκη από κανέναν, ούτε ο Καραϊσκάκης. Είναι ελεύθεροι άνθρωποι γιατί η εξουσία τους είναι στο μυαλό τους».

– Το θεωρώ μεγάλο επίτευγμα αυτό που έκαναν.

Επίλογος

Χωριατόπαιδα έφτιαξαν τη νεότερη Ελλάδα

Φεύγοντας, καθώς τον έβλεπα να αστράφτει από οίστρο ιστορικό, γύρισε και μου είπε: 

«Η αριστοκρατία της Ελλάδας -η αστική τάξη δηλαδή, γιατί δεν υπήρχε αριστοκρατία- ήταν αυτά τα παιδάκια που φύγανε από το χωριό και πήγανε στην πόλη και έκαναν θαύματα. Παραδείγματος χάρη, ο Ιωάννης Δροσόπουλος, διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Αυτός ξεκίνησε από το χωριό του και με τα πόδια πήγε στην Αθήνα, μπήκε στην Εθνική Τράπεζα στην πλατεία Κοτζιά και στο τέλος έγινε διοικητής της – μιλάμε για το τέλος του 19ου αιώνα. Και μου έλεγε μια γραμματέας του που ζούσε ακόμα – ήταν πιτσιρίκα τότε, μάλλον ερωτευμένη μαζί του: “Ηταν ένας θεός, θεός. Οταν έβαζε φράκο έμοιαζε σαν Αγγλος αριστοκράτης τρίτης γενεάς”. Κι αυτός ήταν ένα φτωχόπαιδο που πήγε με τα πόδια στην Αθήνα. Το λέω αυτό γιατί αυτά τα χωριατόπαιδα με το πολύ μυαλό -που ο Θεός μοιράζει χωρίς διακρίσεις, μπορεί να το πάρει και ο γιος ενός χωριάτη, ενός άσχετου-, αυτοί ήταν που φτιάξανε τη νεότερη Ελλάδα. Αυτή είναι η αριστοκρατία η ελληνική. Και ο Ελευθέριος Βενιζέλος το ίδιο, πατέρας του ήταν ένας μικρός επιχειρηματίας της Κρήτης».

– Αρα από το ελάχιστο φτάσαμε στο μεγάλο, το τεράστιο. 
«Ετσι ακριβώς».

αριστερά ο Γιώργος Γκίκας

Καλό κατευόδιο στον Γιώργο Γκικα από την Ασωπία που έφυγε αιφνιδίως για να συναντήσει την αγαπημένη του Βάσω Χατζή..

Μια παλαιότερη ανάρτηση του ορεινού:

20/9 /2014

Απόψε στο Κλειδί μεγάλο πανηγύρι με Βάσω Χατζή ,το Κλειδί είναι μικρό χωριό στην Βοιωτία αλλά θα  κάνει μεγάλο πανηγύρι ,πάνω από 2500 άνθρωποι εκτιμά ,ο Γιώργος Γκίκας απο την Ασωπία , μεγάλος γλεντζές και θαυμαστής της Χατζη , ότι θα βρεθούν στο πανηγύρι.

20/9 /2014

Από αριστερά : Δημήτρης Ρουχωτάς, Γιώργος Ψαρράς, Κώστας Τσαμπούκος, Βασίλης Καλτσάς

Στα γεφύρια του Στενού πολλά χρόνια πριν τα σκεπάσει η λίμνη του Μόρνου.

Ποιήματα του Α Σχινά*

Ο ΛΙΛΙΟΣ

Χαρούμενα δρουβούδιζαν και ζουπηχτά βρυξούζαν.
Μα μόλις είδαν τον Λιλιό, επέσαν και ζιζίβαν.

ΤΑ ΑΠΡΑΓΑΔΙΑ

Ρειθραδιασμένα στα μουχτιά αμμωνόνερα,
Κάνοντας χθου και πθου,
Στις τσίνιες και στις γάβωνιες:
Το αναμπουφτούρδισμα,
Και το κακό πιτσιπιτού
Στο γιο του Φιφλιτζή,
Ζούνε τα απραγάδια.

*Ο συγγραφέας Αλέξανδρος Σχινάς ήταν ένας ιδιοφυής πρωτεργάτης του λογοτεχνικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, ολιγογράφος αλλά καίριος, και σήμερα εν πολλοίς λησμονημένος.

Συνεργάστηκε με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (1963-1965), την ΕΡΤ (μετά το 1974), και τον σταθμό της Deutsche Welle στην Κολωνία. Από την τελευταία θέση του ανέπτυξε αντικαθεστωτική δράση κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας στην Ελλάδα.

Η πίσω πλευρά της Πάρνηθας

Η ταπείνωση είναι ο σπάγκος που μας προστατεύει από την έπαρση …

•Πόσο δίκιο είχε ο Ταλεμπ στο «μαύρο κύκνο».Η σταθερότητα είναι μια ψευδαίσθηση.Η ιστορία δεν είναι γραμμική.Γραφεται από το τυχαίο,το απρόβλεπτο,το απροσδόκητο.Αλλαζει ο ρους της συνεχώς και αιφνιδιάζει.Και περνούν οι γενιές σαν τις σκιές των τρένων.Ενα παράδειγμα η Ουκρανία .
•Έναν αιώνα πριν ,το 1920 ,η Πολωνία μετά από ένα σωρό ματωμένους διαμελισμους,συλλαμβάνει το μεγάλο «εθνικό όραμα».Δονειται.Η Πολωνία από θάλασσα σε θάλασσα.Απο τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη θάλασσα είναι ο μέγας στόχος.Intermarium.Συνομοσπονδια Πολωνιας,Λευκορωσίας και Ουκρανίας με κυρίαρχη την Πολωνία.Ο τρισενδοξος πολωνικός στρατός προελαύνει.Τον Ιούνιο του 1920 καταλαμβάνει το Κιεβο.Ομως σε 5 εβδομάδες ο τρισενδοξος Κόκκινος Στρατός αντεπιτίθεται υπό την αξια ηγεσία του Λέοντος Τροτσκυ.Εκδιωκει τους κατακτητες.Κατατροπωνει τους Πολωνούς και φτάνει στα περίχωρα της Βαρσοβιας.Τοτε ο τρισενδοξος πολωνικός στρατός με τη στήριξη της ανησυχούσες δύσης αναγεννάται εκ της τέφρας κι απο τα κομμάτια και τα θρύψαλα.Με μια ευφυή στρατηγική κίνηση αποκόπτει εκ του νότου τον εφοδιασμό και κατατροπώνει τους Ρώσους που εγκαταλείπουν περιδεείς τη Βαρσοβια.Ετσι λήγει ο πόλεμος με νίκη της Πολωνιας.Η δυτική Ουκρανία και τμήματα της κεντρικής γίνονται Πολωνικά.Δεν επετεύχθη το Internarium αλλά από ολότελα καλή κι η Παναγιωταινα.
•Αλλά πίσω έχει η αχλάδα την ουρά .Το 1939 η γη της κομμουνιστικής επαγγελίας συμμαχεί με τους ναζί.Συνεργαζεται αρμονικά μαζί τους για δύο χρόνια.Είναι το σύμφωνο Μολότοφ Ριμεντροπ.Παιρνει πίσω τα πάντα όλα.Ουκρανια,Βαλτικές χώρες κλπ.Ετσι η Ουκρανία περνάει στη Σοβιετική Εμωση και εκ των πραγμάτων στην ηγεμονεύουσα Ρωσια.Μεχρι ο αδηφάγος Χιτλερ να επιτεθεί με την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα και να σπάσει τα μούτρα του με ανείπωτες θυσίες.Η Ρωσία άκουσα πέρασε στη συμμαχία.Κι αν δεν είχε επιτεθεί ο Χιτλερ;Λεω τώρα εγώ.Κι αν;Μας φύλαξε ο μαύρος κύκνος.
•Κι όταν το τείχος πέφτει ,1989,τα ξέρετε, η Ουκρανία έγινε ανεξάρτητη και κυρίαρχη.Ομως οι Ρώσοι δεν ξεχνούν.Το 2014 πήραν πίσω αμαχητί την Κριμαία.Σιγα μην την άφηναν.Κι έστησαν και δυο λαϊκές δημοκρατίες για να έχουν κι ένα κομμουνιστικό χρωμα ,εις ανάμνησιν της παλαιας δόξας ,για να φθείρουν τους Ουκρανούς.Και σχεδίασαν να ξαναπάρουν ολόκληρη την Ουκρανία αλλά δεν τους βγήκε.Μεχρι στιγμής.
•Τώρα ζούμε το Ρωσικό intermarium.Το απροσδόκητο είναι ότι το πετυχαίνουν μέσω ΗΠΑ.Αυτο θα ήταν επιστημονική φαντασία.Ειναι όμως πραγματικό.
•Απ τα κομμάτια και τα θρύψαλα της ιστορίας.Τα πάντα ρεί και μεταβάλλεται σοφέ μας Έλληνα Ηρακλειτε.

Πάνος Μπιτσαξής

Αστυνομικής υφής το θέμα…